"Kowloon Generic Romance" Episode #1.8

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm 2 00:00:12,595 --> 00:00:14,431 เรโกปงก็อยู่ตรงนี้นี่นา 3 00:00:15,015 --> 00:00:16,933 จู่ๆ จะมาบอกว่าเขาไม่มีตัวตนอยู่ 4 00:00:17,017 --> 00:00:19,436 สำหรับใครบางคนเนี่ยนะ 5 00:00:19,519 --> 00:00:20,687 พอทำแบบนี้ 6 00:00:21,271 --> 00:00:23,314 ก็สัมผัสเขาได้แท้ๆ 7 00:00:23,898 --> 00:00:25,692 ไม่ใช่เหรอ เกวนคุง 8 00:00:25,775 --> 00:00:27,694 อะ… อืม 9 00:00:28,361 --> 00:00:30,447 เธอน่ะดูเหมือนคุณเรโกะทุกอย่าง 10 00:00:31,114 --> 00:00:33,950 แล้วก็มีคนที่เหมือนกับเธออยู่ที่นี่เหมือนกัน 11 00:00:34,534 --> 00:00:36,286 ทำไมถึงรู้ได้ล่ะ 12 00:00:36,369 --> 00:00:40,206 ที่จริงฉันเคยอาศัยอยู่เกาลูนก่อนที่จะถูกทำลายน่ะ 13 00:00:41,666 --> 00:00:45,003 แล้วก็มีคนที่คุ้นหน้าอาศัยอยู่ที่นี่ด้วย 14 00:00:45,086 --> 00:00:47,714 แต่ตอนนี้พวกเขาไปอยู่ที่อื่นแล้วน่ะ 15 00:00:51,134 --> 00:00:52,969 ฉันก็เลยลองทำการทดลองดู 16 00:00:53,970 --> 00:00:56,639 ถ้าเกิดพาตัวจริงมาที่เกาลูนนี้ 17 00:00:56,723 --> 00:00:58,892 แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวตนที่สองบ้าง 18 00:00:59,392 --> 00:01:02,312 ผลลัพธ์คือตัวตนที่สองก็หายไปในพริบตา 19 00:01:02,395 --> 00:01:03,688 หายไปเหรอ 20 00:01:04,272 --> 00:01:06,149 เหตุผลที่เธอหาตัวตนที่สองของฉันไม่เจอ 21 00:01:06,691 --> 00:01:11,654 ก็เพราะว่าฉันมาที่นี่ไงล่ะ หายไปและไม่มีตัวตนอยู่อีก 22 00:01:12,906 --> 00:01:14,532 นี่ไปเจอเกวนมาเหรอ 23 00:01:15,200 --> 00:01:17,911 งั้นเหรอ อย่างงี้นี่เอง 24 00:01:18,495 --> 00:01:20,830 คุณคุโด้เองก็รู้เรื่องนี้ด้วยเหรอคะ 25 00:01:20,914 --> 00:01:22,749 อืม เขารู้สิ 26 00:01:22,832 --> 00:01:24,751 ถ้าพูดถึงกฎของมัน 27 00:01:24,834 --> 00:01:26,169 ในเกาลูนแห่งนี้น่ะ 28 00:01:26,252 --> 00:01:29,672 จะไม่สามารถมีทั้งตัวจริง และตัวปลอมอยู่พร้อมกันได้ 29 00:01:29,756 --> 00:01:32,967 แต่ในกรณีของเรโกปง คุจิไรบีน่ะ 30 00:01:33,051 --> 00:01:34,427 คุณเรโกะไม่อยู่แล้วนี่ 31 00:01:35,678 --> 00:01:36,679 มันก็จริง 32 00:01:37,347 --> 00:01:39,849 เพราะว่าคุณเรโกะไม่อยู่แล้ว 33 00:01:39,933 --> 00:01:43,520 กรณีของเธอ ต่อให้ตัวจริงมาที่นี่เธอก็จะไม่หายไป 34 00:01:44,020 --> 00:01:47,440 แต่ว่า ถ้าเกิดคุณเรโกะยังมีชีวิตอยู่ 35 00:01:48,024 --> 00:01:49,901 คนที่จะหายไปก็คือตัวเธอ 36 00:01:53,113 --> 00:01:56,699 ในความเป็นจริง ฉันเคยเห็นตัวตนที่สองหายไปกับตา 37 00:01:56,783 --> 00:01:59,452 การที่คนเราจะหายไปได้แบบนั้น… 38 00:02:00,161 --> 00:02:01,121 สรุปก็คือ 39 00:02:02,288 --> 00:02:03,832 ไม่ได้มี… 40 00:02:04,415 --> 00:02:06,918 {\an8}ตัวตนอยู่ในโลกนี้ 41 00:02:08,461 --> 00:02:10,797 ใช่ เกาลูนนี้ก็ด้วย 42 00:02:12,674 --> 00:02:16,177 เรื่องแบบนี้ใครมันจะไปยอมรับได้ 43 00:02:16,261 --> 00:02:18,847 ฉันจะไปพิสูจน์ด้วยตัวเองที่ฮ่องกง 44 00:02:18,930 --> 00:02:21,558 แค่คำพูดของเกวนคุงน่ะเชื่อไม่ได้หรอก 45 00:02:21,641 --> 00:02:24,477 ฉันจะไปถามหลายๆ คนที่ฮ่องกง เรื่องเกี่ยวกับเกาลูนเอง 46 00:02:26,062 --> 00:02:27,772 เพราะงั้นรอก่อนนะ เรโกปง 47 00:02:27,856 --> 00:02:32,068 ไอ้เรื่องที่ว่าเรโกปงไม่มีอยู่จริงน่ะ ฉันไม่มีวันยอมรับหรอก 48 00:02:35,822 --> 00:02:37,365 เธอโอเคไหม 49 00:02:37,907 --> 00:02:39,284 เอ๊ะ เอ่อ… 50 00:02:40,326 --> 00:02:43,705 พอดีว่ามันมีเรื่องหลายอย่าง ก็เลยรู้สึกสับสนน่ะค่ะ 51 00:02:43,788 --> 00:02:46,249 ถ้ามีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ก็บอกมาแล้วกัน 52 00:02:46,332 --> 00:02:49,043 ถึงจะไม่ได้รู้เรื่องทุกอย่างของที่นี่ก็เถอะ 53 00:02:49,919 --> 00:02:50,753 ค่ะ 54 00:02:51,337 --> 00:02:53,548 ขอโทษนะที่ผ่านมาฉันพูดไม่ดีกับเธอ 55 00:02:54,299 --> 00:02:56,593 เธอก็แค่ไม่รู้เรื่องอะไรเฉยๆ 56 00:02:56,676 --> 00:03:00,138 ดูเหมือนว่าคุณคุโด้เอง ก็ให้ความสำคัญกับเธอระดับหนึ่งด้วย 57 00:03:01,055 --> 00:03:03,641 คุณคุโด้น่ะเหรอให้ความสำคัญกับฉัน 58 00:03:03,725 --> 00:03:04,684 อืม 59 00:03:04,767 --> 00:03:08,354 ก็ไม่รู้หรอกว่าเขาจะรู้สึก เหมือนกับที่รู้สึกกับคุณเรโกะหรือเปล่า 60 00:03:09,772 --> 00:03:11,983 ฉันหิวแล้ว ไปก่อนละ 61 00:03:12,066 --> 00:03:14,611 หยางหมิงจังเขารู้เบอร์ติดต่อของฉันแล้ว 62 00:03:21,701 --> 00:03:27,123 (กงเฉิงลู) 63 00:03:31,085 --> 00:03:33,046 เฮ้ คุจิไร 64 00:03:34,714 --> 00:03:36,424 อะไรกัน อยู่คนเดียวเหรอ 65 00:03:36,507 --> 00:03:37,425 อะ… ค่ะ 66 00:03:37,508 --> 00:03:40,929 ที่จริงก็มีนัดกับหยางหมิงอยู่หรอก แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว 67 00:03:41,971 --> 00:03:44,182 งั้นไปกินเกี๊ยวน้ำกันไหม 68 00:03:44,766 --> 00:03:46,935 ฉันเล่นไพ่นกกระจอกชนะมา เดี๋ยวเลี้ยงเอง 69 00:03:48,353 --> 00:03:49,229 ค่ะ 70 00:03:51,522 --> 00:03:54,275 สิ่งที่ไม่ควรมีอยู่แต่กลับมีอยู่จริง 71 00:03:54,359 --> 00:03:56,945 มันไม่มีอะไรนอกจากความน่าขนลุก 72 00:03:57,987 --> 00:04:02,951 ทั้งที่มันก็อยู่ตรงหน้า และสัมผัสได้จริงๆ ก็ตาม 73 00:04:10,458 --> 00:04:11,918 รสชาติก็อร่อยดี 74 00:04:13,920 --> 00:04:16,881 ความน่าขนลุกจะค่อยๆ จางหายไป 75 00:04:16,965 --> 00:04:19,592 และไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่แน่นอนอีกต่อไป 76 00:04:20,760 --> 00:04:24,013 ชักเข้าใจแล้วว่า ทำไมมิยูกิจังถึงอยากใช้มันเพื่อแก้แค้น 77 00:04:24,514 --> 00:04:27,141 มีต้นหอมติดอยู่ที่มุมปากน่ะ 78 00:04:28,977 --> 00:04:30,019 ออกหรือยังคะ 79 00:04:30,103 --> 00:04:32,188 ไม่ใช่ตรงนั้น อยู่เฉยๆ 80 00:04:33,398 --> 00:04:37,443 รูปร่างที่เหมือนกัน เสียงเดียวกัน อุณหภูมิร่างกายเดียวกัน 81 00:04:38,653 --> 00:04:42,949 ถึงจะรู้ว่าไม่มีอยู่จริงแต่ก็ยังคงยึดติดอยู่ดี 82 00:04:45,076 --> 00:04:48,329 {\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน) 83 00:06:16,542 --> 00:06:17,376 สึโมะ 84 00:06:17,960 --> 00:06:19,879 สู้ไม่ไหวเลย 85 00:06:20,463 --> 00:06:22,632 คุจิไรจังชนะจริงด้วย 86 00:06:23,633 --> 00:06:24,884 เอาจริงดิ 87 00:06:25,593 --> 00:06:27,470 ฉันน่ะเป็นพวกดวงดี 88 00:06:28,471 --> 00:06:31,390 เขียวล้วน ปีนี้เพิ่งออกครั้งแรกเลย 89 00:06:31,474 --> 00:06:32,892 คิดว่าโกงซะอีก 90 00:06:33,476 --> 00:06:34,894 เสียมารยาทจริงๆ 91 00:06:39,607 --> 00:06:40,858 ใบสั่งยา 92 00:06:40,942 --> 00:06:42,110 ไม่สบายงั้นเหรอ 93 00:06:42,610 --> 00:06:44,946 โรคนอนไม่หลับน่ะ ไม่เคยบอกเหรอ 94 00:06:45,029 --> 00:06:47,198 เพิ่งจะเคยได้ยินเลย เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ 95 00:06:47,281 --> 00:06:48,366 นานแล้วละ 96 00:06:48,449 --> 00:06:51,369 ฉันกินยานอนหลับทุกครั้งหลังจากที่นายหลับน่ะ 97 00:06:54,413 --> 00:06:55,248 ดีละ 98 00:06:55,331 --> 00:06:57,792 ฉันจะทำให้เธอหลับสนิท โดยที่ไม่ต้องกินยาอะไรเลย 99 00:06:57,875 --> 00:07:00,378 จะทำให้สนุกสุดๆ จนหมดแรงทุกวันเอง 100 00:07:01,838 --> 00:07:04,924 แต่ตอนนี้ฉันก็รู้สึกสนุกมากแล้วนะ 101 00:07:05,007 --> 00:07:06,717 เดี๋ยวจะทำให้สนุกกว่านี้เอง 102 00:07:10,430 --> 00:07:11,514 สึโมะ 103 00:07:14,475 --> 00:07:15,977 อะไรล่ะนั่น 104 00:07:16,060 --> 00:07:17,812 ก็ฮาจิเมะไม่ใช่เหรอ 105 00:07:18,521 --> 00:07:22,024 ก็นะ อย่างน้อยการย้ายที่ทำงานของฉัน มันก็ใช้กลโกงไม่ได้ 106 00:07:23,860 --> 00:07:27,655 ก็บอกแล้วไง ว่าฉันน่ะดวงดี 107 00:07:28,531 --> 00:07:32,660 อุตส่าห์อากาศดีแท้ๆ ไม่ออกไปเดินเล่นหน่อยเหรอครับ 108 00:07:33,327 --> 00:07:36,080 ปิดม่านซะ เฮาหลาน 109 00:07:39,917 --> 00:07:43,045 ท่านพ่อ ผมคือมิยูกิครับ 110 00:07:43,921 --> 00:07:46,048 ฉันจะเรียกแบบนี้ 111 00:07:54,015 --> 00:07:56,017 ยูหลง มีอะไรคืบหน้าบ้างไหม 112 00:07:56,100 --> 00:07:59,312 อืม เรื่องคุจิไร เรโกะตัวจริงน่ะ 113 00:08:01,606 --> 00:08:04,317 เป็นคนไข้ของอาจารย์หวังงั้นเหรอ 114 00:08:04,400 --> 00:08:05,234 (ใบสั่งยา) 115 00:08:05,318 --> 00:08:07,820 สาเหตุการเสียชีวิตของคุจิไร เรโกะ คือการใช้ยาเกินขนาด 116 00:08:08,529 --> 00:08:10,072 เขาใช้ยามากเกินไปน่ะ 117 00:08:10,656 --> 00:08:14,327 ก่อนที่จะเสียชีวิต อาจารย์แกจ่ายยาให้มากไปหน่อย 118 00:08:14,911 --> 00:08:16,746 เท่าที่ดูจากบันทึกคนไข้ 119 00:08:16,829 --> 00:08:20,166 ยานี้เป็นยานอนหลับที่ฤทธิ์แรงมาก 120 00:08:20,249 --> 00:08:23,085 แต่ถ้าไม่กินเป็นหมื่นๆ เม็ด ก็ไม่มีทางตายได้หรอก 121 00:08:23,169 --> 00:08:26,380 การตายของเธอไม่ใช่ความผิดของอาจารย์ 122 00:08:26,464 --> 00:08:30,343 แต่มันก็เป็นเรื่องปกติที่อาจารย์จะรู้สึกผิด 123 00:08:34,055 --> 00:08:35,806 แล้วมันเป็นยาอะไรล่ะ 124 00:08:36,307 --> 00:08:39,101 เกาลูนสองที่เคยอยู่เมื่อสามปีก่อน 125 00:08:39,185 --> 00:08:42,605 ชื่อยาที่ทำให้เสียชีวิต ก็ถูกลบออกจากบันทึกไปหมดแล้ว 126 00:08:42,688 --> 00:08:44,357 อย่างงี้นี่เอง 127 00:08:44,440 --> 00:08:46,526 ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ 128 00:08:46,609 --> 00:08:49,654 ผมก็รู้สึกว่าตัวเอง เชื่อมโยงกับคุจิไร เรโกะสุดๆ เลยละ 129 00:08:49,737 --> 00:08:52,865 ครอบครัวของเธอจะต้องเกลียดเฮบินุมะมากแน่ๆ 130 00:08:52,949 --> 00:08:54,283 นั่นสินะ 131 00:08:54,367 --> 00:08:57,370 เอาเถอะ คนที่ควรแค้นก็คือพ่อของนายแหละนะ 132 00:08:59,288 --> 00:09:02,124 ยิ่งไปกว่านั้น เขายังสั่งให้นาย 133 00:09:02,208 --> 00:09:04,794 รื้อทำลายเกาลูนที่สองเพื่อทำลายสิ่งนั้น 134 00:09:04,877 --> 00:09:07,380 กับข้อมูลการเกิดของนายเป็นงานแรกด้วย 135 00:09:08,464 --> 00:09:12,718 อืม ช่างเป็นคนที่น่ารังเกียจจริงๆ 136 00:09:22,562 --> 00:09:23,271 (ว่างเปล่า) 137 00:09:23,354 --> 00:09:24,438 ว่างเปล่า 138 00:09:37,034 --> 00:09:39,870 โลลิต้านี่มันน่ารักจริงๆ แหละ 139 00:09:42,707 --> 00:09:46,377 ยิ่งไปกว่านั้น ชุดนี่ร้อนจริงๆ 140 00:09:48,004 --> 00:09:50,423 ไม่ใช่ชุดที่ควรใส่มาเกาลูนเลย 141 00:09:52,967 --> 00:09:54,468 ครับๆ รอแป๊บนะครับ 142 00:09:54,552 --> 00:09:55,386 (นายท่าน) 143 00:09:55,970 --> 00:09:57,888 ครับ เสี่ยวเฮยเอง 144 00:09:58,472 --> 00:10:00,516 ตอนนี้เข้ามาในเกาลูนแล้วครับ 145 00:10:01,142 --> 00:10:02,935 หลังจากนี้จะออกไปสำรวจครับ 146 00:10:05,104 --> 00:10:08,149 ครับ แน่นอน ผมจะคอยอัปเดตให้ฟังเอง 147 00:10:08,816 --> 00:10:09,900 นายท่าน 148 00:10:13,779 --> 00:10:18,242 ฉันไม่ใช่แค่ชายแก่ที่นั่งเหงาไปวันๆ หรอกนะ 149 00:10:20,828 --> 00:10:23,289 ถ้าจะกลับเลยมันก็น่าเบื่อไปหน่อย 150 00:10:23,372 --> 00:10:25,374 จริงสิ ไปคาราโอเกะดีไหม 151 00:10:25,458 --> 00:10:26,959 เอ่อ… ค่ะ 152 00:10:38,220 --> 00:10:41,849 ที่บอกว่าเราไม่มีตัวตนอยู่บนโลกนี้ 153 00:10:41,932 --> 00:10:43,184 คือเรื่องจริงงั้นเหรอ 154 00:10:43,267 --> 00:10:47,438 แต่เราก็รับรู้กลิ่นได้ รสชาติก็ด้วย 155 00:10:47,521 --> 00:10:51,192 ตัวตนของเรามีอยู่ที่นี่จริงๆ 156 00:10:51,776 --> 00:10:55,696 จะเป็นเฉพาะพนักงาน ร้านพิซซ่าคนนั้นหรือเปล่าที่แปลก 157 00:10:58,532 --> 00:11:01,619 ถ้าเกิดว่าหยางหมิงกลับมา 158 00:11:01,702 --> 00:11:04,872 แล้วมองไม่เห็นเรากับเกาลูนละก็… 159 00:11:06,374 --> 00:11:09,877 อ๊ะ ลองดูนี่สิ เขาเคลียร์เศษซากออกไปเยอะพอสมควรเลย 160 00:11:11,045 --> 00:11:14,673 ที่เหลือก็แค่ปิดรูตรงนั้นแหละนะ 161 00:11:16,425 --> 00:11:17,301 เป็นไรไป 162 00:11:19,345 --> 00:11:22,014 เห็นเงียบมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว 163 00:11:22,098 --> 00:11:23,140 ปวดท้องงั้นเหรอ 164 00:11:26,435 --> 00:11:28,896 ก่อนหน้านี้คุณคุโด้เคยบอกฉันสินะคะ 165 00:11:30,564 --> 00:11:34,902 คุณบอกว่า… บอกว่าไม่ให้ฉันไปไหนใช่ไหมคะ 166 00:11:36,362 --> 00:11:37,405 อืม 167 00:11:37,988 --> 00:11:39,990 ทำไมถึงพูดแบบนั้นเหรอคะ 168 00:11:41,117 --> 00:11:42,660 ทำไมน่ะเหรอ 169 00:11:43,494 --> 00:11:45,162 งั้นคุณคุโด้ล่ะ 170 00:11:45,246 --> 00:11:46,664 คุณคุโด้เอง 171 00:11:47,540 --> 00:11:50,042 ก็ช่วยบอกได้ไหมคะว่าคุณจะไม่ไปไหน 172 00:11:52,670 --> 00:11:56,841 ฉันน่ะ… ฉันไม่รู้ว่าตัวเองควรไปที่ไหนดี 173 00:11:57,383 --> 00:11:58,300 แต่ว่า… 174 00:12:01,804 --> 00:12:03,973 ขอแค่ได้อยู่เคียงข้างคุณคุโด้ 175 00:12:04,473 --> 00:12:06,308 แค่นั้นก็พอแล้วค่ะ 176 00:12:18,696 --> 00:12:22,158 {\an8}ไม่ต้องห่วง ฉันจะอยู่ที่นี่ตลอดไป 177 00:12:28,539 --> 00:12:32,460 สัญญานะคะ ว่าจะไม่ไปไหน 178 00:12:32,543 --> 00:12:34,587 แน่นอน ฉันสัญญา 179 00:12:35,504 --> 00:12:36,672 ฉันขอให้สัญญา 180 00:12:38,132 --> 00:12:42,344 ต่อให้โลกนี้มันจะว่างเปล่าก็ตามเถอะ 181 00:12:46,432 --> 00:12:48,684 เราหนีออกจากบ้านมาเมื่อหกเดือนก่อน 182 00:12:49,268 --> 00:12:51,645 หลังจากนั้นก็ไปทำศัลยกรรม 183 00:12:52,188 --> 00:12:56,400 และมองหาสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา 184 00:12:56,484 --> 00:12:57,610 สุดท้ายก็มาจบที่เกาลูน 185 00:12:59,028 --> 00:13:01,655 พอได้เจอกับเรโกปงที่เกาลูน 186 00:13:01,739 --> 00:13:05,242 เขาก็ได้สอนให้ฉันเป็นตัวฉันที่อยากเป็น 187 00:13:06,744 --> 00:13:10,289 ต่างหูนั่น ถ้าใส่มาด้วยก็คงจะดี 188 00:13:11,207 --> 00:13:12,875 {\an8}(ฮ่องกง) 189 00:13:14,460 --> 00:13:16,962 เอ๊ะ ยอดเงินไม่พองั้นเหรอ 190 00:13:17,963 --> 00:13:21,884 เมื่อวานก็เติมเงินไปแล้วนี่นา 191 00:13:24,970 --> 00:13:25,804 (หยางหมิง) 192 00:13:25,888 --> 00:13:28,140 โทรมาแล้ว ครับ 193 00:13:29,725 --> 00:13:33,521 เกวนคุงช่วยด้วย เงินหายไปแล้ว 194 00:13:33,604 --> 00:13:35,189 ถึงจะไม่อยากพูดก็เถอะ 195 00:13:35,272 --> 00:13:38,901 แต่ว่าเงินที่หาได้ในเกาลูนน่ะ มันจะหายไปเมื่อออกไปข้างนอก 196 00:13:39,610 --> 00:13:42,071 เพราะเกาลูนไม่มีอยู่แล้ว 197 00:13:42,154 --> 00:13:43,739 มันก็ตามนั้นแหละ 198 00:13:45,282 --> 00:13:47,743 {\an8}งั้นเหรอ ไม่เป็นไร 199 00:13:48,744 --> 00:13:51,413 เอาเป็นว่าใช้เงินฉันไปก่อนแล้วกัน 200 00:13:51,497 --> 00:13:54,166 ขอเลขบัญชีหน่อย เดี๋ยวโอนไปให้ 201 00:13:54,250 --> 00:13:56,460 เอ๊ะ ขอบคุณน้า 202 00:13:58,587 --> 00:13:59,672 เท่านี้พอไหม 203 00:14:01,340 --> 00:14:03,717 ให้ยืมเยอะขนาดนี้จะดีเหรอ 204 00:14:03,801 --> 00:14:06,512 เงินเดือนจากที่ทำงานเก่ามันค่อนข้างเยอะน่ะ 205 00:14:06,595 --> 00:14:08,055 เอาไปใช้เถอะ 206 00:14:08,722 --> 00:14:09,557 (เกวน) 207 00:14:10,224 --> 00:14:13,435 เกวนคุงเองก็ค่อนข้างลึกลับใช้ได้เลย 208 00:14:13,519 --> 00:14:15,813 เอาเถอะ ไว้กลับไปค่อยถามแล้วกัน 209 00:14:17,064 --> 00:14:19,316 ตอนนี้ต้องไปสำรวจเรื่องเกาลูนก่อน 210 00:14:21,652 --> 00:14:22,820 เกาลูนที่สอง 211 00:14:23,445 --> 00:14:25,531 ถูกทำลายทิ้งไปเมื่อสามปีก่อนแล้วไม่ใช่เหรอ 212 00:14:26,282 --> 00:14:27,992 จะไปที่แบบนั้นทำไมเหรอ 213 00:14:28,576 --> 00:14:32,162 ฉันไม่สนใจตำนานเมืองแบบนั้นหรอก 214 00:14:34,248 --> 00:14:37,960 ทุกคนพูดเหมือนเกวนคุง กับพนักงานร้านพิซซ่าคนนั้นเลย 215 00:14:39,044 --> 00:14:42,548 {\an8}อย่าบอกนะ ว่ามันไม่มีอยู่จริงๆ น่ะ 216 00:14:43,757 --> 00:14:45,175 ถ้ากลับไปแล้ว 217 00:14:45,259 --> 00:14:49,972 ทั้งเกาลูนและเรโกปง คงจะไม่หายไปหรอกใช่ไหม 218 00:14:51,891 --> 00:14:53,726 แม่หนู เป็นอะไรไป 219 00:14:53,809 --> 00:14:56,562 เกาลูน… เกาลูนมัน… 220 00:14:56,645 --> 00:14:59,773 เกาลูนเหรอ คิดถึงจังเลย 221 00:14:59,857 --> 00:15:02,234 ฉันเองก็เคยอยู่ที่นั่นมาก่อนนะ 222 00:15:03,819 --> 00:15:04,904 จริงเหรอ 223 00:15:04,987 --> 00:15:05,821 ใช่น่ะสิ 224 00:15:06,405 --> 00:15:09,617 พอมันไม่มีแล้วก็แอบเหงาอยู่นะ 225 00:15:09,700 --> 00:15:11,452 ก็เคยอยู่มาตั้งนานนี่นา 226 00:15:12,036 --> 00:15:15,456 คุณลุงเห็นว่ามันหายไป ด้วยตาของตัวเองเลยเหรอ 227 00:15:15,539 --> 00:15:17,708 ก็ใช่น่ะสิ 228 00:15:17,791 --> 00:15:19,835 คนที่อยู่ที่นั่นก็เห็นกันทุกคน 229 00:15:19,919 --> 00:15:23,631 ถ้าเกิดว่าตอนนี้ยังมีเกาลูนอยู่ 230 00:15:23,714 --> 00:15:26,133 และมีผู้คนอาศัยอยู่จริงๆ ล่ะ 231 00:15:26,216 --> 00:15:27,259 หืม 232 00:15:27,343 --> 00:15:30,638 แม่หนูเองก็ชอบเรื่องตำนานเมือง บนอินเตอร์เน็ตกับเขาด้วยเหรอ 233 00:15:30,721 --> 00:15:33,140 ช่วงนี้หลานฉันก็ติดน่าดูเลย 234 00:15:33,724 --> 00:15:38,771 อย่างเรื่องที่เขาว่า มีทั้งคนที่เห็นและไม่เห็นเกาลูนที่สอง 235 00:15:39,688 --> 00:15:42,775 เดิมทีมันก็เป็นสถานที่ที่มีข่าวลือเต็มไปหมดน่ะ 236 00:15:42,858 --> 00:15:46,946 เห็นเขาลือกันว่าเหตุผลที่ทำลายทิ้ง เป็นเพราะกลุ่มเฮบินุมะต้องการซ่อนบางอย่าง 237 00:15:47,029 --> 00:15:49,615 การซ่อนบางอย่างของเฮบินุมะเหรอ 238 00:15:51,867 --> 00:15:54,495 ไม่รู้ว่ามีใครกำลังดูฉันจากที่ไหนอยู่หรือเปล่า 239 00:15:54,578 --> 00:15:56,205 คงพูดไม่ได้หรอกนะ 240 00:15:56,789 --> 00:15:59,625 ถ้าอยากรู้รายละเอียดก็ลองไปถามคนในเน็ตดูสิ 241 00:16:00,376 --> 00:16:01,710 ขอบคุณมากค่ะ 242 00:16:01,794 --> 00:16:03,462 (อินเทอร์เน็ตคาเฟ่) 243 00:16:03,545 --> 00:16:05,464 (ตำนานเมือง.com) 244 00:16:07,049 --> 00:16:07,800 (โพสต์โดยไม่ระบุชื่อ ถูกลบแล้ว) 245 00:16:07,883 --> 00:16:09,093 นี่มันอะไรเนี่ย 246 00:16:09,176 --> 00:16:11,845 โพสต์เกือบทั้งหมดถูกลบไปแล้วนี่นา 247 00:16:11,929 --> 00:16:13,847 แล้วแบบนี้จะไปหาข้อมูลยังไง… 248 00:16:13,931 --> 00:16:16,350 (ห้องแชท 3 เข้าร่วม ตัวตนของเกาลูนที่สอง) 249 00:16:16,433 --> 00:16:18,143 (หมาป่าเข้าร่วมแล้ว เชลล์เข้าร่วมแล้ว) 250 00:16:18,227 --> 00:16:20,104 {\an8}คุณเชลล์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ 251 00:16:20,187 --> 00:16:23,357 {\an8}คนเชลล์เป็นพวกที่ มองเห็นเกาลูนที่สองหรือเปล่าครับ 252 00:16:24,274 --> 00:16:26,318 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณหมาป่า 253 00:16:26,402 --> 00:16:27,444 ฉันมองเห็นค่ะ 254 00:16:27,528 --> 00:16:30,280 แถมยังอาศัยอยู่ในเกาลูนที่สองด้วยค่ะ 255 00:16:30,823 --> 00:16:34,368 ไม่ใช่ซากปรักหักพัง แต่เป็นเกาลูนที่สองค่ะ 256 00:16:34,451 --> 00:16:36,120 (หมาป่า: อย่างงี้นี่เอง) 257 00:16:36,203 --> 00:16:39,873 คุณหมาป่าเป็นพวกมองเห็น เกาลูนที่สองหรือเปล่าคะ 258 00:16:39,957 --> 00:16:42,710 น่าเสียดาย แต่ผมมองไม่เห็นครับ 259 00:16:42,793 --> 00:16:48,465 {\an8}แต่ผมรู้ว่าตอนนี้ยังคงมีเกาลูนที่สองอยู่จริง 260 00:16:48,549 --> 00:16:51,885 {\an8}นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบกับคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น ตกใจมากเลยครับ 261 00:16:53,762 --> 00:16:58,392 {\an8}ทั้งที่คุณหมาป่ามองไม่เห็น แต่เชื่อเรื่องที่ฉันพูดด้วยเหรอคะ 262 00:16:58,475 --> 00:17:01,228 {\an8}ถ้าแค่อยากจะสนุกกับข่าวลือละก็ ฉันคงต้องขอตัวออกก่อน 263 00:17:01,311 --> 00:17:02,896 (หมาป่ากำลังพิมพ์…) 264 00:17:02,980 --> 00:17:06,150 ผมอยากพิสูจน์การมีอยู่ของเกาลูนที่สอง 265 00:17:07,985 --> 00:17:09,903 ฉันเองก็เหมือนกันค่ะ 266 00:17:10,487 --> 00:17:13,240 ฉันอยากจะพิสูจน์เรื่องนี้เพื่อเพื่อนสนิทค่ะ 267 00:17:13,323 --> 00:17:15,909 แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องทำยังไงดี 268 00:17:15,993 --> 00:17:19,329 เกาลูนที่สองถูกทำลายไปเมื่อสามปีก่อน 269 00:17:19,413 --> 00:17:21,206 นั่นเป็นเรื่องจริงครับ 270 00:17:21,290 --> 00:17:26,128 แต่ผมคิดว่ามันคงถูกสร้างขึ้นอีกครั้ง ด้วยวิธีบางอย่าง 271 00:17:28,380 --> 00:17:33,802 เพื่อพิสูจน์สิ่งนี้ เราต้องค้นหาที่มาว่าทำไมมันถึงได้มีอยู่ 272 00:17:34,386 --> 00:17:37,306 ที่มาเหรอ เรื่องนั้นน่ะไม่รู้หรอก 273 00:17:37,389 --> 00:17:41,810 คุณรู้สึกแปลกๆ เกี่ยวกับ การใช้ชีวิตในเกาลูนที่สองบ้างไหมครับ 274 00:17:42,686 --> 00:17:44,229 แปลกๆ งั้นเหรอ 275 00:17:44,313 --> 00:17:47,107 การที่ได้เห็นคนที่มีหน้าตาเหมือนคนที่ตายไปแล้ว 276 00:17:47,191 --> 00:17:51,445 กลับมาใช้ชีวิตเหมือนกับตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ มันก็แปลกอยู่หรอก 277 00:17:52,154 --> 00:17:55,074 (หมาป่า: ค่อยๆ คิดก็ได้ครับ) 278 00:17:56,492 --> 00:17:58,494 เดี๋ยวจะเล่ารายละเอียดให้ฟังค่ะ 279 00:17:58,577 --> 00:18:00,829 แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณจะเชื่อไหมนะ 280 00:18:00,913 --> 00:18:04,208 ว่าแต่ทำไมคุณถึงอยากพิสูจน์เรื่องนี้เหรอ 281 00:18:04,291 --> 00:18:06,835 เหตุผลล่ะ คุณทำไปเพื่ออะไร 282 00:18:09,546 --> 00:18:11,590 เพื่อเพื่อนคนสำคัญ 283 00:18:12,216 --> 00:18:16,595 เพื่อนของฉันเป็นคนที่ อาจจะอยู่ได้แค่ในเกาลูนเท่านั้นค่ะ 284 00:18:16,678 --> 00:18:19,598 อย่างงี้นี่เอง มันค่อนข้างซับซ้อนเลยนะครับ 285 00:18:19,681 --> 00:18:20,849 ขอผมสรุปหน่อยนะครับ 286 00:18:21,683 --> 00:18:22,684 (มีคนที่ตายไปแล้วแต่ยังอยู่) 287 00:18:22,768 --> 00:18:23,685 {\an8}น่าจะประมาณนี้ไหมครับ 288 00:18:23,769 --> 00:18:24,603 {\an8}(เช่นเพื่อนคุณเชลล์ คนรอบตัวไม่มีใครสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้) 289 00:18:24,686 --> 00:18:26,188 {\an8}นั่นสินะคะ 290 00:18:26,271 --> 00:18:29,274 {\an8}คนที่บอกฉันเรื่องนี้คือเพื่อนสนิทอีกคน 291 00:18:29,358 --> 00:18:31,693 {\an8}เขาเป็นพวกมาจากข้างนอก ที่มองเห็นเกาลูนน่ะค่ะ 292 00:18:31,777 --> 00:18:33,821 {\an8}เขาเคยอาศัยอยู่ในเกาลูนที่สอง 293 00:18:33,904 --> 00:18:36,865 {\an8}เหมือนจะมีอีกตัวตนที่เหมือนกับเขาอยู่ด้วย 294 00:18:38,450 --> 00:18:40,369 นี่ฉันผิดปกติหรือเปล่านะ 295 00:18:41,286 --> 00:18:44,915 ฉันรู้แล้วว่า เรื่องที่ทำลายเกาลูนที่สองเป็นเรื่องจริง 296 00:18:44,998 --> 00:18:47,042 แต่มันก็รับไม่ได้อยู่ดี 297 00:18:47,709 --> 00:18:52,131 คุณหมาป่าเคยคุยกับคนอื่น ที่มองเห็นเกาลูนอีกไหมคะ 298 00:18:52,714 --> 00:18:54,007 เคยครับ 299 00:18:54,091 --> 00:18:56,635 ถ้าลองหาดูก็น่าจะมีคนอื่นอีกแน่ 300 00:18:56,718 --> 00:19:01,014 มีอีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนว่า จะรู้เรื่องความลึกลับของเกาลูนค่ะ 301 00:19:01,098 --> 00:19:02,141 เขาเป็นใครเหรอครับ 302 00:19:02,224 --> 00:19:04,601 เขาเป็นคู่หมั้นกับคนที่ตายไปแล้ว 303 00:19:04,685 --> 00:19:08,147 ที่เหมือนกับเพื่อนของฉัน และทำงานอยู่ที่เดียวกับเพื่อนค่ะ 304 00:19:10,232 --> 00:19:12,484 {\an8}นี่มันซับซ้อนจริงๆ ด้วย 305 00:19:12,568 --> 00:19:14,987 {\an8}ในหัวผมมันสับสนไปหมดเลยครับ 306 00:19:15,070 --> 00:19:18,657 {\an8}แต่เรื่องที่มีคนอื่น มองเห็นเกาลูนด้วยก็คือความจริง 307 00:19:18,740 --> 00:19:21,326 {\an8}ถ้าให้พูดก็คือไม่ใช่แค่คุณคนเดียวที่ผิดปกติ 308 00:19:21,410 --> 00:19:23,662 ที่ผิดปกติน่ะอาจจะเป็นเกาลูนก็ได้ 309 00:19:24,663 --> 00:19:28,250 ฉันเริ่มเข้าไปอยู่ในเกาลูนเมื่อหกเดือนก่อน 310 00:19:28,333 --> 00:19:32,171 แล้วก็ไม่คิดว่ามีอะไรแปลก จนได้ยินเรื่องนี้จากเพื่อน 311 00:19:32,254 --> 00:19:33,547 เอ๊ะ 312 00:19:34,923 --> 00:19:36,341 เมื่อหกเดือนก่อน 313 00:19:36,425 --> 00:19:39,553 เราออกจากคลินิกและกำลังมองหาที่พัก 314 00:19:39,636 --> 00:19:41,263 น่าจะเดือนมีนาคม 315 00:19:41,346 --> 00:19:45,392 เพราะกลางคืนมันหนาว ก็เลยอยากหาที่พักให้ได้ก่อนตะวันตกดิน 316 00:19:45,976 --> 00:19:48,395 {\an8}และก็มาเจอกับแสงไฟจากเกาลูน 317 00:19:49,021 --> 00:19:52,274 {\an8}เลยรีบเข้าไปในเกาลูน จากนั้นก็… 318 00:19:58,697 --> 00:20:01,700 ความรู้สึกแปลก ฉันรู้แล้วค่ะว่าอะไรที่รู้สึกแปลกในเกาลูน 319 00:20:02,743 --> 00:20:05,204 {\an8}เกาลูนมีแค่ช่วงกลางฤดูร้อนอย่างเดียว 320 00:20:05,913 --> 00:20:07,164 ใช่แล้ว 321 00:20:07,247 --> 00:20:09,583 มีบางอย่างแปลกๆ ตั้งแต่เราออกมาจากเกาลูน 322 00:20:10,542 --> 00:20:13,754 ท้องฟ้าที่เป็นฤดูใบไม้ร่วง และไม่มีเสียงจั๊กจั่น 323 00:20:14,630 --> 00:20:16,298 ในเมืองก็เหมือนกัน 324 00:20:16,381 --> 00:20:19,009 แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนไป ก็คือเจเนริคเทอร์ร่าที่ลอยอยู่บนฟ้า 325 00:20:20,302 --> 00:20:24,097 ตั้งแต่มาที่เกาลูน เราก็สวมชุดฤดูร้อนตลอด 326 00:20:24,181 --> 00:20:26,433 ทุกๆ วันมันคือช่วงกลางฤดูร้อน 327 00:20:26,516 --> 00:20:31,647 นี่อาจเป็นกุญแจสำคัญ ในการพิสูจน์การมีอยู่ของเกาลูนก็ได้ครับ 328 00:20:31,730 --> 00:20:33,190 {\an8}ยังมีอะไรอีกไหมครับ 329 00:20:35,943 --> 00:20:38,195 ตอนนี้ยังนึกไม่ออกค่ะ 330 00:20:39,321 --> 00:20:40,739 พอดีว่าได้ยินมาจากคนในเมืองค่ะ 331 00:20:40,822 --> 00:20:43,951 เห็นว่าการที่ทำลายเกาลูน เป็นเพราะเฮบินุมะต้องการซ่อนบางอย่าง 332 00:20:44,034 --> 00:20:46,954 พอจะรู้อะไรเรื่องข่าวลือนี้ไหมคะ 333 00:20:47,037 --> 00:20:49,831 ก็ไม่รู้หรอกนะครับว่าซ่อนอะไร 334 00:20:49,915 --> 00:20:51,959 แต่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้อยู่ครับ 335 00:20:52,542 --> 00:20:53,669 ว่าในเกาลูน… 336 00:20:56,505 --> 00:20:58,757 {\an8}ในเกาลูนมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ 337 00:20:59,800 --> 00:21:02,219 ถ้ากลับไปแล้วจะลองตรวจสอบดูค่ะ 338 00:21:03,762 --> 00:21:04,972 ดึกป่านนี้แล้วเหรอเนี่ย 339 00:21:05,055 --> 00:21:08,976 ฉันค้างที่ฮ่องกงแค่คืนเดียว และจะบินกลับพรุ่งนี้เช้าค่ะ 340 00:21:09,059 --> 00:21:12,104 คือว่าถ้าไม่รังเกียจ ขอเบอร์ติดต่อไว้ได้ไหมคะ 341 00:21:12,938 --> 00:21:13,981 ได้สิครับ 342 00:21:15,148 --> 00:21:17,985 พรุ่งนี้เราต้องไปคุยกับเรโกปง ก่อนที่เขาจะออกไปทำงาน 343 00:21:18,068 --> 00:21:19,820 แล้วก็เกวนคุงด้วย 344 00:21:22,364 --> 00:21:23,991 เอ่อ คุณทำตกน่ะค่ะ 345 00:21:25,367 --> 00:21:26,618 ขอบใจนะ 346 00:21:29,079 --> 00:21:31,123 ถ้าไม่ว่าอะไรก็รับไปสิ 347 00:21:40,716 --> 00:21:42,509 เรโกปง 348 00:21:47,472 --> 00:21:48,932 {\an8}(เรโกปง ฉันกลับมาแล้ว มาเจอกันหน่อยได้ไหม) 349 00:21:49,016 --> 00:21:50,392 {\an8}(เกวนคุงเองก็อยู่ด้วย) 350 00:21:50,475 --> 00:21:51,977 หยางหมิง 351 00:21:57,065 --> 00:21:58,400 จะไปไหนน่ะ 352 00:21:58,984 --> 00:22:01,862 กะว่าจะไปหาหยางหมิงก่อนไปทำงานหน่อยน่ะ 353 00:22:02,446 --> 00:22:03,822 นี่กี่โมงแล้ว 354 00:22:03,905 --> 00:22:04,906 หกโมงค่ะ 355 00:22:04,990 --> 00:22:06,450 เช้าโคตร 356 00:22:17,044 --> 00:22:20,964 {\an8}(วันที่ 1 กรกฎาคม) 356 00:22:21,305 --> 00:23:21,466 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm