1
00:00:11,700 --> 00:00:13,141
เรือแอลอูร์คาเดอลิม่า

2
00:00:13,201 --> 00:00:16,132
เรือใบแกลเลียนบรรทุกทรัพย์สมบัติมหาศาล
ของราชวงศ์สเปนในทวีปอเมริกา

3
00:00:16,202 --> 00:00:19,334
มีหน้ากระดาษหนึ่งถูกฉีกออกไปจากสมุดบันทึก
พร้อมเส้นทางการเดินเรืออูก้าเดอลิม่า
และหมายกำหนดการที่ถูกจดลงไป

4
00:00:19,404 --> 00:00:21,195
นำตัวพวกมันไปขังคุก

5
00:00:26,837 --> 00:00:28,268
หมายกำหนดการมันอยู่บนเกาะนี้

6
00:00:28,339 --> 00:00:30,870
เพราะว่าไอ้ขี้ขโมยใครที่ขโมยมันไปจากเขา
มันได้เสนอที่จะขายมันให้กับข้า

7
00:00:30,930 --> 00:00:32,931
เบี้ย 5,000 เปโซส์ค่าไข่มุก

8
00:00:33,001 --> 00:00:35,632
- หลังจากที่ข้าถูกจ่ายเบี้ย เราจะหนีไปในคืนนี้เลย
- หนีไปกับข้าเถอะ

9
00:00:35,712 --> 00:00:38,374
เพราะว่าข้าใช้เวลาชั่วทั้งชีวิตของข้า
พยายามสร้างบางสิ่งขึ้นมาที่นี่

10
00:00:38,444 --> 00:00:40,735
และหากเจ้ากล้าท้าทายข้า
ต่อหน้าลูกเรือของข้าอีกครั้งล่ะก็

11
00:00:40,815 --> 00:00:42,376
ข้าอาจจะแค่ลืมไปว่าครั้งหนึ่งข้าเคยรักเจ้า

12
00:00:42,446 --> 00:00:44,147
หน้ากระดาษมันถูกฉกฉวยไปแล้ว
แม่งอย่ามาโกหกข้า

13
00:00:47,618 --> 00:00:49,479
- หน้ากระดาษมันอยู่ไหน
- เจ้ากำลังจ้องมองมันอยู่นี่ไงเล่า

14
00:00:49,549 --> 00:00:52,691
ดังนั้นข้าจึงต้องใช้มาตรการรุนแรง
หมายกำหนดการของเจ้ามันอยู่ข้างบนนี้

15
00:00:54,000 --> 00:01:00,074
Do you want subtitles for any video?
-=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-

16
00:03:34,863 --> 00:03:36,974
เจ้าทำเลือดหยดเต็มไปทั่วพื้นบ้านของข้าเลย

17
00:03:42,617 --> 00:03:46,619
ผู้ใดก็ตามที่เป็นคนใช้ผ้าพันแผลนี้
คงจะเป็นคนตาบอดหรือไม่ก็เมาเหล้าแน่

18
00:03:46,689 --> 00:03:47,990
ข้าคิดว่าทั้งสองอย่าง

19
00:03:51,122 --> 00:03:53,023
โอ้ คุณพระช่วย

20
00:03:58,135 --> 00:04:00,436
เจ้าบอกข้าไม่ได้
เกี่ยวเรื่องเมื่อคืนนี้ใช่ไหมเล่า

21
00:04:03,218 --> 00:04:05,018
มันไม่ได้เลวร้ายจริงๆอย่างที่เห็นหรอก

22
00:04:09,190 --> 00:04:10,721
เรื่องนั้นมันจำเป็นอย่างยิ่งเหรอ

23
00:04:13,723 --> 00:04:15,333
หนึ่งในบรรดาเพื่อนบ้านของข้า

24
00:04:15,403 --> 00:04:18,505
จะต้องมีผู้พบเห็น
การเดินทางมาของเจ้าเมื่อคืนนี้

25
00:04:18,575 --> 00:04:21,878
พวกเขาได้จัดกำลังคนออกไปสืบข่าวลับ
ตามแนวป่าละเมาะต้นสน

26
00:04:21,948 --> 00:04:24,079
เเม่เฒ่าจมูกเบี้ยวคนนั้นหรือ

27
00:04:25,289 --> 00:04:27,120
นางตายไปแล้ว

28
00:04:27,180 --> 00:04:30,692
บาทหลวงแลมบริค
มีหัวหน้าสืบข่าวกรองคนใหม่แล้ว

29
00:04:30,762 --> 00:04:34,494
คุณนายอาร์ชเชอร์
มีสายตาราวกับจานรองถ้วย

30
00:04:41,507 --> 00:04:43,338
มีเรื่องอะไรหรือ

31
00:04:45,639 --> 00:04:47,180
ข้าเจอมันแล้ว  มิรันด้า

32
00:04:50,601 --> 00:04:51,972
เรือพาร์ริชหรือ

33
00:04:54,584 --> 00:04:56,515
เจ้าเจอหมายกำหนดการแล้วใช่ไหม

34
00:05:11,532 --> 00:05:12,743
นายหญิง

35
00:05:18,245 --> 00:05:20,116
นางหนีไปแล้ว

36
00:05:20,186 --> 00:05:21,887
นางหนีไปงั้นหรือ
เจ้าแน่ใจไหม

37
00:05:23,528 --> 00:05:26,329
มีอีตัวคนหนึ่งหว่านเสน่ห์ยาม
ช่วยเหลือนางหลบหนีออกไปได้

38
00:05:26,399 --> 00:05:28,231
นางบอกว่าแม็กซ์มีเรือลำหนึ่งจอดรออยู่

39
00:05:28,291 --> 00:05:30,732
ข้าได้ออกเดินทางไปตรวจสอบ
เรือไม่ได้จอดอยู่ที่นั่นแล้ว

40
00:05:32,903 --> 00:05:35,475
ข้าบอกนางว่าข้าจะปกป้องนางเอง

41
00:05:37,015 --> 00:05:38,716
นางไม่เชื่อข้างั้นหรือ

42
00:05:41,257 --> 00:05:43,529
นางเลือกทำอย่างนี้เอง ไม่ใช่ข้า

43
00:05:52,983 --> 00:05:55,914
- มีเรื่องอะไรงั้นหรือ
- เจ้าทำตัวให้มีคุณค่ามันจะดีกว่าเยอะเลย

44
00:06:07,571 --> 00:06:09,582
เมื่อไหร่เจ้าคิดว่าจะออกเดินเรืองั้นหรือ

45
00:06:09,642 --> 00:06:11,473
พวกเราจะรู้การเดินทางที่แน่นอน
ทันทีที่ไอ้ขี้ขโมย

46
00:06:11,543 --> 00:06:13,374
คัดสำเนาหน้ากระดาษที่เขาขโมยมันไปเสร็จสิ้น

47
00:06:13,444 --> 00:06:15,915
แต่มันจะเสร็จในเร็วๆนี้แน่

48
00:06:17,816 --> 00:06:19,517
ซึ่งทำให้ข้าจำขึ้นมาได้ว่า

49
00:06:20,957 --> 00:06:23,359
เจอมันอยู่ในห้องพักเรือพาร์ริช

50
00:06:25,960 --> 00:06:28,131
มิดเดิลตัน

51
00:06:28,201 --> 00:06:30,232
คิดว่าเจ้าอาจจะชอบมัน

52
00:06:37,476 --> 00:06:40,218
ข้าคงจะต้องยอมรับ

53
00:06:40,288 --> 00:06:42,749
มันจะต้องใช้เวลานานเพียงใด
ในการออกติดตามหามัน

54
00:06:42,819 --> 00:06:44,920
ข้าเฝ้าสงสัยถึงสาเหตุที่ทำให้พ่ายแพ้

55
00:06:49,062 --> 00:06:50,523
ดูเหมือนเจ้าจะผิดหวัง

56
00:06:53,624 --> 00:06:55,675
ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว

57
00:06:55,735 --> 00:06:57,536
ข้าแค่...

58
00:07:01,048 --> 00:07:04,789
อ้อ ข้าเคยหวังเอาไว้ว่าจะเก็บเจ้า
เป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว

59
00:07:10,593 --> 00:07:12,304
เกี่ยวกับเรื่องนั้น

60
00:07:16,746 --> 00:07:18,607
นายหญิง

61
00:07:35,965 --> 00:07:37,136
ข้าต้องการความช่วยเหลือ

62
00:07:42,639 --> 00:07:44,080
เจ้าให้สัญญาว่าจะใช้หนี้พวกเรา

63
00:07:44,150 --> 00:07:46,381
ใช่ ข้าให้สัญญาเอาไว้

64
00:07:46,451 --> 00:07:47,952
และบัดนี้ไม่มีการใช้หนี้

65
00:07:48,022 --> 00:07:50,253
ผลปรากฏว่ามันไม่ได้ออกมา
อย่างที่มันควรจะเป็น ไม่

66
00:07:50,323 --> 00:07:52,694
นี่ไม่ใช่เรื่องตลก เเจ็ค

67
00:07:52,764 --> 00:07:55,836
เบี้ย 5,000 เปโซส์ของพวกเรา
มันหายไปแล้ว

68
00:07:55,896 --> 00:07:57,497
และใครบางคนจะต้องเป็นผู้ตอบคำถามนั้น

69
00:07:57,577 --> 00:07:59,508
ข้ามั่นใจว่าพวกเจ้าทุกคน
ต่างรู้ดีว่าเมื่อคืนนี้มันเกิดอะไรขึ้น

70
00:07:59,578 --> 00:08:01,308
มันสร้างความผิดหวังให้แก่ข้า
มากเท่ากับที่พวกเจ้าผิดหวัง

71
00:08:01,368 --> 00:08:04,940
แต่หากเจ้าค่อนข้างแน่ใจว่าคุณค่าของข้า
ต่อลูกเรือนี้ถูกใช้จนหมดสิ้นแล้ว

72
00:08:05,010 --> 00:08:07,782
ถ้าอย่างนั้นแล้วเชิญพวกเจ้าจัดให้มีการคัดเลือก
นายทหารฝ่ายพลาธิการคนใหม่ได้เลย

73
00:08:07,842 --> 00:08:10,283
ทำให้มันถูกต้องซะ เเจ็ค

74
00:08:13,344 --> 00:08:14,586
อย่างรวดเร็ว

75
00:08:56,017 --> 00:08:58,988
- ส่วนที่เหลือเล่า
- ประทานโทษอะไรหรือ

76
00:08:59,048 --> 00:09:01,459
เรือเดอะอูร์คามีแผนการ
ที่จะนำเรือขึ้นฝั่งที่ท่าเรือ

77
00:09:01,529 --> 00:09:03,230
ที่ไหนสักแห่งบนชายฝั่งฟลอริด้า

78
00:09:03,290 --> 00:09:06,802
นั่นคือจุดเสี่ยงมากที่สุด
ที่พวกเขาจะถูกปล้นสะดม

79
00:09:06,862 --> 00:09:08,803
นี่คือการทำแผนภูมิเส้นทางการเดินเรือ

80
00:09:08,873 --> 00:09:10,674
นั่นเป็นระยะไมล์ปลายทางสั้นๆของชายฝั่ง

81
00:09:13,745 --> 00:09:15,316
เส้นทางเดินเรือส่วนที่เหลือมันอยู่ไหน

82
00:09:16,816 --> 00:09:20,118
อ้อ ข้าไม่สามารถเขียนมันลงได้
อย่างถูกต้องเป๊ะๆหรอก ว่าไหมเล่า

83
00:09:20,188 --> 00:09:21,250
ทำไมถึงไม่ได้เล่า

84
00:09:21,320 --> 00:09:23,751
อ้อ พวกเจ้าทุกคนดูเหมือนโมโห
จนจ้องจะกินเลือดกินเนื้อข้า

85
00:09:23,821 --> 00:09:26,752
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้า

86
00:09:26,832 --> 00:09:28,963
และหากข้าเขียนมันลงไปทั้งหมดแล้ว

87
00:09:29,023 --> 00:09:31,024
ถ้าเช่นนั้นมันจะมีอะไรที่จะหยุดเจ้า
จากการฆ่าข้าตรงนี้ได้งั้นหรือ

88
00:09:34,896 --> 00:09:36,267
ข้าคิดว่าพวกเราควรนำตัวโจจิมาที่นี่

89
00:09:36,327 --> 00:09:38,298
เขาจะทำให้เขายอมเขียนมันลง
ภายใน 10 นาทีเลย

90
00:09:38,368 --> 00:09:40,979
- การทรมานร่างกายมันช่วยเจ้าไม่ได้หรอก
- เจ้ายังไม่เคยเห็นโจจิลงมือ

91
00:09:41,049 --> 00:09:44,441
ไม่ ข้าหมายถึงตัวข้าไม่มีความอดทน
ต่อความเจ็บปวดสักเท่าไหร่นัก

92
00:09:44,511 --> 00:09:48,012
ข้าคงจะพูดอะไรสักอย่าง
เพื่อขอร้องให้หยุด

93
00:09:48,082 --> 00:09:50,053
แต่มันอาจจะมีอะไรที่มากกว่านั้น

94
00:09:50,123 --> 00:09:53,795
วิธีแก้ปัญหาที่ได้รับประโยชน์ร่วมกัน
ต่อเรื่องทั้งหมดนี้

95
00:09:53,855 --> 00:09:57,068
แล้วถ้าหากข้ายังสามารถเป็นลูกเรือ
ของเจ้าอยู่เล่า

96
00:10:00,199 --> 00:10:03,131
มันสมเหตุสมผล ข้าจะยอมละทิ้ง
เบี้ยตอบแทนค่าหมายกำหนดการ

97
00:10:03,201 --> 00:10:05,702
เพื่อแลกเปลี่ยนกับส่วนแบ่งของข้า
ของทรัพย์สินที่ยึดมาได้

98
00:10:05,772 --> 00:10:07,333
เจ้าดำเนินการตามแผนการของเจ้าต่อไป

99
00:10:07,413 --> 00:10:09,774
เมื่อไหร่ที่เวลานั้นมาถึง
ข้าจะเปิดเผยปริศนาชิ้นสุดท้าย

100
00:10:09,844 --> 00:10:12,585
ข้าจะอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ฝ่ายของเจ้า

101
00:10:12,645 --> 00:10:15,056
หากสิ่งที่ข้าบอกเจ้ามันไม่ถูกต้อง
ด้วยวิธีใดก็ตาม

102
00:10:15,126 --> 00:10:17,057
อ้อ เชิญเจ้าทำอะไรกับข้าก็ได้
ตามที่เจ้าต้องการได้เลย

103
00:10:19,128 --> 00:10:21,900
เเละเมื่อไหร่ที่เรือเดอะอูร์คาเป็นของพวกเรา

104
00:10:21,960 --> 00:10:24,331
ว่าแต่ว่าอะไรที่มันจะช่วยหยุดข้า
จากการข้าเจ้ากระนั้นหรือ

105
00:10:25,841 --> 00:10:29,414
อ้อ เรื่องนั้นมันจะมาถึงในอีกไม่กี่อาทิตย์
นับจากนี้เป็นต้นไป ว่าไหมเล่า

106
00:10:29,484 --> 00:10:31,345
พอถึงตอนนั้น
พวกเราอาจจะเป็นสหายกันแล้วก็ได้

107
00:10:41,230 --> 00:10:43,471
ดีพอสำหรับเจ้าไหม

108
00:10:46,602 --> 00:10:48,173
ข้าเดาว่าเห็นทีคงจะต้องเป็นเช่นนั้น

109
00:10:49,874 --> 00:10:51,915
เดี๋ยว พวกเราจะออกเดินทางกันเลยหรือ

110
00:10:51,985 --> 00:10:54,586
คุณเกตส์และข้า
จะเริ่มออกค้นหาพันธมิตร

111
00:10:54,646 --> 00:10:56,417
นี่ไม่ใช่ภารกิจ
ที่พวกเราจะสามารถทำให้มันเสร็จสิ้นได้

112
00:10:56,487 --> 00:10:58,858
โดยปราศจากความช่วยเหลือจากเรือลำอื่น

113
00:10:58,918 --> 00:11:01,621
- กัปตัน พวกเราแค่ปรึกษาหารือเรื่องนี้ได้ไหม
- ตามไปพบข้าข้างนอก บิลลี่

114
00:11:15,747 --> 00:11:18,609
พวกเราจำเป็นต้องมีสิ่งของบางอย่างเพิ่มเติม
ที่มีปริมาณมากกว่าปกติที่ต้องการซื้อของพวกเรา

115
00:11:18,689 --> 00:11:21,180
- เจ้าจะได้ตามที่ร้องขอ
- ดินปืน 100 ถัง

116
00:11:21,260 --> 00:11:23,721
ลูกกระสุนปืน 1,000 นัด

117
00:11:23,791 --> 00:11:27,993
ปืนใหม่ ปืนใหญ่ขนาดกระสุน 12 เพานเดอ
อย่างน้อยชนิดละหนึ่งโหล

118
00:11:31,005 --> 00:11:33,977
เมื่อไหร่ที่พวกเรายิงถล่มเรือเดอะอูร์คา
พวกเราจำเป็นต้องยิงถล่มมากกว่ารอยขีดข่วน

119
00:11:34,037 --> 00:11:35,718
หรือว่าพวกเราจะไม่มีโอกาส
ประสบความสำเร็จเลย

120
00:11:37,889 --> 00:11:39,490
อย่างที่ข้าได้พูด...

121
00:11:42,891 --> 00:11:44,422
จ้าจะได้ตามที่ร้องขอ

122
00:11:55,547 --> 00:11:57,718
เอาเถอะ พูดมาสิ

123
00:11:57,788 --> 00:12:00,760
ซิลเวอร์รู้ดีว่าซิงเกิลตันไม่ใช่ขโมย

124
00:12:00,820 --> 00:12:02,331
นี่ข้าเป็นคนเดียวที่จำเรื่องนี้ได้งั้นหรือ

125
00:12:02,391 --> 00:12:04,031
ไม่ ไม่ใช่เจ้าคนเดียวที่จำได้

126
00:12:05,472 --> 00:12:07,804
ลูกเรือของเรามีจำนวนเหลือน้อยกว่าเมื่อก่อน
เนื่องจากถูกไล่่ออกเพราะฝ่าฝืนคำสั่ง

127
00:12:07,874 --> 00:12:10,085
ข้าไม่สนใจว่ามีทองคำมากเท่าไหร่
ที่เจ้าห้อยแกว่งไปแกว่งมาต่อหน้าพวกเขา

128
00:12:10,145 --> 00:12:12,046
ความเกลียดชังนั้น
มันจะจางหายไปเฉยๆไม่ได้หรอก

129
00:12:13,347 --> 00:12:15,688
และฟลินท์ต้องการให้เขา
กลับไปลงเรือลำเดียวกันอีกอย่างนั้นหรือ

130
00:12:15,758 --> 00:12:19,130
แล้วหากเขาบอกความจริงผิดคนเล่า

131
00:12:19,190 --> 00:12:21,261
- ข้าคิดว่าพวกเราจำเป็นต้องหยั่งเชิง
- โอ้ บิลลี่

132
00:12:21,331 --> 00:12:23,332
ไม่ เพราะจากนั้นอย่างน้อยพวกเราจะได้รู้ว่า
ใครที่จะต้องคอยระมัดระวัง

133
00:12:23,402 --> 00:12:25,203
และใครที่จะคอยแยกซิลเวอร์
ออกไปจากการถูกระมัดระวังตัว

134
00:12:25,263 --> 00:12:27,173
และมีโอกาสที่ดีในการทำเรื่องนั้น

135
00:12:27,233 --> 00:12:29,505
เจ้าจะก่อให้เกิดความคลางแคลงใจเป็นอย่างยิ่งเช่นเดียวกัน
เจ้ากำลังถูกจับได้ว่าระมัดระวังตัว

136
00:12:29,575 --> 00:12:32,376
เจ้าก็รู้เรื่องนั้นดี ใช่ไหมเล่า

137
00:12:36,988 --> 00:12:38,689
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

138
00:12:38,749 --> 00:12:40,120
ใช่ ออกเดินทางกันเถอะ

139
00:12:43,472 --> 00:12:45,333
เจ้า ไปกับข้า

140
00:12:46,874 --> 00:12:48,074
เจ้าได้ยินที่เขาพูดแล้ว

141
00:12:54,488 --> 00:12:55,958
เจ้าแน่ใจนะว่าเขาไม่เป็นไร

142
00:12:56,028 --> 00:12:57,959
บิลลี่หรือ เขาสบายอยู่แล้ว

143
00:13:08,474 --> 00:13:10,105
แรนดอล

144
00:13:10,175 --> 00:13:13,848
คุณซิลเวอร์ที่ยืนอยู่ตรงนี้
เล่นการพนันแพ้ข้า

145
00:13:13,908 --> 00:13:16,749
ติดหนี้ข้าเพื่อช่วยงานเจ้าตลอดทั้งวัน
ปอกเปลือกมันฝรั่ง

146
00:13:16,809 --> 00:13:19,751
ไม่ควรจะมีการเล่นพนันบนเรือ

147
00:13:19,831 --> 00:13:23,933
ข้ารู้ แต่เล่นการพนันที่โรงเหล้า
ของตระกูลกูทรี

148
00:13:24,003 --> 00:13:25,733
ทำตามคำสั่งทั้งหมดอย่างเคร่งครัด

149
00:13:25,803 --> 00:13:27,644
เจ้าช่วยอะไรข้าสักหน่อยได้ไหม
ช่วยจับตาดูเขาให้ที

150
00:13:29,615 --> 00:13:31,216
ตะโกนเรียกข้าดังๆเลย
หากเขาพยายามจะหนีไปเที่ยวข้างนอก

151
00:13:35,628 --> 00:13:37,029
ไปปอกเปลือกมันฝรั่ง

152
00:13:54,118 --> 00:13:56,649
อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ นั่นแหล่ะสิ่งที่ข้าจะทำ
หากเขาหนีไปเที่ยว

153
00:14:03,803 --> 00:14:07,504
ข้าไม่เคยเห็นปืนใหญ่คู่ 12 ปอนด์
บนเกาะแห่งนี้มาหลายเดือนแล้ว

154
00:14:07,574 --> 00:14:10,446
เขาต้องการหนึ่งโหล
และเจ้าบอกเขาว่าไม่ต้องเป็นกังวล

155
00:14:10,506 --> 00:14:12,647
ไบรสันจะกลับขึ้นฝั่งในอีก 2 วัน

156
00:14:12,717 --> 00:14:14,548
แล้วไงเล่า

157
00:14:14,578 --> 00:14:17,339
เขาติดอาวุธปืนใหญ่ขนาดกระสุน 12 เพานเดอให้กับเรือของเขาเอง
นับตั้งแต่เขาเข้าร่วมกองเรือรบกับพ่อของข้า

158
00:14:17,359 --> 00:14:18,790
อะไรนะ

159
00:14:18,860 --> 00:14:20,732
แต่พวกมันเป็นปืนของเขานะ

160
00:14:20,802 --> 00:14:23,033
เจ้าคงไม่คาดหวังว่าเขา
จะมอบพวกมันให้เราหรอกนะ

161
00:14:24,604 --> 00:14:26,404
เรื่องนั้นข้าเข้าใจ

162
00:14:29,106 --> 00:14:31,217
และในขณะที่พวกเรา
อยู่ภายใต้การปกครองของไบรสัน

163
00:14:31,287 --> 00:14:33,378
ทันทีที่เขาเดินทางมาถึง
หากเขาเดินทางมาถึง

164
00:14:33,458 --> 00:14:36,859
นั่นคือการจัดส่งเรือบรรทุกสินค้าครั้งล่าสุดของพ่อเจ้า
อย่างที่พวกเราคาดการณ์เอาไว้

165
00:14:36,929 --> 00:14:39,301
พวกเราจำเป็นต้องสันนิษฐานว่าคนอื่น

166
00:14:39,371 --> 00:14:40,941
จะต้องได้ยินข่าวพ่อของเจ้า
ถูกจับกุมตัวที่ท่าเรือ

167
00:14:41,001 --> 00:14:43,242
ซึ่งในกรณีที่พวกเขาไม่กล้าเสี่ยง
กลับมายังที่นี่

168
00:14:45,684 --> 00:14:47,044
ฟังนะ

169
00:14:48,615 --> 00:14:51,386
ข้าสามารถขอความช่วยเหลือจากพรรคพวก
ของเราในท่าเรือฮาร์เบอร์ได้

170
00:14:53,427 --> 00:14:56,110
และยังมีเรือใบแลกเปลี่ยนสินค้าในฮาวาน่า
และซานโตโดมิงโก้

171
00:14:56,170 --> 00:14:59,241
แต่ดังที่กล่าวมาแล้วทั้งหมด พวกเราจะครอบคลุม
ได้ประมาณเศษหนึ่งส่วนสามเท่านั้นของค่าใช้จ่ายของเรา

172
00:14:59,311 --> 00:15:02,953
ต่อเรือหนึ่งลำต่อหนึ่งอาทิตย์
ซึ่งหมายความในเวลาไม่ถึง 4 อาทิตย์...

