"Black Sails" V.

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=- 2 00:00:13,430 --> 00:00:15,860 เจ้าเอาอีตัวคนหนึ่งที่ดีที่สุดของข้า ไปเป็นสมบัติส่วนตัวของเจ้า 3 00:00:15,930 --> 00:00:18,530 ทุกวันนางไม่ได้อยู่ภายใต้หลังคาของข้า ทำให้ข้าแม่งสูญเสียเบี้ยจำนวนมาก 4 00:00:23,560 --> 00:00:25,160 เดี๋ยว ฟังข้าก่อน 5 00:00:26,520 --> 00:00:29,700 บรรดาผู้ชายที่ดีจะต้องมาตาย ให้แก่แผนการร้ายบางอย่างที่ซุกซ่อนเอาไว้ 6 00:00:29,760 --> 00:00:31,730 แผนการร้ายของสตรีตระกูลบาร์โลว์ 7 00:00:31,790 --> 00:00:34,460 เรื่องต่างๆที่นี่มันจะต้องเริ่มดีขึ้นสิ ข้าให้สัญญากับเจ้ามันจะต้องดีขึ้น 8 00:00:34,530 --> 00:00:36,000 พวกเราจำเป็นต้องมีสิ่งของบางอย่างเพิ่มเติม 9 00:00:36,060 --> 00:00:37,930 ปืนใหม่ ปืนใหญ่ขนาดกระสุน 12 เพานเดอ 10 00:00:38,000 --> 00:00:39,530 จ้าจะได้ตามที่ร้องขอ 11 00:00:39,600 --> 00:00:42,300 เจ้าต้องการปืนใหญ่จากเรือของข้า เพื่อมอบมันให้กับโจรสลัดงั้นหรือ 12 00:00:42,370 --> 00:00:43,460 ถูกต้อง 13 00:00:43,540 --> 00:00:44,830 ช่วยข้าเถอะ คุณสก๊อต 14 00:00:44,900 --> 00:00:46,530 ได้โปรด 15 00:00:46,600 --> 00:00:47,790 ช่วยข้าปกป้องนางจากตัวนางเองเถอะ 16 00:00:49,530 --> 00:00:50,960 เรือเดอะแอนโครมาคี มันไม่น่าจะเป็นไปได้ 17 00:00:51,030 --> 00:00:52,660 กัปตันไบรสันยังไม่ได้ลำเลียงปืนเลย 18 00:00:52,730 --> 00:00:54,330 เขาไม่ เรือมันกำลังแล่นออกไป 19 00:00:54,390 --> 00:00:55,860 ปืนใหญ่เหล่านั้นมันยังอยู่บนเรือ 20 00:00:55,930 --> 00:00:58,160 - แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดีเล่า - ไปเอาพวกมันกลับคืนมา 21 00:02:49,910 --> 00:02:51,340 กัปตัน 22 00:02:52,780 --> 00:02:55,380 พวกเราแล่นเรือด้วยความเร็วคงที่ 6 นอต ทางเหนือของทิศตะวันออกเฉียงเหนือ 23 00:02:57,580 --> 00:02:59,390 เจ้าไม่เชื่อใจข้า ใช่ไหมเล่า 24 00:03:03,060 --> 00:03:05,720 พร้อมความโชคดีใดๆ พวกเราจะเห็น เรือเดอะแอนโครมาคีในเร็วๆนี้แน่ 25 00:03:07,320 --> 00:03:10,230 การประจัญบานมันกำลังจะเริ่มต้นขึ้น 26 00:03:10,300 --> 00:03:13,840 เจ้าและข้ามีภาระหน้าที่ของเราที่จะต้องรับผิดชอบ 27 00:03:15,840 --> 00:03:19,320 พวกเรามีโอกาสเพียงแค่ไม่กี่นาที เพื่อจะได้พูดกันอย่างซื่อสัตย์เป็นครั้งแรก 28 00:03:21,490 --> 00:03:23,050 อย่างซื่อสัตย์งั้นหรือ 29 00:03:28,020 --> 00:03:29,730 เมื่อวานมีชายผู้หนึ่งตาย 30 00:03:29,790 --> 00:03:32,490 รีบเร่งซ่อมบำรุงเรือของเราให้เสร็จ มากยิ่งกว่าความปลอดภัย 31 00:03:32,550 --> 00:03:34,330 วันนี้จะต้องมีลูกเรือมาตายเพิ่มอีก 32 00:03:34,390 --> 00:03:36,100 ในการบุกโจมตีเรือพาณิชย์ที่แล่นอยู่ข้างนอกนั่น 33 00:03:36,160 --> 00:03:39,670 และพวกเขาจะต้องมาตายโดยที่ไม่รู้เลย ว่าทั้งหมดมันอยู่บนพื้นฐานของการโกหก 34 00:03:39,730 --> 00:03:41,630 โกหกงั้นหรือ 35 00:03:41,700 --> 00:03:43,660 พวกเราไม่รู้แม้กระทั่งว่าหมายกำหนดการ เดินเรือเดอะแอลอูร์คาเดอลิม่ามันถูกต้องแม่นยำไหม 36 00:03:43,740 --> 00:03:45,600 พวกเราขึ้นอยู่กับไอ้พ่อครัวโดยสิ้นเชิง 37 00:03:45,670 --> 00:03:48,500 เจ้าแค่ทำเป็นเสแสร้งว่าเจ้าไม่มีข้อสงสัยใดๆ ในเรื่องนี้ได้อย่างไร 38 00:03:48,570 --> 00:03:50,100 ปฏิบัติภารกิจมาเป็นเวลาหลายปี 39 00:03:51,470 --> 00:03:53,170 มันมีข้อสงสัยเสมอ บิลลี่ 40 00:03:53,230 --> 00:03:54,640 ไม่มีชายผู้มีสติปัญญาปกติจะปฏิเสธสิ่งนั้น 41 00:03:54,700 --> 00:03:58,180 ไม่มีกัปตันเรือที่ดีจะยอมรับมันหรอก 42 00:03:58,240 --> 00:04:00,380 ตัวอย่างเช่น ใช้เส้นทางเดินเรือในปัจจุบันของเรา 43 00:04:00,440 --> 00:04:02,850 พวกเราใช้ทิศทางเดินเรือ ทางเหนือของทิศตะวันออกเฉียงเหนือ 44 00:04:02,920 --> 00:04:05,380 ตามตำแหน่งทิศทางลมที่ดีที่สุด ของเรือเดอะแอนโครมาคี 45 00:04:05,450 --> 00:04:08,220 ถ้าหากเจ้าเป็นไบรสัน นั่นฉลาดหลักแหลมในการใช้เส้นทางเดินเรือ 46 00:04:08,280 --> 00:04:09,450 ใช่... 47 00:04:09,520 --> 00:04:11,390 อ้อ เขารู้ดีว่าข้ารู้เรื่องนั้น 48 00:04:11,460 --> 00:04:14,120 ดังนั้นอย่างน้อยเขาจะไม่คิดที่จะมุ่งหน้า ไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือ 49 00:04:14,200 --> 00:04:17,700 แล่นเรือไปตามชายฝั่ง ในความมืดพวกเราจะตามไม่ทันงั้นหรือ 50 00:04:17,760 --> 00:04:21,800 หรือใช้ทิศตะวันออกเนื่องจากมีโอกาสเป็นไปได้ ที่พวกเราอาจจะแล่นเรือไปเจอเขางั้นหรือ 51 00:04:21,860 --> 00:04:25,510 อย่างน้อยมันจะต้องมีโอกาสหนึ่งต่อสาม 52 00:04:25,570 --> 00:04:27,370 ที่เส้นขอบฟ้านั้นจะเผยให้เห็น 53 00:04:27,440 --> 00:04:30,570 และพวกเราจะไม่มีวันเจอเรือเดอะแอนโครมาคีอีก 54 00:04:30,640 --> 00:04:33,640 นั่นแหล่ะคือความจริง 55 00:04:33,710 --> 00:04:35,910 แต่สิ่งที่ดีนั้นรู้ว่าจะต้องทำอย่างไร 56 00:04:35,970 --> 00:04:40,440 เพื่อทำให้ชายทุกคนบนเรือลำนี้กำลังพยายาม มีสมาธิอยู่กับการทำหน้าที่ของเขางั้นหรือ 57 00:04:42,240 --> 00:04:45,710 ลูกเรือลำนี้จำเป็นต้องมีความเชื่อมั่น 58 00:04:45,780 --> 00:04:47,980 และข้าจำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนของพวกเขา เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ 59 00:04:48,050 --> 00:04:51,590 ซึ่งทั้งหมดมันเป็นผลประโยชน์ที่ดีที่สุดของเรา 60 00:04:51,660 --> 00:04:53,560 ดังนั้นพวกเราจะทำอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ 61 00:04:57,500 --> 00:05:01,570 ไม่เคยมีพระเจ้าซีซ่าร์หน้าไหน ได้ทำตามอำเภอใจอย่างนั้นเลย 62 00:05:01,640 --> 00:05:04,170 คุณนายบาร์โลว์เป็นใคร 63 00:05:06,270 --> 00:05:08,280 อ้อ 64 00:05:11,480 --> 00:05:14,050 เจ้าได้ฟังเรื่องราวมา ใช่ไหมเล่า 65 00:05:14,120 --> 00:05:17,610 นางเป็นแม่มดตนหนึ่งผู้ที่เอาวิญญาณของข้า เป็นเครื่องประกันกับซาตาน 66 00:05:17,690 --> 00:05:19,660 และเจิมข้าด้วยเลือดของทารก 67 00:05:19,720 --> 00:05:21,120 เพื่อคอยปกป้องข้าให้ปลอดภัยในการสู้รบ 68 00:05:21,190 --> 00:05:25,500 - ไม่เอาน่า ข้าไม่ใช่คนโง่ - ไม่ เจ้าไม่ได้โง่ 69 00:05:25,560 --> 00:05:29,300 ดังนั้นเจ้าเดาได้ว่า มันไม่ใช่เรื่องสนุกนักหรอก 70 00:05:29,370 --> 00:05:31,800 ที่จะบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับวิธี ที่กัปตันเรือของเจ้าได้สร้างครอบครัว 71 00:05:31,870 --> 00:05:35,080 กับสตรีผู้งดงามชาวเพียวริทัน ใครที่เขาแบ่งปันหนังสือที่เขารักด้วย 72 00:05:38,610 --> 00:05:40,980 นั่นเป็นความจริงหรือ 73 00:05:42,750 --> 00:05:43,980 พบเรือใบ 74 00:05:44,060 --> 00:05:45,860 ลูกเรือเข้าประจำตำแหน่งของเจ้า 75 00:05:45,920 --> 00:05:47,890 เข้าประจำตำแหน่ง 76 00:05:47,960 --> 00:05:49,460 ใช้กล้องส่องทางไกล 77 00:05:49,530 --> 00:05:51,330 มันคือเรือเดอะแอนโครมาคี 78 00:06:13,050 --> 00:06:15,460 อ้อ นี่แม่งเป็นความคิดที่โง่เขลานัก 79 00:06:15,520 --> 00:06:18,460 มอบความทุกข์ยากลำบากให้พวกเรา ข้าอยากจะแนะนำไม่มีเรื่องเช่นนั้นหรอก 80 00:06:18,520 --> 00:06:20,730 หากพวกเราไม่วิธี หารายได้จากค่าจ้างและในเร็วๆนี้ 81 00:06:20,800 --> 00:06:23,670 พวกเราจะต้องสูญเสียลูกเรือ ที่พวกเราเหลืออยู่แค่หยิบมือเดียว 82 00:06:23,730 --> 00:06:25,560 หรือเลวร้ายยิ่งกว่านั้น พวกเราจะถูกกิน 83 00:06:25,630 --> 00:06:28,230 โดยลูกเรือที่เราเหลืออยู่แค่หยิบมือเดียว 84 00:06:28,300 --> 00:06:30,470 อวยพรให้ข้าโชคดี 85 00:06:30,540 --> 00:06:32,170 เจ้าเป็นผู้อนุญาตเขาเองนะ ยอดรัก 86 00:06:32,240 --> 00:06:33,710 พวกเราจะต้องรักษาสัญญาของเรา 87 00:06:33,770 --> 00:06:37,150 แต่ข้าบอกว่าเขาใช้นิ้วแหย่รูขี้ของข้าถึง 3 นิ้วเลย ไม่ใช่แค่นิ้วเดียว 88 00:06:37,220 --> 00:06:40,150 ถ้าเช่นนั้นครั้งต่อไป คิดเบี้ยเขาเพิ่มตามจำนวนนิ้วที่ใช้แหย่รูขี้ 89 00:06:40,220 --> 00:06:42,480 คุณนายเมเปิลตัน ขอพูดด้วย ได้โปรดเถอะ 90 00:06:42,550 --> 00:06:44,490 แม่งเจ้ามาทำอะไรที่นี่หรือ 91 00:06:44,560 --> 00:06:46,760 คุณนูแนนสั่งห้ามอย่างชัดแจ้งแล้ว ไม่ใช่หรือ 92 00:06:46,820 --> 00:06:50,290 ผลปรากฎว่าคุณนูแนน ได้เปลี่ยนใจแล้ว 93 00:06:54,630 --> 00:06:57,230 เปลี่ยนเจ้าของงั้นหรือ นี่มันคืออะไร 94 00:06:57,310 --> 00:06:59,170 คุณนาย มันหมายความว่าความขัดแย้งนั้น 95 00:06:59,240 --> 00:07:01,700 เรื่องอีตัวทุกคนของคุณนูแนน ได้รับการจ่ายหนี้สิน 96 00:07:01,780 --> 00:07:04,350 ผ่านหนังสือสัญญา ในการซื้อขายกิจการนี้ 97 00:07:04,410 --> 00:07:06,880 จากเขา...มาเป็นพวกเรา 98 00:07:06,950 --> 00:07:10,580 - นูแนนขายซ่องอีตัวให้เจ้างั้นหรือ - ใช่แล้ว คุณนาย 99 00:07:10,640 --> 00:07:12,280 และตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน 100 00:07:13,610 --> 00:07:15,990 จากน้ำเสียงที่เขาพูด ฟังดูเหมือนว่าคุณนูแนน 101 00:07:16,050 --> 00:07:17,880 อดใจรอไม่ไหวที่จะได้กำจัดสถานที่แห่งนี้ออกไป 102 00:07:17,960 --> 00:07:20,350 และเสียงกรีดร้องจนแสบแก้วหู ของอีนังแม่เล้าหมูสกปรก 103 00:07:21,410 --> 00:07:23,550 คำพูดของเขา ไม่ใช่คำพูดของข้า 104 00:07:23,620 --> 00:07:26,020 ครั้งล่าสุดที่ข้าเจอเขา เขากำลังเสาะหาเรือ เพื่อเดินทางไปยังพอร์ตรอยัล 105 00:07:26,090 --> 00:07:27,890 และจากนั้นใครจะไปรู้ได้เล่าว่าอยู่ที่ไหน 106 00:07:27,960 --> 00:07:30,430 เจ้ากำลังจะบอกข้าว่าคุณนูแนน 107 00:07:30,490 --> 00:07:34,630 ใครที่แค่ไม่กี่ชั่วยามที่ผ่านมานี้ที่อยากจะเห็น กัปตันเรือของเจ้าถูกกระทืบตายคาตีน 108 00:07:34,700 --> 00:07:38,870 แล้วคุณนูแนนได้ตัดสินใจที่จะขาย อาชีพทํามาหากินทั้งชีวิตของเขาให้เจ้าแทนงั้นหรือ 109 00:07:38,930 --> 00:07:40,370 ใช่แล้ว 110 00:07:40,440 --> 00:07:41,980 และเจ้าคาดหวังว่าข้าจะยอมรับมัน 111 00:07:42,040 --> 00:07:44,310 ด้วยการยึดเศษกระดาษเป็นหลัก และคำพูดของเจ้างั้นหรือ 112 00:07:44,380 --> 00:07:46,040 และมันจะช่วยหุบปากของข้าต่อเรื่องนี้ได้ 113 00:07:46,120 --> 00:07:49,450 ตอนที่ไอ้ปัญญาอ่อนหน้าไหนมันก็มองออก ว่าจะถูกทำมิดีมิร้ายในเวลาอันใกล้งั้นหรือ 114 00:07:49,520 --> 00:07:50,720 ใช่แล้ว 115 00:07:52,090 --> 00:07:53,760 ข้าต้องการส่วนแบ่งผลประโยชน์ 116 00:07:53,820 --> 00:07:56,260 - เจ้าจะขอส่วนแบ่งเท่าไหร่ว่ามาก่อนสิ - 3 เปอร์เซ็นต์ของกำไรขั้นต้น 117 00:07:56,330 --> 00:07:58,130 ข้าให้เจ้า 40 เลย 118 00:07:58,200 --> 00:08:00,830 ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ พ่อหนุ่มน้อย 119 00:08:08,770 --> 00:08:10,940 พวกเราได้รับการต้อนรับ ให้เป็นเจ้าของซ่องอีตัวคนใหม่ 120 00:08:13,370 --> 00:08:15,550 หวังว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็นกันเถอะ 121 00:08:17,440 --> 00:08:20,080 ตลอดทั้งเช้านี้ไม่มีผู้ใดเห็น หรือได้ยินข่าวอะไรจากสก๊อตเลย 122 00:08:20,150 --> 00:08:23,050 เขาจะต้องหนีไปกับไบรสันแน่ 123 00:08:23,120 --> 00:08:25,520 เจ้าแน่ใจหรือว่าเขาไม่ได้พูดอะไรกับเจ้า ถึงสาเหตุที่เขาทำเช่นนี้ 124 00:08:25,590 --> 00:08:27,300 ไม่พูดอะไรเลย นายหญิง 125 00:08:27,360 --> 00:08:29,330 - ก่อนที่ข้าจะรู้ตัวว่ามันเกิดอะไรขึ้น.... - ไปจัดเตรียมม้าของข้าให้พร้อม 126 00:08:29,390 --> 00:08:31,800 ข้าจะเดินทางไปพบพ่อของข้า ข้าอยากจะรู้ว่าแม่งมันเกิดอะไรขึ้นที่นี่ 127 00:08:40,810 --> 00:08:41,940 สวัสดี 128 00:08:42,010 --> 00:08:43,970 แม่งเจ้ามาทำอะไรในสำนักงานของข้า 129 00:08:44,040 --> 00:08:46,080 ฟลินท์สั่งให้ข้ามาที่นี่ 130 00:08:46,140 --> 00:08:47,780 สันนิษฐานว่าเพื่อเป็นการยับยั้ง สิ่งที่มันอยู่ในหัวสมองของข้า 131 00:08:47,850 --> 00:08:50,010 จากการรั่วไหลไปยังดาดฟ้า ของเรือเดอะแอนโครมาคี 132 00:08:51,520 --> 00:08:54,280 โอ้ คนนั้นคือแรนดอล 133 00:08:54,350 --> 00:08:56,420 เหตุไฉนแรนดอลถึงมานอนอยู่บนโซฟาของข้า 134 00:08:58,050 --> 00:09:00,190 อ้อ เขาคงจะไม่ถูกลงโทษเป็นแน่แท้ 135 00:09:00,260 --> 00:09:01,820 หลังจากสิ่งที่เขาประสบกับมันเมื่อวานนี้ 136 00:09:01,900 --> 00:09:04,300 เหตุไฉนเจ้าถึงถูกล่ามโซ่เอาไว้กับเขา 137 00:09:04,360 --> 00:09:06,140 ดังนั้นข้าจะหลบหนีไปไม่ได้ 138 00:09:07,630 --> 00:09:09,070 ขอบคุณ 139 00:09:14,510 --> 00:09:18,480 ขอโทษ นี่ข้าทำอะไรให้เจ้าเจ็บช้ำน้ำใจงั้นหรือ 140 00:09:18,540 --> 00:09:20,040 ประทานโทษว่าอะไรนะ 141 00:09:20,110 --> 00:09:22,610 อ้อ เจ้าดูเหมือนเก็บกดความโมโห เอาไว้ในใจต่อข้าเยอะมาก 142 00:09:22,680 --> 00:09:24,680 และพิจารณาจากการที่เรา แทบจะไม่แม้แต่รู้จักซึ่งกันและกันเลย 143 00:09:24,750 --> 00:09:26,450 ข้ามีความสงสัยว่าถ้าหากมีสิ่งใด ที่ข้าพลาดมันไปไหม 144 00:09:26,510 --> 00:09:29,340 ฟลินท์และลูกเรือของเขาเสนอชีวิตที่เป็นอิสระ และความมั่งคั่งให้แก่เจ้า 145 00:09:29,410 --> 00:09:31,510 อันซึ่งเจ้าให้การตอบแทนพวกเขา โดยการขโมยผลิตภัณฑ์ 146 00:09:31,580 --> 00:09:33,180 ที่ได้มาด้วยความยากลำบาก และการเสียสละเป็นเวลาหลายเดือนของพวกเขา 147 00:09:33,240 --> 00:09:35,510 แต่เจ้าไม่วายแค่นั้น จากนั้นเจ้าล่อลวงให้แม็กซ์ เข้าไปมีส่วนร่วมกับแผนการเห็นแก่ตัวของเจ้า 148 00:09:35,580 --> 00:09:36,790 ช้าก่อน 149 00:09:36,850 --> 00:09:38,850 ข้าได้เฉพาะเจาะจงพยายามพูดเหนี่ยวรั้งนาง 150 00:09:38,920 --> 00:09:40,960 ต่อการเข้ามาเกี่ยวข้องในแผนการเห็นแก่ตัวของข้า 151 00:09:41,020 --> 00:09:44,460 ข้ารู้ทั้งหมดในสิ่งที่ข้าจำเป็นต้องรู้ เกี่ยวกับผู้ชายประเภทเยี่ยงเจ้า 152 00:09:44,520 --> 00:09:48,220 นายหญิง เจ้าควรจะออกไปข้างนอกเดี๋ยวนี้เลย 153 00:09:49,790 --> 00:09:52,130 เป็นเวลาหลายปี พวกเราได้รับผลกำไรทั้งหมด จากสถานที่แห่งนี้ 154 00:09:52,200 --> 00:09:55,500 การค้าขายอย่างมีความมั่นงคง ด้วยนามสกุลของตระกูลของข้า 155 00:09:55,570 --> 00:09:59,170 แต่โชคร้ายนัก สถานการณ์ของพวกเรา มีการเปลี่ยนแปลง 156 00:09:59,240 --> 00:10:03,840 สัปดาห์ที่ผ่านมา ราชนาวีแห่งใต้ฝ่าพระบาท ได้พยายามเข้าจับกุมตัวข้า 157 00:10:05,680 --> 00:10:08,480 นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ข้าได้หลบหนีการจับกุม 158 00:10:08,550 --> 00:10:11,020 ต้องโทษประหารชีวิต โดยพระมหากษัตริย์ 159 00:10:12,760 --> 00:10:15,420 โดยที่ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องข้าเลย ครอบครัวของข้าในบอสตัน 160 00:10:15,500 --> 00:10:18,690 ได้ทราบข่าวนี้และมีคำสั่งให้กัปตันเรือไบรสัน 161 00:10:18,760 --> 00:10:20,600 เข้ายึดทรัพย์สินของพวกเราที่นี่ 162 00:10:20,660 --> 00:10:22,260 แล้วสินค้าของพวกเราเล่า 163 00:10:22,330 --> 00:10:25,800 ข้าได้โน้มน้าวจิตใจเขาให้ทิ้งสินค้า ที่บรรจุอยู่ในโกดังของเราเอาไว้ข้างหลัง 164 00:10:25,870 --> 00:10:28,140 แต่มันก็แค่นั้นเอง 165 00:10:28,200 --> 00:10:29,770 ต่อเครดิตเหล่านั้นที่เจ้าถูกค้างหนี้สิน 166 00:10:29,840 --> 00:10:32,710 หรือว่าต่อผู้ใดที่พวกเราได้จัดส่งสินค้าไป เพื่อฝากขายสินค้า 167 00:10:32,770 --> 00:10:37,580 ข้าจะปล่อยให้ลูกสาวของข้าเป็นผู้ดูแลจัดการพวกเจ้าทั้งหมด ให้ดีที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้ 168 00:10:37,640 --> 00:10:40,610 แต่ทันทีที่ชำระหนี้สินพวกนั้นได้ การทำธุรกิจของเรากับพวกเจ้า 169 00:10:40,680 --> 00:10:42,340 คงจะต้องถือว่าเป็นอันเสร็จสิ้น 170 00:10:43,910 --> 00:10:47,180 ข้าต้องขอโทษอย่างยิ่ง ขอให้พวกเจ้าทุกคนโชคดี 171 00:10:47,250 --> 00:10:49,690 ข้าต้องการเบี้ยของข้าคืน 172 00:11:01,630 --> 00:11:04,270 พวกเราไม่ได้เข้าไปใกล้เรือลำนั้นเลย 173 00:11:08,500 --> 00:11:10,570 ข้าบอกให้ชักใบเรือขึ้นทั้งหมด 174 00:11:10,640 --> 00:11:14,400 - ความเร็วของเราอยู่ที่เท่าไหร่ - ใบเรือถูกชักขึ้นทั้งหมดแล้ว 175 00:11:14,470 --> 00:11:15,940 ไม่ พวกเราไม่ได้ชักมันขึ้นทั้งหมด 176 00:11:16,010 --> 00:11:18,210 ใบบนสุดของข้าอยู่ไหน แล้วใบหลักและใบท้ายเรือเล่า 177 00:11:18,270 --> 00:11:19,750 กัปตัน พวกเราแล่นเรืออย่างเต็มที่แล้ว 178 00:11:19,810 --> 00:11:21,980 ถ้าหากพวกเราชักใบบนสุด เสากระโดงเรือมันจะรับน้ำหนักไม่ไหว 179 00:11:22,050 --> 00:11:24,550 เตรียมพร้อมเพื่อขึงกราบขวาเรือให้ตึง 180 00:11:32,260 --> 00:11:33,960 ความเร็ว 181 00:11:36,700 --> 00:11:39,560 ความเร็วปัจจุบัน 6 นอต 182 00:11:39,640 --> 00:11:42,500 พวกเราจำเป็นต้องเร่งความเร็วอย่างน้อยอีกนอต หากพวกเราตามล่าได้ทันในเวลาพลบค่ำ 183 00:11:48,410 --> 00:11:50,470 - ชักใบบนสุดขึ้น - กัปตัน... 184 00:11:50,540 --> 00:11:52,740 เปลี่ยนเวรทางท้ายเรือ หากเจ้าเป็นกังวลเรื่องเสากระโดงเรือ 185 00:11:52,810 --> 00:11:54,440 เปลี่ยนเวรกับพวกเขาตรงท้ายเรือหากเจ้าจำเป็น 186 00:11:54,510 --> 00:11:56,210 ถึงแม้กระทั่งทางท้ายเรือ การรับน้ำหนักมันก็เป็นเช่นนั้น 187 00:11:56,280 --> 00:11:58,180 และข้าพนันว่าพวกมัน รับน้ำหนักของเรือไม่ได้ 188 00:11:58,240 --> 00:12:00,240 มันจะเกินกว่าปริมาณสูงสุดที่จะรับได้ และเรือจะพุ่งดิ่งลงกระแทกผิวน้ำอย่างรุนแรงตรงส่วนหัวเรือ 189 00:12:00,310 --> 00:12:01,480 เรือมันจะรับน้ำหนักได้ 190 00:12:01,540 --> 00:12:03,850 หนักมากพอที่จะสะบัดปมเชือกลวดระโยงเรือ หลุดออกไปทั้งหมด 191 00:12:03,910 --> 00:12:08,390 กัปตัน คุณเดอกรูทได้สื่อให้เห็นถึงจุดสำคัญได้ดี 192 00:12:08,450 --> 00:12:10,960 การเพิ่มความเร็วจะทำให้พวกเรามาพร้อมกับ การที่เรือเสี่ยงประสบภัยพิบัติอย่างมหันต์ 193 00:12:13,230 --> 00:12:16,430 แต่ข้าคิดว่าเรือมันรับน้ำหนักได้นะ 194 00:12:19,930 --> 00:12:23,300 คุณเดอกรูท กรุณารีบเร่งมือเร็วเข้า 195 00:12:23,370 --> 00:12:26,330 - ชักใบบนสุดขึ้น - ชักใบบนสุดขึ้น 196 00:12:30,610 --> 00:12:33,140 หลีกไปให้พ้นทาง 197 00:12:33,210 --> 00:12:36,280 ขึงเชือกเสากระโดงเรือขึ้นอีก 5 องศา 198 00:12:36,350 --> 00:12:39,250 - 5 องศา - 5 องศา 199 00:12:44,220 --> 00:12:45,630 นำเรือขึ้นสู่ผิวน้ำ 200 00:13:00,680 --> 00:13:02,570 อีก 201 00:13:03,980 --> 00:13:06,580 ขึงเชือกเสากระโดงเรือขึ้นอีกนิดหน่อย 202 00:13:06,650 --> 00:13:07,750 อีก 203 00:13:10,660 --> 00:13:11,890 อย่างนั้นแหล่ะดี 204 00:13:11,950 --> 00:13:14,060 - อย่างนั้นแหล่ะดี - ช้าก่อน 205 00:13:26,250 --> 00:13:28,110 ตอนนี้นำเรือขึ้นสู่ผิวน้ำ 206 00:13:31,610 --> 00:13:34,450 อีก ฉิบหายเอ้ย 207 00:13:36,550 --> 00:13:37,960 มันต้องอย่างนี้สิ 208 00:13:50,670 --> 00:13:52,240 ใช่แล้ว กัปตัน 209 00:13:53,300 --> 00:13:54,870 นั่นไงเล่า 210 00:13:54,940 --> 00:13:56,600 จับมันเอาไว้ จับพวงมาลัยเรือให้แน่นๆ 211 00:14:00,380 --> 00:14:02,910 กรุณาเพิ่มความเร็วขึ้นอีก 212 00:14:02,990 --> 00:14:05,120 ความเร็ว 213 00:14:07,180 --> 00:14:09,520 7 นอตครึ่ง 214 00:14:18,560 --> 00:14:22,030 เอาล่ะ อีหนู พักผ่อนกันสักหน่อยเถอะ 215 00:14:22,100 --> 00:14:25,700 ในอีกไม่กี่ชั่วโมง จะได้พบกับสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่ง 216 00:14:40,940 --> 00:14:42,850 อรุณสวัสดิ์ ลูกรัก 217 00:14:45,580 --> 00:14:47,690 "คำสั่งจากบอสตัน" 218 00:14:47,750 --> 00:14:51,020 "โดยที่ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องข้า" 219 00:14:51,090 --> 00:14:53,450 ท่านเป็นคนปล่อยให้ไบรสันหนีรอดไปได้ 220 00:14:53,530 --> 00:14:54,700 ใช่ 221 00:14:54,760 --> 00:14:57,460 ท่านกล้าโกหกต่อหน้าข้า ท่านแม่งขี้โกหก 222 00:14:57,530 --> 00:15:00,400 แล้วเจ้าทิ้งทางเลือกอะไรให้ข้างั้นหรือ 223 00:15:00,460 --> 00:15:03,200 เจ้าปล่อยให้ฟลินท์จูงจมูกเจ้าได้ 224 00:15:03,270 --> 00:15:06,110 เข้าไปเกี่ยวข้องในความบ้าคลั่งของเขา เรื่องเรือใบแกลเลียนของราชวงศ์สเปน 225 00:15:06,170 --> 00:15:08,480 การส่งเสริมทั้งหมดมันคือความเพ้อฝัน 226 00:15:08,540 --> 00:15:10,780 ว่าเจ้าสามารถต่อต้านการปกครองของอังกฤษได้ 227 00:15:10,850 --> 00:15:15,290 ว่าอำนาจของเจ้าในสถานที่แห่งนี้มันเป็นของเจ้า ที่จะทำอะไรก็ได้ตามที่เจ้าพึงพอใจ 228 00:15:15,350 --> 00:15:17,890 ข้าเป็นผู้มีอำนาจต่อสถานที่แห่งนี้ มากยิ่งกว่าที่ท่านทำได้ซะอีก 229 00:15:17,960 --> 00:15:19,220 เจ้าคือเด็กน้อยผู้หนึ่ง 230 00:15:20,660 --> 00:15:23,260 ข้ารู้อยู่เต็มอกว่ากัปตันฟลินท์ 231 00:15:23,330 --> 00:15:26,700 จะต้องออกทะเลไปตามไล่ล่า เรือเดอะแอนโดรมาคีเมื่อคืนนี้ 232 00:15:26,770 --> 00:15:28,200 แต่เจ้าควรจะรู้เอาไว้ 233 00:15:28,270 --> 00:15:30,400 กัปตันไบรสันแล่นเรือเดอะเวลเลสโก้ออกทะเล 234 00:15:30,470 --> 00:15:32,500 มาเป็นเวลา 10 ปีและไม่เคยมีโจรสลัดหน้าไหน ขึ้นเรือเพื่อปล้นสะดมได้เลย 235 00:15:32,570 --> 00:15:34,010 แม้แต่ครั้งเดียว 236 00:15:36,140 --> 00:15:39,650 เป็นไปได้ทั้งฟลินท์จะต้องกลับมาอย่างมือเปล่า หรือไม่ได้กลับมาอีกเลย 237 00:15:39,720 --> 00:15:42,090 ภารกิจเรือใบแกลเลียนบรรทุกทรัพย์สมบัติ มหาศาลมันจบลงแล้ว 238 00:15:42,160 --> 00:15:44,420 เช่นเดียวกับอนาคตของเราที่นี่ 239 00:15:44,490 --> 00:15:46,890 ข้าได้พยายามทำข้อตกลง ที่จะทำให้สถานที่แห่งนี้มีความปลอดภัย 240 00:15:46,960 --> 00:15:48,930 เพื่อในหมู่เกษตรกรของเรา เป็นศูนย์กลางของทวีปยุโรป 241 00:15:49,000 --> 00:15:50,870 เมื่อไหร่ที่พวกโจรสลัดจากไป 242 00:15:50,930 --> 00:15:53,200 ผู้มีกรรมสิทธิ์ในที่ดิน จะเข้ามากระตุ้นการค้าขาย 243 00:15:53,270 --> 00:15:55,800 พวกเขาจะมีความจำเป็นอย่างยิ่ง ต่อท่านลอร์ดและต่อรัฐบาลอังกฤษ 244 00:15:55,880 --> 00:15:58,340 และพวกเราจะเป็นพันธมิตรของพวกเขา 245 00:15:58,410 --> 00:16:01,780 พวกเราจะปรับตัวได้และพวกเราจะมีชีวิตรอด 246 00:16:01,850 --> 00:16:05,820 ข้าจะไม่ขอร้องให้เจ้า เดินจากข้าไปเดี๋ยวนี้หรอก 247 00:16:05,880 --> 00:16:07,880 ข้ารู้ว่าศักดิ์ศรีของเจ้า มันไม่มีวันยินยอมเด็ดขาด 248 00:16:09,450 --> 00:16:11,530 อีนังร่านบาร์โลว์ควรจะต้องคอยจับตาดูท่านเอาไว้ 249 00:16:11,590 --> 00:16:14,300 นั่นคือปัญหาของฟลินท์ 250 00:16:14,360 --> 00:16:16,800 แต่สก๊อต... 251 00:16:16,860 --> 00:16:18,700 แม่งท่านใช้อะไรข่มขู่เขา 252 00:16:18,770 --> 00:16:20,270 ถึงทำให้เขายอมหักหลังข้าได้ลงคองั้นหรือ 253 00:16:23,040 --> 00:16:25,980 เราได้คุยกันอย่างลูกผู้ชาย และเขาเข้าใจถึงเหตุผล 254 00:16:27,210 --> 00:16:29,210 แม่งท่านไปตายซะ 255 00:16:38,690 --> 00:16:42,560 ข้าเคยพูดจนปากเปียกปากแฉะ แต่พวกเจ้าไม่ยอมฟังกันเลย 256 00:16:42,630 --> 00:16:43,990 และตอนนี้มันได้เกิดขึ้นแล้ว 257 00:16:44,060 --> 00:16:46,270 วันที่นายท่านและลูกสาวของเขา 258 00:16:46,330 --> 00:16:48,270 บอกพวกเจ้าว่าเบี้ยที่พวกเขาเอาไป 259 00:16:48,330 --> 00:16:50,270 มันจะไม่มีวันได้มันคืน 260 00:16:52,270 --> 00:16:54,840 ใช่ นั่นแหล่ะแม่งไอ้พวกขี้ขโมย 261 00:16:56,050 --> 00:16:57,680 ในตอนนี้ นังเด็กผู้หญิงคนนั้น 262 00:16:57,740 --> 00:16:59,810 กำลังนั่งนับเบี้ยของพวกเจ้าอยู่ข้างในสำนักงาน 263 00:16:59,880 --> 00:17:01,850 และนางกำลังหัวเราะจนขี้แตกขี้แตน 264 00:17:01,910 --> 00:17:04,850 อย่างสะใจที่นางขโมยเบี้ยออกไปจากถุง ของพวกเจ้าได้มากเท่าไหร่ 265 00:17:04,920 --> 00:17:06,390 นี่แม่งบ้าบอคอแตกสิ้นดีเลย 266 00:17:06,450 --> 00:17:09,820 - พวกเราจะไม่ทำงานแล้ว - ดีแล้วที่ได้กำจัดไอ้คนไร้ค่าออกไป ใช่ 267 00:17:16,190 --> 00:17:18,830 ข้าคิดว่าคนของข้าจะช่วยควบคุมอารมณ์บ้าคลั่ง ที่ลุกลามไปทั่วได้ซะอีก 268 00:17:18,900 --> 00:17:20,660 อย่างน้อยคงจะได้อีกสักระยะหนึ่ง 269 00:17:20,730 --> 00:17:23,340 แต่คนเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกถูกติดค้างเบี้ย 270 00:17:23,400 --> 00:17:25,610 มันเกิดขึ้นแน่แต่เมื่อไหร่แค่นั้นเอง ก่อนที่อารมณ์บ้าคลั่งของพวกเขา 271 00:17:25,680 --> 00:17:27,740 ที่มันจะไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้อีกต่อไป 272 00:17:27,810 --> 00:17:31,880 ทีนี้ หากข้าต้องขอพูด ข้าขอแนะนำให้ป่าวประกาศ ในการชำระหนี้ที่ติดค้างอยู่ 273 00:17:31,950 --> 00:17:33,390 มันเป็นสิ่งที่พวกเขาอยากจะได้ยินมานาน 274 00:17:33,450 --> 00:17:35,360 มากยิ่งกว่าการเติมเชื้อเพลิงของลิลลี่ไวท์ ทำให้มันเป็นเปลวเพลิงลุกลามเป็นบริเวณกว้าง 275 00:17:35,420 --> 00:17:37,030 ข้าจ่ายเบี้ยให้พวกเขาทุกคนไม่ได้ 276 00:17:38,290 --> 00:17:40,460 เจ้าเบี้ยขาดมืองั้นหรือ 277 00:17:40,530 --> 00:17:42,530 เบี้ยมันขาดมือได้อย่างไร 278 00:17:42,600 --> 00:17:45,760 อ้อ ถ้าเช่นนั้นถอนเบี้ยออกมาจากบัญชีของเจ้า 279 00:17:45,840 --> 00:17:48,800 เเน่นอนพวกลูกเรืออาจยินยอมให้ยืดเวลา ชำระหนี้ของพวกเขาหากข้าขอร้อง 280 00:17:48,870 --> 00:17:52,570 นำเจ้าไปสู่บัญชีหนี้ใดๆในอนาคต เพื่อช่วยบรรเทาผลกระทบ 281 00:17:52,640 --> 00:17:54,670 ผู้ก่อความยุ่งเหยิงวุ่นวาย ที่เราจำเป็นต้องจ่ายเบี้ยก่อน... 282 00:17:54,740 --> 00:17:55,810 ไม่ 283 00:17:57,350 --> 00:17:59,240 ข้าจะไม่ล้มเลิกกิจการที่นี่ 284 00:17:59,310 --> 00:18:01,080 ธุรกิจของข้าจะต้องดำเนินการต่อไป 285 00:18:02,750 --> 00:18:06,490 กัปตันนาฟแห่งเรือเดอะอินเทรพิด คุณวอล์คเกอร์นายทหารฝ่ายพลาธิการของเรือ 286 00:18:06,560 --> 00:18:09,460 กัปตันลอเรนซ์แห่งเรือเดอะเเบล็คไฮนด์ และคุณแฮร์ริสัน 287 00:18:09,520 --> 00:18:12,230 และคุณฟราเซียร์สหายของพวกเรา ไปตามพวกเขาทุกคนมาที่นี่เดี๋ยวนี้เลย 288 00:18:13,490 --> 00:18:14,630 คุณนายกรูที 289 00:18:16,630 --> 00:18:19,340 ข้าไม่แน่ใจว่าเจ้ารู้จักชั่งน้ำหนัก ของสถานการณ์นี้ไหม 290 00:18:19,410 --> 00:18:23,310 ดื่มเหล้า ทำใจให้สบายเถิด 291 00:18:23,380 --> 00:18:25,320 ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม 292 00:18:29,450 --> 00:18:30,730 แม่งนางจบเห่แล้ว 293 00:18:30,790 --> 00:18:33,330 อีนังร่านกรูทีมันไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแน่ 294 00:18:36,360 --> 00:18:38,430 นี่เจ้าไม่ได้ยินงั้นหรือ 295 00:18:38,490 --> 00:18:40,220 พวกเราได้ยินแล้ว 296 00:18:40,300 --> 00:18:42,500 อ้อ ถ้าเช่นนั้นแม่งพวกเรามัวทำพะแสง หาห่าอะไรอยู่ที่นี่ 297 00:18:42,560 --> 00:18:44,260 ณ เวลาขณะนี้ ข้าจำได้ว่ามันรู้สึกเป็นอย่างไร 298 00:18:44,330 --> 00:18:45,630 ที่ได้มีอาหารอยู่ในท้องของข้า 299 00:18:45,700 --> 00:18:48,200 - อยากกินอาหารร่วมกับพวกเราไหม - ให้ตายเถอะ เเจ็ค 300 00:18:48,260 --> 00:18:51,200 พวกเราเป็นอิสระจากนาง อิสระในการตามล่าปล้นสะดมเรืออีกครั้ง 301 00:18:51,270 --> 00:18:53,940 ดังนั้นย้ายดูดของเจ้า และออกไปตามหาเรือของเราเถอะ 302 00:18:54,010 --> 00:18:56,740 สันนิษฐานว่าพวกเราจะได้เห็นเอเลเนอร์ กูทรี เป็นครั้งล่าสุด 303 00:18:56,810 --> 00:18:59,110 ก็คือ อ้อ ไม่รู้จักนาง 304 00:18:59,180 --> 00:19:02,180 ความจริงก็คือผลปรากฏว่านางมีกัปตันฮอร์นิโกลด์ และพรรคพวกของเขาที่ช่วยสนับสนุนนางอยู่ 305 00:19:02,250 --> 00:19:03,610 เป็นการเพิ่มความเชื่อมั่นของข้าเท่านั้น 306 00:19:03,680 --> 00:19:06,450 ในตอนนี้ พวกเราช่วยหุบปากของเราให้สนิทเถอะ 307 00:19:06,520 --> 00:19:08,890 รู้สึกขอบคุณที่พวกเรามีรายได้บางอย่าง จากสถานที่แห่งนี้ 308 00:19:08,950 --> 00:19:11,120 ไปอีกสักพักหนึ่งและอดทนรอเวลาของพวกเรา 309 00:19:11,190 --> 00:19:12,450 แม่งช่างหัวมัน 310 00:19:12,530 --> 00:19:15,320 นางไม่มีเรือ นางก็ไม่มีธุรกิจ 311 00:19:15,390 --> 00:19:17,060 นั่นหมายความว่านางออกไปจากเกาะ 312 00:19:17,120 --> 00:19:21,390 และข้าจะออกไปข้างนอกนั่น เพื่อทำให้แน่ใจว่านางรู้เรื่องนั้น 313 00:19:21,460 --> 00:19:22,960 กัปตันจะว่าอย่างไรบ้าง 314 00:19:27,300 --> 00:19:29,400 ข้าจะขึ้นไปข้างบน 315 00:19:34,610 --> 00:19:37,120 อ้อ ถ้าเช่นนั้น แม่งเจ้าทั้งคู่ไปตายซะ 316 00:19:37,180 --> 00:19:38,980 ใครจะไปกับข้าบ้าง 317 00:19:41,650 --> 00:19:44,080 ไม่เคยมีเรื่องอะไรที่มันง่ายๆหรอก 318 00:19:44,150 --> 00:19:47,180 ข้าทำให้มันเป็นเรื่องง่ายๆได้ 319 00:19:47,250 --> 00:19:50,750 ยอดรัก นี่คือสิ่งชดเชยที่ยอดเยี่ยม 320 00:19:50,820 --> 00:19:53,190 แต่ถ้าหากพวกเราออกไปไล่ล่า ในฐานะลูกเรือที่เหมาะสมอีกครั้ง 321 00:19:53,260 --> 00:19:56,460 พวกเราจำเป็นต้องมี เอ่อ ลูกเรือ 322 00:19:56,530 --> 00:19:59,190 ในตอนนี้ ชายเหล่านั้น คือลูกเรือที่พวกเราเหลืออยู่ทั้งหมด 323 00:19:59,260 --> 00:20:00,630 มันช่างโชคร้าย กระมัง 324 00:20:00,690 --> 00:20:02,100 แต่แทบจะไม่เป็นไปตามสภาพที่เป็นจริง 325 00:20:05,040 --> 00:20:07,270 ทำไมเราถึงไม่ฉวยโอกาสทำให้คุณฮามุนด์ ไขว้เขวชั่วประเดี๋ยว 326 00:20:07,330 --> 00:20:09,270 และให้คุณนายเมเปิลตัน นำอีตัวออกไปยั่วที่ชายหาดงั้นหรือ 327 00:20:24,780 --> 00:20:27,240 - 2 6 - ยก 328 00:20:27,310 --> 00:20:28,980 - 2 6 - ยก 329 00:20:29,050 --> 00:20:30,710 - 2 6 - ยก 330 00:20:30,780 --> 00:20:34,120 เตรียมพร้อม เตรียมพร้อม 331 00:20:56,420 --> 00:20:58,680 อะแฮ่ม 332 00:20:58,750 --> 00:21:00,620 มีอะไร คุณฮาเยส 333 00:21:00,690 --> 00:21:02,720 เรือเดอะวอลรัสจะตามพวกเราทัน ในอีกประมาณ 4 ชั่วโมง 334 00:21:02,780 --> 00:21:04,220 ความเร็วปัจจุบัน 335 00:21:04,290 --> 00:21:06,190 ข้าสันนิษฐานว่าได้เตรียมพร้อมรับมือเอาไว้แล้ว 336 00:21:06,260 --> 00:21:07,900 ใช่ นายท่าน 337 00:21:07,960 --> 00:21:09,930 แล้วเรื่องการขนส่งสินค้าจานชามจีนเล่า 338 00:21:11,130 --> 00:21:12,730 ข้าขอโทษเจ้าว่าอะไรนะ 339 00:21:12,800 --> 00:21:16,030 พวกเรามีเครื่องลายครามจีน 70 ชุด อยู่ในห้องเก็บสินค้าใต้ท้องเรือ 340 00:21:16,110 --> 00:21:19,570 ซึ่งข้าได้รับประกันว่าจะส่งมอบมัน ไปยังบอสตันอย่างไม่บุบสลาย 341 00:21:21,740 --> 00:21:24,840 ข้าขอแนะนำให้เอาฟางข้าว เข้าไปใส่ในลังเพิ่มขึ้นอีกได้ไหม 342 00:21:25,910 --> 00:21:27,080 ได้ นายท่าน 343 00:21:30,210 --> 00:21:32,110 เขาแน่ใจไหมว่านี่คือทั้งหมดที่พวกเรามี 344 00:21:32,180 --> 00:21:33,980 พวกเราขนมันออกไปจากเรือจนหมด ก่อนที่พวกเราจะซ่อมแซมเรือ 345 00:21:34,040 --> 00:21:36,180 นี่คือดีที่สุดที่ข้าสามารถทำได้ ก่อนที่พวกเราจะแล่นเรือออกทะเล 346 00:21:36,250 --> 00:21:37,910 เสบียงอาหารและน้ำดื่มบางส่วน ข้าเกริ่นถูกไหม 347 00:21:37,990 --> 00:21:41,320 เสบียงอาหาร น้ำดื่ม ดินปืน พวกมันทั้งหมดเลย 348 00:21:41,380 --> 00:21:43,750 ใช่ ขนพวกมันทั้งหมดขึ้นไปข้างบน 349 00:21:43,820 --> 00:21:45,320 ไม่มีเบี้ยชดเชยในการบุกโจมตีนี้ 350 00:21:45,400 --> 00:21:48,430 ไม่ว่าทั้งพวกเรายึดเรือของไบรสันได้ หรือว่าพวกเรา.... 351 00:21:48,490 --> 00:21:51,870 ข้าเชื่อว่าคำพูดที่มันติดอยู่ที่ปลายลิ้นเจ้า คือคำว่า"แม่งช่างหัวมัน" 352 00:21:51,930 --> 00:21:54,210 - ใช่ ขอบคุณ - ใช่ 353 00:21:56,300 --> 00:21:57,870 ดูเฟสเนย์ 354 00:22:00,370 --> 00:22:01,910 เจ้าจะมาทำเป็นล้อเล่นไม่ได้นะ 355 00:22:04,010 --> 00:22:06,210 เรือเดอะแอนโครมาคีจัดกำลังลูกเรือ ราวกับเรือรบเลย 356 00:22:06,280 --> 00:22:09,020 อย่างน้อยมีลูกเรือ 60 คน และพวกเขาเป็นยอดนักสู้ 357 00:22:09,080 --> 00:22:11,620 พวกเราจำเป็นต้องรวบรวมกำลังพลทุกคน เพื่อการต่อสู้นี้ รวมทั้งตัวเจ้าด้วย 358 00:22:11,680 --> 00:22:13,180 รับปืนไปเร็วๆเข้า 359 00:22:30,830 --> 00:22:33,330 เร็วๆเข้า ทุกอย่างสับสนวุ่นวายไปหมด 360 00:22:33,400 --> 00:22:35,070 กลับไปที่ซ่อง 361 00:22:35,130 --> 00:22:36,940 และข้าจะต้องเดินทางมา และจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง 362 00:22:40,610 --> 00:22:42,350 เอาล่ะ เร็วๆเข้า ยอดรัก 363 00:22:42,420 --> 00:22:44,350 ลุยกันเลย 364 00:22:46,080 --> 00:22:47,790 ถ่างขาของเจ้าออก 365 00:22:50,660 --> 00:22:53,020 โอ้ เงียบๆ เว้นเสียแต่ว่าเจ้าอยากจะพบว่าตัวเอง 366 00:22:53,090 --> 00:22:56,090 ตั้งครรภ์ลูกของบรรดาไอ้ชั่วช้าเหล่านั้นคนใดคนหนึ่ง 367 00:23:03,200 --> 00:23:05,170 โอ้ย 368 00:23:05,240 --> 00:23:06,900 ออกไป 369 00:23:18,510 --> 00:23:20,920 นางทาโลชั่นไม่พอ 370 00:23:39,430 --> 00:23:41,630 เจ้าน่าจะหนีไปซะ 371 00:23:44,340 --> 00:23:47,440 ตอนที่ไอ้ฮามุนด์สัตว์เดรัจฉานมันเฆี่ยนตีเจ้า เจ้าน่าจะหนีไป 372 00:23:47,500 --> 00:23:49,240 เจ้าไม่ยอมหนีไป 373 00:23:51,140 --> 00:23:53,680 คิดว่าเจ้าคงจะปากหวานกับพวกมันทุกคน ใช่ไหมเล่า 374 00:23:53,740 --> 00:23:56,510 เจ้าจะมาสนใจทำไมเล่า 375 00:23:56,580 --> 00:23:58,750 ครั้งหนึ่ง หนึ่งในพวกมันเดินเข้ามา และเอาลูกกระโปกของมัน 376 00:23:58,820 --> 00:24:01,490 วางบนไหล่ของข้าในขณะที่ข้านอนหลับอยู่ 377 00:24:01,550 --> 00:24:03,950 คิดว่ามันเป็นเรื่องขบขันอย่างสนุกสนาน 378 00:24:04,020 --> 00:24:06,520 ครั้งล่าสุดเขาเอามันไปวางทุกหนทุกแห่ง 379 00:24:12,920 --> 00:24:16,490 หากเจ้าอ่อนแอ พวกมันก็จะมันกำเริบสืบสานใหญ่ 380 00:24:18,360 --> 00:24:20,440 เหตุไฉนเจ้าถึงพูดถึงเรื่องเหล่านี้งั้นหรือ 381 00:24:22,130 --> 00:24:25,210 เจ้าเป็นคนที่จับข้าโยนให้พวกมัน ตั้งแต่แรกเริ่ม 382 00:24:27,480 --> 00:24:29,680 ข้าคิดว่าพวกมันจะฆ่าเจ้าทิ้งเท่านั้น 383 00:24:38,480 --> 00:24:41,790 เจ้ามีความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวแสนสาหัส จนไปถึงระหว่างตะโพกของเจ้าไหม 384 00:24:41,850 --> 00:24:43,520 ใช่ อ้อ นั่นแหล่ะสิ่งที่เจ้าได้รับมัน 385 00:24:43,590 --> 00:24:46,150 ตอนที่เจ้าปล่อยให้อีนังร่านบางคน ใครที่ไม่เคยก้าวขาขึ้นเรือ 386 00:24:46,230 --> 00:24:48,820 เอาตีนไปวางบนดาดฟ้าเรือสั่งให้เจ้าทำงานของเจ้าไป 387 00:24:50,160 --> 00:24:51,630 กว่าที่เจ้าจะมารู้ตัวอีกที 388 00:24:51,700 --> 00:24:53,160 นางก็เอารองเท้าบูทของนาง มาเหยียบบนคอหอยเจ้าแล้ว 389 00:24:53,230 --> 00:24:55,430 และมือของนางก็ล้วงเข้าไป ในแม่งไอ้ถุงกางเกงของเจ้าซะแล้ว 390 00:24:55,500 --> 00:24:57,740 ข้าคิดว่าเขากำลังด่าเจ้าอยู่นะ 391 00:24:57,800 --> 00:25:00,340 นั่นแหล่ะสิ่งที่เจ้าได้รับตอนที่เจ้า ปล่อยให้อีนังเด็กร่านบอกเจ้า... 392 00:25:00,400 --> 00:25:02,370 หากเจ้ายังคงเสแสร้งทำเป็นทองไม่รู้ร้อน 393 00:25:02,440 --> 00:25:04,710 เพื่อความสงบสุขของจิตใจข้า ได้โปรดอย่าเลย 394 00:25:04,780 --> 00:25:06,920 มันทำให้ข้ามีอารมณ์ขบขัน ที่เจ้าคิดว่าข้าแม่งจะสนใจ 395 00:25:06,980 --> 00:25:09,610 - เกี่ยวกับความสงบสุขของจิตใจเจ้า - แน่นอน 396 00:25:09,690 --> 00:25:13,190 เหมือนเดิม ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเอาปัญหาข้างนอกนั้น เอามาใส่ใจตามที่มันสมควรจะเป็น 397 00:25:14,520 --> 00:25:16,650 นาฟและเวอล์คเกอร์เพิ่งเดินทางมาถึง นั่นคือทั้งหมดที่มากัน 398 00:25:21,090 --> 00:25:23,600 เจ้าไม่เคยเห็นม็อบยอมสลายตัวใช่ไหมเล่า 399 00:25:23,660 --> 00:25:25,270 มันเป็นเรื่องที่ตลก 400 00:25:25,340 --> 00:25:27,700 ผู้คนส่วนใหญ่จะเซอร์ไพรส์ตอนที่มันเกิดขึ้น 401 00:25:27,770 --> 00:25:30,140 โดยปกติมีคนหนึ่งที่เป็นตัวต้นเหตุ ตั้งแต่เเรกเริ่ม 402 00:25:33,210 --> 00:25:35,310 เจ้ากรุณาเข้าประชุมกับข้าได้ไหม กัปตัน ข้าอยากให้เจ้าได้ฟังเรื่องนี้เช่นกัน 403 00:25:35,370 --> 00:25:37,310 อีนังร่านมันยังมีหน้าอยู่ที่นี่อีกหรือ 404 00:25:37,380 --> 00:25:39,640 - ออกไปข้างนอกซะ สหาย - นางอยู่ไหน 405 00:25:45,550 --> 00:25:47,690 ข้างนอกนั้นมันเป็นโลกที่แสนโหดร้าย ว่าไหมเล่า 406 00:25:50,960 --> 00:25:53,560 ใครบางคนอ้าปากของพวกเขา 407 00:25:53,630 --> 00:25:55,290 เจ้าจะสูญเสียทุกอย่างไปทันทีเลย 408 00:25:58,670 --> 00:26:01,260 บอกข้ามาสิ อีนังเด็กน้อย... 409 00:26:01,330 --> 00:26:02,830 มันรู้สึกเป็นอย่างไรงั้นหรือ 410 00:26:04,370 --> 00:26:06,710 ออกไปเดี๋ยวนี้ 411 00:26:08,640 --> 00:26:10,700 อ้อ หากพวกเราไม่ได้รับการต้อนรับที่นี่ 412 00:26:10,780 --> 00:26:12,870 ข้าคิดว่าพวกเราออกไปใช้เวลาสนุกอยู่ 413 00:26:12,940 --> 00:26:14,880 กับสหายของเราบนชายหาดกันสักหน่อย 414 00:26:16,480 --> 00:26:19,980 โอ้ นางเป็นสาวน้อยที่มหัศจรรย์ 415 00:26:21,150 --> 00:26:23,020 ดังนั้น เอ่อ... 416 00:26:23,090 --> 00:26:24,550 หายเป็นปกติเร็วมาก 417 00:26:27,060 --> 00:26:30,360 ซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่งต่อสิ่งที่นางมอบให้ 418 00:26:32,640 --> 00:26:34,930 พวกเราจะบอกนางว่าเจ้าฝากความรักไปถึง 419 00:26:41,340 --> 00:26:43,810 เร็วๆเข้า เด็กๆ 420 00:26:54,250 --> 00:26:55,750 สุภาพบุรุษ... 421 00:26:57,920 --> 00:27:00,360 ข้าคิดว่าพวกเราทุกคนรู้แล้วว่า วันนี้พวกเราจะต้องต้องเผชิญกับอะไร 422 00:27:00,430 --> 00:27:01,960 ดังนั้นพูดเข้าเรื่องกันเลยเถอะ 423 00:27:03,290 --> 00:27:06,290 ตามระยะทางที่พวกเรา เข้าไปใกล้เรือเดอะแอนโครมาคี 424 00:27:06,360 --> 00:27:10,560 กัปตันมีความเชื่อมั่นว่าไบรสัน จะต้องโจมตีตรงกราบเรือด้านซ้าย 425 00:27:10,630 --> 00:27:13,430 และจัดเตรียมการด้วยตัวเขาเอง เพื่อระดมยิงอย่างหนักโดยไม่ยั้ง 426 00:27:13,500 --> 00:27:15,900 เขาจะต้องโหมกระหน่ำยิงปืนของเขา ตอบโต้กลับตามทิศทางลม 427 00:27:15,970 --> 00:27:17,070 และยิงกระหน่ำอย่างไม่ยั้งต่อไป 428 00:27:17,130 --> 00:27:18,600 ทีนี้ โดยปกติทั่วไป 429 00:27:18,670 --> 00:27:20,870 ไม่ว่าทั้งพวกเราจะยิงต่อต้านเขา และยิงสวนกลับไป 430 00:27:20,940 --> 00:27:24,110 หรือแล่นเรือเข้าไปหาเขาอย่างกระชั้นชิด และยิงเข้าที่ส่วนท้ายเรือ 431 00:27:24,180 --> 00:27:26,810 ช่างโชคร้าย ก่อนหน้านี้พวกเราได้ติดอาวุธน้อยกว่าจนเกินไป 432 00:27:26,880 --> 00:27:29,080 และไบรสันเป็นกัปตันเรือที่มีความช่ำชองอย่างมาก ในภายหลังต่อมา 433 00:27:29,150 --> 00:27:30,650 เขาจะแค่ยิงกระหน่ำและถ่วงเวลา 434 00:27:30,720 --> 00:27:32,390 และยิงกระหน่ำและถ่วงเวลาจนถึงเวลาพลบค่ำ 435 00:27:32,450 --> 00:27:34,360 ซึ่งประเด็นก็คือเขาจะแค่แอบหลบหนีไปอย่างเงียบๆ 436 00:27:34,420 --> 00:27:35,520 ดังนั้น... 437 00:27:35,590 --> 00:27:38,090 ดังนั้น หากพวกเรายิงเรือไม่ได้ 438 00:27:38,160 --> 00:27:39,620 และพวกเราเข้าไปใกล้เรือไม่ได้ 439 00:27:39,690 --> 00:27:41,060 พวกเราจะขึ้นไปบนเรือห่าเหวได้อย่างไร 440 00:27:44,500 --> 00:27:47,460 พวกเราจะแล่นเรือตรงไปยังเรือลำนั้น 441 00:27:47,530 --> 00:27:49,930 โดยปราศจากปืนใหญ่ไล่ล่าตรงหัวเรือ พวกเราจะตกเป็นเป้านิ่งถูกปืนใหญ่บนเรือยิงนะสิ 442 00:27:50,000 --> 00:27:51,630 บนเรือจะต้องยิงกระหน่ำพวกเรา จากหัวเรือไปจนถึงท้ายเรือ 443 00:27:51,700 --> 00:27:54,400 พวกเราจะขึ้นเรือจากหัวเรือไปยังกลางลำเรือ นี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย 444 00:27:54,470 --> 00:27:56,070 ต่ออีหนูทุกคนที่ไม่เคยมีประสบการณ์ ในการสู้รบในเรือลำนี้ 445 00:27:56,140 --> 00:27:58,040 นั่นรู้เป็นอย่างดีว่าแม่งมันเป็นการฆ่าตัวตายชัดๆ 446 00:27:58,100 --> 00:28:00,910 แน่นอนพวกเราจำเป็นต้องขึ้นทางข้างลำเรือ 447 00:28:00,980 --> 00:28:04,170 พวกเราแค่จำเป็นต้องทำให้กัปตันไบรสัน ยอมให้ความร่วมมือ 448 00:28:04,250 --> 00:28:07,350 และนำเรือเดอะแอนโครมาคี ให้กับพวกเราทำการลำเลียงปืน 449 00:28:07,420 --> 00:28:10,220 แล้วพวกเราจะทำให้เขา ยอมทำห่าเหวอย่างนั้นได้อย่างไร 450 00:28:10,290 --> 00:28:13,350 คุณบูร์กเคลส์ดจะเป็นผู้เกลี้ยกล่อมเขา 451 00:28:31,940 --> 00:28:33,610 เจ้าทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยม ไอ้ลูกชาย 452 00:28:33,680 --> 00:28:35,910 เมื่อไหร่ที่เรื่องทั้งหมดนี้มันจบลง ข้าคงจะโชคดียังพอที่จะมีงานทำต่อ 453 00:28:38,900 --> 00:28:41,270 - อะไร... - ข้าจะปกป้องรายการบัญชี 454 00:28:41,350 --> 00:28:42,910 นั่นแหล่ะคือสิ่งที่ข้าถนัด 455 00:28:44,710 --> 00:28:46,340 เจ้าเห็นตัวเลขตรงนี้ไหม 456 00:28:46,420 --> 00:28:49,240 เมื่อปีที่ผ่านมานี้ข้าช่วยชีวิตลูกเรือลำนี้ เพียงคนเดียวได้มากแค่ไหน 457 00:28:49,310 --> 00:28:51,010 เจ้ากล้าพูดได้ไหมว่าผู้ชายคนอื่นๆที่นี่ 458 00:28:51,080 --> 00:28:52,620 ว่าพวกเขาหารายได้มากเท่านี้ไหม 459 00:28:52,680 --> 00:28:55,580 ผู้ชายทุกคนของลูกเรือลำนี้ ต่างก็เคยมีครั้งแรกกันทั้งนั้น 460 00:28:55,650 --> 00:28:56,980 เจ้าอยู่เลยเวลามานานแล้ว 461 00:28:57,050 --> 00:28:58,850 แต่ข้าไม่เคยแม้กระทั่งยิงปืนสั้นเลยนะ 462 00:28:58,920 --> 00:29:00,780 อ้อ เรื่องนั้นไม่มีปัญหา 463 00:29:00,850 --> 00:29:03,390 พวกเขาครึ่งหนึ่งไม่เคยแม้กระทั่งเคยยิงปืนเลย 464 00:29:09,480 --> 00:29:11,080 ข้าขอโทษด้วย 465 00:29:14,620 --> 00:29:18,030 มันถึงเวลาที่พวกเราจะบอกว่าคนเหล่านั้น 466 00:29:18,090 --> 00:29:20,370 ใครที่มีเจตนาทำให้เราเป็นขี้ข้ารับใช้ 467 00:29:20,430 --> 00:29:22,870 คุณแรคแฮมขอให้ข้ามาคอยรับใช้เจ้า 468 00:29:24,470 --> 00:29:26,700 ใช่ อ้อ นั่นแหล่ะสิ่งที่เจ้าได้รับ 469 00:29:30,910 --> 00:29:33,480 เขาบอกว่าข้าไม่ต้องยอมรับคำปฏิเสธ 470 00:29:39,680 --> 00:29:42,250 พวกเขากำลังพูดกันว่านางอาจจบเห่ 471 00:29:42,320 --> 00:29:43,680 ในที่สุดนางจะต้องได้รับในสิ่งที่นางสมควรได้รับ 472 00:29:47,690 --> 00:29:49,460 ทั้งหมดนั้นที่ข้าหมายถึงก็คือ... 473 00:29:49,530 --> 00:29:52,970 สิ่งนั้นมันควรจะสาแก่ใจเจ้า หลังจากสิ่งที่นางทำเอาไว้ 474 00:29:53,030 --> 00:29:57,540 เจ้าเกลียดนาง ข้าก็เกลียดนาง 475 00:29:57,600 --> 00:29:59,340 พวกเราทุกคนต่างก็เกลียดนางทั้งนั้น 476 00:30:01,040 --> 00:30:03,380 มองว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่พวกเราพอกันที 477 00:30:06,050 --> 00:30:09,190 ไม่มีกัปตันเรือคนไหนบนเกาะแห่งนี้ เคยรู้เรื่องประเภทอำนาจ 478 00:30:09,250 --> 00:30:12,720 อำนาจมันไม่ได้สนใจว่าเจ้า จะนับคะแนนเสียงได้มากเท่าไหร่ 479 00:30:12,790 --> 00:30:15,660 ใครที่รักเจ้า ใครที่เกลียดชังเจ้า 480 00:30:15,720 --> 00:30:18,660 ใครที่เกรงกลัวเจ้า 481 00:30:18,730 --> 00:30:20,930 อำนาจมันก็แค่นั้นเอง 482 00:30:21,000 --> 00:30:23,100 ความจริงก็คือ 483 00:30:23,160 --> 00:30:26,470 ไม่มีพวกเราคนไหนมีสิทธิ์ใดๆ ที่จะเกลียดนางต่อเรื่องนั้นเลย 484 00:30:26,540 --> 00:30:31,640 นางเข้มเเข็งและพวกเราอ่อนแอเอง 485 00:30:31,710 --> 00:30:33,640 นั่นแหล่ะคือสัจธรรมของที่นี่ 486 00:30:37,040 --> 00:30:41,220 และข้างนอกนั้นไม่มีใครที่เข้มแข็งพอ ที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้ 487 00:30:42,650 --> 00:30:44,090 ไม่ใช่เจ้าหรือ 488 00:30:51,860 --> 00:30:53,430 เจ้าไม่มีความเข้มเเข็งพองั้นหรือ 489 00:30:53,500 --> 00:30:55,270 ข้าไม่รู้ 490 00:30:56,680 --> 00:30:58,940 แต่ข้าคิดว่ามันถึงเวลา ที่ข้าจะต้องค้นหามันแล้วก็ได้ 491 00:31:18,890 --> 00:31:20,480 แล้วถ้าหากเขาคิดผิดไปเล่า 492 00:31:20,550 --> 00:31:23,150 มีโอกาสเป็นไปได้ที่ไบรสันแค่จะแล่นเรือหนีไป ว่าไหมเล่า 493 00:31:25,080 --> 00:31:27,320 - อย่างนั้นแหล่ะ ทำให้มั่นคง - ถูกไหม 494 00:31:29,190 --> 00:31:30,920 ไบรสันน่าจะยังเร่งความเร็วได้อีก 495 00:31:30,990 --> 00:31:32,220 ข้าหมายถึงมันมีโอกาสเป็นไปได้ 496 00:31:32,290 --> 00:31:34,220 การต่อสู้นี้มันจะไม่มีวันเป็นไปตามที่คาดไว้ 497 00:31:34,300 --> 00:31:36,130 เร่งมือเข้า 498 00:31:36,190 --> 00:31:38,700 เร็วๆเข้า แกไอ้สารเลว 499 00:31:38,770 --> 00:31:40,670 เร็วๆเข้า 500 00:31:49,170 --> 00:31:51,280 เรือมันอยู่ตรงนั้นแล้ว 501 00:31:57,040 --> 00:31:59,010 เหตุไฉนเขาถึงไม่โจมตี 502 00:31:59,080 --> 00:32:02,480 เพราะเขารู้ดีว่าเขาจะไม่มีวันขึ้นเรือพวกเราได้เลย หากเขาทำเช่นนั้น 503 00:32:02,550 --> 00:32:05,290 ข้าจะบอกว่าเรื่องนี้สำหรับตัวเขาแล้ว เขาไม่ได้ขี้ขลาดตาขาว 504 00:32:07,130 --> 00:32:09,100 200 หลา เจ้าอาจยิงตามใจชอบได้เลย 505 00:32:22,180 --> 00:32:24,180 ข้าไม่คิดว่าข้าจะทำเรื่องนี้ได้ 506 00:32:24,240 --> 00:32:25,540 ใช่ เจ้าต้องทำได้สิ 507 00:32:28,050 --> 00:32:30,410 ฟังข้า ตั้งใจฟังข้าให้ดี 508 00:32:30,480 --> 00:32:32,490 เจ้าจะต้องผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี 509 00:32:32,550 --> 00:32:35,290 ตรงกราบเรือไม่มีใครชิงยิงถล่มมันได้ก่อน 510 00:32:35,350 --> 00:32:37,430 ข้าจะบอกเจ้าให้นะ มันไม่มีวันเกิดขึ้น ไม่ใช่กับลูกเรือลำนี้ 511 00:32:37,490 --> 00:32:39,560 อย่าถามข้าว่าเพราะเหตุใด มันเเค่เป็นเช่นนั้น 512 00:32:39,630 --> 00:32:41,400 มีลูกเรือตายอยู่ตลอดเวลา มันเป็นไปไม่ได้หรอก 513 00:32:41,470 --> 00:32:43,760 ไม่ ไม่ใช่ครั้งแรกในการต่อสู้ 514 00:32:43,840 --> 00:32:45,700 เอ่ยชื่อมาสักคนสิ 515 00:32:47,870 --> 00:32:49,400 เจ้าจะต้องปลอดภัยดีน่า 516 00:32:51,240 --> 00:32:52,680 เร็วๆเข้า 517 00:32:52,740 --> 00:32:54,310 ฉิบหายเอ้ย 518 00:32:59,380 --> 00:33:00,820 ข้าหวังว่าเจ้าจะรู้ตัวว่าเจ้ากำลังทำอะไรอยู่ 519 00:33:00,880 --> 00:33:02,510 ข้าเองก็เช่นกัน 520 00:33:06,120 --> 00:33:09,200 คุณบูร์กเคลส์ด พิสัยเท่าไหร่ 521 00:33:11,000 --> 00:33:12,660 เกือบจะไปถึงแล้ว 522 00:33:12,730 --> 00:33:14,470 อีก 50 หลา กัปตัน 523 00:33:23,030 --> 00:33:24,470 ยิง 524 00:33:24,530 --> 00:33:26,230 - ยิงปืนใหญ่ - ยิง 525 00:33:26,300 --> 00:33:29,440 ยิงเข้ามาแล้ว 526 00:33:29,510 --> 00:33:30,740 ยิง 527 00:33:37,720 --> 00:33:39,850 นำตัวพวกเขาไปยังห้องครัว 528 00:33:39,920 --> 00:33:42,190 นำตัวพวกเขาออกไป 529 00:33:42,260 --> 00:33:44,430 พวกเราทนรับไม่ไหวเกินกว่านี้ได้อีกแล้ว 530 00:33:44,490 --> 00:33:47,270 จัดการได้เลย คุณบูร์กเคลส์ด 531 00:33:55,030 --> 00:33:56,240 - 2 6 - ยก 532 00:33:56,300 --> 00:33:57,610 - 2 6 - ยก 533 00:33:57,670 --> 00:33:59,810 ฮาเยส กระหน่ำยิงถล่มอีกชุดเดี๋ยวนี้เลย 534 00:33:59,870 --> 00:34:01,580 บรรจุกระสุนปืนใหญ่ 535 00:34:01,640 --> 00:34:04,310 คุณเบอร์เน็ตต์ เตรียมพร้อมแล่นเรือออกไป และนำพวกเราเข้าไปสู่ทิศทางลม 536 00:34:06,310 --> 00:34:07,980 ลูกเรือประจำเชือกโยงเสา 537 00:34:08,050 --> 00:34:09,780 ยิง 538 00:34:14,520 --> 00:34:19,360 บูร์กเคลส์ด ลงมือเลย 539 00:34:29,370 --> 00:34:30,760 หยุดอยู่กับที่ตรงที่เจ้าอยู่ 540 00:34:30,840 --> 00:34:33,230 นำพวกเราออกไปยังทางกราบขวาเรือ ก่อนที่พวกเราจะพลาดทิศทางลมไป 541 00:34:42,570 --> 00:34:45,040 - คุณแฮร์ริส คัดหางเสือเรือ - ได้ นายท่าน 542 00:34:50,210 --> 00:34:51,340 ยิง 543 00:35:04,390 --> 00:35:06,050 พวกเราพลาดทิศทางลมไป กัปตัน 544 00:35:10,990 --> 00:35:13,060 เตรียมพร้อมขับไล่โจรสลัดขึ้นเรือ 545 00:35:16,710 --> 00:35:19,070 เเล่นเรือนำพวกเราอ้อมไปยังทางกาบซ้ายเรือ 546 00:35:19,140 --> 00:35:21,330 พาดราวบันได 547 00:36:18,340 --> 00:36:19,940 เดี๋ยวนี้ 548 00:36:22,020 --> 00:36:23,890 20 หลา เล็งเป้า 549 00:36:23,950 --> 00:36:27,400 กระโดดข้ามช่องโหว่ตรงกลางเรือ เลือกเป้าหมายของเจ้า 550 00:36:27,460 --> 00:36:29,760 ปืนสั้นให้เล็งเป้าเอาไว้ 551 00:36:29,830 --> 00:36:32,400 อย่าให้เสียลูกกระสุนปืนเปล่า 552 00:36:32,470 --> 00:36:33,600 นำสายตะขอมา 553 00:36:37,700 --> 00:36:39,640 โยนสายตะขอเกี่ยวๆๆ 554 00:36:41,040 --> 00:36:43,450 เกี่ยวได้แล้ว 555 00:36:43,510 --> 00:36:46,210 10 หลา ไปๆๆ 556 00:36:46,280 --> 00:36:47,880 โยน โยนมันข้ามไป 557 00:36:47,950 --> 00:36:50,410 ช้าก่อน ก้มตัวให้ต่ำๆ ช้าก่อนๆ 558 00:36:50,480 --> 00:36:52,450 ช้าก่อน 559 00:37:07,060 --> 00:37:08,660 ไปๆๆ 560 00:38:55,710 --> 00:38:56,910 ดูเฟสเนย์ 561 00:39:01,890 --> 00:39:03,880 ให้ตายเถอะ 562 00:39:05,790 --> 00:39:08,330 เร็วๆเข้า 563 00:39:10,630 --> 00:39:12,170 แม่งไม่อีกต่อไปแล้ว 564 00:39:14,970 --> 00:39:19,270 สุภาพบุรุษ เมื่อเช้านี้พวกเจ้าได้ยิน สิ่งที่พ่อของข้าพูดกันแล้ว 565 00:39:19,340 --> 00:39:22,310 ว่าการประกอบกิจการค้าขายของตระกูลกูทรีที่นี่ ในนัสเซาได้สิ้นสุดลงแล้ว 566 00:39:23,440 --> 00:39:25,610 ต่อเรื่องนั้น ข้าแค่จะขอพูดเพิ่มเติมว่า... 567 00:39:25,680 --> 00:39:28,080 แม่งช่างหัวเขาและแม่งช่างหัวมันปะไร 568 00:39:30,020 --> 00:39:33,520 คุณฟราเซียร์เป็นผู้ครอบครองสัญญาชาร์เตอร์เรือ จากแมสซาชูเซตส์เบย์เจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจส่วนภูมิภาค 569 00:39:33,580 --> 00:39:35,820 ในการขนส่งสินค้าทางเรือที่หายาก ในต่างประเทศ นั่นถูกต้องไหม 570 00:39:35,890 --> 00:39:38,090 ถูกต้อง ใช่ 571 00:39:38,160 --> 00:39:40,530 และตามหลักการ สัญญาชาเตอร์นั้นควรจะต้องผ่านเกณฑ์มาตรฐาน 572 00:39:40,590 --> 00:39:42,660 ที่กรมศุลกากรใดๆในประเทศอาณานิคม ใช่ไหม 573 00:39:42,730 --> 00:39:46,360 อ้อ ข้าคิดว่าเช่นนั้น แต่... 574 00:39:46,430 --> 00:39:49,560 สุภาพบุรุษ โดยการคำนวณของข้า 575 00:39:49,630 --> 00:39:51,470 เรือเดอะเเบล็คไฮนด์ และเรือเดอะอินเทรพิด 576 00:39:51,530 --> 00:39:54,140 มีกำไรสะสมของทรัพย์สินที่ยึดมาได้ จำนวนทั้งหมดโดยประมาณ 577 00:39:54,210 --> 00:39:57,480 1,600 เปโซส์สเปน นับตั้งแต่ปีใหม่ที่ผ่านมา 578 00:39:57,550 --> 00:40:01,380 นั่นคือยอดรายได้รวม ของเรือทั้ง 2 ลำ 579 00:40:01,450 --> 00:40:03,550 นั่นแทบจะไม่มากกว่าเบี้ยต้นทุน ในการบริหารเรือของเจ้าในช่วงเวลาเดียวกัน 580 00:40:03,620 --> 00:40:05,220 หากเจ้าเรียกพวกเรามาที่นี่เพื่อดูถูกพวกเรา... 581 00:40:05,290 --> 00:40:07,260 มันไม่ใช่การดูถูก มันคือข้อเท็จจริง 582 00:40:07,320 --> 00:40:10,090 เจ้าเป็นผู้บัญชาการเรือทั้ง 2 ลำ ซึ่งทำผลกำไรได้น้อยที่สุดบนเกาะ 583 00:40:10,160 --> 00:40:11,850 ตามทักษะทางคณิตศาสตร์ขั้นพื้นฐาน 584 00:40:13,500 --> 00:40:16,430 แต่พวกมันเป็นเรือ และเป็นเรือที่มีขนาดใหญ่ทีเดียว 585 00:40:16,490 --> 00:40:19,490 ที่โต๊ะประชุมนี้ เบื้องหน้าพวกเราถูกต้องตามกฎหมาย 586 00:40:19,560 --> 00:40:23,030 พวกเรามีเรือและมีลูกเรือ ที่สามารถขนส่งสินค้าซึ่งมีน้ำหนักมาก 587 00:40:23,100 --> 00:40:25,800 พวกเรามีความสัมพันธ์กับพ่อค้า และเจ้าหน้าที่ศุลกากร 588 00:40:25,860 --> 00:40:27,570 ที่ช่วยทำให้การค้าขายของพ่อข้า ดำเนินการต่อไปได้ 589 00:40:27,630 --> 00:40:29,400 พ่อของเจ้าบอกว่าเขาจะไม่เข้าไป มีส่วนเกี่ยวข้องในการสนับสนุนใดๆเพิ่ม... 590 00:40:29,460 --> 00:40:31,600 ตอนนี้พวกเขามีความสัมพันธ์กับข้า 591 00:40:34,700 --> 00:40:38,200 พวกเรากำลังสร้างระบบที่นี่ ของพ่อข้าขึ้นมาใหม่... 592 00:40:38,280 --> 00:40:40,880 โดยปราศจากพ่อของข้า 593 00:40:40,940 --> 00:40:43,880 เป็นหุ้นส่วนกัน พร้อมพวกเจ้าทุกคน มีส่วนแบ่งปันในผลกำไร 594 00:40:47,520 --> 00:40:50,190 - เจ้าเสียสติไปแล้ว - เหตุไฉนถึงพูดเช่นนั้น 595 00:40:50,260 --> 00:40:52,460 ลูกเรือของข้าไม่ใช่กะลาสีเรือพาณิชย์ 596 00:40:52,530 --> 00:40:53,660 พวกเขาเป็นโจรสลัดนักล่า 597 00:40:53,730 --> 00:40:56,430 ใช่ แต่พวกเขาปล้นไม่เก่งนัก เจฟฟรีย์ 598 00:40:56,500 --> 00:40:57,760 อะไรคือสิ่งที่ส่งผลดีต่อทุกคนงั้นหรือ 599 00:40:57,830 --> 00:40:59,570 ข้านำเอาเรื่องนี้ไปบอกพวกเขา พวกเขาจะโหวตปลดข้าออกจากตำแหน่งกัปตันเรือ 600 00:40:59,640 --> 00:41:00,970 ก่อนที่ข้าจะได้หายใจหายคอซะอีก 601 00:41:01,040 --> 00:41:02,910 ข้าประหลาดใจที่พวกเขายังไม่ได้โหวต ปลดเจ้าออกไปเรียบร้อยแล้ว 602 00:41:02,970 --> 00:41:05,480 ทรัพย์สินที่ยึดมาได้ที่เจ้าตามไล่ล่า ได้รับเบี้ยกระจอกงอกง่อย 603 00:41:05,540 --> 00:41:08,180 ลูกเรือของเจ้าจะได้รับเบี้ยมากขึ้นเป็น 3 เท่า ในครึ่งเวลา... 604 00:41:08,240 --> 00:41:11,920 ไม่ต้องออกไปเผชิญหน้าแม้แต่คมดาบ หรือว่าปืนสั้นในการดำเนินงาน 605 00:41:11,980 --> 00:41:13,680 เจ้ากำลังจะบอกข้าว่าขายเรือลำนั้นให้ข้าไม่ได้หรือ 606 00:41:13,750 --> 00:41:15,650 ข้าขายเรือลำนั้นให้ได้ 607 00:41:21,920 --> 00:41:23,520 แล้วเจ้าจะให้การสนับสนุนต่อเรื่องนี้ไหม 608 00:41:27,600 --> 00:41:29,670 ข้าไม่รู้สิ ข้าควรจะสนับสนุนหรือ 609 00:41:29,730 --> 00:41:31,040 ไม่มีอะไรสำคัญกว่าเรื่องนี้แล้ว 610 00:41:31,100 --> 00:41:33,370 เว้นเสียแต่ว่าพวกเราจะสามารถทำให้ผู้คน ยินยอมขายให้พวกเราสำเร็จ 611 00:41:33,440 --> 00:41:36,920 พวกเราจำเป็นต้องให้ความเคารพกัปตันเรือ ที่ลุกขึ้นมาสู้และยกย่องสรรเสริญมัน 612 00:41:36,980 --> 00:41:40,710 และพวกเราจำเป็นต้องมีกัปตันเรือที่เข้มเเข็ง เพื่อทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครแม่งกล้าแส่ลองดีกับพวกเรา 613 00:41:40,780 --> 00:41:42,180 พวกเจ้าทั้งคู่ 614 00:41:44,320 --> 00:41:46,050 เจ้ารู้ดีว่าข้าไม่เคยต้องการอะไรมากไปกว่า 615 00:41:46,120 --> 00:41:49,160 ทำให้สถานที่แห่งนี้มีความแข็งแกร่งและมั่นคง 616 00:41:49,220 --> 00:41:52,730 ข้าคิดว่าเจ้าก็ต้องการสิ่งเดียวกัน 617 00:41:52,790 --> 00:41:55,160 สรรเสริญความอุตสาหะนี้ และพวกเรามีพวกมันได้ 618 00:41:56,970 --> 00:41:58,130 ข้าจะทำอย่างนั้น... 619 00:42:00,140 --> 00:42:02,370 ทันทีที่เจ้ายกเลิกการประกาศห้ามค้าขาย กับกัปตันเวน 620 00:42:03,620 --> 00:42:06,310 - ประทานโทษอะไรนะ - ฟังเสียงม็อบที่อยู่ข้างนอกนั่นสิ 621 00:42:06,380 --> 00:42:08,750 พวกเขาต่างเบื่อหน่ายกับคำสั่งของเจ้า กฎของเจ้าด้วยความหวาดกลัว 622 00:42:08,820 --> 00:42:11,820 พวกเขาเชื่อว่าเจ้าเป็นจอมเผด็จการ อีนังเด็กน้อยในชุดกระโปรงชั้นใน 623 00:42:11,890 --> 00:42:15,390 การกระทำของเจ้าต่อกัปตันเวน ต่อพวกเขา มันเป็นเรื่องที่ชั่วช้าเลวทรามที่สุด 624 00:42:15,460 --> 00:42:16,590 เจ้าต้องการให้ข้ายกเลิกการประกาศห้ามค้าขาย กับกัปตันเวน 625 00:42:16,660 --> 00:42:18,560 เพื่อเอาอกเอาใจผู้ที่ไม่พอใจบนท้องถนน แค่หยิบมือเดียวงั้นหรือ 626 00:42:18,630 --> 00:42:20,900 บรรดาผู้ที่ไม่พอใจจะสร้างปัญหา ให้กับทุกคนในห้องประชุมนี้ 627 00:42:20,970 --> 00:42:22,900 ใครที่สนับสนุนอยู่เบื้องหลังเจ้าในวันนี้ 628 00:42:22,970 --> 00:42:25,310 การปลุกปั้นยุแหย่ แม้กระทั่งก่อวินาศกรรม 629 00:42:25,380 --> 00:42:27,450 และจากนั้นเจ้าจะต้องขอร้องให้คนของข้า เพื่อขี้ตู่ 630 00:42:27,510 --> 00:42:29,750 ว่าจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบเพื่อให้การคุ้มครอง พวกเจ้าทุกคนจากมัน 631 00:42:29,820 --> 00:42:32,350 ชาร์ลส์ เวนเป็นสัตว์เดรัจฉาน เยี่ยงบรรดาผู้ชายที่ยังคงอยู่กับเขา 632 00:42:32,420 --> 00:42:34,290 เพราะพวกเขาคิดว่ามันเหมาะสม ที่จะต้องลงโทษอีตัวขี้ขโมยคนหนึ่ง 633 00:42:34,360 --> 00:42:36,590 ข้าไม่ได้พูดถึงประการอื่น ต่อการหาผลประโยชน์ของกัปตันลิลลี่ไวท์ 634 00:42:36,660 --> 00:42:38,460 หรือไอ้โง่เขลาหน้าไหนที่มันอยู่ข้างนอกนั่น ที่กำลังฟังเขาพูดอยู่ 635 00:42:38,520 --> 00:42:40,430 ข้ากำลังฟังเขาอยู่ 636 00:42:43,670 --> 00:42:46,270 ความมุ่งมั่นทุ่มเทของเจ้าต่อสถานที่แห่งนี้ เป็นสิ่งที่น่ายกย่องสรรเสริญ 637 00:42:46,330 --> 00:42:49,640 แต่เจ้ายังเป็นเด็กน้อยและเจ้าใจร้อน 638 00:42:49,710 --> 00:42:52,210 เเสดงให้ทุกคนเห็นถึงมูลเหตุจูงใจของเจ้าที่นี่ ว่ามันเป็นสิ่งที่ส่งผลดีร่วมกัน 639 00:42:52,280 --> 00:42:54,450 แสดงให้พวกเขาเห็นว่าเจ้าไว้เนื้อเชื่อใจได้ 640 00:42:54,510 --> 00:42:57,720 เพื่อปกป้องความเกลียดชังเล็กน้อย ให้แยกออกไปจากเรื่องธุรกิจ 641 00:42:57,790 --> 00:43:01,660 ยกเลิกคำสั่งห้ามกัปตันเวน และแสดงให้ข้าเห็นถึงสิ่งนั้น 642 00:43:01,720 --> 00:43:04,460 จัดการมันซะและข้าจะให้การสนับสนุนเจ้า ในฐานะผู้สืบมรดกของพ่อเจ้าที่นี่ 643 00:43:04,520 --> 00:43:06,900 เจ้านายที่สนับสนุนอยู่เบื้องการค้าทั้งหมดนี้ 644 00:43:06,960 --> 00:43:09,960 จนกว่าจะถึงตอนนั้น ข้อขอโทษ ข้าช่วยเจ้าไม่ได้ 645 00:43:10,030 --> 00:43:12,330 ข้าจะไม่ทำเช่นนั้น 646 00:43:13,570 --> 00:43:16,480 เจ้ามีเวลาถึงพลบค่ำ ต่อการกลับมามีสติอีกครั้งของเจ้า 647 00:43:16,540 --> 00:43:19,170 ตรงประเด็นนั้น ข้าจะถอนกำลังคนของข้ากลับไป 648 00:43:19,240 --> 00:43:22,410 และเรื่องผู้คนตามท้องถนน มันจะกลายเป็นเรื่องของเจ้าแต่เพียงผู้เดียว 649 00:43:23,950 --> 00:43:26,550 ลาก่อน สุภาพบุรุษ 650 00:43:43,600 --> 00:43:45,170 โอ้ ไม่นะ หมอบลงเร็ว 651 00:44:14,300 --> 00:44:16,300 เอานี่ไป 652 00:44:16,360 --> 00:44:17,960 ตรวจสอบคนที่ตายและคนที่ได้รับบาดเจ็บแล้ว 653 00:44:18,040 --> 00:44:20,040 ไม่มีไบรสันเลย 654 00:44:20,100 --> 00:44:22,750 เข้าทิ้งลูกเรือเอาไว้แค่ 3 คน เพื่อปกป้องหลุมหลบภัยดาดฟ้าเรือจากท้ายเรือ 655 00:44:22,810 --> 00:44:24,780 มันสมเหตุสมผลได้อย่างไร 656 00:44:24,850 --> 00:44:27,910 ทหารกองหน้าพวกเขากำลังออกเดินทางไปเคลียร์ ห้องเก็บสินค้าบนเรือ 657 00:44:27,990 --> 00:44:30,980 ไบรสันอาจซ่อนตัวอยู่ที่นั่น 658 00:44:31,050 --> 00:44:32,780 มีบางอย่างที่มันไม่ถูกต้อง 659 00:44:32,860 --> 00:44:35,760 กัปตัน หางเสือเรือมันไม่ทำงาน 660 00:44:35,820 --> 00:44:38,420 ใครบางคนจะต้องทำลายเครื่องจักรกล ใต้ดาดฟ้าเรือแน่ 661 00:44:41,060 --> 00:44:42,520 รีบเรียกตัวทหารกองหน้าออกมาเร็ว 662 00:45:09,120 --> 00:45:11,020 ตรงทางเดินมีลูกเรือตาย 3 คน กัปตัน 663 00:45:11,090 --> 00:45:14,500 เห็นทีมันถึงเวลาที่พวกเราจะต้องส่ง ข้อตกลงของเราไปให้พวกเขาแล้ว 664 00:45:58,460 --> 00:46:00,600 ข้าต้องขออภัยต่อเรื่องนี้ 665 00:46:02,300 --> 00:46:06,070 คุณนายกูทรีได้ออกคำสั่งอย่างชัดเจน 666 00:46:06,140 --> 00:46:09,980 ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ข้าอยากทำให้แน่ใจ ว่าเจ้าอยู่บนเรือลำนี้แล้ว 667 00:46:10,040 --> 00:46:12,080 นี่มันไม่ใช่อย่างที่ตกลงกันเอาไว้ 668 00:46:14,280 --> 00:46:17,850 การช่วยเหลือเรือเดอะแอนโครมาคี เพื่อแล่นออกไปอย่างไม่ได้รับอันตราย 669 00:46:17,920 --> 00:46:19,420 และเจ้ายังคงสามารถพูดกับอีนังเด็กคนนี้ 670 00:46:19,490 --> 00:46:22,090 และรับผิดชอบต่อสิ่งที่มันจบลงด้วยความล้มเหลว และอธิบายถึงตัวเจ้าเอง 671 00:46:23,760 --> 00:46:27,560 คุณสก๊อต เจ้าอยู่ฝ่ายลูกสาวของเขา เพื่อต่อต้านเขา 672 00:46:27,630 --> 00:46:29,860 เจ้าลืมหน้าที่ของเจ้า 673 00:46:29,930 --> 00:46:32,260 เจ้าจะต้องหัดรู้จัก รับผลกระทบที่จะตามมา 674 00:46:34,570 --> 00:46:38,410 แต่หน้าที่ของผู้ชายอย่างพวกเรา จะต้องหักห้ามความรู้สึกเอาไว้... 675 00:46:39,580 --> 00:46:41,580 ในขณะที่เจ้าได้ร่วมเป็นสักขีพยาน 676 00:46:54,490 --> 00:46:57,930 ลงมือ 677 00:47:03,870 --> 00:47:08,540 และอีนังคนนี้เล่า 678 00:47:36,680 --> 00:47:40,010 ความเสี่ยงที่มันเป็นการล้ำเส้น เกินขอบเขตของข้า 679 00:47:40,080 --> 00:47:42,690 ข้าคิดว่าเจ้าควรจะยอมทำตามเงื่อนไข ของกัปตันเรือฮอร์นิโกลด์ 680 00:47:44,790 --> 00:47:48,050 สั่งยกเลิกการสั่งห้าม อะไรที่เจ้าสนใจ... 681 00:47:48,120 --> 00:47:49,720 พวกมันเฆี่ยนตีนาง 682 00:47:51,150 --> 00:47:52,490 นางเป็นคนเลือกเอง 683 00:47:52,550 --> 00:47:56,100 "นางเป็นคนเลือกเอง"งั้นหรือ 684 00:47:56,160 --> 00:47:59,440 "นางเป็นคนเลือกเอง" 685 00:47:59,500 --> 00:48:01,370 ข้าได้พูดคำเหล่านั้นกับตัวข้าเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า 686 00:48:01,440 --> 00:48:04,940 ตอนนี้เป็นเวลาเกินกว่าอาทิตย์แล้ว และไม่ได้เป็นอย่างที่ข้าคาดหวัง 687 00:48:05,010 --> 00:48:08,050 บัดนี้เจ้าขอร้องให้ข้ายอมอ่อนข้อให้ชาร์ลส์ 688 00:48:08,110 --> 00:48:11,220 เพื่อป่าวประกาศให้ชาวโลกรู้ว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้น กับแม็กซ์มันเป็นสิ่งที่ยอมรับได้ 689 00:48:11,280 --> 00:48:14,350 เพื่อเป็นการขอโทษต่อไอ้สัตว์เดรัจฉานเหล่านั้น ที่เคยพูดเอาไว้อีกอย่างหนึ่ง 690 00:48:14,420 --> 00:48:16,420 และยิ้มให้ในขณะที่พวกมันมีอำนาจเหนือข้า 691 00:48:16,490 --> 00:48:20,190 เพื่อทำให้สถานการณ์ที่เป็นอันตรายอย่างมหันต์ มันเป็นอันตรายลดน้อยลงกว่าเดิม 692 00:48:22,390 --> 00:48:24,520 ถ้าเช่นนั้นโน้มน้าวจิตใจข้าสิ 693 00:48:26,490 --> 00:48:29,530 โน้มน้าวจิตใจข้าว่าข้าควรจะต้อง ทรยศต่อนางเป็นครั้งที่ 2... 694 00:48:31,260 --> 00:48:34,130 เพราะว่านั่นมันคือสิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าข้า กำลังทำอย่างนั้นอยู่ 695 00:48:36,140 --> 00:48:39,200 แม็กซ์เป็นคนเลือก 696 00:48:39,280 --> 00:48:42,810 เพราะเหตุใดงั้นหรือ ข้าไม่รู้หรอก 697 00:48:42,880 --> 00:48:47,050 บางทีมันอาจจะเป็นเจตนาร้าย มันอาจจะเป็นเจตนาดี 698 00:48:47,120 --> 00:48:49,590 มันอาจจะเป็นสิ่งที่แม่งใครจะไปรู้ได้เล่า 699 00:48:49,650 --> 00:48:52,080 ขอพูดตรงไปตรงมาอย่างสุจริตใจ ข้าไม่สนใจหรอกนะ 700 00:48:52,160 --> 00:48:54,090 เพราะว่าในขณะที่ข้ากำลังทำการตัดสินใจเลือก 701 00:48:54,150 --> 00:48:55,950 โดยยึดการตัดสินใจของนางเป็นหลัก 702 00:48:56,020 --> 00:48:58,520 ข้าจะมอบอำนาจห่าเหวให้นาง มากยิ่งกว่าชีวิตของข้าเอง 703 00:48:58,600 --> 00:49:01,330 ข้าค่อนข้างสุขสบายใจ ที่ถูกครอบครองโดยคนแปลกหน้า 704 00:49:04,460 --> 00:49:06,560 ความรู้สึกผิดมันอยู่ในสันดาน 705 00:49:07,770 --> 00:49:12,100 มันยังจางหายไปได้ ถ้าหากเจ้ารู้จักหัดปล่อยวางมันไป 706 00:49:13,400 --> 00:49:16,440 กำลังจะสูญเสียงานใหญ่ทั้งชีวิตของเจ้า... 707 00:49:16,510 --> 00:49:18,970 สิ่งนั้นมันจางหายไปไม่ได้หรอก 708 00:49:20,540 --> 00:49:23,080 แม่งไม่ทงไม่ทนมันอีกต่อไปแล้ว 709 00:49:24,310 --> 00:49:26,320 กัปตัน 710 00:49:26,390 --> 00:49:28,980 ชาร์ลส์ 711 00:49:29,060 --> 00:49:33,490 นี่ข้าเข้าใจอย่างถูกต้องไหม ว่าเจ้าได้ร้องขอเรือกรรเชียงเล็กๆลำหนึ่ง 712 00:49:33,560 --> 00:49:35,660 ข้ารู้ว่าเรื่องนั้นมันไม่ใช่กงการอะไรของข้า 713 00:49:35,730 --> 00:49:39,830 แต่เจ้าได้ตระหนักไหมว่าพวกเราน่าจะสามารถ ออกไปไล่ล่าปล้นเรือได้อีกครั้งในเร็วๆนี้ 714 00:49:39,900 --> 00:49:42,230 สิ่งที่ข้าได้ยินมาทั้งหมดอีกทอดหนึ่ง จากแหล่งข่าวที่ 2และแหล่งข่าวที่ 3 715 00:49:42,310 --> 00:49:45,970 แต่มีเรื่องอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ในโรงเหล้าแห่งนั้น 716 00:49:47,040 --> 00:49:49,440 ปัญหาของพวกเราไม่ได้อยู่ในนั้น 717 00:49:49,510 --> 00:49:51,210 ไม่เคยเลย 718 00:49:55,420 --> 00:49:57,660 เจ้ากำลังพูดเรื่องห่าเหวอะไรอยู่งั้นหรือ 719 00:49:57,720 --> 00:49:59,820 ชาตส์ 720 00:50:05,170 --> 00:50:07,130 เจ้ากำลังจะไปไหน 721 00:50:12,270 --> 00:50:13,700 เขาอยู่ไหน 722 00:50:13,770 --> 00:50:15,270 เขาอยู่ในห้องเสริมโครงเหล็กพิเศษ 723 00:50:15,340 --> 00:50:16,770 อยู่ใต้ตีนพวกเราตรงนี้เอง 724 00:50:16,830 --> 00:50:18,700 ปลายทางเดินที่อยู่ชั้นล่างดาดฟ้า ชั้นที่ตั้งปืนของเรือรบ 725 00:50:18,770 --> 00:50:22,410 ประตูมีความแข็งแรงทนทานเช่นเดียวกับตัวเรือชั้นนอก เช่นเดียวกับดาดฟ้าเรือ 726 00:50:22,470 --> 00:50:24,410 ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกทำลายจากตรงนี้ได้ 727 00:50:24,480 --> 00:50:27,370 ยิ่งไปกว่านั้นเขากำลังนั่งอยู่ตรงด้านหน้า ของโรงเก็บกระสุนดินปืน 728 00:50:27,450 --> 00:50:29,450 ดังนั้นถ้าหากพวกเราพยายามระเบิดทางเข้าของเรา 729 00:50:29,510 --> 00:50:31,950 เรือลำนี้ทั้งลำจะจมลงอย่างรวดเร็ว 730 00:50:32,020 --> 00:50:33,520 เว้นเสียแต่ว่าพวกเราจะหาทางเข้าไปข้างในได้ 731 00:50:33,580 --> 00:50:35,620 ไม่มีทางที่จะเอาปืนออกไปจากเรือได้เลย 732 00:50:35,680 --> 00:50:38,750 ทุกคนที่เราส่งลงไปข้างล่าง เพียงแค่จะถูกยิงตายทันที 733 00:50:38,820 --> 00:50:41,860 และพวกเราไม่สามารถแล่นเรือได้ 734 00:50:41,920 --> 00:50:43,460 และพวกเราไม่สามารถแล่นเรือได้เลย 735 00:50:45,150 --> 00:50:46,760 มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย 736 00:50:49,460 --> 00:50:51,430 หากไบรสันต้องการบีบบังคับให้พวกเรา ถอนกำลังออกไป 737 00:50:51,500 --> 00:50:54,400 อะไรที่จะยับยั้งข้าจากการเผาเรือลำนี้ ทันทีที่พวกเราจากไปงั้นหรือ 738 00:50:57,540 --> 00:50:59,670 พวกเราพลาดอะไรบางอย่างไป 739 00:51:12,990 --> 00:51:14,690 เจ้าอยู่นี่เอง 740 00:51:16,630 --> 00:51:18,770 ออกตามหาตัวเจ้าให้ทั่วเลย 741 00:51:18,830 --> 00:51:21,430 คิดว่าข้าคงจะต้องเริ่มต้นชิงลงมือความได้เปรียบก่อน โดยผ่านทางเอกสารของไบรสัน 742 00:51:25,410 --> 00:51:27,640 เจมส์สัน 743 00:51:27,710 --> 00:51:30,310 ประทานโทษอะไรนะ 744 00:51:30,380 --> 00:51:33,570 เจ้าบอกว่าไม่มีผู้ชายคนไหนตาย ในการต่อสู้ครั้งแรกของเขาตรงกราบเรือเลย 745 00:51:33,650 --> 00:51:36,450 แต่เจ้าลืมเรื่องทอม เจมส์สัน 746 00:51:36,510 --> 00:51:39,490 ผู้ช่วยหัวหน้ากะลาสีเรือ ย้อนกลับไปประมาณ 2 ปีที่แล้ว 747 00:51:39,550 --> 00:51:41,320 ถูกต้อง 748 00:51:41,390 --> 00:51:45,860 ยังมีคริสเตียน ทัมส์ วิล ร็อบบินส์ ฌ็อง ดูบัวส์ 749 00:51:45,930 --> 00:51:47,930 ชาวปรตุเกสคนที่พูดไม่ชัด... 750 00:51:47,990 --> 00:51:50,530 เขาชื่ออะไรนะ 751 00:51:50,600 --> 00:51:52,770 นั่นตลกจังเลยนะ 752 00:51:52,830 --> 00:51:55,310 ขอบคุณ... 753 00:51:55,370 --> 00:51:56,800 ที่ทำเช่นนั้น 754 00:51:59,240 --> 00:52:00,500 มันช่วยได้อย่างมาก 755 00:52:10,350 --> 00:52:13,080 มิรันด้า บาร์โลว์งั้นหรือ 756 00:52:19,790 --> 00:52:21,350 ถอยออกไปจากประตูบนพื้นเรือ 757 00:52:21,420 --> 00:52:23,150 ทุกคน 758 00:52:41,880 --> 00:52:44,390 กัปตัน...ฟลินท์ 759 00:52:58,010 --> 00:53:02,010 เขาพูดว่า"เขาเป็นผู้รับประกันความปลอดภัย ในห้องเก็บสินค้าเรือข้างล่าง" 760 00:53:08,450 --> 00:53:13,260 "พร้อมผู้คนของข้าอีก 20 คน ตัวข้านั้นรอได้ แต่เจ้ารอไม่ได้" 761 00:53:19,930 --> 00:53:22,500 "ก่อนที่จะเดินทางจากไป" 762 00:53:22,570 --> 00:53:25,740 "ข้าได้ส่งข้อความไปถึงกัปตันเรือ แห่งเดอะสการ์บอรอฟ" 763 00:53:25,810 --> 00:53:27,970 "ข้าได้บอกเขาว่าข้าจะมุ่งหน้าไปยังที่ไหน" 764 00:53:28,050 --> 00:53:31,050 "และข้าได้บอกเขาว่าเขาจะตามหาตัวเจ้าได้ที่ไหน" 765 00:53:31,110 --> 00:53:33,980 มีเรือใบเเล่นเข้ามาทางทิศตะวันออก 766 00:53:38,020 --> 00:53:40,020 พับผ่าเถอะ 767 00:53:40,090 --> 00:53:41,990 เดอะสการ์บอรอฟ 768 00:53:45,290 --> 00:53:46,600 ระวัง 769 00:53:47,305 --> 00:54:47,639 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm