"Kowloon Generic Romance" Episode #1.9

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm 2 00:00:18,476 --> 00:00:21,479 (เกาลูน) 3 00:00:21,563 --> 00:00:24,983 (ร้านน้ำชาซู) 4 00:00:25,608 --> 00:00:26,651 เรโกะ 5 00:00:29,029 --> 00:00:31,364 ว่าจะไปหาอยู่พอดีเลย 6 00:00:31,448 --> 00:00:34,034 ดูนี่สิ กาแฟน่ะ 7 00:00:34,117 --> 00:00:35,493 อ้าว กาแฟร้อนเหรอ 8 00:00:35,577 --> 00:00:37,662 เขาเข้าใจผิดน่ะสิ 9 00:00:37,746 --> 00:00:41,041 แถมบอกว่าไม่เอาน้ำตาลแท้ๆ ยังใส่มาอีก 10 00:00:41,541 --> 00:00:43,001 พอดีเลยละ 11 00:00:43,084 --> 00:00:45,462 ได้ไข่สดมาจากปู่ฮิโยะพอดี 12 00:00:45,545 --> 00:00:47,589 ทำเฟรนโทสต์กันดีกว่า 13 00:00:57,182 --> 00:01:00,894 จากนั้นก็เอาน้ำตาลใส่โรยลงไปให้ทั่ว 14 00:01:06,941 --> 00:01:08,068 อร่อยแฮะ 15 00:01:08,151 --> 00:01:11,613 รสชาติกำลังดี ส่วนที่น้ำตาลไหม้ก็กรอบอร่อยด้วย 16 00:01:12,280 --> 00:01:14,240 สูตรของแม่ที่เสียไปน่ะ 17 00:01:14,324 --> 00:01:16,993 เอ๊ะ พ่อแม่ของเรโกะเนี่ย 18 00:01:17,660 --> 00:01:20,371 เสียไปเพราะอุบัติเหตุตั้งแต่เด็กแล้วละ 19 00:01:20,455 --> 00:01:24,501 ทั้งสูตรทั้งน้ำตาลต่างก็เป็นความทรงจำ ร่วมกับแม่ทั้งหมดเลย 20 00:01:25,460 --> 00:01:29,005 {\an8}พอนึกเรื่องแบบนั้นแล้ว ไม่รู้สึกเศร้าเลยเหรอ 21 00:01:30,048 --> 00:01:31,382 ไม่รู้สึกหรอก 22 00:01:32,133 --> 00:01:33,468 เข้มแข็งจังเลยนะ 23 00:01:34,928 --> 00:01:37,388 เพราะอ่อนแอต่างหากถึงไม่รู้สึกน่ะ 24 00:01:38,181 --> 00:01:39,307 แต่ว่ามันก็… 25 00:01:39,974 --> 00:01:41,142 เอ๊ะ 26 00:01:41,726 --> 00:01:42,769 ฮาจิเมะคุง 27 00:01:42,852 --> 00:01:47,315 ฉันไม่ใช่คนที่ไม่อ่านครึ่งหลังของหนังสือ ตั้งแต่แรกหรอกนะ 28 00:01:47,398 --> 00:01:49,400 งั้นเหรอ แล้วทำไมล่ะ 29 00:01:51,027 --> 00:01:54,155 นี่เป็นความคิดของฉันในสมัยก่อนน่ะ 30 00:01:54,239 --> 00:01:55,406 สิ่งที่เรียกว่าความทรงจำน่ะ 31 00:02:02,789 --> 00:02:04,707 เขาอยากจะพูดอะไรกันแน่ 32 00:02:24,018 --> 00:02:26,146 {\an8}(เบียร์ไร้แอลกอฮอล์) 33 00:02:41,286 --> 00:02:43,705 {\an8}(ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ) 34 00:02:50,628 --> 00:02:51,921 ก็รู้อยู่หรอก 35 00:02:55,133 --> 00:02:58,344 {\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน) 36 00:04:29,269 --> 00:04:30,770 เร… เรโกปง 37 00:04:30,853 --> 00:04:34,148 ระหว่างที่ฉันไปฮ่องกง มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ 38 00:04:35,400 --> 00:04:38,861 เล่าตรงนี้คงไม่ได้ ไว้เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีหลังนะ 39 00:04:38,945 --> 00:04:40,405 งั้น… งั้นเหรอ 40 00:04:40,989 --> 00:04:43,408 ว่าไปฮ่องกงมาแล้วรู้อะไรเพิ่มบ้างไหม 41 00:04:44,033 --> 00:04:45,118 อื้ม 42 00:04:45,702 --> 00:04:50,373 ทุกคนบอกว่าเมืองกำแพงเกาลูนที่สอง ถูกทำลายทิ้งไปตั้งแต่สามปีที่แล้วน่ะ 43 00:04:51,958 --> 00:04:54,836 อ๊ะ แต่ว่านะ มีคนที่รู้จักผ่านเน็ต 44 00:04:54,919 --> 00:04:58,089 เขาก็บอกว่าพยายามพิสูจน์ตัวตน ของเกาลูนเหมือนกัน 45 00:04:58,840 --> 00:05:00,633 แต่ก็มีเรื่องที่ฉันเพิ่งสังเกตได้อยู่น่ะ 46 00:05:00,717 --> 00:05:02,719 ขอโทษที่ให้รอนะคะ 47 00:05:03,219 --> 00:05:05,346 นี่กาแฟเย็นนะคะ 48 00:05:05,430 --> 00:05:07,140 คุณพี่ไม่สั่งอะไรบ้างเหรอคะ 49 00:05:07,682 --> 00:05:08,891 ฉันไม่เป็นไร 50 00:05:08,975 --> 00:05:10,727 เชิญตามสบายค่ะ 51 00:05:13,062 --> 00:05:14,856 หยางหมิงไม่ดื่มเหรอ 52 00:05:16,816 --> 00:05:17,900 อืม 53 00:05:18,943 --> 00:05:23,239 นั่นสินะ ของที่ไม่รู้ว่ามีตัวตนหรือไม่มี 54 00:05:23,323 --> 00:05:24,407 คงเอาเข้าปากไม่ได้สินะ 55 00:05:24,490 --> 00:05:25,533 ไม่ใช่สักหน่อย 56 00:05:25,616 --> 00:05:27,618 ไม่หรอก มันก็จริงนี่ 57 00:05:28,161 --> 00:05:30,079 ถึงจะรู้สึกว่ามีอยู่จริง 58 00:05:30,163 --> 00:05:33,791 แต่ก็ไม่รู้ว่ามันทำมาจากอะไร ไม่รู้ด้วยว่าจะมีผลอะไรต่อร่างกายด้วย 59 00:05:34,375 --> 00:05:36,836 ถ้ารู้ความจริงแล้วคงเอาเข้าปากไม่ได้หรอก 60 00:05:42,633 --> 00:05:45,428 แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็อยากจะเชื่ออยู่ดี 61 00:05:55,188 --> 00:05:57,940 แล้วเรื่องที่ว่าเพิ่งสังเกตเห็นล่ะ 62 00:05:58,649 --> 00:06:00,151 อ้อ 63 00:06:00,234 --> 00:06:01,069 เอ่อ… 64 00:06:10,661 --> 00:06:11,829 อะไรนะ 65 00:06:11,913 --> 00:06:13,081 ฮะ 66 00:06:15,458 --> 00:06:17,460 โธ่ อะไรล่ะนั่น 67 00:06:18,628 --> 00:06:19,754 โทษน้า 68 00:06:24,967 --> 00:06:25,843 (คุณมีข้อความใหม่) 69 00:06:27,637 --> 00:06:30,348 ข้อความจากเชลล์จัง ไม่สิจากหยางหมิงจัง 70 00:06:30,932 --> 00:06:32,809 {\an8}ขอบใจสำหรับเมื่อวานนะ 71 00:06:32,892 --> 00:06:36,854 {\an8}กลับเกาลูนมาเรียบร้อยแล้ว ไม่มีอะไรผิดปกติเลย 72 00:06:39,190 --> 00:06:41,943 {\an8}ปรากฏการณ์ฤดูร้อนของเกาลูนเป็นยังไงบ้างครับ 73 00:06:42,443 --> 00:06:44,112 {\an8}ปรากฏการณ์ฤดูร้อนเหรอ 74 00:06:44,195 --> 00:06:47,115 {\an8}เกาลูนก็เป็นหน้าร้อนตลอดเวลานั่นแหละ 75 00:06:49,492 --> 00:06:51,119 โดนกลืนไปกับมันแล้วจริงๆ สินะ 76 00:06:51,744 --> 00:06:54,622 โดนกลืนเข้าไปเพราะอะไรกันนะ 77 00:06:54,705 --> 00:06:56,582 คงจะเป็นเพราะของกินจริงๆ ละมั้ง 78 00:06:58,918 --> 00:07:02,880 ทำไมถึงเอาของที่ไม่รู้ว่า ปลอดภัยหรือเปล่าเข้าปากล่ะเนี่ย 79 00:07:03,464 --> 00:07:05,967 ทั้งเกาลูนทั้งเพื่อนมีตัวตนอยู่จริง 80 00:07:06,050 --> 00:07:11,389 ถ้ากินของที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเข้าไป เพราะอยากเชื่ออย่างนั้นแล้วละก็ 81 00:07:12,223 --> 00:07:13,474 สุดๆ ไปเลยแฮะ 82 00:07:14,684 --> 00:07:18,229 นั่นมันก็แปลว่าเพราะแค่สนใจที่นั่น 83 00:07:18,312 --> 00:07:20,148 ก็เท่ากับโดนกลืนเข้าไปกับมันแล้วเลยสิ 84 00:07:21,482 --> 00:07:24,360 จ่ายออนไลน์ไม่ได้งั้นเหรอ 85 00:07:24,444 --> 00:07:27,905 อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มันเสีย เพราะการพังทลายก่อนหน้านี้น่ะ 86 00:07:27,989 --> 00:07:29,991 รับเฉพาะเงินสด 87 00:07:30,074 --> 00:07:32,368 ตอนนี้ไม่ได้พกเงินติดตัวมาเลย 88 00:07:32,452 --> 00:07:33,786 ไม่รับการยกเลิกนะ 89 00:07:33,870 --> 00:07:38,916 ว่าแต่นายน่ะ จะเอาของไปให้คลับสวนดอกไม้ โดยไม่เปิดเผยชื่อเนี่ยมันน่าสงสัยนะ 90 00:07:39,000 --> 00:07:40,460 แต่ว่า… 91 00:07:40,543 --> 00:07:42,462 คุณลุงครับ เอ้านี่ 92 00:07:43,004 --> 00:07:44,922 ขอบคุณที่อุดหนุนครับ 93 00:07:47,258 --> 00:07:48,551 มิยูกิจัง 94 00:07:51,137 --> 00:07:54,557 รอก่อนสิ ฟังฉันก่อน 95 00:07:54,640 --> 00:07:57,560 ผมไม่มีอะไรจะคุยกับนายทั้งนั้น 96 00:07:57,643 --> 00:08:00,104 พวกเราเลิกกันแล้ว 97 00:08:00,188 --> 00:08:02,064 ไม่ใช่เรื่องนั้น 98 00:08:11,407 --> 00:08:14,410 บอกแล้วไง ว่าถึงจะเห็นแบบนี้ แต่ก็โตมาแบบต่ำตมอยู่ 99 00:08:14,494 --> 00:08:18,456 มิยูกิจัง อย่ากินของที่นี่เด็ดขาดนะ 100 00:08:18,539 --> 00:08:20,917 แล้วก็คุณคุโด้เป็นตัวจริง 101 00:08:21,584 --> 00:08:23,836 คุโด้ อ้อ… 102 00:08:23,920 --> 00:08:26,589 - เรื่องนั้นผมรู้นานแล้ว - เอ๊ะ 103 00:08:27,840 --> 00:08:31,677 มิยูกิจัง 104 00:08:31,761 --> 00:08:32,803 (ตึกสุขใจ) 105 00:08:32,887 --> 00:08:35,181 เส้นทางนี้ เราเคยเห็นมาก่อน 106 00:08:37,058 --> 00:08:38,684 (ตึกสุขใจ - คลีนิกหวัง) 107 00:08:41,312 --> 00:08:46,192 {\an8}สนใจในเกาลูนที่สองที่ไม่มีอยู่แล้ว และถูกมันดึงดูดเข้าไป 108 00:08:47,318 --> 00:08:50,196 ที่ไม่มีอยู่แล้วหรือก็คือเป็นแค่อดีต 109 00:08:50,988 --> 00:08:53,199 ถูกอดีตกักขังไว้ 110 00:08:53,282 --> 00:08:57,203 (คลีนิกหวัง) 111 00:09:06,170 --> 00:09:07,380 มีอะไร 112 00:09:07,463 --> 00:09:08,631 ตอนนี้อยู่ไหน 113 00:09:08,714 --> 00:09:09,715 เกาลูน 114 00:09:10,299 --> 00:09:12,051 วันนี้ต้องอยู่ฮ่องกงไม่ใช่เหรอ 115 00:09:12,134 --> 00:09:13,219 ทำไมถึงไปอยู่ที่นั่นได้ 116 00:09:13,844 --> 00:09:15,555 ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ 117 00:09:15,638 --> 00:09:16,472 แล้วตอนนี้… 118 00:09:16,556 --> 00:09:18,474 (คลีนิกหวัง) 119 00:09:18,558 --> 00:09:21,811 เปล่า ไม่มีอะไร เดี๋ยวจะกลับแล้ว 120 00:09:23,563 --> 00:09:26,232 หยางหมิง ซื้อมื้อเที่ยงมาให้แล้วนะ 121 00:09:26,816 --> 00:09:30,444 ขอบใจนะ งานใกล้จะเสร็จพอดีเลย 122 00:09:30,528 --> 00:09:31,821 เข้ามาเลย 123 00:09:33,739 --> 00:09:35,324 จริงเหรอเนี่ย 124 00:09:35,408 --> 00:09:38,244 ในที่สุดก็ได้สมหวังกับคุณคุโด้แล้วสินะ 125 00:09:38,327 --> 00:09:40,454 เอาเถอะ ถ้าให้ฉันพูดแล้วละก็ 126 00:09:40,538 --> 00:09:43,499 กว่าจะรู้ถึงสเน่ห์ของเรโกปง ถือว่ายังช้าเกินไปอยู่ดี 127 00:09:43,583 --> 00:09:45,251 ไม่หรอกน่า 128 00:09:45,334 --> 00:09:47,003 ขอบใจนะ หยางหมิง 129 00:09:47,086 --> 00:09:50,548 - วันนี้ก็มีนัดกับคุณคุโด้เหรอ - อื้ม 130 00:09:50,631 --> 00:09:52,341 เห็นว่าจะมาหาตอนเย็นน่ะ 131 00:09:52,425 --> 00:09:55,845 อุ๊ยแหม หวานแหววเชียวนะ อิจฉาตายเลย 132 00:09:55,928 --> 00:09:58,764 หยุดเลย หยางหมิงเนี่ยละก็ 133 00:09:59,932 --> 00:10:02,018 ว่าแต่ดูยุ่งจังเลยนะ 134 00:10:02,893 --> 00:10:04,520 ชุดเดรสเต็มไปหมดเลย 135 00:10:05,104 --> 00:10:07,523 เห็นว่าเป็นชุดสำหรับนักเต้นโชว์น่ะ 136 00:10:07,607 --> 00:10:09,817 หยางหมิงชอบชุดไหนเหรอ 137 00:10:09,900 --> 00:10:11,235 เอ๋ 138 00:10:11,319 --> 00:10:13,821 มาเช็กเครื่องเตือนเหตุเพลิงไหม้ครับ 139 00:10:13,904 --> 00:10:15,656 อ๊ะ เสี่ยวเฮยคุง 140 00:10:16,532 --> 00:10:17,950 เสี่ยวเฮยคุง 141 00:10:19,285 --> 00:10:21,579 เสี่ยวเฮยเป็นชื่อที่เจอได้บ่อยๆ นะ 142 00:10:22,705 --> 00:10:24,832 ขอโทษที่มารบกวนระหว่างทานอาหารนะครับ 143 00:10:26,917 --> 00:10:29,253 ชุดเยอะจังเลยนะครับ 144 00:10:31,797 --> 00:10:33,132 วิเศษไปเลย 145 00:10:35,051 --> 00:10:36,010 ตัดสินใจได้แล้ว 146 00:10:36,636 --> 00:10:40,056 ถ้าจะให้ฉันใส่ ฉันอยากใส่ชุดสีเขียวนั่นนะ 147 00:10:40,640 --> 00:10:42,058 สวยจังเลย 148 00:10:42,141 --> 00:10:43,559 ดูเหมาะมากเลยนะครับ 149 00:10:44,435 --> 00:10:46,812 เสี่ยวเฮยคุงชอบชุดไหนเหรอ 150 00:10:46,896 --> 00:10:51,025 เอ๊ะ ผมเหรอครับ แต่ผมเป็นผู้ชายนะครับ 151 00:10:51,108 --> 00:10:53,235 ไม่เกี่ยวหรอก 152 00:10:53,319 --> 00:10:55,321 เสี่ยวเฮยคุงหุ่นดีจะตายไป 153 00:10:55,404 --> 00:10:57,114 นั่นสินะครับ 154 00:10:57,198 --> 00:11:00,201 ผมชอบชุดที่ดูพลิ้วๆ กว่าชุดเรียบๆ นะครับ 155 00:11:00,284 --> 00:11:02,370 ยิ่งมีโบว์เยอะๆ ด้วยยิ่งดี 156 00:11:02,453 --> 00:11:04,205 จะใหญ่หรือจะเล็กก็ได้ 157 00:11:04,288 --> 00:11:06,791 ชอบทรงแบบเบบี้ดอลมากที่สุดเลย 158 00:11:06,874 --> 00:11:09,502 อ๊ะ แต่รัดเอวแบบคอร์เซ็ต 159 00:11:09,585 --> 00:11:11,462 เน้นให้โครงกระโปรงเด่นขึ้นก็ดี 160 00:11:13,297 --> 00:11:15,216 ชอบอะไรแบบนี้สินะ 161 00:11:16,258 --> 00:11:17,093 อ่า… 162 00:11:17,176 --> 00:11:18,844 ท่าทางใส่ขึ้นด้วยแหละนะ 163 00:11:19,512 --> 00:11:20,596 ไม่เหมาะหรอกครับ 164 00:11:21,931 --> 00:11:24,850 ถ้าเป็นร่างกายเมื่อสามปีก่อนก็ว่าไปอย่าง 165 00:11:24,934 --> 00:11:26,310 ตอนนี้คงไม่ไหว 166 00:11:26,394 --> 00:11:29,313 เลยเลิกใส่อะไรแบบนี้ไปแล้วละ 167 00:11:29,814 --> 00:11:32,858 ไม่เห็นเกี่ยวเลยนี่ว่าจะใส่หรือไม่ใส่ 168 00:11:33,484 --> 00:11:36,362 แค่ชอบก็พอแล้วนี่นา 169 00:11:37,947 --> 00:11:39,115 อืม 170 00:11:40,741 --> 00:11:42,618 เดี๋ยวจะเริ่มตรวจแล้วนะครับ 171 00:11:42,701 --> 00:11:46,872 อ๊ะ แต่ก่อนหน้านั้น ถอดเสื้อกั๊กนั่นหน่อยสิ 172 00:11:49,792 --> 00:11:52,044 บ้าจริง ดันหนีไปได้ซะแล้ว 173 00:11:52,586 --> 00:11:57,383 รู้สึกว่าตั้งแต่มาเกาลูน ก็ได้เห็นด้านใหม่ๆ ของมิยูกิจังเยอะเลย 174 00:11:57,883 --> 00:12:03,139 ไม่สิ แปลว่าที่ผ่านมา เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมิยูกิจังเลยงั้นเหรอ 175 00:12:04,306 --> 00:12:06,225 ไม่ใช่เวลามากลุ้มใจด้วยสิ 176 00:12:06,934 --> 00:12:10,438 เมื่อวานนี้หยางหมิงจังน่ากลัวเกินไปแล้ว 177 00:12:11,564 --> 00:12:15,276 ถ้ากินอาหารของที่นี่ไปก็จะคงสติไว้ไม่ได้สินะ 178 00:12:15,943 --> 00:12:17,236 แล้วคุณคุโด้ล่ะ 179 00:12:18,112 --> 00:12:20,531 ท่าทางไม่ได้เสียสติด้วย 180 00:12:21,782 --> 00:12:23,742 มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ 181 00:12:26,078 --> 00:12:29,540 เอาเป็นว่าเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อม แล้วไปหาคุณคุโด้ก่อนดีกว่า 182 00:12:30,332 --> 00:12:32,626 ที่ผ่านมาเราก็เตรียมของมาน้อยไปด้วย 183 00:12:32,710 --> 00:12:34,670 {\an8}มิยูกิจังเองปกติก็มามือเปล่า 184 00:12:34,753 --> 00:12:36,422 คงจะเผลอวางใจโดยไม่รู้ตัว 185 00:12:36,505 --> 00:12:39,550 เพราะคุ้นเคยกับที่นี่ และเห็นว่ามันเป็นของปลอมละมั้ง 186 00:12:41,719 --> 00:12:42,553 ไม่รู้ตัว 187 00:12:42,636 --> 00:12:47,933 {\an8}นั่นมัน… ก็ไม่ต่างอะไรกับเสียสติไปเลยนี่ 188 00:12:52,146 --> 00:12:55,566 เอาละ จะรายงานนายท่านยังไงดีนะ 189 00:12:56,275 --> 00:12:58,402 เรื่องตัวปลอมของคุจิไร เรโกะ 190 00:12:58,486 --> 00:13:01,906 ภาพลักษณ์ต่างไปจาก คุจิไร เรโกะคนเดิมเยอะเลยแฮะ 191 00:13:02,907 --> 00:13:07,077 ไม่ใช่คนประเภทที่จะสนิทกับ คนอย่างคุณหยางหมิงได้ด้วย 192 00:13:07,995 --> 00:13:12,416 เธออยู่ที่นี่ในฐานะตัวของเธอเองสินะ 193 00:13:14,376 --> 00:13:16,253 เกินคาดเลยแฮะ 194 00:13:16,337 --> 00:13:20,341 ทั้งคนทั้งสิ่งของสมจริงกว่าที่คิดไว้เลย 195 00:13:22,801 --> 00:13:24,386 ใช้ผ้านั่นจะดีเหรอครับ 196 00:13:24,470 --> 00:13:26,972 ไม่เป็นไรหรอก แค่เศษผ้าเหลือด้วย 197 00:13:28,849 --> 00:13:30,017 ดูสิ 198 00:13:31,018 --> 00:13:32,728 น่ารักดีนะ 199 00:13:36,065 --> 00:13:38,526 สิ่งที่ไม่รู้ว่ามีหรือไม่มี 200 00:13:39,610 --> 00:13:43,948 สิ่งสำคัญ สิ่งที่ถ้าหายไปแล้วจะเสียใจ 201 00:13:44,657 --> 00:13:50,329 สิ่งพวกนั้น ถ้ามันเพิ่มขึ้นในเกาลูนแห่งนี้ มากขึ้นเรื่อยๆ ทีละชิ้นสองชิ้นละก็ 202 00:13:51,038 --> 00:13:53,457 (รายงานการสังเกตการณ์ภายใน) 203 00:13:54,208 --> 00:13:56,710 เมืองกำแพงเกาลูนเจเนริค 204 00:13:56,794 --> 00:14:02,216 ระดับความจำลองนี้ถือว่าสูงมาก แม้มองจากมุมมองคนที่เคยอยู่มาก่อนอย่างเรา 205 00:14:02,299 --> 00:14:05,970 แต่ก็มีจุดที่ไม่เคยมีมาก่อน 206 00:14:06,053 --> 00:14:10,266 หรือมีของที่เห็นแล้วถึงกับคิดว่า มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย 207 00:14:10,349 --> 00:14:11,725 อะไรที่ดูแปลกๆ อยู่ด้วยครับ 208 00:14:12,309 --> 00:14:16,272 และนั่นก็ไม่ใช่แค่กับเมือง แต่สามารถพบเห็นได้กับตัวผู้คนครับ 209 00:14:16,355 --> 00:14:18,649 เช่นคุจิไร เรโกะ 210 00:14:18,732 --> 00:14:20,484 ท่านมิยูกิเองก็จับตาดูอยู่เช่นกัน 211 00:14:21,068 --> 00:14:23,904 ตัวต้นแบบของเธอได้เสียชีวิตไปแล้ว 212 00:14:23,988 --> 00:14:25,990 ไม่มีตัวตนบนโลกนี้ 213 00:14:26,657 --> 00:14:31,036 ถึงจะบอกว่ามีความคลาดเคลื่อน ตั้งแต่คนที่ตายไปแล้วถูกจำลองขึ้นมาก็เถอะ 214 00:14:31,120 --> 00:14:36,125 แต่ว่าเธอ… ตัวเจเนริคคุจิไรเอง ก็มีความแปลกค่อนข้างเยอะเหมือนกัน 215 00:14:36,208 --> 00:14:40,212 ผมเองก็เคยพูดคุยกับเธอตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ 216 00:14:40,296 --> 00:14:42,172 แต่ตัวเจเนริคนั้น ทั้งหน้าตา 217 00:14:42,256 --> 00:14:45,676 ทั้งท่าทางหรือวิธีการพูดนั้น 218 00:14:45,759 --> 00:14:48,888 เหมือนเป็นคนละคน ต่างไปจากเจเนริคคนอื่นๆ เลย 219 00:14:49,555 --> 00:14:51,307 แต่ที่น่าจับตามองก็คือ 220 00:14:51,390 --> 00:14:55,811 การที่มนุษย์ที่ตายไปแล้ว ถูกจำลองขึ้นมาเป็นสิ่งมีชีวิต 221 00:14:55,895 --> 00:14:58,230 เป้าหมายในการจำลองคนที่ตายไปแล้วขึ้นมาใหม่ 222 00:14:58,314 --> 00:14:59,648 ของท่านมิยูกิหรือนายท่าน 223 00:14:59,732 --> 00:15:02,359 เซอร์โคเนียนอาจจะทำได้จริงก็ได้ครับ 224 00:15:03,736 --> 00:15:08,324 เพียงแต่ว่าจะต้องอยู่ ภายในเกาลูนจำลองเท่านั้นครับ 225 00:15:08,949 --> 00:15:10,159 หมายความว่ายังไงกัน 226 00:15:10,242 --> 00:15:11,911 ก่อนหน้านี้ท่านมิยูกิ 227 00:15:11,994 --> 00:15:14,872 เคยทดลองนำตัวจริงของผู้อยู่อาศัยที่ถูกจำลอง 228 00:15:14,955 --> 00:15:18,542 เข้ามาภายในเกาลูนจำลองครับ 229 00:15:19,501 --> 00:15:22,671 เพื่อดูว่าตัวเจเนริค กับตัวจริงจะอยู่ด้วยกันได้หรือไม่ 230 00:15:22,755 --> 00:15:27,343 ผลลัพธ์คือฝั่งตัวเจเนริคจะหายไปครับ 231 00:15:27,426 --> 00:15:31,180 หรือก็คือทั้งสองฝ่าย ไม่สามารถอยู่ด้วยกันภายในเกาลูนได้ 232 00:15:32,181 --> 00:15:34,350 แล้วสิ่งนั้นมันอยู่ในเกาลูนไหม 233 00:15:34,433 --> 00:15:35,601 อยู่ครับ 234 00:15:35,684 --> 00:15:37,728 เขียนไว้ในรายงานแล้วครับ 235 00:15:37,811 --> 00:15:41,190 แต่ถ้าเจอเมื่อไหร่จะรีบกำจัดทิ้งในเกาลูนทันทีครับ 236 00:15:43,609 --> 00:15:46,070 อย่าให้ออกมาข้างนอกเด็ดขาด 237 00:15:46,153 --> 00:15:48,113 ไม่ต้องห่วงครับ 238 00:15:48,197 --> 00:15:51,575 สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นภายในนั้น เมื่อนำออกไปข้างนอกมันจะหายไป 239 00:15:52,451 --> 00:15:55,287 สิ่งที่ไม่หายคือสิ่งที่ถูกนำมาจากภายนอก 240 00:15:55,371 --> 00:15:58,707 แล้วก็สิ่งที่มีอยู่ตรงนั้นอยู่แล้วครับ 241 00:15:59,208 --> 00:16:03,212 เพราะมีร้านที่ทิ้งสินค้าเก่าไว้ ก่อนที่จะย้ายออกไปอยู่ 242 00:16:04,088 --> 00:16:08,258 ถ้าตามทฤษฎีนี้แล้วตัวตนอย่างเจเนริคคุจิไรนั้น 243 00:16:08,342 --> 00:16:11,595 เมื่อนำออกไปข้างนอกเกาลูนแล้ว ก็มีโอกาสที่จะหายไปครับ 244 00:16:12,471 --> 00:16:15,808 ต่อให้ไม่มีตัวจริงบนโลกนี้ 245 00:16:15,891 --> 00:16:19,186 ถ้าเจเนริคออกไปจากเกาลูน ก็จะหายไปด้วยงั้นเหรอ 246 00:16:19,687 --> 00:16:22,147 ก็ติดตรงเรื่องนี้แหละครับ 247 00:16:22,231 --> 00:16:25,192 ผมคิดว่าพวกท่านมิยูกิเอง ก็คงคิดอย่างนั้นเหมือนกัน 248 00:16:25,275 --> 00:16:27,611 เลยรอให้เคลื่อนไหวอยู่ครับ 249 00:16:27,695 --> 00:16:30,239 เอาเถอะ การจะสร้างเซอร์โคเนียนได้ 250 00:16:30,322 --> 00:16:32,908 ตัวเธอก็ถือเป็นบุคคลอ้างอิงคนสำคัญด้วย 251 00:16:32,992 --> 00:16:34,868 ถ้าหายไปคงแย่น่าดูเลยครับ 252 00:16:35,452 --> 00:16:38,455 ถ้าไม่ลองดูก็ยังไม่รู้หรอก 253 00:16:38,539 --> 00:16:42,167 ถ้าเจอเจเนริคคนอื่นอีกเมื่อไหร่ ก็ลองเอาออกไปตรวจสอบดู 254 00:16:42,751 --> 00:16:45,212 ถ้าไม่มีก็ใช้ผู้หญิงคนนั้นเลย 255 00:16:45,295 --> 00:16:46,463 ครับ 256 00:16:47,131 --> 00:16:50,718 แต่ว่า ถึงจะบอกว่าเป็นเจเนริค 257 00:16:50,801 --> 00:16:53,512 แต่วันนี้ผมก็รู้สึกว่าเธอมีชีวิตแบบของเธอเอง… 258 00:16:53,595 --> 00:16:55,723 ฉันไม่สนใจความเห็นของนายหรอก 259 00:16:55,806 --> 00:16:57,766 ไปตรวจสอบต่อซะ 260 00:17:05,232 --> 00:17:06,692 นี่ มิยูกิ 261 00:17:06,775 --> 00:17:09,153 ไม่ใช่ว่าจริงๆ แล้วกำลังเสียใจอยู่เหรอ 262 00:17:09,737 --> 00:17:10,654 เรื่องอะไร 263 00:17:11,238 --> 00:17:15,409 ก็เรื่องที่เข้าไปอยู่บ้านเฮบินุมะ แล้วก็เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด 264 00:17:17,494 --> 00:17:19,079 อาจารย์หวังเองก็ด้วย 265 00:17:19,163 --> 00:17:23,500 คิดว่าถ้าฉันบอกว่าจะล้างแค้น เขาก็คงไม่ค้านหรอก 266 00:17:23,584 --> 00:17:26,045 ฉันไม่ใช่คนประเภทจะมาเสียใจเอาทีหลังด้วย 267 00:17:26,670 --> 00:17:28,756 แต่เพราะนี่เป็นมิยูกิถึงได้ห่วงไงล่ะ 268 00:17:28,839 --> 00:17:30,424 ถ้าเป็นตอนนี้ละก็มันยัง… 269 00:17:32,259 --> 00:17:34,261 {\an8}ป่านนี้แล้วจะถอยได้ไง 270 00:17:35,262 --> 00:17:38,432 ถึงการเสียใจ เพราะเลือกไปโดยไม่รู้ว่าต้องเสียใจ 271 00:17:38,515 --> 00:17:40,184 มันจะเป็นประสบการณ์ได้ก็เถอะ 272 00:17:40,768 --> 00:17:44,521 แต่การเลือกทั้งที่รู้ว่าต้องเสียใจ มันจะกลายเป็นแค่ตราบาป 273 00:17:44,605 --> 00:17:46,440 มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะทำ 274 00:17:46,523 --> 00:17:50,194 นายหุบปากแล้วคอยช่วยก็พอ เหมือนอย่างที่ผ่านๆ มา 275 00:17:52,780 --> 00:17:54,698 อาจารย์หวังเป็นยังไง 276 00:17:54,782 --> 00:17:55,866 อืม… 277 00:17:55,949 --> 00:17:58,077 ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ 278 00:17:58,160 --> 00:18:01,497 เดี๋ยวจะชวนเขาไปกินข้าว นายจะไปด้วยไหม 279 00:18:01,580 --> 00:18:03,707 ฉันขอผ่าน ยังมีเรื่องต้องทำน่ะ 280 00:18:04,333 --> 00:18:05,542 งั้นเหรอ 281 00:18:08,837 --> 00:18:12,341 มิยูกิ นายเข้าไปยุ่งกับเกาลูนมากเกินไปแล้ว 282 00:18:17,054 --> 00:18:20,974 ฉันขอไปทางที่จะไม่ต้องมานั่งเสียใจแล้วกัน 283 00:18:21,058 --> 00:18:22,726 (ร้านอาหารฟ่าน หวาง) 284 00:18:25,437 --> 00:18:28,565 ถ้าตอนนั้นไม่ติดต่อเฮบินุมะแล้วละก็… 285 00:18:29,650 --> 00:18:32,986 ถ้าตอนนั้นไม่ออกห่างจากแม่ละก็… 286 00:18:33,946 --> 00:18:36,198 ถ้าตอนนั้นเลือกเขาละก็… 287 00:18:51,046 --> 00:18:52,005 มาแล้วเหรอ 288 00:18:52,089 --> 00:18:52,923 ไง 289 00:18:56,677 --> 00:18:58,387 ให้เปิดประตูในไว้ไหม 290 00:18:58,470 --> 00:19:00,097 ปิดได้เลยค่ะ 291 00:19:04,601 --> 00:19:05,894 ซื้อกาแฟมาแล้ว 292 00:19:05,978 --> 00:19:10,399 ขอบคุณนะคะ พอดีกำลังตากผ้าอยู่น่ะค่ะ 293 00:19:10,983 --> 00:19:11,859 อืม 294 00:19:23,245 --> 00:19:26,665 ไง ชื่อซัคเซสสินะ สบายดีไหม 295 00:19:28,750 --> 00:19:30,711 อะไรกันเจ้านี่ 296 00:19:30,794 --> 00:19:32,671 ออกไปกินข้าวกันไหมคะ 297 00:19:32,754 --> 00:19:34,256 นั่นสินะ 298 00:19:40,512 --> 00:19:41,430 เดี๋ยวนะ 299 00:19:41,513 --> 00:19:44,600 กาแฟเย็นแท้ๆ แต่มีซองน้ำตาลให้มาด้วย 300 00:19:44,683 --> 00:19:47,519 หยิบผิดหรือเปล่านะ ทำยังไงดี 301 00:19:47,603 --> 00:19:52,024 ไม่รู้จะเอาไปใช้ทำอะไรด้วยสิ จะทิ้งก็เสียของอีก 302 00:19:52,107 --> 00:19:54,735 เอาไปทำเฟรนช์โทสต์สิ 303 00:19:54,818 --> 00:19:56,820 มันใช้น้ำตาลทำใช่ไหมล่ะ 304 00:19:56,904 --> 00:19:58,947 เอาไปอบในเตาอบ 305 00:19:59,031 --> 00:20:02,492 เฟรนช์โทสต์งั้นเหรอ ก็ดีนะคะ 306 00:20:02,576 --> 00:20:05,662 ได้ไข่มาจากปู่ฮิโยะมาพอดีด้วย 307 00:20:08,832 --> 00:20:13,003 ต้องอบในเตาอบสักกี่นาทีกันนะ 308 00:20:17,674 --> 00:20:19,468 คุณคุโด้ เตาอบเนี่ย… 309 00:20:20,135 --> 00:20:21,511 โทษที ขอตัวก่อน 310 00:20:21,595 --> 00:20:22,721 เอ๊ะ 311 00:20:22,804 --> 00:20:25,432 - คุณคุโด้ - ไว้เจอกันที่บริษัทพรุ่งนี้ 312 00:20:36,735 --> 00:20:40,864 สัญญานะคะ ว่าจะไม่ไปไหน 313 00:20:41,823 --> 00:20:43,867 แน่นอน ฉันสัญญา 314 00:20:44,451 --> 00:20:49,998 ทั้งที่อยู่เคียงข้างกันแท้ๆ แต่กลับรู้สึกเหมือนอยู่ห่างไกลกันจัง 315 00:20:50,832 --> 00:20:53,877 คุณคุโด้ จริงๆ แล้ว… 316 00:21:16,108 --> 00:21:17,109 อะไรน่ะ 317 00:21:22,281 --> 00:21:23,949 ว่าไง เหนื่อยหน่อยนะ 318 00:21:24,741 --> 00:21:27,661 ว่าจะมาทำความสะอาดห้องพอดีเลยครับ 319 00:21:27,744 --> 00:21:30,831 อ้อ ไม่ต้องๆ เจอขยะแล้วด้วย 320 00:21:31,498 --> 00:21:33,834 นี่ไง เครื่องดักฟังขนาดเล็ก 321 00:21:35,544 --> 00:21:37,921 คิดว่าฉันไม่รู้ตัวเหรอ 322 00:21:38,005 --> 00:21:39,965 โค้ดเนม เฮบิอิจิโกะคุง 323 00:21:40,549 --> 00:21:42,384 พูดเรื่องอะไรน่ะ… 324 00:21:42,467 --> 00:21:44,720 ไม่ต้องทำไขสือหรอกน่า 325 00:21:45,304 --> 00:21:48,307 แอบฟังจากต่างหูข้างซ้ายใช่ไหมล่ะ 326 00:21:49,433 --> 00:21:51,268 ขอพูดตรงๆ เลยแล้วกัน 327 00:21:51,351 --> 00:21:53,854 - เปลี่ยนฝ่ายมาอยู่กับฉันเถอะ - เอ๊ะ 328 00:21:53,937 --> 00:21:55,105 ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก 329 00:21:55,188 --> 00:21:59,109 ไม่ต้องกลัวเลย เดี๋ยวจะปกป้องจากพ่อเฮบินุมะให้เอง 330 00:21:59,192 --> 00:22:02,487 ถ้ามาอยู่กับฉัน จะให้เงินรางวัลเยอะกว่าเดิมด้วยนะ 331 00:22:03,322 --> 00:22:06,575 จะให้ทำอะไรเหรอครับ กับที่นั่นน่ะ 332 00:22:09,870 --> 00:22:14,124 แหม เฮบิอิจิโกะคุงเนี่ย เข้าใจอะไรง่ายเร็วดีจังเลย 333 00:22:15,584 --> 00:22:19,838 นายช่วยไปฆ่าคุจิไร เรโกะตัวปลอมให้หน่อยสิ 333 00:22:20,305 --> 00:23:20,743 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-