173
00:15:03,013 --> 00:15:04,954
คลังสินค้ามันจะว่างเปล่า

174
00:15:08,886 --> 00:15:10,486
ถ้าเช่นนั้นเขาจำเป็นต้องช่วยเหลือพวกเรา

175
00:15:10,567 --> 00:15:12,698
ใครงั้นหรือ

176
00:15:12,768 --> 00:15:14,498
พ่อของข้า

177
00:15:19,181 --> 00:15:22,782
ข้าช่วยไม่ได้จริงๆแต่สังเกตเห็นว่า
ดูเหมือนเจ้าจะไม่ชอบขี้หน้าข้าสักเท่าไหร่นัก

178
00:15:22,842 --> 00:15:24,423
เจ้าคงไม่ถือสาหากข้าขอถามว่าเพราะเหตุใด

179
00:15:26,284 --> 00:15:28,126
ข้าปรุงอาหารได้

180
00:15:28,196 --> 00:15:30,227
ข้าเข้าใจแล้ว

181
00:15:30,297 --> 00:15:32,898
เจ้าอารมณ์เสียเพราะว่าพวกเขา
ให้ข้าทำงานของเจ้าแทน

182
00:15:34,799 --> 00:15:36,500
เพื่อเป็นการปกป้องตัวข้าเอง

183
00:15:36,570 --> 00:15:39,912
ข้ายังพยายามคิดหาทางออก
ถึงบทบาทหน้าที่ของตัวข้าทั้งหมดทั้งปวงอย่างไร

184
00:15:39,972 --> 00:15:43,383
ข้าหมายถึงข้าได้เข้าร่วมเป็นลูกเรือ
เมื่อ 2 วันที่แล้ว

185
00:15:43,453 --> 00:15:47,045
และข้าได้ยินสิ่งที่คุณซิงเกิลตันพูด
สิ่งที่มันทำให้ข้า

186
00:15:47,125 --> 00:15:48,856
ฟังดูแล้วสมเหตุสมผลอย่างยิ่ง

187
00:15:48,926 --> 00:15:52,358
จากนั้นเพียงแค่วันต่อมา
เขาก็ตาย ฟลินท์ยังอยู่ในตำแหน่ง

188
00:15:52,428 --> 00:15:55,799
และดูเหมือนว่าทุกคนจะลืมมันไปแล้ว
ว่าเคยเกิดอะไรขึ้น

189
00:16:02,573 --> 00:16:04,274
อะไร

190
00:16:04,334 --> 00:16:07,176
เจ้ารู้ว่ามีใครบางคน
ที่ยังมีความโกรธเคือง

191
00:16:07,246 --> 00:16:09,917
เก็บความโกรธเคืองเอาไว้ในใจ
ต่อกัปตันเรืองั้นหรือ

192
00:16:09,977 --> 00:16:13,008
ไม่สมควรที่จะพูดถึงเรื่องนั้นหรอก

193
00:16:13,088 --> 00:16:15,049
อ้อ มันช่างน่าเสียดาย

194
00:16:15,119 --> 00:16:17,320
หากเจ้ารู้ว่ามีใครบางคนที่คิดอย่างนั้น

195
00:16:17,390 --> 00:16:20,332
ถ้าเป็นข้าคงจะอยากรู้อยากเห็นอย่างมาก
ว่าพวกเขาจะพูดถึงมันอย่างไรบ้าง

196
00:16:33,709 --> 00:16:35,080
สวัสดี พ่อข้า

197
00:16:39,592 --> 00:16:41,833
ท่านตกเลือดอย่างหนัก

198
00:16:41,893 --> 00:16:43,624
ข้าขอผ้าเช็ดตัวได้ไหม

199
00:16:53,008 --> 00:16:54,809
ข้าเสียใจที่เรื่องนี้มันเกิดขึ้นกับท่าน

200
00:16:59,722 --> 00:17:01,853
ฟลินท์ต้องการให้เฝ้ายามท่าน

201
00:17:01,923 --> 00:17:03,924
เพื่อทำให้แน่ใจว่าท่านจะเข้าไปแทรกแซง
แผนการของเขาไม่ได้

202
00:17:03,984 --> 00:17:05,965
ในการออกต่ามล่าเรือใบแกลเลียน
ของราชวงศ์สเปน

203
00:17:10,078 --> 00:17:11,708
พ่อข้า ข้าต้องการความช่วยเหลือของท่าน

204
00:17:11,768 --> 00:17:14,450
หากพวกเรายังต้องดำเนินธุรกิจที่นี่
พวกเราจำเป็นต้องมีหุ้นส่วนคนใหม่

205
00:17:14,510 --> 00:17:16,181
ใครบางคนพร้อมมีเรือหลายลำ
และถูกต้องตามกฎหมาย

206
00:17:16,251 --> 00:17:19,252
ใครบางคนที่พวกเราไว้เนื้อเชื่อใจได้
ว่าจะไม่ล้ำเส้นท่าน

207
00:17:19,322 --> 00:17:22,293
ข้ารู้ว่าเรื่องนี้มันยาก
แต่ข้าอยากให้ท่านเชื่อใจข้า

208
00:17:23,964 --> 00:17:25,335
ว่าข้าทำเรื่องนี้ได้

209
00:17:41,724 --> 00:17:43,815
แม่งท่านกำลังล้อเล่นอยู่กับใครงั้นหรือ

210
00:17:43,895 --> 00:17:46,556
จะช่วยเหลือข้าหรือว่าหนีไปยังบอสตัน

211
00:17:46,626 --> 00:17:49,227
เพื่ออ้อนวอนให้พ่อของท่าน
และพี่น้องของท่านจัดหาที่หลบภัยให้

212
00:17:49,287 --> 00:17:51,729
โอ้ พวกเขาอาจจะช่วยชีวิตท่าน
จากตะแลงแกงแขวนคอนักโทษได้กระมัง

213
00:17:51,799 --> 00:17:53,469
แต่พวกเขาไม่ละเว้นการพูดดูถูก
เหยียดหยามท่านหรอกนะ

214
00:17:53,529 --> 00:17:55,470
ท่านจะต้องกลับเข้าไปในห้องรับแขก

215
00:17:55,530 --> 00:17:58,312
ได้ยินมันผ่านรอยแตกในประตู
ในที่ซึ่งการทำธุรกิจอย่างแท้จริงกำลังจะเสร็จสิ้น

216
00:17:58,372 --> 00:18:02,304
กลับไปยังสถานที่ท่านเริ่มต้น
ก่อนที่ท่านจะนำท่านแม่และข้ามายังที่นี่

217
00:18:02,374 --> 00:18:06,015
และพวกเราทำให้ท่านกลายเป็นผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ท่านยืนกรานเสียงเเข็งต่อพวกเขาถึงตัวตนที่ท่านเป็น

218
00:18:06,085 --> 00:18:07,916
คิดทบทวนถึงเรื่องนั้นในขณะที่ท่านนั่งอยู่ที่นี่
และเสแสร้งทำเป็นว่า

219
00:18:07,986 --> 00:18:09,827
การช่วยเหลือข้า
มันไม่ใช่ทางเลือกเดียวที่ท่านมีอยู่

220
00:18:17,502 --> 00:18:19,473
บิลลี่ ข้าไม่รู้ว่าเรื่องอะไร
ที่เจ้าอยากให้ข้าพูด

221
00:18:19,533 --> 00:18:21,244
ไม่มีเสียงบ่นงั้นหรือ

222
00:18:21,304 --> 00:18:24,435
ไม่มีการบ่นไม่พอใจต่อหน้าที่รับผิดชอบงั้นหรือ

223
00:18:24,515 --> 00:18:27,176
ลูกเรือทุกคนมีความพึงพอใจ
ในสิ่งที่เจ้าพูดมันงั้นหรือ

224
00:18:27,247 --> 00:18:29,147
อาจจะยกเว้นไอ้ชั่วช้าคนนี้

225
00:18:30,878 --> 00:18:32,649
เอาไปสิ

226
00:18:36,681 --> 00:18:38,482
อืม

227
00:18:40,193 --> 00:18:42,554
โอ้ แม่งอะไรกันนักกันหนา

228
00:18:44,425 --> 00:18:47,857
ข้าเพิ่งรู้ว่ามันยากที่จะเชื่อ

229
00:18:47,937 --> 00:18:49,698
อะไรที่เจ้าเพิ่งจะรู้ว่ามันยากที่จะเชื่องั้นหรือ

230
00:18:49,768 --> 00:18:51,209
อะไร

231
00:18:51,269 --> 00:18:54,581
พวกเรานำเรือขึ้นฝั่งได้ 2 วันแล้ว

232
00:18:54,641 --> 00:18:57,242
และเจ้ายังไม่ได้หาอีตัว
มาส่มสู่ให้กับตัวเจ้าเอง

233
00:18:57,312 --> 00:18:59,543
บัดนี้นั่นคือสิ่งที่แม่งเจ้าส่มสู่อยู่กับเรื่องลึกลับ
ตรวจสอบหาความจริงที่มันคุ้มค่า

234
00:19:12,199 --> 00:19:13,370
ข้าพูดถูก ใช่ไหมเล่า

235
00:19:13,430 --> 00:19:15,801
บิลลี่ได้สอบถามเรื่องนี้
กับทุกคนไปทั่วเลย

236
00:19:15,871 --> 00:19:17,602
เจ้าคิดอย่างไร
เขารู้เรื่องอะไรไหม

237
00:19:17,672 --> 00:19:19,603
ไม่

238
00:19:19,674 --> 00:19:22,515
และถ้าหากพวกเราหัดฉลาดพอ
จะต้องสนับสนุนวิธีนั้น

239
00:19:24,346 --> 00:19:26,617
นี่มันอะไรหรือ
เจ้ากำลังจะถอนคำพูดใช่ไหม

240
00:19:28,988 --> 00:19:31,729
เจ้ารู้ดีว่าฟลินท์โกหกเรื่องซิงเกิลตัน

241
00:19:31,789 --> 00:19:33,630
เจ้ารู้ดีว่าตัวตนเขาเป็นอย่างไร

242
00:19:40,834 --> 00:19:42,535
ถ้าเช่นนั้น แม่งไปตายซะ

243
00:19:54,781 --> 00:19:56,752
ข้าได้ไปพูดคุยกับแรนดอล
สหายของพวกเรา

244
00:19:56,822 --> 00:19:58,793
เรื่องความสงสัยของข้า
เกี่ยวกับกัปตันเรือของพวกเรา

245
00:19:58,863 --> 00:20:01,194
ดูเหมือนว่าเขาจะคิดว่าพวกเรา
คิดในเรื่องนั้นเหมือนกันเลย

246
00:20:21,924 --> 00:20:24,796
เจ้าทำให้ข้าแม่งต้องปีนไอ้กระไดเหล่านั้น

247
00:20:24,856 --> 00:20:26,257
แค่เพื่อมาเจอเจ้าอีกครั้ง

248
00:20:26,337 --> 00:20:29,239
และคำสั่งแรกเรื่องธุรกิจของข้า
ก็คือให้จับเจ้า

249
00:20:29,309 --> 00:20:32,340
และไอ้เก้าอี้เส็งเคร็งตัวนั้น
โยนแม่งมันลงในมหาสมุทรตามกันไปซะ

250
00:20:34,451 --> 00:20:36,552
ฟิลิปส์ เจ้ารู้แหล่งที่มา

251
00:20:36,612 --> 00:20:38,183
ของไอ้เก้าอี้ตัวที่ข้านั่งทับมันอยู่นี้ไหม

252
00:20:38,253 --> 00:20:41,054
- แหล่งที่มาอะไรนะ
- เก้าอี้ตัวนี้ในอดีตมันเป็นเก้าอี้ประจำตำแหน่ง

253
00:20:41,124 --> 00:20:43,756
ของสำนักงานในเมืองพลีมอัธ
ของท่านเซอร์ฟรานซิส เดรก

254
00:20:43,826 --> 00:20:47,808
ข้าได้เก้าอี้ตัวนี้มาจากทรัพย์สินที่ยึดมาได้
นอกชายฝั่งของเมืองบอสตัน

255
00:20:47,868 --> 00:20:49,779
ในการต่อสู้ครั้งนั้นข้าต้องสูญเสียลูกเรือไป 6 คน

256
00:20:49,839 --> 00:20:53,240
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
เก้าอี้ตัวนี้มันก็ได้มาอยู่ที่นี่

257
00:20:53,310 --> 00:20:56,782
บนยอดป้อมปราการของข้า
ที่ซึ่งข้าใช้มันนั่งสำรวจท่าเรือ

258
00:20:56,852 --> 00:21:00,295
ที่ข้าใช้มันปกป้องไอ้คนเนรคุณเกาะ
ได้เป็นอย่างดีทีเดียว

259
00:21:00,355 --> 00:21:03,586
ฟิลิปส์ คุณเกตส์จะเข้ามา
แตะต้องเก้าอี้ของข้าเมื่อไหร่ก็ได้

260
00:21:03,656 --> 00:21:06,768
เจ้าได้รับคำอนุญาตของข้าให้ยิงเขา
ตรงจุดที่เขายืนอยู่ได้ทันที

261
00:21:06,828 --> 00:21:08,459
ครับนายท่าน กัปตันฮอร์นิโกลด์
(กัปตันเบนจามิน ฮอร์นิโกลด์)

262
00:21:16,402 --> 00:21:18,073
เจ้าสบายดีไหม เบน

263
00:21:19,334 --> 00:21:21,075
"เจ้าสบายดีไหม เบน"งั้นหรือ

264
00:21:21,135 --> 00:21:23,476
อย่าทำเป็นมีมิตรไมตรีกับข้าเลย
ข้ารู้สาเหตุที่เจ้ามาที่นี่ดี

265
00:21:23,546 --> 00:21:25,377
เรือแอลอูร์คาเดอลิม่า

266
00:21:25,447 --> 00:21:26,927
กัปตันเรือทุกคนบนเกาะ
กระซิบกระซาบเรื่องนี้ดังหึ่งๆไปทั่วเกาะ

267
00:21:26,947 --> 00:21:28,748
ว่าใครจะได้เป็นผู้เข้าร่วมพันธมิตรกับเจ้า

268
00:21:29,889 --> 00:21:31,690
ข่าวแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว

269
00:21:33,161 --> 00:21:35,733
ถึงเวลาที่จะต้องคิดไตร่ตรองเรื่องการปล้นสะดม
เรือใบแกลเลียนบรรทุกทรัพย์สมบัติมหาศาล

270
00:21:35,793 --> 00:21:37,634
มันทำให้เจ้าหัวเราะเยาะ
ลูกเรือคนหนึ่งไม่ยอมหยุด

271
00:21:37,704 --> 00:21:40,035
โลกมันเปลี่ยนแปลง เบน

272
00:21:40,105 --> 00:21:42,076
ในยุคนี้มันมีภัยอันตรายบางอย่าง

273
00:21:42,146 --> 00:21:43,706
ซึ่งมันเป็นอันตรายมากยิ่งกว่า
ที่จะยอมรับพวกมันได้

274
00:21:43,776 --> 00:21:47,448
ให้ตายเถอะ
ตอนนี้เจ้ากำลังพูดเหมือนเขาเลย

275
00:21:48,989 --> 00:21:51,690
ดังนั้นข้าจะต้องเป็นพันธมิตรใหม่ของฟลินท์สินะ หือ
มันเป็นอย่างนั้นใช่ไหมเล่า

276
00:21:51,760 --> 00:21:53,861
เขาเดินทางมาที่นี่และขอร้องข้า
ด้วยตัวเขาเองไม่ได้งั้นหรือ

277
00:21:53,931 --> 00:21:55,832
เขาคิดว่าเจ้าไม่ชอบขี้หน้าเขา

278
00:21:55,892 --> 00:21:58,574
ถ้าเช่นนั้นเขาก็เข้าใจถูกแล้ว
ผู้ชายที่นิสัยเย่อหยิ่งจองหองและทะนงตน

279
00:21:58,634 --> 00:22:01,735
ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น
เขาไม่ได้ต้องการให้เจ้าเป็นพันธมิตรหรอก

280
00:22:02,906 --> 00:22:04,806
ถ้าเช่นนั้นเขาต้องการอะไรงั้นหรือ

281
00:22:06,418 --> 00:22:09,720
เรือของเจ้าและบรรดาลูกเรือของเจ้า

282
00:22:09,780 --> 00:22:13,422
ด้วยข้อเสนอแบ่งผลกำไรหนึ่งต่อผู้ชายหนึ่งคน
โดยส่วนตัวเจ้าได้ส่วนแบ่งผลกำไร 2

283
00:22:13,492 --> 00:22:15,192
เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนต่อการสนับสนุนของเจ้า

284
00:22:15,252 --> 00:22:17,954
เพื่อโน้มน้าวจิตใจลูกเรือ
ให้โหวตเรื่องการให้ความช่วยเหลือ

285
00:22:18,034 --> 00:22:21,035
แล้วใครกันแน่ที่จะทำหน้าที่
เป็นกัปตันเรือของเรือข้างั้นหรือ

286
00:22:21,095 --> 00:22:22,766
ภายใต้ข้อตกลงเหล่านั้น

287
00:22:25,938 --> 00:22:28,509
โอ้ เจ้างั้นหรือ

288
00:22:28,579 --> 00:22:30,080
โอ้ อย่าพูดแบบนั้นเลย

289
00:22:30,150 --> 00:22:32,351
- มันไม่มีความคิดบ้าบอคอแตกเช่นนั้นหรอก
- อย่างนั้นหรือ

290
00:22:32,421 --> 00:22:34,582
อ้อ ฟังนะ เขาไม่ต้องการใครบางคน
ที่เป็นคนหน้าใหม่

291
00:22:34,662 --> 00:22:36,963
เขาและข้าแบ่งผลกำไร
ประเภทจดชวเลข

292
00:22:37,023 --> 00:22:38,664
เรือของเจ้ามีความแข็งแกร่ง

293
00:22:38,734 --> 00:22:41,796
ลูกเรือของเจ้ารู้และเชื่อใจข้า
มันยิ่งทำให้สมเหตุสมผล

294
00:22:44,467 --> 00:22:45,808
เจ้าสันนิษฐานเกินไปแล้ว

295
00:22:45,878 --> 00:22:48,279
ข้าไม่แน่ใจแม้กระทั่งว่าลูกเรือของข้า
จะเชื่อใจข้าไหมในปัจจุบันนี้

296
00:22:52,091 --> 00:22:53,652
มีข่าวใดๆจากบรรดาสหายของเจ้า
ในเมืองเอดินเบิร์กบ้างไหม

297
00:22:53,682 --> 00:22:57,784
ข่าวล่าสุดที่ข้าได้ยินมา
เจมส์หนีไปฝรั่งเศส

298
00:22:57,854 --> 00:23:00,555
ตอนนี้เขาถูกเรียกว่าจอมหลอกลวง

299
00:23:00,625 --> 00:23:03,727
ข้าได้ให้สัญญากับลูกเรือของข้าว่าหากพวกเขาอยู่กับข้าต่อ
พวกเขาจะได้เป็นกองทหารอีกครั้ง

300
00:23:03,797 --> 00:23:06,368
พวกเขาจะได้เป็นเป็นส่วนหนึ่ง
ของกองทัพเรือกบฏ

301
00:23:06,438 --> 00:23:09,369
ต่อสู้สงครามเพื่อกอบกู้
ราชาที่มีความยุติธรรมขึ้นมาใหม่

302
00:23:11,400 --> 00:23:12,672
ตอนนี้...

303
00:23:12,742 --> 00:23:14,913
พวกเขาไม่ยอมทิ้งเจ้าไปอย่างเด็ดขาด

304
00:23:14,973 --> 00:23:16,684
ใครจะไปรู้ได้เล่าว่าพวกเขาจะทำอะไร

305
00:23:16,744 --> 00:23:19,585
พวกเขามาพร้อมกับข้อตกลง
ที่สร้างความอึดอัดใจอย่างแท้จริง

306
00:23:20,886 --> 00:23:23,657
แล้วอะไรถึงเป็นอย่างนั้นหรือ

307
00:23:23,727 --> 00:23:26,398
ไม่ว่าพวกเราจะโกหกตัวเราเอง
อย่างไรก็ตาม

308
00:23:26,459 --> 00:23:29,360
หรือไม่ว่าพวกเราจะแต่งเรื่องขึ้นมา
เพื่อปลอบใจตัวเราเองอย่างไรก็ตาม

309
00:23:29,430 --> 00:23:31,301
พวกเราเป็นส่วนหนึ่งของมัน

310
00:23:31,371 --> 00:23:34,612
พวกเราทุกคนล้วนเป็นได้แค่ไอ้โจรสลัด
ที่กำลังรอห่วงแขวนคอ

311
00:23:46,129 --> 00:23:47,960
แล้วจะบอกฟลินท์อย่างไรเล่า

312
00:23:51,572 --> 00:23:54,073
หลังจาก 50 ปีที่ใช้ชีวิตอยู่ในท้องทะเล...

313
00:23:55,643 --> 00:23:57,214
เจ้าเป็นผู้ชายคนเดียวเท่านั้น
ที่ข้าเคยพบเห็น

314
00:23:57,274 --> 00:23:59,385
ว่าโง่เขลาดักดานไปตามอายุที่เพิ่มขึ้น

315
00:24:14,442 --> 00:24:16,333
สวัสดี

316
00:24:20,236 --> 00:24:22,677
เนื้อเค็ม ขนมปังข้าวโพด น้ำซุป

317
00:24:24,478 --> 00:24:26,849
หากท่านต้องการอะไรอีก
แค่บอกมาได้เลย

318
00:24:26,919 --> 00:24:28,010
เจ้าเป็นใคร

319
00:24:33,563 --> 00:24:35,253
ข้าชื่อว่านางบาร์โลว์

320
00:24:35,333 --> 00:24:39,035
เจ้าเกี่ยวข้องอะไรกับเขา

321
00:24:49,790 --> 00:24:51,551
"จักรพรรดิมาร์คัส ออเรลิอัส"

322
00:24:51,621 --> 00:24:54,123
ท่านเคยอ่านหรือยัง

323
00:24:54,193 --> 00:24:56,665
มันเป็นหนังสือเล่มโปรดส่วนตัว

324
00:24:56,725 --> 00:24:59,566
และภัยอันตรายของคำพูดที่อวดดี

325
00:24:59,636 --> 00:25:02,007
ข้าคิดว่าท่านอาจจะค้นพบ
ว่ามันช่วยได้อย่างยิ่ง

326
00:25:07,110 --> 00:25:08,950
บางทีเมื่อไหร่ที่ท่านอ่านมันจบแล้ว

327
00:25:09,011 --> 00:25:10,981
เราน่าจะแลกเปลี่ยนความคิดมันด้วยกัน

328
00:25:19,075 --> 00:25:20,466
เฮ้

329
00:25:33,923 --> 00:25:35,884
เจ้ามาทำห่าเหวอะไรที่นี่
แรนดอลอยู่ไหน

330
00:25:37,325 --> 00:25:38,606
ตามข้ามาสิ

331
00:25:50,691 --> 00:25:52,752
อยู่นั่นไงเล่า
สุภาพบุรุษคนที่ผมสั้น

332
00:25:52,822 --> 00:25:54,693
ผู้ที่อยู่กับคุณเติร์ก

333
00:25:54,753 --> 00:25:57,295
แรนดอลและผู้ชายคนที่ใส่ชุดดำ

334
00:25:59,907 --> 00:26:02,368
พวกเขาคือกลุ่มคนที่เหลืออยู่
ที่ขัดขืนคำสั่งของเจ้า

335
00:26:03,669 --> 00:26:05,239
เจ้ารู้ได้อย่างไร

336
00:26:05,309 --> 00:26:07,681
เพราะว่าข้าได้พูดคุยกับคุณเติร์ก
เป็นเวลานานโข

337
00:26:07,741 --> 00:26:09,181
เกี่ยวกับเรื่องนี้ในช่วงบ่ายวันนี้

338
00:26:09,251 --> 00:26:12,983
ความขุ่นเคืองใจของเขาต่อกัปตันเรือ
มานานอย่างต่อเนื่อง อย่างลึกซึ้งมาก

339
00:26:13,053 --> 00:26:15,754
และเขาเชื่อว่าฟลินท์โกหกเรื่องซิงเกิลตัน

340
00:26:15,824 --> 00:26:17,895
ตอนที่ข้าบอกเขา
ความรู้สึกที่ข้าข้องใจ

341
00:26:17,955 --> 00:26:20,157
เขายินดีพูดอย่างเปิดอก

342
00:26:21,327 --> 00:26:23,338
และทีนี้เพราะเหตุใดเจ้าถึงมาบอกข้า

343
00:26:23,398 --> 00:26:25,429
ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป

344
00:26:25,499 --> 00:26:28,300
การได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจของเจ้า
ดูเหมือนจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีไปสู่จุดจบนั้น

345
00:26:28,370 --> 00:26:31,512
ทีนี้ เจ้าคงอยากจะรู้
ว่าเรื่องอะไรที่คุณเติร์ก

346
00:26:31,582 --> 00:26:34,254
แบ่งปันกับข้าเกี่ยวกับกัปตันเรือสุดที่รัก
ของเราใช่ไหมเล่า

347
00:26:35,885 --> 00:26:37,826
เติร์กคิดว่าฟลินท์
เป็นเผ่าพันธ์มนุษย์ที่ไม่มีวันตาย

348
00:26:37,886 --> 00:26:39,857
เดินอยู่บนโลกมนุษย์โดยปราศจากวิญญาณ

349
00:26:39,927 --> 00:26:42,798
เขาเชื่อว่ามีแม่มดตนหนึ่ง
ใครที่อาศัยอยู่ในป่าลึกภายในเกาะ

350
00:26:42,868 --> 00:26:45,300
ใครที่ควบคุมทุกการเคลื่อนไหวของเขา

351
00:26:45,370 --> 00:26:48,471
ไม่มากก็น้อย ใช่

352
00:26:48,541 --> 00:26:51,653
แม่งไอ้โง่เขลาได้ฟังนิทานปรัมปราเหล่านั้น
อย่างแพร่กระจายมาหลายปี

353
00:26:51,713 --> 00:26:54,714
แรนดอลก็คือแรนดอลนั่นแหล่ะ

354
00:26:56,155 --> 00:26:57,525
แต่มอร์ลีย์...

355
00:26:59,696 --> 00:27:01,287
มอร์ลีย์ข้าไม่รู้ว่าเป็นคนอย่างไร

356
00:27:03,168 --> 00:27:06,431
เขาไม่เหลือใครแล้ว
นอกจากปรับตัวให้เข้ากับแวดล้อมไม่ได้

357
00:27:06,501 --> 00:27:07,871
เขาจะเป็นอันตรายได้อย่างไรเล่า

358
00:27:17,716 --> 00:27:20,817
จะรังเกียจไหมหากข้าขอนั่งด้วยคน

359
00:27:20,888 --> 00:27:23,159
ข้าเข้าใจดีว่าการแสดงความยินดี
มันเป็นเรื่องที่เหมาะสม

360
00:27:23,219 --> 00:27:26,090
กัปตันเรือเดอะรอยัลไลอ้อน
ในฐานะพันธมิตรแห่งเรือวอลรัส

361
00:27:26,160 --> 00:27:27,991
มันเป็นการบังคับบัญชาครั้งแรกของเจ้า
ใช่ไหมเล่า

362
00:27:29,862 --> 00:27:32,793
ลุกขึ้นและเดินจากไปซะ

363
00:27:34,134 --> 00:27:35,735
ด้วยความเคารพทั้งหมดทั้งมวล
คุณเกตส์

364
00:27:35,805 --> 00:27:37,435
น้ำเสียงนี้มันทำให้เราเสียศักดิ์ศรี

365
00:27:37,505 --> 00:27:39,748
ในฐานะเจ้าหน้าที่ทหารฝ่ายพลาธิการ
พวกเรารับใช้ผู้คนของเราอย่างดีที่สุด

366
00:27:39,808 --> 00:27:42,109
เมื่อไหร่ที่พวกเราเจิดจรัสเหนือเรื่องตีรันฟันแทง
และมองเห็นความจริง

367
00:27:42,179 --> 00:27:43,479
จากความได้เปรียบที่ไม่มีอะไรขัดขวางได้

368
00:27:43,549 --> 00:27:44,720
เมื่อไหร่ที่พวกเราเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับมัน...

369
00:27:44,790 --> 00:27:47,821
ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังตามหาอะไร เเจ็ค

370
00:27:47,891 --> 00:27:51,863
แต่ฟังดูเหมือนเจ้าเป็นไอ้เย็ดแม่ง
โครตสิ้นหวังต่อข้า

371
00:27:51,923 --> 00:27:55,335
นี่มันเกี่ยวข้องอะไร
กับเรื่องเบี้ยจำนวนมหาศาลนี้

372
00:27:55,405 --> 00:27:59,237
ของไข่มุกที่เจ้าทำมันสูญหายไป
ที่ซากเรือแตก ใช่ไหมเล่า

373
00:28:00,808 --> 00:28:03,839
พวกเขาให้เวลาเจ้านานแค่ไหนหรือ
เพื่อทำให้มันถูกต้อง

374
00:28:03,919 --> 00:28:05,810
พวกเขาไม่ได้เจาะจง
เรื่องกรอบเวลาหรอก

375
00:28:05,890 --> 00:28:10,362
โอ้ โดยปกติจากประสบการณ์ของข้า
นั่นหมายความว่าสูงสุด 3 วัน

376
00:28:10,432 --> 00:28:12,994
บางทีแทนที่จะสร้างความรำคาญให้ข้า

377
00:28:13,074 --> 00:28:16,336
เจ้าควรจะออกไปข้างนอกนั่น
เพื่อมองหาเรือสักลำ

378
00:28:21,158 --> 00:28:24,430
สำหรับเจ้ามันคงจะใช้เวลาไม่นานนัก
ที่จะต้องสูญเสียลูกเรือใหม่ของเจ้าไป

379
00:28:27,231 --> 00:28:29,592
ในตอนนี้เจ้าอาจหลอกไอ้พวกโง่เขลาได้
แต่ท้องทะเล...

380
00:28:29,672 --> 00:28:33,144
บางทีเจ้านอนเกินเวลาเสียงระฆังลั่น
และอยากให้ปลุกให้ตื่นขึ้นมา

381
00:28:33,214 --> 00:28:36,386
บางทีเจ้ายื่นกล้องส่องทางไกลให้
และต้องการช่วยชี้ทางว่าจะไปทางไหน

382
00:28:36,446 --> 00:28:39,917
บางทีเจ้าลื่นล้มและหัวเข่าของเจ้า
แตกละเอียดใช้งานไม่ได้

383
00:28:39,977 --> 00:28:43,519
บางที...บางที

384
00:28:43,589 --> 00:28:46,291
บางทีคงจะไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น

385
00:28:46,361 --> 00:28:48,362
แน่นอน พวกเขาให้ความเคารพเจ้า
อย่างยิ่งต่อเรื่องนั้น

386
00:28:48,432 --> 00:28:50,894
แต่ในขณะนั้นที่เรือเดอะอูร์คา
ใกล้จะปรากฏขึ้นมาลางๆ

387
00:28:50,974 --> 00:28:52,634
และกระสุนนัดแรกถูกยิงออกไป
ด้วยความโกรธ

388
00:28:52,694 --> 00:28:57,107
เจ้ารู้ดีว่าสิ่งที่ลูกเรือทุกคน
ในเรือลำนั้นกำลังคิดอะไรกันอยู่กันแน่

389
00:28:57,167 --> 00:28:59,378
พระเยซูเจ้าผู้ทรงยิ่งใหญ่
ข้าปรารถนาให้พวกเรามีกัปตันเรือคนหนึ่ง

390
00:28:59,448 --> 00:29:01,549
ที่มีอายุน้อยกว่า 30 ปี

391
00:29:15,265 --> 00:29:16,696
ที่คลังสินค้าพวกเราซื้ออะไรบ้าง

392
00:29:16,776 --> 00:29:18,808
หลายรายการมาก นายท่าน
พวกเราถลุงเบี้ยเยอะมาก

393
00:29:18,868 --> 00:29:21,309
แค่บอกข้ามาเถอะว่ามันมากเท่าไหร่

394
00:29:21,369 --> 00:29:23,740
- 105...
- คุณดูเฟสเนย์

395
00:29:23,810 --> 00:29:25,581
ให้เวลาพวกเราสักครู่ได้ไหม ได้โปรด

396
00:29:25,641 --> 00:29:27,482
พวกเราเกือบจะเสร็จแล้ว
อีกแค่แป๊บเดียว

397
00:29:27,552 --> 00:29:30,383
ดูเฟสเนย์ แม่งไสหัวออกไปให้พ้น

398
00:29:38,627 --> 00:29:41,689
ข้าคิดว่าข้ามีความคิดที่ดีกว่านั้นเรื่องพันธมิตร
ที่ดีกว่าความคิดหนึ่งที่พวกเราเคยปรึกษาหารือกัน

399
00:29:44,490 --> 00:29:46,261
ลูกเรือลำอื่นที่มีเจ้าเป็นกัปตันเรือหรือ

400
00:29:46,321 --> 00:29:49,423
ไม่ กัปตันเรือคนอื่น
ที่มาพร้อมกับลูกเรือของเขาเอง

401
00:29:49,483 --> 00:29:51,995
จริงหรือ ใครงั้นหรือ

402
00:29:54,196 --> 00:29:55,727
ชาร์ลส์ เวน

403
00:30:02,310 --> 00:30:04,681
ใช่ ใช่ ทำอย่างนั้นกันเถอะ

404
00:30:11,154 --> 00:30:12,625
นั่นมันไม่ใช่เรื่องตลก ใช่ไหมเล่า

405
00:30:15,126 --> 00:30:16,927
- เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ
- ไม่ใช่อย่างที่ข้าทราบ

406
00:30:16,987 --> 00:30:18,758
ถ้าเช่นนั้นเหตุไฉนเจ้า
ถึงคิดได้แม้กระทั่งให้....

407
00:30:18,828 --> 00:30:21,769
เพราะว่าเรือเดอะแรนเจอร์มีขนาดใหญ่
เป็น 2 เท่าของเรือเดอะไลอ้อน

408
00:30:21,829 --> 00:30:25,001
ลูกเรือเยอะกว่า อาวุธปืนเยอะกว่า

409
00:30:25,071 --> 00:30:28,043
ที่สำคัญยิ่งกว่านั้น กัปตันเรือ
มีความแข็งแกร่งในการต่อสู้

410
00:30:28,103 --> 00:30:30,004
ฝีมือเป็นรองเจ้าเท่านั้น

411
00:30:35,076 --> 00:30:36,547
ไปเอาความคิดนี้มาจากที่ไหน

412
00:30:39,018 --> 00:30:41,459
เจ้าเป็นคนพูดมันเอง

413
00:30:41,519 --> 00:30:43,430
ปราศจากเรือเดอะอูร์คา
พวกเราจะไม่มีอะไรเลย

414
00:30:45,231 --> 00:30:48,303
จากสิ่งที่ข้าได้พยายามทำ
ปราศจากเวน

415
00:30:48,363 --> 00:30:50,224
พวกเราจะไม่มีเรือเดอะอูร์คา

416
00:30:58,649 --> 00:31:01,720
ถึงแม้ข้ายินที่จะนำเรื่องนี้ไปพิจารณาดู

417
00:31:01,790 --> 00:31:05,292
และข้าไม่ยินดีที่จะนำเรื่องนี้
ไปพิจารณาอย่างแน่นอน

418
00:31:05,362 --> 00:31:07,833
อะไรที่มันถึงทำให้เจ้าคิด
แม้กระทั่งว่าเขาจะยอมทำงั้นหรือ

419
00:31:10,234 --> 00:31:12,835
- แม่งไปตายซะ เเจ็ค
- ข้าเข้าใจถึงความรู้สึกของเจ้าดี

420
00:31:12,905 --> 00:31:16,407
แต่อยู่อย่างต่ำต้อย ข้าไม่แน่ใจว่านี่
มันจะเป็นทางเลือกของเจ้าอย่างแท้จริง

421
00:31:20,269 --> 00:31:22,190
เจ้าปากโป้งบอกพวกลูกเรือไปแล้ว

422
00:31:22,310 --> 00:31:23,641
พวกเขามีสิทธิ์ที่จะรับรู้

423
00:31:23,911 --> 00:31:26,452
และหากคุณเกตส์ประสบความสำเร็จ
ทำให้ฟลินท์ยอมนั่งเจรจากันได้

424
00:31:26,512 --> 00:31:28,993
พวกเขาอาจจะเดินหน้าต่อไป
โดยที่มีหรือไม่มีการเห็นด้วยของเจ้า

425
00:31:29,023 --> 00:31:31,124
เมื่อเช้านี้พวกเราได้ขุดหลุมฝังศพ
เตรียมเอาไว้ให้เจ้าแล้ว

426
00:31:31,194 --> 00:31:33,096
เจ้ากำลังมองหาหลุมฝังศพให้ตัวเอง
ที่ลึกกว่าเดิมซะอีก

427
00:31:33,166 --> 00:31:36,097
พวกเขาจำเป็นต้องไชโยโห่ร้อง
เป็นบางครั้งบางคราวบ้าง

428
00:31:36,168 --> 00:31:38,108
มันเป็นเรื่องที่ดี
ที่พวกเขาสร้างความฮึกเหิมให้กับตัวเอง

429
00:31:38,168 --> 00:31:41,080
และมิหนำซ้ำ เจ้าไม่ต้องแม้กระทั่งถามข้า
ว่าข้างในเรือมันมีอะไรให้เจ้า

430
00:31:42,511 --> 00:31:45,012
เจ้าบอกว่ามี 5 ล้านดอลลาร์
เปโซส์สเปน

431
00:31:45,082 --> 00:31:46,522
นั่นคือสิ่งที่เอาไว้สำหรับบรรดาลูกเรือ

432
00:31:46,582 --> 00:31:47,813
เจ้าคิดจริงๆหรือว่าข้า
จะนำบางสิ่งมาให้เจ้า

433
00:31:47,893 --> 00:31:49,654
อย่างเช่นข้อเสนอแค่เบี้ยเหล่านี้
เป็นการตอบแทนงั้นหรือ

434
00:31:49,754 --> 00:31:52,525
มองดูภาพรวมสิ

435
00:31:52,625 --> 00:31:53,956
เจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่งั้นหรือ

436
00:31:54,026 --> 00:31:57,358
หากพวกเราอดทนอดกลั้นกลืนศักดิ์ศรีของเรา
และช่วยเหลือฟลินท์นำเรือเดอะอูร์คาขึ้นฝั่ง

437
00:31:57,438 --> 00:31:59,799
ใครกันที่อยู่บนเกาะนี้
ที่ได้รับผลประโยชน์อย่างยิ่ง

438
00:32:05,042 --> 00:32:07,644
ใครกันที่อาจจะมองเห็นเจ้า
ในวันที่เจ้าเปร่งประกายงั้นหรือ

439
00:32:26,332 --> 00:32:28,974
เจ้าใช้เรื่องอะไรข่มขู่เขาหรือ
ถึงทำให้เขายอมเห็นด้วยกับเรื่องนี้

440
00:32:29,004 --> 00:32:31,695
นี่เป็นความคิดของเขา

441
00:32:39,480 --> 00:32:41,211
ลุยกันเลย

442
00:32:54,567 --> 00:32:56,768
เราเริ่มกันเลยดีไหม

443
00:32:56,838 --> 00:32:58,809
อย่างแรก ให้ข้าได้แสดง
ความยกย่องชมเชยของข้า

444
00:32:58,869 --> 00:33:00,870
ต่อทุกคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะประชุมนี้

445
00:33:00,940 --> 00:33:03,141
เหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้
มันเป็นการกระตุ้นให้รู้ว่า

446
00:33:03,211 --> 00:33:06,383
ว่าพวกเรายังสามารถเอาชนะอยู่เหนือความแตกต่าง
ของเราด้วยในจิตวิญญาณซึ่งกันและกัน...

447
00:33:06,443 --> 00:33:08,354
ข้าอยากจะพูดถึงเรื่องโมไซยาห์

448
00:33:10,655 --> 00:33:12,116
ผลประโยชน์

449
00:33:12,196 --> 00:33:13,557
มันเกี่ยวข้องอะไรกับเขาหรือ

450
00:33:15,488 --> 00:33:17,029
การตายของเขา

451
00:33:18,159 --> 00:33:20,801
และก่อนที่เราจะเอาชนะเหนือทุกสิ่ง

452
00:33:20,871 --> 00:33:23,912
ข้าอยากจะได้ยินแม่งไอ้กัปตันเรือ
ขี้ขลาดตาขาดของเจ้า

453
00:33:23,972 --> 00:33:25,643
มันกล่าวคำขอโทษ

454
00:33:30,915 --> 00:33:34,067
ข้าอยากจะขอเวลาสักครู่เพื่อปรึกษาหารือ
กับสหายร่วมงานของข้า

455
00:33:36,468 --> 00:33:37,869
ข้างนอก

456
00:33:46,554 --> 00:33:48,725
นั่นเป็นความผิดของข้าเอง
ความผิดของข้าทั้งหมดทั้งปวง

457
00:33:48,795 --> 00:33:51,156
ข้าควรจะพูดให้มันกระจ่าง
ตอนที่ข้าจัดเตรียมการประชุมนี้

458
00:33:51,226 --> 00:33:53,497
ตอนที่ข้าพูดว่าเราจำเป็นต้อง
ควบคุมสติอารมณ์ของพวกเรา

459
00:33:53,567 --> 00:33:55,208
หากพวกเราจะทำให้
การประชุมนี้มันเกิดขึ้นได้

460
00:33:55,268 --> 00:33:57,009
ข้าควรจะเฉพาะเจาะจง
ว่าพวกเราจำเป็นต้องทำเช่นนั้น

461
00:33:57,069 --> 00:33:59,510
ในระหว่างการประชุมเช่นเดียวกัน

462
00:33:59,570 --> 00:34:01,241
ไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอก
ความล้มเหลวมันจะได้ง่ายๆขึ้น

463
00:34:01,311 --> 00:34:03,442
ทีนี้พวกเราจะต้องมีความชัดเจน
และมีความสามัคคีของวิสัยทัศน์

464
00:34:03,512 --> 00:34:05,443
ข้ารู้สึกดี แล้วเจ้าเล่า

465
00:34:11,256 --> 00:34:14,167
ถ้าเช่นนั้น ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี

466
00:34:23,923 --> 00:34:25,583
สิ่งที่กัปตันฟลินท์ตั้งใจที่จะพูด

467
00:34:25,654 --> 00:34:28,195
ก็คือพวกเรามีลูกเรือที่จะต้องให้คำตอบ

468
00:34:28,255 --> 00:34:31,196
และไม่ว่าพวกเราจะบรรลุผลสำเร็จเห็นพ้องต้องกัน
หรืออย่างไร้ค่าบนโต๊ะประชุมนี้ก็ตาม

469
00:34:31,256 --> 00:34:33,467
หากพวกเราทำให้ลูกเรือของเราเชื่อถือไม่ได้

470
00:34:33,537 --> 00:34:35,898
ก็จะทำให้สูญเสียผลประโยชน์อย่างยิ่ง
และความเครพต่อบรรดาพี่น้อง

471
00:34:35,968 --> 00:34:38,700
พวกเขาต้องการจะรู้ว่าเรื่องนี้
มันจะออกมาเป็นอย่างไร

472
00:34:41,571 --> 00:34:44,052
โดยปราศจากการยอมรับความรับผิดชอบ

473
00:34:44,112 --> 00:34:45,583
ต่อการสูญเสียของเจ้า

474
00:34:45,653 --> 00:34:48,655
ข้ามองเห็นว่าเบี้ยชดเชย
ความเสียหายเล็กน้อยทำให้เกิดผลดี

475
00:34:48,725 --> 00:34:50,265
สำหรับมิตรไมตรี

476
00:34:52,868 --> 00:34:54,368
เจ้าคิดเอาไว้เท่าไหร่หรือ

477
00:34:54,428 --> 00:34:56,659
10,000 ปอนด์

478
00:34:59,471 --> 00:35:01,242
นั่นสำหรับโมไซยาห์

479
00:35:01,312 --> 00:35:04,243
ทีนี้มาพูดถึงลูกเรือของเขา
คนที่เจ้าฆ่าตายไปด้วย

480
00:35:08,955 --> 00:35:10,986
ไม่ เรื่องนั้่นไม่มีปัญหา
พวกเรารอกันได้

481
00:35:15,728 --> 00:35:18,130
อ้อ อย่างที่เป็นอยู่
เรือเดอะอูร์คาจะเเล่นไปยังเมืองกาดิซ

482
00:35:18,200 --> 00:35:20,341
และแล่นกลับมาอีกครั้ง
ก่อนที่พวกเราจะแก้ปัญหาทุกอย่างกันได้

483
00:35:23,542 --> 00:35:25,274
ข้าจะัไปฉี่ก่อน

484
00:35:33,158 --> 00:35:34,859
ขอพูดอย่างตามตรง

485
00:35:36,229 --> 00:35:39,161
เจ้าเซอร์ไพรส์เหมือนอย่างข้า...

486
00:35:39,231 --> 00:35:41,932
ว่าในนี้ข้าเป็นคนเดียวเท่านั้น
ที่ประพฤติตัวดีงั้นหรือ

487
00:35:53,788 --> 00:35:56,289
แบ่งผลกำไรผู้ชายแต่ละคน
สำหรับกัปตันเรือ 2

488
00:35:56,359 --> 00:35:57,931
เพิ่มเบี้ยขึ้นเป็น 2 เท่าต่อการใช้จ่ายในเรือ

489
00:35:57,991 --> 00:36:00,862
และแยกกองทุนรวมไว้ต่างหาก 5
เพื่อเป็นกองทุนเบี้ยชดเชยจากการได้รับบาดเจ็บ

490
00:36:06,505 --> 00:36:07,905
แบ่งผลกำไรและออกเป็นครึ่งหนึ่ง
สำหรับกัปตันเรือ

491
00:36:07,975 --> 00:36:09,776
หนึ่งสำหรับเรือ

492
00:36:09,846 --> 00:36:11,177
ค่าชดเชยจากการได้รับบาดเจ็บ
ได้รับส่วนแบ่งในส่วนที่เหลือของเจ้า

493
00:36:12,888 --> 00:36:15,059
แต่ลูกเรือของเจ้าจะได้รับสิทธิพิเศษ...

494
00:36:15,119 --> 00:36:17,160
สิ่งที่หาได้ยากเป็นพิเศษ

495
00:36:17,220 --> 00:36:19,161
อู้

496
00:36:25,234 --> 00:36:27,735
เสร็จสิ้น

497
00:36:27,805 --> 00:36:29,336
โอ้ มีอีกแค่เรื่องเดียว

498
00:36:29,406 --> 00:36:31,107
อย่าได้คืบจะเอาศอก เเจ็ค

499
00:36:31,177 --> 00:36:32,508
ไม่ๆ ข้อตกลงเป็นที่พึงพอใจ

500
00:36:32,578 --> 00:36:34,279
ความกังวลของข้าก็คือใคร
จะเป็นผู้บังคับบัญชาพวกเขางั้นหรือ

501
00:36:35,550 --> 00:36:37,210
แม่งเจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร

502
00:36:37,280 --> 00:36:41,022
บทบาทของเจ้าในการสนับสนุนกัปตันฟลินท์
ได้ทำให้เห็นอย่างชัดเจน

503
00:36:41,082 --> 00:36:43,193
ตอนที่เจ้าชกหน้ากัปตันของข้าเมื่อคืนก่อน

504
00:36:43,253 --> 00:36:45,094
อะไรที่จะยับยั้งเจ้าได้
จากการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขของข้อตกลงงั้นหรือ

505
00:36:45,164 --> 00:36:47,966
หลังจากเกิดเหตุได้เห็นความเหมาะสมของมัน
มากยิ่งกว่าเลือกที่รักมักที่ชัง

506
00:36:48,036 --> 00:36:50,327
ข้าคงจะรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย
หากข้อตกลงของพวกเรา

507
00:36:50,407 --> 00:36:53,038
มีผู้ค้ำประกันที่มีความยุติธรรมมากยิ่งขึ้น

508
00:36:53,108 --> 00:36:55,339
แล้วเจ้าคิดเอาไว้ว่าเป็นใครงั้นหรือ

509
00:36:55,409 --> 00:36:57,140
แถวๆนี้มีคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ติดหนี้บุญคุณ

510
00:36:57,220 --> 00:36:59,151
ต่อคุณนายกูทรี
สำหรับการทำมาหากินของพวกเขา

511
00:37:01,122 --> 00:37:04,013
- พ่อของนาง
- แม่งเจ้าล้อข้าเล่นอยู่งั้นหรือ

512
00:37:04,023 --> 00:37:07,066
อะไรคือสิ่งที่กำลังทำกันอยู่ที่นี่ทั้งวันงั้นหรือ
หากเจ้ากำลังวางแผนดึงเรื่องเหี้ยนี้เข้ามาเกี่ยวข้อง

513
00:37:07,096 --> 00:37:09,657
แน่นนอนเขาสามารถเกลี้ยกล่อม
ให้คนยอมลงมาจากภูเขาได้

514
00:37:09,737 --> 00:37:11,968
ราวกับว่ามันเป็นอย่างนั้น
และอวยพรให้กับข้อตกลงเล็กๆของเรา

515
00:37:15,410 --> 00:37:17,070
เว้นเสียแต่ว่าข้าจะพลาดอะไรบางอย่างไป

516
00:37:17,150 --> 00:37:19,552
พ่อของข้าไม่รู้เรื่องนี้

517
00:37:21,252 --> 00:37:23,253
ข้าเข้าใจแล้ว

518
00:37:25,024 --> 00:37:27,095
แต่ข้าให้สัญญากับเจ้า
ว่าเงื่อนไขเหล่านั้นจะได้รับเกียรติ

519
00:37:28,766 --> 00:37:30,737
บางทีมันอาจเป็นเรื่องที่ฉลาด
เพื่อทบทวนข้อตกลงของเรา

520
00:37:30,807 --> 00:37:32,538
ในการให้เหตุผลต่อความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นนี้

521
00:37:32,608 --> 00:37:34,769
ไม่มีใครทบทวนเรื่องเหี้ยอะไรทั้งสิ้น
พวกเราแม่งทำข้อตกลงกันแล้ว

522
00:37:34,779 --> 00:37:36,380
ข้าได้ยินมามากพอแล้ว

523
00:37:37,881 --> 00:37:39,852
ข้อตกลงเป็นที่พอใจ

524
00:37:43,764 --> 00:37:45,565
คำพูดของนางดีเพียงพอต่อข้า

525
00:37:48,777 --> 00:37:50,607
และมันดีเพียงพอสำหรับตัวเจ้าเช่นกัน

526
00:37:54,910 --> 00:37:56,210
เอาเถอะ...

527
00:38:00,082 --> 00:38:03,384
เป็นอันว่าพวกเรารับข้อตกลงตามนี้ใช่ไหม

528
00:38:17,011 --> 00:38:19,052
ข้าใกล้ประสบความสำเร็จอยู่แล้วเชียว

529
00:38:19,122 --> 00:38:22,424
เจ้าฉลาดเกินไป
ผลดีสำหรับตัวเจ้าเอง เเจ็ค

530
00:38:22,484 --> 00:38:25,395
โดยไม่คำนึงถึงทรัพย์สมบัติมหาศาลของพวกเรา
ที่กำลังจะบังเกิดขึ้น

531
00:38:29,097 --> 00:38:30,227
ดังนั้น...

532
00:38:32,168 --> 00:38:35,270
บางทีมันถึงเวลาที่เจ้าต้องสะสางเรื่องยุ่งเหยิง
เมื่อคืนนี้ให้มันเสร็จสิ้นซะ

533
00:38:35,330 --> 00:38:37,471
ก่อนที่ใครบางคนจะรู้ความจริงเข้า

534
00:38:37,531 --> 00:38:40,772
และทุกอย่างที่พวกเราประสบผลสำเร็จในขณะนี้
มันจะหายไปในอากาศชั่วพริบตา

535
00:38:53,319 --> 00:38:55,390
นางเป็นของเจ้าทั้งหมด กัปตัน

536
00:39:23,575 --> 00:39:25,536
เจ้าจำเป็นต้องเข้าใจ

537
00:39:25,606 --> 00:39:27,567
ข้าไม่มีทางเลือก

538
00:39:29,708 --> 00:39:32,549
สิ่งที่เจ้าทำ

539
00:39:32,619 --> 00:39:34,430
มันจำเป็นต้องมีคำตอบ

540
00:39:45,205 --> 00:39:47,176
ข้ามีความตั้งใจว่าจะถามเจ้า

541
00:39:48,437 --> 00:39:52,220
ถึงความเป็นมิตรสหายของเรา

542
00:39:52,290 --> 00:39:54,221
นางจัดเวรยามเฝ้าหน้าประตูห้องของเจ้า

543
00:39:54,291 --> 00:39:56,091
พยายามที่จะปกป้องเจ้า

544
00:39:56,161 --> 00:39:59,533
ถึงกระนั้นเจ้าก็หนีไปอยู่ดี

545
00:40:00,674 --> 00:40:01,974
เพราะเหตุใด

546
00:40:05,006 --> 00:40:06,807
เจ้าอยากจะถามจริงๆงั้นหรือ

547
00:40:10,078 --> 00:40:11,709
เจ้ามีความรู้สึกอย่างไร

548
00:40:11,789 --> 00:40:14,860
ตอนที่นางโยนเจ้าทิ้งอย่างไม่แยแส

549
00:40:29,278 --> 00:40:32,050
เมื่อไหร่ที่นางพร้อมแล้ว
นำตัวนางไปขึ้นเรือ

550
00:40:32,120 --> 00:40:35,621
กัปตัน อย่างนี้มันไม่ใช่สิ่งที่ข้าหมายถึง
ให้ไปสะสาง

551
00:40:37,332 --> 00:40:39,033
แล้วถ้าเกิดนางหวนกลับมาเล่า

552
00:40:42,244 --> 00:40:43,335
นางไม่กลับมาหรอก

553
00:40:48,157 --> 00:40:50,058
จัดการหลังจากพลบค่ำ

554
00:40:52,199 --> 00:40:54,360
และจัดการอย่างเงียบๆ

555
00:41:19,303 --> 00:41:20,744
คุณนายบาร์โลว์

556
00:41:22,575 --> 00:41:25,776
พ่อขอโทษ ลูกมีแขก
แล้วพ่อจะกลับมาใหม่นะ

557
00:41:25,846 --> 00:41:28,578
บาทหลวงแลมบริค
หลวงพ่อเดินทางมาที่นี่โดยบังเอิญ

558
00:41:28,648 --> 00:41:30,178
ทุกวันพุธมาเป็นเวลาหลายเดือนแล้วตอนนี้

559
00:41:30,248 --> 00:41:32,490
ลูกชักจะเบื่อหน่ายเต็มที่
ที่ต้องแสร้งทำเป็นว่าเซอร์ไพรส์

560
00:41:32,551 --> 00:41:34,722
ดังนั้นลูกจึงได้ติดสินใจว่าวันพุธนี้

561
00:41:34,792 --> 00:41:36,162
จะหันมาให้การต้อนรับหลวงพ่อ
อย่างเหมาะสมแทน

562
00:41:37,903 --> 00:41:40,234
พ่อต้องขออภัย
พ่อเกรงว่าพ่อจะกลายเป็นภาระ

563
00:41:40,304 --> 00:41:42,765
ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว

564
00:41:42,835 --> 00:41:45,137
ลูกตั้งหน้าตั้งตาที่จะได้พูดคุยกันอย่างยิ่ง

565
00:41:45,207 --> 00:41:46,877
กรุณา เชิญนั่งก่อนเจ้าค่ะ

566
00:42:07,778 --> 00:42:09,549
อาทิตย์นี้มีการเทศนาไหม

567
00:42:10,840 --> 00:42:13,411
ปัญญาของลูกรู้แจ้งมาโดยตลอด

568
00:42:16,913 --> 00:42:18,283
อะเเฮ่ม

569
00:42:18,353 --> 00:42:21,995
อีสเตอร์ การเฉลิมฉลอง
เทศกาลอีสเตอร์จะมาถึงแล้วหรือ

570
00:42:32,490 --> 00:42:35,221
ความรักขององค์พระเยซูคริสต์เจ้า
ของคนบาปทำให้พระองค์ทรงเข้มแข็ง

571
00:42:35,291 --> 00:42:37,434
พระองค์ทรงทนทุกข์ทรมาน

572
00:42:37,504 --> 00:42:39,765
สิ่งนี้ คือรูปแบบแก่นแท้แห่งความรัก

573
00:42:39,845 --> 00:42:41,706
ความรักที่ผ่านความทุกข์ทรมาน

574
00:42:43,807 --> 00:42:45,407
พลวงพ่อเชื่อเรื่องนี้ไหม

575
00:42:45,487 --> 00:42:48,259
มันไม่เกี่ยวกับความเชื่อหรือไม่เชื่อ

576
00:42:48,319 --> 00:42:50,590
มันคือพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์
ว่าไหมเล่า

577
00:42:56,102 --> 00:42:59,134
สะดือของนางดุจอ่างกลม

578
00:42:59,204 --> 00:43:01,745
ที่มิได้ขาดเหล้าองุ่นประสม

579
00:43:01,805 --> 00:43:05,547
ท้องของนางดังกองข้าวสาลี

580
00:43:05,617 --> 00:43:07,688
ที่มีดอกพลับพลึงแดงปักไว้ล้อมรอบ

581
00:43:08,819 --> 00:43:12,161
ถันทั้งสองของนางเหมือนลูกละมั่งสองตัว

582
00:43:12,221 --> 00:43:15,333
ซึ่งเป็นละมั่งฝาแฝด

583
00:43:15,403 --> 00:43:18,734
นางงามระหงดุจต้นอินทผลัม

584
00:43:18,804 --> 00:43:22,216
ถันทั้งสองของนางงามดังพวงองุ่น

585
00:43:24,307 --> 00:43:26,958
ข้าจึงขอปีนขึ้นต้นอินทผลัมนั้น

586
00:43:27,018 --> 00:43:29,459
และขอจับพวงพวงองุ่นเถิด

587
00:43:31,891 --> 00:43:33,821
พระเจ้าทรงแต่งกลอนนั้นเช่นกัน

588
00:43:36,263 --> 00:43:38,904
ความรักที่แท้จริง
ไม่ควรต้องทนทุกข์ทรมาน

589
00:43:38,964 --> 00:43:41,245
และหลวงพ่อไม่จำเป็นต้อง
นำคำพูดของข้าไปใช้เทศนา

590
00:43:42,846 --> 00:43:44,518
รับชาเพิ่มอีกไหม

591
00:44:10,510 --> 00:44:13,852
พ่อต้องขอสารภาพผิดว่ามีมูลเหตุจูงใจ
ที่ซ่อนเร้นต่อการที่พ่อมาเยี่ยมในวันนี้

592
00:44:13,922 --> 00:44:15,853
ที่นอกเหนือจากเนื้อหา
ของการเทศนาของพ่อ

593
00:44:15,923 --> 00:44:18,155
มันเป็นอย่างนั้นหรือ

594
00:44:18,225 --> 00:44:21,556
มีข่าวเล่าลือหนาหูท่ามกลางคริสต์ศาสนิกชน
ในโบสถ์ของพ่อ

595
00:44:21,636 --> 00:44:23,337
ว่ามีเรือของราชนาวี

596
00:44:23,407 --> 00:44:26,168
เข้ามาจอดเทียบท่าเรือในเกาะฮาร์เบอร์
เมื่อไม่นานมานี้

597
00:44:26,239 --> 00:44:28,510
สการ์บอรอฟ

598
00:44:28,580 --> 00:44:32,281
พวกเขาพูดว่าพระราชาทรงตั้งใจจะอ้างสิทธิ์
การปกครองอาณานิคมที่นี่

599
00:44:32,361 --> 00:44:34,653
บางทีในเร็วๆนี้ก็เป็นได้

600
00:44:34,723 --> 00:44:38,194
การตัดสินในชาตินี้
ไม่ใช่ชาติหน้า

601
00:44:38,264 --> 00:44:40,265
สำหรับบรรดาคนเหล่านั้นที่เป็นส่วนหนึ่ง
ของคริสต์ศาสนิกชนในโบสถ์ของพ่อ

602
00:44:40,335 --> 00:44:42,226
เมื่อไหร่ที่การตัดสินนั้นได้ปรากฏขึ้น

603
00:44:42,306 --> 00:44:45,138
ความชอบธรรมของพวกเขา
แทบจะปราศจากข้อสงสัยอย่างแน่นอน

604
00:44:46,508 --> 00:44:49,049
มันค่อนข้างไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆต่อลูกเลย

605
00:44:50,451 --> 00:44:52,612
เขาทำให้ลูกอยู่ที่นี่ใช่ไหม

606
00:45:00,526 --> 00:45:02,467
ขอให้เป็นวันที่ดีเจ้าค่ะ หลวงพ่อ

607
00:46:45,199 --> 00:46:47,060
สวัสดี เเจ็ค

608
00:46:48,971 --> 00:46:50,872
สุภาพบุรุษ

609
00:46:50,942 --> 00:46:53,243
กัปตันอาจจะเป็นคนนำตัวนางมาที่นี่...

610
00:46:55,214 --> 00:46:58,655
แต่มันขึ้นอยู่กับพวกเรา
เมื่อไหร่ที่พวกเราจัดการกับนางเสร็จสิ้น

611
00:47:44,189 --> 00:47:46,190
กัปตัน พวกลูกเรือ
ข้าต้องการตัวเจ้าเดี๋ยวนี้เลย

612
00:47:46,260 --> 00:47:47,621
โอ้ เวรเอ้ย

613
00:47:50,162 --> 00:47:51,803
เอเลเนอร์ เดี๋ยวก่อน

614
00:47:51,863 --> 00:47:53,333
- เเม่งเอ้ย
- เวรเอ้ย

615
00:48:18,947 --> 00:48:20,808
เเม่งมึงไปตายซะ

616
00:48:33,994 --> 00:48:35,265
เจ้าเป็นคนทำเรื่องนี้

617
00:48:46,971 --> 00:48:48,702
ตั้งใจฟังข้าให้ดี

618
00:48:48,772 --> 00:48:52,884
พวกเจ้า พวกเจ้าทุกคนเลย
ลูกเรือลำนี้ทุกคน

619
00:48:52,954 --> 00:48:55,115
นับจากนี้ไปเป็นอันจบสิ้นต่อกัน

620
00:48:55,185 --> 00:48:59,657
พวกเจ้าจะขายอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น
พวกเจ้าจะซื้ออะไรไม่ได้ทั้งสิ้น

621
00:48:59,727 --> 00:49:01,468
พวกเจ้าจะไม่ได้กินอาหารอะไรทั้งสิ้น

622
00:49:01,528 --> 00:49:03,669
เอเลเนอร์

623
00:49:05,830 --> 00:49:08,541
เว้นเสียแต่ว่า...

624
00:49:10,772 --> 00:49:13,614
เว้นเสียแต่ว่าเจ้าจะต้องตัดสินใจเดี๋ยวนี้เลย

625
00:49:13,684 --> 00:49:15,445
เพื่อคัดเลือกตัวเจ้าเอง
เข้าร่วมกับกัปตันคนใหม่

626
00:49:21,699 --> 00:49:25,300
เว้นเสียแต่ว่าพวกเจ้าจะติดสินใจ
เข้าร่วมเป็นลูกเรือของกัปตันฟลินท์

627
00:49:28,472 --> 00:49:32,014
พวกเจ้าจะเข้าร่วมเป็นลูกเรือของเขา
และจะยอมให้เขากำจัดเจ้าออกไปจากเรือของเจ้า

628
00:49:34,375 --> 00:49:37,146
ดังนั้นมันจะออกมาเป็นอย่างไร

629
00:49:37,216 --> 00:49:39,617
เป็นขอทานอยู่ในสังกัดกัปตันคนเก่างั้นหรือ

630
00:49:41,758 --> 00:49:44,059
หรือว่าจะเป็นมหาเศรษฐี
อยู่ในสังกัดกัปตันคนใหม่

631
00:49:52,845 --> 00:49:54,876
เจ้ากำลังจะไปไหนหรือ

632
00:50:22,709 --> 00:50:25,491
เจ้าขยับ เจ้าตายแน่

633
00:50:33,895 --> 00:50:35,806
แม่งไสหัวออกไปให้พ้นจากนาง

634
00:50:40,248 --> 00:50:41,679
ข้าขอโทษอย่างยิ่ง

635
00:50:41,739 --> 00:50:44,080
ข้าขอโทษอย่างยิ่งที่เขาทำอย่างนี้กับเจ้า

636
00:50:44,150 --> 00:50:46,171
ให้ข้าดูแลเจ้าเถอะ

637
00:50:48,292 --> 00:50:49,663
เราน่าจะหนีไปด้วยกัน

638
00:50:51,394 --> 00:50:53,825
เราน่าจะได้เป็นอิสระ

639
00:50:55,365 --> 00:50:57,127
เขาไม่ได้ทำอย่างนี้กับข้าหรอก

640
00:50:59,839 --> 00:51:01,269
เจ้าต่างหากเล่าที่เป็นคนทำ

641
00:51:15,096 --> 00:51:17,197
การกระทำของข้าทำให้เจ้า
ต้องชดใช้มันด้วยไข่มุกของเจ้า

642
00:51:18,998 --> 00:51:21,769
จนกว่าหนี้จะถูกชดใช้จนหมด

643
00:51:21,839 --> 00:51:23,570
ข้าเป็นของเจ้า

644
00:51:43,300 --> 00:51:45,111
มันเพิ่งจะเกิดห่าเหวอะไรขึ้นงั้นหรือ

645
00:51:47,302 --> 00:51:49,703
ดูเหมือนว่านางเพิ่งจะมอบเรือลำหนึ่งให้กับพวกเรา

646
00:51:52,345 --> 00:51:54,276
เรือที่ไม่มีกัปตันเรือนะสิ

647
00:52:24,061 --> 00:52:26,432
บิลลี่

648
00:52:26,502 --> 00:52:28,373
ถึงเวรข้าเฝ้ายามใช่ไหม

649
00:52:34,676 --> 00:52:37,258
งั้น ทีนี้จะทำอย่างไรหรือ

650
00:52:38,889 --> 00:52:40,320
เจ้ามาที่นี่เพื่อข่มขู่ข้างั้นหรือ

651
00:52:40,390 --> 00:52:42,761
สิ่งที่กัปตันอยากจะประสบผลสำเร็จที่นี่

652
00:52:42,831 --> 00:52:45,632
การมีชีวิตอยู่รอดของพวกเราตกอยู่ในสถานการณ์
ไม่แน่นอนว่าจะจบด้วยดีหรือร้าย

653
00:52:45,702 --> 00:52:48,413
และข้าจำเป็นต้องรู้ว่าพวกเราทุกคน
ต่างถูกดึงเข้ามาในทิศทางเดียวกัน

654
00:52:49,734 --> 00:52:52,475
ข้ามีสิทธิ์ที่จะคิดว่าข้าคิดอย่างไรได้บ้าง

655
00:52:52,545 --> 00:52:53,786
อ้อ ถ้าเช่นนั้นพูดมันออกมาเลย

656
00:52:56,427 --> 00:52:58,688
ซิงเกิลตันไม่ใช่ขโมย

657
00:52:58,758 --> 00:53:02,530
เขามีสันดานที่ไม่ดีของเขา
แต่ไอ้ขี้ขโมยไม่ใช่หนึ่งในนั้น

658
00:53:02,590 --> 00:53:05,071
ซิงเกิลตันขโมยกระดาษหน้านั้นไป

659
00:53:05,131 --> 00:53:07,142
เห็นมันเต็ม 2 ตาของข้าเลย

660
00:53:10,485 --> 00:53:11,846
เจ้าจะเรียกข้าว่าไอ้คนขี้โกหกงั้นหรือ

661
00:53:15,688 --> 00:53:17,328
โอ้ แม่งเอ้ย

662
00:53:24,662 --> 00:53:26,933
ข้าอาจเข้าใจเรื่องซิงเกิลตันผิดไป

663
00:53:27,003 --> 00:53:29,534
แต่ข้าไม่ได้เข้าใจฟลินท์ผิดไปหรอกนะ

664
00:53:31,675 --> 00:53:33,346
นั่นมันหมายความว่าอย่างไรหรือ

665
00:53:33,416 --> 00:53:36,117
ต่อเขา พวกเราทุกคน
เป็นแค่ของที่ใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้ง

666
00:53:37,128 --> 00:53:40,099
คริสเคยถูกหลอกใช้
เพื่อเจตนารมณ์ของตัวเขาเอง

667
00:53:44,942 --> 00:53:46,403
เรื่องนั้นข้าไม่เชื่อหรอก

668
00:53:49,114 --> 00:53:53,717
นั่นเป็นเพราะว่าเจ้า
ไม่รู้เรื่องคุณนายบาร์โลว์

669
00:54:05,242 --> 00:54:06,973
เจ้าพูดถูก

670
00:54:08,204 --> 00:54:10,775
นี่เป็นหนังสือที่น่าทึ่ง

671
00:54:21,991 --> 00:54:23,422
ข้าขอดูได้ไหม

672
00:54:37,399 --> 00:54:40,940
จักรพรรดิ์เป็นผู้แต่งมัน

673
00:54:41,010 --> 00:54:43,341
เจ้าควรจะเป็นอย่างไร

674
00:54:43,411 --> 00:54:46,483
เจ้าควรจะเป็นโขดหินที่ยื่นออกไปในทะเล

675
00:54:46,553 --> 00:54:50,696
ปะทะกับคลื่นที่ซัดฝั่งอย่างบ้าคลั่ง
ที่โหมกระหน่ำอย่างไม่หยุดหย่อน

676
00:54:51,906 --> 00:54:55,138
มันยืนหยัดอย่างมั่นคง
ในขณะที่คลื่นลมในทะเลปั่นป่วน

677
00:54:55,198 --> 00:54:58,310
ช่วยให้นอนหลับอย่างสงบที่โคนของมัน

678
00:55:02,892 --> 00:55:05,293
ข้าได้ยินเจ้าพูด มันช่างโชคร้ายแค่ไหน

679
00:55:05,353 --> 00:55:07,734
เรื่องนี้มันควรจะเกิดขึ้นกับข้า

680
00:55:12,566 --> 00:55:14,337
แต่ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว

681
00:55:17,739 --> 00:55:20,300
บางทีแทนที่จะพูดว่า

682
00:55:20,370 --> 00:55:22,382
ข้าช่างโชคดีมากแค่ไหน

683
00:55:22,442 --> 00:55:26,844
ที่ข้าไม่แตกหักโดยน้ำมือสิ่งที่มันเกิดขึ้น

684
00:55:26,914 --> 00:55:30,656
และข้าไม่หวาดกลัว
ต่อสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นหรอก

685
00:55:32,197 --> 00:55:35,899
ต่อคลื่นลมเดียวกันที่โหมกระหน่ำ
ที่อาจจะปะทะกับใครบางคนเข้า

686
00:55:35,959 --> 00:55:38,780
แต่ไม่มีผู้คนมากนักที่หมกมุ่นอยู่กับมัน

687
00:55:39,000 --> 00:55:42,342
โดยปราศจากการยอมจำนน
และร้องคร่ำครวญ

688
00:55:43,305 --> 00:56:43,877
Watch Online Movies and Series for FREE
www.osdb.link/lm