"Kowloon Generic Romance" Episode #1.7

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm 2 00:00:12,095 --> 00:00:12,929 เอ๊ะ 3 00:00:13,012 --> 00:00:13,930 ขอแต่งงานเหรอ 4 00:00:14,597 --> 00:00:15,640 อืม 5 00:00:15,724 --> 00:00:18,935 ที่จริงก็กะว่าจะรออีกสักพักแล้วค่อยขอน่ะ 6 00:00:19,644 --> 00:00:21,438 แต่เดี๋ยวเกาลูนก็จะไม่มีแล้ว 7 00:00:21,521 --> 00:00:23,440 มันคงรู้สึกเหมือนเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต 8 00:00:24,190 --> 00:00:25,233 อย่างงี้นี่เอง 9 00:00:28,153 --> 00:00:32,115 เอ่อคือ คุณคุโด้เนี่ย รู้จักคุณเรโกะจริงๆ สินะครับ 10 00:00:32,699 --> 00:00:33,700 หา 11 00:00:35,326 --> 00:00:38,788 ก็แบบว่า เรื่องนั้นฉันก็รู้อยู่หรอกน่า 12 00:00:39,289 --> 00:00:43,001 แต่ก็นั่นสินะ คงเร็วไปละมั้ง ไอ้การขอแต่งงานเนี่ย 13 00:00:43,084 --> 00:00:45,628 เอ่อ ขอโทษนะครับที่ผมพูดจาไม่เข้าท่า 14 00:00:46,254 --> 00:00:49,340 ฉันเองก็คิดว่ามันเร็วไปอยู่หรอก 15 00:00:49,841 --> 00:00:55,138 แต่ว่านะ เมืองเกาลูนที่ยัยนั่นรักน่ะ จะอยู่ถึงแค่ฤดูร้อนนี้เท่านั้น 16 00:00:55,722 --> 00:00:58,308 มันคงไม่มีความหวังอะไรที่ดีไปกว่านี้แล้ว 17 00:00:58,391 --> 00:01:01,227 ฉันเลยอยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดในเกาลูนนี้ให้กับเขา 18 00:01:02,270 --> 00:01:04,564 เพราะงั้นไม่ว่ายังไง ฉันก็อยากจะขอเขาแต่งงาน 19 00:01:05,190 --> 00:01:07,025 มันคงฟังดูอวดดีเกินไปละมั้ง 20 00:01:08,610 --> 00:01:10,028 ผมคิดว่ามันวิเศษมากเลยครับ 21 00:01:10,862 --> 00:01:11,780 จริงเหรอ 22 00:01:26,878 --> 00:01:28,379 อย่าเข้าไปใกล้จะดีกว่า 23 00:01:28,963 --> 00:01:30,757 มันอาจจะถล่มมาอีกก็ได้ 24 00:01:32,342 --> 00:01:33,176 เกวน 25 00:01:35,386 --> 00:01:36,429 คุณคุโด้ 26 00:01:38,723 --> 00:01:41,226 - ตัวจริงสินะครับ - อืม 27 00:01:41,309 --> 00:01:42,519 คุณคุโด้ 28 00:01:43,102 --> 00:01:46,439 ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ นายเองก็เป็นตัวจริงสินะ 29 00:01:47,023 --> 00:01:48,316 ใช่แล้วครับ 30 00:01:48,399 --> 00:01:50,443 ตลอดที่ผ่านมา ผมน่ะ… 31 00:01:51,027 --> 00:01:54,906 เอาเถอะ ขอโทษที่ตอนนั้นฉันไม่ได้บอกอะไรนะ 32 00:01:55,740 --> 00:01:56,825 ไม่ครับ 33 00:01:56,908 --> 00:01:59,369 แค่ได้เจอกันอีกครั้งแบบนี้ ผมก็ดีใจมากแล้วละ 34 00:02:00,370 --> 00:02:03,289 ว่าแต่เมืองเกาลูนนี่มันอะไรกันน่ะครับ 35 00:02:03,790 --> 00:02:05,458 ฉันเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนกัน 36 00:02:05,542 --> 00:02:07,460 รีบออกไปจากที่แบบนี้เถอะครับ 37 00:02:08,419 --> 00:02:10,713 ไม่ละ ฉันไม่ไปหรอก 38 00:02:11,297 --> 00:02:15,135 เพราะว่า… มีคุจิไร เรโกะอยู่ที่นี่เหรอครับ 39 00:02:16,636 --> 00:02:19,305 งั้นเหรอ นายเองก็เจอแล้วสินะ 40 00:02:20,265 --> 00:02:21,558 คงตกใจใช่ไหม 41 00:02:21,641 --> 00:02:24,144 ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนละคนกับคุณเรโกะนะครับ 42 00:02:24,227 --> 00:02:25,353 นอกจากนี้ 43 00:02:25,436 --> 00:02:29,691 การที่จะอยู่เคียงข้างเขาต่อไป ก็มีแต่คุโด้จะเจ็บปวดเท่านั้น 44 00:02:30,441 --> 00:02:32,819 อืม… มันก็นะ 45 00:02:33,361 --> 00:02:34,988 ว่าแต่ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ 46 00:02:36,990 --> 00:02:39,576 เพราะผมเป็นห่วงคุณคุโด้มาตลอด 47 00:02:40,577 --> 00:02:42,036 แล้วอีกอย่าง 48 00:02:43,079 --> 00:02:44,998 คนสำคัญของผมก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน 49 00:02:45,582 --> 00:02:48,293 อะไรกันเนี่ย มีแฟนแล้วงั้นเหรอ 50 00:02:48,376 --> 00:02:50,295 อ้อ แต่ก็โดนบอกเลิกแล้วละ 51 00:02:50,378 --> 00:02:51,212 เอ๊ะ 52 00:02:51,713 --> 00:02:55,049 ผมคิดว่าการทิ้งเขาไว้คนเดียว มันคงจะไม่ดีเท่าไหร่ 53 00:02:55,133 --> 00:02:57,844 ไม่อยากปล่อยเขาไว้คนเดียวน่ะครับ ไม่เอาเด็ดขาด 54 00:02:57,927 --> 00:03:00,263 หืม นี่หลงเขาหัวปักหัวปำเลยนะเนี่ย 55 00:03:00,972 --> 00:03:04,767 นั่นสินะครับ ผมรู้สึกว่าถูกเขาดึงดูดครับ 56 00:03:05,560 --> 00:03:06,436 เกวน 57 00:03:07,103 --> 00:03:09,522 นายรู้จักเขาจริงๆ ใช่ไหม 58 00:03:11,691 --> 00:03:14,944 ผมรู้สึกว่าผมก็เข้าใจ ตัวตนที่แท้จริงของเขาตั้งแต่ที่มาที่นี่ 59 00:03:15,528 --> 00:03:17,530 และก็อยากรู้จักมากกว่านี้ด้วย 60 00:03:18,531 --> 00:03:19,699 อย่างงี้นี่เอง 61 00:03:20,199 --> 00:03:23,286 นายมาที่นี่เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเป็นเหมือนกับฉันสินะ 62 00:03:23,369 --> 00:03:24,996 ก็อย่างที่ผมพูดไปเมื่อกี้ 63 00:03:25,079 --> 00:03:28,291 หนึ่งในเหตุผลที่ผมอยู่ที่นี่ก็เพราะคุณคุโด้นะครับ 64 00:03:29,542 --> 00:03:33,796 นายนี่เป็นคนดีจริงๆ เลยนะ ขอบใจมาก 65 00:03:34,881 --> 00:03:37,008 แต่ว่าฉันไปจากที่นี่ไม่ได้หรอก 66 00:03:38,801 --> 00:03:43,806 นี่ คนที่นายชอบเนี่ย เป็นคนนอกเหมือนกับพวกเราหรือเปล่า 67 00:03:44,557 --> 00:03:46,017 อะ… ครับ 68 00:03:46,100 --> 00:03:50,939 งั้นฉันจะไม่พูดอะไรที่ไม่ดีแล้วกัน รีบพาเขาออกไปจากที่นี่เร็วๆ เถอะ 69 00:03:51,022 --> 00:03:53,441 คุณคุโด้เองก็ต้องออกไปเหมือนกันครับ 70 00:03:53,524 --> 00:03:56,569 ที่นี่ไม่ได้มีแค่คุจิไร เรโกะเท่านั้น แต่ว่าที่เกาลูนนี้มันก็เป็นคนละเกาลูนเหมือนกัน 71 00:03:57,904 --> 00:04:00,073 นายคิดว่ามันไร้ค่างั้นเหรอ 72 00:04:01,199 --> 00:04:02,075 เรื่องนั้น 73 00:04:02,700 --> 00:04:05,328 พอแค่นี้ดีกว่า ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว 74 00:04:06,120 --> 00:04:08,498 เอาเป็นว่าฉันจะไม่ออกไปจากที่นี่ 75 00:04:08,581 --> 00:04:11,167 นายเองก็อย่าเข้ามายุ่งมากกว่านี้จะดีกว่า 76 00:04:11,251 --> 00:04:13,962 คุณคุโด้ ผมไม่ยอมแพ้หรอกนะครับ 77 00:04:15,755 --> 00:04:16,965 ไม่เป็นไร 78 00:04:18,258 --> 00:04:19,759 เพราะเราจะอยู่ที่นี่ตลอดไป 79 00:04:23,096 --> 00:04:26,307 {\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน) 80 00:05:51,017 --> 00:05:52,226 (คลินิกหวัง แผนกอายุรกรรม แผนกศัลยกรรม) 81 00:05:52,310 --> 00:05:53,936 ตอนนี้อยู่ที่เกาลูน 82 00:05:54,020 --> 00:05:56,439 หลังจากนี้จะไปที่คลินิกของอาจารย์หวัง 83 00:05:56,522 --> 00:05:59,317 โอ๊ ะ ที่นั่นก็มีเหมือนกันงั้นสินะ 84 00:05:59,400 --> 00:06:00,651 อืม 85 00:06:00,735 --> 00:06:04,322 ถึงจะมีคลินิกเหมือนกับที่เกาลูนเดิมก็เถอะ 86 00:06:04,405 --> 00:06:07,408 แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีอาจารย์คนที่สองอยู่ไหมนะ 87 00:06:07,492 --> 00:06:11,079 ถ้าไปพบเขาตอนที่ไปสำรวจคราวก่อนก็คงจะดี 88 00:06:11,162 --> 00:06:15,291 อ้อ นายปิดบังคุณแฟนเก่า เรื่องที่เกาลูนเป็นบ้านเกิดใช่ปะ 89 00:06:15,374 --> 00:06:19,087 ก็นายมันชอบปิดบังเรื่องสำคัญ มาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วนี่เนอะ 90 00:06:19,170 --> 00:06:20,088 แค่นี้แหละ 91 00:06:32,141 --> 00:06:33,810 ฮีทสโตรกเหรอ 92 00:06:33,893 --> 00:06:36,479 ไม่สิ ไม่น่าจะใช่อาการนั้น 93 00:06:36,979 --> 00:06:39,649 ตอนที่เดินอยู่กับเกวนก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรแท้ๆ 94 00:06:40,399 --> 00:06:42,235 นี่เราหมกมุ่นกับเกาลูน… 95 00:06:44,445 --> 00:06:45,696 เกินไปงั้นเหรอ 96 00:06:49,450 --> 00:06:50,827 ตั้งแต่เดือนตุลาคมของปีนี้เป็นต้นไป 97 00:06:50,910 --> 00:06:53,454 งานรื้อถอนเมืองกำแพงเกาลูนที่สอง 98 00:06:53,538 --> 00:06:56,833 ได้ดำเนินการภายใต้การดูแลของบริษัทเฮบินุมะ 99 00:06:57,625 --> 00:07:02,213 เมืองกำแพงเกาลูนที่สองถูกสร้างขึ้นในปี 1994 100 00:07:02,296 --> 00:07:04,841 เป็นการสร้างขึ้นใหม่ โดยไม่ขออนุญาตผู้อยู่อาศัยแถวนั้น 101 00:07:04,924 --> 00:07:08,094 การสร้างโดยผิดกฎหมายนั้น ทำให้กลายเป็นปัญหามาเนิ่นนาน 102 00:07:09,178 --> 00:07:10,012 เอาเหมือนทุกที 103 00:07:10,096 --> 00:07:11,055 ได้ครับ 104 00:07:15,226 --> 00:07:17,562 ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยนะพี่ชาย มาคนเดียวเหรอ 105 00:07:19,439 --> 00:07:22,108 อะไรเนี่ย มาถึงก็มาจีบกันเลยเหรอ 106 00:07:22,692 --> 00:07:24,277 เกิดเป็นคนหล่อนี่มันดีจริงๆ 107 00:07:24,360 --> 00:07:27,738 แถมยังเก่งไปซะหมด ชีวิตเป็นดั่งที่ฝันเลยสินะ 108 00:07:28,322 --> 00:07:30,408 ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย 109 00:07:30,491 --> 00:07:32,827 ก็แค่ผู้ชายจนๆ ที่ทำอะไรได้หลายอย่าง 110 00:07:32,910 --> 00:07:35,413 แค่คนดวงซวยหาเช้ากินค่ำเท่านั้นน่ะ 111 00:07:35,913 --> 00:07:38,291 แล้วก็ดันไม่มีที่ซุกหัวนอนกะทันหันอีกด้วย 112 00:07:39,250 --> 00:07:40,501 ไม่หรอกมั้ง 113 00:07:40,585 --> 00:07:41,919 มาคนเดียวครับ 114 00:07:42,962 --> 00:07:45,965 พอดีว่าวันนี้ผมทำสิ่งสำคัญพังไป 115 00:07:46,048 --> 00:07:48,468 ก็เลยรู้สึกอยากดื่มขึ้นมา 116 00:07:49,510 --> 00:07:51,596 นายเองก็เจอเรื่องซวยๆ เหรอ 117 00:07:52,305 --> 00:07:53,931 ให้ฉันย้ายที่นั่งไหม 118 00:07:54,015 --> 00:07:55,224 ไม่เป็นไรหรอกครับ 119 00:07:57,602 --> 00:07:59,395 นี่ เปลี่ยนที่ดีไหม 120 00:07:59,896 --> 00:08:01,481 ฉันรู้จักร้านอื่นดีๆ ด้วย 121 00:08:04,233 --> 00:08:06,652 ใส่เสื้อบางไปหรือเปล่า ไม่หนาวเหรอ 122 00:08:06,736 --> 00:08:07,820 หนาวครับ 123 00:08:11,073 --> 00:08:14,076 - ถึงร้านจะอยู่ใกล้แต่ก็สวมนี่ไว้ก่อนเถอะ - หืม 124 00:08:14,160 --> 00:08:16,537 นายนี่ดูอันตรายยังไงก็ไม่รู้ 125 00:08:17,121 --> 00:08:19,832 แถวนี้มันไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่ 126 00:08:19,916 --> 00:08:23,419 ถูกคนอย่างฉันชวนก็ดันเดินตามมาซะได้ 127 00:08:23,503 --> 00:08:24,921 คนอย่างฉันงั้นเหรอ 128 00:08:26,047 --> 00:08:27,798 ก็แค่ผู้ชายจนๆ ที่ทำอะไรได้หลายอย่าง 129 00:08:27,882 --> 00:08:30,885 แค่คนดวงซวยหาเช้ากินค่ำงั้นสินะ 130 00:08:30,968 --> 00:08:33,262 ทั้งที่ไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย 131 00:08:34,430 --> 00:08:38,267 ทำท่าทีแบบนั้นเพื่อชิงเลี่ยงความอิจฉาจากอีกฝ่าย 132 00:08:38,351 --> 00:08:40,811 มันคงเป็นเทคนิคเอาตัวรอดในสังคมของนายสินะ 133 00:08:40,895 --> 00:08:44,315 ผมไม่คิดว่าการสร้างความสัมพันธ์ ด้วยการหลอกเสน่ห์ของตัวเอง 134 00:08:44,398 --> 00:08:46,192 มันจะมีประโยชน์ตรงไหน 135 00:08:46,776 --> 00:08:50,530 มันดูไม่เป็นการเคารพทั้งตัวเองและผู้อื่น 136 00:08:50,613 --> 00:08:52,949 เลิกทำก่อนที่จะติดเป็นนิสัยดีกว่านะ 137 00:08:54,033 --> 00:08:54,951 ที่นี่เหรอครับ 138 00:08:55,034 --> 00:08:56,452 (บาร์ - เปิด) 139 00:08:57,036 --> 00:08:58,162 เดี๋ยวก่อนนะ 140 00:08:58,746 --> 00:09:00,331 ฉันยอมแล้วละ 141 00:09:00,414 --> 00:09:03,376 ดูเหมือนว่าพี่ชายจะมองฉันทะลุหมด 142 00:09:03,459 --> 00:09:04,627 ขอสารภาพเลยแล้วกัน 143 00:09:05,169 --> 00:09:07,463 ร้านนี้มันไม่ใช่ร้านที่ดีอะไรหรอก 144 00:09:07,547 --> 00:09:10,341 ที่จริงฉันแอบมีเจตนาแฝง อยากชวนไปร้านดีๆ อยู่หรอก 145 00:09:10,424 --> 00:09:11,759 แต่มันดันไม่มีเงินน่ะสิ 146 00:09:12,343 --> 00:09:14,554 แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่อยากเสียคุณไป 147 00:09:14,637 --> 00:09:16,639 วันนี้ขอให้ผมเลี้ยงคุณเถอะนะ 148 00:09:21,060 --> 00:09:23,563 สารภาพตรงไปตรงมาดีนี่นา 149 00:09:24,397 --> 00:09:27,650 ถึงวันนี้จะทำตัวมีมารยาทดีก็เถอะ 150 00:09:28,192 --> 00:09:29,026 แต่ว่านะ 151 00:09:37,076 --> 00:09:40,246 ถึงจะเห็นแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีหรอก 152 00:09:43,332 --> 00:09:45,876 ไม่ได้ทำพวกงานน่ากลัวหรอกใช่ไหม 153 00:09:46,460 --> 00:09:50,548 ไม่ใช่ว่าสิ่งที่นายอยากตรวจสอบ คือเพศของผมงั้นเหรอ 154 00:09:51,090 --> 00:09:54,427 นี่คงเป็นครั้งแรกสินะ ที่เจอคนที่มีทั้งอวัยวะเพศชายและหญิง 155 00:09:55,886 --> 00:09:57,263 มันก็ใช่ 156 00:09:57,346 --> 00:10:00,891 ถ้านายแต่งหญิงฉันก็คงไม่ชวนมาหรอก 157 00:10:01,642 --> 00:10:06,230 แต่ว่า ตอนนี้ฉันพูดได้เลยว่า ต่อให้นายอยู่ในร่างผู้หญิง 158 00:10:06,314 --> 00:10:07,732 ฉันก็ชอบนาย 159 00:10:08,482 --> 00:10:10,276 ทั้งที่เพิ่งจะเจอกันเนี่ยนะ 160 00:10:12,361 --> 00:10:15,823 เราไม่เคยเป็นทั้งผู้ชายและผู้หญิง 161 00:10:15,906 --> 00:10:20,828 ถ้ามีใครมาถามว่าเป็นเพศไหนแน่ เราก็คงตอบไม่ได้เหมือนกัน 162 00:10:21,495 --> 00:10:23,289 ไม่สามารถเป็นได้สมบูรณ์สักอย่าง 163 00:10:23,914 --> 00:10:27,168 เพราะอย่างงั้น เราจะเป็นตัวเราที่อยากเป็น 164 00:10:28,336 --> 00:10:30,713 มีคำถามอื่นอีกไหมครับ 165 00:10:30,796 --> 00:10:32,673 จะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ 166 00:10:33,257 --> 00:10:36,719 เขาเป็นคนแรกที่ไม่อยากรู้ว่าเรา 167 00:10:36,802 --> 00:10:38,471 เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง 168 00:10:40,556 --> 00:10:43,643 กลิ่นแบบนี้ กลิ่นแป้ง 169 00:10:44,185 --> 00:10:45,936 นี่ ไม่เป็นไรนะ 170 00:10:47,813 --> 00:10:49,982 เสียงของพวกผู้หญิง 171 00:10:50,650 --> 00:10:52,652 - คิดถึงจังเลย - ขอยืมหน่อย 172 00:10:52,735 --> 00:10:53,569 คุณแม่ 173 00:10:54,945 --> 00:10:56,572 คุณพี่โรส เขาฟื้นแล้ว 174 00:10:56,656 --> 00:10:59,283 จริงเหรอ ค่อยยังชั่ว 175 00:10:59,825 --> 00:11:00,826 ที่นี่คือ… 176 00:11:01,410 --> 00:11:03,829 ห้องแต่งตัวของคลับฮานาโซโนะค่ะ 177 00:11:04,955 --> 00:11:06,332 อาการเป็นไงบ้าง 178 00:11:06,415 --> 00:11:08,209 เห็นนายเป็นลมอยู่แถวทางเดิน 179 00:11:08,292 --> 00:11:10,670 กว่าจะแบกมาได้เล่นเอาเหนื่อยแทบแย่ 180 00:11:11,170 --> 00:11:13,798 ขอโทษที ขอบใจมาก 181 00:11:15,132 --> 00:11:17,218 คลับเต้นรำงั้นเหรอ 182 00:11:17,802 --> 00:11:22,098 ใช่แล้วละ แถวนี้น่ะร้านเราดังมากเลยนะ 183 00:11:24,308 --> 00:11:27,228 รู้จักนักเต้นที่ชื่อซูฮันไหม 184 00:11:27,311 --> 00:11:29,772 เขาเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นน่ะ 185 00:11:30,523 --> 00:11:32,191 ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย 186 00:11:32,274 --> 00:11:33,359 งั้นเหรอ 187 00:11:35,778 --> 00:11:40,116 เดี๋ยวสิๆ ถ้ายังอาการไม่ดีอยู่ ก็ไปหาคุณหมอหวังไหม 188 00:11:40,199 --> 00:11:43,869 {\an8}คุณหมอหวังเนี่ย ใช่คนที่ผมหงอกใส่แว่นไหม 189 00:11:43,953 --> 00:11:46,372 อ้าว รู้จักคุณหมอด้วยเหรอ 190 00:11:46,997 --> 00:11:48,874 อาจารย์เองก็อยู่ในเกาลูนด้วยสินะ 191 00:11:50,167 --> 00:11:53,295 โอ๊ย เป็นเพราะเหตุถล่มเมื่อวานสินะเนี่ย 192 00:11:53,379 --> 00:11:54,338 ถล่มเหรอ 193 00:11:54,422 --> 00:11:57,049 ก็ที่ซีซิงโหลวไง 194 00:11:57,133 --> 00:11:58,843 ขอโทษนะคะ 195 00:12:00,553 --> 00:12:01,887 มีใครอยู่ไหมคะ 196 00:12:03,722 --> 00:12:08,018 อ๊ะ ขอโทษค่ะ ฉันคุจิไรจากบริษัทอสังหาฯ หวางไหล่ 197 00:12:08,102 --> 00:12:10,396 พอดีว่าไม่เห็นใครอยู่ที่ห้องโถง 198 00:12:11,230 --> 00:12:13,399 มีแค่ห้องแต่งตัวงั้นเหรอที่ไฟดับ 199 00:12:13,482 --> 00:12:17,528 ดูเหมือนว่าไฟฟ้าบริเวณนี้ จะได้รับความเสียหายสินะคะ 200 00:12:18,112 --> 00:12:19,989 เป็นเจ้าของร้านหรือเปล่าคะ 201 00:12:20,072 --> 00:12:21,615 ต้องขอบคุณสำหรับหลายๆ อย่างนะคะ 202 00:12:21,699 --> 00:12:24,160 อ้าว ไม่สังเกตเห็นกันเลยเหรอ 203 00:12:26,162 --> 00:12:27,788 เฮบินุมะ มิยูกิ 204 00:12:27,872 --> 00:12:29,790 เธอนี่จริงๆ เลยนะ 205 00:12:29,874 --> 00:12:30,833 ในสถานการณ์แบบนี้ 206 00:12:30,916 --> 00:12:34,378 ถึงจะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ก็ต้องไม่พูดออกไปไม่ใช่เหรอ 207 00:12:35,546 --> 00:12:37,381 รู้ด้วยงั้นสินะ 208 00:12:37,465 --> 00:12:39,717 สมแล้วที่เป็นร้านชื่อดังแถวนี้ 209 00:12:40,634 --> 00:12:42,178 ผมนี่ดวงดีจริง 210 00:12:42,678 --> 00:12:45,473 กำลังอยากเจออยู่พอดีเลย 211 00:12:46,056 --> 00:12:49,977 ฉันเองก็มีที่อยากถามคุณเหมือนกันค่ะ 212 00:12:50,060 --> 00:12:51,979 (ศูนย์การแพทย์ครบวงจรเฮบินุมะ) 213 00:12:52,605 --> 00:12:55,483 ว่ายังไง เรื่องที่อยากถามผมน่ะ 214 00:12:56,275 --> 00:12:58,486 เซอร์โคเนียนคืออะไรเหรอคะ 215 00:12:59,069 --> 00:13:00,988 ฉันเป็นเซอร์โคเนียนเหรอคะ 216 00:13:01,071 --> 00:13:04,241 เพราะงั้นคุณเลยอยากเจอกันสินะคะ 217 00:13:09,830 --> 00:13:11,540 ให้ตายสิๆ 218 00:13:11,624 --> 00:13:14,919 นี่มันเป็นการเปิดตัวของยอดนักสืบชัดๆ 219 00:13:15,002 --> 00:13:17,254 ไปรู้เรื่องเซอร์โคเนียนมาจากไหนเหรอ 220 00:13:17,338 --> 00:13:20,341 เพื่อนของฉันเขาเจอมาจากในเน็ต 221 00:13:20,424 --> 00:13:23,010 มีข่าวลือว่าบริษัทยาเฮบินุมะก็เกี่ยวข้องด้วย 222 00:13:23,677 --> 00:13:24,970 อย่างงี้นี่เอง 223 00:13:25,846 --> 00:13:28,682 ว่าแต่ว่า เรื่องความทรงจำเป็นยังไงบ้างครับ 224 00:13:28,766 --> 00:13:30,851 มันยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนหรือเปล่าครับ 225 00:13:31,435 --> 00:13:34,230 ความทรงจำของฉันคงไม่กลับมาแล้วค่ะ 226 00:13:34,313 --> 00:13:36,774 ก็ฉันเป็นคนละคนกับเขานี่นา 227 00:13:37,441 --> 00:13:40,861 คิดว่าความทรงจำอะไรนั่นมันคงไม่มีตั้งแต่แรกแล้ว 228 00:13:41,612 --> 00:13:44,865 โห นี่คิดลึกถึงขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ 229 00:13:44,949 --> 00:13:48,327 งั้นคุณก็ยอมรับมันและอยู่กับมันต่อไปสินะครับ 230 00:13:48,410 --> 00:13:49,870 เป็นคนที่ยืดหยุ่นง่ายจริงๆ 231 00:13:50,454 --> 00:13:54,708 มีหลายสิ่งที่ฉันไม่เห็นด้วย และก็มีสงสัยอยู่อีกเยอะแยะค่ะ 232 00:13:55,251 --> 00:13:58,879 แต่ว่า ฉันตัดสินใจแล้วว่า ฉันจะเป็นตัวฉันที่อยากเป็น 233 00:14:00,089 --> 00:14:04,552 ถึงจะมีคนเปรียบเทียบฉัน กับคุจิไร เรโกะคนก่อนอยู่ก็เถอะ 234 00:14:05,052 --> 00:14:08,264 แต่ฉันเชื่อว่ามีบางสิ่ง ที่มีแค่ฉันเท่านั้นที่สามารถเลือกได้อยู่ค่ะ 235 00:14:08,847 --> 00:14:12,810 จะไม่มีวันละสายตาจากสิ่งนั้น มีแค่ฉันคนเดียว 236 00:14:12,893 --> 00:14:14,520 ไม่มีใครทั้งนั้น 237 00:14:14,603 --> 00:14:16,272 แล้วคนที่เปรียบเทียบล่ะ 238 00:14:17,356 --> 00:14:21,277 คุณคุโด้เองก็รู้จักคุจิไร เรโกะอีกคน 239 00:14:21,360 --> 00:14:22,570 คุโด้ 240 00:14:22,653 --> 00:14:24,905 อ้อ คนที่ทำงานอยู่กับคุณสินะ 241 00:14:25,906 --> 00:14:28,576 ถ้ารู้จักกับตัวจริงแบบนี้ 242 00:14:28,659 --> 00:14:31,912 ก็แปลว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ตัวตนที่สองงั้นสินะ 243 00:14:31,996 --> 00:14:35,165 ที่นี่เองก็มีคนจริงๆ อาศัยอยู่ด้วย 244 00:14:35,249 --> 00:14:37,793 ตัวเรากับเกวนเองก็สามารถเข้าออกได้ทั้งคู่ 245 00:14:37,877 --> 00:14:40,254 ถ้างั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร 246 00:14:40,337 --> 00:14:41,505 แต่ว่า 247 00:14:41,589 --> 00:14:46,510 การที่ต้องอยู่ร่วมกับคนที่ หน้าตาเหมือนคนรักที่ตายไปแล้วทุกประการ 248 00:14:47,011 --> 00:14:52,433 สิ่งนั้นแหละคือสิ่งที่เรา พยายามจะแก้แค้นผู้ชายคนนั้นมาตลอด 249 00:14:52,516 --> 00:14:56,770 คุโด้ ฮาจิเมะยอมรับเรื่องนั้น แล้วมาอยู่ที่นี่งั้นเหรอ 250 00:14:57,396 --> 00:14:58,814 ไม่เข้าใจเลย 251 00:14:58,898 --> 00:15:01,942 ฉันมีเพื่อนสนิทที่ยอมรับในตัวตนของฉันอยู่ค่ะ 252 00:15:02,026 --> 00:15:05,779 พวกคนในเมืองก็ปฏิบัติกับฉันในแบบที่เป็นฉัน 253 00:15:05,863 --> 00:15:08,574 ฉันจะใช้ชีวิตในแบบของตัวเองค่ะ 254 00:15:12,661 --> 00:15:14,580 ถ้างั้นก็ดีแล้วนี่ครับ 255 00:15:15,331 --> 00:15:16,373 ถึงจะไม่มีความทรงจำ 256 00:15:16,457 --> 00:15:19,293 แต่ก็มีเพื่อนสนิทที่ยอมรับในตัวตนของตัวเองตอนนี้ 257 00:15:19,376 --> 00:15:21,211 สามารถพูดได้ว่า “ฉันก็คือฉัน” 258 00:15:21,295 --> 00:15:23,631 เป็นตัวฉันที่อยากเป็นโดยสมบูรณ์ 259 00:15:23,714 --> 00:15:25,507 แล้วยังมีปัญหาอะไรอีกเหรอ 260 00:15:25,591 --> 00:15:26,592 เรื่องนั้น 261 00:15:27,468 --> 00:15:30,429 การสร้างเอกลักษณ์เป็นเรื่องยาก 262 00:15:30,512 --> 00:15:32,806 ไม่ว่าเราจะประเมินและยอมรับตัวเอง 263 00:15:32,890 --> 00:15:34,141 มากแค่ไหนก็ตาม 264 00:15:34,224 --> 00:15:37,519 เราก็จะไม่พึงพอใจ เว้นแต่ผู้อื่นจะประเมินเราในแบบเดียวกัน 265 00:15:38,103 --> 00:15:40,022 ในส่วนของคุณก็คือคุโด้ ฮาจิเมะ 266 00:15:40,105 --> 00:15:42,024 ตราบใดที่เขายังไม่ยอมรับในตัวของคุณ 267 00:15:42,107 --> 00:15:44,234 คุณก็จะไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้ 268 00:15:44,318 --> 00:15:46,236 คิดแบบนั้นหรือเปล่าล่ะ 269 00:15:47,529 --> 00:15:50,407 คุณเป็นเซอร์โคเนียนหรือไม่ 270 00:15:50,491 --> 00:15:52,159 คำตอบคือไม่ครับ 271 00:15:52,242 --> 00:15:54,453 แล้วก็ไม่ใช่โคลนนิ่งด้วย 272 00:15:54,536 --> 00:15:57,957 ผมเองก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีเหมือนกัน 273 00:15:58,874 --> 00:16:02,586 อ้อ จริงด้วยสิ เอาแบบนี้แล้วกัน 274 00:16:03,087 --> 00:16:08,717 สรุปแล้วคุณก็คือตัวตนที่สอง เจเนริคยังไงล่ะ 275 00:16:12,972 --> 00:16:14,848 โอ๊ะ เจอแล้วๆ 276 00:16:14,932 --> 00:16:16,725 ขอโทษนะ อาจารย์ 277 00:16:16,809 --> 00:16:18,352 บันทึกคนไข้ในเกาลูน 278 00:16:18,435 --> 00:16:21,021 ถึงจะไม่ใช่ชาวเมืองทั้งหมดก็เถอะ 279 00:16:21,105 --> 00:16:23,023 แต่เยอะขนาดนี้มันกี่คนกันเนี่ย 280 00:16:23,691 --> 00:16:25,359 ทำอะไรอยู่น่ะ 281 00:16:26,443 --> 00:16:30,864 เปล่า แบบว่านี่น่ะ… พอดีมีเรื่องอยากตรวจสอบนิดหน่อย 282 00:16:30,948 --> 00:16:34,576 ฉันบอกแล้วนี่ว่าฉันจะไม่ร่วมมือกับพวกนาย 283 00:16:34,660 --> 00:16:36,078 รู้แล้วน่า 284 00:16:36,161 --> 00:16:40,582 แต่ว่าที่เกาลูนนั่นมันสร้างคนที่ ควรจะตายไปแล้วจำนวนมากขึ้นมาใหม่ได้ 285 00:16:40,666 --> 00:16:43,002 คุจิไร เรโกะ เธอเองก็ใช่สินะ 286 00:16:44,586 --> 00:16:49,008 {\an8}ผมคอยจับตาดูเขาในฐานะข้อมูลอ้างอิง สำหรับเซอร์โคเนียนมาสักพักแล้ว 287 00:16:49,091 --> 00:16:49,925 (บันทึกคนไข้ คุจิไร เรโกะ โรคนอนไม่หลับ) 288 00:16:50,009 --> 00:16:51,844 อาจารย์เองก็ดูแลเขาจนวาระสุดท้ายใช่ไหม 289 00:16:51,927 --> 00:16:55,514 ฉันทำอะไรไม่ได้เลย แม้กระทั่งการเฝ้าดูแล 290 00:16:56,598 --> 00:17:00,894 {\an8}ตอนที่ฉันมาตรวจดู เธอก็ได้เสียชีวิตไปแล้ว 291 00:17:01,895 --> 00:17:03,480 มันเป็นการฆ่าตัวตาย 292 00:17:09,069 --> 00:17:10,487 (วันที่ 30 สิงหาคม) 293 00:17:13,198 --> 00:17:15,075 {\an8}(ฝัด) 294 00:17:16,326 --> 00:17:20,330 ถ้ามัน… เป็นแค่การหลอกหลวงก็คงจะดี 295 00:17:23,709 --> 00:17:25,127 เจเนริค 296 00:17:25,210 --> 00:17:28,505 คุณหมอเฮบินุมะเนี่ยก็ใช้คำพูดเก่งเนอะ 297 00:17:29,089 --> 00:17:34,178 แล้วก็ ฉันได้คุยกับคุณหมอเฮบินุมะ และคิดเรื่องนี้หลายๆ อย่างน่ะ 298 00:17:34,261 --> 00:17:36,680 ฉันคิดว่าจะย้ายออกจากห้องนั้น 299 00:17:38,098 --> 00:17:39,391 เห็นด้วยสุดๆ 300 00:17:39,975 --> 00:17:42,895 ทั้งที่หัวแข็งขนาดนั้นแต่กลับเปลี่ยนใจได้ด้วย 301 00:17:42,978 --> 00:17:47,232 ก็แหม ถึงจะเหมือนคุจิไรบีแค่ไหน แต่ถ้าฉันเป็นตัวตนที่สอง 302 00:17:47,316 --> 00:17:49,401 มันก็แปลว่าเป็นคนละคนกันถูกไหม 303 00:17:49,485 --> 00:17:53,155 เพราะงั้นฉันก็พูดได้อย่างภูมิใจว่าฉันก็คือฉัน 304 00:17:53,238 --> 00:17:57,659 ฉันก็แค่คิดว่าตัวเองไปแบกรับชีวิตของเขา มากเกินจำเป็นหรือเปล่าน่ะ 305 00:17:57,743 --> 00:18:01,914 งั้นรีบเรียกบริษัท มาจัดการของในห้องนั้นกันเลยเถอะ 306 00:18:01,997 --> 00:18:04,208 ของในห้องนั้น ปล่อยไว้แบบนั้นแหละดีแล้ว 307 00:18:04,291 --> 00:18:08,712 เอ๋ ทำไมล่ะ ไม่เกี่ยวอะไรกับเรโกปงแล้วนี่ 308 00:18:08,796 --> 00:18:11,048 อืม ไม่เกี่ยว 309 00:18:11,632 --> 00:18:17,179 เพราะงั้นเราจะทำยังไงกับห้องนั้นต่อ ปล่อยให้คุณคุโด้เป็นคนตัดสินใจเถอะ 310 00:18:17,763 --> 00:18:21,183 ก็นะ พูดอีกก็ถูกอีก 311 00:18:24,770 --> 00:18:28,816 ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่ก็มีบางอย่างที่อยากเอาไปด้วยแฮะ 312 00:18:29,483 --> 00:18:31,860 แน่นอนว่าฉันจะเอาซัคเซสไปด้วย 313 00:18:34,655 --> 00:18:35,489 {\an8}(วันที่ 30 สิงหาคม) 314 00:18:35,572 --> 00:18:37,157 {\an8}ดึกป่านนี้แล้ว ใครมากันนะ 315 00:18:38,158 --> 00:18:39,034 ค่ะ 316 00:18:39,743 --> 00:18:40,828 ฉันเอง 317 00:18:41,829 --> 00:18:42,913 คุณคุโด้ 318 00:18:43,914 --> 00:18:44,832 มีอะไรเหรอคะ 319 00:18:44,915 --> 00:18:46,416 แบบนี้แหละดีแล้ว 320 00:18:54,925 --> 00:18:58,178 พอเช้าเมื่อไหร่ ก็จะเป็นวันครบรอบวันตายน่ะ 321 00:19:12,776 --> 00:19:15,863 ฉันไม่ไปไหนหรอกค่ะ 322 00:19:19,867 --> 00:19:22,870 มีบางอย่างเกิดขึ้นในหน้าร้อนนี้ที่เกาลูน 323 00:19:23,745 --> 00:19:25,122 จริงๆ นั่นแหละ 324 00:19:25,956 --> 00:19:28,458 ไหนบอกว่าจะย้ายห้องไง 325 00:19:28,542 --> 00:19:31,086 แล้วทำไมจู่ๆ ถึงสมองกลับอีกเนี่ย 326 00:19:31,170 --> 00:19:34,256 นี่คุณคุโด้คงไปพูดอะไรอีกแล้วใช่ไหม 327 00:19:35,465 --> 00:19:37,843 วันครบรอบวันตายของคุจิไรบีเหรอ 328 00:19:37,926 --> 00:19:39,011 อืม 329 00:19:41,930 --> 00:19:43,724 ช่วยไม่ได้นะ 330 00:19:43,807 --> 00:19:46,393 {\an8}กะแล้วว่ามันจะต้องกลายเป็นแบบนี้ 331 00:19:46,476 --> 00:19:48,270 {\an8}ขอโทษนะ หยางหมิง 332 00:19:49,021 --> 00:19:52,107 ถ้างั้น อย่างน้อยลองจัดห้องใหม่หน่อยดีไหม 333 00:19:52,191 --> 00:19:53,775 อย่างเปลี่ยนตำแหน่งของเตียงอะไรเงี้ย 334 00:19:54,401 --> 00:19:55,944 {\an8}นั่นสินะ 335 00:19:56,904 --> 00:19:59,406 {\an8}ผ้าม่าน อยากได้ผ้าม่านมีลายน่ะ 336 00:19:59,489 --> 00:20:01,116 {\an8}แจ๋วไปเลย 337 00:20:01,200 --> 00:20:04,161 {\an8}ถ้าได้ผ้ามาแล้วเดี๋ยวฉันจะเย็บให้นะ 338 00:20:04,244 --> 00:20:05,495 จริงเหรอ 339 00:20:05,579 --> 00:20:08,540 ที่จริงมีร้านผ้าร้านหนึ่งที่ฉันสนใจอยู่น่ะ 340 00:20:08,624 --> 00:20:10,709 {\an8}แต่ว่าอยู่ที่ฮ่องกง 341 00:20:10,792 --> 00:20:14,171 {\an8}ฮ่องกงเหรอ อยากไปดูจัง 342 00:20:14,254 --> 00:20:15,797 {\an8}งั้นไปด้วยกันไหม 343 00:20:15,881 --> 00:20:19,259 {\an8}ไปหาร้านอร่อยๆ แล้วดินเนอร์ด้วยกันสองคน 344 00:20:19,343 --> 00:20:21,678 {\an8}ดีเลย ไปด้วยๆ 345 00:20:21,762 --> 00:20:23,222 {\an8}(มื้อเดียวจบ ครบทุกสารอาหาร) 346 00:20:23,305 --> 00:20:25,182 {\an8}อยากกินอาหารที่ทำใหม่ๆ จัง 347 00:20:26,141 --> 00:20:30,020 แต่มิยูกิบอกว่าอย่ากินอะไรในเกาลูนด้วยสิ 348 00:20:30,103 --> 00:20:34,024 ที่จริงเราก็ไม่อยากกิน อาหารที่ไม่รู้แหล่งที่มาเหมือนกัน 349 00:20:39,279 --> 00:20:41,156 วันนี้ร้อนจังเลยเนอะ 350 00:20:42,282 --> 00:20:44,701 ดูแสงแดดนั่นสิ 351 00:20:49,915 --> 00:20:51,458 จะทำอะไรน่ะ 352 00:20:51,541 --> 00:20:52,709 คุณเกวน 353 00:20:53,627 --> 00:20:55,587 อ้าว มีอะไรเหรอ 354 00:20:56,546 --> 00:20:59,466 รู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้ 355 00:21:00,050 --> 00:21:03,595 ทำอะไรน่ะเหรอ ก็จะไปซื้อของที่ฮ่องกง 356 00:21:05,973 --> 00:21:07,099 ร้านพิซซ่า 357 00:21:07,182 --> 00:21:08,850 ใช่ลูกค้าที่สั่งหรือเปล่าครับ 358 00:21:08,934 --> 00:21:11,353 นี่ ทางนี้ๆ 359 00:21:12,688 --> 00:21:15,857 ค่อยยังชั่วที่ไม่ใช่การแกล้งกัน 360 00:21:17,651 --> 00:21:20,487 ไม่คิดว่าจะมาส่งให้จริงนะเนี่ย 361 00:21:20,570 --> 00:21:21,822 ทางนี้ต่างหากครับ 362 00:21:21,905 --> 00:21:24,741 แม้แต่ในซากอาคารพังๆ แบบนี้ก็ยังติดต่อมาได้ 363 00:21:25,450 --> 00:21:27,119 นี่ใบเสร็จครับ 364 00:21:27,828 --> 00:21:29,621 ซากอาคารพังๆ เหรอ 365 00:21:30,205 --> 00:21:31,999 พูดอะไรของนายน่ะ 366 00:21:32,082 --> 00:21:34,876 พวกฉันอาศัยอยู่ที่นี่นะ 367 00:21:36,169 --> 00:21:39,381 แต่หลังจากรื้อถอน เขาก็ห้ามอาศัยอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ 368 00:21:39,965 --> 00:21:41,133 รื้อถอนเหรอ 369 00:21:41,758 --> 00:21:43,635 พูดเรื่องอะไรน่ะคะ 370 00:21:46,221 --> 00:21:47,389 เอ่อคือ… 371 00:21:47,472 --> 00:21:50,642 เดี๋ยวเถอะ ทำไมถึงเมินเรโกปงล่ะ 372 00:21:52,102 --> 00:21:53,729 หมายถึงคุณลูกค้าเหรอครับ 373 00:21:53,812 --> 00:21:54,688 เปล่า 374 00:21:54,771 --> 00:21:58,400 ทั้งสองคนอย่าแกล้งผมแบบนี้สิครับ 375 00:21:58,483 --> 00:22:00,902 งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ 376 00:22:01,987 --> 00:22:04,948 สองคนเหรอ พูดอะไรของเขาน่ะ 377 00:22:05,032 --> 00:22:07,659 - ทำอย่างกับว่าเรโกปง… - มองไม่เห็นน่ะ 378 00:22:09,411 --> 00:22:12,998 ทั้งเมืองเกาลูนและก็ตัวตนของเธอ เขามองไม่เห็น 379 00:22:15,000 --> 00:22:17,169 พูดอะไรเนี่ย เรื่องแบบนั้นมัน… 380 00:22:17,252 --> 00:22:18,628 ก่อนหน้านี้หยางหมิงจัง 381 00:22:18,712 --> 00:22:21,923 บอกว่ามาที่นี่โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกาลูนอยู่ที่ไหนสินะ 382 00:22:23,592 --> 00:22:27,012 ชื่ออย่างเป็นทางการของเกาลูนแห่งนี้คือ นครกำแพงเกาลูนที่สอง 383 00:22:28,055 --> 00:22:31,683 ถูกรื้อถอนไปแล้วเมื่อสามปีก่อน ลองเสิร์ชเน็ตดูสิ 384 00:22:34,269 --> 00:22:35,145 (นครกำแพงเกาลูนที่สองรื้อถอนเสร็จสมบูรณ์) 385 00:22:35,228 --> 00:22:36,438 บทความนี่มันอะไรกันน่ะ 386 00:22:37,022 --> 00:22:38,398 ไร้สาระสิ้นดี 387 00:22:38,482 --> 00:22:40,776 ก็พวกเราใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ 388 00:22:40,859 --> 00:22:42,819 แถมยังมีชาวเมืองอยู่ตั้งเยอะแยะ 389 00:22:43,904 --> 00:22:44,946 เยอะ… 390 00:22:45,030 --> 00:22:47,449 (ถนนซีเฉิง) 391 00:22:48,033 --> 00:22:51,953 ผู้ชายคนเมื่อกี้เขาพูดชัดเจนว่าที่นี่คือซากอาคาร 392 00:22:52,621 --> 00:22:57,459 แล้วเขาก็ไม่ได้เมินฉัน แต่ดูเหมือนว่าจะมองไม่เห็นจริงๆ ต่างหาก 393 00:22:58,585 --> 00:23:02,464 เหมือนกับว่าไม่มีตัวตนอยู่เลย 394 00:23:03,048 --> 00:23:07,052 ที่เกาลูนนี้น่ะ มีทั้งคนที่มองเห็นและมองไม่เห็น 395 00:23:08,345 --> 00:23:12,557 ในกรณีของฉันกับหยางหมิงจังคือมองเห็น แต่คนที่มาส่งพิซซ่าคือมองไม่เห็น 396 00:23:13,141 --> 00:23:16,561 เธอเองก็เหมือนกับเมืองเกาลูนนี้ 397 00:23:17,270 --> 00:23:18,939 เป็นสิ่งที่มองเห็นได้ 398 00:23:19,022 --> 00:23:21,024 และไม่มีอยู่จริงสำหรับผู้คน 399 00:23:21,608 --> 00:23:24,820 บางทีเธออาจอยู่ได้แค่ในเกาลูนเท่านั้น 400 00:23:25,403 --> 00:23:27,197 อย่าออกไปจะดีกว่า 401 00:23:29,032 --> 00:23:32,244 ห้ามไปไหนทั้งนั้น อยู่ข้างๆ ฉันตลอดนี่แหละ 402 00:23:33,370 --> 00:23:34,579 นี่มันอะไรกัน 403 00:23:34,663 --> 00:23:37,165 มีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว 404 00:23:37,249 --> 00:23:39,126 ใครมันจะไปยอมรับได้ 405 00:23:39,209 --> 00:23:42,921 เพราะว่าคนที่พูดคุยกับฉันอยู่ตลอด คนที่คอยกินข้าวกับฉัน 406 00:23:43,505 --> 00:23:45,757 ก็คือเรโกปงที่อยู่ตรงนี้นี่นา 406 00:23:46,305 --> 00:24:46,528 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-