1
00:00:03,920 --> 00:00:05,630
ใช่

2
00:00:06,381 --> 00:00:08,049
สนุกดีนะ

3
00:00:08,133 --> 00:00:10,385
โอเค คือฉันชอบแบบนี้

4
00:00:10,468 --> 00:00:12,846
และฉันไม่อยากวุ่นวายกับอะไรดีๆ

5
00:00:12,929 --> 00:00:15,557
- เดี๋ยว เราจบกันเหรอ
- ออกจะตรงข้ามเลย

6
00:00:15,974 --> 00:00:19,519
คือครอบครัวฉัน
เป็นคนจัดพิธีการแข่งขันงี่เง่านี่

7
00:00:19,602 --> 00:00:21,896
ถ้าคุณไปด้วย คงพอทนได้

8
00:00:22,397 --> 00:00:24,357
รู้แล้วๆ คุณมีกำแพง

9
00:00:24,441 --> 00:00:26,943
เพราะภรรยา
ที่จากไป 40 ปีที่แล้ว ถูกไหม

10
00:00:27,027 --> 00:00:29,571
นี่ไม่ใช่งั้น แค่กินบาร์บีคิวกับพ่อแม่ฉัน

11
00:00:29,654 --> 00:00:31,322
เธอไม่อยากผูกพันกับฉันกว่านี้หรอก

12
00:00:31,406 --> 00:00:34,284
ฉันคงจะหาเรื่อง
ที่ฉันไม่ชอบในตัวเธอ ไม่ก็เบื่อ

13
00:00:34,367 --> 00:00:35,577
แค่ไปเป็นแขกเอง

14
00:00:35,660 --> 00:00:37,954
ไดแอนไม่มีอะไร
ที่คุณไม่ชอบเลยรึยังไง

15
00:00:38,038 --> 00:00:40,957
ฉันไม่ค่อยมีอะไรให้นึกถึง
ดิโอเมก้าดีไวซ์

16
00:00:41,041 --> 00:00:44,502
ที่ฉันร่างชั่วร้ายใช้ลบไดแอนจากทุกที่

17
00:00:44,586 --> 00:00:45,837
ทำสมองรวนหมด

18
00:00:45,920 --> 00:00:48,339
เบทแค่คิดว่าตัวเธอจำแม่ได้

19
00:00:48,423 --> 00:00:50,258
เดี๋ยวๆ... ฉันพูดเรื่องนี้ทำไมเนี่ย

20
00:00:50,341 --> 00:00:51,384
เราจะตั้มกันอีกไหม

21
00:00:51,468 --> 00:00:53,011
เธอใส่ชุดอะไรของเธอน่ะ

22
00:00:53,094 --> 00:00:54,971
- ก็ชุดตั้มไง
- แจ๋วเลย

23
00:00:55,055 --> 00:00:56,806
"ขอต้อนรับกลับสู่จริงหรือเค้ก"

24
00:00:56,890 --> 00:00:58,141
"รวมพลคนดัง"

25
00:00:58,224 --> 00:00:59,726
"ต้องการมีดไหมครับ
มิสเตอร์สแต็บบี้"

26
00:00:59,809 --> 00:01:02,353
"เอามาเองแล้ว"

27
00:01:02,437 --> 00:01:04,564
พ่อไปไหนมา ยังกินไก่วัดอยู่เหรอ

28
00:01:04,647 --> 00:01:05,899
อย่าสาระแน เบท อ.

29
00:01:05,982 --> 00:01:07,567
พ่อรู้จักบั๊กแอนน์มาเป็นพันล้านปี

30
00:01:07,650 --> 00:01:09,110
ก่อนแกจะถูกโคลนซะอีก

31
00:01:09,194 --> 00:01:11,863
ใจเย็นน่า
พ่อยังยึดติดกับแม่เกินกว่าจะมีใคร

32
00:01:11,946 --> 00:01:13,073
ค่อยยังชั่วหน่อย

33
00:01:13,156 --> 00:01:15,450
- ซึมต่อไปนะตาแก่
- โอเค ข้อแรก พวกคุณพลาด

34
00:01:15,533 --> 00:01:17,035
นั่นน่ะมันคือเด็กจริงไม่ใช่เค้ก

35
00:01:17,118 --> 00:01:18,495
มิสเตอร์สแต็บบี้โดนแบนแล้วเนี่ย

36
00:01:18,578 --> 00:01:21,039
ข้อที่สอง เราจะรุมริคกันไปทำไม

37
00:01:21,122 --> 00:01:22,791
ริคเป็นคุณพ่อที่น่ารัก
ของบ้านเรามาตลอด

38
00:01:22,874 --> 00:01:24,501
เท่าที่ผมจำได้นะ

39
00:01:25,293 --> 00:01:26,294
อะไรนะ

40
00:01:26,377 --> 00:01:28,713
จำที่งานแต่งเราได้ไหม
วันที่มอร์ตี้เกิด

41
00:01:28,797 --> 00:01:30,632
ที่เขาคิดค้นแซนด์วิชเนยถั่วแยม

42
00:01:30,715 --> 00:01:31,800
ริคสุดยอด

43
00:01:31,883 --> 00:01:32,884
ฮะ

44
00:01:32,967 --> 00:01:35,095
เดี๋ยว จำกันไม่ได้จริงๆ เหรอเนี่ย

45
00:01:37,430 --> 00:01:39,349
ฉันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

46
00:01:40,391 --> 00:01:42,936
ผมไม่ชอบที่ทุกคนจ้องผมเลย

47
00:01:43,019 --> 00:01:44,312
ว่าแล้วเชียว

48
00:01:44,395 --> 00:01:47,899
สุภาพบุรุษสุภาพสตรี
เชิญพบกับ ริคความทรงจำ

49
00:01:47,982 --> 00:01:52,112
(ริค แอนด์ มอร์ตี้)

50
00:01:52,821 --> 00:01:55,281
เบ่งลูกรัก ลูกพ่อทำได้

51
00:01:55,365 --> 00:01:57,575
พ่อเขาซัพพอร์ตมากเลย

52
00:01:57,659 --> 00:01:59,369
ทำไมเราได้พ่อร่างนี้เนี่ย

53
00:01:59,452 --> 00:02:00,578
เขาเป็นแค่ความทรงจำพ่อ

54
00:02:00,662 --> 00:02:02,038
ตอนมีแพชชั่น
และกล้าหาญ

55
00:02:02,122 --> 00:02:04,374
เขาหนีจากสมองมนุษย์นก
มาเข้าหัวพ่อ

56
00:02:04,457 --> 00:02:06,167
คงจะเผลอเข้าไป
ในหัวเจอร์รี่แทน

57
00:02:06,251 --> 00:02:07,919
ตอนเราสลับสมองกัน
ซีซั่นที่แล้ว

58
00:02:08,002 --> 00:02:09,587
ในสายตามนุษย์นก ตาฮอตนะ

59
00:02:09,671 --> 00:02:11,714
ตายังฮอต
และเขาพังทุกอย่าง

60
00:02:11,798 --> 00:02:13,633
เพราะดันบุกรุก
ความทรงจำครอบครัวหมด

61
00:02:13,716 --> 00:02:16,094
ตอนนี้เจอร์รี่ไม่ต่างอะไร
กับเป็นมะเร็งความทรงจำ

62
00:02:16,177 --> 00:02:17,178
มะเร็งเหรอ

63
00:02:17,262 --> 00:02:18,763
แต่ไอ้หมอนี่ก็ฉลาดใช้ได้แหละ

64
00:02:18,847 --> 00:02:20,974
มาไกลนะ
กับเทคโนโลยีสปริงเฟืองนั่น

65
00:02:21,057 --> 00:02:22,392
ไงก็เถอะ

66
00:02:22,475 --> 00:02:24,185
ปาฏิหาริย์แห่งชีวิต

67
00:02:24,269 --> 00:02:25,979
พวกลูกทำได้ฉลุยแน่

68
00:02:26,479 --> 00:02:28,106
เวรแล้ว

69
00:02:28,565 --> 00:02:29,941
ต่อให้ไม่มีพ่ออยู่ช่วยก็ตาม

70
00:02:30,024 --> 00:02:32,026
- เจอร์รี่ พวงมาลัย
- พ่อ

71
00:02:32,110 --> 00:02:35,321
พ่อรักทุกวินาทีกับพวกลูกนะ

72
00:02:43,788 --> 00:02:46,332
ใจเย็น
พ่อหนุ่มน้อย ใจเย็น

73
00:02:46,416 --> 00:02:48,209
"ไอ้สันขวานเอ๊ย
แกขังเดี่ยวฉัน"

74
00:02:48,293 --> 00:02:49,419
เอ็งสิสันขวาน

75
00:02:49,502 --> 00:02:50,628
แกพังสมองเจอร์รี่

76
00:02:50,712 --> 00:02:52,130
เขาชอบฉันแล้ว
โคตรแย่เลย

77
00:02:52,213 --> 00:02:53,256
"ไอ้เวรเอ๊ย"

78
00:02:53,339 --> 00:02:55,091
"แกมีครอบครัวสุขสันต์แท้ๆ"

79
00:02:55,175 --> 00:02:56,885
"พูดจริงนะ ใจเย็น"

80
00:02:56,968 --> 00:02:58,261
"ฉันสร้างสมองฟาร์มมดนี่"

81
00:02:58,344 --> 00:02:59,762
"ให้คอนเซปต์ขายง่าย
ของแก"

82
00:02:59,846 --> 00:03:01,472
"มีพื้นที่โลดแล่นเต็มที่"

83
00:03:01,556 --> 00:03:02,724
สนุกกับนิรันดร์นะ

84
00:03:02,807 --> 00:03:04,601
"ที่นี่อย่างกาก
เอาฉันกลับ..."

85
00:03:06,102 --> 00:03:08,730
คุณไม่ได้คิดแซนด์วิชเนยถั่วแยมเหรอ

86
00:03:08,813 --> 00:03:10,398
เขาเป็นแค่
ความทรงจำ เจอร์รี่

87
00:03:12,692 --> 00:03:14,527
ตู้ม รีเซ็ตเรียบร้อย
ดีเหมือนใหม่

88
00:03:14,611 --> 00:03:16,487
ฮะ รีเซ็ตอะไรเหรอ

89
00:03:16,571 --> 00:03:18,031
สุดยอดมากนะที่พ่อ

90
00:03:18,114 --> 00:03:19,991
ดูดความจำฝังใจ
ออกไปได้แบบนั้นเลยน่ะ

91
00:03:20,074 --> 00:03:22,493
หนูอยากดูดเรื่องแฟนเก่าห่วยๆ
ทั้งหลายทิ้งเหมือนกัน

92
00:03:22,577 --> 00:03:24,329
โดยเฉพาะปีเตอร์ เคซีย์

93
00:03:24,412 --> 00:03:27,290
หมอนั่น
คลั่งไคล้กิ้งก่าขึ้นสมอง

94
00:03:31,628 --> 00:03:32,921
ไปตายไอ้แก่

95
00:03:33,004 --> 00:03:35,131
เหอะ
กลัวพลังหนุ่มของฉันรึไงวะ

96
00:03:35,215 --> 00:03:36,966
แกหมดน้ำยาแล้วพวก

97
00:03:38,000 --> 00:03:44,074
Do you want subtitles for any video?
-=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-

98
00:03:59,614 --> 00:04:02,867
- พ่อเขาแอบดูเหงาอยู่นะ
- พ่อตั้มตลอดนะ

99
00:04:02,951 --> 00:04:04,369
ตั้มอะไรที่เรา
เข้าไม่ถึงด้วยซ้ำ

100
00:04:04,452 --> 00:04:05,828
เลิกพูดเรื่องพ่อตั้มซะทีเถอะ

101
00:04:05,912 --> 00:04:06,913
โทษที

102
00:05:14,856 --> 00:05:16,774
"ยืนยันการถ่ายโอนไหม"

103
00:05:35,335 --> 00:05:37,837
"ถึงริค นายเอา
ความทรงจำไดแอนออกจากหัว"

104
00:05:37,920 --> 00:05:39,839
"นายทำแบบนี้
เพราะอยากเปิดใจมากขึ้น"

105
00:05:39,922 --> 00:05:41,382
"ทำใจซะ"

106
00:05:42,216 --> 00:05:44,844
บั๊กแอนน์ ไง ขอแหวก

107
00:05:48,806 --> 00:05:49,891
พ่อ

108
00:05:55,480 --> 00:05:56,773
(หน้าจอทำงาน)

109
00:05:56,856 --> 00:05:58,191
เวรแล้ว

110
00:06:04,072 --> 00:06:05,448
ทำอะไรของเขา

111
00:06:08,451 --> 00:06:10,953
"ที่รัก เด็กๆ ข้าวเช้า"

112
00:06:12,789 --> 00:06:14,165
โอ๊ะ อยู่นี่เอง

113
00:06:14,248 --> 00:06:15,458
แล้วจะให้อยู่ไหน

114
00:06:18,127 --> 00:06:19,253
ไง บั๊ก อ.

115
00:06:19,337 --> 00:06:21,756
- กาแฟสักหน่อยไหม
- ฉันขอเป็นชาแล้วกัน

116
00:06:22,298 --> 00:06:23,424
- ไงเบท
- ไง

117
00:06:23,508 --> 00:06:25,343
มอร์ตี้ ทุกคน คนนี้บั๊กแอนน์

118
00:06:25,426 --> 00:06:27,095
อย่าจ้อง เธอแค่มารับฉัน

119
00:06:27,178 --> 00:06:28,471
- แหงล่ะตา
- ดีครับ บั๊กแอนน์

120
00:06:28,554 --> 00:06:29,889
ขอโทษที่มาขัดมื้อเช้า

121
00:06:29,972 --> 00:06:32,016
ริคโทรมาบอกว่าขอแหวก

122
00:06:32,100 --> 00:06:34,602
แต่กลายเป็นว่า
แค่ขอไปงานที่ฉันเคยเชิญเขาแล้ว

123
00:06:34,685 --> 00:06:36,938
ไม่ค่อยสมเป็นพ่อ
สักเท่าไรเลยนะเนี่ย

124
00:06:37,021 --> 00:06:38,106
อย่าเว่อร์น่า เบทอวกาศ

125
00:06:38,189 --> 00:06:39,899
พ่อแค่เอาเรื่องแม่ลูกออกจากหัว

126
00:06:39,982 --> 00:06:41,818
- ตอนนี้เลยเปิดใจมากขึ้นแล้ว
- หา

127
00:06:41,901 --> 00:06:43,945
พ่อเอาแม่ออกจากหัวเหรอ

128
00:06:44,028 --> 00:06:46,531
- พ่อเอาแม่ออกจากหัวเหรอ
- อย่าเว่อร์น่า

129
00:06:46,614 --> 00:06:49,158
ใช่ว่าพ่อไม่เคย
ลองมูฟออนทางอื่นซะหน่อย

130
00:06:49,242 --> 00:06:51,035
ก็แค่ลองทางใหม่ ได้ผลด้วย

131
00:06:51,119 --> 00:06:53,913
- อย่าสาระแน
- ผมว่าก็ดี ล่ะมั้ง

132
00:06:53,996 --> 00:06:56,666
ตาคะ ตาเริ่มติดปาก
คำว่า "อย่าสาระแน" ตอนไหน

133
00:07:01,462 --> 00:07:02,505
พ่อคะ

134
00:07:02,588 --> 00:07:04,132
อ้อ ว่าไงลูกพ่อ

135
00:07:04,215 --> 00:07:06,884
- จะไปไหนคะ
- พ่อจะไปข้างนอกหน่อย

136
00:07:06,968 --> 00:07:08,052
ไม่ต้องรอ

137
00:07:10,054 --> 00:07:13,516
- ทำไม ทำไมต้องไปด้วย
- งานน่ะ

138
00:07:17,687 --> 00:07:19,105
เบท ลูกสาวพ่อ

139
00:07:19,188 --> 00:07:22,525
งานพ่ออยู่บนเพดานน่ะ พ่อมาแล้ว

140
00:07:22,608 --> 00:07:25,069
- ผมพ่อ ดู...
- เท่กว่าเยอะเนอะ

141
00:07:25,153 --> 00:07:27,321
เราจะสนุกกันเยอะเลยนะลูกนะ

142
00:07:27,989 --> 00:07:31,451
แล้วเราจะไปช่วยแม่ลูก
จากคุกความทรงจำใต้ดินลับกัน

143
00:07:38,207 --> 00:07:40,668
ริค ในที่สุดก็จบ

144
00:07:40,751 --> 00:07:42,753
โทษนะที่คุณต้องอยู่กับคุณลุงสกู๊บ

145
00:07:42,837 --> 00:07:44,505
เธอไม่เห็นเล่าเลยว่าทุกคนที่นี่เจ๋ง

146
00:07:44,589 --> 00:07:48,634
ไม่เลย ทางนั้นป้าบุลโกกิ อีตัวแสบ

147
00:07:48,718 --> 00:07:51,804
ส่วนทางนั้นก็จั๊กพู
แฟนเก่าฉันสมัยม.ปลาย

148
00:07:51,888 --> 00:07:54,432
เดาว่าเขาน่าจะจ้อง
มาสักพักใหญ่แล้วแน่ๆ

149
00:07:54,515 --> 00:07:57,435
บั๊กแอนน์ ลูกออกมาก่อนพิธีชูธงจบ

150
00:07:57,518 --> 00:07:59,604
ทำไมรีบนักล่ะ พ่อทำลูกอายเหรอ

151
00:07:59,687 --> 00:08:01,189
ลุงสกู๊บอยู่ด้วยนะคะคุณ

152
00:08:01,272 --> 00:08:04,150
แม่ พ่อ นี่คือริค

153
00:08:04,233 --> 00:08:06,986
เขาเป็นเพื่อนหนู
จากตอนช่วงปฏิวัติช่วงแรกค่ะ

154
00:08:08,070 --> 00:08:09,447
- พ่อมนุษย์ลิง
- พวกกรอมโฟลไมต์

155
00:08:09,530 --> 00:08:11,032
ทำให้เรามีชื่อเสีย

156
00:08:11,115 --> 00:08:12,742
เป็นวัฒนธรรมที่รุนแรงมาก

157
00:08:12,825 --> 00:08:15,077
รู้จักลูกผมมานานแล้วเหรอ หือ

158
00:08:15,161 --> 00:08:16,704
นานแล้ว แต่บั๊กแอนน์กับผม

159
00:08:16,787 --> 00:08:18,456
นอนด้วยกันมา
ได้แค่สองสามเดือนเอง

160
00:08:18,539 --> 00:08:19,957
- หา
- หา

161
00:08:20,041 --> 00:08:23,044
- จะพูดแบบนั้นทำไม
- ฉันแค่จะเปิดใจ

162
00:08:23,127 --> 00:08:25,087
ก็ไม่รู้มาก่อนนี่ว่าพวกเธอมีประเพณี

163
00:08:25,171 --> 00:08:27,465
ดวลกันเพื่อศักดิ์ศรี
เรื่องเซ็กส์ก่อนแต่ง

164
00:08:27,548 --> 00:08:28,549
เป็นอัจฉริยะ

165
00:08:28,633 --> 00:08:30,635
แต่ไม่หาข้อมูล
เรื่องวัฒนธรรมฉันเลยเหรอ

166
00:08:30,718 --> 00:08:32,595
ฉันเอาเมียฉันออกจากหัว

167
00:08:32,678 --> 00:08:33,804
ฉันเจอเรื่องหนักอยู่นะ

168
00:08:33,888 --> 00:08:38,559
การประลองจะดำเนินต่อไป
จนกว่าจะมีคนตายหรือว่ายอมแพ้

169
00:08:38,643 --> 00:08:42,522
หากยอมแพ้ถือว่ายอมรับ
ว่าไม่อาจรักหรือผูกมัดกับผู้ใดได้

170
00:08:42,605 --> 00:08:47,235
ทำเป็นก็แต่มีเซ็กส์ที่ไร้เกียรติ
ไร้ความหมายเท่านั้น

171
00:08:47,902 --> 00:08:50,613
- เริ่มได้
- อย่าฆ่าจั๊กพูนะ

172
00:08:51,239 --> 00:08:52,657
มาเลยไอ้สำส่อน

173
00:08:58,412 --> 00:09:00,748
แม่ลูกจะอยู่ในพื้นที่ป้องกันพิเศษ

174
00:09:00,831 --> 00:09:02,291
ต้องใช้สิทธิ์ผ่านพิเศษ

175
00:09:02,375 --> 00:09:03,960
พ่อว่าซัมเมอร์เก็บกวาดให้ริค

176
00:09:04,043 --> 00:09:06,128
ก็น่าจะมีบัตรผ่าน
ที่เราสามารถใช้...

177
00:09:06,963 --> 00:09:09,507
เร็วกว่าเดิมอีก เยี่ยม เอาอีก

178
00:09:09,590 --> 00:09:11,217
ลูกรัก มาเร็ว

179
00:09:11,300 --> 00:09:12,843
เวร แม่มารับหนูแล้ว

180
00:09:12,927 --> 00:09:14,095
เร็ว ก่อนลูกจะไป

181
00:09:14,178 --> 00:09:15,513
แม่ถูกขังในกล่อง

182
00:09:15,596 --> 00:09:16,597
ในห้องใต้ดินชั้นลึก

183
00:09:16,681 --> 00:09:18,432
หนูเป็นคนเดียวที่ช่วยแม่ได้

184
00:09:18,516 --> 00:09:20,560
แบบนี้ถึงจะรักษาครอบครัวไว้ได้

185
00:09:21,352 --> 00:09:24,438
"ริคแก่ในอนาคตที่ขังแม่ไว้
เจ้าเล่ห์และขี้ระแวง"

186
00:09:24,522 --> 00:09:25,565
"สารเลวของแท้"

187
00:09:25,648 --> 00:09:26,983
"แต่ครอบครัวเราจะเชื่อหนูเหรอ"

188
00:09:27,066 --> 00:09:28,734
"เชื่อ ถ้าไม่มีพิรุธ"

189
00:09:28,818 --> 00:09:30,111
หนูจะไม่มีพิรุธ

190
00:09:32,530 --> 00:09:34,282
แบบว่า หนูห่วงแม่ในอนาคตนะ

191
00:09:34,365 --> 00:09:36,993
แต่หนูชอบใช้เวลาพ่อลูกด้วยกันกับพ่อ

192
00:09:37,076 --> 00:09:38,202
พ่ออยู่ข้างๆ หนูเสมอ

193
00:09:39,203 --> 00:09:40,830
และจะตลอดไปเลยลูกรัก

194
00:09:40,913 --> 00:09:42,582
มา อีกรอบนึง

195
00:09:43,666 --> 00:09:45,918
แม่ถูกขังในกล่องในห้องใต้ดินชั้นลึก

196
00:09:46,419 --> 00:09:48,379
หนูเป็นคนเดียวที่ช่วยแม่ได้

197
00:09:51,048 --> 00:09:52,925
แบบนี้ถึงจะรักษาครอบครัวไว้ได้

198
00:09:53,009 --> 00:09:54,969
แบบนี้ถึงจะรักษาครอบครัวไว้ได้

199
00:09:59,932 --> 00:10:01,851
โอ๊ะ ไง ว่าไง

200
00:10:01,934 --> 00:10:04,770
คงน่าเบื่อถ้าเราไม่ชอบ
ที่พ่อไปดูใจคนอื่นเนอะ

201
00:10:04,854 --> 00:10:06,105
ใช่ ก็เชยอยู่

202
00:10:06,188 --> 00:10:08,399
- เธอไม่ชอบตรงไหน
- ไม่ได้ไม่ชอบตรงไหน

203
00:10:08,482 --> 00:10:11,110
แบบว่าฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว
พ่อก็มีทางของเขา

204
00:10:11,193 --> 00:10:13,404
ต้นไม้กินคนบ้านี่มันติดสัดอีกแล้ว

205
00:10:13,487 --> 00:10:15,448
- โทษจ้ะลูกรัก
- ไหล่แม่แข็งจังเนี่ย

206
00:10:15,531 --> 00:10:17,658
- เม้าท์มอยอะไรกันอยู่เหรอ
- เรื่องตาลูก

207
00:10:17,742 --> 00:10:20,953
อ้อ ว่าไปแล้ว
พอมีตรงไหนของชั้นใต้ดินชั้นลึก

208
00:10:21,037 --> 00:10:22,163
เก็บของสำคัญไว้ไหม

209
00:10:22,246 --> 00:10:23,372
- ทำไม
- ใช่

210
00:10:23,456 --> 00:10:25,082
แม่จะป่วนความรักตา
กับแฟนใหม่เหรอ

211
00:10:25,166 --> 00:10:28,419
ไม่ ซัมเมอร์
แม่แค่อยากทำอะไรดีๆ ให้พ่อ

212
00:10:28,502 --> 00:10:30,963
โอ้ ว้าว ฟังแล้วหน้าชาเลยแฮะ

213
00:10:31,047 --> 00:10:33,591
เอ่อ มี มีโซนลับ
เก็บของอันตรายที่ชั้นสอง

214
00:10:33,674 --> 00:10:35,009
กับตู้เซฟของมีค่าที่ชั้นเจ็ด

215
00:10:35,092 --> 00:10:37,720
จริงด้วย พ่อบอกว่าเขาขี้ระแวง

216
00:10:37,803 --> 00:10:39,680
สาวๆ อยากจะดูหนังอะไรกันไหมคะ

217
00:10:39,764 --> 00:10:40,765
- ดู
- ได้

218
00:10:40,848 --> 00:10:42,558
เยี่ยม ตาเอาแต่พูดถึง
"เหาะแล้วซิ่ง"

219
00:10:42,642 --> 00:10:44,226
หนูเบื่อจะทำเป็นเคยดูแล้วมากอะ

220
00:10:48,230 --> 00:10:49,482
(ซัมเมอร์ สมิธ)

221
00:11:45,079 --> 00:11:48,082
ฉัน ฉันจำคุณได้

222
00:11:48,165 --> 00:11:49,792
ผมก็จำคุณได้

223
00:11:50,251 --> 00:11:51,836
- ไปกัน
- เจ๋งเลย

224
00:11:52,294 --> 00:11:53,629
ฉันชอบรถใหม่คุณ

225
00:11:58,259 --> 00:11:59,635
ลงมาทำอะไรที่นี่

226
00:11:59,719 --> 00:12:01,804
- เปล่านี่
- เธอไม่ใช้เวลาขนาดนี้หรอก

227
00:12:01,887 --> 00:12:03,556
แค่ไปห้องน้ำนะ

228
00:12:03,639 --> 00:12:06,517
แล้วหมายความว่าไงที่ว่า
"พ่อบอกว่าเขาขี้ระแวง"

229
00:12:06,600 --> 00:12:08,978
- ประโยคอย่างแปลก
- แค่สิ่งที่พ่อพูดตอนเราวัยรุ่น

230
00:12:09,061 --> 00:12:10,813
พ่อไม่อยู่ตอนเราวัยรุ่น เบท

231
00:12:10,896 --> 00:12:13,566
เราเป็นคนเดียวกัน
ความทรงจำเราเหมือนกัน

232
00:12:13,649 --> 00:12:16,485
นี่มันเกี่ยวอะไรกับพ่อ
ในร่างหนุ่มสุดเท่นั่นรึเปล่า

233
00:12:16,569 --> 00:12:17,737
ไม่ เธอบ้าแล้ว

234
00:12:17,820 --> 00:12:19,655
มา มาพิสูจน์ เราลองเช็กเขาดูได้

235
00:12:19,739 --> 00:12:20,740
โอเค

236
00:12:23,701 --> 00:12:25,369
หัวเธอเป็นเหล็กเหรอ

237
00:12:25,453 --> 00:12:29,039
- ใช่แล้ว
- อ้อ เจ๋ง

238
00:12:35,713 --> 00:12:39,383
- หยุดสู้กับฉัน
- ไม่ได้

239
00:12:40,926 --> 00:12:44,930
แบบนี้ถึงจะรักษาครอบครัวไว้ได้

240
00:12:51,562 --> 00:12:53,189
เบทอวกาศ

241
00:12:54,982 --> 00:12:57,359
เวรแล้วๆ...

242
00:12:59,653 --> 00:13:02,072
โอเคๆ คือฉัน
เป็นความทรงจำจากอดีต

243
00:13:02,156 --> 00:13:03,657
และเรามีลูกสาวกันในอนาคต

244
00:13:03,741 --> 00:13:05,576
และเราอยู่ในหัวลูก ใช่ไหม

245
00:13:05,659 --> 00:13:07,536
เราอยู่ด้วยกันในหัวของลูกเรา

246
00:13:07,620 --> 00:13:09,872
แต่มันมีสมองฟาร์มมด
ที่ริคแก่ตัวจริงสร้างไว้

247
00:13:09,955 --> 00:13:11,415
ให้อยู่ได้ตลอดกาล

248
00:13:11,791 --> 00:13:12,792
มีอะไร

249
00:13:12,875 --> 00:13:14,335
เราควรถูกย้ายไปเรียบร้อยแล้วนะ

250
00:13:14,418 --> 00:13:16,962
เบทแค่ต้องย้ายเรา
จากห้องใต้ดินไปโรงรถเอง

251
00:13:17,463 --> 00:13:19,006
ผมจะไปดูว่าเกิดอะไร

252
00:13:19,089 --> 00:13:20,257
อย่าแตะอะไรนะ

253
00:13:38,108 --> 00:13:39,151
เธอเป็นใคร

254
00:13:39,902 --> 00:13:43,030
แม่เจ้า เป็นแม่เธอประมาณนั้น

255
00:13:43,113 --> 00:13:44,240
เธอไม่ใช่แม่ฉัน

256
00:13:44,323 --> 00:13:46,075
แม่ฉันถูกขังอยู่ในกล่องในห้องใต้ดิน

257
00:13:46,158 --> 00:13:49,036
เคยถูกขัง เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ
ความทรงจำน่ะ คงงั้นมั้ง

258
00:13:49,119 --> 00:13:50,204
เธอเด็กไป

259
00:13:50,287 --> 00:13:51,831
ฉันเป็นความทรงจำ เหมือนกับเธอ

260
00:13:51,914 --> 00:13:53,833
เราน่าจะอยู่ในหัวเธอตัวจริง

261
00:13:53,916 --> 00:13:55,709
ฉันเป็นความทรงจำเหรอ

262
00:13:55,793 --> 00:13:57,419
ฉันไม่จริงเหรอ

263
00:13:57,503 --> 00:13:59,171
ฉันก็เพิ่งรู้ไม่นาน ฉันเก็ท

264
00:13:59,255 --> 00:14:00,798
- เรามานี่ด้วยยานนั่นและ...
- หา

265
00:14:00,881 --> 00:14:02,091
เฮ้ย

266
00:14:03,759 --> 00:14:05,261
- โอ้ ริค
- ไดแอน โอเค

267
00:14:05,344 --> 00:14:06,345
แผนมีปัญหานิดหน่อยน่ะ

268
00:14:06,428 --> 00:14:07,805
เหมือนเบทตัวจริงจะแหกคอก

269
00:14:07,888 --> 00:14:09,223
เดี๋ยว ออกมาทำอะไรนอกยาน

270
00:14:09,306 --> 00:14:10,766
ลูกสาวเราอยู่ทางนั้น ริค

271
00:14:10,850 --> 00:14:12,726
ฉันพยายามบอกเธอว่า
เราต่างเป็นความทรงจำ แต่...

272
00:14:12,852 --> 00:14:13,853
เวร เวร

273
00:14:13,936 --> 00:14:16,105
ที่รัก ถ้าบอกความทรงจำ
ว่ามันเป็นอะไร มันจะตื่น

274
00:14:16,188 --> 00:14:19,024
ฮะ จริงเหรอ มันไม่ควรจะ
ตื่นรู้ได้ง่ายเบอร์นั้นสิ

275
00:14:19,108 --> 00:14:21,402
ใช่ พ่อแม่ทุกคน
คงคิดงั้นแหละพอถึงจุดนึง

276
00:14:21,485 --> 00:14:23,445
เวร แย่แล้วล่ะ

277
00:14:23,529 --> 00:14:25,614
ผมใส่ความทรงจำชี้นำ
เพื่อล้างสมองให้เบท

278
00:14:25,698 --> 00:14:26,907
ไปช่วยคุณหมดแล้ว

279
00:14:26,991 --> 00:14:29,994
- ล้างสมองเหรอ
- เพื่อจะช่วยคุณ

280
00:14:30,786 --> 00:14:31,829
ตีกันครั้งแรก

281
00:14:36,709 --> 00:14:38,502
นี่เป็นผลของการเปิดใจฟังคนอื่นสินะ

282
00:14:38,586 --> 00:14:40,629
ต้องมาอยู่ในสังเวียน
สู้กันกับไอ้แฟนเก่า

283
00:14:40,713 --> 00:14:41,755
ที่จะฆ่าก็ไม่ได้เนี่ย

284
00:14:41,839 --> 00:14:44,049
ฉันชวนคุณมางานแค่นั้นเอง ริค

285
00:14:44,133 --> 00:14:45,342
คุณจะไม่มาก็ได้

286
00:14:45,426 --> 00:14:48,596
แล้วคุณก็ไม่ได้จำเป็นต้องเอา
เมียที่ตายแล้วออกจากหัวด้วย

287
00:14:48,679 --> 00:14:50,890
ก็บอกแล้วว่าการเปิดใจมันไม่เข้าท่า

288
00:14:54,310 --> 00:14:55,644
อ่านบรรยากาศบ้างพวก

289
00:14:55,728 --> 00:14:59,607
อ่านอยู่ ดูเหมือนว่า
เมียนายที่ตายไปแล้วไม่ใช่ปัญหานะ

290
00:14:59,690 --> 00:15:02,192
อ๋อเหรอ
งั้นเห็นตรงกันหมดเลยเนอะ

291
00:15:02,276 --> 00:15:04,069
งั้นเดี๋ยวไปเอาเมียคืนละกัน

292
00:15:04,153 --> 00:15:05,154
ริค

293
00:15:10,117 --> 00:15:11,327
เวรแล้ว

294
00:15:14,788 --> 00:15:16,332
ขอล่ะ ได้ผลทีเถอะ

295
00:15:18,000 --> 00:15:19,126
- โล่งอก
- พ่อเหรอ

296
00:15:19,209 --> 00:15:20,336
ใจเย็น แม่คนเหล็ก

297
00:15:20,419 --> 00:15:22,379
ลูกโชคดีนะที่มีสันหลังหุ่นยนต์

298
00:15:22,463 --> 00:15:24,632
มาทำอะไรข้างล่างนี่ แล้วเบทล่ะ

299
00:15:24,715 --> 00:15:26,967
เกิดอะไรขึ้นกับ
กล่องความทรงจำไดแอน

300
00:15:27,051 --> 00:15:29,303
แล้วไหนริคความทรงจำ

301
00:15:30,429 --> 00:15:32,598
เขาคงหาทางเข้าไปในหัวเธอแน่ๆ

302
00:15:32,681 --> 00:15:35,517
พระเจ้า ความทรงจำตื่นรู้เดียว
วิ่งไปทั่วหัวก็แย่พอแล้ว

303
00:15:35,601 --> 00:15:37,895
สมองเธอน่าจะ
เกิดการระบาดเต็มแล้วตอนนี้

304
00:15:37,978 --> 00:15:39,521
- เราต้องตามหาเธอ
- ฉันจะกำจัด

305
00:15:39,605 --> 00:15:40,981
ความทรงจำขยะนั่นทิ้งซะ

306
00:15:41,065 --> 00:15:42,191
แล้วเดตพ่อเป็นไงบ้าง

307
00:15:42,274 --> 00:15:43,984
ถ้าราบรื่นพ่อจะอยู่นี่เหรอ

308
00:15:44,652 --> 00:15:47,279
ฉันจำเป็นต้องทำ ฉันต้องทำเพื่อแม่

309
00:15:47,363 --> 00:15:48,739
แบบนี้ถึงจะรักษาครอบครัวไว้ได้

310
00:15:48,822 --> 00:15:51,533
แบบนี้ถึงจะรักษาครอบครัวไว้ได้

311
00:15:51,617 --> 00:15:53,202
ต้องหาความทรงจำเร็วๆ นี้ของเบท

312
00:15:53,285 --> 00:15:54,328
เราจะล่าช้านิดหน่อย

313
00:15:54,411 --> 00:15:56,789
แต่ก็ใกล้เคียงกับการคุยกับเธอ
ตามเวลาจริงสุดแล้ว

314
00:15:56,872 --> 00:15:58,582
ครอบครัวเราไม่ค่อยปกติใช่ไหม

315
00:15:58,666 --> 00:15:59,667
ใช่ พวกเขาเจ๋ง

316
00:15:59,750 --> 00:16:02,002
ผมได้ใช้เวลา
กับพวกเขานิดหน่อยในหัวลูกเขย

317
00:16:02,086 --> 00:16:03,545
นั่นไม่ทำให้เรื่องวุ่นวายเหรอ

318
00:16:03,629 --> 00:16:05,714
ฉันยังกังวลเรื่องเบทที่ฉันปลุกอยู่เลย

319
00:16:05,798 --> 00:16:08,926
ก็ถ้าเธอล่าเราอยู่จริง
ถือว่าสอบไม่ค่อยผ่านนะ

320
00:16:12,096 --> 00:16:14,348
พ่อเหรอ ฉันเหรอ

321
00:16:14,431 --> 00:16:16,934
เขาไม่ใช่พ่อเรา เขาเป็นตัวปลอม

322
00:16:17,017 --> 00:16:19,186
และเขาอยู่ในสมองเราแบบไวรัส

323
00:16:19,269 --> 00:16:20,813
เขาเป็นแค่ความทรงจำ

324
00:16:20,896 --> 00:16:22,356
พวกเราก็ด้วย

325
00:16:22,439 --> 00:16:24,149
เธอเองก็ด้วย

326
00:16:25,609 --> 00:16:27,069
เราใกล้แล้วแน่ๆ

327
00:16:27,152 --> 00:16:28,278
นั่น

328
00:16:35,953 --> 00:16:36,954
โห โคตรแม่น

329
00:16:41,500 --> 00:16:42,543
ใกล้ถึงแล้ว

330
00:16:43,752 --> 00:16:46,046
อยู่นี่เองลูกรัก

331
00:16:46,797 --> 00:16:48,674
ไง พ่อ

332
00:16:50,426 --> 00:16:52,386
- เกิดอะไรขึ้น
- เธอปลุกพวกตัวเองมาเพิ่ม

333
00:16:55,097 --> 00:16:56,598
พวกลูกทำอะไรกัน

334
00:16:56,682 --> 00:16:58,642
สมองลูกจะไหม้เอานะ

335
00:16:58,726 --> 00:17:01,520
หนูสงสัยว่าไอเดียมาจากไหน

336
00:17:01,603 --> 00:17:03,480
โทษนะ ลูกสาวความทรงจำ

337
00:17:03,564 --> 00:17:04,648
อ๋อ คิดว่าหนีพ้นเหรอ

338
00:17:04,732 --> 00:17:07,276
คิดว่ารู้จักหัวหนูดีกว่าหนูเหรอ

339
00:17:10,070 --> 00:17:12,990
แม่ พ่อ หนู...
หนูน่าจะเผลอฆ่าเบทอวกาศ

340
00:17:13,073 --> 00:17:14,825
- กลับมานี่
- ขับไปลูกรัก

341
00:17:14,908 --> 00:17:16,910
เราภูมิใจในตัวลูก

342
00:17:26,295 --> 00:17:27,880
- แล้วไงต่อ
- ผมไม่รู้

343
00:17:27,963 --> 00:17:29,339
ผมวางแผนมาแค่นี้

344
00:17:29,423 --> 00:17:31,300
ผมไม่เคยต้องทำหน้าที่พ่อคนจริงๆ

345
00:17:31,383 --> 00:17:32,968
- กลับไปดีไหม
- ริคเกลียดผม

346
00:17:33,052 --> 00:17:35,054
และดึงคุณออกจากหัวเขา
เขาฆ่าเราแน่

347
00:17:35,137 --> 00:17:36,680
ถ้าหมดหนทางแล้ว

348
00:17:36,764 --> 00:17:38,390
ไปสู่ความเวิ้งว้าง
อันไกลโพ้นเลยไหม

349
00:17:38,474 --> 00:17:39,516
- เดี๋ยว
- หา

350
00:17:39,600 --> 00:17:41,977
- ลูกมีตัวตนจริง อย่านะลูก
- ลูกรัก เราไม่เป็นไร

351
00:17:42,061 --> 00:17:43,103
หนูขาดพ่อแม่ไปไม่ได้

352
00:17:43,187 --> 00:17:45,147
- อย่าเลยนะ
- แบบนี้ถึงจะ

353
00:17:45,230 --> 00:17:47,357
รักษาครอบครัวไว้ได้

354
00:17:47,441 --> 00:17:48,442
- เบท ไม่
- เดี๋ยว

355
00:17:48,525 --> 00:17:51,403
ถ้านี่เป็นความทรงจำเร็วๆ นี้
มันไม่ได้หมายความว่าลูก...

356
00:18:00,913 --> 00:18:02,790
เบท ให้เราช่วยเธอ

357
00:18:03,207 --> 00:18:05,125
ฉันไม่ยอมให้พรากพวกเขาไปหรอก

358
00:18:05,209 --> 00:18:08,128
นั่นไม่ใช่ครอบครัวจริงๆ ของเธอ

359
00:18:10,839 --> 00:18:14,760
ฟังฉันก่อนสิ เธอหักคอฉัน
แต่ฉันก็ยังไม่อยากทำร้ายเธอ

360
00:18:21,558 --> 00:18:23,435
โอ๊ย หัวฉัน

361
00:18:23,519 --> 00:18:28,107
แบบ แบบนี้ถึงจะ... จะรักษา...

362
00:18:32,402 --> 00:18:33,904
เบท

363
00:18:33,987 --> 00:18:38,242
- ฉันอยากให้เรื่องจบแล้ว
- เดี๋ยวๆ นี่

364
00:18:39,535 --> 00:18:40,953
ดูสิ่งที่พ่อทำ

365
00:18:41,036 --> 00:18:44,248
เราลูกพ่อนะ แต่พ่อทำให้เราเป็นบ้า

366
00:18:44,331 --> 00:18:46,708
เราเลยจะฆ่าพ่อ
ก่อนที่เธอจะฆ่าเราทั้งหมด

367
00:18:46,792 --> 00:18:48,544
- ริค
- ไดแอน

368
00:18:48,627 --> 00:18:49,670
เดี๋ยวๆ...

369
00:18:49,753 --> 00:18:52,172
ฉันสับสนมาก เบทอวกาศ

370
00:18:52,256 --> 00:18:54,508
ฉันได้ยินเสียงเยอะแยะ

371
00:18:54,591 --> 00:18:56,426
ฉันจำได้ว่าฉันรักพ่อฉัน แต่แล้ว...

372
00:18:56,510 --> 00:18:57,803
ก็เกลียดเขาด้วย

373
00:18:57,886 --> 00:18:59,930
เขาเรียกว่าการมีชีวิตไงล่ะลูก

374
00:19:00,848 --> 00:19:04,017
พ่อไม่ได้อยู่ข้างลูก
และมีคนใช้ประโยชน์จากเรื่องนั้น

375
00:19:04,101 --> 00:19:07,104
แต่พ่ออยู่นี่แล้ว
พ่อตัวจริงของลูกมาแล้ว

376
00:19:07,187 --> 00:19:09,439
และเขาพร้อมเปิดใจมากกว่าเดิม

377
00:19:16,196 --> 00:19:17,614
เขาดูใจดี

378
00:19:17,698 --> 00:19:19,658
ทำไมเราไม่ได้พ่อร่างนั้นล่ะ

379
00:19:19,741 --> 00:19:21,743
เดี๋ยว เขาจะใช้มือทำอะไร

380
00:19:22,494 --> 00:19:24,746
เขาล่อให้เธอเผลอ ไอ้สารเลว...

381
00:19:28,458 --> 00:19:31,044
หนูอยากให้หนูรู้จักเธอ แม่น่ะ

382
00:19:31,128 --> 00:19:33,046
รู้สิ แม่เลี้ยงลูก

383
00:19:33,130 --> 00:19:34,339
หนูรู้ แต่...

384
00:19:34,423 --> 00:19:36,008
หนูจำไม่ได้เลย

385
00:19:36,091 --> 00:19:37,092
เหมือนทุกคนแหละ

386
00:19:37,176 --> 00:19:39,303
พ่อเองก็จำแม่ได้แค่นิดเดียว

387
00:19:39,386 --> 00:19:42,681
ได้มีแม่อยู่ในหัวสักแป๊บนึง
ก็ดีอยู่นะ ดีมั้ง

388
00:19:42,764 --> 00:19:44,433
ความทรงจำไม่ใช่ของจริง เบท

389
00:19:44,516 --> 00:19:46,768
มันเข้าข้างตัวเองได้ไม่ต่างจากเรา

390
00:19:46,852 --> 00:19:49,521
ให้ตาย
ไดแอนความทรงจำหลุดมาปุ๊บ

391
00:19:49,605 --> 00:19:51,273
กลับช่วยปั่นหัวลูกสาวพ่อ

392
00:19:51,982 --> 00:19:53,734
แม่แท้ๆ ของลูก...

393
00:19:53,817 --> 00:19:55,569
รักลูกกว่านั้นเยอะ

394
00:19:57,154 --> 00:19:59,114
หนูก็คงต้องเชื่อคำพูดพ่อแหละ

395
00:20:03,535 --> 00:20:05,871
คือจบแล้วเหรอ

396
00:20:05,954 --> 00:20:07,915
เป็นยังไงบ้างที่รัก

397
00:20:07,998 --> 00:20:10,667
ความรู้ส่งรู้สึก ความหัวรุนแรงงี้...

398
00:20:10,751 --> 00:20:11,877
ฉันโอเค เจอร์

399
00:20:11,960 --> 00:20:13,962
รีเซ็ตมาได้น่าประทับใจนะ

400
00:20:14,046 --> 00:20:16,006
- แล้วริคความทรงจำล่ะฮะ
- อ๋อ

401
00:20:17,633 --> 00:20:18,759
ไปแล้ว

402
00:20:21,011 --> 00:20:23,055
แล้วนี่จะซึมกันทำถ้วยอะไรวะเนี่ย

403
00:20:23,138 --> 00:20:25,891
- มันหลอกแม่แกนะ
- ใช่ เพราะว่าเขารักยายไง

404
00:20:25,974 --> 00:20:28,268
ผมเศร้าที่ตาร่างคนดีตายแล้วฮะ

405
00:20:28,352 --> 00:20:31,396
ก็แค่สิ่งมีชีวิตทางความคิด
ไม่เคยมีชีวิตจริง

406
00:20:32,564 --> 00:20:36,276
เออ แล้วแต่เหอะ ตาจะไป...
ตาขอไปเที่ยวกับบั๊กแอนน์ดีกว่าว่ะ

407
00:20:36,360 --> 00:20:38,445
ยังไม่จบกันเหรอ

408
00:20:49,539 --> 00:20:50,624
"ขอบใจที่ไม่ฆ่าเรานะ"

409
00:20:50,707 --> 00:20:51,792
ฟังฉันนะไอ้ตัวประท้วงจิ๋ว

410
00:20:51,875 --> 00:20:53,543
แกได้ดีสุดแค่นี้แหละ

411
00:20:53,627 --> 00:20:55,712
สมองฟาร์มมดกับพื้นที่โล่งๆ

412
00:20:55,796 --> 00:20:57,881
ถ้าเข้าใกล้ครอบครัวฉัน
ในระยะร้อยปีแสง

413
00:20:57,965 --> 00:21:01,176
หรือพยายามสร้างชุดหุ่นยนต์สมอง
หรืออะไรของแกก็ตาม

414
00:21:01,260 --> 00:21:03,387
ตู้แกได้ระเบิดทั้งตู้แน่

415
00:21:03,470 --> 00:21:04,471
"รับทราบครับบอส"

416
00:21:04,554 --> 00:21:06,890
แล้วก็การที่พวกแกสองคน
ได้ตอนจบแฮปปี้งี่เง่า

417
00:21:06,974 --> 00:21:08,016
ไม่มีวันแก่เฒ่า

418
00:21:08,100 --> 00:21:11,186
และน่าจะเอากันตลอดเวลา
ทำฉันแทบบ้า

419
00:21:11,270 --> 00:21:13,689
เพราะงั้นฉันจะล้างสมองตัวเอง
แล้วลืมเรื่องทุกอย่างซะ

420
00:21:13,772 --> 00:21:14,815
เอาตัวรอดกันเอง

421
00:21:14,898 --> 00:21:17,484
"ขอบคุณที่ให้ฉัน
อยู่มานานขนาดนี้นะ ริค"

422
00:21:17,567 --> 00:21:20,320
อื้อ ลาก่อน ไดแอนความทรงจำ

423
00:21:33,834 --> 00:21:34,960
(บั๊กแอนน์)

424
00:21:35,043 --> 00:21:37,004
(ไง
อ่าน สามชั่วโมงที่แล้ว)

425
00:22:23,342 --> 00:22:26,595
อู๊วี่ ซีซั่นแปดเหรอ

426
00:22:26,678 --> 00:22:29,598
ฉันชอบตอนเจอร์รี่
เป็นกระต่ายอีสเตอร์

427
00:22:29,681 --> 00:22:31,266
สนุกดี อู้...

428
00:22:31,350 --> 00:22:32,809
เขากำลัง...

429
00:22:32,893 --> 00:22:35,771
- คุยกับใครอยู่เนี่ย
- ตอบไม่ได้เหมือนกัน

430
00:22:35,854 --> 00:22:37,898
แต่ข้อมูลนี่เถียงไม่ได้จริงๆ นะ

431
00:22:37,981 --> 00:22:39,983
อะตอมของเขาสั่นด้วยความถี่

432
00:22:40,067 --> 00:22:42,444
ที่ไม่เคยเจอใน
ความเป็นจริงทั้งหมดมาก่อนเลยล่ะ

433
00:22:42,527 --> 00:22:45,072
และคุณเชื่อว่า
นักเดินทางคนนี้มาที่นี่เพื่อ

434
00:22:45,155 --> 00:22:46,448
แทนที่สามีคุณเหรอ

435
00:22:46,531 --> 00:22:49,993
ฉันรู้มันฟังดูบ้าบอ
และเอาแต่ใจที่คิดแบบนั้น

436
00:22:50,077 --> 00:22:52,037
ข้อเท็จจริงแสดงให้เห็นตรงข้ามเลย

437
00:22:52,120 --> 00:22:54,039
คุณกล้าหาญมากๆ เอมี่

438
00:22:54,122 --> 00:22:56,083
อยากให้เราทำอะไรกับเขา

439
00:22:56,166 --> 00:22:58,585
(โลก)

439
00:22:59,305 --> 00:23:59,554
Watch Online Movies and Series for FREE
www.osdb.link/lm