"Kowloon Generic Romance" Episode #1.10

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 2 00:00:15,515 --> 00:00:17,684 เห็นว่ามีคนหลบหนีไปทางเหนือกลางดึกด้วยนี่ 3 00:00:17,767 --> 00:00:20,103 เป๋ยหยวนซานโหลวงั้นเหรอ 4 00:00:20,186 --> 00:00:23,189 แม้แต่ในเกาลูนเอง ก็ยังถือว่าเป็นพื้นที่อันตรายเลย 5 00:00:23,773 --> 00:00:26,401 การพนัน การค้าประเวณี ยาเสพติด 6 00:00:26,484 --> 00:00:29,946 ถ้าไม่อยากมีปัญหาก็อย่าเข้าไปใกล้มันจะดีกว่านะ 7 00:00:30,530 --> 00:00:33,324 จนแล้วจนรอดก็ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมันจนได้ 8 00:00:33,408 --> 00:00:37,370 รู้สึกหนักใจที่จะต้องไปขอโทษเจ้าของบ้านจริงๆ 9 00:00:38,288 --> 00:00:41,166 {\an8}ทางเรารู้สึกเสียใจมากที่เรื่องนี้เกิดขึ้น 10 00:00:41,249 --> 00:00:45,420 {\an8}เพราะการจัดการไม่ดีพอค่ะ 11 00:00:47,046 --> 00:00:48,089 ช่างเถอะ 12 00:00:48,173 --> 00:00:51,718 บางทีมันก็คงจะอ้างว่า เป็นเพราะเกาลูนจะถูกรื้อถอนนั่นแหละ 13 00:00:51,801 --> 00:00:54,804 นี่ค่ะ หวังว่าคุณจะชอบนะคะ 14 00:00:54,888 --> 00:00:55,764 ขอบใจนะ 15 00:00:55,847 --> 00:00:56,681 {\an8}(โชคดี) 16 00:01:00,518 --> 00:01:05,440 ในพื้นที่นี้มีคนจำนวนมากที่ไม่มีที่ไป แต่กลับหนีออกจากที่นั่นซะได้ 17 00:01:05,523 --> 00:01:08,109 ถือว่าเป็นการเดิมพันที่บ้าบิ่นเอาเรื่อง 18 00:01:08,777 --> 00:01:10,987 เดิมพัน… ที่หนีไปกลางดึกน่ะเหรอคะ 19 00:01:11,071 --> 00:01:13,740 ว่ากันว่าคนที่วิ่งหนีคือคนที่ชนะใช่ไหมล่ะ 20 00:01:13,823 --> 00:01:15,658 มันคือการลองเสี่ยงดูน่ะ 21 00:01:15,742 --> 00:01:19,913 การที่กล้าเสี่ยงทรยศต่อคนที่ช่วยเหลือตัวเอง 22 00:01:19,996 --> 00:01:23,750 สำหรับคนที่ไม่เล่นพนันอย่างฉัน มันก็น่าชื่นชมอยู่หน่อยๆ นะ 23 00:01:24,542 --> 00:01:26,211 ใจดีจังเลยนะคะ 24 00:01:28,046 --> 00:01:32,634 รินริน งั้นเหรอ ได้เวลากินขนมแล้วสินะ 25 00:01:37,764 --> 00:01:40,266 ได้ยินว่าเธอเล่นไพ่นกกระจอกเก่งใช่ไหม 26 00:01:40,350 --> 00:01:41,893 ก็ประมาณหนึ่งค่ะ 27 00:01:41,976 --> 00:01:44,020 เห็นว่าไม่เคยแพ้เลยด้วยนี่ 28 00:01:47,315 --> 00:01:50,401 แล้วเธอคิดว่าจะเอาชนะเกมแห่งชีวิตได้ไหมล่ะ 29 00:01:52,529 --> 00:01:55,865 ผลลัพธ์น่ะ มันหลังจากนี้ไปต่างหากค่ะ 30 00:01:58,618 --> 00:02:00,286 เรโกะ 31 00:02:01,037 --> 00:02:02,330 อ้าว มีอะไรเหรอ 32 00:02:02,413 --> 00:02:04,999 “อ้าว มีอะไรเหรอ” ซะที่ไหนเล่า 33 00:02:05,083 --> 00:02:08,294 ผู้จัดการบอกว่า คุณเรโกะไปหาเจ้าของบ้านมาน่ะเซ่ 34 00:02:08,378 --> 00:02:11,339 ก็ฉันคุ้นเคยกับแถวนี้มากกว่านี่นา 35 00:02:11,422 --> 00:02:13,424 ไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น มันอันตรายนะ 36 00:02:14,008 --> 00:02:16,386 ต่อไปฉันจะดูแลพื้นที่นี้เอง 37 00:02:16,469 --> 00:02:18,930 แล้วเธออย่ามาที่นี่คนเดียวอีกล่ะ 38 00:02:19,013 --> 00:02:20,181 ไปกันได้แล้ว 39 00:02:29,107 --> 00:02:32,318 {\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน) 40 00:04:02,242 --> 00:04:05,578 นี่ ช่วยไปฆ่าคุจิไร เรโกะตัวปลอมให้หน่อยสิ 41 00:04:05,662 --> 00:04:08,831 ผม… ผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ 42 00:04:08,915 --> 00:04:10,166 ไม่ต้องเป็นห่วงไป 43 00:04:10,250 --> 00:04:13,336 ถึงจะฆ่าคุจิไร เรโกะ แต่มันก็ไม่ถือว่าเป็นการฆ่าคนหรอก 44 00:04:13,920 --> 00:04:16,381 เพราะว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเจเนริค 45 00:04:16,464 --> 00:04:18,841 เป็นตัวตนที่ไม่ควรมีอยู่ไงล่ะ 46 00:04:20,677 --> 00:04:22,887 เรื่องนั้นมันก็ใช่อยู่หรอก 47 00:04:22,971 --> 00:04:25,598 แต่พอได้คุยกับเขาที่เกาลูนกับตัว 48 00:04:25,682 --> 00:04:27,225 มันก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นแบบนั้น 49 00:04:27,809 --> 00:04:31,813 คนที่มองไม่เห็นเจเนริคเกาลูนอย่างคุณยูหลง คงจะไม่เข้าใจหรอก 50 00:04:31,896 --> 00:04:32,730 หืม 51 00:04:33,982 --> 00:04:35,483 มันก็ใช่แหละนะ 52 00:04:35,566 --> 00:04:39,237 แต่ฉันจะจ่ายค่าตอบแทนให้อย่างงาม เรียกมาได้เลย 53 00:04:40,530 --> 00:04:43,074 อะไรกัน แบบนั้นก็ไม่เอาเหรอ 54 00:04:44,242 --> 00:04:47,078 เปลี่ยนเรื่องกันดีกว่า นายชอบพวกเสื้อผ้าใช่ไหม 55 00:04:47,161 --> 00:04:48,955 ที่ทำงานพิเศษก็เพราะจะเอาไปซื้อเสื้อผ้าถูกไหม 56 00:04:49,038 --> 00:04:50,999 เอ๊ะ อ่า… ครับ 57 00:04:53,042 --> 00:04:54,585 นี่คือนายใช่ปะ 58 00:04:56,212 --> 00:04:58,256 มีเยอะเอาเรื่องเลยนะ 59 00:04:58,339 --> 00:05:00,133 ตอนนี้ก็ยังเก็บไว้เหรอ 60 00:05:01,634 --> 00:05:04,304 ผมทิ้งเสื้อผ้าสมัยก่อนไปหมดแล้วละ 61 00:05:04,387 --> 00:05:06,764 เอ๋ น่าเสียดายออก 62 00:05:07,432 --> 00:05:10,351 {\an8}ถึงจะเก็บเสื้อผ้าที่ไม่เหมาะกับตัวเองไว้ 63 00:05:10,435 --> 00:05:12,020 {\an8}แต่สุดท้ายก็มีแต่จะยึดติดกับมันเปล่าๆ 64 00:05:12,103 --> 00:05:16,733 เจเนริคเกาลูนจำลองมาจากเมืองเมื่อสามปีก่อน 65 00:05:17,984 --> 00:05:23,281 ยังอยู่ใช่ไหม เจเนริคเสี่ยวเฮย ที่มีรูปร่างแบบนั้นเมื่อสามปีก่อนน่ะ 66 00:05:24,741 --> 00:05:26,326 ดูอยู่ตลอดสินะครับ 67 00:05:26,826 --> 00:05:30,330 ดูเหมือนว่าตัวปลอมกับตัวจริง จะไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ก็จริง 68 00:05:30,413 --> 00:05:32,749 แต่มันก็มีข้อยกเว้นแบบนี้เหมือนกันสินะ 69 00:05:33,249 --> 00:05:34,542 นี่ 70 00:05:34,625 --> 00:05:37,420 ถ้าเกิดว่านายสามารถ กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนได้ละก็ 71 00:05:38,004 --> 00:05:39,213 นายจะว่าไง 72 00:05:39,297 --> 00:05:41,049 เอ๊ะ ทำได้ด้วยเหรอ 73 00:05:43,593 --> 00:05:45,053 ทำได้สิ 74 00:05:45,136 --> 00:05:47,472 ถ้าใช้เจเนริคเทอร์ร่าได้น่ะนะ 75 00:05:54,604 --> 00:05:56,814 อยู่ดึกจนได้ 76 00:05:56,898 --> 00:05:58,941 คืนนี้ก็ร้อนเหมือนเดิมเลยแฮะ 77 00:06:03,863 --> 00:06:04,906 (กรุณาบริการตัวเอง) 78 00:06:05,698 --> 00:06:07,241 ดีจังเลยน้า 79 00:06:07,825 --> 00:06:11,496 จะมีเรื่องโรแมนติกเกิดกับเราบ้างไหมน้า 80 00:06:14,165 --> 00:06:15,625 เสี่ยวเฮยคุง 81 00:06:16,959 --> 00:06:18,544 คุณหยางหมิง 82 00:06:19,045 --> 00:06:22,131 มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้น่ะ ไม่สบายเหรอ 83 00:06:27,720 --> 00:06:30,098 หรือว่ามีเรื่องร้ายๆ อะไรเหรอ 84 00:06:30,598 --> 00:06:32,225 บอกพี่สาวคนนี้มาได้เลย 85 00:06:33,851 --> 00:06:36,145 ใส่เสื้อกั๊กตัวนั้นด้วยนี่นา 86 00:06:37,021 --> 00:06:39,649 คุณหยางหมิง คือผม… 87 00:06:50,118 --> 00:06:54,372 เป็นอะไรหรือเปล่า กินไอติมไหม อาจจะทำให้รู้สึกดีขึ้น 88 00:06:54,872 --> 00:06:57,041 กินของแบบนี้ไม่ได้นะครับ 89 00:06:57,750 --> 00:06:58,918 คุณหยางหมิง 90 00:07:00,336 --> 00:07:05,091 {\an8}ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่ทำให้คุณหยางหมิงเสียใจครับ 91 00:07:10,388 --> 00:07:12,682 อย่ากินเยอะเกินไปนะครับ 92 00:07:15,351 --> 00:07:19,105 เพิ่งจะเคยถูกผู้ชายพูดแบบนั้นด้วยครั้งแรกเลย 93 00:07:20,356 --> 00:07:22,942 นี่คือความโรแมนติกเหรอ 94 00:07:25,111 --> 00:07:26,237 (เรโกปง) 95 00:07:26,320 --> 00:07:27,530 เรโกปง 96 00:07:28,114 --> 00:07:32,076 - จ้า - แว่น… แว่นๆๆ แว่นมัน… 97 00:07:32,160 --> 00:07:33,619 แว่นเหรอ เอ๊ะ 98 00:07:34,787 --> 00:07:36,873 เห็นภาพแปลกๆ งั้นเหรอ 99 00:07:36,956 --> 00:07:38,875 (โชคดี) 100 00:07:52,054 --> 00:07:54,015 ก็แค่แว่นธรรมดานี่นา 101 00:07:59,020 --> 00:08:00,062 เห็นอะไรงั้นเหรอ 102 00:08:00,146 --> 00:08:03,149 แมว แมวๆๆ เห็นแมว 103 00:08:03,232 --> 00:08:04,817 เดี๋ยวสิ ลองใส่ดูอีกทีก่อน 104 00:08:04,901 --> 00:08:06,277 ไม่ไหวๆๆ 105 00:08:11,115 --> 00:08:13,743 เมื่อกี้เห็นกำแพงกับมือน่ะ 106 00:08:13,826 --> 00:08:15,578 มือ… แบบไหนเหรอ 107 00:08:15,661 --> 00:08:17,288 จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ 108 00:08:17,371 --> 00:08:20,291 มันยื่นออกมาจากด้านหน้า เหมือนจะแกะยันต์ออก 109 00:08:20,875 --> 00:08:21,959 ด้านหน้า 110 00:08:22,043 --> 00:08:24,921 ก็แปลว่าเป็นมุมมองจากคนที่ใส่แว่นน่ะสิ 111 00:08:25,630 --> 00:08:28,174 หรือว่านั่นจะเป็น… 112 00:08:30,259 --> 00:08:32,929 ภาพที่คุจิไรบีมองเห็น 113 00:08:51,822 --> 00:08:53,616 เป็นไง 114 00:08:54,200 --> 00:08:56,744 แทบจะไม่ปะติดปะต่อกันเลย 115 00:08:56,827 --> 00:08:59,956 เหมือนกับสุ่มภาพต่างๆ ออกมาให้เห็น 116 00:09:00,456 --> 00:09:02,250 จากมุมมองของบีสินะ 117 00:09:03,125 --> 00:09:05,086 คิดว่าน่าจะใช่ 118 00:09:05,169 --> 00:09:07,463 บางทีก็เห็นคุณคุโด้เหมือนกัน 119 00:09:07,547 --> 00:09:08,714 เสียงล่ะ 120 00:09:08,798 --> 00:09:10,758 ไม่มี มีแค่ภาพอย่างเดียว 121 00:09:10,841 --> 00:09:12,760 (บริษัทอสังหาริมทรัพย์หวางไหล่) 122 00:09:13,719 --> 00:09:17,848 คุณคุโด้ออกไปดูงานข้างนอกแล้วยังไม่กลับมาเลย 123 00:09:18,349 --> 00:09:19,183 {\an8}(ตึกซีเฉิงโหลว) 124 00:09:19,267 --> 00:09:22,770 {\an8}นี่เขาคงไม่ได้หลบหน้าเราอยู่ใช่ไหม 125 00:09:28,818 --> 00:09:29,652 คุจิไร 126 00:09:34,240 --> 00:09:38,411 อ๊ะ ไม่ใช่นะคะ ไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งอะไร 127 00:09:38,494 --> 00:09:39,662 คือแบบ… 128 00:09:40,288 --> 00:09:44,166 ทำไมเราต้องพยายามแก้ตัวขนาดนี้ด้วย 129 00:09:45,668 --> 00:09:46,919 ไปกินข้าวเที่ยงกันไหม 130 00:09:52,133 --> 00:09:54,427 พอดีว่านัดกับหยางหมิงไว้แล้วค่ะ 131 00:09:54,510 --> 00:09:57,972 อ้อ งั้นเหรอ งั้นฉันไปก่อนนะ 132 00:10:02,143 --> 00:10:09,025 ก่อนหน้านี้ เคยรู้สึกดีใจ ที่ได้เห็นใบหน้าของคุณคุโด้ที่บีไม่รู้จัก 133 00:10:09,775 --> 00:10:11,652 แต่แน่นอนว่า 134 00:10:11,736 --> 00:10:16,282 ก็คงมีใบหน้าของคุณคุโด้ ที่มีแต่บีเท่านั้นที่รู้จักเหมือนกัน 135 00:10:16,782 --> 00:10:18,993 เรื่องง่ายๆ แค่นั้น 136 00:10:19,619 --> 00:10:21,495 แต่เรากลับไม่ได้มองดูเลย 137 00:10:22,788 --> 00:10:24,248 (ห้อง 8) 138 00:10:24,332 --> 00:10:26,459 ทางนี้เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้วนะ 139 00:10:27,043 --> 00:10:29,712 บอกทุกอย่างที่เห็นมาได้เลย เดี๋ยวจะจดไว้เอง 140 00:10:31,047 --> 00:10:32,340 งั้นเอาละนะ 141 00:10:33,674 --> 00:10:36,552 (เป๋ยหยวนซานโหลว) 142 00:10:36,636 --> 00:10:38,095 เป๋ยหยวนซานโหลว 143 00:10:38,679 --> 00:10:39,930 ทางเหนือเหรอ 144 00:10:41,057 --> 00:10:43,726 ไม่เคยไปทางนั้นด้วยสิ 145 00:10:44,518 --> 00:10:47,813 ทางเหนือของเกาลูน เป็นเขตที่มีการปกครองพื้นที่ไม่ดีน่ะ 146 00:10:47,897 --> 00:10:51,192 ถึงที่บริษัทจะดูแลอสังหาฯ ไว้หลายที่ก็เถอะ 147 00:10:51,692 --> 00:10:54,070 เคยไปแล้วเหรอ 148 00:10:54,153 --> 00:10:56,864 เปล่าหรอก คุณคุโด้เป็นคนรับผิดชอบน่ะ 149 00:10:56,947 --> 00:10:58,824 เขาบอกไม่ให้ฉันเข้าไปใกล้ 150 00:10:58,908 --> 00:10:59,992 คุณคุโด้น่ะเหรอ 151 00:11:00,493 --> 00:11:01,744 อืม 152 00:11:02,244 --> 00:11:03,496 อืม 153 00:11:08,000 --> 00:11:10,544 มาตอนกลางวันน่าจะดีกว่านะ 154 00:11:10,628 --> 00:11:12,088 ก็ใช่อยู่หรอก 155 00:11:12,171 --> 00:11:15,716 แต่คุณคุโด้บอกไม่ให้เรโกปงเข้าไปใกล้นี่นา ไม่คิดว่าแปลกเหรอ 156 00:11:15,800 --> 00:11:18,094 ต้องมีอะไรซ่อนไว้อยู่แน่ 157 00:11:18,177 --> 00:11:22,681 บางทีอาจจะรู้สาเหตุที่บีตายก็ได้ 158 00:11:24,517 --> 00:11:25,351 (เกาลูน) 159 00:11:25,434 --> 00:11:26,519 นี่ หยางหมิง 160 00:11:27,019 --> 00:11:29,897 ยันต์พวกนี้เห็นแปะอยู่หลายที่เลย 161 00:11:29,980 --> 00:11:31,524 มันคืออะไรกันนะ 162 00:11:31,607 --> 00:11:34,276 ที่ผ่านมาไม่เคยรู้สึกติดใจอะไรกับมันเลย 163 00:11:34,360 --> 00:11:35,528 เรโกปง 164 00:11:36,028 --> 00:11:39,073 คิดว่าที่เรากำลังทำกันตอนนี้มันเพื่อใครฮะ 165 00:11:39,698 --> 00:11:41,325 เพื่อใครงั้นเหรอ 166 00:11:41,409 --> 00:11:46,247 ก่อนหน้านี้เคยบอกไปแล้วใช่ไหม ว่าอยากรู้ว่าคุจิไรบีเป็นคนยังไง 167 00:11:46,330 --> 00:11:48,541 ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันอยู่หรอก 168 00:11:48,624 --> 00:11:51,127 แต่มันรู้สึกว่ายังไม่ใช่จุดนั้นเท่าไหร่ 169 00:11:51,210 --> 00:11:56,590 เอ๋ แต่การรู้จักบีก็ถือเป็นการรู้จักคุณคุโด้ด้วย 170 00:11:57,174 --> 00:11:58,342 อีกอย่าง 171 00:11:58,926 --> 00:12:02,847 อาจจะรู้ด้วยว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ 172 00:12:03,597 --> 00:12:05,975 ในรูปร่างหน้าตาที่เหมือนกับบีเป๊ะๆ 173 00:12:10,187 --> 00:12:12,356 เข้าใจแล้ว ไปกันเถอะ 174 00:12:15,943 --> 00:12:16,986 แต่ว่า 175 00:12:17,611 --> 00:12:20,948 ก็ยังยอมรับไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ 176 00:12:21,031 --> 00:12:22,908 ถึงจะบอกไม่ถูกก็เถอะ 177 00:12:23,701 --> 00:12:28,456 แล้วอีกอย่าง มันรู้สึกเหมือนลืมบางอย่างที่สำคัญไปด้วย 178 00:12:32,209 --> 00:12:34,879 {\an8}(เป๋ยหยวนซานโหลว) 179 00:12:34,962 --> 00:12:36,672 ที่เดียวกันกับที่เห็นในแว่นเลย 180 00:12:36,755 --> 00:12:37,756 จริงเหรอ 181 00:12:40,885 --> 00:12:42,470 มีเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา 182 00:12:49,351 --> 00:12:53,022 อ้าว ทั้งสองคนมาทำอะไรอยู่นี่เหรอครับ 183 00:12:54,398 --> 00:12:56,984 อะไรกัน เสี่ยวเฮยคุงเองเหรอ 184 00:12:57,067 --> 00:12:59,028 อย่าทำให้ตกใจสิ 185 00:12:59,612 --> 00:13:02,323 มาพื้นที่นี้กันแค่ผู้หญิงสองคนมันอันตรายนะครับ 186 00:13:02,406 --> 00:13:05,576 เอ่อ พอดีมีเหตุนิดหน่อยน่ะ 187 00:13:06,202 --> 00:13:07,244 เสี่ยวเฮยคุง 188 00:13:07,328 --> 00:13:10,247 มาเช็กเครื่องสัญญาณเตือนไฟไหม้ ถึงที่แบบนี้เลยเหรอ 189 00:13:10,331 --> 00:13:11,582 ครับ 190 00:13:11,665 --> 00:13:14,752 ถ้ากำลังจะกลับทางส่วนกลาง ช่วยพาไปส่งหน่อยสิ 191 00:13:14,835 --> 00:13:16,170 แน่นอนครับ 192 00:13:24,970 --> 00:13:27,890 เรโกปง เรารีบกลับกันเถอะ 193 00:13:27,973 --> 00:13:30,893 เสี่ยวเฮยคุงบอกว่าจะไปส่งด้วยน่ะ 194 00:13:30,976 --> 00:13:32,353 นั่นสินะ 195 00:13:34,480 --> 00:13:37,900 (ไม่ได้รับอนุญาต) 196 00:13:37,983 --> 00:13:40,402 (ภัตตาคารน้ำชาเยาว์ฮว่า) 197 00:13:40,486 --> 00:13:43,906 มองเห็นความทรงจำคุณเรโกะผ่านแว่นเหรอ 198 00:13:44,490 --> 00:13:46,992 เชื่อเรื่องนี้ด้วยเหรอคะ 199 00:13:47,993 --> 00:13:50,746 ป่านนี้แล้วมันก็ไม่เกี่ยวกับเชื่อไม่เชื่อหรอก 200 00:13:50,829 --> 00:13:52,289 นั่นสินะ 201 00:13:52,873 --> 00:13:55,000 ถ้าเป็นคุณเกวนที่รู้เรื่องสมัยนั้นละก็ 202 00:13:55,084 --> 00:13:59,296 อาจจะรู้ว่าเป็นความทรงจำ “อะไร” หรือ “ตอนไหน” ของเธอก็ได้ 203 00:14:00,047 --> 00:14:04,218 เมื่อวานฉันเห็นภาพของเป๋ยหยวนซานโหลว ก็เลยลองไปดูน่ะค่ะ 204 00:14:04,301 --> 00:14:06,845 ไปที่อันตรายแบบนั้นกันแค่สองคนเนี่ยนะ 205 00:14:06,929 --> 00:14:10,307 คุจิไรบีไปแถวนั้นบ่อยเหรอคะ 206 00:14:10,933 --> 00:14:15,312 คุณคุโด้บอกฉันว่าอย่าเข้าใกล้เขตเหนือ 207 00:14:15,896 --> 00:14:18,357 หรือว่ามันจะเกี่ยวกับสาเหตุการตายของเธอ 208 00:14:19,859 --> 00:14:20,943 ไม่รู้สิ 209 00:14:21,026 --> 00:14:23,487 เหมือนจะเคยเห็นไปคุยงานอยู่ 210 00:14:24,238 --> 00:14:27,825 แต่ฉันไม่รู้รายละเอียด การตายที่แท้จริงของคุณเรโกะหรอก 211 00:14:28,784 --> 00:14:33,581 แล้วเดิมทีสำหรับฉันแล้ว ก็ไม่ค่อยชอบคุณเรโกะสักเท่าไหร่ด้วย 212 00:14:34,164 --> 00:14:36,083 งั้นเหรอ ทำไมล่ะ 213 00:14:37,293 --> 00:14:41,547 เพราะไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ก็เลยไม่เชื่อใจน่ะ 214 00:14:42,172 --> 00:14:44,842 ท่าทางเหมือนพยายามหลอกคนอื่นอยู่ ประมาณนั้นเหรอ 215 00:14:44,925 --> 00:14:47,094 เปล่าหรอก ไม่ใช่แบบนั้น 216 00:14:47,678 --> 00:14:49,096 จะว่ายังไงดีล่ะ 217 00:14:49,805 --> 00:14:52,683 รู้สึกมีกลิ่นของความตายจากตัวเธออยู่ตลอดน่ะ 218 00:14:53,684 --> 00:14:55,436 ตอนที่คุณเรโกะเสีย 219 00:14:55,936 --> 00:14:59,940 ฉันรู้สึกเสียใจที่น่าจะอยู่กับคุณคุโด้ให้มากกว่านี้ 220 00:15:01,233 --> 00:15:03,360 ถึงจะได้เจอกันใหม่ที่นี่ก็เถอะ 221 00:15:03,444 --> 00:15:05,696 แต่ถ้าย้อนกลับไป หน้าร้อนตอนนั้นก็อยากจะทำอยู่ 222 00:15:06,989 --> 00:15:08,240 คุจิไรบี… 223 00:15:08,824 --> 00:15:12,119 คุณเรโกะฆ่าตัวตายสินะคะ 224 00:15:12,202 --> 00:15:13,203 ใช่ 225 00:15:13,287 --> 00:15:16,790 ทำไมล่ะ ก็หมั้นกับคุณคุโด้แล้วไม่ใช่เหรอ 226 00:15:16,874 --> 00:15:20,127 บอกแล้วไงว่าไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ 227 00:15:23,005 --> 00:15:25,883 ที่ฉันทำตัวแย่ใส่เธอตอนที่เจอกันครั้งแรก 228 00:15:25,966 --> 00:15:29,553 ก็เพราะคิดว่าเธอจะทำให้คุณคุโด้ต้องเสียใจอีก 229 00:15:30,721 --> 00:15:32,848 แต่พอได้คุยกันแล้ว 230 00:15:32,932 --> 00:15:35,017 ถึงได้รู้ว่าเธอไม่เหมือนกับคุณเรโกะเลย 231 00:15:35,100 --> 00:15:36,560 ก็ใช่น่ะสิ 232 00:15:36,644 --> 00:15:39,396 เรโกปงไม่ทำให้คุณคุโด้เสียใจหรอก 233 00:15:39,480 --> 00:15:40,856 จะใช่แน่เหรอ 234 00:15:42,149 --> 00:15:45,027 ทั้งรูปร่างหน้าตา แม้กระทั่งเสียงก็ยังเหมือนกัน 235 00:15:45,736 --> 00:15:49,615 การที่มีตัวตนของเธออยู่ มันอาจจะทำให้คุณคุโด้เสียใจก็ได้ 236 00:15:51,408 --> 00:15:53,577 รสนิยมแย่สุดๆ 237 00:15:53,661 --> 00:15:56,789 จริงๆ เลย ใครกันที่ทำเรื่องแบบนี้ 238 00:15:56,872 --> 00:15:57,915 สวัสดีครับ 239 00:15:58,540 --> 00:16:01,251 มาเช็กเครื่องสัญญาณเตือนไฟไหม้ครับ 240 00:16:01,335 --> 00:16:02,670 เสี่ยวเฮยคุง 241 00:16:02,753 --> 00:16:04,713 อ๊ะ คุณหยางหมิง… 242 00:16:06,590 --> 00:16:09,426 อ๊ะ เกวนคุง เดี๋ยวแนะนำให้นะ 243 00:16:09,510 --> 00:16:11,053 ทางนี้คือเสี่ยวเฮยคุง 244 00:16:13,639 --> 00:16:15,599 - ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณเกวน - นี่นาย… 245 00:16:15,683 --> 00:16:18,644 ยินดีที่ได้รู้จักๆๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ 246 00:16:19,228 --> 00:16:21,146 ขอตัวก่อนนะ พอดีมีงานต้องทำ 247 00:16:22,022 --> 00:16:23,399 ไว้เจอกันนะ 248 00:16:26,151 --> 00:16:27,111 คุณเกวน 249 00:16:28,112 --> 00:16:30,906 ทั้งที่คุจิไรบีฆ่าตัวตาย 250 00:16:30,990 --> 00:16:33,784 แต่เมื่อกี้บอกว่า “ไม่รู้สาเหตุการตายที่แท้จริง” สินะคะ 251 00:16:35,244 --> 00:16:37,037 ก็แค่พูดไปไม่ได้คิดเท่านั้นแหละ 252 00:16:38,789 --> 00:16:40,374 เดี๋ยวฉันไปก่อนนะ 253 00:16:40,457 --> 00:16:43,252 ฝากบอกคุณคุโด้ทีนะ ว่ามีเรื่องอยากจะคุยกับเขาด้วย 254 00:16:43,919 --> 00:16:45,170 อ๊ะ ค่ะ 255 00:16:45,754 --> 00:16:47,172 ขอบคุณครับ 256 00:16:50,634 --> 00:16:52,678 เรโกปง เป็นอะไรไหม 257 00:16:53,554 --> 00:16:55,014 ก่อนหน้านี้ 258 00:16:55,097 --> 00:16:59,685 เคยมีครั้งหนึ่งที่คุณคุโด้มาหากลางดึก 259 00:17:00,644 --> 00:17:04,023 เขาบอกว่าวันนี้เป็นวันตายของคุจิไรบี 260 00:17:04,815 --> 00:17:09,862 บางทีฉัน… อาจจะไม่ควรอยู่ใกล้คุณคุโด้จริงก็ได้ 261 00:17:11,613 --> 00:17:13,240 ไม่ใช่แบบนั้นหรอก 262 00:17:13,323 --> 00:17:15,659 ช่วยไม่ได้หรอก ก็เราไม่รู้นี่นา 263 00:17:15,743 --> 00:17:18,162 เรโกปงไม่ผิดหรอกนะ ไม่ผิดเลย 264 00:17:19,204 --> 00:17:22,875 แต่คุณคุโด้เองก็ไม่ผิดเหมือนกันน่ะแหละ 265 00:17:25,669 --> 00:17:27,379 เสียใจอยู่เหรอ 266 00:17:27,463 --> 00:17:30,049 ที่มีความสัมพันธ์กับคุณคุโด้ 267 00:17:35,888 --> 00:17:39,141 ไม่ใช่ ไม่ได้เสียใจ 268 00:17:40,768 --> 00:17:44,938 แต่ว่า ฉันคิดว่า จะจดจำความเจ็บปวดในใจนี้เอาไว้ 269 00:17:46,857 --> 00:17:47,816 อืม 270 00:17:53,197 --> 00:17:54,073 เหวอ 271 00:17:54,823 --> 00:17:57,159 ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เสี่ยวเฮย 272 00:17:57,242 --> 00:17:59,203 สูงขึ้นเยอะเลยนี่ 273 00:17:59,787 --> 00:18:01,705 พูดเรื่องอะไรกันครับ 274 00:18:07,294 --> 00:18:10,214 เกวน ยังสัญชาตญาณดีไม่เปลี่ยนเลยนะ 275 00:18:10,798 --> 00:18:13,133 ก็มีเบลอไปแว็บหนึ่งเหมือนกัน 276 00:18:13,217 --> 00:18:14,718 ว่าแต่ทำไมนายถึงมาอยู่นี่ได้ 277 00:18:15,636 --> 00:18:19,723 {\an8}ก็ดันมีเกาลูนที่น่าจะโดนทำลายทิ้งไปแล้ว โผล่มาอีกครั้งนี่นา 278 00:18:19,807 --> 00:18:21,475 {\an8}เป็นใครก็ต้องอยากมาดูอยู่แล้ว 279 00:18:21,558 --> 00:18:23,852 ก็นะ พอจะเข้าใจความรู้สึกอยู่หรอก 280 00:18:23,936 --> 00:18:26,355 แย่แล้ว จะไปทำงานต่อไปสายแล้วสิ 281 00:18:31,902 --> 00:18:34,363 ทำไมเจเนริคถึงไม่หายไปล่ะ 282 00:18:34,905 --> 00:18:37,366 อะไรกัน ไม่รู้หรอกเหรอ 283 00:18:37,950 --> 00:18:40,619 เกวน เซนส์นายแย่เกินคาดนะเนี่ย 284 00:18:40,702 --> 00:18:41,870 หา 285 00:18:42,371 --> 00:18:45,749 ในเมื่อเจอกันแล้วก็มาช่วยกันหน่อยสิ 286 00:18:45,833 --> 00:18:48,627 ไหนๆ ก็เป็นอดีตชาวเกาลูนเหมือนกันด้วย 287 00:18:48,710 --> 00:18:49,711 อ๊ะ เฮ้ย 288 00:18:54,216 --> 00:18:55,759 หมายความว่ายังไงกันแน่ 289 00:18:58,720 --> 00:19:00,639 (ไม่ได้รับอนุญาต) 290 00:19:01,265 --> 00:19:03,684 แอเรอร์โค้ด 403 291 00:19:04,977 --> 00:19:07,771 {\an8}แปลว่าไม่มีสิทธิ์ในการเข้าถึง 292 00:19:17,865 --> 00:19:21,869 การที่มีตัวตนของเธออยู่ มันอาจจะทำให้คุณคุโด้เสียใจก็ได้ 293 00:19:24,830 --> 00:19:25,831 ไง 294 00:19:25,914 --> 00:19:27,708 เหนื่อยหน่อยนะคะ 295 00:19:36,383 --> 00:19:38,594 วันนี้ไม่ใส่แว่นสินะ 296 00:19:48,228 --> 00:19:49,354 คุณคุโด้ 297 00:19:49,980 --> 00:19:51,023 หืม 298 00:19:51,607 --> 00:19:55,027 คือว่าพวกเรา กลับไปเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเถอะค่ะ 299 00:19:59,406 --> 00:20:03,535 เดิมทีคุณคุโด้อาจจะคิดว่า เราเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันอยู่แล้วก็ได้ 300 00:20:03,619 --> 00:20:07,456 ตั้งแต่วันนั้นคุณก็ทำตัวแปลกไปนี่คะ 301 00:20:07,539 --> 00:20:09,791 เอ่อ… สรุปก็คือ 302 00:20:10,375 --> 00:20:12,794 - หลังจากที่นอนด้วยกันเหรอ - ใช่ค่ะ 303 00:20:13,462 --> 00:20:17,591 ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะแกล้งทำเป็นว่า มันไม่เคยเกิดขึ้นหรือลืมไปหรอกค่ะ 304 00:20:18,133 --> 00:20:19,801 - ฉันน่ะ… - คุณคุโด้ 305 00:20:19,885 --> 00:20:22,930 ฉันไม่อยากทำร้ายคุณค่ะ 306 00:20:25,515 --> 00:20:27,434 กลับไปทำงานก่อนนะคะ 307 00:20:37,861 --> 00:20:40,530 ดีละ เท่านี้ก็ตั้งสติได้แล้ว 308 00:20:41,740 --> 00:20:43,700 เราอยากเป็นตัวของตัวเองที่แท้จริง 309 00:20:44,284 --> 00:20:45,994 ออกไปดูงานข้างนอกก่อนนะคะ 310 00:20:47,788 --> 00:20:49,915 สิ่งที่เราควรทำ 311 00:20:51,792 --> 00:20:53,502 สิ่งที่ควรรู้ 312 00:20:54,795 --> 00:20:57,130 เราต้องมองไปข้างหน้า 313 00:20:58,548 --> 00:21:00,467 แอเรอร์โค้ด 202 314 00:21:00,550 --> 00:21:02,469 (คำขอได้รับการยอมรับ แต่การประมวลผลยังไม่เสร็จสมบูรณ์) 315 00:21:02,552 --> 00:21:03,804 หืม 316 00:21:07,057 --> 00:21:09,476 ในเมืองเกาลูนนี้มีเรื่องที่ยังไม่รู้เต็มไปหมด 317 00:21:13,063 --> 00:21:14,690 ถูกทำลายทิ้ง 318 00:21:14,773 --> 00:21:17,734 และเมืองกำแพงเกาลูนที่สองก็โผล่ขึ้นมาอีกครั้ง 319 00:21:21,071 --> 00:21:23,573 ใบหน้าที่เหมือนกับคนที่ตายไปแล้ว 320 00:21:24,574 --> 00:21:30,497 มีตัวตนอยู่ในที่ที่ไม่ควรจะมีอยู่ ตัวเราที่ไม่ควรจะมีอยู่ 321 00:21:31,290 --> 00:21:32,207 ทำไมล่ะ 322 00:21:33,583 --> 00:21:37,004 ทำไมเมืองเกาลูนที่สองถึงถูกสร้างขึ้นมาใหม่ 323 00:21:37,963 --> 00:21:41,091 ทำไมเราถึงหน้าตาเหมือนกับคุจิไรบี 324 00:21:42,092 --> 00:21:43,969 ทำไมเราถึงเกิดมา 325 00:21:44,720 --> 00:21:48,098 ทำไมเธอถึงฆ่าตัวตายก่อนที่จะแต่งงาน 326 00:21:48,598 --> 00:21:51,601 ทำไม สาเหตุการตายที่แท้จริงคืออะไรกัน 327 00:21:52,102 --> 00:21:55,022 ทำไม 328 00:21:59,109 --> 00:22:02,112 {\an8}แกะออกมา 30 แผ่น 20 แผ่นเป็นกระดาษเปล่า 329 00:22:02,195 --> 00:22:05,657 {\an8}เก้าแผ่นเป็นโค้ด 403 หนึ่งแผ่นโค้ด 202 330 00:22:15,667 --> 00:22:19,755 {\an8}ที่ไหนกันนะ จุดสูบบุหรี่ ที่มีแผ่นกระดาษแปะอยู่เยอะแยะ 331 00:22:21,173 --> 00:22:24,051 ทำไมเราถึงอยู่ที่นั่นกับคุณคุโด้ 332 00:22:25,135 --> 00:22:28,555 {\an8}ไม่ใช่แค่อยู่ แต่เราอยากอยู่เคียงข้างเขา 333 00:22:28,638 --> 00:22:29,556 {\an8}(เรโกะ และ ฮาจิเมะ ยินดีด้วยนะ) 334 00:22:29,639 --> 00:22:34,144 {\an8}เราไม่ใช่คุจิไรบี จะไม่ทำให้คุณคุโด้ต้องเจ็บปวด 335 00:22:37,647 --> 00:22:41,777 {\an8}ถ้าอย่างงั้น ทำไมคุณคุโด้ถึงอยู่ข้างๆ เราล่ะ 336 00:22:49,159 --> 00:22:51,328 {\an8}กำแพงที่เห็นในแว่นนี่นา 337 00:22:55,916 --> 00:22:58,335 (อย่าค้นหาอีก) 338 00:23:06,426 --> 00:23:08,929 วันนี้เหนื่อยเป็นบ้าเลย 339 00:23:09,012 --> 00:23:12,015 อยากรีบกลับบ้านไปนอนจัง 340 00:23:15,227 --> 00:23:16,645 อะไรกันล่ะเนี่ย 341 00:23:17,187 --> 00:23:21,149 รู้สึกเหมือนลืมเรื่องสำคัญไปยังไงก็ไม่รู้ 342 00:23:22,192 --> 00:23:24,319 ไม่ไหว เหนื่อยเกินไป 343 00:23:24,402 --> 00:23:26,905 อยากกินอะไรหวานๆ จัง 344 00:23:27,697 --> 00:23:30,242 มีอะไรให้กินบ้างไหมนะ 345 00:23:31,701 --> 00:23:34,371 เจอช็อกโกแลตแล้ว 346 00:23:34,454 --> 00:23:36,623 จะกินแล้วนะคะ 347 00:23:42,963 --> 00:23:43,880 {\an8}(ฮ่องกง) 348 00:23:45,132 --> 00:23:46,466 (เกาลูนเป็นหน้าร้อนตลอด) 348 00:23:47,305 --> 00:24:47,490 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm