1
00:00:06,000 --> 00:00:12,074



2
00:00:13,260 --> 00:00:15,250
มีสถานที่แห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก

3
00:00:15,300 --> 00:00:17,520
สถานที่ซึ่งพวกเจ้าจะเป็นที่น่าเกรงขามไปทั่ว
และได้รับความเคารพอีกครั้ง

4
00:00:17,580 --> 00:00:20,020
ผู้ชายทั้ง 8 คนที่คอยถือหางฮามุนด์
เจ้าเป็นคนพูดมันเอง

5
00:00:20,090 --> 00:00:22,560
พวกเราฆ่าเขา พวกเขาทุกคน
จะต้องหันมาปาดคอหอยเราทั้งคู่แน่

6
00:00:22,610 --> 00:00:25,810
พวกเขาจะต้องหายสาบสูญในคืนนี้พร้อมกัน

7
00:00:25,890 --> 00:00:29,280
ระหว่างเจ้าและฟลินท์  ข้าชักไม่แน่ใจซะแล้ว
ว่าใครที่ยิ่งน่ากลัวกว่ากัน

8
00:00:29,360 --> 00:00:32,150
- หนีไปกับข้าเถอะ
- ข้าใช้เวลาชั่วทั้งชีวิตของข้าพยายามสร้างบางสิ่งขึ้นมาที่นี่

9
00:00:32,230 --> 00:00:35,540
ข้าจะยอมละทิ้งเบี้ยตอบแทนค่าหมายกำหนดการ

10
00:00:35,600 --> 00:00:37,240
เพื่อแลกเปลี่ยนกับส่วนแบ่งของข้า
ของทรัพย์สินที่ยึดมาได้

11
00:00:37,290 --> 00:00:39,440
เมื่อไหร่ที่เวลานั้นมาถึง
ข้าจะเปิดเผยปริศนาชิ้นสุดท้าย

12
00:00:39,490 --> 00:00:40,770
ข้าจะอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ฝ่ายของเจ้า

13
00:00:40,820 --> 00:00:43,130
ไม่ใช่ซิงเกิลตันที่ขโมยหน้ากระดาษแผ่นนั้นไป

14
00:00:43,210 --> 00:00:45,080
- มันเป็นฝีมือเขานั่นเอง
- เจ้ากำลังโกหกพวกเขา

15
00:00:45,130 --> 00:00:47,450
หากไม่มีใครรู้เลย ทุกคนต่างก็ชนะ

16
00:00:47,500 --> 00:00:49,630
ข้าเชื่อมั่นในสถานที่แห่งนี้
ผู้ที่สามารถทำในสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง

17
00:00:49,720 --> 00:00:52,450
เพื่อทำสิ่งที่มันดีขึ้นกว่านี้
ก็คือเจ้านั่นเอง

18
00:00:52,500 --> 00:00:54,790
แต่ทันทีที่พวกเราได้รับเบี้ย ฟลินท์จะต้องตาย

19
00:00:54,840 --> 00:00:57,760
- ไม่มีการโต้แย้ง
- ไม่ใช่จากตัวข้า

20
00:02:54,040 --> 00:02:55,420
สบายกันดีไหมเพื่อนฝูง

21
00:03:06,970 --> 00:03:10,190
คุณแรคแฮม มีเรื่องจะพูดด้วย

22
00:03:10,260 --> 00:03:13,780
ข้าว่าแล้วเชียวเจ้าจะต้องมาพูด เชิญนั่ง

23
00:03:13,860 --> 00:03:16,060
เจ้าจะไม่บอกข้าว่าเจ้าคิดอย่างไร
กับฉากละครเล็กๆของเรา

24
00:03:16,110 --> 00:03:17,900
แก่นเรื่องก็คือ"ยามพลบค่ำในกรุงปารีส"

25
00:03:17,950 --> 00:03:19,430
ข้าจะให้เจ้าทาย 3 ครั้ง
ว่าไอเดียเป็นของใคร

26
00:03:19,480 --> 00:03:22,570
คุณแรคแฮม เมื่อกี้ข้าเห็นเหรัญญิก

27
00:03:22,620 --> 00:03:25,290
เขาพูดว่าข้าจะไม่ได้รับส่วนแบ่ง
ของข้าอีกต่อไปแล้ว

28
00:03:25,370 --> 00:03:27,620
ผลกำไรของซ่อง คำสั่งของเจ้าหรือ

29
00:03:27,710 --> 00:03:29,910
ใช่ ข้าได้คำนวณอย่างคร่าวๆ
ของยอดสุทธิ

30
00:03:29,960 --> 00:03:32,910
ข้าได้อ่านอย่างลวกๆนับตั้งแต่จากครั้งแรก
ที่พวกเราเริ่มทำข้อตกลงกัน

31
00:03:32,960 --> 00:03:36,000
มันดูเหมือนว่ายุติธรรมต่อเครื่องตกแต่งซ่อง
ต่อการทำบัญชีรายรับรายจ่ายของเจ้า

32
00:03:36,080 --> 00:03:39,420
คุณแรคแฮม ข้าเข้าใจดีว่าเจ้ามีสหายใหม่

33
00:03:39,470 --> 00:03:41,500
ที่ช่วยจัดการให้สาวๆอยู่ในกรอบ

34
00:03:41,590 --> 00:03:45,810
ทำให้พวกนางแจ้งเบี้ยรายได้
ในรูปแบบอย่างซื่อสัตย์ที่สุด

35
00:03:45,890 --> 00:03:47,960
นั่นคงจะต้องเป็นสิ่งที่ดีต่อเจ้าอย่างยิ่ง

36
00:03:48,010 --> 00:03:50,460
แต่พวกเรามาพูดอย่างตรงไปตรงมากันเถอะ

37
00:03:50,510 --> 00:03:53,100
ข้าไม่ใช่หนึ่งในบรรดาอีตัวเหล่านั้น

38
00:03:53,150 --> 00:03:54,970
ข้าจะต้องได้รับส่วนแบ่งของข้า

39
00:03:55,020 --> 00:03:58,440
หรือจะให้ทุกคนตามท้องถนน
รู้กันไปทั่วว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณนูแนน

40
00:04:00,070 --> 00:04:03,610
- เจ้าจะทำอย่างนั้นหรือ
- เจ้าอย่าริอาจสงสัยไปหน่อยเลย

41
00:04:05,450 --> 00:04:08,950
อ้อ คุณนายเมเปิลตัน นั่นฟังดูแล้ว
เหมือนเป็นการขัดคำสั่งอย่างต่ำช้าต่อข้า

42
00:04:09,000 --> 00:04:11,320
นั่นเกี่ยวกับเรื่องฉ้อโกงกินบนเรือนขี้บนหลังคา
ที่เจ้าจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบ

43
00:04:11,370 --> 00:04:14,040
ปล่อยให้ข้าไม่มีทางเลือก
นอกเหนือจากยุติการเป็นลูกจ้างของเจ้าที่นี่

44
00:04:14,120 --> 00:04:16,540
- อะไรนะ
- เจ้าถูกไล่ออกแล้ว

45
00:04:16,620 --> 00:04:18,590
ขอบคุณสำหรับการรับใช้ของเจ้า

46
00:04:18,660 --> 00:04:20,490
ประทานโทษ แต่นี่เจ้าเสียสติไปแล้วงั้นหรือ

47
00:04:20,540 --> 00:04:22,430
ไม่ใช่อย่างที่ข้าทราบ ไม่

48
00:04:22,500 --> 00:04:25,130
ข้าแค่บอกให้เจ้ารู้ว่าข้ายินดีอย่างยิ่ง

49
00:04:25,180 --> 00:04:27,350
เพื่อแจ้งให้ผู้ประกอบการค้าทุกราย
ในนัสเซาทราบ

50
00:04:27,430 --> 00:04:30,670
ว่าเจ้าฆ่าคนมันเป็นวิธีที่เจ้าใช้เข้าครอบครอง
เป็นเจ้าของสถานที่แห่งนี้

51
00:04:30,720 --> 00:04:33,440
พวกเขาจะลุกฮือขึ้นมาต่อต้าน
เพื่อจะได้เห็นเจ้าถูกจับแขวนคอ

52
00:04:33,510 --> 00:04:35,890
ใครกันแน่ที่จะถูกจับแขวนคองั้นหรือ

53
00:04:37,480 --> 00:04:41,030
ผู้ประกอบการค้าคนไหนมันอยากจะเห็น
คุณแรคแฮมถูกจับแขวนคอหรือ

54
00:04:41,110 --> 00:04:42,450
คุณคอนเนอร์นายช่างซ่อมล้อรถม้าหรือ

55
00:04:44,480 --> 00:04:46,570
หรือว่าบางทีคุณปีเตอร์สันชำแหละเนื้อสัตว์ขาย

56
00:04:48,990 --> 00:04:52,410
อาจจะเป็นคุณรูสก์นายช่างเจียระไนพลอยงั้นหรือ

57
00:04:52,490 --> 00:04:55,190
พวกเขาทุกคนล้วนแต่รื่นเริงสำราญอยู่กับส่วนลด
ที่ฮวบฮาบค่าตัวของอีตัวที่นี่เมื่อเร็วๆนี้

58
00:04:55,250 --> 00:04:58,200
ราคาไม่แพงตอนนี้ทำให้อีตัว
ถูกจองตัวล่วงหน้าขายดีเป็นเทน้ำเทท่า

59
00:04:58,250 --> 00:05:01,870
ข้าชักจะสงสัยว่าทำให้พวกเขารักใครเอ็นดู
ต่อการบริหารจัดการรูปแบบใหม่

60
00:05:01,920 --> 00:05:05,920
พวกเขาคนไหนจะมาใส่ใจอะไรกันนักกันหนา
ต่อสิ่งที่เจ้าคิดว่ามันเกิดขึ้นกับคุณนูแนนงั้นหรือ

61
00:05:06,010 --> 00:05:08,710
เจ้าลืมชื่อคนที่สำคัญไปเท่านั้น ยอดรัก

62
00:05:08,760 --> 00:05:11,540
นายหญิงที่อยู่ถนนฝั่งตรงข้าม
นางรู้ความจริงเรื่องนี้เข้าล่ะก็...

63
00:05:11,600 --> 00:05:14,100
โอ้ คุณนายกูทรีรู้เรื่องนี้ดี
นางไม่มีปัญหาอยู่แล้ว

64
00:05:14,180 --> 00:05:17,180
แต่เชิญตามสบายได้เลย เอาเลย
ไปบอกนางอีกครั้ง ข้ามองไม่เห็นอันตรายใดๆเลย

65
00:05:20,850 --> 00:05:23,490
แล้วเจ้าจะเสียใจต่อเรื่องนี้ทีหลัง นายท่าน

66
00:05:23,560 --> 00:05:26,410
ข้าแน่ใจว่าข้าไม่เสียใจหรอก ลาก่อน

67
00:05:31,500 --> 00:05:34,170
กรุณาอย่าตัดสินข้าเลย
แต่เรื่องนั้นข้าสนุกอย่างยิ่ง

68
00:05:34,230 --> 00:05:36,700
เจ้าไม่เชื่อว่านางจะพยายาม
ตอบโต้กลับเจ้างั้นหรือ

69
00:05:36,750 --> 00:05:38,840
ข้าไม่เชื่อว่านางจะทำจริงหรอก

70
00:05:38,910 --> 00:05:42,040
แต่ในขณะนี้ข้าจะต้องอาศัยอยู่กับปัญหา
ในอนาคตที่อาจจะเกิดขึ้นได้

71
00:05:42,090 --> 00:05:44,840
ความแน่นอนต่อปัญหาอย่างแท้จริง
ที่นางเป็นคนก่อมันขึ้นมา

72
00:05:44,910 --> 00:05:47,300
เพื่อทำให้กิจการเสี่ยงต่อผลกำไร

73
00:05:47,380 --> 00:05:50,130
และหุ้นส่วนมีนัยสำคัญมากยิ่งกว่า
เจริญหูเจริญตาน่าชวนมอง

74
00:06:18,780 --> 00:06:20,610
ข้าควรจะอย่างไรกับไอ้นี่หรือ

75
00:06:20,660 --> 00:06:24,280
หากเขายังคงอยู่บนเรือต่อไป
ไม้ยันรักแร้จะเป็นอุปสรรคอย่างยิ่ง

76
00:06:24,330 --> 00:06:27,000
เขาควรจะใส่ขาเทียมนี้
ไม่ว่าเขาจะชอบมันหรือไม่ก็ตาม

77
00:06:27,090 --> 00:06:29,220
เร็วๆเข้า แรนดอล

78
00:06:29,290 --> 00:06:32,310
คุณหมอโฮเวลล์ทำขาเทียมพิเศษนี้เพื่อเจ้า

79
00:06:32,390 --> 00:06:34,810
มันจะช่วยให้เจ้าเดินเหินอย่างคล่องทีเดียว

80
00:06:34,900 --> 00:06:38,100
บางทีมันแม้กระทั่งช่วยให้เจ้าไปขี้ได้ทันที
ในขณะที่ปราศจากความช่วยเหลือของข้า

81
00:06:41,520 --> 00:06:43,440
โว้ ใจเย็นๆก่อน

82
00:06:47,910 --> 00:06:49,780
เจ้าจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบเขา

83
00:06:49,830 --> 00:06:51,580
เจ้าคิดหาทางออกซะสิ

84
00:06:56,120 --> 00:06:58,000
"โอ้ คุณซิลเวอร์"

85
00:06:58,080 --> 00:07:00,420
"ข้าจะขอบคุณเจ้าได้อย่างไร"

86
00:07:00,490 --> 00:07:03,790
"ครั้งแรกเจ้าช่วยชีวิตข้าจากความตาย
โดยถูกเรือวอลรัสทับหัวแบนแต๊ดแต๋"

87
00:07:03,840 --> 00:07:06,130
"จากนั้นเจ้าช่วยรับประกันตำแหน่งของข้า
ให้เป็นลูกเรือต่อไป"

88
00:07:06,180 --> 00:07:07,680
"พลิกประวัติศาสตร์โลกเลยทีเดียว"

89
00:07:07,760 --> 00:07:09,800
"และหากนั่นมันยังไม่เพียงพอ"

90
00:07:09,850 --> 00:07:12,260
"เจ้ายังคงพยายาม
ค้นหาความสะดวกสบายบางอย่าง"

91
00:07:12,330 --> 00:07:13,680
"เพื่อเอาขาเทียมมาใส่ขาด้วนของเข้า"

92
00:07:13,770 --> 00:07:17,220
"จากก้นบึ้งของหัวใจของข้า ขอบคุณ"

93
00:07:20,840 --> 00:07:22,640
ด้วยความยินดี

94
00:07:33,570 --> 00:07:35,400
ปล่อยเรือเดอะแรนเจอร์ลงทะเล

95
00:07:35,490 --> 00:07:37,410
กัปตันเกตส์กำลังจะเดินทางมาถึง

96
00:07:37,490 --> 00:07:39,660
ไอ้ชั่วช้าบ้าคลั่ง

97
00:07:39,710 --> 00:07:41,190
แม่งมันสำคัญอะไรกันนักกันหนา

98
00:07:41,240 --> 00:07:43,710
ที่เขาจะต้องแข่งกันแล่นเรือ
อย่างไร้สาระทั้งหมดข้างนอกนั้น

99
00:08:23,740 --> 00:08:26,790
พวกเราจะมองเห็นผืนแผ่นดินภายในตอนเช้า

100
00:08:28,260 --> 00:08:30,880
ปริศนาหมายกำหนดการชิ้นสุดท้าย
หากเจ้าไม่ถือสาอะไร

101
00:08:39,600 --> 00:08:41,300
ไอ้นั่นมันคืออะไรหรือ

102
00:08:41,390 --> 00:08:43,310
การลาดตระเวนของข้าเอง

103
00:08:43,390 --> 00:08:47,190
มีอ่าวเป็นโหลและมีช่องแคบ
ในวันที่เดินทางจากที่นี่

104
00:08:47,260 --> 00:08:49,590
นั่นจะทำให้มีการหาชัยภูมิมีความเหมาะสม
ตอนที่เรือแอลอูร์คาแล่นบนผิวน้ำ

105
00:08:49,650 --> 00:08:52,530
หากเส้นทางเดินเรือที่เจ้าเขียนลงไป
นำไปสู่หนึ่งในอ่าวเหล่านั้น

106
00:08:52,600 --> 00:08:54,730
ความได้เปรียบกับข้อมูลที่แม่นยำของเจ้า

107
00:08:54,780 --> 00:08:56,820
และหากมันไม่เป็นเช่นนั้นเล่า

108
00:09:31,860 --> 00:09:34,360
อ่าวดิวิชั่น

109
00:09:34,440 --> 00:09:36,610
เส้นทางเดินเรือนำไปยังอ่าวดิวิชั่น

110
00:09:38,910 --> 00:09:40,780
หินโสโครกบนชายฝั่งตะวันออก

111
00:09:40,830 --> 00:09:42,610
แต่ถ้าหากว่าพวกเราเข้าไปใกล้จากทางเหนือลม

112
00:09:42,670 --> 00:09:44,780
พวกเราน่าจะสามารถเริ่มเปิดฉาก
จัดวางตำแหน่งที่เเข็งแกร่ง

113
00:09:46,670 --> 00:09:48,950
นำสิ่งนี้ไปให้คุณเดอกรูท

114
00:09:49,010 --> 00:09:50,920
บอกให้เขาเปลี่ยนเส้นทางเดินเรือของเราตามนั้น

115
00:09:50,990 --> 00:09:52,960
และจัดเตรียมการเข้าประชั้นชิด
ครั้งสุดท้ายของเราในตอนเช้า

116
00:09:55,680 --> 00:09:57,430
มีอะไรอย่างอื่นงั้นหรือ

117
00:09:59,020 --> 00:10:01,930
อ้อ ตอนนี้ข้าได้ทำให้บรรลุผล
การเจรจาต่อรองสุดท้ายของข้าแล้ว

118
00:10:02,000 --> 00:10:04,770
ข้าแค่สงสัยว่าจุดยืนของเจ้าและข้ามันอยู่ตรงไหน

119
00:10:04,840 --> 00:10:06,940
เก็บเอามันไปสงสัยต่อไปเถอะ

120
00:10:20,870 --> 00:10:23,040
ข้ากลับไปดีกว่า

121
00:10:23,120 --> 00:10:24,710
อย่ายั่วยวนกับชะตากรรมเลย

122
00:10:28,530 --> 00:10:31,380
ทัลบอต โรดส์ เหล้าที่ชอบสะสมส่วนตัว

123
00:10:31,460 --> 00:10:34,550
ข้ากำลังรอคอยเปิดมันเนื่องในโอกาสอันดี

124
00:10:38,000 --> 00:10:40,170
การคำนวณของข้าก็คือวันพรุ่งนี้

125
00:10:40,220 --> 00:10:42,810
พวกเราคนใดคนหนึ่ง
สามารถหาซื้อมันได้หลายขวดหรือ...

126
00:10:42,880 --> 00:10:45,010
พวกเราไร้ความรู้สึกที่จะมาใส่ใจมัน

127
00:11:24,850 --> 00:11:27,020
กัปตันขอให้ข้าเอาสิ่งนี้มาให้เจ้า

128
00:11:27,090 --> 00:11:29,050
เส้นทางการเดินเรือใหม่

129
00:11:32,560 --> 00:11:35,610
กัปตันได้ยอมรับชิ้นส่วนปริศนาสุดท้าย
เส้นทางการเดินเรือแอลอูร์คาอย่างแม่นยำไหม

130
00:11:35,700 --> 00:11:37,280
สิ่งหนึ่งที่เจ้าไม่ควรสงสัย

131
00:11:37,360 --> 00:11:39,820
แน่นอนมันไม่ใช่ถ้อยคำ
ที่ข้าพูดเล่นอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า

132
00:11:39,900 --> 00:11:42,530
ตอนนี้ข้อมูลนี้
ข้าค่อนข้างมั่นใจว่าข้าทำให้มันถูกต้อง

133
00:11:51,410 --> 00:11:53,750
ชายผู้นั้นมีวิธีการรับมือที่แปลกประหลาด

134
00:11:53,800 --> 00:11:55,800
อนาคตของทรัพย์สมบัติมหาศาล
ใกล้จะบังเกิดขึ้นมันอยู่เหนือเหตุผล

135
00:12:05,310 --> 00:12:07,430
นายหญิง

136
00:12:07,480 --> 00:12:10,510
เจ้ามาทำอะไรที่นี่หรือ

137
00:12:10,600 --> 00:12:12,800
กัปตันฮอร์นิโกลด์ขอให้ข้านั่งพูดคุย

138
00:12:12,850 --> 00:12:15,850
การเตรียมการขั้นสุดท้ายของกัปตันลอเรนซ์
ก่อนที่จะออกเดินทาง

139
00:12:15,940 --> 00:12:17,990
พวกเขาเพิ่งจะพูดคุยกันเสร็จที่ชั้นบน

140
00:12:18,070 --> 00:12:19,940
อืม

141
00:12:21,740 --> 00:12:23,830
ข้าสบายดี

142
00:12:23,910 --> 00:12:25,440
เชื่อหรือไม่ก็ตาม
สถานที่แห่งนี้มันไม่พังทลายลงมาหรอก

143
00:12:25,500 --> 00:12:26,860
ตอนที่เจ้าเดินออกจากประตูไป

144
00:12:26,950 --> 00:12:30,580
เจ้าคิดจริงๆหรือว่าความเป็นกังวลของข้า
ก็คือสถานที่แห่งนี้

145
00:12:34,670 --> 00:12:36,460
มีเรือสังหารอยู่ข้างนอกทะเลนั่น

146
00:12:36,510 --> 00:12:39,460
ข้าจินตนาการไม่ออกซะด้วยซ้ำ
แล่นขึ้นไปทางเหนือมันจะเป็นเยี่ยงไร

147
00:12:39,510 --> 00:12:42,760
เจ้าคัดค้านการตามไล่ล่าเรือแอลอูร์คา
มาตั้งแต่แรกเริ่ม

148
00:12:42,830 --> 00:12:46,100
บางทีพระเจ้าคงจะเข้าข้างเจ้าต่อเรื่องนี้

149
00:12:49,170 --> 00:12:52,000
ข้าแค่คิดถึงปัญหาทั้งหมด
ที่แม่งไอ้หมายกำหนดการเป็นต้นเหตุ

150
00:12:52,060 --> 00:12:54,110
สาเหตุที่ก่อให้เกิดปัญหากับแม็กซ์และข้า

151
00:12:54,170 --> 00:12:55,520
ต้นเหตุปัญหาระหว่างเจ้าและข้า

152
00:12:55,610 --> 00:12:58,360
ความคิดที่ว่าทั้งหมดนั้นมันจะจบลงอย่างไร้ค่า...

153
00:12:58,440 --> 00:13:02,030
บางทีปัญหามันจะต้องเกิดขึ้นอยู่ดีนั่นแหล่ะ

154
00:13:02,120 --> 00:13:04,230
ปัญหาหมายกำหนดการหรือไม่ใช่

155
00:13:04,320 --> 00:13:06,350
บางที

156
00:13:06,400 --> 00:13:09,450
พรุ่งนี้สิ่งที่เจ้าครุ่นคิดมันอยู่

157
00:13:09,520 --> 00:13:11,120
อย่างเลื่อนลอยมันจะกลายมาเป็นจริง

158
00:13:11,190 --> 00:13:13,410
สิ่งที่จะทำให้สถานที่แห่งนี้

159
00:13:13,490 --> 00:13:16,500
โอกาสเพื่อค้นหาตัวชี้วัด
ของความสงบสุขเล็กๆ

160
00:13:16,550 --> 00:13:19,160
มันไม่มีค่าอะไรเลย

161
00:13:26,640 --> 00:13:28,010
เฮนเดอร์สันงั้นหรือ

162
00:13:28,060 --> 00:13:29,420
ไม่ใช่เฮนเดอร์สันหรอก

163
00:13:29,510 --> 00:13:32,260
ชื่ออะไรสักอย่างที่คล้ายๆกับเฮนเดอร์สัน
แฮร์ริสัน ฮาร์วีย์งั้นหรือ

164
00:13:32,350 --> 00:13:33,730
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าแม่งกำลังพูดถึงใครอยู่

165
00:13:33,810 --> 00:13:36,400
ชายผู้นั้นที่ทำจุกไม้ก๊อกขวดเหล้าแหว่ง
เรียกชื่อว่าเคร็ก

166
00:13:36,480 --> 00:13:38,430
เคร็ก นั่นแหล่ะเขา เคร็ก

167
00:13:38,520 --> 00:13:41,740
คุณเคร็ก ผู้ช่วยช่างไม้

168
00:13:41,820 --> 00:13:44,660
ใช้จมูกดมกลิ่นฟุดฟิดหาเหล้า

169
00:13:44,720 --> 00:13:46,610
ทรัพย์สินที่ยึดมาได้บนเรือเหมือนแม่งไอ้หมาล่าเนื้อ

170
00:13:46,690 --> 00:13:50,250
โอ้  เคร็ก ข้าจำได้ว่า
บังเอิญไปเจอเขาเข้าครั้งหนึ่ง

171
00:13:50,330 --> 00:13:52,900
กำลังขุดคุ้ยหาที่ซุกซ่อนของทรัพย์สิน

172
00:13:52,950 --> 00:13:55,700
เขา...

173
00:13:55,750 --> 00:13:58,400
เขาพบเหล้าขวดนี้
อยู่ข้างหลังไม้แผ่นกระดานกั้นผนัง

174
00:13:58,450 --> 00:14:02,460
ทีนี้เขาเชื่อว่าทรัพย์สินที่ยึดมาได้
ถูกกัปตันเรือซุกซ่อนเหล้าชั้นเลิศของเขาเอาไว้

175
00:14:02,540 --> 00:14:06,430
ดังนั้นเขาจึงเปิดจุกไม้ก๊อกขวดเหล้า
และกระดกเหล้าข้าปากอึกใหญ่

176
00:14:06,510 --> 00:14:07,800
ต่อหน้าต่อตาพวกเราทุกคน

177
00:14:07,880 --> 00:14:10,580
- และมันคือฉี่
- มันคือฉี่

178
00:14:15,250 --> 00:14:17,260
ใช่แล้ว เคร็ก

179
00:14:17,310 --> 00:14:19,020
- โอ้ คุณพระช่วย
- โอ้ เคร็ก

180
00:14:19,090 --> 00:14:20,810
ข้าพาเขาไปไหนมาไหนกับข้าตลอด เจ้ารู้นะ

181
00:14:20,890 --> 00:14:22,940
พวกเรารับใช้เรือเอเวอรี่ด้วยกัน
ตั้งแต่ตอนสมัยที่เราเป็นเด็กน้อย

182
00:14:23,030 --> 00:14:25,600
ฮึ เขาเป็นคนแรกที่ข้านอนเตียงบนเรือด้วย

183
00:14:25,650 --> 00:14:29,280
เป็นเวลาหลายปีที่เขาสะสมทรัพย์สินมหาศาลนี้

184
00:14:29,370 --> 00:14:33,490
เอามันไปซุกซ่อนไกลสายตาผู้คน

185
00:14:33,570 --> 00:14:35,290
และข้าควรจะมีชีวิตอยู่เพื่อช่วยชีวิตของเขา

186
00:14:35,380 --> 00:14:37,830
เพราะว่าสักวันหนึ่งข้าจะได้เป็นเศรษฐี

187
00:14:37,910 --> 00:14:42,250
อย่างที่ข้ารู้ เราสูญเสียเขาไปบนเรือเดอะพ็อมโบรค

188
00:14:44,250 --> 00:14:46,470
ดังนั้นข้าจึงเปิดตู้ล็อคเกอร์ของเขา
และรู้ไหมว่าข้าเจออะไร

189
00:14:47,970 --> 00:14:50,970
เบี้ย 12 เปโซส์ นาฬิกาคล้องคอหนึ่งเรือน

190
00:14:51,060 --> 00:14:53,290
และจดหมายสั่งเสีย

191
00:14:53,340 --> 00:14:55,130
ให้ส่งพวกมันไปให้น้องสาวของเขาในนิวยอร์ก

192
00:14:55,180 --> 00:14:58,230
โครตขี้โกหกปั้นน้ำเป็นตัว

193
00:14:58,300 --> 00:15:00,400
นั่นแหล่ะคุณเคร็ก

194
00:15:01,980 --> 00:15:05,070
ดังนั้นข้าจึงต่อรองเป็นเหรียญเปโซส์กับหนุ่มๆ

195
00:15:05,140 --> 00:15:07,160
เพื่อแลกกับนาฬิกาคล้องคอเป็นเบี้ยจ่ายค่าตัวอีตัว

196
00:15:07,240 --> 00:15:10,140
และใช้เวลาในช่วงฤดูหนาว 2 อาทิตย์
อยู่ในนิวยอร์ก

197
00:15:10,190 --> 00:15:13,580
เพื่อพยายามส่งแม่งไอ้จดหมายฉบับนั้น
ให้น้องสาวของเขา

198
00:15:13,650 --> 00:15:15,660
ออกค้นหาจนทั่วเมืองทุกซอกทุกมุม

199
00:15:15,750 --> 00:15:18,250
ไม่เคยเจอนางเลย

200
00:15:18,320 --> 00:15:20,820
ดังนั้นจึงต้องเดินทางกลับบ้าน

201
00:15:20,870 --> 00:15:22,590
ข้าเฝ้ารอจนกระทั่งพวกเราแล่นเรือออกทะเล

202
00:15:22,660 --> 00:15:24,090
และข้าไม่ได้เห็นผืนแผ่นดินในทุกทั่วสารทิศใดๆ

203
00:15:24,160 --> 00:15:26,460
และข้ายุติการออกค้นหาตัวตลอดทั้งหมด

204
00:15:28,260 --> 00:15:30,010
หวนกลับไปยังท้องทะเล

205
00:15:36,170 --> 00:15:40,060
ไม่มีมรดกตกทอดในชาตินี้หรอก
ว่าไหมเล่า

206
00:15:42,390 --> 00:15:45,360
ไม่อนุเสาวรีย์ ไม่มีประวัติศาสตร์

207
00:15:48,030 --> 00:15:49,870
มีแค่ท้องทะเล

208
00:15:52,790 --> 00:15:54,850
มันแก้แค้นพวกเรา

209
00:15:54,900 --> 00:15:57,160
และจากนั้นมันก็เรียกร้องสิทธิ์พวกเรา

210
00:15:58,460 --> 00:16:00,380
กลืนกินพวกเราทั้งตัว

211
00:16:03,300 --> 00:16:05,500
ราวกับว่าพวกเราไม่เคยมาที่นี่เลยแม้แต่นิดเดียว

212
00:16:13,420 --> 00:16:15,310
อ้อ...

213
00:16:15,370 --> 00:16:17,140
ข้ากลับไปมันจะดีกว่า

214
00:16:49,130 --> 00:16:51,910
แม่งเจ้าไล่เมเปิลตันออก
โดยที่ไม่ยอมบอกข้าได้อย่างไร

215
00:16:51,960 --> 00:16:54,260
ข้าขอโทษ ข้าไม่รู้ว่าเจ้า
จะให้ความสำคัญต่อนางในเรื่องนี้

216
00:16:54,350 --> 00:16:56,880
นางปากโป้งป่าวประกาศเรื่องนูแนน
ไปทั่วแม่งไอ้เกาะ

217
00:16:56,930 --> 00:16:59,770
ใครจะมาสนใจเล่า คนเดียวเท่านั้น
ที่กลัวว่าจะสร้างปัญหาให้กับพวกเรา

218
00:16:59,850 --> 00:17:02,440
ในตอนนี้มันเอานิ้วมือเข้าไปแหย่
ในช่องคลอดของอีตัวฟรีที่ชั้นล่าง

219
00:17:02,520 --> 00:17:04,760
สิ่งที่มันเลวร้าย เจ้าเอาแต่แอบปรึกษาหารือ
เรื่องนี้กับอีตัวนังหนึ่ง

220
00:17:04,810 --> 00:17:06,690
เดี๋ยวก่อน อะไรนะ

221
00:17:06,760 --> 00:17:08,560
เจ้าคิดว่าเจ้าเชื่อใจนางได้งั้นหรือ เจ้าไอ้โง่เขลา

222
00:17:08,610 --> 00:17:10,110
นั่นมันเรื่องอะไรกันหรือ แม็กซ์งั้นหรือ

223
00:17:10,200 --> 00:17:11,950
เจ้าเเม่งสมสู่นาง ใช่ไหมเล่า

224
00:17:12,030 --> 00:17:13,650
พระเจ้าให้ตายเถอะ
ข้าเถียงเจ้าไปก็ไม่มีวันชนะหรอก

225
00:17:13,730 --> 00:17:16,120
นางอยู่ในแคมป์กับบรรดาผู้ชาย
และพูดว่า"เร็วๆเข้า เเจ็ค"

226
00:17:16,200 --> 00:17:18,450
"ฆ่าทุกคนให้มันสิ้นซากกันเถอะ
ถ้าหากเราพานางออกไปจากที่นี่ไม่ได้"

227
00:17:18,540 --> 00:17:20,070
"หวังว่าเจ้าคงจะไม่ถือสาที่ทำการตัดสินใจ
เรื่องนั้นในนามของตัวเจ้าเอง"

228
00:17:20,120 --> 00:17:22,270
และตอนนี้นางก็ออกมาแล้ว อีกอย่างหนึ่ง
ทำให้พวกเราลืมตาอ้าปากได้บ้าง

229
00:17:22,330 --> 00:17:23,940
และเจ้าก็เดือดดาลเรื่องนั้นเช่นกัน

230
00:17:23,990 --> 00:17:26,490
แม่งเจ้าหัดไตร่ตรองให้ดี
เกี่ยวกับเรื่องนี้ ได้โปรดเถอะ

231
00:17:26,580 --> 00:17:28,050
- แม่งเจ้าไปตายซะ เเจ็ค
- "แม่งเจ้าไปตายซะ เเจ็ค

232
00:17:28,110 --> 00:17:29,920
ใช่ ข้ารู้ แม่งข้าไปตายซะ

233
00:19:02,590 --> 00:19:04,840
ตั้งใจฟังทางนี้ให้ดี

234
00:19:08,210 --> 00:19:11,350
เมื่อไรที่พวกเราอยู่ในตำแหน่งที่เหนือกว่า
และเห็นเรือแอลอูร์คาทอดสมอ

235
00:19:11,400 --> 00:19:13,720
พวกเราจะเริ่มเข้าจู่โจมเรือลำนั้นในฉากสุดท้ายของเรา

236
00:19:13,770 --> 00:19:16,660
- รับช่วงต่อ
- ธงเรือราชวงศ์สเปนแล่นห่างพวกเราไปไม่กี่ร้อยหลา

237
00:19:16,720 --> 00:19:19,990
อย่างระส่ำระส่ายก่อนที่กัปตันเรือ
จะชี้เป้าให้พวกเราและเปิดฉากยิงถล่ม

238
00:19:20,060 --> 00:19:22,360
ดังนั้นพวกเราจะเข้าจู่โจมเรือลำนั้นอย่างรวดเร็ว

239
00:19:22,410 --> 00:19:24,360
ยิงถล่มเรือลำนั้นให้กระจุยด้วยปืนใหญ่ของเรา

240
00:19:24,410 --> 00:19:26,780
และจากนั้นยิงถล่มไปที่ชั้นดาดฟ้าเรือ

241
00:19:26,870 --> 00:19:29,420
การต่อสู้นั้นเป็นการต่อสู้เพื่อชีวิตของพวกเรา

242
00:19:29,500 --> 00:19:31,870
จงอย่าทำพลาด

243
00:19:31,920 --> 00:19:35,010
แต่ในทางกลับกัน

244
00:19:35,070 --> 00:19:36,790
สรวงสวรรค์เหยียดกายรออยู่

245
00:19:40,010 --> 00:19:42,410
แล้วเจอกัน คุณเดอกรูท

246
00:19:42,470 --> 00:19:44,720
เตรียมความพร้อมให้เต็มที่ เจ้าช่วยกรุณา

247
00:19:44,770 --> 00:19:47,270
ส่งสัญญาณให้เรือเดอะแรนเจอร์

248
00:19:47,350 --> 00:19:49,890
- รับทราบ กัปตัน
- แล่นความเร็วเรือให้เต็มที่ เข้าประชิดฉากสุดท้าย

249
00:20:26,790 --> 00:20:28,460
ตรวจสอบตำแหน่งของเรา

250
00:20:28,510 --> 00:20:30,260
- นี่คือเส้นทางการเดินเรือ
- อ้อ ตรวจสอบมันอีกครั้ง

251
00:20:30,310 --> 00:20:32,310
กัปตัน นี่คือชัยภูมิที่เจ้าร้องขอ

252
00:21:01,930 --> 00:21:05,710
รายการสินค้าที่แท้จริงของเจ้า
รายการสินค้าปลอมของเจ้า

253
00:21:05,800 --> 00:21:08,180
และสิ่งที่สำคัญที่สุด เบี้ยติดสินบนของเจ้า

254
00:21:08,270 --> 00:21:09,520
พระเจ้าทรงคุ้มครอง กัปตัน

255
00:21:09,600 --> 00:21:12,050
บางทีพวกเราควรจะตรวจสอบข้อมูล
อย่างละเอียดอีกครั้งหนึ่ง

256
00:21:12,140 --> 00:21:14,510
นายท่าเรือชื่อซินเกอร์

257
00:21:14,560 --> 00:21:16,270
หัวหน้าคนงานชื่อสมิธ

258
00:21:16,340 --> 00:21:17,940
ผู้จัดการโกดังสินค้าชื่อเคลย์

259
00:21:18,010 --> 00:21:19,280
และเจ้าหน้าที่กรมศุลกากรชื่อเคนต์

260
00:21:19,340 --> 00:21:21,680
ทีนี้หากเจ้าไปยอมให้ข้าขึ้นเรือของข้า

261
00:21:21,730 --> 00:21:23,280
และเดินทางไปจากสถานที่แห่งนี้
ไม่มีอะไรที่สำคัญ

262
00:21:23,350 --> 00:21:26,680
เท่ากับสินค้าที่อยู่ในห้องเก็บสินค้าบนเรือของข้า
มันจะต้องเน่าเปื่อยภายในเวลาที่ข้าเดินทางไปถึงแน่

263
00:21:26,740 --> 00:21:28,870
- ลาก่อน
- พระเจ้าทรงคุ้มครอง

264
00:21:34,790 --> 00:21:36,530
ข้าต้องขอชื่นชมเจ้า

265
00:21:36,580 --> 00:21:38,500
เจ้าบอกว่าเจ้าสร้างสิ่งต่างขึ้นมาที่นี่
โดยปราศจากพ่อของเจ้า

266
00:21:38,550 --> 00:21:40,700
และฉิบหายหากเจ้าไม่ทำเช่นนั้น

267
00:21:40,750 --> 00:21:43,130
ยังมีอีกขั้นตอนหนึ่งที่ยังต้องทำให้สำเร็จ

268
00:21:45,220 --> 00:21:47,420
กำจัดเขาให้สิ้นซาก

269
00:21:47,510 --> 00:21:48,870
ประทานโทษอะไรนะ

270
00:21:48,920 --> 00:21:50,590
ข้ารู้มาว่าเขาได้ลี้ภัยไปอยู่คฤหาสน์
ของคุณอันเดอร์ฮิลล์

271
00:21:50,680 --> 00:21:52,510
หากเจ้าคิดว่าเขาวางอุบาย
เพื่อทำลายทุกอย่าง

272
00:21:52,560 --> 00:21:54,050
ที่พวกเราทำที่นี่ เจ้าคงจะหลอกตัวเองซะแล้ว

273
00:21:54,100 --> 00:21:56,150
เจ้ามหัศจรรย์อย่างแท้จริง

274
00:21:56,220 --> 00:21:59,100
ในตอนที่เจ้ามีความมั่นคงมุ่งหมาย
ที่จะควบคุมและเหยียบโลกใต้ฝ่าตีนเจ้า

275
00:21:59,190 --> 00:22:02,100
สัญชาตญาณแรกของเจ้ามันออกไป
สืบค้นข้อมูลคนใหม่เพื่อต่อสู้

276
00:22:02,190 --> 00:22:04,060
กัปตัน ขอเวลาสักครู่

277
00:22:04,110 --> 00:22:05,520
พระเจ้า

278
00:22:07,240 --> 00:22:09,280
ไม่อยากจะเชื่อว่าเจ้าทิ้งข้าไป
เพื่ออีนังแก่ผู้นั้น

279
00:22:09,360 --> 00:22:10,900
กัปตันฮอร์นิโกลด์พูดถูก

280
00:22:13,920 --> 00:22:15,370
แม่งมันเสียงอะไรงั้นหรือ

281
00:22:17,200 --> 00:22:19,920
เสียงนั้นมันมาจากที่ไหน

282
00:22:24,410 --> 00:22:27,300
พระเจ้าให้ตายเถอะ เบน เพราะเหตุใด
ลูกเรือของเจ้าถึงยิงเรือของตัวเอง

283
00:22:27,380 --> 00:22:29,180
ลูกเรือของข้าไม่ได้เป็นผู้ยิงปืนใหญ่

284
00:22:32,580 --> 00:22:34,050
พวกเราจำเป็นต้องออกไปจากชายหาดเดี๋ยวนี้เลย

285
00:22:43,700 --> 00:22:45,860
มีใครบางคนยิงปืนใหญ่จากไปจากที่นี่หรือ

286
00:22:45,930 --> 00:22:47,280
มันเกิดห่าเหวอะไรขึ้น

287
00:22:47,370 --> 00:22:49,780
มีใครบางคนเข้าโจมตีเพื่อยึดครองป้อมปราการ

288
00:23:02,580 --> 00:23:06,130
กัปตัน หลังจากรายการสินค้า
ในห้องเก็บเสบียงของเรา

289
00:23:06,220 --> 00:23:08,000
พวกลูกเรือเห็นพ้องต้องกันกับแผนของเจ้า

290
00:23:08,090 --> 00:23:10,640
พวกเราจัดเตรียมหาสถานที่เหมาะสม
เพื่อนำเรือเดอะวอลรัสขึ้นฝั่ง

291
00:23:10,720 --> 00:23:12,470
เจ้ามีเวลา 2 วันเพื่อส่งหน่วยสอดแนมออกไป

292
00:23:12,560 --> 00:23:14,340
และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะค้นพบเรือแอลอูร์คา

293
00:23:14,430 --> 00:23:17,560
ทำให้พวกเขาอารมณ์ดี ข้าต้องขอบอกว่า
พวกเราโชคดีที่ยื้อเวลาได้นาน

294
00:23:19,060 --> 00:23:21,020
ถ้าเช่นนั้นไปจัดการซะ

295
00:23:24,970 --> 00:23:27,740
- อะไรกันหรือ
- ฝีมือคุณเดอกรูท

296
00:23:27,810 --> 00:23:29,990
เขายืนกรานอย่างเอาจริงเอาจัง

297
00:23:30,080 --> 00:23:32,440
ทันทีที่พวกเราเเล่นเรือเข้าไปยังแผ่นดิน
เขาต้องการให้ฟลินท์ถูกไต่สวนโดยทันที

298
00:23:32,490 --> 00:23:34,280
โอ้ พระเจ้าให้ตายเถอะ

299
00:23:34,330 --> 00:23:36,780
เขาเดือดดาลต่อข้อเท็จจริงที่พวกเรา
ไม่ยอมรับฟังเขาเรื่องพ่อครัวเลย

300
00:23:36,830 --> 00:23:38,250
เขาบอกว่าข้างนอกทะเลนี้ไม่มีเรือแอลอูร์คาหรอก

301
00:23:38,320 --> 00:23:40,150
และการติดสินนั้นได้เลื่อนเวลา
ออกไปมากพอแล้ว

302
00:23:40,200 --> 00:23:42,700
เรื่องนั้นไม่มีวันเกิดขึ้นหรอก
ดังนั้นมาปรึกษาหารือสภาพที่เป็นจริงกันเถอะ

303
00:23:42,790 --> 00:23:44,820
เขาบอกว่าเจ้าจะต้องพูดเช่นนั้นแน่

304
00:23:44,870 --> 00:23:47,340
และหลังจากพูดคุยกันทั้งหมด
เจ้าแค่ปกป้องฟลินท์

305
00:23:47,430 --> 00:23:49,760
ข้ากำลังปกป้องพวกเราทุกคนต่างหากเล่า

306
00:23:49,830 --> 00:23:51,600
ลูกเรือเหล่านั้นยืนอยู่บนขอบหน้าผา

307
00:23:51,660 --> 00:23:53,000
และเขาต้องการสร้างความขุ่นเคืองเพิ่มมากขึ้น

308
00:23:53,050 --> 00:23:55,170
โดยการพูดถึงเรื่องที่โกหก กัปตันขี้ขโมย

309
00:23:55,220 --> 00:23:58,340
จากนั้นถูกทอดทิ้งบนชายหาดร้าง
และพูดถึงเรื่องการคัดเลือกกัปตันคนใหม่

310
00:23:58,390 --> 00:24:01,470
ก่อนที่เจ้าจะรู้ตัว ลูกเรื่องครึ่งโหล
จะต้องเรียกร้องสิทธิ์เข้ารับตำแหน่งกัปตันเรือ

311
00:24:01,520 --> 00:24:03,310
แคมป์จะแตกแยกออกเป็น 2 ฝ่าย

312
00:24:03,360 --> 00:24:05,640
มันยังไม่ถึงเวลาพลบค่ำ
ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มต้นขึ้น

313
00:24:07,950 --> 00:24:10,350
พวกเราจะได้เห็นฟลินท์ชดใช้อาชญากรรมของเขา

314
00:24:10,400 --> 00:24:12,900
แต่พวกเราจะจัดการที่บ้าน

315
00:24:12,990 --> 00:24:15,740
และพวกเราจะทำเยี่ยงผู้ชายมีความศิวิไลซ์แล้ว

316
00:24:15,820 --> 00:24:18,490
นั่นแหล่ะคือวิธีที่พวกเราหลีกเลี่ยงขุมนรกได้

317
00:24:20,190 --> 00:24:22,740
พวกเรารู้ว่าเจ้าใช้เวลาดื่มเหล้าด้วยกันทั้งคืน

318
00:24:22,830 --> 00:24:25,210
พวกเราจะเชื่อคำพูดเจ้าได้อย่างไร

319
00:24:28,630 --> 00:24:30,670
เจ้าไม่จำเป็นต้องเชื่อคำพูดของข้าหรอก

320
00:24:37,310 --> 00:24:39,060
ดีพอสำหรับเจ้าไหม

321
00:24:41,060 --> 00:24:42,850
คุณเกตส์...

322
00:24:45,990 --> 00:24:47,490
เรือใบ

323
00:24:47,550 --> 00:24:49,070
ไปทางทิศใต้

324
00:24:49,150 --> 00:24:50,820
มันคือเรือแอลอูร์คาไหม

325
00:24:56,110 --> 00:24:57,580
กัปตัน ใช่เรือแอลอูร์คาไหม

326
00:24:57,660 --> 00:24:59,860
กัปตัน มันคือเรือแอลอูร์คาไหม

327
00:25:03,000 --> 00:25:06,070
เรือรบ มันคือเรือรบ

328
00:25:06,120 --> 00:25:07,760
ธงเรือสเปน

329
00:25:07,840 --> 00:25:09,420
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
เรือลำนั้นมันจะต้องแล่นมาถึงพวกเรา

330
00:25:09,510 --> 00:25:11,510
ออกคำสั่งไปยังเรือเดอะแรนเจอร์

331
00:25:11,580 --> 00:25:13,340
บอกให้ชักธงดำขึ้นสู่ยอดเสาเรือ

332
00:25:13,410 --> 00:25:15,960
และยิงปืนใหญ่จากหัวเรือของเราออกไป 2 ชุด

333
00:25:16,050 --> 00:25:18,250
- คุณเดอกรูท
- กัปตัน

334
00:25:18,300 --> 00:25:20,470
ขึงสายระโยงเรือกระโจนไปทางหน้าเพื่อทอดสมอ
จากนั้นทิ้งสมอเรือทันที

335
00:25:20,550 --> 00:25:22,390
ทิ้งสมอเรืองั้นหรือ

336
00:25:22,440 --> 00:25:24,060
เจ้าหมายถึงจะต่อสู้กับเรือลำนั้นหรือ

337
00:25:24,110 --> 00:25:26,060
พวกเจ้าทุกคนได้รับคำสั่งแล้ว

338
00:25:31,260 --> 00:25:33,200
กัปตัน ข้าต้องการพูดคุยด้วย

339
00:25:33,270 --> 00:25:35,900
- พวกเราไม่มีเวลาแล้ว
- ทำให้มีเวลาซะ

340
00:25:41,870 --> 00:25:44,130
หากเขาสู้รบเข้าประจัญบานกับเรือลำนั้น
พวกเราตายแน่

341
00:25:44,210 --> 00:25:45,630
- ข้ารู้
- ข้ารู้ว่าเจ้ารู้แล้ว

342
00:25:45,710 --> 00:25:47,660
แต่คุณเกตส์รู้ไหมเล่า

343
00:25:54,550 --> 00:25:56,620
ข้าปล่อยให้เจ้าตัดสินใจทำเช่นนี้ไม่ได้

344
00:25:56,670 --> 00:25:58,760
ตราบเท่าที่พวกเรือรบรู้

345
00:25:58,810 --> 00:26:01,510
พวกเราคือเรือขนส่งสินค้าสเปน
ที่ถูกพวกโจรสลัดบุกปล้นสะดม

346
00:26:01,590 --> 00:26:03,310
พวกเราสั่งให้เรือเดอะแรนเจอร์แล่นหนี

347
00:26:03,400 --> 00:26:04,900
เรือสเปนแล่นผ่านเรือพวกเราไปเพื่อออกตามไล่ล่า

348
00:26:04,960 --> 00:26:06,930
และก่อนที่เรือลำนั้นจะรู้ตัวมันก็ทำผิดพลาด
อย่างมหันต์ พวกเราหลอกให้มันติดกับดัก

349
00:26:06,980 --> 00:26:08,600
เรือลำนั้นมีปืนใหญ่ตั้ง 100 กระบอก

350
00:26:08,650 --> 00:26:11,350
พวกเราลงมือเรื่องนี้อย่างถูกต้อง
มันไม่มีโอกาสได้ใช้ปืนใหญ่เหล่านั้นหรอก

351
00:26:11,440 --> 00:26:12,850
พวกเราจะยิงถล่มมันตั้งแต่หัวเรือจนไปถึงท้ายเรือ

352
00:26:12,940 --> 00:26:14,410
เรือเดอะแรนเจอร์จะยิงถล่มมัน
ตั้งแต่หัวเรือจนไปถึงท้ายเรือ

353
00:26:14,470 --> 00:26:16,160
พร้อมโชคเล็กๆของเรา
พวกเราจะยิงกระหน่ำจนมันยอมจำนน

354
00:26:16,240 --> 00:26:17,740
ก่อนที่เรือลำนั้นหันด้านข้าง
เพื่อแล่นเรือหลบหนีไป

355
00:26:17,810 --> 00:26:19,980
เพื่อทำให้บรรลุเป้าหมายอะไรกันแน่

356
00:26:20,030 --> 00:26:22,860
เรือแอลอูร์คา มันอยู่ตรงนี้แล้ว เจ้าไม่เห็นมันหรือ

357
00:26:22,950 --> 00:26:25,250
ทั้งหมดที่ข้าเห็นก็คืออ่าวที่ว่างเปล่า

358
00:26:25,320 --> 00:26:26,750
เรือรบกัวร์ดาคอสต้าลำหนึ่ง

359
00:26:26,820 --> 00:26:28,750
และกัปตันเรือที่สูญเสียแม่งไอ้มองโลก
ในความเป็นจริงของเขา

360
00:26:28,820 --> 00:26:30,960
กัวร์ดาคอสต้างั้นหรือ เจ้าคิดว่าเรือลำนั้น
มันแล่นมาที่นี่เพื่อออกลาดตระเวนงั้นหรือ

361
00:26:31,010 --> 00:26:33,420
เรือมันแค่บังเอิญโผล่มาสถานที่แห่งนี้
ในเวลานี้งั้นหรือ

362
00:26:33,490 --> 00:26:35,010
เรือนั่นมันคือเรือคุ้มกันภัย

363
00:26:35,090 --> 00:26:36,380
มันคือคำอธิบายเดียวเท่านั้น

364
00:26:36,460 --> 00:26:38,930
เรือแอลอูร์คามันไม่มีเรือคุ้มกันภัยหรอก

365
00:26:39,000 --> 00:26:41,830
นั่นมันคือการอ้างเหตุผลเพื่อเป็นข้อแก้ตัว
ต่อความอุตสาหะทั้งหมดนี้ใช่ไหม

366
00:26:41,880 --> 00:26:44,100
พวกเขามีการปรับเปลี่ยนแผนการของพวกเขา
จัดตั้งเรือลำหนึ่งขึ้นมาที่พวกเขาสำรองเอาไว้

367
00:26:45,470 --> 00:26:48,220
ข้าจะเอาเรือเดอะแรนเจอร์และข้าจะจากไป

368
00:26:48,310 --> 00:26:50,610
เมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรนะ

369
00:26:50,680 --> 00:26:53,530
ข้าจะถอนสมอเรือ
และข้าจะแล่นเรือหนีไป

370
00:26:53,610 --> 00:26:54,900
หากข้าพยายามมุ่งหน้าไปก่อนเวลาพลบค่ำ

371
00:26:54,980 --> 00:26:56,730
โอกาสเดียวที่พวกเราจะแอบหลบหนีไปได้

372
00:26:56,820 --> 00:26:59,900
ปราศจากเรือเดอะแรนเจอร์
ข้าจะไม่มีโอกาสสู้เรือลำนั้นได้

373
00:27:01,040 --> 00:27:02,870
ข้ารู้

374
00:27:08,080 --> 00:27:11,380
ดังนั้นเจ้าจงใจท้าทายอำนาจของข้า
ตรงจุดนี้ใช่ไหม

375
00:27:11,460 --> 00:27:13,830
จงใจฝ่าฝืนหน้าที่ของเจ้า

376
00:27:15,420 --> 00:27:18,090
หน้าที่ของข้างั้นหรือ

377
00:27:18,170 --> 00:27:21,810
หน้าที่ของข้าก็คือต่อพวกเขา ไม่ใช่เจ้า

378
00:27:21,870 --> 00:27:24,180
ถึงแม้ว่าข้าจะต้องฝ่าฝืนมันอีกครั้งก็ตาม

379
00:27:24,230 --> 00:27:25,980
จากนั้นข้าจำได้ว่าข้อแก้ตัวของเจ้า

380
00:27:26,040 --> 00:27:28,150
ช่วยเจ้าหลอกลวงผู้ชายที่ดี

381
00:27:28,210 --> 00:27:30,900
ใครที่ไว้เนื้อเชื่อใจในตัวข้า
เพราะว่าข้าโน้มน้าวจิตใจ

382
00:27:30,980 --> 00:27:32,900
ของพวกเขาว่าจะมีเงินทองมากกว่าเดิม

383
00:27:32,990 --> 00:27:35,190
อ้อ ไม่ใช่ที่นี่ ไม่ใช่เรื่องนี้

384
00:27:35,240 --> 00:27:37,240
นี่มันแม่งบ้าคลั่ง

385
00:27:37,320 --> 00:27:38,820
คุณเกตส์ หากเจ้ากล้าเดินผ่านประตูนั้นไป

386
00:27:38,890 --> 00:27:40,690
ด้วยเจตนาที่จะโค่นล้มแผนการของข้า

387
00:27:40,740 --> 00:27:44,250
ข้าจะไม่มีทางเลือกใดนอกจากตีความหมาย
ว่านั่นเป็นการยั่วยุให้มีการก่อกบฎ

388
00:27:44,330 --> 00:27:46,900
เจ้าคิดว่าข้ายั่วยุให้มีการก่อกบฎงั้นหรือ

389
00:27:46,950 --> 00:27:49,250
- เจ้ากำลังยั่วยุให้มีการก่อกบฎ
- เจ้าเป็นผู้ควบคุมดูแลมันต่างหากเล่า

390
00:27:49,330 --> 00:27:51,740
พวกลูกเรือที่อยู่ข้างนอกในตอนนี้

391
00:27:51,790 --> 00:27:53,090
ต่างรู้เรื่องซิงเกิลตัน

392
00:27:53,170 --> 00:27:55,590
หมายกำหนดการ ไอ้พ่อครัว ทั้งหมดเลย

393
00:27:55,670 --> 00:27:59,210
พวกเขารู้แล้ว และพวกเขาตั้งใจ
ที่จะได้เห็นเจ้าถูกจับแขวนคอเพื่อชดใช้มัน

394
00:28:01,350 --> 00:28:02,750
เจ้าบอกพวกเขางั้นหรือ

395
00:28:02,800 --> 00:28:04,750
หลังจากเรื่องบิลลี่ ข้าแค่...

396
00:28:04,800 --> 00:28:08,390
ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าเจ้าจะมีความสามารถ
ทำเรื่องอะไรเช่นนั้นได้

397
00:28:08,440 --> 00:28:11,020
แต่ข้าโน้มน้าวจิตใจข้าเองไม่ได้
ว่าเจ้าไม่ได้ทำเรื่องนั้น

398
00:28:11,090 --> 00:28:15,280
นั่นคือตอนที่ข้าตระหนักได้ว่า
เรื่องนี้มันจำเป็นต้องจบลง

399
00:28:15,360 --> 00:28:17,230
จากนั้นจะทำอะไรงั้นหรือ

400
00:28:18,930 --> 00:28:21,650
เจ้าเป็นประธานดำเนินการไต่สวน
เพื่อจะได้เห็นข้าถูกจับแขวนคองั้นหรือ

401
00:28:23,870 --> 00:28:25,540
ไม่

402
00:28:25,600 --> 00:28:27,460
พวกเรากำลังจะกลับบ้าน

403
00:28:27,540 --> 00:28:30,270
และข้าจะต้องได้เห็นเจ้า
และคุณนายบาร์โลว์แอบหลบหนีไปซะ

404
00:28:30,330 --> 00:28:32,410
ก่อนที่ทุกคนจะรู้ว่าเจ้าหนีไปแล้ว

405
00:28:32,460 --> 00:28:34,950
เจ้าจะต้องเดินทางไปบอสตัน

406
00:28:35,000 --> 00:28:38,220
เจ้าจะได้รับการอภัยโทษ
อย่างที่นางยื่นข้อเสนอให้แก่เจ้า

407
00:28:38,280 --> 00:28:41,670
และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่เจ้าและข้า
จะเคยได้เห็นหน้าซึ่งกันและกัน

408
00:28:43,960 --> 00:28:45,420
ได้โปรดเถอะ

409
00:28:47,180 --> 00:28:48,840
ได้โปรด อย่าทำเช่นนี้เลย

410
00:28:50,730 --> 00:28:52,900
ข้าขอโทษ

411
00:28:54,150 --> 00:28:55,770
ให้เวลาสักครู่

412
00:28:57,400 --> 00:29:00,490
ข้าจะไปจัดการกับพวกเขาเอง

413
00:29:12,980 --> 00:29:15,170
นี่มันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ

414
00:29:15,250 --> 00:29:17,620
นี่มันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ

415
00:29:19,370 --> 00:29:21,040
ข้าขอโทษ

416
00:29:28,270 --> 00:29:30,690
ข้าขอโทษ

417
00:29:33,770 --> 00:29:34,970
ข้าขอโทษ

418
00:29:36,860 --> 00:29:39,110
ข้าขอโทษ

419
00:29:41,310 --> 00:29:43,310
ข้าขอโทษ

420
00:29:47,200 --> 00:29:49,490
ข้าขอโทษ

421
00:29:56,630 --> 00:29:58,330
ข้ามาเพื่อทำให้ความฝันของเจ้ากลายเป็นจริง

422
00:29:58,380 --> 00:30:00,580
เรือแอลอูร์คายังสามารถเอาชนะได้

423
00:30:12,380 --> 00:30:14,550
แม่งเจ้ากำลังจะทำอะไรกับเขา

424
00:30:14,600 --> 00:30:17,060
- ทำเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรถูกกล่าวหาได้...
- หยุด หยุดนะ

425
00:30:18,930 --> 00:30:20,900
ไม่มีทางออกของเรื่องนี้หรอก

426
00:30:22,400 --> 00:30:24,720
ปล่อยให้ข้าจัดการเถอะ

427
00:30:24,770 --> 00:30:27,110
มันมีทางออกเสมอ

428
00:30:36,230 --> 00:30:38,090
นายท่าน

429
00:30:44,210 --> 00:30:46,590
- มันคืออะไร
- มีกลุ่มชายฉกรรจ์ถูกพบว่าเข้ามาใกล้ป้อมปราการ

430
00:30:46,680 --> 00:30:50,080
จากทางทิศตะวันตกตอนเช้านี้
ไม่มีผู้ใดสามารถระบุได้ว่าพวกเขาเป็นใคร

431
00:30:50,130 --> 00:30:51,550
มันอธิบายได้ไหมว่าลูกเรือทั้งหมดกลับมาบ้านแล้ว

432
00:30:51,600 --> 00:30:53,520
ใช่ ทุกคน พวกเขาไม่มีอะไรที่จะทำเช่นนี้

433
00:30:53,590 --> 00:30:55,920
นี่น่าจะเป็นการเคลื่อนไหวครั้งแรกโดยอังกฤษ
เพื่อเรียกร้องสิทธิ์ครอบครองเกาะคืนหรือ

434
00:30:55,970 --> 00:30:57,440
โดยปราศจากเรือใบสักลำเข้ามาเกี่ยวข้องงั้นหรือ

435
00:30:57,520 --> 00:31:00,390
นี่เป็นการเคลื่อนไหวอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
นี่มันจะต้องเป็นอย่างอื่นเเน่

436
00:31:00,440 --> 00:31:02,390
กัปตัน ปืนใหญ่อานุภาพร้ายแรงจัดวางตำแหน่ง

437
00:31:02,440 --> 00:31:04,900
- ที่ป้อมปราการง่ายดายได้อย่างไร
- นั่นมันทำให้แตกต่างกันตรงไหนหรือ

438
00:31:04,950 --> 00:31:06,600
เขากำลังถามว่าหากป้อมปราการ
สามารถหันกระบอกปืนไปรอบๆ

439
00:31:06,650 --> 00:31:08,950
และพวกมันส่งผลกระทบต่อท้องถนน
...กับพวกเรา

440
00:31:09,030 --> 00:31:12,450
มาหวังกันว่าใครก็ตามที่อยู่ข้างบนนั้น
มันจะไม่บ้าคลั่งพอที่จะพิจารณาถึงเรื่องนั้นกันเถอะ

441
00:31:12,540 --> 00:31:14,770
นั่นจุดประกายความเชื่อมั่นได้น้อยมาก

442
00:31:14,820 --> 00:31:16,490
ข้ามีเรือโทที่ขอความช่วยเหลือได้

443
00:31:16,580 --> 00:31:18,910
จากลูกเรือของเดอะโคโลเนียลดอว์น
และเรือเดอะเมดูซ่า

444
00:31:18,960 --> 00:31:23,300
ข้ารวบรวมกำลังพลได้ 250 คน
และพร้อมที่จะระดมยิงป้อมปราการได้ทันที

445
00:31:23,380 --> 00:31:26,470
ภายในเช้ามืดวันพรุ่งนี้
ข้าจะกลับมานั่งตำแหน่งของข้า

446
00:31:26,550 --> 00:31:28,800
และใครก็ตามที่เป็นคนทำเรื่องนี้
มันจะต้องถูกเเขวนคอโดยแม่งของเขา...

447
00:31:28,890 --> 00:31:30,590
- มีเรื่องอะไร
- ด่วนเลย พวกเจ้าทุกคนจำเป็นต้องเห็นสิ่งนี้

448
00:31:39,100 --> 00:31:40,930
กลับเข้าไปข้างใน

449
00:31:50,080 --> 00:31:51,940
คุณนายกูทรี

450
00:31:54,110 --> 00:31:56,910
ข้าคิดว่ามันถึงเวลาที่พวกเราจะต้องคุยกันแล้ว

451
00:32:10,260 --> 00:32:12,680
คุณเกตส์หัวใจหยุดเต้น

452
00:32:14,470 --> 00:32:15,430
เขาตายแล้วงั้นหรือ

453
00:32:17,600 --> 00:32:19,350
คุณโลแกน

454
00:32:19,440 --> 00:32:21,520
ส่งสัญญาณให้คุณทอมสันบนเรือเดอะแรนเจอร์

455
00:32:21,610 --> 00:32:23,690
แจ้งให้เขาทราบว่าตอนนี้เขาเป็นผู้บัญชาการ

456
00:32:23,780 --> 00:32:25,560
คำสั่งของเขาคือให้แล่นเรือขึ้นทางเหนือ

457
00:32:25,640 --> 00:32:29,200
เมื่อไหร่ที่พวกเรายิงเป้าหมาย
ให้เขาเลี้ยวเรือกลับทางกาบซ้ายเรือและทำเช่นเดียวกัน

458
00:32:29,280 --> 00:32:31,950
ชักธงเรือส่งสัญญาณจากเสากระโดงหน้าเรือ
ต่ำกว่าเพลาเรือ

459
00:32:32,020 --> 00:32:34,820
รีบแล่นเรือขึ้นเหนือและเลี้ยวกลับโดยเร็ว
ก่อนที่เรือสเปนจะเห็นพวกเขาเข้า

460
00:32:55,390 --> 00:32:57,810
คำถามก็คือเจ้าจำเป็นต้องถามตัวเจ้าเอง

461
00:32:57,880 --> 00:33:00,680
"สิ่งดีที่ข้าทำได้คืออะไรหรือ"

462
00:33:00,730 --> 00:33:02,710
เจ้าเรียกสิ่งนี้ว่าเป็นการฆาตกรรมได้

463
00:33:02,760 --> 00:33:04,350
ยิ่งไปกว่านั้นสมาชิกลูกเรืออาจจะเชื่อเจ้า

464
00:33:04,400 --> 00:33:07,380
แต่นั่นมันเพียงพอ

465
00:33:07,440 --> 00:33:09,570
ที่จะหยุดการต่อสู้นั้นที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ได้ไหม

466
00:33:11,060 --> 00:33:13,770
เพราะหากมันไม่เป็นเช่นนั้น
การต่อสู้พวกเราอาจจะชนะ

467
00:33:13,860 --> 00:33:16,280
มันจะกลายมาเป็นการประจัญบาน
ที่ทำให้พวกเราพ่ายแพ้

468
00:33:16,360 --> 00:33:20,160
เพราะว่าลูกเรือที่หลงเข้าไปติดเชื้อโรค
ต่อความคลางแคลงใจของเจ้า

469
00:33:20,230 --> 00:33:23,250
พร้อมข้อสงสัยของเจ้า

470
00:33:24,450 --> 00:33:28,240
ดังนั้น นายทหารฝ่ายพลาธิการ

471
00:33:28,290 --> 00:33:31,510
อะไรคือผลประโยชน์ที่ดี
อย่างแท้จริงต่อพวกเขางั้นหรือ

472
00:33:53,060 --> 00:33:54,780
เซนต์ออกัสติน

473
00:33:54,870 --> 00:33:56,150
ประทานโทษอะไรนะ

474
00:33:56,230 --> 00:33:57,400
เมื่อไหร่ที่เรือรบถูกดึงดูดความสนใจแล่นเข้ามาใกล้

475
00:33:57,450 --> 00:33:59,240
เรือลำนั้นจะต้องถามถึงท่าเรือล่าสุดที่พวกเราจอด

476
00:33:59,290 --> 00:34:01,210
เซนต์ออกัสตินมันอยู่ใกล้เคียงที่สุด

477
00:34:01,270 --> 00:34:03,270
และมันดูเหมือนเรือศุลกากร

478
00:34:03,330 --> 00:34:05,880
พวกเราจะต้องระบุสินค้าที่เราบรรทุกบนเรือ
จะเป็นสินค้าอย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจากยาสูบ

479
00:34:05,940 --> 00:34:08,800
เมืองเซวิลล์ควบคุมดูแลการค้าขายอย่างเข้มงวด

480
00:34:11,500 --> 00:34:13,630
ขอบคุณ คุณดูเฟสเนย์

481
00:34:31,650 --> 00:34:33,570
แม่งเจ้าทำอะไรงั้นหรือ

482
00:34:35,020 --> 00:34:36,660
ใช้เวลาอยู่บนเกาะนี้มานานพอ

483
00:34:36,740 --> 00:34:39,740
เริ่มที่จะลืมเลือนโลกภายนอก
ข้างนอกทั้งหมดนั้นแล้ว

484
00:34:39,810 --> 00:34:43,110
โลกมนุษย์ที่ซึ่งมีกฎระเบียบที่แตกต่างกัน

485
00:34:46,920 --> 00:34:50,170
ข้าออกไปข้างนอกนั้น ได้พบผู้คน
ใครที่ไม่รู้กฎระเบียบของที่นี่

486
00:34:50,260 --> 00:34:53,040
และใครที่ไม่สนใจเรียนรู้พวกมันสักเท่าไหร่นัก

487
00:34:53,120 --> 00:34:55,680
พวกเขาช่วยข้าทำเรื่องเซอร์ไพรส์
กับลูกเรือของกัปตันฮอร์นิโกลด์

488
00:34:55,760 --> 00:34:59,300
พวกเราเข้ายึดครองป้อมปราการของเขา
และไม่เคยทำให้พวกเขายุ่งยากใดๆเลย

489
00:34:59,350 --> 00:35:03,050
ด้วยความคิด"นี่คือสิ่งที่ทำให้เอเลเนอร์ กูทรี
อารมณ์เสียงั้นหรือ"

490
00:35:04,770 --> 00:35:08,140
อ้อ พวกเขาจะได้หัดเรียนรู้
กฎระเบียบแน่ ชาร์ลส์

491
00:35:08,190 --> 00:35:10,810
ในวิธีที่ถูกเล่นงานอย่างหนัก
เจ้าคิดว่าข้าจะอดทนต่อเรื่องนี้ได้งั้นหรือ

492
00:35:10,860 --> 00:35:13,690
ฮอร์นิโกลด์จะยอมได้งั้นหรือ
พวกเราได้จัดเตรียมกำลังผู้คน

493
00:35:13,780 --> 00:35:15,900
ฝูงคนที่สนับสนุนพวกเราในการยึดมันกลับคืนมา

494
00:35:15,980 --> 00:35:18,650
ข้าไม่คาดหวังอะไรเลย

495
00:35:18,700 --> 00:35:20,370
แค่ละลาบละล้วงมากเกินไป

496
00:35:20,450 --> 00:35:23,120
เจ้าคิดว่ามันจะต้องใช้เวลานานมากแค่ไหนหรือ

497
00:35:23,190 --> 00:35:26,710
เจ้าจะสามารถยึดป้อมปราการกลับคืนได้ก่อนที่...

498
00:35:26,790 --> 00:35:28,880
ข้าจะจมเรือลำอื่นที่จอดอยู่ในอ่าวงั้นหรือ

499
00:35:28,960 --> 00:35:31,190
อีก 3 ลำงั้นหรือ

500
00:35:31,250 --> 00:35:33,250
เรือทุกลำเลยงั้นหรือ

501
00:35:33,330 --> 00:35:35,170
ใครจะไปรู้ได้เล่า

502
00:35:35,220 --> 00:35:37,130
หากลูกเรือของข้าอดทนได้นานพอ

503
00:35:37,200 --> 00:35:39,040
พวกเราอาจจะแค่ตัดสินใจจมเรือเดอะวอลรัสก็ได้

504
00:35:39,090 --> 00:35:41,720
เมื่อไหร่ที่เรือมันแล่นกลับมา
พร้อมกับทองคำราชวงศ์สเปนอันล้ำค่าของเจ้า

505
00:35:41,810 --> 00:35:44,390
แค่เพื่อระบายความอาฆาตแค้น

506
00:35:44,480 --> 00:35:46,340
ดังนั้นนี่คือเรื่องทั้งหมด

507
00:35:46,390 --> 00:35:48,880
เจ้าจงใจมารังควานข้า ดังนั้นเจ้า
จะทำลายทุกอย่างที่ข้าสร้างมันขึ้นมา

508
00:35:48,930 --> 00:35:50,710
ไม่เคยพูดเลยว่าข้าต้องการทำลายทุกอย่าง

509
00:35:50,770 --> 00:35:52,380
ถ้าเช่นนั้นเจ้าต้องการอะไร

510
00:35:52,430 --> 00:35:55,020
ฮอร์นิโกลด์ควบคุมดูแลป้อมปราการ

511
00:35:55,070 --> 00:35:58,490
ป้อมปราการควบคุมอ่าว
อ่าวควบคุมการค้าขายสินค้า

512
00:35:58,560 --> 00:36:00,320
นั่นหมายความว่าเขาเคยเป็นหุ้นส่วนของเจ้า

513
00:36:00,390 --> 00:36:04,360
บัดนี้ ข้าเป็นผู้ควบคุมป้อมปราการ

514
00:36:05,580 --> 00:36:07,920
ดังนั้นข้าจึงเป็นหุ้นส่วนของเจ้า

515
00:36:09,030 --> 00:36:10,830
เจ้าจะต้องล้อข้าเล่นอยู่แน่เลย

516
00:36:10,900 --> 00:36:13,120
ข้าเคยเป็นผู้เช่าสถานที่แห่งนี้
มาเป็นเวลานาน

517
00:36:13,200 --> 00:36:14,910
ผลมันออกมาไม่ค่อยจะดีนัก

518
00:36:14,960 --> 00:36:16,710
บัดนี้ข้าอยากตั้งหลักปักฐาน

519
00:36:16,760 --> 00:36:19,210
เจ้าเสียสติโดยสิ้นเชิง

520
00:36:20,680 --> 00:36:22,550
ข้าจำครั้งแรกที่ข้าได้เจอเจ้าได้

521
00:36:22,600 --> 00:36:25,270
เจ้าอายุ 13 ปี

522
00:36:25,350 --> 00:36:27,250
เจ้าแอบหนีไปยังชายหาด

523
00:36:27,300 --> 00:36:29,550
ถึงแม้ว่าคุณสก๊อตจะตั้งกฎห้ามปรามก็ตาม

524
00:36:29,600 --> 00:36:32,470
เด็กสาวในวัยนั้น

525
00:36:32,560 --> 00:36:35,030
ดูเหมือนสิ่งที่เจ้าทำ

526
00:36:35,090 --> 00:36:38,360
และเจ้าแค่เดินเข้าๆออกๆระหว่างเเคมป์

527
00:36:38,430 --> 00:36:40,400
เหมือนกับเจ้าเป็นเจ้าของสถานที่

528
00:36:40,450 --> 00:36:41,820
อย่างกล้าหาญ

529
00:36:41,900 --> 00:36:45,270
จากนั้นเจ้าก็เห็นข้ามองดูเจ้า
และเจ้าไม่ยอมหลบสายตาเลย

530
00:36:45,320 --> 00:36:47,370
ไม่เกรงกลัว

531
00:36:47,440 --> 00:36:49,790
เจ้าแค่จ้องหน้าข้าเช่นนี้...

532
00:36:49,870 --> 00:36:51,830
ยิ้มให้นิดๆ...

533
00:36:51,910 --> 00:36:54,550
บอกว่าเจ้าปฏิเสธที่จะเกรงกลัวข้า

534
00:36:54,610 --> 00:36:57,660
แม่งเจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่งั้นหรือ

535
00:36:57,750 --> 00:37:00,280
ข้ารู้จักเจ้า

536
00:37:00,340 --> 00:37:03,450
ดียิ่งกว่าพ่อของเจ้า รู้ดียิ่งกว่าสก๊อต

537
00:37:03,510 --> 00:37:04,920
อาจจะรู้ดียิ่งกว่าทุกคนซะอีก

538
00:37:04,970 --> 00:37:07,930
เจ้าแม่งไม่สนใจเรื่องเบี้ย
หรือความเคารพนับถือ

539
00:37:07,980 --> 00:37:10,460
หรือสิ่งที่เจ้าสร้างมันขึ้นมาที่นี่หรอก

540
00:37:10,510 --> 00:37:12,850
ข้าคิดว่าเจ้าแค่เบื่อหน่ายต่อบรรพบุรุษ

541
00:37:12,930 --> 00:37:15,070
ที่สั่งให้เจ้าจะต้องทำอะไร

542
00:37:16,480 --> 00:37:20,190
และดังนั้นข้าขอยื่นข้อเสนอให้เจ้า
ชีวิตที่เป็นอิสระจากพวกเขา

543
00:37:21,520 --> 00:37:24,320
ส่วนข้ากับป้อมปราการนั่น
เจ้าเชิญทำตามใจได้เลย

544
00:37:24,410 --> 00:37:26,160
ตราบใดเท่าที่เจ้าไม่ล้ำเส้นข้า

545
00:37:26,240 --> 00:37:29,280
เจ้าจะไม่ได้ยินเสียงบ่นคร่ำครวญเลย

546
00:37:31,280 --> 00:37:33,870
เจ้ารู้ว่าข้าไม่มีทางเลือกนอกจากตอบตกลง

547
00:37:35,170 --> 00:37:37,870
แต่ก่อนที่ข้าจะทำ จงรู้เรื่องนี้เอาไว้ว่า

548
00:37:37,960 --> 00:37:41,460
เจ้าจะได้นั่งอยู่ในป้อมปราการชั่วประเดี๋ยว
เจ้าจะได้รับความสะดวกสบาย

549
00:37:41,510 --> 00:37:45,630
และนั่นคือวันที่ข้าจะผลักไสเจ้า
และลูกเรือของเจ้า

550
00:37:45,680 --> 00:37:48,220
แม่งลงไปยังท้องทะเลซะ

551
00:37:50,500 --> 00:37:52,850
พระเจ้า ข้าอยากจะเห็นเหลือเกิน

552
00:37:59,640 --> 00:38:01,110
เบน

553
00:38:05,230 --> 00:38:06,900
แม่งเขาพูดว่าอะไรบ้าง

554
00:38:06,990 --> 00:38:09,990
เขาต้องการตำแหน่งห้างหุ้นส่วนของเจ้า
เพืิ่อเป็นหุ้นส่วนของพวกเรา

555
00:38:10,040 --> 00:38:13,740
อ้อ ข้ามีกำลังผู้คนอยู่ข้างนอกนั้น 300 คน
มากยิ่งกว่าที่จะยินดีปฏิเสธเขา

556
00:38:13,830 --> 00:38:15,630
- เจ้าทำไม่ได้หรอก เบน
- โอ้ คอยจับตาดูข้าให้ดีเถอะ

557
00:38:15,690 --> 00:38:18,050
ข้าบอกเขาเรื่องอุโมงค์

558
00:38:18,130 --> 00:38:21,380
อุโมงค์ที่เจ้าจะใช้มันเปิดฉากเซอร์ไพรส์
เพื่อบุกโจมตีป้อมปราการ

559
00:38:21,470 --> 00:38:23,800
- ข้าบอกเขา
-  ให้ตายเถอะ

560
00:38:23,870 --> 00:38:26,470
เจ้าบอกให้ข้า ระงับสติอารมณ์
จากการตัดสินใจก่อให้เกิดปัญหา

561
00:38:26,540 --> 00:38:28,890
การกระทำที่ส่งผลประโยชน์ที่ดีที่สุดต่อทุกคน

562
00:38:28,970 --> 00:38:30,640
ข้าเชื่อว่าเจ้ากำลังทำสิ่งนั้นอยู่

563
00:38:30,710 --> 00:38:33,560
นี่ไม่ใช่จุดจบของเรื่องนี้หรอก

564
00:38:38,380 --> 00:38:40,570
กัปตัน ยินดีต้อนรับการกลับมา

565
00:38:40,650 --> 00:38:43,050
ข้าได้ยินการแสดงความยินดีได้รับตำแหน่ง

566
00:38:43,100 --> 00:38:46,070
เป็นพ่อบ้านของป้อมปราการ
ขอชื่นชมผู้อัจฉริยะอย่างแท้จริง

567
00:38:46,160 --> 00:38:48,990
ด้วยเหตุผลบางประการ เเจ็ค
มันจะต้องออกมาเป็นเช่นนี้

568
00:38:49,060 --> 00:38:51,330
- เจ้าไม่คิดอย่างนั้นหรือ
- ออกมาเป็นอะไรหรือ

569
00:38:51,400 --> 00:38:53,750
การตัดสินใจของข้าว่าเจ้าจะอยู่หรือว่าตาย

570
00:38:53,830 --> 00:38:55,030
กัปตัน ข้าไม่รู้ว่าเจ้าถูกเป่าหูอะไรมา...

571
00:38:55,080 --> 00:38:57,030
ฮามุนด์ลากคอเจ้าออกไปจากเตียงนอน...

572
00:38:58,340 --> 00:39:00,750
บังคับให้เจ้าเดินไปที่ซากเรือแตก

573
00:39:00,840 --> 00:39:04,840
เพื่อออกตามหาที่ซุกซ่อนไข่มุกที่ถูกขโมย

574
00:39:04,910 --> 00:39:08,800
และด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง มีเจ้าและหมาของเจ้า
ที่กลับมาอย่างรอดชีวิตเท่านั้น

575
00:39:11,250 --> 00:39:13,880
เงียบไปชั่วขณะ

576
00:39:13,940 --> 00:39:17,020
เเจ็ค แรคแฮมไม่มีอะไรจะพูด

577
00:39:17,090 --> 00:39:20,360
ตอนนี้ข้ามีนายทหารฝ่ายพลาธิการ
ที่ฉลาดหลักแหลมแล้ว

578
00:39:20,420 --> 00:39:23,190
เขาบอกข้าว่าข้าจุดยืนอะไรของเจ้า
ที่ปล่อยเอาไว้ไม่ได้

579
00:39:23,260 --> 00:39:25,530
เขาบอกว่าการกระทำผิดเช่นนั้น

580
00:39:25,600 --> 00:39:28,270
จะต้องสั่งสอนพวกเจ้าทั้งคู่เพื่อเป็นเยี่ยงอย่าง

581
00:39:28,320 --> 00:39:30,730
การหลั่งเลือดมันดีกว่าเยอะเลย

582
00:39:34,240 --> 00:39:37,660
แต่วันนี้ ข้าไม่เป็นกังวลแม่แต่นิดเดียว

583
00:39:37,740 --> 00:39:40,460
การหยั่งรู้มากยิ่งกว่าที่ข้าเคยเป็น

584
00:39:40,550 --> 00:39:42,830
ตราบใดที่ข้าครอบครองป้อมปราการนั่น

585
00:39:42,910 --> 00:39:44,720
ช่างหัวมันเถอะ

586
00:39:48,470 --> 00:39:50,970
ดังนั้นผู้คนตามท้องถนนจะรู้ในสิ่งที่เจ้าทำเอง

587
00:39:51,060 --> 00:39:54,930
พวกเขาจะรู้ว่าเจ้าทรยศพี่น้องของเจ้า
ก็เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง

588
00:39:56,810 --> 00:39:58,960
เรื่องนั้นจะแพร่กระจายไปไกลและทั่วสารทิศ

589
00:39:59,010 --> 00:40:01,270
และเจ้าไม่มีวันได้แล่นเรือ
ภายใต้ธงโจรสลัดอีกเด็ดขาด

590
00:40:03,070 --> 00:40:06,140
เจ้าจะนั่งอยู่ในสถานที่แห่งนี้และเน่าเปื่อย

591
00:40:06,190 --> 00:40:08,740
กับพวกอีตัวที่เหลืออยู่

592
00:40:10,240 --> 00:40:12,940
มีบางอย่างบอกข้าว่าทิ่มตำอย่างเจ็บปวด
มากยิ่งกว่าตายทั้งเป็นซะอีก

593
00:40:14,980 --> 00:40:16,700
ความจงรักภักดี เเจ็ค

594
00:40:16,780 --> 00:40:18,670
มันควรจะมีความหมายอะไรบางอย่าง

595
00:40:18,750 --> 00:40:21,370
มันมีความหมายต่อข้า อย่างไรก็ตาม

596
00:40:23,920 --> 00:40:26,040
โอ้

597
00:40:26,120 --> 00:40:28,790
ความรักคือสิ่งที่เจ้าทำเพื่อสถานที่แห่งนี้

598
00:40:49,860 --> 00:40:50,980
นั่นไงมันแล่นเข้ามาแล้ว

599
00:41:02,910 --> 00:41:05,880
คาซาโดร่า มาร์โค เฟอร์นันเดส กัปตันเรือ

600
00:41:05,960 --> 00:41:10,130
คาซาโดร่า มาร์โค เฟอร์นันเดส กัปตันเรือ

601
00:41:15,970 --> 00:41:18,760
เซนต์ออกัสติน ค้าขายยาสูบ

602
00:41:25,350 --> 00:41:27,730
หากข้าไม่เข้าใจผิดไป
เจ้าบอกเขาว่าพวกเราจะชื่ออะไรไม่ได้เลย

603
00:41:27,820 --> 00:41:29,490
นอกจากทำการค้าขายยาสูบ ใช่ไหมเล่า

604
00:41:29,550 --> 00:41:31,190
ข้าบอกไปเช่นนั้น

605
00:41:31,240 --> 00:41:34,570
เขาหมายถึงให้พิสูจน์ให้เห็นว่าเรือลำนั้น
ไม่ใช่กัวร์ดาคอสต้า

606
00:41:34,660 --> 00:41:36,060
นั่นคือเหตุผลเดียวกันที่พวกเรามาอยู่ที่นี่

607
00:41:36,110 --> 00:41:37,860
เรือเดอะแอลอูร์คา

608
00:41:37,910 --> 00:41:39,410
เรือลำนั้นปล่อยให้เราแล่นผ่านไป

609
00:41:39,500 --> 00:41:41,920
เขาจะจัดการทำให้กลับคืนสู่สภาพเดิม
ชายทั้งคู่ปรารถนาอย่างแรงกล้าเพื่อทองคำ

610
00:41:42,000 --> 00:41:44,920
และความศรัทธาของพวกเขาต่อการตัดสินใจของเขา

611
00:41:59,920 --> 00:42:01,690
สวัสดี

612
00:42:13,400 --> 00:42:14,980
ทุกคนเข้าประจำตำแหน่งของพวกเขา

613
00:42:15,070 --> 00:42:16,770
อย่างเงียบกริบ หากเจ้าจะกรุณา

614
00:42:16,820 --> 00:42:18,790
ที่ระยะ 300 หลา พวกเราจะเปิดฉากยิง

615
00:42:20,490 --> 00:42:23,370
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาเดิมพันด้วยชีวิตของพวกเรา

616
00:42:23,440 --> 00:42:26,290
มันเป็นเช่นนั้นแหล่ะ ตอนที่เขา
ไม่ได้ฆ่าพวกเขาอย่างเลือดเย็น

617
00:42:26,380 --> 00:42:29,780
และอีกครั้งอำนาจโน้มน้าวจิตใจของเขาเพิ่มพูนขึ้น

618
00:42:29,830 --> 00:42:32,080
และพวกเราได้รับความเมตตาของเขา
ไม่มีทางจะท้าทายอำนาจของเขาได้เลย

619
00:42:32,130 --> 00:42:33,800
ไม่เลย นายท่าน

620
00:42:33,890 --> 00:42:36,420
ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้นได้เท่านั้น

621
00:42:47,300 --> 00:42:48,900
เลี้ยวเรือกลับไปอย่างช้าๆ หนุ่มๆ

622
00:42:48,970 --> 00:42:50,900
พวกเขาจำเป็นต้องคิดว่าเราเบี่ยงเบนออกจากเส้นทาง

623
00:43:08,450 --> 00:43:09,920
พิสัยเท่าไหร่

624
00:43:09,990 --> 00:43:11,710
100 หลา กัปตัน

625
00:43:16,630 --> 00:43:18,600
- เปิด
- เปิด

626
00:43:30,170 --> 00:43:32,030
- เล็งเป้าไปทางขวาอีกสัก 2 องศา
- รับทราบ กัปตัน

627
00:43:32,110 --> 00:43:35,450
พวกเรามีโอกาสครั้งเดียวนี้เท่านั้น
พวกเราพลาด พวกเราก็ตาย

628
00:43:35,510 --> 00:43:38,980
- เคลียร์ ตะขอเกี่ยวเรือ
- พิสัยเท่าไหร่

629
00:43:39,030 --> 00:43:41,230
เกือบจะถึง 200 หลา กัปตัน

630
00:43:41,320 --> 00:43:44,040
ลูกเรือทุกคน ยิงไปยังที่เป้าหมายที่ข้าชี้

631
00:43:45,990 --> 00:43:47,790
อย่างมั่นคง

632
00:43:51,860 --> 00:43:53,660
เกือบจะไปถึงตรงนั้นแล้ว

633
00:43:55,470 --> 00:43:58,170
กัปตันฟลินท์

634
00:43:59,800 --> 00:44:03,340
ในฐานะ นายทหารฝ่ายพลาธิการ
ข้าขอกล่าวหาเจ้า

635
00:44:03,390 --> 00:44:05,590
ปกครองแบบทรราชย์ก่ออาชญากรรม
กับลูกเรือของเจ้า

636
00:44:05,680 --> 00:44:07,680
ลูกเรือทุกคน ยิง

637
00:44:07,730 --> 00:44:10,230
ระงับคำสั่งนั้น

638
00:44:14,440 --> 00:44:17,440
หน้าที่ของเจ้าในฐานะสมาชิกลูกเรือลำนี้
ได้มาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

639
00:44:17,520 --> 00:44:19,740
นั่งลง

640
00:44:21,230 --> 00:44:24,780
เริ่มต้นจากการฆาตกรรมของคุณซิงเกิลตัน

641
00:44:24,860 --> 00:44:28,080
บิลลี่ โบนส์และคุณเกตส์

642
00:44:28,170 --> 00:44:30,900
เจ้าหวังว่าจะประสบความสำเร็จอะไรกันแน่
โดยการที่เจ้าทำเช่นนี้

643
00:44:30,950 --> 00:44:33,790
ในกรณีของเจ้า คุณซิลเวอร์

644
00:44:33,870 --> 00:44:37,120
ทันทีที่ดูเฟสเนย์เปิดโปงเรื่องโกหก
จำนวนทั้งสิ้นของฟลินท์ต่อพวกเขา

645
00:44:37,210 --> 00:44:38,740
พวกลูกเรือต้องการคำตอบจากเจ้าเช่นกัน

646
00:44:38,790 --> 00:44:40,880
และอย่างที่ข้าอธิบายต่อคุณดูเฟสเนย์

647
00:44:40,930 --> 00:44:42,930
มันคือคำพูดของเขาที่ใช้ต่อสู้ฟลินท์

648
00:44:43,010 --> 00:44:44,350
เพราะเหตุใดทุกคนถึงจะเชื่อเขางั้นหรือ

649
00:44:44,420 --> 00:44:46,920
จดหมายที่ข้าถือมันอยู่ในมือ

650
00:44:46,970 --> 00:44:50,770
เขียนขึ้นโดยคุณเกตส์
ได้สารภาพผิดในสิ่งที่เขารู้

651
00:44:50,860 --> 00:44:53,810
และผู้สมรู้ร่วมคิดในการก่ออาชญากรรม
มากมายมหาศาลของกัปตัน

652
00:44:53,890 --> 00:44:56,760
พวกเรากำลังจะสูญเสียมันไป
พวกเราไม่มีเวลาต่อเรื่องนี้

653
00:44:56,810 --> 00:45:01,230
อย่างที่เขารู้ดีต่อการทรยศ
อย่างต่อเนื่องของกัปตันเรือ

654
00:45:01,280 --> 00:45:05,290
และรวมทั้งแผนการของเขาเพื่อขโมย

655
00:45:05,370 --> 00:45:09,160
ส่วนแบ่งผลกำไรของทรัพย์สมบัติมหาศาล
ของกองทัพเรือเพื่อตัวเขาเอง

656
00:45:09,240 --> 00:45:11,580
ข้าขอสั่งพวกเจ้าทุกคน ยิง

657
00:45:14,210 --> 00:45:15,660
ยิง

658
00:45:17,950 --> 00:45:19,830
คุณโลแกน

659
00:45:24,890 --> 00:45:26,420
มันถูกส่งให้กับมือของคุณเกตส์เอง

660
00:45:27,730 --> 00:45:29,810
เจ้าจะไปไหน

661
00:45:53,000 --> 00:45:55,090
ตัดสินลงโทษ ไอ้ขี้ขโมย

662
00:45:55,150 --> 00:45:56,620
ครั้งนี้หนีไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นหรอก

663
00:46:01,460 --> 00:46:04,290
ด้วยความยินดี

664
00:46:04,350 --> 00:46:07,850
ชักใบเรือขึ้น พวกเรากำลังจะกลับบ้าน

665
00:46:16,640 --> 00:46:18,440
ใครมันเป็นคนยิง

666
00:46:18,510 --> 00:46:21,030
ขอโทษ

667
00:46:21,110 --> 00:46:22,730
มันจะต้องทำให้เสร็จสิ้น

668
00:46:23,860 --> 00:46:25,650
ตอนนี้แล่นเรือหนีไปไม่ได้แล้ว

669
00:46:29,450 --> 00:46:32,320
เรือเดอะแรนเจอร์เลี้ยวเรือแล้ว

670
00:46:32,370 --> 00:46:36,410
ลูกเรือสเปนกำลังขึงสายระโยงใบเรือ

671
00:46:36,490 --> 00:46:38,910
ยิงเลย คุณดูเฟสเนย์ ทุกอย่างที่เจ้ามี

672
00:46:39,000 --> 00:46:40,630
ตอนนี้อย่ามัวเสียเวลาเปล่าเลย

673
00:46:57,100 --> 00:47:00,100
ปืนใหญ่ทั้งหมด เปิดฉากยิง

674
00:47:00,180 --> 00:47:02,190
เปิดฉากยิง

675
00:47:14,700 --> 00:47:17,250
บรรจุดินปืน

676
00:47:19,870 --> 00:47:22,760
ปืนใหญ่กระบอกนี้พร้อมแล้ว

677
00:47:22,840 --> 00:47:24,040
ยิง

678
00:47:24,090 --> 00:47:26,210
เรือเดอะแรนเจอร์เปิดฉากยิงถล่มแล้ว

679
00:47:26,260 --> 00:47:27,280
อีก

680
00:47:37,970 --> 00:47:40,020
ยิง

681
00:47:44,950 --> 00:47:47,310
มันกำลังเลี้ยวหัวเรือแล้ว

682
00:47:49,980 --> 00:47:51,230
ยิง

683
00:48:00,280 --> 00:48:02,380
ยิง

684
00:48:05,420 --> 00:48:06,920
ข้างล่าง

685
00:48:10,950 --> 00:48:13,920
เข้าประจำตำแหน่งของเจ้า

686
00:48:45,170 --> 00:48:46,620
แล่นเรือ

687
00:49:07,610 --> 00:49:09,980
หมอ หมออยู่ไหน

688
00:50:29,610 --> 00:50:31,390
ดินแดนไร้ผู้ครอบครอง

689
00:50:33,230 --> 00:50:35,700
เมื่อไหร่ที่มันถึงเวลาต้องหยุดครึ่งทาง
การข้ามสะพานนี้

690
00:50:35,770 --> 00:50:37,480
อันที่ไม่สามารถจินตนาการได้ต่อเจ้า

691
00:50:37,570 --> 00:50:40,100
สิ่งต่างๆเปลี่ยนไปได้อย่างไร

692
00:50:40,150 --> 00:50:41,320
เรื่องนั้นข้ามองออก

693
00:50:46,240 --> 00:50:48,610
แม็กซ์ ข้ารู้ว่าเราไม่ได้คุยกันเลย

694
00:50:48,660 --> 00:50:50,250
แต่ข้าอยากให้เจ้ารับรู้ว่าข้า
เสียใจมากแค่ไหนข้า...

695
00:50:50,300 --> 00:50:52,080
อย่าเลย

696
00:50:54,050 --> 00:50:57,120
เจ้าไม่มีอะไรจะต้องมาเสียทั้งนั้น

697
00:50:57,170 --> 00:51:00,310
ข้ายืนอยู่ระหว่างเจ้า
และความฝันต่อสถานที่แห่งนี้ของเจ้า

698
00:51:00,390 --> 00:51:01,930
เจ้าทำในสิ่งที่เจ้าจำเป็นต้องทำ

699
00:51:01,980 --> 00:51:05,010
ข้าคิดว่าเจ้าพูดว่าสถานที่แห่งนี้
มันเป็นแค่ทรายซะอีก

700
00:51:05,100 --> 00:51:07,230
ทรายมันมีคุณงามความดีอยู่ในตัวมันเอง

701
00:51:07,300 --> 00:51:08,970
บนหาดทราย ไม่มีอะไรที่ตายตัว

702
00:51:09,020 --> 00:51:10,930
ไม่มีอะไรถาวร

703
00:51:10,990 --> 00:51:12,970
และโชคชะตามันช่างเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว

704
00:51:13,020 --> 00:51:16,320
วันวานกัปตันฮอร์นิโกลด์เคยเป็นเจ้าของ
อสังหาริมทรัพย์จากป้อมปราการนั่น

705
00:51:16,410 --> 00:51:19,580
และกัปตันเวนเคยเป็นขอทาน

706
00:51:19,640 --> 00:51:21,160
ตอนนี้มองดูพวกเขาสิ

707
00:51:21,250 --> 00:51:24,830
วันวานข้าข้าเคยเป็นอีตัว
ของผลที่เกิดขึ้นภายหลังเล็กๆ

708
00:51:24,920 --> 00:51:26,820
ถูกไล่ออกอย่างง่ายดาย

709
00:51:26,870 --> 00:51:28,750
ถูกลืมได้อย่างง่ายดาย

710
00:51:28,820 --> 00:51:30,870
วันนี้ข้าเป็นคุณนาย

711
00:51:30,960 --> 00:51:33,660
พร้อมมีเบี้ยรายได้และพันธมิตร

712
00:51:33,710 --> 00:51:38,260
และเป็นผู้หญิงคนหนึ่งใครที่ได้เรียนรู้
สิ่งที่สำคัญที่สุดของบทเรียน

713
00:51:38,330 --> 00:51:41,800
ไม่เคยปล่อยให้ใครยืนอยู่ระหว่างเจ้า
และความปรารถนาอันแรงกล้าของเจ้า

714
00:51:43,520 --> 00:51:45,600
ขอบคุณที่สั่งสอนมันให้แก่ข้า

715
00:51:47,840 --> 00:51:49,970
นายหญิง พวกเขาพร้อมแล้ว

716
00:51:51,810 --> 00:51:55,310
อีกอย่างหนึ่ง ขอแสดงความยินดี
ในการเปิดตัวต่อความอุตสาหะของเจ้า

717
00:51:55,360 --> 00:51:58,650
วันนี้เจ้ามีทุกอย่าง
ตามที่เจ้าเคยต้องการมันแล้ว

718
00:52:00,700 --> 00:52:03,650
ข้าคิดว่าพวกเราคาดเดาได้แค่เพียงว่า
พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

719
00:53:28,940 --> 00:53:31,370
พวกเขาคิดว่ามันจะต้องใช้เวลาอีกสักพักใหญ่
ก่อนที่เรือมันจะกลับมาแล่นได้อีกครั้ง

720
00:53:33,940 --> 00:53:36,110
ในขณะเดียวกัน เจ้าและข้า
ได้ถูกประกาศว่ามีความผิด

721
00:53:36,160 --> 00:53:39,050
ฐานยั่วยุปลุกปั้นก่อให้เกิดความฉิบหายทั้งหมดนี้

722
00:53:48,310 --> 00:53:50,430
เหตุไฉนข้าถึงยังมีชีวิตอยู่

723
00:53:51,650 --> 00:53:53,760
เหตุไฉนเจ้าถึงไม่ฆ่าข้า

724
00:53:59,400 --> 00:54:00,520
พยุงเข้าขึ้นมา

725
00:54:27,850 --> 00:54:31,720
บอกเจ้าแล้วว่าข้ามั่นใจเกี่ยวกับข้อมูล
ของข้าเรื่องเรือแอลอูร์คา

726
00:54:31,800 --> 00:54:34,390
มันช่างโชคร้าย เจ้าและข้า
ล้มเหลวในการไตร่ตรองสภาพอากาศที่แปรปรวน

727
00:54:52,240 --> 00:54:54,960
เมื่อคืนนี้เรือแอลอูร์คาเดอลิม่าอับปางกลางทะเล

728
00:54:55,030 --> 00:54:56,630
โดยถูกคลื่นยักษ์โหมกระหน่ำ

729
00:54:57,305 --> 00:55:57,905
Watch Online Movies and Series for FREE
www.osdb.link/lm