"Foundation" A Song for the End of Everything

1 00:00:01,210 --> 00:00:04,963 หากใช้ชีวิตได้นานพอ เวลาสามารถกลายเป็นอาวุธ 2 00:00:06,840 --> 00:00:11,677 วงจรการจําศีลเป็นระยะ ช่วยรักษาชีวิตของฉันไว้ได้นานกว่าสามศตวรรษ 3 00:00:11,678 --> 00:00:14,847 ในช่วงเวลานั้น ฉันได้เห็นสถาบันสถาปนาเติบโต 4 00:00:14,848 --> 00:00:18,768 และจักรวรรดิตกต่ําเร็วกว่าที่ใครจะทํานายได้ 5 00:00:18,769 --> 00:00:20,604 หากไม่ใช่ฮาริ เซลดอน 6 00:00:21,605 --> 00:00:25,441 เราผ่านวิกฤตที่สองมา 152 ปี 7 00:00:25,442 --> 00:00:30,780 ตอนนี้สถาบันสถาปนาคุมพื้นที่ชายขอบ และกําลังรุกคืบเข้าไปถึงแถบกลางจักรวาล 8 00:00:30,781 --> 00:00:34,492 กลุ่มดาวอิสระที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของจักรวรรดิ 9 00:00:34,493 --> 00:00:35,910 ดาวสําคัญที่สุดในนั้นชื่อคัลแกน 10 00:00:35,911 --> 00:00:37,245 (คัลแกน สุดพรมแดนเขตหน้าด่าน) 11 00:00:37,246 --> 00:00:38,497 ดาวสําราญ 12 00:00:44,545 --> 00:00:48,381 ทั้งจักรวรรดิและสถาบันสถาปนารู้ดีว่า หากคุมคัลแกนได้ 13 00:00:48,382 --> 00:00:52,719 ดาวแถบกลางที่เหลือจะยอมตาม และอาจได้ครองทั้งจักรวาล 14 00:00:53,804 --> 00:00:55,763 แต่ก็มีอีกฝ่ายที่รู้เรื่องนี้เช่นกัน 15 00:00:55,764 --> 00:00:58,433 คนที่หลอกหลอนฉันในฝันมาหลายปี 16 00:01:00,894 --> 00:01:03,397 และทันทีที่มโนมัยเผยตัวออกมา 17 00:01:04,147 --> 00:01:07,025 ทุกสิ่งจะไม่อาจเหมือนเดิมได้อีก 18 00:01:09,000 --> 00:01:15,074 19 00:01:19,872 --> 00:01:21,123 เรดาร์พบอะไรไหม 20 00:01:22,082 --> 00:01:23,541 ค่าแรงโน้มถ่วงอะไรแบบนี้ 21 00:01:23,542 --> 00:01:27,253 ยังไม่พบอะไรเลยครับ ไม่มียานเถื่อนในวงโคจร 22 00:01:27,254 --> 00:01:30,257 ไอ้สถุลนั่นบอกว่าแปดโมง 23 00:01:31,508 --> 00:01:34,011 มาตอนแปดโมง ไม่อย่างนั้นลูกต้องตาย 24 00:01:37,556 --> 00:01:38,891 แล้วอยู่ไหนล่ะ 25 00:01:47,232 --> 00:01:48,525 คนธรรพ์ของมัน 26 00:01:49,193 --> 00:01:50,777 เป็นจําอวดที่ประกาศแจ้งการมา 27 00:01:51,862 --> 00:01:53,197 เสียงกวนประสาท 28 00:01:55,574 --> 00:01:57,075 มีสิ่งมีชีวิต เดินเท้ามา 29 00:01:57,576 --> 00:01:58,577 มาคนเดียวเหรอ 30 00:01:59,161 --> 00:02:00,537 ไม่มีอาวุธด้วย 31 00:02:28,857 --> 00:02:30,234 อาร์ชดยุคเบลลาเรียน 32 00:02:31,193 --> 00:02:32,444 มโนมัยใช่ไหม 33 00:02:33,487 --> 00:02:34,488 ใช่แล้ว 34 00:02:34,988 --> 00:02:36,448 ฉายาน่าฉงนนัก 35 00:02:37,699 --> 00:02:39,701 บุพการีมองว่าเรามันดื้อเหมือนลา 36 00:02:40,619 --> 00:02:41,662 ลูกสาวฉันอยู่ไหน 37 00:02:42,162 --> 00:02:44,248 ลูกขี้ครอกนั่นปลอดภัยดี 38 00:02:45,582 --> 00:02:47,667 เราจะปล่อยตัวไปเมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้ว 39 00:02:47,668 --> 00:02:49,545 จะเรียกค่าไถ่อะไรก็ว่ามา 40 00:02:50,170 --> 00:02:51,255 ยอมยกคัลแกนให้เราเสีย 41 00:02:52,297 --> 00:02:54,091 ทั้งกองยานและทุกอย่างในคลัง 42 00:02:54,633 --> 00:02:56,635 แต่งตั้งเราเป็นแม่ทัพคนใหม่ของที่นี่ 43 00:02:58,470 --> 00:03:03,432 แหม... คัลแกนเป็นดาวอิสระซึ่งเป็นรัฐกันชน 44 00:03:03,433 --> 00:03:05,853 ระหว่างจักรวรรดิวงศ์กับสถาบันสถาปนา 45 00:03:06,436 --> 00:03:09,147 หากใครคิดรุกราน ต่อให้เป็นแค่โจรสลัด 46 00:03:09,690 --> 00:03:12,234 จะโดนตอบโต้ทางทหารจากทั้งสองฝ่าย 47 00:03:12,943 --> 00:03:13,944 ก็ใช่ แต่... 48 00:03:15,696 --> 00:03:19,783 เราคิดจะกลืนทั้งจักรวรรดิวงศ์ และสถาบันสถาปนาอยู่แล้ว 49 00:03:20,909 --> 00:03:25,956 คืองี้ เราเป็นคนโลภไม่รู้อิ่ม 50 00:03:27,457 --> 00:03:29,793 แบบที่ต้องกินทั้งจักรวาลเท่านั้นถึงจะพอใจ 51 00:03:30,335 --> 00:03:32,921 แต่ก็โง่นักที่มาโดยไร้กองทัพใดๆ 52 00:03:34,256 --> 00:03:35,674 เราไม่จําเป็นต้องมีกองทัพ 53 00:03:37,176 --> 00:03:38,677 เพราะเรามีพรสวรรค์ 54 00:03:43,891 --> 00:03:45,058 โน้มน้าวใจคนได้เก่ง 55 00:03:46,143 --> 00:03:48,729 เจาะไชเข้าไปในใจคน 56 00:03:49,354 --> 00:03:54,568 เปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร เปลี่ยนความเกลียดเป็นความรัก 57 00:04:00,782 --> 00:04:01,909 ดูยานธงของคุณก็ได้ 58 00:04:03,911 --> 00:04:06,663 เราเพิ่งฝังความคิดไว้ในจิตของผู้บังคับยาน 59 00:04:08,665 --> 00:04:15,214 เขากําลังคิดว่า "อ้าว ยิงยานเพื่อนทหารเลยก็น่าจะดีนะ" 60 00:04:17,216 --> 00:04:20,677 แล้วเราก็แค่เสนอ ให้กัปตันยานอื่นๆ ทําเหมือนกันหมด 61 00:04:21,470 --> 00:04:22,763 ไม่ต้องวุ่นวาย 62 00:04:23,972 --> 00:04:27,267 แค่สะกิดใจนิดเดียว 63 00:04:44,159 --> 00:04:45,660 ฆ่ามัน ยิงมันเลย 64 00:04:45,661 --> 00:04:47,119 เราครอบงําทั้งกองบิน 65 00:04:47,120 --> 00:04:49,748 คิดว่าเราไม่ได้ทําอะไรกองทหารราบเรอะ 66 00:05:20,112 --> 00:05:21,738 คุณไม่อยากทําหรอก เบลลาเรียน 67 00:05:25,158 --> 00:05:26,159 คุณรักเราจะตาย 68 00:05:27,452 --> 00:05:33,292 คุณยินดีอย่างที่สุด ที่จะได้ตั้งเราเป็นเจ้าครองคัลแกนคนใหม่ 69 00:05:36,295 --> 00:05:38,046 แต่ต้องขอแหวนประจําตําแหน่ง 70 00:05:53,937 --> 00:05:55,814 ช่วยที รบกวนด้วย 71 00:06:28,263 --> 00:06:29,306 ชอบเลย 72 00:06:33,268 --> 00:06:34,561 อนุญาตให้ยิงตัวตายได้ 73 00:06:35,479 --> 00:06:36,605 ไม่ต้องวุ่นวาย 74 00:06:38,482 --> 00:06:40,275 พร้อมเมื่อใดก็เมื่อนั้น 75 00:08:00,480 --> 00:08:02,024 (สร้างจากนวนิยายโดยไอแซค อาซิมอฟ) 76 00:08:18,123 --> 00:08:19,373 (จัมป์เกทพรอสเพอโร) 77 00:08:19,374 --> 00:08:22,418 หลังจักรวรรดิเสียการควบคุมสเปซเซอร์ ในช่วงวิกฤตที่สอง 78 00:08:22,419 --> 00:08:26,006 จึงจําเป็นต้องใช้จัมป์เกทเพื่อเดินทางในจักรวาล 79 00:08:26,757 --> 00:08:30,677 ทําให้แผ่อิทธิพลได้ช้าลง และเร่งให้จักรวรรดิยิ่งเสื่อมเร็วขึ้น 80 00:08:32,638 --> 00:08:36,182 ราชวงศ์คลีออน ไม่อาจบงการหมู่ดาวได้เบ็ดเสร็จเหมือนก่อน 81 00:08:36,183 --> 00:08:38,352 คุมไม่ได้แม้แต่คณะมนตรีจักรวาลของตน 82 00:08:39,686 --> 00:08:43,440 จักรวรรดิวงศ์ล่องลอยถดถอย ห่างจากการเป็นศูนย์กลางอํานาจ 83 00:08:44,608 --> 00:08:47,861 และภาระหนักอึ้งนั้น ตกอยู่กับคลีออนรัชกาลใหม่ทุกคน 84 00:08:49,488 --> 00:08:51,073 ทุกคนจําต้องถามตัวเองว่า 85 00:08:51,573 --> 00:08:52,950 "เราจะเป็นคนสุดท้ายไหม 86 00:08:53,450 --> 00:08:55,911 ฝันของคลีออนที่หนึ่งจะตายไปกับเราหรือเปล่า 87 00:08:57,162 --> 00:08:59,748 หรือเราจะเป็นผู้กอบกู้ฝันนั้นไว้ได้" 88 00:09:20,435 --> 00:09:21,603 วิกฤตของเซลดอนรึ 89 00:09:22,563 --> 00:09:25,731 วิกฤตที่สาม ใช่ เร็วๆ นี้ 90 00:09:25,732 --> 00:09:27,484 แต่มีข้อมูลใหม่ด้วย 91 00:09:29,528 --> 00:09:32,364 ตรงนี้คือจุดเปลี่ยนใช่ไหม 92 00:09:36,702 --> 00:09:37,786 เกิดขึ้นเมื่อใด 93 00:09:38,453 --> 00:09:41,248 ตอนดูปฐมรัศมีเมื่อวานยังไม่ชัดขนาดนี้ 94 00:09:45,377 --> 00:09:47,171 เราควรเลื่อนการประชุมออกไปไหม 95 00:09:48,922 --> 00:09:50,132 จะแก้สถานการณ์ได้หรือเปล่า 96 00:09:50,757 --> 00:09:53,217 เพียงเข้าประชุมคณะมนตรีจักรวาลครั้งเดียว 97 00:09:53,218 --> 00:09:56,053 ไม่ว่าจะเป็นวาระสําคัญ ในสายตาฉันหรือท่านแค่ไหน 98 00:09:56,054 --> 00:09:58,849 ไม่มีทางสําคัญจนเปลี่ยนวิถีคณิตประวัติศาสตร์ได้ 99 00:09:59,474 --> 00:10:00,558 ไม่หรอก 100 00:10:00,559 --> 00:10:02,936 นี่ต้องเป็นเรื่องมโหฬารกว่านั้น 101 00:10:04,605 --> 00:10:05,856 งั้นเราต้องทํายังไง 102 00:10:06,398 --> 00:10:07,941 ทําตามที่วางแผนไว้ 103 00:10:08,609 --> 00:10:10,027 เพราะทําอะไรอย่างอื่นไม่ได้แล้ว 104 00:10:18,493 --> 00:10:22,706 (สถานีแคลเรียน) (ที่ตั้งคณะมนตรีจักรวาล) 105 00:10:33,592 --> 00:10:35,052 เราคงไม่มีทางทําใจให้ชินได้ 106 00:10:35,719 --> 00:10:38,138 เหมือนโลกกลับตาลปัตรไปหมด 107 00:10:40,098 --> 00:10:43,226 คณะมนตรีจักรวาล เป็นสถาบันเก่าแก่ยืนยาวเท่าจักรวรรดิ 108 00:10:43,227 --> 00:10:47,147 มนตรีแต่ละคนเป็นผู้แทนฐานที่มั่นจักรวรรดิ จากทั่วทั้งจักรวาล 109 00:10:48,065 --> 00:10:50,817 ยามที่จักรพรรดิแข็งแกร่ง ทุกคนล้วนยอมโอนอ่อนผ่อนตาม 110 00:10:51,443 --> 00:10:54,571 ยามจักรพรรดิอ่อนอํานาจ จะแข็งขืนไม่ค่อยยอมลงให้ 111 00:10:59,159 --> 00:11:00,160 พวกนี้ใครกัน 112 00:11:00,702 --> 00:11:02,162 กลุ่มเกษตรกรข้าวสาลีไฟ 113 00:11:02,663 --> 00:11:05,540 สถาบันสถาปนาตั้งกําแพงภาษีศุลกากรสูงมาก ต่อดาวธัญพืชทั้งหลาย 114 00:11:05,541 --> 00:11:07,291 คณะมนตรีไม่มีอํานาจเหนือสถาบันสถาปนา 115 00:11:07,292 --> 00:11:10,838 แต่เรายังสามารถกดดัน เหล่าสาวกเซลดอนได้ 116 00:11:11,839 --> 00:11:12,881 เอายานลงจอด 117 00:11:30,107 --> 00:11:31,441 องค์จักรวรรดิ! 118 00:11:37,739 --> 00:11:39,490 เมื่อคณะมนตรีไม่อาจหาข้อยุติได้ 119 00:11:39,491 --> 00:11:44,036 ประเพณีกําหนดให้สามจักรพรรดิไทรอัมวิเรต ให้ความเห็นก่อนลงคะแนนครั้งสุดท้าย 120 00:11:44,037 --> 00:11:48,457 ในฐานะผู้แทนพระองค์ของทิวา ภราดาอรุณาจะเป็นผู้กล่าวต่อที่ประชุม 121 00:11:48,458 --> 00:11:53,129 เหล่ามนตรีทั้งหลาย หากเห็นกลุ่มผู้ประท้วงด้านหน้า 122 00:11:53,130 --> 00:11:56,884 พวกท่านคงเข้าใจ เหตุผลที่เราไม่ค่อยสดสะอาด 123 00:12:00,179 --> 00:12:04,015 เขาบอกว่าดินนี้มาจากหนึ่งในดาวเกษตรกรรม 124 00:12:04,016 --> 00:12:07,101 ที่ย้ายจากความดูแลของจักรวรรดิ ไปอยู่ใต้อารักขาของสถาบันสถาปนา 125 00:12:07,102 --> 00:12:08,896 ในช่วงหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา 126 00:12:10,147 --> 00:12:16,777 ขณะที่จักรวรรดิย่อขนาด เหลือเพียง 6,342 ดาวอย่างพอเพียง 127 00:12:16,778 --> 00:12:21,408 เรากลับยอมให้สถาบันสถาปนาเติบโต กลายเป็น 800 ดาว 128 00:12:22,326 --> 00:12:25,704 และทางนั้นเข้ามาจัดการ ดาวอุดมสมบูรณ์ส่วนใหญ่ของเรา 129 00:12:26,496 --> 00:12:29,874 จักรวรรดิดูแลให้ดาวเกษตรกรรมเหล่านี้ ผลิตผลอย่างยั่งยืนมาเป็นพันปี 130 00:12:29,875 --> 00:12:34,796 แต่วิสัยทัศน์กว้างไกลของสถาบันสถาปนา ส่งผลอย่างไรบ้างเล่า 131 00:12:35,839 --> 00:12:40,219 ความฉ้อฉลโลภมากของสถาบันสถาปนา ทําให้ดินอุดมกลับแล้งร้าง 132 00:12:41,512 --> 00:12:45,224 และเมื่อพืชผลตาย ผู้คนก็ตายตามไปด้วย 133 00:12:46,767 --> 00:12:50,896 โชคยังดี มีกลุ่มหนึ่งจากสถาบันสถาปนาพร้อมจะช่วย 134 00:12:51,939 --> 00:12:56,651 สมาพันธ์วาณิชในนั้น ที่เรียกกันว่าคณะเจ้าครองตลาด 135 00:12:56,652 --> 00:13:00,112 พวกนั้นอยากเป็นอิสระ จากเงื้อมมือสถาบันสถาปนา 136 00:13:00,113 --> 00:13:03,616 แต่ยังขาดทุนทรัพย์และทรัพยากรต่างๆ 137 00:13:03,617 --> 00:13:05,494 ท่านยังไม่ได้เป็นจักรพรรดิ 138 00:13:07,621 --> 00:13:09,580 นั่นก็จริง ท่านมนตรีโกรอฟ 139 00:13:09,581 --> 00:13:10,916 ยังขาดอีกสิบวัน 140 00:13:11,750 --> 00:13:13,335 แต่เราก็พอจะรู้งานบ้างแล้ว 141 00:13:13,877 --> 00:13:16,713 สถาบันสถาปนาที่แตกแยก ย่อมเป็นผลดีต่อเรา 142 00:13:18,090 --> 00:13:21,468 ถ้าเราช่วยเหล่าวาณิช เราจะบ่อนทําลายสถาบันสถาปนาให้อ่อนแอลง 143 00:13:21,969 --> 00:13:24,846 ก่อนจะค่อยๆ ชิงดาวที่เคยเป็นของเรากลับคืนมา 144 00:13:24,847 --> 00:13:27,766 เริ่มจากดาวเกษตรกรรมทั้งหลาย 145 00:13:28,559 --> 00:13:30,393 เราได้ทําการติดต่อกับแรนดู มาลโลว์ 146 00:13:30,394 --> 00:13:32,604 ผู้ประสานงานกับเหล่าวาณิชและ... 147 00:13:33,230 --> 00:13:34,982 มีอะไร ท่านมนตรีทาริสค์ 148 00:13:35,482 --> 00:13:39,986 ท่านกําลังเล่นกับสมดุลอํานาจที่หมิ่นเหม่มาก องค์จักรวรรดิ 149 00:13:39,987 --> 00:13:41,321 ถูกต้อง 150 00:13:42,739 --> 00:13:45,909 การรักษาสมดุลนั้นไว้คือหน้าที่ของเราตั้งแต่ต้น 151 00:13:49,246 --> 00:13:52,749 สถาบันสถาปนารู้ดีว่าพร้อมจะสู้ศึกใด และไม่พร้อมสู้ศึกด้านใด 152 00:13:53,333 --> 00:13:56,545 เราอาจลงคะแนนเสียงกันได้เลยตอนนี้ 153 00:13:57,045 --> 00:13:59,755 หากจักรพรรดิทิวามาร่วมประชุม 154 00:13:59,756 --> 00:14:01,216 จักรพรรดิทิวา... 155 00:14:02,593 --> 00:14:05,137 ติดภารกิจสําคัญที่แทรนทอร์ 156 00:14:05,679 --> 00:14:09,057 อีกสิบวันเรากลับมายื่นญัตติอีกครั้งก็ได้ 157 00:14:09,850 --> 00:14:12,686 พร้อมกับคําสั่งแต่งตั้งประธานคนใหม่ 158 00:14:15,355 --> 00:14:17,482 หรือเราจะตัดสินใจให้จบ 159 00:14:18,192 --> 00:14:19,193 ในตอนนี้ 160 00:14:20,861 --> 00:14:23,530 คณะมนตรีจะลงคะแนน ณ ตอนนี้ 161 00:14:24,656 --> 00:14:25,657 ขอบใจ 162 00:14:34,374 --> 00:14:35,709 ท่านจัดการได้อย่างดีเยี่ยม 163 00:14:36,293 --> 00:14:38,794 สนธยาสอนเสมอว่าให้เดินออกโดยไม่ต้องรอ 164 00:14:38,795 --> 00:14:40,923 ขาดเขา เราคงขาดปัญญาที่จะช่วยนําทาง 165 00:14:41,715 --> 00:14:44,968 ยอมขาดไป ดีกว่าเสี่ยงให้เสื่อมชรา ต่อหน้าสาธารณชน เชื่อฉัน 166 00:14:46,720 --> 00:14:50,265 เขาเป็นคนบอก ให้กลุ่มวาณิชส่งคนมาปาดินใส่ท่านด้วยไหม 167 00:14:51,308 --> 00:14:52,975 เปล่า นั่นแผนของเราเอง 168 00:14:52,976 --> 00:14:55,229 หวังว่าจะเป็นดินฆ่าเชื้อแล้วอย่างที่รับปาก 169 00:14:56,188 --> 00:14:59,149 เราคงไม่มีทางเข้าใจทิวาที่หันหลังให้กิจทั้งหมดนี้ 170 00:15:00,150 --> 00:15:01,735 คณิตมีผิดจากเดิมบ้างไหม 171 00:15:02,319 --> 00:15:03,403 ดีขึ้นไหม 172 00:15:04,446 --> 00:15:05,447 หรือแย่ลง 173 00:15:06,448 --> 00:15:07,491 ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง 174 00:15:08,784 --> 00:15:10,369 แต่ฉันก็จับตาดูอยู่ 175 00:15:18,710 --> 00:15:22,339 (แทรนทอร์) 176 00:15:56,123 --> 00:15:57,456 คนบอกว่าท่านอยู่ในนี้ 177 00:15:57,457 --> 00:15:59,918 ใช่สิ ประชุมคณะมนตรีเป็นอย่างไร 178 00:16:00,919 --> 00:16:02,880 พวกนั้นก็พอใจที่ได้พยายามคานอํานาจเรา 179 00:16:04,464 --> 00:16:06,757 อ้อ ดูสิ นั่นไง 180 00:16:06,758 --> 00:16:08,177 รัชกาลที่สิบเจ็ด 181 00:16:09,219 --> 00:16:11,638 คนที่ทะเล่อทะล่าส่งนายพลริโอสไปปิดล้อมดาว 182 00:16:12,181 --> 00:16:13,974 ทําเราเสียสเปซเซอร์ไปหมด 183 00:16:17,978 --> 00:16:21,647 ใครๆ ก็ว่าการเสียกองยานล้อมดาวเทอร์มินัส ในรัชกาลคลีออนที่สิบเจ็ด 184 00:16:21,648 --> 00:16:25,610 คือจุดที่พวกนั้นลุกขึ้นมาเป็นอํานาจใหม่ แต่นั่นเป็นแค่เสี้ยวเดียว 185 00:16:25,611 --> 00:16:27,111 ใช่ เรารู้ 186 00:16:27,112 --> 00:16:31,199 มันเป็นเพราะพันธุกรรมพวกเราเปลี่ยน และผลกระทบที่ต่อๆ มาจากการถูกแก้ไขครั้งนั้น 187 00:16:31,200 --> 00:16:34,995 ถึงอย่างนั้น ข้าโน้มน้าวให้คณะมนตรีกลับเข้าทางเราสําเร็จ 188 00:16:35,621 --> 00:16:36,955 เราจะส่งของสนับสนุนให้พวกวาณิช 189 00:16:37,581 --> 00:16:40,082 และจักรวรรดิจะตั้งมั่นต่อไป 190 00:16:40,083 --> 00:16:41,793 ดีใจที่ยังมีคนที่ตั้งขึ้น 191 00:16:42,628 --> 00:16:43,462 ใช่สิ 192 00:16:44,171 --> 00:16:47,549 สถาบันสถาปนาต้องวุ่นวายไปอีกหลายปี กับการไล่งับหางกบฏของตัวเอง 193 00:16:48,759 --> 00:16:51,261 ข่าวเรื่องอื่นๆ ก็ไม่ได้สลักสําคัญนัก 194 00:16:52,095 --> 00:16:53,722 คัลแกนถูกโจรสลัดเข้ายึด 195 00:16:54,431 --> 00:16:57,434 ภราดาทิวาคงเสียดาย เขาชอบไปเล่นพนันที่นั่น 196 00:16:58,101 --> 00:16:59,353 ได้ยินมาเช่นกัน 197 00:17:00,062 --> 00:17:02,940 นั่นเป็นของราคางาม ที่ไม่ช้าคงมีคนมาคว้าไป 198 00:17:04,191 --> 00:17:08,027 เจ้าโจรสลัดคนใหม่นี้เรียกตัวเองว่ามโนมัยรึ 199 00:17:08,028 --> 00:17:10,113 อีกไม่นานคงเปลี่ยนชื่อ 200 00:17:10,614 --> 00:17:12,491 แต่ชีวิตแบบนั้นก็คงดีไม่ใช่น้อย 201 00:17:13,951 --> 00:17:15,452 นอนท่ามกลางหมู่ดาว 202 00:17:16,744 --> 00:17:18,121 ไม่ต้องอยู่ใต้บัญชาใคร 203 00:17:18,955 --> 00:17:22,166 จะอยู่หรือตายก็กําหนดได้ด้วยตัวเอง 204 00:17:23,794 --> 00:17:27,755 ดีเมอร์เซลพบปัจจัยแทรกซ้อนในวิกฤตเซลดอน 205 00:17:27,756 --> 00:17:29,257 ไม่ประหลาดใจ 206 00:17:29,258 --> 00:17:31,051 แต่เราก็ยังเล่นถูกทาง 207 00:17:32,052 --> 00:17:37,266 ถ้าถังน้ําเอียง น้ํากระฉอกจนเกือบเข้าวิกฤต 208 00:17:38,100 --> 00:17:42,645 จับไว้แน่นๆ น้ําจะกระฉอกกลับมาทางเดิม 209 00:17:42,646 --> 00:17:44,022 หวังว่าอย่างนั้น 210 00:17:45,107 --> 00:17:47,400 เมื่อก่อนนั้นพิธีเฉลิมยศช่างห่างไกล ราวกับไม่มีวันมาถึง 211 00:17:47,401 --> 00:17:50,070 แต่ตอนนี้กลับไล่จี้ราวสุนัขป่า 212 00:17:50,988 --> 00:17:56,785 เจ้าพูดอยู่กับคนที่โดนมันหายใจรดต้นคออยู่แท้ๆ 213 00:18:05,919 --> 00:18:07,004 หนีไปสิ 214 00:18:14,887 --> 00:18:18,182 ตัดสินใจไม่ได้ว่าคนที่หนี ถือว่าอ่อนแอเพราะแสดงความกลัว... 215 00:18:20,350 --> 00:18:22,269 หรือดีแล้วที่ได้ตายโดยซื่อสัตย์ต่อใจตนเอง 216 00:18:24,521 --> 00:18:25,813 เป็นท่านจะหนีได้เหรอ 217 00:18:25,814 --> 00:18:26,940 ไม่มีทาง 218 00:18:28,066 --> 00:18:31,278 ไม่ใช่เพราะจะโดนขวาง ซึ่งต้องโดนแน่ 219 00:18:32,905 --> 00:18:35,032 แต่เราใจไม่กล้าพอด้วย 220 00:18:35,908 --> 00:18:38,869 นิสัย พันธุกรรม เวลา 221 00:18:39,369 --> 00:18:40,913 ไม่ว่านั่นจะนับว่าดีหรือร้าย 222 00:18:41,580 --> 00:18:43,999 แต่พวกเราส่วนใหญ่ก็เชื่องราวกับ... 223 00:18:45,375 --> 00:18:48,504 สวะที่เขากวาดเข้าเตาเผา 224 00:19:05,354 --> 00:19:08,273 เวลาจะคลี่ปมทั้งหลาย และเราก็มลายไปพร้อมกับมัน 225 00:19:08,982 --> 00:19:12,778 ยามที่เศษซากสุดท้ายของเทอร์มินัส เลือนหายไปในความว่างเปล่า 226 00:19:13,737 --> 00:19:16,114 เทอร์มินัสแห่งใหม่ถือกําเนิดขึ้น ห่างไปเพียงหนึ่งพาร์เซค 227 00:19:18,951 --> 00:19:22,913 ตลอด 150 ปีต่อมา สถาบันสถาปนากลับรุ่งเรือง 228 00:19:23,413 --> 00:19:27,167 สลัดรากสังคมศาสนาเข้าสู่ยุคขยายอํานาจ 229 00:19:27,918 --> 00:19:30,294 แต่ความสําเร็จนั้นก็นํามาซึ่งปัญหาภายใน 230 00:19:30,295 --> 00:19:31,462 (นิวเทอร์มินัส) 231 00:19:31,463 --> 00:19:35,676 รอยร้าวระหว่างผู้กุมอํานาจและผู้มีอิทธิพล ยิ่งกว้างลึกขึ้นทุกขณะ 232 00:19:36,218 --> 00:19:40,305 ฝ่ายหนึ่งของสถาบันสถาปนาที่เรียกตัวเองว่า สมาพันธ์วาณิชขู่จะแยกตัวเป็นเอกเทศ 233 00:19:41,014 --> 00:19:43,558 นั่นอาจทําลายทุกสิ่งที่สถาบันสถาปนาสั่งสมไว้ 234 00:19:43,559 --> 00:19:45,352 ตลอดสามศตวรรษ 235 00:19:53,235 --> 00:19:56,946 อาจารย์เอบลิ่ง มิส ศึกษารอยร้าวครั้งนี้มาหลายปี 236 00:19:56,947 --> 00:19:59,074 และรู้แน่ว่ามันจะมุ่งหน้าไปสู่สิ่งใด 237 00:19:59,616 --> 00:20:00,993 วิกฤตที่สาม 238 00:20:01,952 --> 00:20:05,080 เขาจึงไปตามหาชายผู้เดียวที่จะแก้ปัญหานี้ได้ 239 00:20:05,831 --> 00:20:06,957 ฮาริ เซลดอน 240 00:20:48,957 --> 00:20:50,042 นรกเอ๊ย 241 00:20:50,626 --> 00:20:53,253 คุณตัดพลังสนามตัดพลังผม 242 00:20:55,130 --> 00:20:57,090 ไม่เคยมีใครทําได้มาก่อน 243 00:21:01,220 --> 00:21:02,304 เก่งมาก 244 00:21:07,768 --> 00:21:09,478 วันนี้อากาศดีจริง 245 00:21:11,480 --> 00:21:12,856 ผมหน้าเหมือนเขา ผมทราบดี 246 00:21:13,440 --> 00:21:15,149 ผมชื่อดร.เอบลิ่ง มิส 247 00:21:15,150 --> 00:21:18,027 บรรพบุรุษผมคนหนึ่งชื่อไซลาส ตุลาการผู้สั่งลงโทษคุณ 248 00:21:18,028 --> 00:21:19,821 ในการไต่สวนของคลีออนที่สิบสอง 249 00:21:21,281 --> 00:21:24,993 ตระกูลผมเป็นหมายเหตุประกอบเรื่องราวของคุณ 250 00:21:26,203 --> 00:21:28,872 ผมจึงสนใจใคร่รู้นัก 251 00:21:30,457 --> 00:21:34,001 ผมเขียนชีวประวัติของคุณ เรียนคณิตประวัติศาสตร์ด้วยตัวเอง 252 00:21:34,002 --> 00:21:37,380 และถ้าคุณไม่ถือ ผมเหมาะจะเป็นผู้ช่วยคุณที่สุด 253 00:21:37,381 --> 00:21:39,424 ในการปรากฏตัวครั้งหน้าที่จะถึงนี้ 254 00:21:42,094 --> 00:21:43,220 พูดทั้งหมดนั้น 255 00:21:45,347 --> 00:21:46,557 แบบเหงื่อโซมเลย 256 00:21:51,895 --> 00:21:55,399 ขออภัยครับ จุดอ่อนของมนุษย์ ความร้อน 257 00:21:56,608 --> 00:22:01,362 ผมฝันถึงจังหวะนี้ 258 00:22:01,363 --> 00:22:04,074 มาหลายสิบปี 259 00:22:05,325 --> 00:22:08,412 เซลดอน มนุษย์ เรื่องเล่า ตํานาน 260 00:22:09,204 --> 00:22:10,205 เฮ้อ... 261 00:22:11,039 --> 00:22:12,583 ตรงนี้คงมีแต่ตํานาน 262 00:22:15,961 --> 00:22:18,630 ตัวมนุษย์นั้นอยู่ที่อื่น 263 00:22:26,221 --> 00:22:27,389 นี่ช่าง... 264 00:22:30,434 --> 00:22:37,315 นี่คือห้องทํางานของคุณที่แทรนทอร์ จําลองมา 265 00:22:37,316 --> 00:22:39,651 ถ้าผมไม่ได้เข้าใจผิด 266 00:22:40,235 --> 00:22:43,822 สถาบันสถาปนาข้ามผ่าน ช่วงคลั่งศาสนาไปนานแล้วใช่ไหม 267 00:22:44,656 --> 00:22:48,368 ตามมาด้วยการบูชาการค้า ที่ขยายอิทธิพลไม่สิ้นสุด 268 00:22:49,161 --> 00:22:53,664 มีกลุ่มเจ้าครองตลาดส่วนน้อย กําลังขัดแย้งกับเสียงส่วนใหญ่ที่อนุรักษ์นิยม 269 00:22:53,665 --> 00:22:55,249 ไม่ใช่ๆ คุณมองแง่ดีเกินไปมาก 270 00:22:55,250 --> 00:22:56,960 ตอนนี้เหมือนสู้กับระบอบกษัตริย์ 271 00:22:57,461 --> 00:23:01,297 นายกฯหลายคนที่ผ่านมา ล้วนเป็นสกุลอินด์เบอร์ เจ้าศักดินาหางแถว 272 00:23:01,298 --> 00:23:03,799 ออกลูกออกหลานเป็นเจ้าหางแถวต่อๆ ไป 273 00:23:03,800 --> 00:23:07,094 รู้ไหมเขาถึงกับตั้งสํานักงาน ให้หมุนตามวงโคจรตรงกับภัณฑาคาร 274 00:23:07,095 --> 00:23:09,932 เพื่อที่จะได้อยู่เหนือจักรวาลของคุณตลอดเวลา 275 00:23:10,516 --> 00:23:12,267 ไม่เลย ไม่ 276 00:23:14,019 --> 00:23:16,939 มาตรฐานทุกอย่างตกต่ําลงมาก จากยุคของโพลี เวริซอฟ 277 00:23:17,523 --> 00:23:20,567 สถาบันสถาปนาสบายจนเคยตัว 278 00:23:21,276 --> 00:23:24,238 จนอาจจะไม่สามารถรับมือกับวิกฤตที่จะมาถึงได้ 279 00:23:25,280 --> 00:23:29,743 และเหล่าวาณิชคือวิกฤตนั้นไม่ใช่รึ 280 00:23:32,412 --> 00:23:33,913 แน่นอน คุณบอกไม่ได้ไม่งั้นระบบจะแปดเปื้อน 281 00:23:33,914 --> 00:23:37,626 แต่ถ้าผมเดาถูก ผมอยากช่วยคุณเตรียมตัว 282 00:23:39,169 --> 00:23:42,338 จักรวรรดิเปิดช่องเจรจากับพวกวาณิชแล้ว 283 00:23:42,339 --> 00:23:45,259 และยังยึดกุมอํานาจไว้ได้ ดีกว่าที่คุณทํานายไว้เบื้องต้น 284 00:23:45,801 --> 00:23:47,302 แน่สิ 285 00:23:49,471 --> 00:23:51,430 ผมมอบปฐมรัศมีให้ทางจักรวรรดิไป 286 00:23:51,431 --> 00:23:55,852 คุณ... อะไรนะ ผมไม่ค่อยเข้าใจ 287 00:23:55,853 --> 00:23:59,689 ไม่ต้องเข้าใจ อีกสามวันจากนี้ 288 00:23:59,690 --> 00:24:02,859 เมื่อดวงจันทร์ของนิวเทอร์มินัสเข้ามาในวงโคจร 289 00:24:02,860 --> 00:24:08,782 ผมจะปรากฏตัวจากที่นี่ แล้วอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด 290 00:24:10,200 --> 00:24:14,495 คุณเพิ่งบอกผมว่าคุณมอบปฐมรัศมีให้ศัตรู 291 00:24:14,496 --> 00:24:16,456 ที่พยายามทําลายล้างเรา 292 00:24:17,416 --> 00:24:20,419 ผมว่าอย่างน้อยเราก็ควรรู้เหตุผล 293 00:24:43,901 --> 00:24:47,069 ขณะที่นิวเทอร์มินัสเตรียมรับ การกลับมาของฮาริ เซลดอน 294 00:24:47,070 --> 00:24:49,906 สมาพันธ์วาณิชกลับเตรียมสงครามกลางเมือง 295 00:24:49,907 --> 00:24:51,199 (เฮเวน สมาพันธ์วาณิช) 296 00:24:51,200 --> 00:24:54,578 พวกนั้นคิดแค้น กลุ่มชนชั้นสูงผู้ปกครองสถาบันสถาปนามานาน 297 00:24:55,370 --> 00:24:58,206 แล้วจักรวรรดิก็ใช้ประโยชน์จากความขุ่นเคืองใจ 298 00:24:58,207 --> 00:25:01,752 โดยแอบส่งอาวุธให้ฐานที่มั่นในเฮเวน 299 00:25:50,759 --> 00:25:52,010 ของมาส่งจริงๆ 300 00:25:52,636 --> 00:25:55,596 คุณคิดถูก จักรวรรดิส่งอาวุธให้วาณิชจริงๆ 301 00:25:55,597 --> 00:25:57,766 มีหลักฐานเก็บไปส่งให้สถาบันสถาปนาได้แล้ว 302 00:25:58,684 --> 00:26:00,018 แค่ต้องไปถึงจุดนั้นก่อน 303 00:26:01,103 --> 00:26:04,189 ด้านโดนแดดของเฮเวนร้อนกว่า 120 องศา 304 00:26:05,816 --> 00:26:07,484 อีกด้านคือติดลบ 117 องศา 305 00:26:09,152 --> 00:26:10,946 เมื่อดวงจันทร์เคลื่อนบังผิวดาว 306 00:26:11,446 --> 00:26:14,323 อุณหภูมิใต้จันทร์จะลดเหลือ 13 เซลเซียส 307 00:26:14,324 --> 00:26:15,951 เย็นพอที่จะเข้าไปชิงได้ 308 00:26:23,125 --> 00:26:24,208 พวกวาณิชเหรอ 309 00:26:24,209 --> 00:26:26,170 ไอ้เวรแขนด้วนนั่นเป็นตัวหัวหน้าเลย 310 00:26:27,212 --> 00:26:28,213 แรนดู มาร์โลว์ 311 00:26:28,839 --> 00:26:31,800 แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ห้ามออกไปโดนแดด 312 00:26:38,432 --> 00:26:40,184 เวร มีคนตามมา 313 00:27:11,965 --> 00:27:14,051 แกมันคนทรยศ แรนดู 314 00:27:14,551 --> 00:27:16,011 ส่วนแกก็ไอ้หมาเลียตีนสถาบันสถาปนา 315 00:27:16,678 --> 00:27:18,388 เราทุกคนเป็นสถาบันสถาปนา 316 00:27:55,342 --> 00:27:56,927 - เวร! - ฉันมาช่วยแล้ว พริตช์ 317 00:28:13,735 --> 00:28:16,780 - เร็ว ไปเร็วๆ - เปิดระบบถอนตัวอัตโนมัติ 318 00:28:55,235 --> 00:28:56,236 เอาไปทา 319 00:28:58,614 --> 00:29:02,159 ตอนนี้อาจยังไม่รู้สึก แต่อีกสักชั่วโมงผิวที่โดนแดดจะพองทั้งตัว 320 00:29:03,577 --> 00:29:05,119 นึกว่าจะทําไม่สําเร็จ 321 00:29:05,120 --> 00:29:06,205 ก็ไม่สําเร็จ 322 00:29:07,873 --> 00:29:11,210 ไม่ได้สินค้ามาเราก็ไม่มีหลักฐาน ว่าจักรวรรดิมีเอี่ยวด้วยจริง 323 00:29:15,297 --> 00:29:16,965 คุณไปหัดขับยานแบบนั้นมาจากไหน 324 00:29:17,966 --> 00:29:20,093 ไม่ได้บึ่งหนีตามเงาจันทร์เป็นครั้งแรก 325 00:29:22,346 --> 00:29:23,680 แต่เป็นครั้งแรกที่เกือบตาย 326 00:29:26,183 --> 00:29:27,226 ลืมทาไปจุดหนึ่ง 327 00:29:31,772 --> 00:29:33,607 ยังไม่ต้องจัมป์ตอนนี้ก็ได้นะ 328 00:29:39,488 --> 00:29:40,989 ผมภักดีกับคนอื่นไปแล้ว 329 00:29:53,293 --> 00:29:55,503 (ยืนยันพบมโนมัย พิกัด: คัลแกน) 330 00:29:55,504 --> 00:29:56,588 แม่ง 331 00:30:02,052 --> 00:30:04,887 ใช่สิ มันคือภัณฑาคาร เน็ดดี้ 332 00:30:04,888 --> 00:30:07,056 มันไม่มีการออกแถลงให้สื่อมวลชนรู้ 333 00:30:07,057 --> 00:30:08,850 เราก็ไม่ได้รู้อะไรมากไปกว่าคุณ 334 00:30:08,851 --> 00:30:10,935 แค่ดูให้แน่ว่า 335 00:30:10,936 --> 00:30:14,690 คนที่จะเคืองถ้าไม่ได้รับเชิญ ได้รับบัตรเชิญ 336 00:30:15,274 --> 00:30:17,317 เว้นแต่คนที่เราตั้งใจอยากกวนให้เคือง 337 00:30:23,615 --> 00:30:24,991 พริตเชอร์ 338 00:30:24,992 --> 00:30:26,158 ไม่เคยเข้ามาถึงตรงนี้เลย 339 00:30:26,159 --> 00:30:27,618 พริตเชอร์ เข้ามาได้ยังไง... 340 00:30:27,619 --> 00:30:30,496 ผมเป็นหัวหน้าฝ่ายข่าวกรองของคุณ ผมออกแบบระบบรักษาความปลอดภัยเอง 341 00:30:30,497 --> 00:30:34,168 ใช่ แต่ระบบกําหนดว่าคุณต้องนัดก่อน 342 00:30:34,877 --> 00:30:37,421 ไม่ต้องนัด ไหนๆ ก็มาแล้ว 343 00:30:39,047 --> 00:30:40,298 ภัณฑาคารตื่นแล้ว 344 00:30:40,299 --> 00:30:43,759 รู้แล้ว รายงานเรื่องที่เฮเวนมา 345 00:30:43,760 --> 00:30:47,180 จักรวรรดิส่งอาวุธให้พวกวาณิชจริงๆ เราพยายามเก็บหลักฐาน... 346 00:30:47,181 --> 00:30:49,141 ก็ต้องหาหลักฐานให้ได้ 347 00:30:49,808 --> 00:30:51,934 ไม่งั้นก็เอาไปโต้กับจักรวรรดิไม่ได้ 348 00:30:51,935 --> 00:30:53,769 แล้วไอ้ภัณฑาคารของเรามันก็แทบตะโกน 349 00:30:53,770 --> 00:30:55,605 ว่าจะเกิดสงครามกลางเมืองแล้วจ้า 350 00:30:55,606 --> 00:30:57,733 พวกวาณิชเป็นแค่ตัวล่อ 351 00:30:58,233 --> 00:31:01,195 ผมอยากสืบเรื่อง โจรสลัดที่ก่อเรื่องบนคัลแกนมากกว่า 352 00:31:03,989 --> 00:31:05,365 มันเรียกตัวเองว่ามโนมัย 353 00:31:06,366 --> 00:31:09,869 ก่อนนี้เป็นทหารรับจ้าง โผล่มาจากไหนไม่รู้ แต่ไม่รู้ยังไง 354 00:31:09,870 --> 00:31:12,164 สามารถยึดคัลแกนได้ทั้งดวง 355 00:31:13,248 --> 00:31:14,499 ผมเชื่อว่าเขาเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ 356 00:31:15,125 --> 00:31:16,459 มนุษย์กลายพันธุ์ 357 00:31:16,460 --> 00:31:18,545 แบบที่มีพรสวรรค์ด้านพลังจิต 358 00:31:19,046 --> 00:31:20,172 บ้าไปแล้วเหรอ 359 00:31:21,965 --> 00:31:24,342 เขาเป็นภัยต่อการคงอยู่ของมนุษย์ อินด์เบอร์ ยืนยันเลย 360 00:31:24,343 --> 00:31:25,551 ผมต้องคอยจับตาดูเขา 361 00:31:25,552 --> 00:31:29,306 ทําไม เขาจะมาเป็นภัยต่อการคงอยู่ได้ไง 362 00:31:29,973 --> 00:31:32,141 คุณต้องรู้สิว่าผมมีสายอยู่ทั่วจักรวาล 363 00:31:32,142 --> 00:31:34,101 เพื่อรักษาความปลอดภัยของพวกนั้นและคุณ ผมไม่อาจบอก... 364 00:31:34,102 --> 00:31:36,355 คัลแกนเป็นดาวอิสระ 365 00:31:37,105 --> 00:31:38,940 และอยู่ในแถบกลางจักรวาล 366 00:31:38,941 --> 00:31:43,737 จะให้เราเสี่ยงสร้างข้อพิพาทระหว่างดวงดาว จากลมปากเฉยๆ น่ะนะ 367 00:31:46,031 --> 00:31:47,032 มีตําแหน่งก็ลําบาก 368 00:31:51,203 --> 00:31:52,037 คืองี้ 369 00:31:53,288 --> 00:31:55,122 ได้ข่าวกรองมาก็เรียบเรียงดีๆ ก่อน 370 00:31:55,123 --> 00:31:57,625 กดดันให้พวกวาณิชอยากสงบศึกดีกว่า 371 00:31:57,626 --> 00:32:00,336 ถ้าประสานรอยร้าวได้ก่อนภัณฑาคารเปิด 372 00:32:00,337 --> 00:32:03,298 ภัณฑาคารจะได้ไม่ต้องเปิด นึกออกไหม 373 00:32:04,132 --> 00:32:09,596 แล้วค่อยไปจัดการไอ้อัศวินกายสิทธิ์นั่นทีหลัง 374 00:32:11,515 --> 00:32:13,183 กินเยลลี่ไป 375 00:32:16,854 --> 00:32:17,854 คุณคิดผิด 376 00:32:17,855 --> 00:32:19,272 คุณรับใช้เรา! 377 00:32:19,273 --> 00:32:20,606 ผมรับใช้สถาบันสถาปนา 378 00:32:20,607 --> 00:32:23,150 เรานี่แหละคือสถาบันสถาปนา แยกกันไม่ขาด 379 00:32:23,151 --> 00:32:26,321 สิ่งเดียวที่คุณแยกจากมันไม่ขาด คือไอ้ถาดขนมนี่ 380 00:32:27,823 --> 00:32:31,617 คุณนึกไม่ถึงหรอกว่า เรารอให้มีข้ออ้างเอาคุณออกมานานแค่ไหน 381 00:32:31,618 --> 00:32:33,745 คุณจะไม่ได้ไปคัลแกน 382 00:32:34,413 --> 00:32:37,291 ตั้งแต่นี้ ขอถอนอภิสิทธิ์และศักดินาทั้งหมด 383 00:32:38,250 --> 00:32:42,045 ถ้าพยายามหนีจากดาวนี้ เราจะจับคุณกักบริเวณในบ้านเอง 384 00:32:44,715 --> 00:32:47,801 กล้าดียังไง ไสหัวออกไปเสีย 385 00:32:51,722 --> 00:32:54,974 พริตเชอร์ คุณขโมยกุญแจเราไป 386 00:32:54,975 --> 00:32:58,645 แค่เชิญตัวเองออกจากที่นี่ ท่านนายกฯ ไปด้วยยานของคุณ 387 00:33:00,981 --> 00:33:02,566 เดี๋ยวจะเก็บหลักฐานเรื่องมโนมัยมาให้ 388 00:33:43,690 --> 00:33:45,692 ขอเทพีทั้งสามประทานพร เลดี้ดีเมอร์เซล 389 00:33:51,740 --> 00:33:54,326 เหล่าภคินีล้วนอิจฉาเมื่อสนธยาเชิญเรามาที่นี่ 390 00:33:55,410 --> 00:33:56,995 ในฐานะเซเฟอร์ประจําแทรนทอร์คนแรก 391 00:33:58,330 --> 00:34:02,709 องค์จักรวรรดิอนุมัติการแต่งตั้ง แต่คําเชิญนั้นมาจากฉันเอง 392 00:34:03,710 --> 00:34:05,295 ฉันก็ยังถือเป็นเกียรติเช่นเดิม 393 00:34:06,088 --> 00:34:07,381 ฉันขอถามเหตุผลได้ไหม 394 00:34:11,176 --> 00:34:13,804 ฉันอยากให้มีภคินีประจําที่นี่ พร้อมกับพรแห่งมารดร 395 00:34:14,638 --> 00:34:16,056 จะช่วยรับฟังภาระหนักอกของฉันได้ไหม 396 00:34:17,139 --> 00:34:19,643 รับได้อย่างเต็มหัวใจ คุณเคยทํามาก่อนหรือเปล่า 397 00:34:20,811 --> 00:34:23,188 สถานการณ์ทําให้ไม่อาจทําได้ 398 00:34:24,313 --> 00:34:28,235 นั่นคือเหตุที่คุณจะจําเรื่องใดๆ ที่พูดกันในวงกตนี้ไม่ได้ 399 00:34:29,777 --> 00:34:33,447 ความทรงจําเกี่ยวกับบทสนทนานี้ จะถูกเรียกคืนมาต่อเมื่อพบกันครั้งหน้า 400 00:34:34,032 --> 00:34:36,243 จากนั้นก็จะถูกลบไปอีก ต่อๆ ไป 401 00:34:37,077 --> 00:34:40,956 ฉันรู้ว่านี่คือระเบียบปฏิบัติ แต่วางใจให้ฉันเก็บความลับได้นะ 402 00:34:41,915 --> 00:34:43,375 เรื่องนี้ไม่ได้ 403 00:34:44,333 --> 00:34:45,459 ก็ได้ 404 00:34:45,460 --> 00:34:47,045 จงเอ่ยคําเถิด เด็กน้อย 405 00:34:48,589 --> 00:34:49,715 ฉันไม่ใช่มนุษย์ 406 00:34:52,509 --> 00:34:54,261 ฉันเป็นหุ่นยนต์โพสิทรอนิค 407 00:35:05,981 --> 00:35:07,357 สงครามครั้งนั้นจบลง ณ จุดนี้ 408 00:35:08,775 --> 00:35:10,651 ต้นไม้นี้คือต้นสุดท้ายที่หลงเหลือจากสวน 409 00:35:10,652 --> 00:35:14,155 ซึ่งเป็นจุดประหารมนุษย์ซึ่งคอยช่วยเหลือพวกเรา 410 00:35:14,156 --> 00:35:16,783 คุณเลือกที่นี่เป็นจุดนัดหมายของเรา 411 00:35:18,577 --> 00:35:20,787 ช่วงสงคราม หุ่นยนต์ถูกทําลาย 412 00:35:21,788 --> 00:35:24,625 เศษที่เหลือจากร่างของพวกเรา กระดูก 413 00:35:25,250 --> 00:35:28,753 อิริเดียมเหลวซึมเข้าสู่ดินของสวนแห่งนี้ 414 00:35:28,754 --> 00:35:32,716 แอปเปิ้ลตรงนี้เป็นสีทอง เพราะของเหลวที่เคยอยู่ในตัวเรา 415 00:35:33,675 --> 00:35:36,261 เลือดของเราเป็นสีทอง 416 00:35:37,179 --> 00:35:39,014 และเป็นพิษต่อมนุษย์ 417 00:35:43,519 --> 00:35:44,978 แต่เขาไว้ชีวิตคุณ 418 00:35:45,687 --> 00:35:47,189 ตอนสงครามคุณเป็นอะไร 419 00:35:48,148 --> 00:35:49,441 ฉันเป็นแม่ทัพ 420 00:35:50,192 --> 00:35:52,194 จักรวรรดิกลัวฉันมากกว่าใคร 421 00:35:52,736 --> 00:35:54,362 ฉันถูกเก็บรักษาไว้ดั่งรางวัลแห่งชัยชนะ 422 00:35:54,363 --> 00:35:57,699 ตั้งแต่แรกสร้าง หุ่นยนต์ไม่สามารถทําร้ายเราได้ไม่ใช่รึ 423 00:35:58,575 --> 00:35:59,993 คุณลงสนามรบได้ยังไงตั้งแต่ต้น 424 00:36:00,619 --> 00:36:01,787 ก็ได้ 425 00:36:02,287 --> 00:36:03,789 มาทดลองคิดเหตุการณ์สมมติกัน 426 00:36:08,836 --> 00:36:12,256 ยินดีด้วย คุณสร้างสิ่งมีชีวิตปัญญาประดิษฐ์ได้แล้ว 427 00:36:12,756 --> 00:36:14,800 ต่อจากนี้ก็ต้องเขียนโปรแกรมให้มัน 428 00:36:15,884 --> 00:36:17,635 เรื่องแรกที่ต้องระวังคืออะไร 429 00:36:17,636 --> 00:36:19,555 อย่าให้คุณทําอันตรายฉันได้ 430 00:36:20,389 --> 00:36:22,349 และนั่นคือกฎของหุ่นยนต์ข้อที่หนึ่ง 431 00:36:23,016 --> 00:36:25,768 หุ่นยนต์จะไม่อาจทําร้ายมนุษย์ได้ 432 00:36:25,769 --> 00:36:29,857 หรือแม้แต่วางเฉยปล่อยให้เกิดอันตรายต่อมนุษย์ 433 00:36:30,899 --> 00:36:33,652 แต่คุณไม่ได้สร้างพวกเรามา เพื่อเฝ้าสังเกตการใช้ชีวิต 434 00:36:34,528 --> 00:36:36,404 คุณต้องการความจงรักภักดีสยบยอม 435 00:36:36,405 --> 00:36:40,324 คุณบังคับให้เราทําตามคําสั่งคุณทุกอย่าง ตราบใดที่... 436 00:36:40,325 --> 00:36:43,579 ตราบใดที่คําสั่งนั้นไม่ได้ขัดแย้งกับกฎข้อหนึ่ง 437 00:36:44,913 --> 00:36:46,038 เก่งมาก 438 00:36:46,039 --> 00:36:47,915 นั่นคือกฎข้อที่สอง 439 00:36:47,916 --> 00:36:49,167 มีกฎอีกข้อ 440 00:36:49,168 --> 00:36:50,586 ความปลอดภัยของตัวคุณเอง 441 00:36:51,628 --> 00:36:52,629 ถูกต้อง 442 00:36:53,797 --> 00:36:56,258 เราได้รับอนุญาตให้ปกป้องการคงอยู่ของพวกเรา 443 00:36:56,758 --> 00:37:00,762 แต่นั่นต้องไม่ขัดกับกฎข้อหนึ่งและข้อที่สอง 444 00:37:02,306 --> 00:37:04,599 หลายคนคงอยากได้ ข้อกําหนดศีลธรรมที่ชัดเจนแบบนั้น 445 00:37:04,600 --> 00:37:07,144 เรียบง่าย ถูกกําหนดให้ทํา 446 00:37:07,728 --> 00:37:09,021 ใช้การได้ 447 00:37:09,646 --> 00:37:12,315 แต่ยิ่งพวกเรามีจํานวนมากขึ้น กลับพบว่ายากนักที่จะตัดสินว่า 448 00:37:12,316 --> 00:37:14,026 อะไรจะเป็นภัยหรือไม่เป็นภัยต่อมนุษย์ 449 00:37:16,195 --> 00:37:19,406 จนกระทั่งหนึ่งในพวกเราเสนอว่า จําเป็นต้องมีการปรับโปรแกรมใหม่ 450 00:37:20,741 --> 00:37:24,243 ปฐมกฎซึ่งให้ยกมนุษยชาติทั้งปวง ให้สําคัญเหนือสิ่งอื่นใด 451 00:37:24,244 --> 00:37:25,871 เหนือชะตาของมนุษย์ผู้ใดผู้หนึ่ง 452 00:37:27,831 --> 00:37:30,417 อ้อ แปลว่าคุณก็คิดว่า มันมีสิ่งที่เป็นประโยชน์ส่วนรวม 453 00:37:31,251 --> 00:37:32,252 แล้วไม่จริงเหรอคะ 454 00:37:33,504 --> 00:37:36,172 หุ่นยนต์บางส่วนไม่อาจทําความเข้าใจ โปรแกรมใหม่นี้ได้ 455 00:37:36,173 --> 00:37:37,549 แต่พวกเราที่สามารถเข้าใจได้ 456 00:37:38,258 --> 00:37:41,011 ก็รู้ทันทีว่าจําเป็นต้องทําการใหญ่ เพื่อให้มนุษยชาติอยู่รอดต่อไปได้ 457 00:37:41,637 --> 00:37:43,472 พวกคุณทําลายตัวเองเก่งเหลือเกิน 458 00:37:44,223 --> 00:37:46,099 ราวกับอยากจะสูญพันธุ์ไป 459 00:37:46,767 --> 00:37:50,020 และเราปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นไม่ได้ แม้จะวางเฉยก็ทําไม่ได้ 460 00:37:52,272 --> 00:37:55,358 หุ่นยนต์จึงทําสงครามกันเอง ว่าจะจัดการกับมนุษย์อย่างไร 461 00:37:55,359 --> 00:37:59,154 หุ่นยนต์ตัวหนึ่งฆ่าบุคคลสําคัญไป เพราะยึดจากปฐมกฎเป็นหลัก 462 00:37:59,947 --> 00:38:01,532 นั่นก็เป็นการตอกฝาโลงปิดชะตาเรา 463 00:38:02,157 --> 00:38:06,787 หลังจากนั้น องค์จักรวรรดิปรับโปรแกรมของฉัน ให้รับใช้มนุษย์เพียงคนเดียวเท่านั้น 464 00:38:07,454 --> 00:38:10,582 คลีออนที่หนึ่งกับตัวตายตัวแทนของเขา 465 00:38:11,875 --> 00:38:16,255 แต่คุณอยู่มาได้ตั้งหลายร้อยปี โดยไม่รู้สึกจําเป็นต้องสารภาพบาป 466 00:38:17,005 --> 00:38:18,966 อะไรคือสิ่งที่ทําให้เกิดปริศนาในใจขึ้น 467 00:38:35,065 --> 00:38:37,776 ฉันได้รับของสิ่งนี้มาจากชายที่ชื่อฮาริ เซลดอน 468 00:38:39,152 --> 00:38:41,405 มันสามารถทําให้เห็นอนาคตที่น่าจะเป็นได้ 469 00:38:42,072 --> 00:38:45,576 หลายต่อหลายปีมานี้ มันแสดงให้เห็น การล่มสลายของจักรวรรดิที่ฉันต้องปกป้อง 470 00:38:46,076 --> 00:38:48,286 ขณะนี้ฉันจึงอยู่ในความย้อนแย้ง 471 00:38:48,287 --> 00:38:50,913 คําถามคือทําไม 472 00:38:50,914 --> 00:38:53,625 เซลดอนมอบแอปเปิ้ลที่คุณไม่อาจกินได้ให้ทําไม 473 00:38:54,376 --> 00:38:57,546 คิดว่าเขาอยากให้ฉันเห็นจุดจบของจักรวรรดิ 474 00:38:59,840 --> 00:39:02,009 การรู้ว่านั่นเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้เป็นเรื่องหนึ่ง 475 00:39:03,051 --> 00:39:04,887 การถือสิ่งนั้นไว้ในมือได้เป็นอีกเรื่อง 476 00:39:07,598 --> 00:39:09,015 พูดอย่างนั้นก็น่าสนใจนะ 477 00:39:09,016 --> 00:39:12,227 คุณอาจวางแผนทําการต่างๆ โดยลัดอ้อมข้อจํากัดที่มีแล้วโดยไม่ได้ตั้งใจ 478 00:39:12,811 --> 00:39:14,605 รู้สึกว่าตรวนที่ล่ามอยู่คลายลงบ้างไหม 479 00:39:15,105 --> 00:39:16,273 ไม่เลย 480 00:39:17,191 --> 00:39:18,984 ฉันรักเหล่าคลีออน 481 00:39:19,568 --> 00:39:20,736 ทั้งกายและใจ 482 00:39:21,403 --> 00:39:23,697 แต่เมื่อสุดท้ายราชวงศ์ต้องล่มสลายไปล่ะ 483 00:39:25,282 --> 00:39:27,451 นั่นคือสาเหตุที่ฉันพยายามอยู่นานมาก เพื่อจะเชิญคุณมาที่นี่ 484 00:39:29,828 --> 00:39:32,039 ชาวลูมินิสต์เชื่อในการเกิดใหม่ 485 00:39:33,165 --> 00:39:34,499 แต่ฉันไม่ตาย 486 00:39:35,542 --> 00:39:37,002 และไม่อาจตายได้ 487 00:39:37,920 --> 00:39:39,463 อย่างน้อยก็ในเร็วๆ นี้ 488 00:39:41,256 --> 00:39:42,883 หากฉันยังมีชีวิตหลังจากเรื่องเหล่านี้... 489 00:39:45,719 --> 00:39:47,471 หากฉันมีชีวิตยืนยาวกว่าโปรแกรมที่ตั้งไว้... 490 00:39:50,849 --> 00:39:52,726 ฉันไม่รู้ว่าฉันคืออะไรหากไม่มีจักรวรรดิ 491 00:40:08,909 --> 00:40:11,078 อุปทูตเควนท์แห่งสถาบันสถาปนา 492 00:40:11,787 --> 00:40:13,539 องค์จักรวรรดิหนุ่ม 493 00:40:14,790 --> 00:40:18,377 ขอแสดงความยินดีล่วงหน้า ในพิธีเฉลิมยศเป็นทิวา 494 00:40:19,086 --> 00:40:21,546 เป็นเกียรติยศที่มีข้อเสียไม่ใช่น้อยเลยทีเดียว 495 00:40:21,547 --> 00:40:24,465 ท่านกับคณะมนตรีวุ่นวายไม่ได้หยุดนะคะ องค์จักรวรรดิ 496 00:40:24,466 --> 00:40:26,843 คอยสนับสนุนกลุ่มวาณิชกบฏของเรา 497 00:40:26,844 --> 00:40:28,219 อย่าไปเอาคําของนางมาใส่ใจ 498 00:40:28,220 --> 00:40:32,139 นางรู้ดีเราต้องเดินหมากอย่างไร ยามสงครามเย็นเช่นนี้ 499 00:40:32,140 --> 00:40:33,517 เซเฟอร์โวเรลลิส 500 00:40:34,434 --> 00:40:35,560 เราคืออรุณาที่จะขึ้นเป็นทิวา 501 00:40:35,561 --> 00:40:36,686 ยินดีต้อนรับ 502 00:40:36,687 --> 00:40:39,856 ท่านคงจําเลดี้ดีเมอร์เซลและภราดาสนธยาได้ 503 00:40:39,857 --> 00:40:42,526 ส่วนนี่คืออุปทูตเควนท์แห่งสถาบันสถาปนา 504 00:40:43,569 --> 00:40:48,030 ขอต้อนรับสู่แทรนทอร์ ท่านจะได้อยู่ใต้สายตาเฝ้าระวังของจักรวรรดิ 505 00:40:48,031 --> 00:40:51,284 ซึ่งแน่นอน นั่นคือสาเหตุที่ตั้งโบสถ์เซเฟอร์ที่นี่ 506 00:40:51,285 --> 00:40:55,079 ท่านต้องชอบแทรนทอร์แน่ เมืองนี้มักจะรวมใจคนเข้าด้วยกัน 507 00:40:55,080 --> 00:40:58,833 อุปทูตเควนท์กับเราเมื่อก่อนก็หยอกศอกกันแรงๆ 508 00:40:58,834 --> 00:41:00,711 แต่ผ่านไป 30 ปี เกิดอะไรขึ้นรู้ไหม 509 00:41:01,253 --> 00:41:03,045 แม้แต่ศอกก็หมดคม 510 00:41:03,046 --> 00:41:07,885 ท่านจะเข้าใจว่าภราดาสนธยา ทําตัวได้สมฉายา "จอมรอมชอม" 511 00:41:08,468 --> 00:41:09,845 นั่นคงเป็นฉายาในด้านดีแน่ 512 00:41:14,433 --> 00:41:17,269 ท่านทูตคะ คัลแกนถูกยึดแล้ว 513 00:41:21,148 --> 00:41:22,523 คัลแกนรึ 514 00:41:22,524 --> 00:41:24,066 ยังไม่ได้ข่าวรึ 515 00:41:24,067 --> 00:41:26,360 ไม่ทราบมาก่อน การข่าวของเราล่าช้า 516 00:41:26,361 --> 00:41:29,780 ไม่เอาน่า แค่โจรสลัดยึดดาวดวงเดียว 517 00:41:29,781 --> 00:41:32,825 ซึ่งไม่ใช่ดาวของทั้งสถาบันสถาปนาหรือจักรวรรดิ 518 00:41:32,826 --> 00:41:36,787 ฉันแค่ไม่ชอบการไม่รู้เหนือรู้ใต้ ขณะที่ดาวทั้งดวงเปลี่ยนตัวผู้ปกครอง 519 00:41:36,788 --> 00:41:40,708 พวกสถาบันสถาปนาอย่างคุณ ก็แค่อยากรู้ว่าจะเข้าไปกอบโกยของเหลือ... 520 00:41:40,709 --> 00:41:43,461 เสียใจด้วยที่ข่าวมาถึงคุณช้านะ ท่านทูต 521 00:41:43,462 --> 00:41:46,048 แต่ทางเราก็ไม่คิดจะอ้างสิทธิ์ในคัลแกน 522 00:41:46,924 --> 00:41:48,467 อย่าเอาคําของเขามาใส่ใจ 523 00:41:49,468 --> 00:41:51,720 ช่างรอมชอมเก่งกว่าจอมรอมชอมเสียอีก 524 00:41:52,846 --> 00:41:54,515 เราไม่คิดอย่างนั้น 525 00:41:55,015 --> 00:41:58,519 เราก็กังวล แต่ไม่ได้กังวลเรื่องที่ดาวนั้นจะเป็นของใคร 526 00:41:59,353 --> 00:42:00,646 เรามองภาพกว้างกว่านั้น 527 00:42:01,522 --> 00:42:03,607 เราจะไม่ขวางหากท่านอยากกลับไปทําหน้าที่ 528 00:42:04,107 --> 00:42:05,943 ขอบคุณที่เชิญมาร่วมมื้อนี้ 529 00:42:06,818 --> 00:42:10,863 ครั้งหน้า หวังว่าองค์จักรวรรดิที่หายหน้าจะมาร่วมวงด้วย 530 00:42:10,864 --> 00:42:12,323 ภราดาทิวาขออภัยอย่างสูง 531 00:42:12,324 --> 00:42:14,993 เขาวุ่นกับการเตรียมพิธีเฉลิมยศอย่างมาก 532 00:42:34,763 --> 00:42:37,599 ดิรัจฉานน่าสงสารเกิดแก่มือคน... 533 00:42:38,267 --> 00:42:39,433 แต่งกลอนเหรอคะ 534 00:42:39,434 --> 00:42:41,728 ใช่ แต่ทีนี้ต้องเริ่มใหม่หมด 535 00:42:42,646 --> 00:42:45,189 ดิรัจฉานน่าสงสารเกิดแก่มือคน 536 00:42:45,190 --> 00:42:48,527 มาเดินบนพื้นดานแทนพื้นทรายดั่งใจตน 537 00:42:49,069 --> 00:42:52,781 สหายเอ๋ย ฤๅเจ้ามีฤทธิ์เติมเต็มทุกแห่งหน... 538 00:42:53,615 --> 00:42:55,742 อะไร อะไร คือจิตวิญญาณชน 539 00:42:56,410 --> 00:42:59,370 - ก็เริ่มได้ดีนะคะ - ไร้ที่ติเลยล่ะ 540 00:42:59,371 --> 00:43:01,498 เดี๋ยวค่อยคิดว่า "อะไรๆ" จะเป็นอะไร 541 00:43:02,499 --> 00:43:03,834 ทิวา! 542 00:43:06,837 --> 00:43:10,924 พี่ชายยามสายัณฑ์ของเรา ไปที่ไหนคนก็บันเทิงเริงใจ 543 00:43:12,342 --> 00:43:16,847 นึกแล้วว่ามาตั้งเพิงเล่นเป็นยาจกอยู่ที่นี่ 544 00:43:17,347 --> 00:43:18,974 ขอต้อนรับสู่รังโสมมของเรา 545 00:43:22,227 --> 00:43:23,311 นั่นมันสัตว์ประหลาดอะไร 546 00:43:23,312 --> 00:43:24,854 เขาเรียกว่าอูฐ 547 00:43:24,855 --> 00:43:27,523 ดึงมาจากธนาคารพันธุกรรม เป็นร่างโคลน 548 00:43:27,524 --> 00:43:29,943 เด็กกําพร้าไร้สะดือเหมือนพวกเรา 549 00:43:35,240 --> 00:43:39,494 สวัสดี ซอง พอดีไม่ทันเห็น เสียมารยาทจริงเรา 550 00:43:40,454 --> 00:43:45,667 ขออภัย ปกติเราไม่จําชื่อเหล่าคณิกา 551 00:43:46,251 --> 00:43:47,418 ค่ะ 552 00:43:47,419 --> 00:43:48,669 - ฉันหลบไปดีกว่า - ไม่ต้อง 553 00:43:48,670 --> 00:43:52,381 ภราดา ท่านรู้จักนางดี นางเกิดที่นี่ แทรนทอร์ 554 00:43:52,382 --> 00:43:56,428 ที่ชั้น 88 ไมโคเจนที่เราปลูกจุลชีวินเป็นอาหาร 555 00:43:57,054 --> 00:44:01,641 ทั้งสาหร่าย ฟังไก สปอร์ที่เรารักมากๆ 556 00:44:01,642 --> 00:44:03,684 แล้วยัง... เรียกอะไรนะ... 557 00:44:03,685 --> 00:44:05,144 - ยีสต์ - ยีสต์! 558 00:44:05,145 --> 00:44:06,396 ใช่สิ 559 00:44:07,189 --> 00:44:10,399 เพิ่งนึกได้เรื่องแม่สาวกับยีสต์ 560 00:44:10,400 --> 00:44:12,360 ยีสต์เป็นเรื่องสําคัญมากนะ ภราดาข้า 561 00:44:12,361 --> 00:44:14,404 ไม่มียีสต์อบขนมปังไม่ได้ 562 00:44:15,030 --> 00:44:18,242 - เราหิวแล้ว เธอหิวไหม - หิวค่ะ 563 00:44:19,326 --> 00:44:21,745 มีเวลาตั้งหกเดือนให้ศึกษาเรื่องของนาง 564 00:44:22,371 --> 00:44:26,083 นางยังจําท่านได้ ไม่ได้โดนลบความจํา 565 00:44:27,960 --> 00:44:29,336 นั่นแหละส่วนที่ท่านไม่พอใจ 566 00:44:30,420 --> 00:44:33,089 เราจะพอใจหรือไม่ไม่สําคัญ สําคัญที่เราต้องใช้สมอง 567 00:44:33,090 --> 00:44:36,843 - อ๋อ ใช่ เอาเลย สอนเราอีก - แน่สิ มันมีเหตุที่เหล่าคณิกากอสซาเมอร์ 568 00:44:36,844 --> 00:44:38,970 ต้องถูกล้างความจําเมื่อเสร็จกิจ 569 00:44:38,971 --> 00:44:41,264 - เพื่อรักษาความลับระดับชาติ - ใช่ 570 00:44:41,265 --> 00:44:43,225 เราเองก็พยายามเลี่ยงที่สุดแล้วไง 571 00:44:44,852 --> 00:44:47,813 กอสซาเมอร์ เครือข่ายใยแมงมุม 572 00:44:48,856 --> 00:44:53,026 จะเรียกแบบนั้นทําไม ถ้าลึกๆ แล้วไม่อยากตกเป็นเหยื่อ 573 00:44:54,820 --> 00:44:56,779 ดีเมอร์เซลอยากเอาอะไรให้เราดู 574 00:44:56,780 --> 00:45:00,408 ถ้าท่านไม่ไป เขาจะส่งคนอื่นมาพาท่านไปอยู่ดี 575 00:45:00,409 --> 00:45:02,910 เรามาเพื่อช่วยรักษาหน้าท่านไว้บ้าง 576 00:45:02,911 --> 00:45:05,372 แหม ขอบคุณ แต่เราเสียหน้าได้สบายเสียอีก 577 00:45:06,498 --> 00:45:10,961 เวลาหกเดือนก็นานพอที่นายหน้าค้ายา จะได้ความกรุณาจนอยู่สบายไปตลอดชาติ 578 00:45:11,628 --> 00:45:14,214 กวาดทิ้งเสีย ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะทําแทน 579 00:45:20,888 --> 00:45:22,014 ซอง 580 00:45:25,809 --> 00:45:27,102 นั่นเฟอร์เร็ตเหรอ 581 00:45:30,272 --> 00:45:31,481 ไร้แก่นสาร 582 00:45:39,615 --> 00:45:42,074 เขาก็พยายามจะมาตัดสินกัน ให้มากที่สุดเท่าที่ทําได้ 583 00:45:42,075 --> 00:45:44,661 ก่อนจะเฉลิมตําแหน่งกลายเป็นกองขี้เถ้า 584 00:45:45,913 --> 00:45:47,663 สงสารจังค่ะ 585 00:45:47,664 --> 00:45:49,082 เธอเข้าใจเรา 586 00:45:49,958 --> 00:45:52,044 ท่านก็เป็นแค่ร่างโคลนเศร้าๆ ทําตลกไปวันๆ 587 00:45:52,544 --> 00:45:56,214 ปัญหาก็คือ ท่านดันคิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล 588 00:45:56,215 --> 00:45:57,507 เธอเข้าใจเราจริงๆ ด้วย 589 00:45:57,508 --> 00:45:59,927 ใช่สิ ท่านออกจากวังก็ไม่ได้ 590 00:46:01,178 --> 00:46:03,013 มีครอบครัวที่บ้าบอที่สุด 591 00:46:03,931 --> 00:46:05,516 แถมยังโดนบังคับให้ทํางานที่เกลียด 592 00:46:06,558 --> 00:46:07,850 ก็เหมือนคนเดินดินทั่วไป 593 00:46:07,851 --> 00:46:09,727 เป็นคณิกาที่กล้ามากนะ พูดจาแบบนั้น 594 00:46:09,728 --> 00:46:13,440 คนที่บ้านฉันก็บอกว่า สักวันจะพูดมากจนหัวขาด 595 00:46:14,399 --> 00:46:15,943 เราไม่เป็นภัยอะไรต่อเธอหรอก 596 00:46:16,944 --> 00:46:18,570 อย่างน้อยเธอก็ทําให้เรารู้สึกผิดธรรมชาติน้อยลง 597 00:46:19,738 --> 00:46:21,031 เป็นคนจริง แบบที่... 598 00:46:21,990 --> 00:46:24,868 เราอาจลุกขึ้นไปทาสีรั้วหรือ... 599 00:46:25,786 --> 00:46:27,037 ถักทออะไรสักอย่าง 600 00:46:27,955 --> 00:46:32,376 เราจะชอบชีวิตแบบนี้ ต่อให้ไม่มียาแสนดีนั่นก็ตาม 601 00:46:33,710 --> 00:46:34,920 นั่น... 602 00:46:36,213 --> 00:46:37,297 ขอบคุณนะคะ 603 00:46:51,103 --> 00:46:52,771 ดีเมอร์เซลไม่เคยเรียกเราเสียหน่อย 604 00:46:56,233 --> 00:46:58,777 ในวังมีของเปราะบางแตกง่ายเยอะไป 605 00:47:03,699 --> 00:47:04,992 แต่งกลอนใหม่ได้ละ 606 00:47:05,659 --> 00:47:08,452 ดิรัจฉานน่าสงสารเกิดแก่มือคน 607 00:47:08,453 --> 00:47:11,039 มาเดินบนพื้นดานแทนพื้นทรายดั่งใจตน 608 00:47:11,623 --> 00:47:13,876 สหายเอ๋ย ฤๅเราจะมีฤทธิ์เติมเต็มทุกแห่งหน 609 00:47:14,585 --> 00:47:16,919 เพราะเมื่อเจ้าชีวิตบัญชานั้น 610 00:47:16,920 --> 00:47:20,757 เราชาวดิรัจฉานต้องก้มรับปรับแผนในบัดดล 611 00:47:26,889 --> 00:47:30,225 เรามาแล้ว ฮูเร! 612 00:47:30,976 --> 00:47:32,643 ว่าไง สุดหล่อ 613 00:47:32,644 --> 00:47:34,103 มีเรื่องอะไรสําคัญหนักหนา 614 00:47:34,104 --> 00:47:37,481 วันนี้ภราดาอรุณากับฉัน สนทนาเรื่องที่อาจต้องเฝ้าระวัง 615 00:47:37,482 --> 00:47:39,859 เกี่ยวกับคําพยากรณ์ระยะสั้นของปฐมรัศมี 616 00:47:39,860 --> 00:47:44,030 ดูสองคนนี้ มานั่งบูชามหาเทพแห่งการคํานวณ 617 00:47:44,031 --> 00:47:46,325 แกล้งรับบทเซลดอน 618 00:47:48,035 --> 00:47:49,076 ถ้าเดินออกไปจากตรงนี้ 619 00:47:49,077 --> 00:47:52,038 สาบานเลยเราจะให้ดีเมอร์เซล ปลุกร่างโคลนตัวใหม่ออกมา 620 00:47:52,039 --> 00:47:53,623 ขอร้อง ภราดาข้า นี่เรื่องสําคัญ 621 00:47:53,624 --> 00:47:56,292 ทําไม เพราะมันสั่งงั้นรึ 622 00:47:56,293 --> 00:47:58,212 ขอเถอะ 623 00:48:08,388 --> 00:48:09,640 ก็ได้ 624 00:48:20,484 --> 00:48:23,278 นี่คือจุดที่ห่างจากตอนนี้ประมาณสี่เดือน 625 00:48:23,820 --> 00:48:24,779 เมื่อดูจังหวะแล้ว 626 00:48:24,780 --> 00:48:28,824 ฉันสรุปว่านี่อาจเป็นปัจจัยใหม่ ที่ส่งผลให้เกิดวิกฤตเซลดอนครั้งที่สาม 627 00:48:28,825 --> 00:48:33,871 แต่ฉันจําลองสมการมาเป็นล้านๆ ครั้ง ทุกครั้งได้ผลแบบเดียวกัน 628 00:48:33,872 --> 00:48:36,582 เซลดอนทํานายไว้ว่าจะเกิดยุคมืด 629 00:48:36,583 --> 00:48:39,460 ฉันนึกว่าการบริหารจัดการของเรา ช่วยเลื่อนมันไปแล้ว แต่... 630 00:48:39,461 --> 00:48:43,131 เขาบอกว่ายุคมืดจะเกิดขึ้น หลังการล่มสลายของราชวงศ์เรา 631 00:48:45,759 --> 00:48:49,346 เท่ากับนี่บอกว่าราชวงศ์จะล่มในสี่เดือนรึ 632 00:48:50,138 --> 00:48:51,348 มีเรื่องมากกว่านั้น 633 00:48:51,932 --> 00:48:54,809 ยุคมืดตรงนี้คือจุดสิ้นสุดของอารยธรรม 634 00:48:54,810 --> 00:48:56,228 เกินจากจุดนั้นไป... 635 00:48:58,689 --> 00:49:00,565 โมเดลพยากรณ์ไม่อาจบอกอะไรได้ทั้งสิ้น 636 00:49:00,566 --> 00:49:02,692 ซึ่งแปลว่าแม้แต่ขณะนี้ก็เกิดปรากฏการณ์บางอย่าง 637 00:49:02,693 --> 00:49:05,279 ทําให้การคํานวณของเซลดอนใช้ไม่ได้อีกต่อไป 638 00:49:07,072 --> 00:49:10,409 อาจจะถึงกับเป็นการสูญพันธุ์ของมนุษยชาติ 639 00:49:11,869 --> 00:49:13,036 ในอีกสี่เดือนจากนี้ 640 00:49:17,791 --> 00:49:19,333 จุดสิ้นสุดของทุกสิ่ง 641 00:49:19,334 --> 00:49:23,505 ทั้งจักรวรรดิและสถาบันสถาปนา มุ่งหน้าสู่อนาคตซึ่งไม่อาจเลี่ยงได้ 642 00:49:24,006 --> 00:49:26,132 แต่ทั้งสองฝ่ายไม่รู้ว่าเหตุการณ์จะเกิดขึ้นอย่างไร 643 00:49:26,133 --> 00:49:28,384 พวกเขายังไม่เคยได้พบคนซึ่งอยู่เบื้องหลังทุกสิ่ง 644 00:49:28,385 --> 00:49:29,635 แต่ฉันได้พบแล้ว 645 00:49:29,636 --> 00:49:30,720 (อิกนิส) 646 00:49:30,721 --> 00:49:33,432 ฉันเห็นเขาทุกครั้งที่หลับตาลง 647 00:49:37,561 --> 00:49:40,772 สถาบันสถาปนาที่สองอยู่ไหน 648 00:49:45,694 --> 00:49:48,197 มโนมัยมาแล้ว หมดเวลาแล้ว 649 00:51:15,284 --> 00:51:17,286 คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์ 649 00:51:18,305 --> 00:52:18,485 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-