1
00:00:06,000 --> 00:00:12,074
Do you want subtitles for any video?
-=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-

2
00:00:14,556 --> 00:00:16,599
ถึงจะเป็นรายการไร้สาระ

3
00:00:16,683 --> 00:00:19,686
แต่คิดว่าจำเป็นต้องมีเส้นสาย
กับทางช่องทีวีไว้บ้างครับ

4
00:00:20,353 --> 00:00:22,689
ไม่ได้จะบอกเรื่องนั้น

5
00:00:25,108 --> 00:00:28,862
ทำตัวให้สมกับเป็นเฮบินุมะมากกว่านี้ซะ

6
00:00:28,945 --> 00:00:31,197
แกเหลวแหลกจนดูไม่ได้เลย

7
00:00:32,657 --> 00:00:35,577
จากนี้ไปจะระวังให้มากขึ้นครับ ท่านพ่อ

8
00:00:36,745 --> 00:00:39,581
มิยูกิ มาใกล้ๆ หน่อย

9
00:00:45,462 --> 00:00:49,340
เรื่องเจเนริคเทอร์ร่า
กับเซอร์โคเนียนเป็นยังไงบ้างล่ะ

10
00:00:49,966 --> 00:00:54,596
พอดีตอนนี้กำลังอยู่ระหว่างเรียบเรียงข้อมูล
ยังไม่ถึงขั้นที่จะรายงานได้

11
00:00:54,679 --> 00:00:59,976
ถ้าหากว่าแผนการของแกดันล่ม ฉันเองก็มีแผนอยู่

12
00:01:00,810 --> 00:01:05,106
อย่าดูถูกฉันว่าเป็นแค่คนแก่นั่งเหงาไปวันๆ ซะล่ะ

13
00:01:05,690 --> 00:01:07,108
ไม่หรอกครับ

14
00:01:07,692 --> 00:01:10,320
ต่อให้ไม่ต้องยึดติดกับเซอร์โคเนียน

15
00:01:10,403 --> 00:01:14,991
แต่ถ้าจะสร้างโคลนทั่วๆ ไปละก็
มีภาชนะพร้อมแล้วใช่ไหมล่ะ

16
00:01:15,492 --> 00:01:17,994
คิดว่าไม่รู้งั้นเหรอ

17
00:01:18,953 --> 00:01:24,667
เปลี่ยนเรื่องกันหน่อยดีกว่า
ได้ยินมาว่าช่วงนี้แกเลี้ยงสุนัขไว้สินะ

18
00:01:25,960 --> 00:01:28,129
โอ๊ะ มิยูกิจังยินดีต้อนรับกลับ

19
00:01:33,968 --> 00:01:35,887
ไปที่คฤหาสน์หลักมาใช่ไหม

20
00:01:35,970 --> 00:01:37,263
คงเหนื่อยน่าดูเลย

21
00:02:00,829 --> 00:02:02,413
ท่านเกวน

22
00:02:10,255 --> 00:02:11,673
ยังอยู่อีกงั้นเหรอ

23
00:02:11,756 --> 00:02:14,551
อ้อ ลืมจ่ายเงินค่าเลิกราสินะ

24
00:02:15,135 --> 00:02:17,053
เดี๋ยวออกเช็คออนไลน์ให้

25
00:02:17,137 --> 00:02:18,096
เลือกตัวเลขที่ชอบ

26
00:02:20,056 --> 00:02:22,976
นี่ล้อกันเล่นอยู่หรือไง อธิบายมาเลยนะ

27
00:02:23,768 --> 00:02:25,353
นายมีเรื่องอะไรกับพ่องั้นเหรอ

28
00:02:26,020 --> 00:02:27,730
นายไม่เกี่ยวด้วยซะหน่อย

29
00:02:28,565 --> 00:02:32,610
การมีชีวิตอยู่เพื่อแก้แค้น
มันไม่ใช่ชีวิตที่แท้จริงของมิยูกิจังไม่ใช่เหรอ

30
00:02:32,694 --> 00:02:36,364
อะไรคือชีวิตของฉันนั้น ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง

31
00:02:36,447 --> 00:02:38,616
นายไม่มีสิทธิ์มาสอดปากพูดหรอกนะ

32
00:02:39,200 --> 00:02:40,785
อย่าพรากอนาคตด้วยมือของตัวเองสิ

33
00:02:41,369 --> 00:02:43,997
มิยูกิจัง เลือกฉันสิ

34
00:02:44,539 --> 00:02:47,125
ฉันจะตามมิยูกิจังไปทุกๆ ที่เลย

35
00:02:47,208 --> 00:02:49,419
แล้วก็จะพาไปทุกๆ ที่ด้วย

36
00:02:50,795 --> 00:02:53,339
{\an8}อย่ามาสัญญาอะไรแบบนั้นเลย

37
00:02:54,299 --> 00:02:55,925
{\an8}ไม่งั้นมันจะไปไหนไม่ได้

38
00:02:57,760 --> 00:03:00,013
ถ้าไม่ออกไปจะเรียกคนมาแล้วนะ

39
00:03:11,608 --> 00:03:13,860
ต้องทำให้เจ็บถึงจะไม่ลืมใช่ไหม

40
00:03:15,111 --> 00:03:18,323
เหมือนความเจ็บอย่างอื่นที่ฝังอยู่ทั่วร่างนั่นน่ะ

41
00:03:21,242 --> 00:03:22,493
ออกไปซะ

42
00:03:29,375 --> 00:03:32,378
มิยูกิจัง ฉันรักนายนะ

43
00:03:41,596 --> 00:03:44,307
ไปไหนไม่ได้งั้นเหรอ

44
00:03:49,187 --> 00:03:50,605
ชอบปลาทองเหรอ

45
00:03:52,106 --> 00:03:53,983
เห็นมองอยู่ประจำน่ะ

46
00:03:54,067 --> 00:03:55,902
อ้อ หรือว่าเคยเลี้ยงมาก่อน

47
00:03:56,819 --> 00:03:57,654
ไม่ได้ๆ

48
00:03:57,737 --> 00:03:59,948
ฉันถือคติไม่เลี้ยงสิ่งมีชีวิตน่ะ

49
00:04:01,074 --> 00:04:03,910
ขืนเลี้ยงไว้ก็คงจะออกไปไหนไม่ได้พอดี

50
00:04:06,412 --> 00:04:07,914
จริงด้วยๆ

51
00:04:07,997 --> 00:04:12,877
เอ้า บันทึกคดี ณ ลานระบำ
ไม่มีเล่มสองใช่ไหมล่ะ

52
00:04:12,961 --> 00:04:14,921
พอดีฉันเองก็อยากอ่านต่อด้วย

53
00:04:17,840 --> 00:04:21,427
- ฉันไม่เอาหรอก
- เอ๋ ไม่อยากรู้ตอนต่อไปเหรอ

54
00:04:22,345 --> 00:04:24,597
เล่มแรกไม่สนุกเหรอครับ

55
00:04:27,850 --> 00:04:31,729
เปล่าหรอก ก็สนุกอยู่นะ ก็เลยถึงไม่อ่านไง

56
00:04:32,689 --> 00:04:34,732
ถ้ามันไม่สนุกก็คงแย่

57
00:04:35,233 --> 00:04:37,485
ตอนนี้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดแล้ว

58
00:04:37,568 --> 00:04:39,570
ไม่หวังไปมากกว่านี้หรอก

59
00:04:40,446 --> 00:04:44,325
ฉันไม่อยากเปลี่ยนโลก ไม่อยากรู้สึกผิดหวัง

60
00:04:44,993 --> 00:04:47,912
เก่งเรื่องแข่งแท้ๆ แต่ดันพูดแบบนี้เนี่ยนะ

61
00:04:48,496 --> 00:04:51,332
ต่อให้แพ้ฉันก็ไม่เสียใจหรอก

62
00:04:51,916 --> 00:04:54,711
แต่แบบนั้นมันถึงจะสมกับเป็นชีวิตไม่ใช่เหรอไง

63
00:04:55,336 --> 00:04:57,964
ฉันชอบความคิดอย่างนั้นของฮาจิเมะคุงนะ

64
00:04:59,173 --> 00:05:01,301
เลือกเรียกคุงได้แล้ว

65
00:05:01,384 --> 00:05:03,594
อ้าว น่ารักออก

66
00:05:03,678 --> 00:05:05,179
(กำหนดการทำลายเมืองเกาลูนที่สอง)

67
00:05:05,263 --> 00:05:06,097
แต่ว่า

68
00:05:06,723 --> 00:05:09,684
กำหนดการทำลายเกาลูน
ถูกกำหนดเรียบร้อยแล้วสินะครับ

69
00:05:12,270 --> 00:05:15,148
เห็นว่าผู้อยู่อาศัยถูกบังคับให้ออกด้วย

70
00:05:15,690 --> 00:05:17,358
พวกคุณคุโด้จะเอายังไงต่อเหรอครับ

71
00:05:18,192 --> 00:05:20,278
รอคำสั่งจากบริษัทน่ะ

72
00:05:20,361 --> 00:05:24,824
ไม่ให้กลับญี่ปุ่นด้วย
คงให้ย้ายไปสาขาฮ่องกงละมั้ง

73
00:05:25,325 --> 00:05:26,868
เกวนจะเอายังไงต่อล่ะ

74
00:05:27,452 --> 00:05:29,746
เดิมทีผมไม่มีที่ไปอยู่แล้ว

75
00:05:29,829 --> 00:05:32,957
คิดว่าคงไปอยู่เป็นแรงงานรายวัน
ที่ฮ่องกงแหละครับ

76
00:05:33,041 --> 00:05:35,043
ถ้างั้นเดี๋ยวคงได้เจอกันอีกสินะ

77
00:05:37,587 --> 00:05:40,923
แย่แล้ว สัญญากับเสี่ยวเฮยไว้นี่นา

78
00:05:41,007 --> 00:05:41,841
เสี่ยวเฮยเหรอ

79
00:05:41,924 --> 00:05:45,261
อื้ม เห็นว่ากำลังหาที่ในเกาลูนอยู่

80
00:05:45,344 --> 00:05:46,888
แต่ก็คงยกเลิกแหละนะ

81
00:05:47,555 --> 00:05:48,765
เสี่ยวเฮยน่ะเหรอ

82
00:05:49,348 --> 00:05:51,142
เสี่ยวเฮยสินะ

83
00:05:51,225 --> 00:05:54,062
ก็ใช่น่ะสิ อะไรกันเนี่ย

84
00:05:55,188 --> 00:05:57,940
ไม่มีอะไรหรอก ให้เขารอมันไม่ดีนะ

85
00:05:58,483 --> 00:05:59,901
อะ… อืม

86
00:06:00,443 --> 00:06:02,528
เกวน คืนนี้ไปดื่มกันเถอะ

87
00:06:02,612 --> 00:06:03,905
เดี๋ยวมาใหม่นะ

88
00:06:06,240 --> 00:06:07,075
(บันทึกคดี ณ ลานระบำ เล่มสอง)

89
00:06:07,158 --> 00:06:09,952
อ้าวแหม ลืมทิ้งไว้ซะได้

90
00:06:10,578 --> 00:06:12,538
จะไม่อ่านจริงๆ เหรอครับ

91
00:06:12,622 --> 00:06:13,498
ไม่อ่านหรอก

92
00:06:19,921 --> 00:06:25,426
เรื่องราวของฉันน่ะ
ไม่มีตอนจบ แล้วก็ไม่มีต่อด้วย

93
00:06:31,015 --> 00:06:34,268
{\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน)

94
00:07:59,020 --> 00:08:00,938
(โรงงานแมวเหมียว)

95
00:08:01,522 --> 00:08:02,940
ขนส่งกระบองเพชรครับ

96
00:08:03,024 --> 00:08:05,359
มารับของครับ

97
00:08:06,402 --> 00:08:09,447
ค่า กำลังรออยู่เลยค่ะ

98
00:08:10,281 --> 00:08:11,199
สวัสดี

99
00:08:13,451 --> 00:08:15,328
หล่อจังเลยอ่า

100
00:08:15,411 --> 00:08:17,830
ถามชื่อหน่อยได้ไหมคะ

101
00:08:18,331 --> 00:08:20,541
ถะ… เถา เกวนครับ

102
00:08:21,125 --> 00:08:23,920
แย่แล้ว โดนถามกะทันหัน
เลยเผลอบอกชื่อจริงไปซะได้

103
00:08:24,003 --> 00:08:25,463
คุณเกวน

104
00:08:25,546 --> 00:08:28,174
ฉันชื่อหยางหมิง ยินดีที่ได้…

105
00:08:28,257 --> 00:08:32,303
เขามีตัวสูง ผมก็ยาว ชื่อว่าเกวนน่ะ

106
00:08:32,386 --> 00:08:36,015
หน้าตาเป๊ะตามที่เรโกปงบอกเลย

107
00:08:36,682 --> 00:08:38,935
พนักงานร้านน้ำชาปลาทองเหรอ

108
00:08:42,104 --> 00:08:44,524
ตามหาตัวฉันอยู่งั้นเหรอ

109
00:08:46,859 --> 00:08:49,028
รู้จักคุจิไร เรโกะสินะคะ

110
00:08:49,946 --> 00:08:53,032
รู้จักสิ แต่ไม่ใช่เธอหรอกนะ

111
00:08:53,616 --> 00:08:57,745
ถ้างั้นฉันก็มีอยู่สองคน เป็นโคลนจริงๆ สินะ

112
00:08:58,329 --> 00:09:00,289
คุณพนักงานเองก็มีสองคนสินะคะ

113
00:09:00,873 --> 00:09:02,959
ดูเหมือนว่าจะใช่

114
00:09:03,042 --> 00:09:04,544
แต่ว่าไม่ใช่โคลน

115
00:09:05,294 --> 00:09:07,046
ถ้างั้นมันคืออะไร…

116
00:09:07,129 --> 00:09:09,382
ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

117
00:09:09,465 --> 00:09:12,176
แล้วก็ฉันคนที่สองไม่มีอยู่อีกแล้ว

118
00:09:12,260 --> 00:09:14,053
ทำไมถึงบอกอย่างนั้นล่ะคะ

119
00:09:14,637 --> 00:09:16,806
ตัวฉันคนที่สองเป็นตัวปลอม

120
00:09:18,391 --> 00:09:21,143
เพราะฉันที่เป็นของจริงอยู่ที่นี่ไงล่ะ

121
00:09:21,227 --> 00:09:24,188
คุจิไร เรโกะที่ฉันรู้จักก็เป็นตัวจริงเหมือนกัน

122
00:09:24,272 --> 00:09:27,400
เดี๋ยวก่อนสิ ถ้าบอกว่าอยู่นี่เพราะเป็นตัวจริงละก็

123
00:09:27,483 --> 00:09:30,820
งั้นเรโกปงที่อยู่ตรงนี้ก็ต้องเป็นตัวจริงสิ

124
00:09:30,903 --> 00:09:33,030
กรณีของเธอกับของฉันมันต่างกัน

125
00:09:33,864 --> 00:09:37,285
เพราะคุจิไร เรโกะตัวจริง
ตายไปแล้วงั้นเหรอคะ

126
00:09:37,952 --> 00:09:40,371
ฉันพูดไปขนาดนั้นเลยเหรอ

127
00:09:40,454 --> 00:09:42,164
ได้ยินมาจากคุณคุโด้ค่ะ

128
00:09:43,958 --> 00:09:45,918
เขาบอกว่าฉันเป็นคนฆ่าเอง

129
00:09:48,254 --> 00:09:49,922
คุณคุโด้พูดอย่างงั้นเหรอ

130
00:09:50,923 --> 00:09:51,924
ค่ะ

131
00:09:54,760 --> 00:09:57,179
คุณคุโด้ไม่ได้ฆ่าอะไรทั้งนั้นหรอก

132
00:09:57,263 --> 00:09:59,724
เพราะทั้งสองคนเพิ่งจะหมั้นกันเองด้วย

133
00:10:00,433 --> 00:10:02,727
งั้นขอถามตรงๆ เลยนะ

134
00:10:02,810 --> 00:10:03,936
ทำไมเขาถึงตายเหรอ

135
00:10:05,354 --> 00:10:07,690
เธอชอบคุณคุโด้ใช่ไหมล่ะ

136
00:10:10,276 --> 00:10:12,320
อยากรู้จริงๆ เหรอ

137
00:10:12,403 --> 00:10:15,239
สาเหตุการตายของคนที่เป็นต้นแบบของตัวเองน่ะ

138
00:10:16,198 --> 00:10:19,160
ถ้ารู้แล้วอาจจะเจอกับชะตากรรมเดียวกันก็ได้นะ

139
00:10:20,161 --> 00:10:24,332
เพราะว่าความรู้สึกที่ชอบคุณคุโด้
ก็มีเหมือนกันด้วยนี่

140
00:10:24,999 --> 00:10:27,335
ความรู้สึกชอบของฉัน
ก็เป็นความรู้สึกของฉันเองค่ะ

141
00:10:28,419 --> 00:10:30,504
ไม่ได้ลอกเลียนใครมา

142
00:10:30,588 --> 00:10:31,714
ใช่แล้ว

143
00:10:31,797 --> 00:10:33,966
พวกเราเป็นตัวเองที่อยากเป็นไงล่ะ

144
00:10:35,259 --> 00:10:39,305
เธอเนี่ย ไม่เหมือนคุณเรโกะ
กว่าตอนที่เจอกันครั้งแรกอีกแฮะ

145
00:10:41,807 --> 00:10:43,225
ทำสีหน้าเป็นของตัวเองเลย

146
00:10:48,981 --> 00:10:51,651
หมดเวลาพักแล้วสิ ต้องกลับไปทำงานแล้ว

147
00:10:51,734 --> 00:10:53,569
เดี๋ยวฉันอยู่อีกสักพักนะ

148
00:10:53,653 --> 00:10:55,780
มีเรื่องอยากคุยกับเกวนคุงอีกด้วย

149
00:10:55,863 --> 00:10:56,781
อื้ม

150
00:10:57,281 --> 00:10:59,742
คือว่า ฉันดีใจนะคะที่ได้เจอกันในวันนี้

151
00:10:59,825 --> 00:11:01,994
ไว้มาคุยกันอีกได้ไหมคะ

152
00:11:02,078 --> 00:11:03,996
อืม ก็ได้อยู่

153
00:11:10,795 --> 00:11:12,421
อร่อยจังเลย

154
00:11:12,505 --> 00:11:14,507
เกวนคุงไม่กินด้วยเหรอ

155
00:11:15,132 --> 00:11:17,510
ฉันไม่เป็นไร ขอบใจนะ

156
00:11:18,636 --> 00:11:22,765
ช่วงที่ฉันอยู่เกาลูน
ไม่เคยเห็นคนที่ดูเด่นขนาดนี้เลยแฮะ

157
00:11:23,432 --> 00:11:26,352
หยางหมิงจังเนี่ย มาเกาลูนตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ

158
00:11:27,728 --> 00:11:30,689
เอ่อก็… ประมาณครึ่งปีก่อนมั้ง

159
00:11:30,773 --> 00:11:34,360
หรือว่าจะไม่รู้จักพื้นที่
ที่เรียกว่าเกาลูนมาก่อนเลยเหรอ

160
00:11:34,860 --> 00:11:36,153
ทำไมถึงรู้เหรอ

161
00:11:36,737 --> 00:11:39,907
ที่นี่เป็นที่ที่อันตรายกว่าที่หยางหมิงจังคิดนะ

162
00:11:40,574 --> 00:11:42,118
จริงเหรอ

163
00:11:42,743 --> 00:11:45,496
ตั้งแต่มาเกาลูนไม่รู้สึกป่วยอะไรเลยเหรอ

164
00:11:46,288 --> 00:11:47,415
ก็ไม่นะ

165
00:11:48,707 --> 00:11:52,044
แต่จะว่าป่วยก็ไม่เชิง มันมีเรื่องแปลกๆ อยู่นะ

166
00:11:52,128 --> 00:11:53,295
ยังไงเหรอ

167
00:11:53,379 --> 00:11:54,755
อืม

168
00:11:54,839 --> 00:11:58,801
ตัวฉันในตอนนี้ต่างกับตัวเองแต่ก่อนพอสมควร

169
00:11:58,884 --> 00:12:01,470
แต่ก่อนหน้านี้ร่างกายมันกลายสภาพ
กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนน่ะ

170
00:12:01,554 --> 00:12:02,555
เมื่อก่อนเหรอ

171
00:12:02,638 --> 00:12:05,099
ไม่ใช่ภาพหลอน แต่ว่ามันเปลี่ยนไปจริงๆ

172
00:12:05,766 --> 00:12:07,268
แปลกใช่ไหมล่ะ

173
00:12:08,269 --> 00:12:09,270
ฉันเชื่อนะ

174
00:12:09,353 --> 00:12:11,605
เพราะฉันเองก็มีตัวเองคนที่สองอยู่

175
00:12:12,148 --> 00:12:13,691
แล้วแก้ปัญหายังไงเหรอ

176
00:12:13,774 --> 00:12:16,360
นั่นก็เป็นเพราะเรโกปงช่วยไว้

177
00:12:16,444 --> 00:12:20,072
{\an8}เพราะเรโกปงช่วยทำให้ฉันในตอนนี้
เป็นตัวฉันที่อยากเป็นไงล่ะ

178
00:12:20,156 --> 00:12:22,658
“ตัวฉันที่อยากเป็น” เนี่ย

179
00:12:22,741 --> 00:12:24,577
เห็นพูดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
มันหมายความว่ายังไงเหรอ

180
00:12:24,660 --> 00:12:27,204
หมายความว่าเชื่อในตัวเองไง

181
00:12:27,288 --> 00:12:31,834
อย่างเช่น ไม่ว่าจะเสื้อผ้าหรือรองเท้า
หรือของกินหรือคำพูด

182
00:12:31,917 --> 00:12:35,087
ให้เลือกสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีจริงๆ

183
00:12:35,838 --> 00:12:36,839
เลือกงั้นเหรอ

184
00:12:36,922 --> 00:12:41,093
คนเราเนี่ย
มักจะพูดโกหกเล็กๆ อยู่ทุกวันใช่ไหมล่ะ

185
00:12:41,177 --> 00:12:44,597
ปลายทางนั้นมีแต่ตัวปลอมของตัวเองรออยู่

186
00:12:44,680 --> 00:12:46,640
แต่ถ้าเราเลิกทำอะไรอย่างนั้นทั้งหมด

187
00:12:46,724 --> 00:12:50,352
แล้วเลือกทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ
ในเวลานั้นไปเรื่อยๆ แล้วละก็

188
00:12:50,936 --> 00:12:53,397
{\an8}ฉันคิดว่าสักวัน
เราต้องเป็นตัวเราที่อยากเป็นได้แน่

189
00:12:54,315 --> 00:12:58,277
{\an8}ต่อให้ต้องเสียใจกับมัน แต่ก็คงดีกว่าการโกหก

190
00:12:58,360 --> 00:13:00,362
{\an8}เราต้องอยากเป็นตัวจริงมากกว่าตัวปลอมอยู่แล้ว

191
00:13:02,740 --> 00:13:05,993
อะไรคือชีวิตของฉันนั้น ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง

192
00:13:07,661 --> 00:13:09,747
มิยูกิจังเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันหรือเปล่านะ

193
00:13:11,165 --> 00:13:13,000
อ้อ ไม่มีอะไรหรอก

194
00:13:13,083 --> 00:13:17,254
นี่ มีใครคนอื่นอีกไหมที่มีตัวตนตัวที่สองอยู่น่ะ

195
00:13:17,338 --> 00:13:19,507
อ้อ น่าจะมีนะ แต่ว่า…

196
00:13:19,590 --> 00:13:21,050
คุณคุโด้

197
00:13:21,133 --> 00:13:22,176
คุณคุโด้เหรอ

198
00:13:22,718 --> 00:13:25,137
ฉันสงสัยคนคนนั้นน่ะ

199
00:13:25,221 --> 00:13:26,222
เกวนคุง

200
00:13:26,305 --> 00:13:29,475
ช่วยไปเจอแล้วเช็กให้หน่อยได้ไหม
ว่าเป็นตัวจริงหรือเปล่า

201
00:13:29,558 --> 00:13:30,935
เข้าใจแล้ว

202
00:13:31,018 --> 00:13:33,604
เพราะที่จริงก็ตั้งใจจะไปหาอยู่แล้ว

203
00:13:33,687 --> 00:13:34,522
ขอบคุณนะ

204
00:13:35,689 --> 00:13:38,234
คุณคุโด้ต้องเป็นตัวจริงแน่นอน

205
00:13:38,943 --> 00:13:40,736
ใครกันที่ทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้

206
00:13:41,904 --> 00:13:45,783
{\an8}สิ่งสำคัญที่สุดในการทำให้ความอมตะเป็นจริงนั้น

207
00:13:45,866 --> 00:13:49,286
คือความทรงจำที่แน่นอน
ยิ่งกว่าร่างกายที่ไม่เน่าเปื่อย

208
00:13:50,079 --> 00:13:52,790
เจเนริคเทอร์ร่าจะทำให้สิ่งนั้นเป็นจริง

209
00:13:53,374 --> 00:13:56,293
{\an8}ในกรณีที่สูญเสียความทรงจำ
จากอุบัติเหตุหรือโรคภัยไข้เจ็บ

210
00:13:56,377 --> 00:14:00,422
{\an8}หากนำความทรงจำที่เก็บไว้ในเจเนริคเทอร์ร่า
มาเชื่อมเข้ากับสมอง

211
00:14:00,506 --> 00:14:01,799
{\an8}ก็จะสามารถฟื้นฟูกลับคืนได้

212
00:14:02,883 --> 00:14:07,388
ความทรงจำที่ไม่อยากเสียไป
ความทรงจำที่ไม่อยากให้หายไป

213
00:14:08,055 --> 00:14:09,557
เคยคิดเช่นนั้นกับตัวเองหรือผู้อื่นไหม

214
00:14:09,640 --> 00:14:11,517
เฮ้ย นี่เธอ

215
00:14:11,600 --> 00:14:14,353
นั่นมันบะหมี่ถ้วย
ที่ฉันอุตส่าห์เก็บไว้กินตอนทำโอทีเลยนะ

216
00:14:14,979 --> 00:14:18,148
ขอโทษทีค่ะ พอดีไม่ได้กินข้าวเที่ยงน่ะ

217
00:14:18,232 --> 00:14:21,110
นี่เธอ ช่วงนี้ดูร่าเริงจังเลยนะ

218
00:14:23,737 --> 00:14:25,322
มีรอยย่นจากการขำเพิ่มขึ้นด้วย

219
00:14:26,156 --> 00:14:27,950
ไม่ต้องมายุ่งเลยค่ะ

220
00:14:28,534 --> 00:14:31,203
รอยย่นน่ะ คือประวัติศาสตร์ของคนคนนั้น

221
00:14:31,287 --> 00:14:33,455
เป็นหลักฐานว่าใช้ชีวิตมายังไงคะ

222
00:14:33,539 --> 00:14:36,834
การที่มีรอยย่นเพิ่มขึ้น
ถือเป็นหลักฐานที่ฉันมีชีวิตอยู่นะคะ

223
00:14:39,962 --> 00:14:42,548
เติมบะหมี่ถ้วยด้วยแล้วกัน

224
00:14:42,631 --> 00:14:45,050
ถ้าจะให้ซื้อเพิ่มก็ไปด้วยกันสิคะ

225
00:14:45,134 --> 00:14:47,136
อ้อ งั้นพรุ่งนี้แล้วกัน

226
00:14:47,219 --> 00:14:48,053
ค่ะ

227
00:14:49,555 --> 00:14:50,598
จริงด้วยสิ

228
00:14:51,140 --> 00:14:55,644
กินข้าวกับเพื่อนแล้วอร่อย ความสนุกทั้งหลาย

229
00:14:55,728 --> 00:14:57,938
รู้สึกดีใจกับคำพูดที่ได้รับ

230
00:14:58,606 --> 00:15:01,692
สิ่งเหล่านั้นมันฝังลงไปบนตัวเราเอง

231
00:15:01,775 --> 00:15:03,819
และกลายเป็นหลักฐานการมีอยู่ของฉัน

232
00:15:04,445 --> 00:15:06,071
สุดยอด

233
00:15:06,155 --> 00:15:09,491
นี่ฉันกำลังเป็น “ตัวฉัน” อยู่สินะ

234
00:15:10,826 --> 00:15:12,536
ถ้างั้นคุณคุโด้ล่ะ

235
00:15:13,621 --> 00:15:16,165
เสียคนรักที่หมั้นไว้ไป

236
00:15:16,248 --> 00:15:20,294
หลงรักเรื่องราวในอดีต เกลียดการเปลี่ยนแปลง

237
00:15:20,794 --> 00:15:26,175
ทำงานอยู่กับฉัน
ที่หน้าตาเหมือนผู้หญิงคนนั้น แต่เป็นคนละคน

238
00:15:26,759 --> 00:15:28,802
ทุกๆ วันของคุณคุโด้เนี่ย

239
00:15:29,720 --> 00:15:32,932
เป็นภาพทิวทัศน์ยังไงกันนะ

240
00:15:34,016 --> 00:15:36,185
(คลินิกหวัง)

241
00:15:36,769 --> 00:15:38,145
คนต่อไป

242
00:15:40,439 --> 00:15:42,691
มาเร็วจังเลยนะ มิยูกิ

243
00:15:42,775 --> 00:15:44,944
ไม่ได้พบกันนานเลยนะครับ อาจารย์หวัง

244
00:15:47,237 --> 00:15:50,074
ผมสามารถมีลูกได้ไหมครับ

245
00:15:50,157 --> 00:15:53,369
จากที่ฉันตรวจดูแล้วมันเป็นไปไม่ได้

246
00:15:53,911 --> 00:15:58,374
ร่างกายของเธอมีอวัยวะเพศ
ของทั้งชายและหญิงอยู่ก็จริง

247
00:15:58,457 --> 00:16:02,002
แต่ไม่ได้ทำงานเพื่อสืบพันธุ์อยู่ทั้งคู่

248
00:16:02,670 --> 00:16:05,005
งั้นถ้าเป็นเด็กหลอดแก้วล่ะ

249
00:16:05,089 --> 00:16:06,090
เด็กหลอดแก้ว

250
00:16:08,008 --> 00:16:09,802
หมายถึงปฏิสนธินอกร่าง

251
00:16:09,885 --> 00:16:13,097
แล้วถ่ายเข้ามาในร่างของเธองั้นเหรอ

252
00:16:13,180 --> 00:16:14,890
แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นไปไม่ได้หรอก

253
00:16:14,974 --> 00:16:17,226
มันคงจะไม่โตหรอก

254
00:16:18,852 --> 00:16:21,981
เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเจเนริคเทอร์ร่างั้นเหรอ

255
00:16:22,064 --> 00:16:23,649
อาจารย์หวัง

256
00:16:23,732 --> 00:16:26,944
ยังไม่เห็นด้วยกับโปรเจกต์เจเนริคเทอร์ร่า
เหมือนเคยสินะครับ

257
00:16:27,569 --> 00:16:29,488
มิยูกิมาเหรอ

258
00:16:29,571 --> 00:16:31,490
มาเร็วจังเลยนะ

259
00:16:31,573 --> 00:16:33,492
อรุณสวัสดิ์ ยูหลง

260
00:16:34,284 --> 00:16:36,412
คุยอะไรกันสองคนเหรอ

261
00:16:36,495 --> 00:16:39,623
คุยเรื่องที่อาจารย์
เป็นฝ่ายค้านเจเนริคเทอร์ร่าน่ะ

262
00:16:39,707 --> 00:16:42,126
อะไรกัน เรื่องนั้นอีกแล้วเหรอ

263
00:16:42,209 --> 00:16:45,754
แต่ว่านะอาจารย์
นั่นน่ะใช้ทางการแพทย์ได้ด้วยนะ

264
00:16:45,838 --> 00:16:48,966
แต่เป้าหมายที่แท้จริงไม่ใช่นี่

265
00:16:49,049 --> 00:16:50,009
เป้าหมายของเฮบินุมะ

266
00:16:51,260 --> 00:16:53,012
ไม่สิ เป้าหมายของเธอคือ…

267
00:16:53,095 --> 00:16:55,889
วันนี้ผมมีธุระกับยูหลง

268
00:16:55,973 --> 00:16:58,183
ไม่มีเวลาแล้วด้วย ขอตัวก่อนนะครับ

269
00:16:58,809 --> 00:16:59,893
มิยูกิ

270
00:17:00,519 --> 00:17:03,731
ไม่ปลื้มกับการใช้ชีวิตเพื่อแก้แค้นหรอกนะ

271
00:17:07,484 --> 00:17:09,403
(สำนักพิมพ์จี๋อู)

272
00:17:09,486 --> 00:17:13,907
สิ่งที่คุณพ่อของมิยูกิต้องการ
คือการฟื้นฟูลูกชายที่เสียไป

273
00:17:14,658 --> 00:17:17,494
ถ้าใช้เจเนริคเทอร์ร่าที่เก็บแบ็กอัปความทรงจำ

274
00:17:17,578 --> 00:17:19,872
เขาเชื่อว่ามันจะทำให้เป็นจริงได้

275
00:17:20,414 --> 00:17:23,917
แต่ว่านายไม่คิดจะทำตามที่เขาบอกเลยสักนิด

276
00:17:24,501 --> 00:17:27,421
ก็แค่ฟื้นฟู โดยไม่ใส่ความทรงจำลงไปเท่านั้น

277
00:17:28,005 --> 00:17:30,591
ทั้งหน้าตาทั้งเสียง แม้กระทั่งอุณหภูมิร่างกาย

278
00:17:30,674 --> 00:17:32,926
เป็นแบบเดียวกับวันที่เสียไปวันนั้นแท้ๆ

279
00:17:33,010 --> 00:17:35,929
แต่กลับเป็นลูกชายสุดที่รัก
ที่ไม่มีความทรงจำอยู่เลย

280
00:17:36,722 --> 00:17:39,183
ยิ่งหวังเท่าไหร่ก็ยิ่งเหมือนตกนรกแน่นอน

281
00:17:39,767 --> 00:17:41,977
นิสัยนายนี่มันใช้ได้เลยนะ

282
00:17:42,061 --> 00:17:44,688
เอาเถอะ ก็ดูน่าสนุกดี ไม่ว่าอะไรหรอก

283
00:17:46,607 --> 00:17:50,027
ที่นั่นมีมนุษย์ที่ตายไปแล้ว
อยู่ในสภาพเมื่อครั้งสมัยก่อนอยู่

284
00:17:50,110 --> 00:17:54,031
และนั่นคือสิ่งที่พวกเราต้องการจะสร้าง
เซอร์โคเนียน

285
00:17:54,531 --> 00:17:57,201
ไม่ใช่แค่คนที่ตายไปแล้วเท่านั้น

286
00:17:57,284 --> 00:18:01,580
แต่เมืองเกาลูนที่สอง
ก็ยังโดนจำลองขึ้นมาด้วยเหมือนกัน

287
00:18:01,663 --> 00:18:05,209
ถ้าไม่ไขกลไกของมันให้กระจ่างก็ไปต่อไม่ได้

288
00:18:05,793 --> 00:18:10,923
เพราะว่าเกาลูนที่ถูกสร้างขึ้นใหม่
มีคนที่มองเห็นกับคนที่มองไม่เห็นอยู่ด้วย

289
00:18:11,006 --> 00:18:13,050
ทั้งที่ฉันชอบเกาลูนแท้ๆ

290
00:18:13,133 --> 00:18:15,803
ทำไมมิยูกิถึงมองเห็น แต่ฉันกลับไม่เห็นล่ะ

291
00:18:15,886 --> 00:18:17,721
- ขี้โกง
- ใครจะไปรู้เล่า

292
00:18:18,305 --> 00:18:21,600
พวกเราที่โตมากับเกาลูนก็มีข้อต่างกันอยู่นะ

293
00:18:21,683 --> 00:18:25,479
เงื่อนไขที่คนมองเห็นสามารถมองเห็น
มันต้องมีเหตุผล

294
00:18:25,562 --> 00:18:28,023
ดูจะไม่เกี่ยวข้องกับ
การที่เคยอาศัยอยู่นั่นมาก่อนซะด้วย

295
00:18:28,107 --> 00:18:29,900
นั่นสินะ

296
00:18:29,983 --> 00:18:33,779
เกวนเองก็คงอยู่ไม่นานเท่าฉัน

297
00:18:33,862 --> 00:18:35,030
แต่ก็ยังมองเห็น

298
00:18:35,114 --> 00:18:37,282
อ้อ อดีตแฟนน่ะเหรอ

299
00:18:37,366 --> 00:18:41,995
เห็นว่าเขาอยู่จนถึงก่อนเกาลูนที่สองจะถูกทำลาย

300
00:18:42,079 --> 00:18:45,290
แต่เห็นว่าเกาลูนในตอนนี้
มีโครงสร้างต่างออกไปจากตอนนั้นเยอะเลย

301
00:18:45,374 --> 00:18:46,667
หืม

302
00:18:46,750 --> 00:18:50,045
เกาลูนที่ต่างออกไปจาก
ในความทรงจำของอดีตแฟนงั้นเหรอ

303
00:18:51,004 --> 00:18:53,757
จะว่าไปแล้ว ในเกาลูนมีคนดังอยู่ด้วยนะ

304
00:18:53,841 --> 00:18:55,134
คนดังงั้นเหรอ

305
00:18:55,884 --> 00:18:56,885
(หลินหยางหมิง)

306
00:18:56,969 --> 00:18:59,429
หยางหมิง ลูกสาวของหยางหลีที่เป็นนักแสดง

307
00:19:00,180 --> 00:19:03,058
หน้าตาไม่เหมือนกับที่รู้จักเลย ศัลยกรรมเหรอ

308
00:19:03,142 --> 00:19:04,893
จากบันทึกที่แฮกมา

309
00:19:04,977 --> 00:19:08,564
กับข้อมูลตรวจสุขภาพที่นายจัดในเกาลูนมันตรงกัน

310
00:19:08,647 --> 00:19:10,357
คิดว่าเป็นตัวจริงแน่นอน

311
00:19:10,440 --> 00:19:13,527
อาศัยอยู่งั้นเหรอ คนเป็นๆ เนี่ยนะ

312
00:19:13,610 --> 00:19:16,822
เดิมทีคนแบบนั้นไม่น่าจะเลือกเกาลูนอยู่แล้วนี่

313
00:19:16,905 --> 00:19:19,116
จากที่ดูข่าวช่วงนั้นแล้ว

314
00:19:19,199 --> 00:19:21,493
เห็นว่าจู่ๆ ก็หายตัวไปน่ะ

315
00:19:21,577 --> 00:19:23,203
ดูเหมือนจะเป็นลูกคุณหนูด้วย

316
00:19:23,287 --> 00:19:25,122
อาจจะไม่รู้เรื่องเกาลูนก็ได้นะ

317
00:19:25,205 --> 00:19:29,084
ถ้างั้นก็แปลว่าคนที่ไม่รู้จักเกาลูน
ก็มองเห็นเกาลูนได้ด้วยสินะ

318
00:19:29,168 --> 00:19:32,045
ขอบเขตเงื่อนไขขยายเพิ่มซะแล้วสิ

319
00:19:32,129 --> 00:19:35,257
ทางนี้เองก็ต้องขยายแนวคิดเพิ่มด้วยเหมือนกัน

320
00:19:35,340 --> 00:19:36,300
สรุปก็คือ

321
00:19:37,301 --> 00:19:41,889
พื้นที่อย่างฮ่องกงนั้น
เป็นสถานที่ที่ปราณแข็งกล้าไหลมารวมกัน

322
00:19:41,972 --> 00:19:44,474
แล้วในนั้นเกาลูนยิ่งเป็นระดับขั้นพิเศษสุดๆ

323
00:19:44,558 --> 00:19:48,562
แล้วถ้าสร้างอะไรอย่างเจเนริคเทอร์ร่า
บนฟ้าฮ่องกงแล้วละก็

324
00:19:48,645 --> 00:19:51,106
จะมีผลกระทบอะไรเกิดขึ้นก็คงไม่แปลก

325
00:19:51,190 --> 00:19:53,859
จะพูดถึงฮวงจุ้ยงั้นเหรอ

326
00:19:53,942 --> 00:19:57,070
ความคิดเห็นที่ห่วงว่า
เจเนริคเทอร์ร่าจะทำให้ท้องฟ้าแปรปรวน

327
00:19:57,154 --> 00:19:59,489
มีมาจากทางฝ่ายค้านเจเนริคเทอร์ร่าอยู่ก็จริง

328
00:19:59,573 --> 00:20:01,116
แต่มันก็เป็นแค่เรื่องไสยศาสตร์เฉยๆ นี่

329
00:20:01,200 --> 00:20:02,784
จะใช่เหรอ

330
00:20:02,868 --> 00:20:06,371
ฮวงจุ้ยเองถ้ารู้ลึกลงไป
คิดว่าก็ออกไปทางวิทยาศาสตร์อยู่นะ

331
00:20:06,455 --> 00:20:09,208
ศาสตร์แวดล้อม ภูมิศาสตร์

332
00:20:09,291 --> 00:20:11,585
สถาปัตยกรรมศาสตร์ ดาราศาสตร์

333
00:20:11,668 --> 00:20:14,630
สิ่งพวกนั้นคือศาสตร์ที่ช่วยให้มนุษย์อยู่สบายขึ้น

334
00:20:14,713 --> 00:20:15,881
หรือก็คือฮวงจุ้ย

335
00:20:16,924 --> 00:20:17,758
พูดต่อสิ

336
00:20:18,425 --> 00:20:20,344
ข้อสันนิษฐานของฉันเป็นอย่างนี้

337
00:20:20,427 --> 00:20:22,262
เจเนริคเทอร์ร่าทำให้พลังปราณแปรปรวน

338
00:20:22,346 --> 00:20:23,931
จนเข้าไปผสานกับบางสิ่ง

339
00:20:24,014 --> 00:20:26,975
และเกิดเป็นภาพลวงตาของเกาลูนที่สอง

340
00:20:27,059 --> 00:20:32,356
นอกจากนี้ยังทำให้มนุษย์ที่ผสานกับสิ่งนั้น
มองเห็นเกาลูนได้

341
00:20:33,357 --> 00:20:34,483
บางสิ่งคืออะไรล่ะ

342
00:20:34,566 --> 00:20:35,651
เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้

343
00:20:35,734 --> 00:20:38,320
นี่นาย นั่นเรียกเป็นข้อสันนิษฐานได้เหรอ

344
00:20:38,403 --> 00:20:41,448
เลยถึงพูดไงว่าต้องขยายขอบเขตเงื่อนไขน่ะ

345
00:20:41,531 --> 00:20:43,075
เรื่องความเป็นไปได้

346
00:20:43,158 --> 00:20:46,036
แล้วฉันจะไปผสานกับอะไรกันล่ะ

347
00:20:46,119 --> 00:20:47,454
อืม

348
00:20:47,537 --> 00:20:50,999
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่จะเห็นสิ่งที่อยากเห็น

349
00:20:51,083 --> 00:20:54,711
ธุรกิจเจเนริคเทอร์ร่าของนายเอง
ก็ใช้ประโยชน์จากมันอยู่นี่

350
00:20:54,795 --> 00:20:56,588
พูดแต่เรื่องที่ฟังแล้วรื่นหู

351
00:20:56,672 --> 00:21:00,425
และเล็งให้เกิดปณิธานหมู่
ว่าเจเนริคเทอร์ร่าเป็นสิ่งดีอยู่ใช่ไหมล่ะ

352
00:21:01,009 --> 00:21:03,470
จะบอกว่าเกาลูนเองก็เป็นเหมือนกันงั้นเหรอ

353
00:21:03,553 --> 00:21:05,180
เพราะว่าฉันอยากเห็นก็เลยมองเห็นเหรอ

354
00:21:05,764 --> 00:21:07,808
ก็อยากจะพูดอย่างนั้นอยู่หรอก

355
00:21:07,891 --> 00:21:10,227
แต่ฉันที่อยากเห็นกลับไม่เห็นเนี่ย

356
00:21:10,310 --> 00:21:12,521
ทฤษฎีนั้นเลยปัดตกไปอย่างน่าเสียดาย

357
00:21:12,604 --> 00:21:16,316
แล้วยังมีมนุษย์ที่ไม่รู้จักเกาลูนมองเห็นด้วยอีก

358
00:21:16,400 --> 00:21:18,819
ฉันไม่คิดว่าเขาจะอยากเห็นสิ่งที่ไม่รู้จักหรอก

359
00:21:19,403 --> 00:21:22,030
เกาลูนไม่ใช่เงื่อนไขร่วมงั้นเหรอ

360
00:21:22,614 --> 00:21:25,742
มีบางสิ่งผสานกันจนเกิดเป็นเกาลูน

361
00:21:25,826 --> 00:21:28,078
แต่ไม่รู้ว่ามีอะไรผสานอยู่

362
00:21:29,788 --> 00:21:34,042
แล้วก็อีกอย่าง มีคนที่ผสานอย่างฉันอยู่ก็จริง

363
00:21:34,126 --> 00:21:36,086
แต่ก็ไม่รู้ด้วยว่ามันคืออะไรอยู่ดี

364
00:21:36,169 --> 00:21:37,337
ใช่แล้ว

365
00:21:39,881 --> 00:21:43,844
- กลับละ
- ช่วยไม่ได้นี่ ก็ข้อมูลมันไม่พอ

366
00:21:43,927 --> 00:21:45,804
ฉันเองจะลองค้นดูอีกแรง

367
00:21:45,887 --> 00:21:48,432
ฝากนายดูเรื่องเจเนริคเทอร์ร่าต่อด้วยล่ะ

368
00:21:48,515 --> 00:21:49,516
รับทราบ

369
00:21:50,142 --> 00:21:52,686
ทางนี้ราบรื่นเลยละ

370
00:22:02,988 --> 00:22:04,031
นั่นใคร

371
00:22:04,114 --> 00:22:06,283
พนักงานที่จ้างมาใหม่น่ะ

372
00:22:06,366 --> 00:22:10,287
เป็นคนค่อนข้างตลกใช้ได้เลย
ใส่ชุดมาหลายชุดเลยนะ

373
00:22:12,205 --> 00:22:15,167
รอฟังข้อมูลเกาลูนใหม่ๆ อยู่นะ

374
00:22:15,250 --> 00:22:17,169
จับตาดูสิ่งที่แปลกปลอมไว้ด้วยล่ะ

375
00:22:18,378 --> 00:22:21,798
การทำอะไรแบบนั้น
จะทำให้มองเห็นได้หลายอย่างมากกว่า

376
00:22:22,674 --> 00:22:24,384
สิ่งที่แปลกงั้นเหรอ

377
00:22:25,010 --> 00:22:27,304
นายเองก็ระวังตัวไว้ด้วยแล้วกัน

378
00:22:32,017 --> 00:22:35,312
นายเองก็ต้องระวังเหมือนกันนั่นแหละ มิยูกิ

379
00:22:35,896 --> 00:22:39,066
อย่าโดนเกาลูนกลืนกินไปก็แล้วกัน

380
00:22:41,902 --> 00:22:44,821
ตอนเที่ยงวันนี้ไปกินซูชิกับหยางหมิงมาแหละ

381
00:22:44,905 --> 00:22:47,365
มีข้าวซูชิแปะเนื้อชาชูมาด้วย

382
00:22:48,408 --> 00:22:49,993
โคตรจะของนอกเลยนี่

383
00:22:50,077 --> 00:22:54,581
เดิมทีอาหารต่างประเทศในเกาลูนเนี่ย
รู้สึกว่ามันออกไปทางจีนหน่อยนะคะ

384
00:22:54,664 --> 00:22:57,334
ถ้าไม่ไปกินถึงถิ่นก็คงไม่ได้สินะ

385
00:22:57,417 --> 00:23:00,921
ถ้าพูดถึงอาหารที่มีทั่วโลก
ก็มีขายอยู่ที่นี่ทุกอย่างเลยนะ

386
00:23:01,671 --> 00:23:03,090
(บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป)

387
00:23:05,175 --> 00:23:06,885
{\an8}ก็แค่บะหมี่ถ้วยนี่คะ

388
00:23:06,968 --> 00:23:08,595
ยัยบ้า ดูให้ดีๆ ก่อน

389
00:23:08,678 --> 00:23:10,055
แซกมาตอนนูดเดิ้ล

390
00:23:10,138 --> 00:23:12,682
{\an8}นั่น อินเดีย แอสคาโกนูดเดิ้ล ฝรั่งเศส

391
00:23:12,766 --> 00:23:14,184
{\an8}ทปโปกินูดเดิ้ล เกาหลี

392
00:23:14,267 --> 00:23:15,727
{\an8}ทาโก้นูดเดิ้ล เม็กซิโก

393
00:23:16,311 --> 00:23:18,855
{\an8}กาช่านูดเดิ้ล… จากไหนน่ะ

394
00:23:18,939 --> 00:23:22,442
{\an8}ก็บะหมี่ถ้วยหมดเลยนี่คะ แถมยังผลิตที่ญี่ปุ่นด้วย

395
00:23:22,526 --> 00:23:26,196
{\an8}เธอเนี่ยนะ บะหมี่ถ้วยเป็นสิ่งประดิษฐ์
สุดภาคภูมิของญี่ปุ่นเลยนะ

396
00:23:26,947 --> 00:23:28,615
{\an8}พอกันทีค่ะ

397
00:23:28,698 --> 00:23:30,242
เดี๋ยวไปซื้อน้ำยาล้างด้วย

398
00:23:30,325 --> 00:23:31,368
มันหมดพอดีน่ะ

399
00:23:33,954 --> 00:23:36,957
{\an8}ท่องเที่ยวเหรอ ไม่เคยคิดเลยแฮะ

400
00:23:37,040 --> 00:23:37,874
{\an8}(คู่มือท่องเที่ยว)

401
00:23:41,128 --> 00:23:42,838
{\an8}น่าอร่อยจังเลย

402
00:23:42,921 --> 00:23:46,133
{\an8}ถ้าชวนหยางหมิงไป จะไปด้วยกันไหมนะ

403
00:23:46,216 --> 00:23:47,384
{\an8}ท่องเที่ยวเหรอ

404
00:23:47,968 --> 00:23:51,179
{\an8}อะไรกัน นี่เธออยากไปต่างประเทศ
ขนาดนั้นเลยเหรอ

405
00:23:51,680 --> 00:23:53,890
{\an8}ก็ไม่อยากกินแต่บะหมี่ถ้วยนี่คะ

406
00:23:54,599 --> 00:23:56,935
ฉันรู้จักแต่เกาลูนอย่างเดียวด้วย

407
00:23:57,018 --> 00:23:59,688
เลยอยากลองไปหลายๆ ที่ดูนะคะ

408
00:24:00,188 --> 00:24:03,108
อยากดูวิวทิวทัศน์ ดูอาหารหลายๆ แห่ง

409
00:24:03,191 --> 00:24:06,778
ถ้าติดใจที่ไหน
อาจจะลงหลักปักฐานอยู่เลยก็ได้ ว่าไปนั่น

410
00:24:07,863 --> 00:24:09,156
{\an8}- นี่เธอ
- เพราะว่า…

411
00:24:11,950 --> 00:24:12,909
เพราะว่า…

412
00:24:12,993 --> 00:24:14,786
{\an8}(เรโกะ และ ฮาจิเมะ
ยินดีด้วยนะ)

413
00:24:14,870 --> 00:24:18,790
{\an8}วันคืนอันหอมหวานอันน่าคิดถึงที่ไม่เปลี่ยนไป

414
00:24:19,624 --> 00:24:21,418
สำหรับคุณคุโด้แล้ว

415
00:24:22,127 --> 00:24:24,546
มีแค่ฉันที่เป็นตัวปลอม

416
00:24:25,881 --> 00:24:31,803
ช่วงนี้คิดว่าฉันไม่อยู่ใกล้ๆ คุณคุโด้
อาจจะดีกว่าก็ได้น่ะค่ะ

417
00:24:36,016 --> 00:24:37,434
เพราะว่า

418
00:24:38,018 --> 00:24:39,436
มันก็ควรเป็นงั้นนี่คะ

419
00:24:39,936 --> 00:24:42,772
ถ้าหากว่าฉันที่หน้าเหมือนคู่หมั้นที่เสียไป

420
00:24:42,856 --> 00:24:44,900
อยู่ด้วยตลอดแล้ว

421
00:24:44,983 --> 00:24:47,903
คุณคุโด้คงสงบใจไม่ได้สักที

422
00:24:47,986 --> 00:24:50,197
ทำยังไงดี หยุดไม่ได้เลย

423
00:24:50,780 --> 00:24:53,158
ฉันไม่อยู่เกาลูนน่าจะ…

424
00:24:54,242 --> 00:24:57,162
ห้ามไปไหนทั้งนั้น อยู่ข้างๆ ฉันตลอดนี่แหละ

425
00:24:58,455 --> 00:24:59,706
ตลอดไป

426
00:24:59,789 --> 00:25:00,665
แต่ว่า…

427
00:25:08,131 --> 00:25:09,216
อะไรล่ะนั่น

428
00:25:09,299 --> 00:25:10,300
ระเบิดเหรอ

429
00:25:10,884 --> 00:25:12,135
ทางฝั่งซีหยางโหลว

430
00:25:12,719 --> 00:25:14,221
เดี๋ยวฉันขอไปดูหน่อยนะ

431
00:25:14,930 --> 00:25:17,432
เธอกลับสำนักงานไปก่อนเลย เข้าใจไหม

432
00:25:17,515 --> 00:25:20,936
{\an8}(บะหมี่รสข้าวโพดเนย)

432
00:25:21,305 --> 00:26:21,624