"Black Sails" II.

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 2 00:00:13,150 --> 00:00:15,380 ซิงเกิลตัน เขาได้ทำการโหวต เพื่อปลดเจ้าออกจากตำแหน่งกัปตันเรือ 3 00:00:15,450 --> 00:00:17,780 พวกเขาคิดว่าเขามีความคิดดีๆ เพื่อหาเบี้ยเข้ากระเป๋าของพวกเขาไหม 4 00:00:17,860 --> 00:00:19,390 มองเห็นแผ่นดิน พวกเราถึงบ้านกันแล้ว 5 00:00:19,460 --> 00:00:21,990 - นี่คือแผ่นดินอังกฤษใช่ไหม - ในอดีตมันเคยเป็น ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว 6 00:00:22,060 --> 00:00:23,960 - มันเป็นของใครกัน - ของพวกเรา 7 00:00:24,030 --> 00:00:26,800 คืนนี้แม่งเจ้าทำข้าฉิบหายบรรลัย ฟลินท์ ตำแหน่งกัปตันเรือของเขา ข้าได้รับผลประโยชน์ 8 00:00:26,870 --> 00:00:29,570 เมื่อไหร่ที่ท้องทะเลมันเริ่มปั่นป่วนรุนแรง เจ้าจะต้องไปพบแม็กซ์ 9 00:00:29,630 --> 00:00:34,240 เรือแอลอูร์คาเดอลิม่า สินค้าทั้งหมดมีมูลค่ามากกว่า 5 ล้านดอลลาร์ 10 00:00:34,310 --> 00:00:35,610 นำตัวพวกมันไปขังคุก 11 00:00:37,610 --> 00:00:39,240 เกิดอะไรขึ้นกับริชาร์ด 12 00:00:39,320 --> 00:00:42,680 ลูกเรือบางคนได้ฉีกมันออกไป จากสมุดจดบันทึกเล่มนี้ 13 00:00:42,750 --> 00:00:45,420 ซึ่งมันจำเป็นอย่างยิ่งต่อการค้นหาสมบัตินั่น และจากนั้นคอยยั่วยุเติมเชื้อเพลิงสร้างความขุ่นเคืองใจของพวกเจ้า 14 00:00:45,480 --> 00:00:47,580 และตั้งตัวเองขึ้นมาเป็นกัปตันเรือของพวกเจ้า 15 00:00:50,290 --> 00:00:51,950 มันคือหน้ากระดาษที่ถูกขโมยไป 16 00:00:52,030 --> 00:00:53,360 ทุกนิ้วมือของเจ้า ใช้เล้าโลมไปตามเรือนร่างอีตัว 17 00:00:53,430 --> 00:00:55,230 แต่สายตาของเจ้าเอาแต่จ้องมองสิ่งนี้ 18 00:00:55,300 --> 00:00:58,100 ข้าคิดว่าข้ามีของอะไรบางอย่าง ที่เจ้าอาจจะต้องการซื้อมันก็ได้ 19 00:03:15,990 --> 00:03:19,130 เมื่อครั้นสมัยที่พ่อของข้ายังอาศัยอยู่ที่นี่ สถานที่แห่งนี้แม่งมันยุ่งเหยิงฉิบหาย 20 00:03:19,200 --> 00:03:21,370 บรรดาผู้ชายเอาแต่สมสู่อยู่ในกระโจม 21 00:03:21,430 --> 00:03:23,160 โยนความเหี้ยของพวกเขาไปตามท้องถนน 22 00:03:24,760 --> 00:03:26,730 ข้าสงสัยหากเขาไม่ได้สังเกตเห็น ว่าทุกคนนั้นใช้ชีวิตอยู่อย่างสัตว์เดรัจฉาน 23 00:03:26,800 --> 00:03:28,200 หรือหากเขาแค่ไม่ได้แยแสมันเลย 24 00:03:28,260 --> 00:03:31,200 เหตุไฉนถึงพูดคุยเรื่องทั้งหมดนี้ถึงพ่อของเจ้าหรือ 25 00:03:31,270 --> 00:03:34,130 เรือรบที่ถูกพบเห็นเมื่อวานนี้ 26 00:03:34,200 --> 00:03:36,170 ราชนาวี 27 00:03:41,540 --> 00:03:43,100 แล้วถ้าหากวันนี้มันเป็นวันนั้นที่จะมาถึงเล่า 28 00:03:43,180 --> 00:03:45,340 หากสิ่งที่ทำให้สก๊อต ต้องมาอยู่ข้างล่างในตอนนี้ 29 00:03:45,410 --> 00:03:47,010 กำลังนั่งรอเพื่อแจ้งข่าวให้ข้าทราบเล่า 30 00:03:47,080 --> 00:03:51,040 ชาวอังกฤษกำลังจะหวนกลับมา ถอนกองกำลังออกจากนัสเซา 31 00:03:51,110 --> 00:03:52,810 แล้วจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้นเล่า 32 00:03:52,880 --> 00:03:57,350 จากนั้นพวกเขาจะเข้าปิดล้อมเกาะเอาไว้ ขัดขวางการค้าขาย 33 00:03:57,420 --> 00:03:59,220 คงจะมีลูกเรือไม่กี่ลำที่จะกล้าต่อต้านขัดขืน 34 00:03:59,280 --> 00:04:02,190 แต่พวกเขาจะมีชีวิตอยู่รอดได้นานแค่ไหนเล่า โดยปราศจากการสนับสนุนของพ่อข้า 35 00:04:02,250 --> 00:04:04,550 สมาชิกลูกเรือของพวกเขาแต่ละคน จะต้องค่อยๆลดลงจนหมด 36 00:04:04,630 --> 00:04:06,120 ป้อมปราการจะต้องถูกทอดทิ้ง 37 00:04:06,200 --> 00:04:08,120 เหล่าทหารจะต้องบุกโจมตีชายหาดอย่างหนัก 38 00:04:09,760 --> 00:04:12,890 เมื่อครั้นถึงเวลาสถานการณ์คลี่คลาย พ่อของข้าคงจะเดินทางมาถึง 39 00:04:12,960 --> 00:04:16,060 เป็นครั้งแรกที่เขาก้าวขาเข้ามาเหยียบที่นี่ ในรอบ 5 ปี 40 00:04:16,120 --> 00:04:18,930 โบกไม้โบกมือให้กับคณะกรรมการที่โปรดเกล้าฯแต่งตั้ง ติดสินบนสินค้าที่เขาซื้อขาย 41 00:04:19,000 --> 00:04:20,470 และใช้อำนาจบีบบังคับไปทั่วสถานที่ 42 00:04:20,530 --> 00:04:22,660 เสียงปรบมือดังไปทั่วรอบๆ 43 00:04:22,730 --> 00:04:24,860 ข้าหลวงเจ้าเมืองคนใหม่ 44 00:04:24,930 --> 00:04:28,800 ที่ไหนสักแห่งในกรุงลอนดอน แม่งไอ้น่าคลื่นไส้บางคนจะต้องได้รับข่าวนี้ทั้งหมด 45 00:04:28,870 --> 00:04:30,700 จุดไปป์ซิการ์ของเขาและพูดขึ้นว่า 46 00:04:30,770 --> 00:04:34,970 "ในที่สุด ทุกอย่างจะกลับมาถูกต้องอีกครั้ง ในนัสเซา" 47 00:04:36,470 --> 00:04:38,810 เจ้าพูดถึงเรื่องนี้ราวกับมันจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน 48 00:04:40,900 --> 00:04:43,010 บางทีเจ้าอาจจะสามารถซื้อสถานที่แห่งนี้ได้ 49 00:04:43,080 --> 00:04:45,110 นัสเซาจำเป็นต้องมีโรงแรม 50 00:04:45,170 --> 00:04:47,110 แม็กซ์น่าจะได้เป็นหุ้นส่วนของเจ้า 51 00:04:47,180 --> 00:04:49,350 ไม่มีเจ้าของบ้านที่ล้ำเลิศที่สุดในโลกนี้แล้ว 52 00:04:49,410 --> 00:04:52,380 คุณนูแนนจะรู้สึกอย่างไรบ้าง ตอนที่เขาได้ฟังแผนการนี้ 53 00:04:52,450 --> 00:04:55,110 ข้าคิดว่าบางทีในเร็วๆนี้ คุณนูแนนจะต้องรู้สึกว่า 54 00:04:55,190 --> 00:04:57,550 ไม่ต้องมีความเป็นกังวลต่อตัวข้า 55 00:05:00,020 --> 00:05:01,920 มีอะไร 56 00:05:01,990 --> 00:05:05,660 สก๊อต เจ้าช่วยเรียนคุณนายกูทรี ให้ทราบว่านางจำเป็นต้องไปพบได้ไหม 57 00:05:05,730 --> 00:05:07,930 ข้าจะลงไปเดี่ยวนี้เเหล่ะ 58 00:05:09,760 --> 00:05:13,710 ข้าคิดว่า เห็นทีเจ้าอาจจะต้องอยู่นาน มากกว่านั้นนิดหน่อยซะแล้ว 59 00:05:16,970 --> 00:05:18,080 มาตรงนี้สิ 60 00:05:39,870 --> 00:05:41,760 เขาอยู่ไหนหรือ 61 00:05:44,830 --> 00:05:47,400 บอกว่าเขาอยากจะเป็นคนแรกที่ฟลินท์จะได้เห็น ตอนที่มันจบลงแล้ว 62 00:05:49,740 --> 00:05:51,530 รางวัลใหญ่อยู่ในกระโจม 63 00:06:12,420 --> 00:06:14,660 แสดงให้พวกเราได้เห็นว่าทองมันสีอะไร 64 00:06:18,060 --> 00:06:20,330 เหล้ารัมและการฉกฉวยสำหรับพวกเจ้าทุกคน 65 00:06:20,400 --> 00:06:24,040 สุภาพบุรุษ ข้าเข้าใจถึงความฮึกเหิมของพวกเจ้า 66 00:06:24,100 --> 00:06:26,260 แต่พวกเราคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดียิ่งนัก 67 00:06:26,340 --> 00:06:29,470 ที่จะได้เปิดใจถึงสิ่งที่มันเป็น เพื่อความยุติธรรม เบี้ยสำรองถูกใช้จนหมดสิ้น 68 00:06:29,540 --> 00:06:32,040 และเริ่มใช้จ่ายเบี้ย ที่พวกเรายังไม่ได้รับงั้นหรือ 69 00:06:32,110 --> 00:06:33,900 - เบี้ยที่พวกเรายังไม่ได้รับงั้นหรือ - สุภาพบุรุษ 70 00:06:36,680 --> 00:06:38,080 ทองคำสำหรับอีตัว 71 00:06:40,470 --> 00:06:42,380 บิลลี่ 72 00:06:42,440 --> 00:06:45,970 บิลลี่ บิลลี่ 73 00:06:55,890 --> 00:06:57,990 พระเจ้า 74 00:06:58,050 --> 00:07:00,990 ข้าทำอะไรลงไปงั้นหรือ 75 00:07:11,390 --> 00:07:13,280 ไปสมสู่อีตัวบางคน 76 00:07:16,260 --> 00:07:17,790 ดื่มเหล้าและสมสู่อีตัว 77 00:07:17,860 --> 00:07:20,360 พวกเราไม่ชอบไอ้ขี้ขโมย 78 00:07:22,060 --> 00:07:24,230 พูดว่าอะไรนะ 79 00:07:24,300 --> 00:07:26,500 เจ้าไม่ควรเป็นไอ้ขี้ขโมย 80 00:07:29,500 --> 00:07:31,640 นั่นแหล่ะคือสิ่งที่มันเกิดขึ้น 81 00:07:35,540 --> 00:07:37,470 ข้ามองดูเรื่องนั้นออก 82 00:07:42,650 --> 00:07:44,880 ข้าหิวแล้ว 83 00:07:46,350 --> 00:07:50,120 เอาเถอะ ข้าจะไปดูว่าปรุงอาหารอะไรได้บ้าง 84 00:07:52,890 --> 00:07:55,250 เจ้าจะต้องไม่ใช่ไอ้ขี้ขโมย 85 00:07:55,330 --> 00:07:57,990 เขาไม่ใช่ไอ้ขี้ขโมยหรอก แรนดอล 86 00:08:00,130 --> 00:08:02,400 มานี่สิ 87 00:08:02,460 --> 00:08:04,470 ไม่ใช่ตอนนี้ 88 00:08:04,530 --> 00:08:06,610 อย่าทำอะไรโง่ๆ 89 00:08:11,880 --> 00:08:14,200 หมายกำหนดการมันอยู่บนเกาะนี้ 90 00:08:14,280 --> 00:08:15,540 เจ้ารู้ได้อย่างไร 91 00:08:15,610 --> 00:08:19,980 ใครก็ตามที่ขโมยมันไป มันได้ย้อนกลับมาอ่านสมุดจดบันทึกอีก 92 00:08:20,040 --> 00:08:22,620 เพื่อสืบหาความจริงว่าพวกมัน ครอบครองอะไรอยู่ในมือกันแน่ 93 00:08:22,690 --> 00:08:25,880 ใครบางคนที่มันอยู่บนดาดฟ้าเรือข้างนอกนั้น มันคือไอ้ขี้ขโมยของเรา 94 00:08:25,960 --> 00:08:27,720 อ้อ มันไม่น่าจะเป็นลูกเรือของเราหรอก 95 00:08:27,790 --> 00:08:29,410 พวกเขาจะรู้ได้อย่างไร ว่าจะตามหามันได้อย่างไร 96 00:08:29,490 --> 00:08:32,790 และผู้ชายจากเรือที่ยึดมาได้ ถูกค้นตัวหมดทุกคนแล้ว 97 00:08:34,790 --> 00:08:36,190 อะไรนะ 98 00:08:36,260 --> 00:08:38,230 พ่อครัว ข้าเจอเขากำลังซ่อนตัว อยู่ในห้องเก็บคลังแสงเรือ 99 00:08:38,290 --> 00:08:39,720 กำลังยืนจ้องดูศพคนหนึ่ง 100 00:08:39,800 --> 00:08:41,460 บอกว่ามันเป็นการฆ่าตัวตาย 101 00:08:41,530 --> 00:08:43,370 เจ้าได้ค้นตัวเขาไหมเล่า 102 00:08:47,670 --> 00:08:49,140 สั่งให้เรือลำนั้นหยุดรอด้วย 103 00:08:49,200 --> 00:08:51,460 - มีเรือลำอื่นอีก - ข้าแน่ใจว่าเจ้ามีสิทธิ์ แต่... 104 00:08:51,540 --> 00:08:54,500 ข้าเข้าใจดีว่าทุกคนอยากร่วมเพศ 105 00:08:54,570 --> 00:08:56,810 แต่พวกเรานำเรือขึ้นฝั่งโดยผู้มีระดับอาวุโสก่อน 106 00:08:56,870 --> 00:08:58,770 บางทีหากเจ้าปรุงอาหารให้ลูกเรือกิน 107 00:08:58,840 --> 00:09:02,370 มันจะทำให้บรรยากาศการดื่มฉลอง อย่างเมาหัวราน้ำของพวกเขามันหมดสนุก 108 00:09:14,720 --> 00:09:16,150 ระมัดระวัง 109 00:09:16,220 --> 00:09:18,350 เว้นเสียแต่ว่าเจ้าอยากให้ทุกคนรู้ ว่าเขาครอบครองอะไรอยู่ 110 00:09:43,510 --> 00:09:45,310 แม่งมันจะไหนของมันหรือ 111 00:09:46,520 --> 00:09:48,820 อ๊าก 112 00:09:50,320 --> 00:09:51,660 โอ้ 113 00:09:55,620 --> 00:09:58,520 ไอ้เด็กคนนั้นมันคงอยากจะสมสู่ จนอดใจรอไม่ไหวเป็นแน่ 114 00:10:03,790 --> 00:10:06,190 เร็วๆเข้า ยื่นมือของเจ้ามาให้พวกเรา 115 00:10:19,970 --> 00:10:22,170 ข้ารู้ตัวว่ามาช้าไป 116 00:10:30,110 --> 00:10:31,740 เอาไปให้แม็กซ์ 117 00:10:31,820 --> 00:10:33,250 เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าหรือ 118 00:10:33,310 --> 00:10:35,350 นางออกแขกจนดึกดื่นเที่ยงคืน กับลูกเรือแรนเจอร์ 119 00:10:35,420 --> 00:10:38,190 นูแนนรู้เรื่องนี้ไหมเล่า เขาจะปล่อยมันไปเฉยๆอย่างนี้หรือ 120 00:10:38,260 --> 00:10:40,030 พวกมันจ่ายเบี้ยให้นาง 50 เปโซส์ 121 00:10:40,090 --> 00:10:42,730 นั่นมันมีมูลค่าแค่เปลือกถั่วไม่ชิ้นเอง เจ้าจะว่าอย่างไร 122 00:10:42,790 --> 00:10:44,860 ข้ามีข่าวมาแจ้ง 123 00:10:44,930 --> 00:10:46,900 กรุณาบอกข้าทีว่ามันเป็นข่าวดี 124 00:10:46,960 --> 00:10:49,100 ลูกเรือ 10 ลำเพิ่งจะเดินทาง ออกมาจากแคโรไลน่า 125 00:10:49,170 --> 00:10:51,860 กัปตันเรือกำลังรอพวกเราอยู่ที่โกดังสินค้า 126 00:10:51,940 --> 00:10:53,700 เขาได้นำทรัพย์สินที่ยึดได้มากับเขาด้วยไหม 127 00:10:53,770 --> 00:10:57,370 ยาสูบ 50 ถังและผ้าไหมฟลูต ล้ำค่าที่หายากยิ่งนัก 128 00:10:57,440 --> 00:10:58,870 รีบไปทักทายกันเถิด 129 00:10:58,940 --> 00:11:02,540 ข้าหวังว่าเราจะพูดคุยกันก่อน 130 00:11:02,600 --> 00:11:04,540 ก่อนที่เราจะเริ่มต้นทำงาน 131 00:11:10,950 --> 00:11:13,150 เมื่อคืนนี้เจ้าเดินหนีจากข้าไป 132 00:11:13,220 --> 00:11:15,480 และได้ทำบางสิ่งที่โง่เขลายิ่งนัก 133 00:11:15,560 --> 00:11:18,520 ต่อผู้ชายคนหนึ่งใครที่มีอารมณ์บ้าคลั่ง ที่เจ้าไม่สามารถยั่วยุอารมณ์ได้อีกต่อไป 134 00:11:18,580 --> 00:11:19,820 เขาเล่นงานฟลินท์ ข้าจะต้องตอบโต้ 135 00:11:19,890 --> 00:11:23,250 แล้วสิ่งนั้นมันทำให้บรรลุผลไหมเล่า 136 00:11:23,320 --> 00:11:25,590 มันทำให้ข้ารู้สึกดีขึ้นเยอะเลย 137 00:11:25,660 --> 00:11:28,250 เอเลเนอร์ 138 00:11:28,320 --> 00:11:30,630 เจ้าจงอย่าลืมตัวตนที่แท้จริง ของคนเหล่านั้นอย่างเด็ดขาด 139 00:11:30,690 --> 00:11:32,760 พวกเขาไม่ใช่สหายของเรา 140 00:11:32,830 --> 00:11:34,560 พวกเขาไม่ได้อยู่ใต้อำนาจของพวกเรา 141 00:11:34,630 --> 00:11:36,290 พวกเขาต้องการครอบครองกิจการของพ่อเจ้า 142 00:11:36,360 --> 00:11:39,400 นั่นคือเหตุผลเดียวเท่านั้นที่พวกเรา ไม่ถูกพวกมันใช้มีดปาดคอหอยพวกเรา 143 00:11:41,330 --> 00:11:43,130 จงบอกข้ามาสิว่าเจ้าเข้าใจ 144 00:11:45,270 --> 00:11:48,510 พูดตามตรงมาสิ มันเห็นร่องรอยชัดเจนไหม 145 00:12:08,940 --> 00:12:11,880 5,000 เปโซส์ค่าไข่มุก 146 00:12:14,320 --> 00:12:16,590 อย่าฝากมันเอาไว้ในเบี้ยสำรองเยอะเกินไปเล่า 147 00:12:16,650 --> 00:12:19,750 มันคือการลงทุน ถ้าหากเจ้าจะอนุญาต 148 00:12:22,290 --> 00:12:23,720 อรุณสวัสดิ์ กัปตัน 149 00:12:25,520 --> 00:12:26,790 เจ้ากำลังทำอะไรอยู่งั้นหรือ แจ็ค 150 00:12:26,860 --> 00:12:28,290 มีข่าวเเจ้งความคืบหน้าเข้ามา 151 00:12:28,360 --> 00:12:30,660 มันดูเหมือนว่าเป็นเวลาหลายอาทิตย์แล้ว ที่กัปตันฟลินท์ 152 00:12:30,730 --> 00:12:33,720 ได้ออกตามไล่ล่าหาชิ้นส่วนกระดาษของข้อมูล จากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือของลูกหาบ 153 00:12:33,790 --> 00:12:36,830 เพื่อล่วงรู้ถึงตำแหน่งที่แม่นยำของเรือใบแกลเลียน ที่บรรทุกทรัพย์สมบัติมหาศาลแห่งราชวงศ์สเปน 154 00:12:36,900 --> 00:12:39,130 เรือแอลอูร์คาเดอลิม่า 155 00:12:42,430 --> 00:12:43,860 และเจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร 156 00:12:43,940 --> 00:12:45,530 เพราะว่าไอ้ขี้ขโมย ใครที่ขโมยมันไปจากเขา 157 00:12:45,600 --> 00:12:47,530 มันได้เสนอที่จะขายมันให้กับข้า 158 00:12:47,610 --> 00:12:49,370 - เจ้าเคยเจอคนผู้นี้หรือยัง - รู้ผ่านนายหน้าของเขา 159 00:12:49,440 --> 00:12:51,170 ไอ้ขี้ขโมยผู้นี้มันฉลาดจนเกินไป ที่จะโผล่หน้ามาให้พวกเรารู้ตัวตนมัน 160 00:12:51,240 --> 00:12:55,340 เขาเรียกร้องเบี้ย 5,000 เปโซส์ เพื่อความเสี่ยงเบี้ย 5 ล้านดอลลาร์ 161 00:12:56,810 --> 00:12:59,840 ข้าขอโทษ ข้าได้พูดเรื่องบางอย่าง ที่มันน่าขันงั้นหรือ 162 00:12:59,920 --> 00:13:02,410 เจ้าใช้เบี้ยสำรองของพวกเราจนเกลี้ยง เพื่อควักเบี้ยซื้อสิ่งนั้นงั้นหรือ 163 00:13:02,480 --> 00:13:04,910 อีแค่เศษกระดาษที่มีคนบอกเจ้าว่า มันคือบางสิ่งที่คุ้มค่าอย่างมหาศาลงั้นหรือ 164 00:13:04,980 --> 00:13:06,050 พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะโกหกข้าหรอก 165 00:13:06,110 --> 00:13:08,640 พวกเขามีตั้ง 5,000 เหตุผล เพื่อโกหกเจ้า 166 00:13:08,680 --> 00:13:11,950 กรุณาบอกข้ามาสิ ข้าไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติม 167 00:13:12,020 --> 00:13:14,150 อ้อ ข้าสงสัยว่าพวกลูกเรือ จะแบ่งปันความคิดเห็นของเจ้าได้ 168 00:13:14,220 --> 00:13:16,020 ต่อสิ่งที่พวกเขายืนกรานที่จะได้รับผลประโยชน์ 169 00:13:16,090 --> 00:13:18,850 เว้นเสียแต่เจ้ามีข้อได้เปรียบ ยอมรับข้อเสนอด้วยตัวเจ้าเอง 170 00:13:18,920 --> 00:13:23,020 หรือว่าพวกเราจะนั่งรออย่างอดทนอดกลั้น เพื่อให้เอเลเนอร์ กูทรีเดินทางมาถึง 171 00:13:23,090 --> 00:13:24,890 ยื่นตีนเข้ามาสวมตำแหน่งแทนพวกเรางั้นหรือ 172 00:13:24,960 --> 00:13:28,200 ย้ำเตือนข้าให้จำได้ว่าตระกูลกูทรีนำข้อมูล ที่เป็นประโยชน์แก่พวกเรากี่ครั้งกันหรือ 173 00:13:28,270 --> 00:13:30,230 นับตั้งแต่ที่พวกเจ้า 2 คนขัดแย้งกันงั้นหรือ 174 00:13:32,670 --> 00:13:35,530 กรุณาบอกข้ามาสิ ว่าข้าไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติม 175 00:13:45,050 --> 00:13:47,790 เมื่อไหร่ที่ซิงเกิลตันกลับมาแล้วให้ไปตามข้า และมันจะได้จบลงซะ 176 00:13:54,030 --> 00:13:56,390 แม่งมันคือปัญหาของเขางั้นหรือ 177 00:13:56,460 --> 00:13:57,900 เขาคิดว่าฟลินท์จะเป็นผู้เดียวเท่านั้น 178 00:13:57,960 --> 00:14:01,100 ที่ขัดขวางเส้นทางสู่การสวมมงกุฎ ขึ้นเป็นราชาโจรสลัดของเขาซะอีก 179 00:14:01,160 --> 00:14:03,200 เขาคิดผิดไปซะแล้ว 180 00:14:27,320 --> 00:14:29,790 เฮ้ สหาย เจ้าบอกทางข้า ไปยังบ้านช่างตีเหล็กได้ไหม 181 00:14:29,860 --> 00:14:31,690 - บ้านจอมชำแหละไปทางไหนหรือ - อยู่ในย่านสแควร์ 182 00:14:31,750 --> 00:14:33,720 ข้าต้องการเสื้อผ้าชุดใหม่ 183 00:14:41,490 --> 00:14:44,960 เฮ้ มีใครรู้บ้างไหมว่าพ่อครัว มันเดินไปทางไหน 184 00:14:45,030 --> 00:14:47,070 - ทางนั้น - ทางโน้น 185 00:14:48,230 --> 00:14:50,060 โอ้ ให้ตายสิ 186 00:14:50,130 --> 00:14:52,140 พวกเราจะทำอย่างไร 187 00:14:52,200 --> 00:14:54,970 อย่ามัวแต่เสพสุขอยู่ข้างในนั้น เยอะจนเกินไป แกไอ้หน้าจิ๋ม 188 00:14:55,040 --> 00:14:57,470 สมสู่สัก 2-3 ครั้ง และพวกแกรีบกลับมายังชายหาดนี้ทันที 189 00:14:57,540 --> 00:15:00,310 พวกเรามีเรือที่จะต้องตามล่า 190 00:15:04,170 --> 00:15:06,910 ข้าอยากจะสมสู่ แม็กซ์ 191 00:15:09,040 --> 00:15:11,080 - แม็กซ์ - มีอะไรหรือ 192 00:15:11,150 --> 00:15:14,710 - ข้าอยากจะสมสู่ - เจ้าก็รู้กฎดีนี่ 193 00:15:14,780 --> 00:15:16,350 อีนังร่านคนนั้นมันเก็บเจ้าเอาไว้เป็นของมันคนเดียว 194 00:15:16,420 --> 00:15:18,260 และนางก็จ่ายเบี้ยเพื่อค่าสิทธิพิเศษ 195 00:15:19,950 --> 00:15:21,920 มันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย 196 00:15:24,020 --> 00:15:25,990 มันไม่...มันไม่แม่ง... 197 00:15:26,060 --> 00:15:27,630 มัน...มันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย 198 00:15:27,700 --> 00:15:28,800 มันไม่... 199 00:15:28,860 --> 00:15:31,530 - เจ้าเข้ามาทำอะไรหรือ - ขออภัย 200 00:15:31,600 --> 00:15:33,530 อย่าปล่อยให้ข้าต้องเข้ามาขัดจังหวะเลย 201 00:15:33,600 --> 00:15:35,100 แม่งมึงไสหัวกลับออกไปก่อน 202 00:15:35,160 --> 00:15:37,600 ได้อย่างแน่นอน 203 00:15:41,170 --> 00:15:43,270 ข้างนอก 204 00:15:43,340 --> 00:15:45,270 โอเค เรื่องนี้มันบีบบังคับ ให้ต้องอธิบายเยอะเลย 205 00:15:45,340 --> 00:15:48,210 โอเค 206 00:15:48,270 --> 00:15:49,710 แม่งเอ้ย 207 00:15:49,780 --> 00:15:50,950 ค่อยกลับมาในภายหลัง ยอดรักของข้า 208 00:15:58,660 --> 00:16:00,750 มึงไอ้คนไม่หัดมีมารยาทหรือไง 209 00:16:04,060 --> 00:16:06,620 ใครที่เจ้าคิดว่าข้าจะต้องจ่ายเบี้ย เพื่อชดใช้ค่าเสียหายนี้งั้นหรือ 210 00:16:06,700 --> 00:16:08,500 มันจำเป็นอย่างยิ่ง ข้าเกรงว่า 211 00:16:08,560 --> 00:16:10,490 เรากำลังมีปัญหา 212 00:16:10,570 --> 00:16:12,490 - ฟลินท์กำลังตามล่าข้า - และเจ้าก็มาที่นี่งั้นหรือ 213 00:16:12,570 --> 00:16:14,630 - แล้วถ้าเกิดเจ้าถูกสะกดรอยตามมาเล่า - ไม่ ข้าระมัดระวังตัวแล้ว 214 00:16:14,700 --> 00:16:16,730 ระมัดระวังงั้นหรือ เจ้าเพิ่งบอกข้า ว่าเจ้าถูกจับผิดได้ 215 00:16:16,810 --> 00:16:18,240 อ้อ นั่นเป็นความจริง 216 00:16:18,300 --> 00:16:21,030 เจ้าหาเรื่องฉิบหายให้ข้า 217 00:16:21,110 --> 00:16:22,740 ไม่จำเป็นต้องตกใจกลัวไปหรอก 218 00:16:22,800 --> 00:16:24,240 พวกเรายังทำข้อตกลงกันได้และ... 219 00:16:24,310 --> 00:16:25,840 และจากนั้นอย่างไรเล่า 220 00:16:25,910 --> 00:16:28,480 นานแค่ไหนที่ฟลินท์จะรู้ความจริงเข้า ว่าข้ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือ 221 00:16:28,550 --> 00:16:29,950 เมื่อไหร่ที่พวกผู้ชายแม่งบ้าจนเลือดขึ้นหน้าขึ้นมา 222 00:16:30,010 --> 00:16:32,280 เขาคงอยากจะรู้ว่าไอ้กระดอหน้าไหน ที่มันกล้าหยามหน้าเขาเป็นแน่ 223 00:16:32,350 --> 00:16:34,390 เป็นความจริง แต่กว่าจะถึงตอนนั้น 224 00:16:34,450 --> 00:16:37,380 ไอ้หน้ากระดอ 2 คนเหล่านั้นมันก็อยู่ในเรือ เดินทางไปพอร์ตรอยัลได้ครึ่งทางซะแล้ว 225 00:16:37,450 --> 00:16:39,410 พอร์ตรอยัลงั้นหรือ 226 00:16:39,490 --> 00:16:42,250 หลังจากที่ข้าถูกจ่ายเบี้ย เราจะไปเจอกันที่เรือ 227 00:16:42,320 --> 00:16:44,160 เรือที่จอดอยู่ในอ่าวและหนีไปในคืนนี้เลย 228 00:16:46,890 --> 00:16:49,290 เว้นเสียแต่ว่าจะมีอะไรอย่างอื่น รั้งให้เจ้าต้องอยู่ที่นี่ต่อ 229 00:16:53,530 --> 00:16:56,730 ข้าเคยบอกริชาร์ด กูทรี ว่าการรับซื้อของโจรในนัสเซา 230 00:16:56,800 --> 00:16:58,430 ให้นำเรือของเขาแล่นออกมาจากบอสตัน 231 00:16:58,500 --> 00:17:01,070 ซุกซ่อนทรัพย์สินที่ถูกปล้นสะดม ของเขาในถังน้ำตาล 232 00:17:01,140 --> 00:17:03,540 แต่เว้นเสียแต่ว่าเขาจะเดินทางไป หาอีหนูเอ๊าะๆเต้านมแตกพาน 233 00:17:03,600 --> 00:17:05,140 เจ้าไม่ใช่เขา 234 00:17:07,180 --> 00:17:09,180 ข้าเป็นลูกสาวของเขา เอเลเนอร์ 235 00:17:09,240 --> 00:17:12,050 ข้าดำเนินกิจการที่นี่เคียงบ่าเคียงไหล่ กับคนใช้ของข้า คุณสก๊อต 236 00:17:12,110 --> 00:17:14,980 เด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่ง และเจ้าลิงยอดรักตัวหนึ่ง 237 00:17:17,080 --> 00:17:19,150 พวกเราจ่ายด้วยเหรียญกษาปณ์ ซื้อขายหรือเครดิต 238 00:17:19,210 --> 00:17:21,480 ทันทีที่สินค้าของเจ้า ถูกขนเข้าไปในโกดังสินค้าของข้า 239 00:17:21,550 --> 00:17:24,150 และในขณะที่พวกเราขายสินค้าราคาถูก ตีราคาที่เจ้าไม่หวังว่าจะมีคู่แข่งขัน 240 00:17:24,220 --> 00:17:27,720 เจ้าและคนของเจ้าจะได้รับความสนุกสนาน รื่นเริงเยอะมากเมื่อนัสเซาได้ยอมรับข้อเสนอ 241 00:17:27,780 --> 00:17:29,320 และนั่นจะทำให้เราได้รับค่าตอบแทนเท่าไหร่กันแน่ 242 00:17:29,390 --> 00:17:33,590 - ประมาณ 4 รีลดอลลาร์ - ผลกำไรครึ่งหนึ่งของพวกเราตกไปสู่เจ้างั้นหรือ 243 00:17:33,650 --> 00:17:35,350 ครั้งแรก 244 00:17:35,420 --> 00:17:38,230 แต่มากยิ่งกว่าที่เจ้าจะได้รับ ด้วยเงื่อนไขที่ดีกว่า 245 00:17:38,290 --> 00:17:41,130 โอ้ เจ้าสนุกกับการตั้งเงื่อนไขงั้นสินะ หือ 246 00:17:41,200 --> 00:17:43,990 นับตั้งแต่ข้าเต้านมแตกพาน 247 00:17:44,070 --> 00:17:47,500 อ้อ พอร์ตรอยัลมันอยู่ไม่ไกลขนาดนั้นหรอก 248 00:17:47,570 --> 00:17:50,030 ข้าคิดว่าจะต้องรักษาเรือบรรทุกสินค้าของข้า และผลกำไรของข้า 249 00:17:50,110 --> 00:17:52,370 - ไม่ได้มีเจตนาดูถูกกันนะ - ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว 250 00:17:52,440 --> 00:17:54,740 ถึงกระนั้นเจ้าอาจจะต้องเก็บการตัดสินใจนั้น เอาไว้กับตัวเจ้าเองซะแล้ว 251 00:17:54,800 --> 00:17:55,870 เหตุไฉนถึงเป็นอย่างนั้นหรือ 252 00:17:55,940 --> 00:17:57,510 เพราะว่าไอ้โง่เขลาคนล่าสุด ใครที่มันกล้าปฏิเสธนาง 253 00:17:57,580 --> 00:17:59,280 จะไม่มีวันถูกพบเห็น หรือว่าได้ยินข่าวคราวอีกต่อไปอย่างเด็ดขาด 254 00:17:59,340 --> 00:18:02,210 ถึงกระนั้นพูดแก้ตัวไม่ได้ ว่าทรัพย์สินที่ปล้นสะดมมาของเขา 255 00:18:02,280 --> 00:18:05,680 พ่อค้านำมันไปส่งให้คุณนายกูทรี ในวันต่อมาทันที 256 00:18:06,980 --> 00:18:09,520 และพ่อค้าคนนั้นก็คือเจ้าใช่ไหมเล่า 257 00:18:09,590 --> 00:18:11,620 อ้อ บางทีเจ้าจะค้นพบว่าข้า เป็นมากกว่าคู่เเข่งขัน 258 00:18:11,690 --> 00:18:14,320 เป็นมากกว่าไอ้ขี้ขลาดชั่วช้าเลวทรามคนนั้น 259 00:18:14,390 --> 00:18:18,120 เจมส์ บริดจ์แห่งเรือดีมิเตอร์ 260 00:18:18,200 --> 00:18:21,590 ชาร์ลส์ เวนแห่งเรือแรนเจอร์ 261 00:18:28,770 --> 00:18:32,400 ให้ท่านสุภาพบุรุษนิโกร ไปรับสินค้าของเขา ดีไหมเล่า 262 00:18:35,440 --> 00:18:37,910 - เร็วๆเข้า เรารีบออกเดินทางกันเถอะ เร็วๆเข้า - ไปกันเถอะ 263 00:18:45,510 --> 00:18:47,240 นั่นไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นเลย 264 00:18:47,310 --> 00:18:49,350 แต่สนุกยิ่งนัก ถึงกระนั้นก็ตาม 265 00:18:51,590 --> 00:18:53,520 ข้าอยากจะพูดคุยเป็นการส่วนตัว 266 00:18:53,590 --> 00:18:55,420 พวกเรามีธุรกิจบางอย่าง ที่จะต้องจำแนกประเภท 267 00:18:57,860 --> 00:18:59,190 ยอดเยี่ยม 268 00:19:10,770 --> 00:19:12,740 ข้าไม่มีเวลากับเรื่องนี้ ดังนั้นถ้าหากมีอะไร... 269 00:19:12,800 --> 00:19:14,270 ข้าอยากจะพูดคุยเรื่องธุรกิจของเรา 270 00:19:17,410 --> 00:19:21,770 เมื่อไม่นานมานี้ข้าสังเกตเห็นลูกเรือของข้า 271 00:19:21,840 --> 00:19:24,810 ไม่ได้รับข้อมูลทุกประเภทจากเจ้าเลย 272 00:19:24,870 --> 00:19:28,350 เกี่ยวกับศักยภาพที่เกิดขึ้นได้กับทรัพย์สินที่ยึดมาได้ ที่พวกเราเคยทำร่วมกัน 273 00:19:29,780 --> 00:19:32,720 ที่ในปัจจุบันมีคนอื่นได้รับข้อมูลนั้นแทน 274 00:19:34,220 --> 00:19:36,290 เจ้าสังเกตเห็นมันด้วยงั้นหรือ 275 00:19:36,350 --> 00:19:38,720 ข้าเชื่อว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว 276 00:19:38,790 --> 00:19:40,960 และข้าอยากจะให้มันสิ้นสุดลงซะ 277 00:19:43,360 --> 00:19:46,130 สิ่งที่ดีกว่า...ดีกว่าเยอะเลย 278 00:19:46,200 --> 00:19:47,830 ต่อพวกเราทั้งคู่ 279 00:19:47,900 --> 00:19:52,270 ตอนที่เจ้าและข้า อยู่ฝ่ายเดียวกันต่อเรื่องต่างๆ 280 00:19:53,870 --> 00:19:55,810 ข้าอยากจะให้เรื่องนั้น มันกลับมาเป็นเหมือนเดิม 281 00:19:55,870 --> 00:19:58,510 ข้ามีวิธีที่แปลกประหลาด ในการแสดงออกให้เห็นมัน 282 00:19:58,570 --> 00:20:00,510 ประทานโทษอะไรนะ 283 00:20:00,570 --> 00:20:03,440 ข้ามีภาระหน้าที่รับผิดชอบที่นี่... 284 00:20:03,510 --> 00:20:05,810 ธุรกิจการค้าที่ต้องควบคุมดูแล ผลกำไรที่จะต้องรักษา 285 00:20:05,870 --> 00:20:07,880 ต่อความคิดนั้นที่ว่าข้ายับยั้ง การนำไปสู่ผลประโยชน์มหาศาล 286 00:20:07,950 --> 00:20:09,750 ด้วยเหตุผลส่วนตัว ก็คือแม่งมันไร้เหตุผล 287 00:20:09,820 --> 00:20:11,450 มันเป็นอย่างนั้นหรือ 288 00:20:11,510 --> 00:20:12,790 ข้าได้หยุดจัดเตรียมการหาข่าวกรองให้เจ้า 289 00:20:12,850 --> 00:20:14,890 เพราะข้าไม่ชอบวิธีการ ที่เจ้าดำเนินการกับเรือของเจ้า 290 00:20:14,960 --> 00:20:18,260 ลูกเรือของเจ้านิสัยเสีย ไร้ระเบียบวินัย ดื้อรั้น 291 00:20:18,320 --> 00:20:21,250 สำหรับเบี้ยจำนวนมากที่พวกเขาเข้ามาซื้อความสุขสำราญ พวกเขาก่อให้เกิดความเสียหายเพิ่มเป็น 2 เท่า 292 00:20:21,330 --> 00:20:23,760 พวกเขาแม่งทำตัวเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน เจ้าคอยถือหาง 293 00:20:23,820 --> 00:20:25,920 และนั่นทำให้เจ้า เป็นนักลงทุนที่น่าสังเวช 294 00:20:25,990 --> 00:20:28,050 เจ้าคาดหวังว่าข้าจะเชื่อว่าเรื่องนี้ มันเกี่ยวข้องกับธุรกิจงั้นหรือ 295 00:20:28,120 --> 00:20:30,290 ข้าแม่งไม่สนใจสิ่งที่เจ้าเชื่อหรอกนะ 296 00:20:30,360 --> 00:20:32,790 ข้ารู้ว่าเมื่อคืนนี้...เมื่อคืนนี้เอง 297 00:20:32,860 --> 00:20:35,830 เจ้าฆ่าสมาชิกของลูกเรือที่มีค่าต่อข้า 298 00:20:35,890 --> 00:20:38,930 เพื่อที่จะปลดตำแหน่งกัปตันเรือคนหนึ่ง ที่มีค่าต่อข้า 299 00:20:40,230 --> 00:20:43,130 และตอนนี้เจ้าไม่ได้เพียงแค่คาดหวัง ว่าจะได้รับการยกโทษให้เท่านั้น 300 00:20:43,210 --> 00:20:44,740 เจ้าปรารถนาที่จะได้รางวัลสำหรับสิ่งนั้น 301 00:20:44,810 --> 00:20:46,840 ฟลินท์มันช่างอ่อนแอซะขนาดนั้น เขาถึงกับจำเป็นต้องได้รับการคุ้มครองจากเจ้า 302 00:20:46,910 --> 00:20:48,810 และส่วนข้าเป็นนักลงทุนที่น่าสังเวชงั้นหรือ 303 00:20:48,880 --> 00:20:53,480 จากสิ่งที่ข้าได้พยายาม เจ้าเข้ามาที่นี่ มีเจตนาไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง 304 00:20:53,550 --> 00:20:55,640 ทั้งเจ้าอยู่ภายใต้ความเชื่อที่ผิดๆ กับการจากไปของฟลินท์ 305 00:20:55,720 --> 00:20:58,820 ข้าไม่มีทางเลือกอื่นมากไปกว่า ให้เจ้าได้รับในสิ่งที่เจ้าต้องการมัน 306 00:20:58,880 --> 00:21:01,110 หรือเจ้าคิดว่ามันเป็นเพราะว่า เจ้าและข้าเคยสมสู่กัน 307 00:21:01,190 --> 00:21:03,350 เจ้าจะสามารถล้ำเส้นข้าได้ โดยปราศจากผลลัพธ์ที่ตามมา 308 00:21:05,980 --> 00:21:08,520 ข้าไม่แน่ใจว่าพวกเจ้า 2 คน คนไหนที่โง่เขลามากกว่ากัน 309 00:21:11,190 --> 00:21:12,690 ระมัดระวังตัวให้ดีเถอะ เอเลเนอร์ 310 00:21:12,760 --> 00:21:14,830 ไปตายซะ ชาร์ลส์ 311 00:21:22,800 --> 00:21:24,700 กัปตันเรือบอกว่าพวกเราจะเป็นมหาเศรษฐี 312 00:21:26,470 --> 00:21:28,910 ไอ้ลูกหมาเอ้ย เจ้าทำได้สำเร็จ 313 00:21:30,410 --> 00:21:31,740 ข้าทำได้สำเร็จ 314 00:21:31,810 --> 00:21:33,670 เกิดอะไรขึ้นหรือ ข้าคิดว่าซิงเกิลตัน ได้รับคะแนนโหวตอย่างท่วมท้นซะอีก 315 00:21:33,750 --> 00:21:37,440 ผลปรากฏว่าคุณซิงเกิลตัน ไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมกับอำนาจบัญชาการ 316 00:21:37,510 --> 00:21:40,240 พวกเรามีปัญหาบีบบังคับ มากยิ่งกว่าที่จะเข้าร่วมด้วย 317 00:21:40,300 --> 00:21:41,740 ข้าควรจะรอไหม 318 00:21:43,040 --> 00:21:45,000 กัปตันเวนกำลังจะไปพอดีเลย 319 00:21:58,880 --> 00:22:02,450 เฮ้ แม่งมันเกิดอะไรขึ้นกับเรือลำนั้น 320 00:22:02,510 --> 00:22:04,510 ซิงเกิลตันอยู่ไหน 321 00:22:05,580 --> 00:22:08,050 หน้าอก หน้าอก 322 00:22:08,110 --> 00:22:11,210 เต้านม เต้านม 323 00:22:11,280 --> 00:22:13,480 นมจากเต้า นมจากเต้า 324 00:22:13,550 --> 00:22:15,750 แม่งมันก็อันเดียวกันนั่นแหล่ะ 325 00:22:15,820 --> 00:22:19,490 ใช่ กัปตันข้าแน่ใจว่ามันดูเหมือนกัน 326 00:22:22,900 --> 00:22:25,060 เจ้ากำลังมัวทำห่าเหวอะไรอยู่งั้นหรือ 327 00:22:25,130 --> 00:22:26,730 ดูนี่สิ 328 00:22:26,800 --> 00:22:29,630 อย่างที่ข้าได้อธิบายไปแล้ว นี่คือผลงานของแอนเดรียน แฮนน์เนแมน 329 00:22:29,700 --> 00:22:31,540 ผลงานชิ้นเอก อย่างตรึงตาตรึงใจ 330 00:22:31,600 --> 00:22:35,410 ชิ้นนี้คือสิ่งที่น่าขยะแขยง 331 00:22:35,470 --> 00:22:37,640 เพื่อชี้ให้เห็นว่าคุณค่าของคนหนึ่ง มีผลกระทบต่อบุคคลอื่น 332 00:22:37,710 --> 00:22:40,370 เป็นการเปรียบเปรยว่าเชื้อสาย มีสัญญาผูกมัดอย่างยิ่งต่อเหตุผล 333 00:22:45,070 --> 00:22:47,710 หน้าอก หน้าอก 334 00:22:47,780 --> 00:22:50,280 เต้านม เต้านม 335 00:22:51,450 --> 00:22:52,880 ข้ารักเมืองนี้ที่สุดเลย 336 00:22:52,950 --> 00:22:55,850 ข้าดีใจอย่างมากที่เจ้าได้รับความบันเทิงใจ 337 00:22:55,910 --> 00:22:58,940 ข้าขอโทษ พวกเราไม่ได้ออกมาตามหา ไอ้พ่อครัวกันงั้นหรือ 338 00:22:59,020 --> 00:23:02,180 - พวกเราออกตามหาสิ มีโชคใดๆบ้างไหม - ไม่ และข้าออกค้นหาทุกซอกทุกมุมแล้ว 339 00:23:02,250 --> 00:23:04,750 ในขณะเดียวกัน เจ้าไม่ได้ย้ายตูด ออกจากไอ้ตอไม้นี้ทั้งวันเลย 340 00:23:04,820 --> 00:23:07,560 บิลลี่ 341 00:23:07,620 --> 00:23:09,560 หยุดพักเสียบ้าง 342 00:23:09,620 --> 00:23:14,530 หน้าอก หน้าอก เต้านม เต้านม นมจากเต้า นมจากเต้า 343 00:23:16,830 --> 00:23:18,760 ข้าได้พูดจาอย่างตรงไปตรงมากับเจ้ามาโดยตลอด ใช่ไหมเล่า 344 00:23:18,830 --> 00:23:21,270 ไม่เคยโกหก ไม่เคยการป้องกันความเสี่ยง 345 00:23:24,810 --> 00:23:26,940 เจ้าทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว 346 00:23:30,080 --> 00:23:34,410 เมื่อวานตอนที่เจ้าส่งข้าให้ไปกับกัปตัน เพื่อเดินทางไปยังเกาะฮาร์เบอร์ 347 00:23:34,480 --> 00:23:38,310 เจ้าบอกข้าว่าจะต้องยับยั้งเขา ถ้าหากเขา พยายามทำอะไรที่ถลำลึกไปไกลจนเกินไป 348 00:23:38,380 --> 00:23:40,220 ข้าก็ทำแล้วไงเล่า 349 00:23:40,280 --> 00:23:42,050 ซิงเกิลตันไม่ใช่ขี้ขโมย 350 00:23:42,120 --> 00:23:44,950 ฟลินท์หลอกล่อให้เขาเข้าไปยังการต่อสู้ จากนั้นก็ลงมือฆ่าเขา 351 00:23:45,010 --> 00:23:46,620 นั่นไม่ใช่การถลำลึกไปไกลจนเกินไปงั้นหรือ 352 00:23:46,680 --> 00:23:48,750 ซิงเกิลตันไม่ใช่พ่อนักบุญหรอก 353 00:23:48,820 --> 00:23:50,780 เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นก็คือ ข้าต้องมาโกหกต่อลูกเรือของข้า 354 00:23:50,850 --> 00:23:52,520 เพื่อปกป้องกะลาหัวกัปตัน 355 00:23:52,580 --> 00:23:54,850 เจ้าโกหกก็เพื่อปกป้องลูกเรือต่างหากเล่า 356 00:23:54,920 --> 00:23:56,350 เจ้าก็ได้เห็นพวกสการ์บอรอฟแล้ว สหาย 357 00:23:56,420 --> 00:23:58,120 เจ้ารู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น 358 00:24:00,090 --> 00:24:02,960 พวกเขาจะออกปล้นสะดมไม่ได้อีกตลอดไป 359 00:24:05,330 --> 00:24:08,960 ฟลินท์บอกว่าพวกเราจำเป็นต้องมีราชา 360 00:24:11,970 --> 00:24:13,460 นั่นคือสิ่งที่เจ้าคิดงั้นหรือ 361 00:24:15,030 --> 00:24:17,840 ข้าคิดว่าพวกเราจำเป็นต้องมีอะไรสักอย่าง 362 00:24:17,910 --> 00:24:22,010 เบี้ย 5 ล้านดอลลาร์ มันคือตำแหน่งที่ดีต่อการเริ่มต้น 363 00:24:24,320 --> 00:24:26,620 ถ้าอย่างนั้น ข้าเดาว่าพวกเรา คงจะต้องออกตามหาตัวมันต่อไป 364 00:24:26,680 --> 00:24:29,190 ไม่จำเป็นหรอก 365 00:24:29,250 --> 00:24:30,680 - มีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ข้างบนนั้น - ที่ไหนหรือ 366 00:24:30,760 --> 00:24:33,520 - ที่ซ่องกระหรี่ - อ้อ ซ่องกระหรี่ 367 00:24:35,200 --> 00:24:36,960 พาพวกเขาเข้าไปข้างใน 368 00:24:47,510 --> 00:24:49,500 เหตุไฉนพวกเราถึงสะกดรอยตาม พ่อค้าประเมินสินค้าหรือ 369 00:24:49,570 --> 00:24:52,730 เพราะว่าถ้าหากข้าเป็นไอ้พ่อครัวคนนี้ และข้าอยากจะขายหมายกำหนดการ 370 00:24:52,810 --> 00:24:56,080 และหลบหนีไปจากสถานที่แห่งนี้อย่างเป็นเศรษฐี ข้าจำเป็นต้องทำ 2 สิ่ง... 371 00:24:56,140 --> 00:24:59,410 ข้าจำเป็นต้องมีเรือ และข้าจำเป็นต้องมีวิธีการชำระเงิน 372 00:24:59,480 --> 00:25:01,350 วิธีการชำระเงินงั้นหรือ 373 00:25:02,410 --> 00:25:04,110 แล้วเบี้ยเหรียญทองเล่า 374 00:25:04,180 --> 00:25:07,610 เหรียญทองมันหนักจนเกินไป ดึงดูดความสนใจมากจนเกินไป 375 00:25:07,680 --> 00:25:09,880 ดังนั้นข้าจำเป็นต้องมีตั๋วแลกเงิน 376 00:25:09,950 --> 00:25:12,350 - หรือว่า... - เพชรพลอย 377 00:25:12,410 --> 00:25:14,880 ข้าคิดเอาไว้ว่าเป็นไข่มุก 378 00:25:14,950 --> 00:25:18,980 และข้าจะต้องรู้ให้ได้ว่ามูลค่าเท่าไหร่กันแน่ ที่ข้าจะได้รับ 379 00:25:34,880 --> 00:25:36,490 คุณเกตส์ 380 00:25:36,550 --> 00:25:37,980 สวัสดี ไอ้หนู 381 00:25:38,060 --> 00:25:40,190 แม่งพวกเจ้า 2 คนจะไปไหนกันงั้นหรือ 382 00:25:40,260 --> 00:25:42,860 มาสนุกกับพวกเราสิ 383 00:25:42,930 --> 00:25:44,820 แล้วพวกเราจะตามเจ้าไปนะ 384 00:25:44,900 --> 00:25:46,890 มีโอกาสใดๆที่เป็นไปได้ไหม ว่าเขาขึ้นไปสมสู่อีตัวอย่างรีบๆ 385 00:25:48,300 --> 00:25:51,200 พร้อมมีแอนน์ โบนนี่คอยยืนคุ้มกันประตูงั้นหรือ 386 00:25:53,970 --> 00:25:56,810 เปล่งปลั่งและไข่มุกชั้นดีอย่างยิ่ง 387 00:25:58,370 --> 00:26:01,210 มั่นใจได้เลย แม่สาวน้อย มีคุณภาพค่อนข้างดีทีเดียว 388 00:26:01,280 --> 00:26:04,980 มูลค่า 200 เปโซส์ได้ทุกๆสำนักหักบัญชี ในประเทศอาณานิคมที่มีความศิวิไลซ์ 389 00:26:06,850 --> 00:26:08,750 และพวกมันที่เหลือเล่า 390 00:26:13,720 --> 00:26:16,290 - ไม่มีเจตนาดูถูกกันนะ - ไม่เลยแม่แต่นิดเดียว 391 00:26:23,760 --> 00:26:25,730 แน่นอนว่าข้าดูดกระดอเจ้าไม่ได้ ในขณะที่เจ้าทำอย่างนั้น 392 00:26:26,960 --> 00:26:29,230 เอ่อ ขอบคุณ ไม่ต้อง 393 00:26:30,320 --> 00:26:33,470 ใช้มือของข้าชักว่าวให้ไหม ร้องเพลงสักหน่อยไหม 394 00:26:33,530 --> 00:26:35,930 บางสิ่งที่มูลค่าสำหรับการจ่ายเบี้ยซื้องั้นหรือ 395 00:26:36,000 --> 00:26:37,700 แม่งไอ้สายตาเอ้ย 396 00:26:42,110 --> 00:26:43,740 พ่อของข้าอยู่ภายใต้จับกุมงั้นหรือ 397 00:26:43,810 --> 00:26:45,740 ในทางเทคนิค เป็นผู้หลบหนีคดี 398 00:26:45,810 --> 00:26:47,240 ข้าได้นำตัวเขาไปไว้ในเรือวอลรัส 399 00:26:47,310 --> 00:26:50,950 เขาได้รับบาดเจ็บในระหว่างที่หลบหนี แต่เขารอดชีวิต 400 00:26:51,010 --> 00:26:53,220 ช่างโชคร้าย พูดแทนไม่ได้เช่นเดียวกัน กับชื่อเสียงหน้าตาของเขา 401 00:26:53,280 --> 00:26:55,850 นี่มันเป็นไปไม่ได้ 402 00:26:55,920 --> 00:26:58,410 เขาติดสินบนบรรดาท่านลอร์ด ผู้ครอบครองกรรมสิทธิ์มานานหลายปีแล้ว 403 00:26:58,490 --> 00:27:00,420 พวกเขาได้อนุมัติให้เขาเป็นข้าหลวง เจ้าของเมืองที่นี่ 404 00:27:00,490 --> 00:27:03,560 มันเป็นที่ประจักษ์ปรากฏว่าพวกเขา ได้เปลี่ยนใจขึ้นมา 405 00:27:03,630 --> 00:27:05,530 ดูเหมือนเจ้าไม่ยินดียินร้ายกับเรื่องนี้เลย 406 00:27:05,590 --> 00:27:07,860 ข้าไม่เคยชอบพ่อของเจ้าสักเท่าไหร่นัก 407 00:27:07,920 --> 00:27:10,020 หมกมุ่นอยู่กับภาพลักษณ์จนเกินไป 408 00:27:10,090 --> 00:27:12,250 นางไม่ได้พูดถึงการแสดงความคิดเห็น ต่อผู้คนของเจ้า 409 00:27:12,330 --> 00:27:14,290 ทันทีที่ข่าวการสั่งจับกุมตัวคุณกูทรี แพร่กระจายออกไป 410 00:27:14,360 --> 00:27:16,160 กิจการทางธุรกิจของเราที่นี่ จะอยู่ไม่รอดอีกต่อไป 411 00:27:16,230 --> 00:27:18,560 ไม่มีท่าเรือถูกต้องตามกฎหมายสักแห่ง ที่ต้องการพวกเรา 412 00:27:18,630 --> 00:27:21,620 และเรือของเขา พวกเรือที่บรรทุกสินค้าของเจ้า ไปยังตลาด 413 00:27:21,690 --> 00:27:23,260 ถ้าหากพวกมันถูกยึดไว้เป็นของกลางแล้ว 414 00:27:23,320 --> 00:27:25,260 พวกเขาจะไม่มีเส้นทางไหน กลับไปยังบอสตันได้ 415 00:27:27,360 --> 00:27:31,460 กัปตัน พวกเราจะต้องจบเห่กันที่นี่แน่ 416 00:27:31,530 --> 00:27:35,100 ภายใต้สถานการณ์ปกติ ข้าคงจะเห็นด้วยกับเจ้า 417 00:27:35,170 --> 00:27:38,130 - โดยวิธีใดก็ตาม... - โดยวิธีใดก็ตามอะไรหรือ 418 00:27:40,160 --> 00:27:43,440 ให้ข้าเล่าเรื่องราวให้เจ้าฟังเถิด 419 00:27:43,500 --> 00:27:45,430 เรื่องชาวสเปนผู้มีนามว่าวาสเควซ 420 00:28:03,450 --> 00:28:05,250 ยินดีที่ได้รับการรับใช้ 421 00:28:09,750 --> 00:28:11,980 ขอบคุณสำหรับความอดทนของเจ้า ต่อการใหญ่เหล่านี้ 422 00:28:12,050 --> 00:28:14,550 เจ้าเข้าใจดีว่าหุ้นส่วนของข้า จำเป็นต้องระมัดระวังตัวอย่างแท้จริง 423 00:28:14,620 --> 00:28:17,210 ข้าไม่ได้ตำหนิเขาในเรื่องจิ๊บๆหรอก 424 00:28:17,280 --> 00:28:19,050 ทีนี้ เรามาปรึกษาหารือกัน เรื่องจัดส่งของดีไหมเล่า 425 00:28:19,110 --> 00:28:21,380 ที่ซากเรือแตกในยามอาทิตย์อัสดง 426 00:28:21,450 --> 00:28:24,410 ทันทีที่เข้าได้เห็นถุงย่าม ถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา 427 00:28:24,490 --> 00:28:26,620 เขาจะส่งมอบแผ่นกระดาษให้ 428 00:28:42,930 --> 00:28:44,840 มีอะไรผิดปกติงั้นหรือ 429 00:28:44,900 --> 00:28:46,870 มันคลุมเครือ ซึ่งเป็นสิ่งที่ยั่วยวนใจอย่างยิ่ง 430 00:28:46,940 --> 00:28:48,970 ทั้งความงามของเจ้าหรือว่าข่าวกรองของเจ้า 431 00:28:49,030 --> 00:28:51,110 เจ้าช่างปากหวานเหลือเกิน นายท่าน 432 00:28:51,170 --> 00:28:53,340 อ้อ อย่าเคลิบเคล้มจนลืมตัวไปเล่า 433 00:28:56,610 --> 00:28:58,920 เจ้า 434 00:28:58,980 --> 00:29:00,120 มีปัญหาอะไรหรือ กัปตัน 435 00:29:00,180 --> 00:29:02,890 นางไม่ได้มีกระดาษของเจ้าหรอก ฟลินท์ต่างหากเล่าที่มีมัน 436 00:29:02,960 --> 00:29:05,250 เขาฆ่าซิงเกิลตัน ค้นเจอมันในศพของเขา 437 00:29:05,330 --> 00:29:08,600 บรรดาลูกเรือของเขาไชโยโห่ร้องไปทั่วเกาะ ราวกับปล้นสะดมยึดทรัพย์สมบัติเป็นของพวกมันเรียบร้อยแล้ว 438 00:29:08,660 --> 00:29:11,050 เรื่องนั้นมันเป็นไปไม่ได้หรอก หุ้นส่วนของข้ามีกระดาษหน้านั้น 439 00:29:11,150 --> 00:29:12,190 อะไร 440 00:29:12,240 --> 00:29:14,570 คุณซิงเกิลตันไม่ใช่พ่อค้า ข้ารับประกันกับเจ้าได้เลย 441 00:29:14,600 --> 00:29:16,810 - เมื่อกี้เจ้าพูดว่้าอะไรนะ - ชาร์ลส์ 442 00:29:16,880 --> 00:29:19,680 หุบปาก เเจ็ค เจ้าอยากกดดันเรื่องนี้ ต่อไปจริงๆงั้นหรือ 443 00:29:19,750 --> 00:29:22,570 - หลอกข้าเหมือนไอ้หน้าโง่งั้นหรือ - เจ้าเข้าใจผิดไปแล้ว 444 00:29:22,630 --> 00:29:24,070 ใช่ แม่งข้าเข้าใจถูกแล้ว 445 00:29:24,130 --> 00:29:25,600 ข้าต้องการอาวุธ 446 00:29:25,670 --> 00:29:27,830 บอกความจริงกับข้ามาสิ 447 00:29:27,910 --> 00:29:30,330 - หน้ากระดาษมันถูกฉกฉวยไปแล้ว - ไม่ใช่ 448 00:29:30,400 --> 00:29:32,300 เจ้ามีเชิงเทียน 449 00:29:32,360 --> 00:29:35,400 หรือว่าเกือกม้าที่มันหนักๆบ้างไหม 450 00:29:35,470 --> 00:29:37,600 - นั่นแหล่ะสิ่งที่ข้าต้องการ - หลอกข้าเหมือนไอ้หน้าโง่งั้นหรือ 451 00:29:37,680 --> 00:29:40,340 - เจ้าเข้าใจผิดไป - แม่งข้าเข้าใจถูกแล้ว 452 00:29:40,410 --> 00:29:42,640 แม่งอย่ามาโกหกข้า 453 00:29:42,710 --> 00:29:45,180 นางไม่ได้โกหก ชาร์ลส์ ฟลินท์ต่างหากเล่าที่โกหก 454 00:29:45,240 --> 00:29:47,050 - อะไรนะ - เขาทำหน้ากระดาษหายไป 455 00:29:47,110 --> 00:29:48,780 ดังนั้นเขาจะทำอย่างไรได้เล่า เขาก็เลยแต่งเรื่องขึ้นมา 456 00:29:48,840 --> 00:29:50,480 เขาใส่ร้ายว่าซิงเกิลตันเป็นขี้ขโมย และฆ่าเขา 457 00:29:50,550 --> 00:29:52,010 เพื่อกลบเกลื่อนข้อโต้แย้ง 458 00:29:52,080 --> 00:29:54,250 ฉกฉวยโอกาสทำให้เสร็จโดยเร็ว ในขั้นตอนการก่อกบฏเขา 459 00:29:54,320 --> 00:29:56,910 จากนั้นหวังว่าเขาจะสามารถเอามันกลับคืนมาได้ ก่อนที่ทุกคนจะรู้ทันแผนการ 460 00:29:56,990 --> 00:29:59,360 ขอพูดอย่างตามตรง ชาร์ลส์ พวกเราเชื่อว่าในขณะที่ 461 00:29:59,420 --> 00:30:01,720 ซิงเกิลตันรวมหัวกันวางแผนอย่างลับๆกับเจ้า เพื่อปลดตำแหน่งกัปตันเรือของฟลินท์ 462 00:30:01,790 --> 00:30:04,690 กำลังพยายามหลอกใช้อีตัวและหลอกลวง เอาเบี้ยจากลูกเรือของเจ้าจนหมดตัวงั้นหรือ 463 00:30:04,750 --> 00:30:05,990 พูดในสิ่งที่เจ้าต้องการเกี่ยวกับซิงเกิลตัน 464 00:30:06,060 --> 00:30:08,020 แต่เขาไม่ได้ฉลาด หรือว่าไม่ได้โง่เขลาถึงขนาดนั้นเช่นกัน 465 00:30:08,090 --> 00:30:10,760 ทีนี้ เจ้าช่วยกรุณานำตัวนางลงมาได้ไหม ดังนั้นพวกเราจะได้ทำการซื้อขายให้เสร็จสิ้น 466 00:30:10,830 --> 00:30:13,630 นั่นคือสิ่งที่เจ้าคิดเอาไว้ใช่ไหมเล่า แม่งเจ้าจะหลอกลวงเอาเบี้ยพวกเราจนหมดตัว 467 00:30:13,700 --> 00:30:15,370 และจากนั้นซุกหัวอยู่ข้างหลังเอเลเนอร์ใช่ไหมเล่า 468 00:30:15,430 --> 00:30:17,540 เจ้าคิดจริงๆหรือว่าข้าจะปล่อยเรื่องนั้น ให้มันเกิดขึ้นได้ 469 00:30:17,600 --> 00:30:19,840 เจ้าคิดว่าข้าแม่งน่าสมเพชอย่างนั้นหรือ 470 00:30:19,900 --> 00:30:22,070 ให้ตายสิ แม่สาวน้อย 471 00:30:55,780 --> 00:30:59,210 เว้นเสียแต่ว่าคุณซิงเกิลตันจะลุกขึ้นมา จากหลุกฝังศพเพื่อมาแอบฟังพวกเรา... 472 00:31:00,680 --> 00:31:02,650 เพื่อมาปรากฏตัวว่านางกำลังพูดความจริง 473 00:31:05,550 --> 00:31:08,920 ถ้าหากเขาเข้าใจเรื่องนี้ผิดไป เขาจะต้องให้คำตอบกับลูกเรือของเรา 474 00:31:08,980 --> 00:31:12,790 ถ้าหากเจ้าโกหก เจ้าจะต้องตอบคำถามกับข้า 475 00:31:17,660 --> 00:31:19,560 ใช่ เอาเถอะ 476 00:31:23,670 --> 00:31:25,270 เรือแอลอูร์คาเดอลิม่างั้นหรือ 477 00:31:25,330 --> 00:31:26,530 ถูกต้อง 478 00:31:26,600 --> 00:31:28,770 เจ้ากำลังพูดถึงพระราชวังลอยฟ้า 479 00:31:28,840 --> 00:31:31,640 ไม่เคยมีผู้ใดบุกปล้นสะดมเรือใบแกลเลียน บรรทุกทรัพย์สมบัติมหาศาลขนาดนั้นได้เลย 480 00:31:31,710 --> 00:31:33,480 ตามล่าเรือลำนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าเถอะ 481 00:31:33,540 --> 00:31:35,950 มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นในภายหลัง สิ่งที่ข้าต้องการความช่วยเหลือของเจ้า 482 00:31:36,010 --> 00:31:38,750 ในภายหลังงั้นหรือ เหตุไฉนถึงไม่หวนกลับไปยังนัสเซาเล่า 483 00:31:38,820 --> 00:31:41,850 พร้อมเบี้ยมหาศาลขนาดนั้นและพ่อของข้า ถอนตัวไปจากธุรกิจ เหตุไฉนถึงไม่หลบหนีไป 484 00:31:41,920 --> 00:31:45,090 สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับวิถีชีวิตของเรา ไม่ใช่การวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิง 485 00:31:47,660 --> 00:31:51,490 แต่ด้วยเบี้ยที่ข้าปล้นสะดมมาจากเรือยักษ์ 486 00:31:51,570 --> 00:31:54,870 พวกเราสามารถซื้อปืนใหญ่เพิ่มขึ้นได้ 50 กระบอก เพื่อป้อมปราการ 487 00:31:54,940 --> 00:31:57,140 พวกเราสามารถสร้างเรือ เพื่อปกป้องชายฝั่งทะเลของเราได้ 488 00:31:57,200 --> 00:31:59,340 และฝึกฝนทหารใหม่เพื่อแล่นเรือเหล่านั้นได้ 489 00:32:00,580 --> 00:32:02,640 พวกเราสามารถทำมาหากินบนผืนแผ่นดินได้ 490 00:32:02,710 --> 00:32:05,010 ปลูกพืชผักและเลี้ยงปศุสัตว์ได้ 491 00:32:06,290 --> 00:32:08,390 จากนั้นผู้ใดก็ตามที่เดินทางมาถึง ชายฝั่งทะเลของเราเป็นกลุ่มแรก 492 00:32:08,450 --> 00:32:10,960 ไม่ว่าจะเป็นชาวอังกฤษหรือชาวสเปน 493 00:32:11,020 --> 00:32:13,760 คาดการณ์ได้เลยว่าจะไม่ได้รับการต้อนรับ อย่างเซอร์ไพรส์ 494 00:32:16,030 --> 00:32:19,770 ประเทศของโจรสลัด 495 00:32:22,440 --> 00:32:24,410 เจ้ามีข้อสงสัยของเจ้าอะไรหรือ 496 00:32:24,480 --> 00:32:28,240 หันหลังจากการเป็นโจรสลัด มาเป็นเกษตรกรและกองทัพทหารงั้นหรือ 497 00:32:28,310 --> 00:32:32,310 ทำสงครามต่อสู้กับรัฐบาลอังกฤษ ด้วยเศษไม้ในมหาสมุทรแอตแลนติกงั้นหรือ 498 00:32:32,380 --> 00:32:34,380 สงสัยว่า กัปตันฟลินท์ 499 00:32:34,440 --> 00:32:37,450 ยังไม่ทันได้เริ่มต้นอธิบาย ว่าข้ารู้สึกอย่างไรบ้าง 500 00:32:37,510 --> 00:32:40,710 หากจะต้องมีสงคราม นั่นคงจะเป็นทางเลือก ของรัฐบาลอังกฤษ 501 00:32:40,780 --> 00:32:42,980 ข้าคงจะต้องยอมรับคำขอโทษ ตั้งชื่อผืนแผ่นดิน 502 00:32:43,050 --> 00:32:44,490 และเจ้าเมืองที่ข้าไว้เนื้อเชื่อใจได้ 503 00:32:44,550 --> 00:32:46,150 และดังนั้นเหล่าผู้ชายส่วนใหญ่ ที่อยู่ข้างนอกนั้น 504 00:32:46,220 --> 00:32:47,820 พวกเขาไม่ใช่สัตว์เดรัจฉาน คุณสก๊อต 505 00:32:47,890 --> 00:32:49,320 พวกเขาเป็นผู้ชายที่โหยหาความหวัง 506 00:32:49,390 --> 00:32:51,250 มอบสิ่งนั้นกลับคืนมาให้พวกเขา 507 00:32:51,320 --> 00:32:53,690 ใครเป็นคนพูดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นได้เล่า 508 00:32:55,290 --> 00:32:57,450 เหตไฉนถึงทำเช่นนี้ 509 00:32:57,520 --> 00:32:59,690 เหตไฉนถึงมาที่นี่ 510 00:33:00,890 --> 00:33:06,140 ราชาโอดิสซูส ได้สเด็จกลับแคว้นอิธาชา 511 00:33:06,200 --> 00:33:07,860 จากการลงไปเที่ยวเมืองยมโลก 512 00:33:09,700 --> 00:33:13,830 เหล่าผีได้บอกพระองค์ว่า ทันทีที่พระองค์กลับไปถึงเมือง 513 00:33:13,900 --> 00:33:17,100 ให้พระองค์ฆ่าศัตรูทั้งหมดของพระองค์ทันที 514 00:33:17,170 --> 00:33:18,440 และทำความสะอาดวังของพระองค์ ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย 515 00:33:18,510 --> 00:33:22,070 พระองค์จะต้องทำสิ่งหนึ่งเป็นสิ่งสุดท้าย ก่อนที่พระองค์ถึงจะบรรทมได้ 516 00:33:22,150 --> 00:33:24,980 เหล่าผีได้บอกพระองค์ว่า ให้ไปหยิบไม้พายเรือ 517 00:33:25,040 --> 00:33:27,450 และพายเรือออกทะเล 518 00:33:27,510 --> 00:33:29,480 และจงพายเรือต่อไปเรื่อยๆ 519 00:33:29,560 --> 00:33:32,450 จนกระทั่งมีใครบางคนเข้าใจผิด คิดว่าไม้พายเรือเป็นพลั่ว 520 00:33:34,160 --> 00:33:35,990 สำหรับสิ่งนั้นมันจะต้องเป็นสถานที่ ที่ไม่มีมนุษย์ 521 00:33:36,060 --> 00:33:37,800 ที่เคยสร้างปัญหาวุ่นวายให้ท้องทะเล 522 00:33:39,560 --> 00:33:42,160 และนั่นคือที่ซึ่งเขาได้ค้นพบกับความสงบสุข 523 00:33:43,430 --> 00:33:45,330 ในท้ายที่สุด นั่นคือทั้งหมดที่ข้าต้องการ 524 00:33:46,940 --> 00:33:50,100 เพื่อเดินหนีไปจากท้องทะเล และค้นหาความสงบสุขสักแห่ง 525 00:33:54,580 --> 00:33:56,270 ข้าคิดว่าพวกเราตามหามันเจอแล้ว 526 00:33:56,340 --> 00:33:57,810 เจออะไรงั้นหรือ 527 00:33:57,880 --> 00:34:00,010 หมายกำหนดการเดินเรือแอลอูร์คา ที่มันถูกฉกชิงไปจากข้า 528 00:34:00,080 --> 00:34:02,310 เมื่อไหร่เจ้าจะวางแผนการ ต่อเรื่องนั้นที่กล่าวถึงงั้นหรือ 529 00:34:02,380 --> 00:34:04,680 ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว พวกเราใกล้จะได้มันกลับคืนมาแล้ว 530 00:34:04,750 --> 00:34:06,450 เวนเพิ่งจะไปพบฟราเซียร์ที่ซ่องกระหรี่ 531 00:34:06,510 --> 00:34:08,140 ข้าสันนิษฐานว่าเขาเป็นพ่อค้า 532 00:34:08,210 --> 00:34:12,250 พวกเราตามไอ้ขี้ขโมยไม่ทัน เขากำลังใช้อีตัวคนหนึ่งเป็นนายหน้าให้ 533 00:34:12,320 --> 00:34:14,550 ข้าทิ้งบิลลี่เอาไว้ที่นั่น คอยจับตาดูสถานการณ์ 534 00:34:14,610 --> 00:34:18,490 หากเราพบการเคลื่อนไหว จะมีโอกาสครึ่งหนึ่ง เพื่อเดินหน้าเรื่องนี้ได้เหนือกว่า 535 00:34:18,560 --> 00:34:20,420 ไปตามหาตัวพ่อครัว... 536 00:34:32,870 --> 00:34:35,770 มาก็ดีเลย บางทีเจ้าคงจะทำให้นางยอมพูด 537 00:34:35,840 --> 00:34:39,280 - ข้าสบายดี - ฮึ แม่งเจ้าสบายดีตายห่า 538 00:34:39,340 --> 00:34:42,780 นางเกือบจะรนหาเรื่องให้ตัวเองถูกฆ่าตาย โดยกัปตันเวน 539 00:34:42,840 --> 00:34:44,840 ข้าอยากจะรู้เพราะเหตุใด 540 00:34:44,910 --> 00:34:47,280 ให้พวกเราคุยกันตามลำพัง นูแนน 541 00:34:49,050 --> 00:34:50,480 ไปกันเถอะ 542 00:35:04,170 --> 00:35:06,410 - แม็กซ์ ข้า... - ข้าดีใจที่เจ้ามาที่นี่ 543 00:35:06,480 --> 00:35:08,550 ข้ากำลังจะส่งข่าวไปบอกเจ้าอยู่พอดีเลย 544 00:35:08,610 --> 00:35:12,280 ข้าและเจ้ามีเรื่องจะต้องตัดสินใจ และจะต้องทำเดี๋ยวนี้เลย 545 00:35:12,350 --> 00:35:15,650 ข้าพร้อมทำข้อตกลงที่ยิ่งใหญ่ได้รับค่าตอบแทน ด้วยเบี้ยก้อนใหญ่ที่ข้าเป็นนายหน้า 546 00:35:15,720 --> 00:35:18,330 แม็กซ์ ข้าต้องการให้เจ้า เอาหมายกำหนดการให้ข้า 547 00:35:18,390 --> 00:35:20,390 หมายกำหนดการของฟลินท์ 548 00:35:22,160 --> 00:35:23,830 เมื่อเช้านี้ตอนที่เจ้าได้พูดถึง เรื่องการเป็นอิสระ 549 00:35:23,890 --> 00:35:26,060 จากนูแนน นั่นคือสิ่งที่เจ้าหมายถึงมันใช่ไหมเล่า 550 00:35:26,130 --> 00:35:28,500 เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร 551 00:35:28,560 --> 00:35:30,300 มันไม่สำคัญหรอก 552 00:35:30,360 --> 00:35:33,340 แม็กซ์ ฟลินท์ต้องการกระดาษหน้านั้น 553 00:35:33,400 --> 00:35:35,340 เบี้ยที่เขาได้รับจากทรัพย์สินที่ยึดมาได้ของเขา 554 00:35:35,400 --> 00:35:38,340 มันจะมอบอนาคตให้สถานที่แห่งนี้ มันจะมอบอนาคตให้พวกเราที่นี่ 555 00:35:38,410 --> 00:35:41,710 ถ้าหากหน้ากระดาษไม่ได้ถูกส่งไปให้เวน เขาจะต้องฆ่าข้าแน่ 556 00:35:43,320 --> 00:35:45,150 ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้ 557 00:35:45,220 --> 00:35:47,850 สก๊อตสามารถปกป้องเจ้าได้ เจ้าจะต้องเชื่อใจข้า 558 00:35:51,690 --> 00:35:53,690 หนีไปกับข้าเถอะ 559 00:35:53,760 --> 00:35:55,620 - อะไรนะ - ข้ามีเรือกำลังจอดรออยู่ 560 00:35:55,690 --> 00:35:57,690 ข้าจะมีเบี้ยมากพอสำหรับพวกเรา เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง 561 00:35:57,760 --> 00:35:59,530 - ข้าไปจากที่นี่ไม่ได้ - เหตุใดถึงไม่ได้เล่า 562 00:36:00,990 --> 00:36:06,800 เพราะว่าข้าใช้เวลาชั่วทั้งชีวิตของข้า พยายามสร้างบางสิ่งขึ้นมาที่นี่ 563 00:36:06,870 --> 00:36:08,910 มันคือทั้งหมดที่ข้ามี ข้าจะเดินหนีมันไปเฉยๆไม่ได้ 564 00:36:08,970 --> 00:36:10,440 มันไม่ใช่ทั้งหมดที่เจ้ามี 565 00:36:10,510 --> 00:36:13,780 เอเลเนอร์ สถานที่แห่งนี้มันมีแค่ทราย 566 00:36:13,840 --> 00:36:15,780 ทรายมันรักเจ้าตอบไม่ได้หรอก 567 00:36:15,840 --> 00:36:17,820 เจ้ารู้เรื่องนี้ เจ้าจะต้องรู้เรื่องนี้ดีสิ 568 00:36:19,050 --> 00:36:20,580 พ่อของเจ้าทิ้งเจ้าไป 569 00:36:20,650 --> 00:36:22,780 แม่ของเจ้าถูกพรากไปจากเจ้า 570 00:36:22,850 --> 00:36:24,920 ทุกคนที่เจ้ามี คนที่เคยรักเจ้าล้วนสูญหายไป 571 00:36:24,980 --> 00:36:27,220 และมันคอยหลอกหลอนเจ้า 572 00:36:27,290 --> 00:36:28,650 แต่ไม่ใช่ข้า 573 00:36:28,720 --> 00:36:32,190 ข้าจะไม่มีวัน ทอดทิ้งเจ้าอย่างเด็ดขาด 574 00:36:32,260 --> 00:36:34,430 ข้ารักเจ้า 575 00:36:37,700 --> 00:36:40,310 คุณนายกูทรี 576 00:36:44,540 --> 00:36:47,320 - เจ้าพาพวกเขามาที่นี่งั้นหรือ - ข้า... 577 00:36:55,900 --> 00:36:58,700 ไปกับข้าเถอะ เดี๋ยวนี้เลย 578 00:36:58,760 --> 00:37:01,940 เรือมันกำลังจอดอยู่ พวกเราจะเป็นอิสระจากสถานที่แห่งนี้ 579 00:37:02,000 --> 00:37:04,400 พวกเราจะได้ใช้ชีวิตร่วมกัน 580 00:37:04,470 --> 00:37:06,370 เเละการเริ่มต้นนี้มันเกิดขึ้นในชั่วพริบตา 581 00:37:06,440 --> 00:37:09,040 ทั้งหมดที่เจ้าจะต้องพูดก็คือตอบว่าตกลง 582 00:37:11,780 --> 00:37:13,520 เราทั้งคู่จะถูกปลดปล่อยเป็นอิสระ 583 00:37:22,220 --> 00:37:23,720 เข้ามาได้ 584 00:37:33,260 --> 00:37:35,490 แม็กซ์ ข้าต้องการให้เจ้าบอกข้ามา ว่ากระดาษมันอยู่ไหน 585 00:37:38,340 --> 00:37:40,100 และหากข้าไม่บอก จากนั้นจะทำอะไรงั้นหรือ 586 00:37:44,780 --> 00:37:47,490 เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องจบลงอย่างเลวร้าย 587 00:37:47,550 --> 00:37:49,120 ข้าต้องการให้นางพูดมันออกมา 588 00:37:49,190 --> 00:37:51,560 ข้าต้องการให้นางพูดคำนั้นออกมาว่า นางจะนั่งอยู่ตรงนี้และดู 589 00:37:51,620 --> 00:37:54,790 ในขณะที่เจ้าทุบตีข้าเพื่อให้ได้รับคำตอบ เพื่อปกป้องสถานที่แห่งนี้ 590 00:37:56,190 --> 00:37:57,930 พูดสิ 591 00:38:04,310 --> 00:38:06,140 พูดมันออกมาสิ 592 00:38:15,520 --> 00:38:17,620 ที่ซากเรือแตกในยามอาทิตย์อัสดง 593 00:38:28,940 --> 00:38:30,810 - แม็กซ์ ได้โปรดเถอะ - แม่งไสหัวไปให้พ้น 594 00:38:30,870 --> 00:38:32,640 ข้าพูดความจริงในสิ่งที่ข้าพูด ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้ 595 00:38:32,710 --> 00:38:34,770 แม่งไสหัวออกไปให้พ้นหน้าซะ 596 00:39:27,550 --> 00:39:30,060 - ขวัญหนีดีฝ่องั้นหรือ เเจ็ค - ขอร้องเถอะ 597 00:39:30,130 --> 00:39:32,590 ข้างในนั้นไม่มีอะไร นอกจากพวกขี้ยาติดฝิ่น 598 00:39:32,670 --> 00:39:36,090 พวกวิกลจริต และบรรดาผู้ชายใครที่คิดว่า ตัวพวกเขาเองใส่ถุงยางอนามัยอย่างถนัดทีเดียว 599 00:40:17,100 --> 00:40:19,310 ไข่มุก 600 00:40:19,370 --> 00:40:22,310 เขาบอกว่าให้เจ้ามอบไข่มุกให้กับข้า 601 00:40:25,880 --> 00:40:29,020 เขาได้พูดอะไรอย่างอื่นอีกไหม 602 00:40:38,400 --> 00:40:40,470 ไม่ ข้าต้องการให้มันออกมาข้างนอก 603 00:40:40,530 --> 00:40:42,600 กัปตัน 604 00:40:42,670 --> 00:40:44,800 ข้ารู้ว่าเจ้าได้ยินข้า 605 00:40:44,860 --> 00:40:47,540 เจ้าอยากได้เบี้ยของเจ้า แม่งมึงโผล่หัวออกมาซะ 606 00:40:47,600 --> 00:40:50,010 นั่นเป็นวิธีเดียวเท่านั้น ที่จะทำให้เรื่องนี้มันจบลง 607 00:40:53,170 --> 00:40:54,910 กัปตัน ข้าเกรงว่าสหายของเรา ที่อยู่ของนอกนั้น 608 00:40:54,970 --> 00:40:56,980 มีการงัดอำนาจทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์เช่นนี้ 609 00:40:57,040 --> 00:40:59,250 ทีนี้ เราสามารถตะโกนด่าเสียงดัง และกระทืบตีนของเรา 610 00:40:59,310 --> 00:41:01,450 แต่นั่นมันไม่ได้ช่วยเปลี่ยนแปลงความจริง เว้นเสียแต่ว่าเราจะมอบไข่มุกให้คน... 611 00:41:11,930 --> 00:41:13,530 เมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรนะ 612 00:41:17,000 --> 00:41:20,840 ทีนี้ ออกมาข้างนอกตรงนี้ และเผชิญหน้ากับข้า 613 00:41:20,910 --> 00:41:23,110 หรือว่าจะให้ไข่มุกเหล่านี้ มันกลับไปอยู่ในที่ซึ่งมันอยู่ 614 00:41:24,950 --> 00:41:26,210 เเม่งเอ้ย 615 00:41:29,450 --> 00:41:31,650 ชาร์ลส์ มันเป็นสิ่งสำคัญ 616 00:41:31,720 --> 00:41:33,520 ที่การตกลงนี้จะต้องสำเร็จลุล่วงภายในคืนนี้ 617 00:41:33,590 --> 00:41:36,750 นี่คือทรัพย์สินที่ยึดได้นี้มันมีศักยภาพ เพื่อเปลี่ยนแปลงทุกอย่างสำหรับพวกเรา 618 00:41:36,830 --> 00:41:40,330 จงอย่าวิ่งหนีมันไปโดย... 619 00:41:57,410 --> 00:42:01,320 เขาบอกว่าให้เจ้ามอบไข่มุกให้กับข้า 620 00:44:27,120 --> 00:44:28,520 เอ๊ะ 621 00:45:09,230 --> 00:45:11,840 - หน้ากระดาษมันอยู่ไหน - เจ้าไม่ได้มันไปหรอก 622 00:45:11,900 --> 00:45:15,070 ไม่ใช่ในขณะนี้และได้โปรด พวกเราควรจะรีบไป 623 00:45:15,140 --> 00:45:16,200 เจ้าเอามันไปซ่อนไว้ที่ไหน 624 00:45:17,370 --> 00:45:18,970 เจ้ากำลังจ้องมองมันอยู่นี่ไงเล่า 625 00:45:19,040 --> 00:45:20,910 แม่งมึงพูดถึงเรื่องอะไรอยู่งั้นหรือ 626 00:45:20,980 --> 00:45:24,810 อ้อ ข้าไม่สามารถมั่นใจได้ว่าข้าจะหลบหนีไป จากไอ้คนบ้าคลั่งทั้งคู่และเจ้าไปได้ไหม 627 00:45:24,880 --> 00:45:27,820 ดังนั้นข้าจึงต้องใช้มาตรการรุนแรง 628 00:45:27,890 --> 00:45:30,020 เพื่อคุ้มกะลาหัวชีวิตของข้าเอาไว้ 629 00:45:34,930 --> 00:45:38,700 หมายกำหนดการของเจ้ามันอยู่ข้างบนนี้ 630 00:45:56,810 --> 00:45:58,250 แม่งมึงเอ้ย 631 00:45:59,420 --> 00:46:01,020 เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้ 632 00:46:03,650 --> 00:46:06,690 คุณนูแนนให้ผู้ชายคุ้มกันที่หน้าประตูห้องของเจ้า 633 00:46:06,750 --> 00:46:09,260 และกูทรีให้ผู้ชายคุ้มกันที่ข้างล่างอีก 3 คน 634 00:46:13,200 --> 00:46:15,040 เวนเข้ามาหาเจ้าในนี้ไม่ได้หรอก 635 00:46:15,100 --> 00:46:17,040 ข้ารู้ 636 00:46:17,100 --> 00:46:19,170 แต่ข้าอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว 637 00:46:23,010 --> 00:46:24,880 เจ้าช่วยข้าได้ไหม 638 00:47:18,950 --> 00:47:20,780 เชิญพบกับไอ้ขี้ขโมยของเรา 639 00:47:20,850 --> 00:47:24,450 - เหตุไฉนเขาถึงยังมีชีวิตอยู่ - เรื่องมันยาว 640 00:47:24,510 --> 00:47:26,760 เจ้าจะว่าอะไรไหมหากพวกเรา จะขอซุกซ่อนตัวเขาที่นี่ในค่ำคืนนี้ 641 00:47:26,820 --> 00:47:28,860 บิลลี่ช่วยเฝ้ายามให้ได้ 642 00:47:52,680 --> 00:47:55,050 ฟลินท์คงจะต้องการคำตอบของเรา ในตอนเช้า 643 00:47:57,050 --> 00:47:59,960 ข้ารู้ดีว่าเจ้าไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ 644 00:48:00,020 --> 00:48:01,830 แต่ข้าจำเป็นต้องทำเช่นนี้ 645 00:48:01,890 --> 00:48:03,330 ข้าจำเป็นอย่างยิ่ง 646 00:48:11,770 --> 00:48:13,740 ได้โปรด 647 00:48:15,770 --> 00:48:17,740 อยู่กับข้าต่อไปเถอะ 648 00:48:20,790 --> 00:48:22,280 ตกลง 649 00:50:00,460 --> 00:50:02,360 ถอดรองเท้าบูทของเจ้าออก 650 00:50:02,430 --> 00:50:04,100 ข้าจะไปต้มน้ำร้อนให้อาบ 651 00:50:05,305 --> 00:51:05,247 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm