"Kowloon Generic Romance" Episode #1.5

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=- 2 00:00:14,389 --> 00:00:17,308 ฉันเป็นคนฆ่าคุจิไร เรโกะเอง 3 00:00:30,030 --> 00:00:32,449 ถ้าฉันพูดแบบนั้นเธอจะว่ายังไง 4 00:00:35,035 --> 00:00:37,370 พูดอะไรกันคะ 5 00:00:38,538 --> 00:00:39,914 นั่นสินะ 6 00:00:41,416 --> 00:00:42,333 เพียงแต่ 7 00:00:42,417 --> 00:00:46,129 ที่บอกว่าไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว ก็คงจะเป็นเรื่องจริงแหละ 8 00:00:47,422 --> 00:00:48,548 {\an8}(เรโกะ และ ฮาจิเมะ) 9 00:00:49,799 --> 00:00:53,762 เรื่องนั้น… คงไม่อยากลืมสินะคะ 10 00:00:55,263 --> 00:00:56,806 อ้อ ขอโทษด้วยนะคะ 11 00:00:56,890 --> 00:00:58,975 ที่พูดเหมือนจะเข้าใจ 12 00:01:01,728 --> 00:01:02,937 กลับกันเถอะ 13 00:01:07,609 --> 00:01:09,444 เขาต้องเป็นคนฆ่าจริงๆ แน่ 14 00:01:09,527 --> 00:01:11,946 เขาคงไม่ฆ่าคู่หมั้นหรอกมั้ง 15 00:01:12,030 --> 00:01:14,532 เพราะว่าหมั้นกันแล้วไงล่ะ 16 00:01:14,616 --> 00:01:16,451 ความรักกับความแค้นมันก็แค่เส้นบางๆ 17 00:01:17,077 --> 00:01:20,872 สีหน้าที่เห็นอยู่เป็นประจำ มันอาจจะไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงก็ได้ 18 00:01:20,955 --> 00:01:24,209 เกาลูนมีแต่พวกมีอดีตทั้งนั้นแหละ 19 00:01:24,292 --> 00:01:28,213 ที่จงใจพูดแบบนั้น ก็เหมือนคนร้ายที่กลับมาดูที่เกิดเหตุด้วย 20 00:01:29,380 --> 00:01:31,966 คุณคุโด้ไม่ใช่คนที่จะทำอย่างนั้นหรอก 21 00:01:32,467 --> 00:01:35,220 ก็ถ้าเกิดว่ามันเป็นเรื่องจริงละก็ 22 00:01:36,095 --> 00:01:37,138 เขาคงไม่… 23 00:01:39,349 --> 00:01:40,558 เรโกปง 24 00:01:41,184 --> 00:01:43,144 ก็แค่พูดเล่นแรงเกินไปเฉยๆ แหละ 25 00:01:44,062 --> 00:01:46,523 พูดเล่นเกินไปแล้วนะ 26 00:01:46,606 --> 00:01:49,526 (ห้อง 16) 27 00:01:54,114 --> 00:01:58,660 สีหน้าแบบนั้นของคุณคุโด้ เราเคยเห็นก่อนหน้านี้มาแล้วครั้งหนึ่ง 28 00:01:58,743 --> 00:02:01,287 นี่เป็นต่างหูแบบหนีบน่ะค่ะ 29 00:02:01,788 --> 00:02:04,457 พอดีเจอแถวแผงขายของแล้วเห็นว่าน่ารักดี 30 00:02:09,754 --> 00:02:14,175 คงเป็นสีหน้าของคุณคุโด้ที่มีแค่เราที่รู้ 31 00:02:14,884 --> 00:02:19,681 รู้อยู่หรอกว่าดีใจกับเรื่องแบบนี้ไปมันคงแปลก 32 00:02:21,766 --> 00:02:26,688 คุณคุโด้ที่ไม่มีใครรู้จัก คุณคุโด้ที่แม้แต่คุจิไรบียังไม่รู้จัก 33 00:02:27,272 --> 00:02:28,731 เราอยากรู้จัก 34 00:02:30,441 --> 00:02:34,362 ต่อให้จะเป็นสิ่งที่น่ากลัวก็ตาม 35 00:02:37,073 --> 00:02:40,326 {\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน) 36 00:04:17,382 --> 00:04:18,216 {\an8}(นักสืบแห่งรัตติกาล, บันทึกคดี ณ ลานระบำ) 37 00:04:18,299 --> 00:04:19,300 {\an8}(ฆาตกรรมใต้แสงนีออน, เงื่อนงำในภาพกว้าง, ฝนในเงามืด) 38 00:04:19,884 --> 00:04:21,803 หนังสือของคุจิไรบี 39 00:04:21,886 --> 00:04:24,305 จะว่าไปแล้วก็ไม่เคยอ่านเลยแฮะ 40 00:04:24,931 --> 00:04:27,308 มีแต่แนวสืบสวนสอบสวนของญี่ปุ่นทั้งนั้นเลย 41 00:04:27,392 --> 00:04:29,310 {\an8}(บันทึกคดี ณ ลานระบำ) 42 00:04:29,394 --> 00:04:31,854 ผู้หญิงกำลังหัวเราะอยู่ 43 00:04:31,938 --> 00:04:34,315 ภาพทิวทัศน์ที่เห็นจนชินตา 44 00:04:34,899 --> 00:04:39,153 {\an8}ถ้าหากเก็บภาพวินาทีนี้ไว้ได้ตลอดกาล 45 00:04:39,237 --> 00:04:42,365 {\an8}คราวนี้คงวางใจหลับตาลงได้สักที 46 00:04:42,949 --> 00:04:45,576 {\an8}ในใจที่คิดเรื่องชั่วช้าเช่นนั้น 47 00:04:46,411 --> 00:04:49,914 เพียงหนึ่งก้าว และอีกหนึ่งก้าวที่ใกล้เข้าไป 48 00:04:53,418 --> 00:04:54,502 {\an8}(กำลังจะไปหา ฝากซื้ออะไรไหม) 49 00:04:56,504 --> 00:04:57,338 {\an8}(ขอบใจนะ ไม่เป็นไร) 50 00:05:08,057 --> 00:05:09,183 เพชรเหรอ 51 00:05:10,685 --> 00:05:11,769 ของจริงเหรอ 52 00:05:22,155 --> 00:05:23,406 แผ่นดินไหว 53 00:05:23,906 --> 00:05:25,325 {\an8}(กอล์ฟ) 54 00:05:26,659 --> 00:05:28,411 อรุณสวัสดิ์ค่ะ 55 00:05:32,457 --> 00:05:34,584 - ตาคล้ำสุดๆ - ตาคล้ำสุดๆ 56 00:05:37,170 --> 00:05:40,089 พอดีช่วงนี้นอนไม่ค่อยหลับน่ะ 57 00:05:40,173 --> 00:05:42,508 ฉันเองก็อ่านหนังสือจนดึกเหมือนกัน 58 00:05:42,592 --> 00:05:44,969 หนังสืองั้นเหรอ สนุกไหม 59 00:05:45,053 --> 00:05:47,555 ค่ะ แนวสืบสวนสอบสวนน่ะค่ะ 60 00:05:49,182 --> 00:05:50,349 คุณคุโด้ 61 00:05:50,433 --> 00:05:53,895 รู้จักร้านที่ขายหนังสือญี่ปุ่นในเกาลูนไหมคะ 62 00:05:54,520 --> 00:05:57,315 พอดีมีแต่เล่มแรกอย่างเดียว 63 00:05:57,398 --> 00:05:58,775 แถมอ่านจบแล้วด้วย 64 00:05:58,858 --> 00:06:01,027 เลยสงสัยว่าจะเป็นยังไงต่อไงล่ะคะ 65 00:06:01,110 --> 00:06:03,112 ก็รู้จักร้านหนังสืออยู่หรอก 66 00:06:05,698 --> 00:06:08,201 มีปัญหาเหรอคะ ที่ฉันมาด้วยแบบนี้ 67 00:06:08,284 --> 00:06:10,369 ยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ 68 00:06:10,995 --> 00:06:12,705 เอาร่มไปด้วยสิ 69 00:06:12,789 --> 00:06:14,665 แถวนี้ท่อมันโทรมแล้ว 70 00:06:14,749 --> 00:06:17,376 ไม่รู้ว่าอะไรจะหล่นลงมาบ้าง 71 00:06:25,468 --> 00:06:26,761 (ร้านหนังสือสุดวุ่น) 72 00:06:26,844 --> 00:06:27,804 ที่นี่แหละ 73 00:06:29,388 --> 00:06:30,264 สวัสดีครับ 74 00:06:30,348 --> 00:06:32,308 ยินดีต้อนรับ… อ้าว 75 00:06:32,391 --> 00:06:34,102 พวกคุโด้เองเหรอ 76 00:06:34,852 --> 00:06:36,938 ทำงานพิเศษที่นี่ด้วยเหรอ 77 00:06:37,021 --> 00:06:38,314 ก็นะ 78 00:06:38,397 --> 00:06:41,400 เสี่ยวเฮย หนังสือญี่ปุ่นอยู่ตรงไหนเหรอ 79 00:06:41,484 --> 00:06:43,111 อยู่ตรงชั้นนั้นน่ะ 80 00:06:49,951 --> 00:06:51,410 (สูตรง่ายๆ, ความกดอากาศต่ำอารมณ์เสีย, บันทึกคดี ณ ลานระบำ เล่มสอง) 81 00:06:51,494 --> 00:06:52,370 เจอแล้ว 82 00:06:56,374 --> 00:06:59,502 ใช่แล้ว แกนหลักของเรื่องราวนี้ก็คือ… 83 00:07:00,461 --> 00:07:01,671 (ใช่แล้ว แกนหลักของเรื่องราวนี้ก็คือ…) 84 00:07:05,633 --> 00:07:06,759 นี่ 85 00:07:06,843 --> 00:07:09,929 - เจอหรือยัง - อ้อ เจอแล้วค่ะ 86 00:07:10,012 --> 00:07:11,556 รันโจ… 87 00:07:11,639 --> 00:07:14,767 ตัวหนังสือมันดูแปลกๆ แบบนี้คงอ่านไม่ออก 88 00:07:15,393 --> 00:07:17,437 เรื่องนี้ฉันเคยอ่านอยู่นะ 89 00:07:18,020 --> 00:07:22,733 เอาเถอะ ฉันว่ามันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ ตอนท้ายของเรื่องนี้ 90 00:07:22,817 --> 00:07:23,985 คนร้ายก็คือ… 91 00:07:24,652 --> 00:07:25,903 เดี๋ยวสิคะ 92 00:07:26,487 --> 00:07:29,407 สนุกหรือไม่สนุก ฉันจะอ่านแล้วตัดสินใจเองค่ะ 93 00:07:29,490 --> 00:07:31,784 แต่ว่าหนังสือเป็นแบบนั้น อ่านไม่ออกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ 94 00:07:31,868 --> 00:07:34,704 จะลองหาอันที่อ่านได้ดูค่ะ จะหาให้ได้เลย 95 00:07:34,787 --> 00:07:38,166 เรโกปงเขาว่างั้นแล้วก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ 96 00:07:39,500 --> 00:07:42,545 {\an8}แต่ว่าอุตส่าห์มาทั้งทีก็อยากได้สักเล่มแฮะ 97 00:07:49,469 --> 00:07:50,303 (วิธีเดินของโลก) 98 00:07:50,887 --> 00:07:51,762 เยี่ยมไปเลยนี่ 99 00:07:51,846 --> 00:07:53,556 รูปภาพเยอะด้วย น่าสนใจดีนะ 100 00:07:54,765 --> 00:07:58,144 คุณเรโกะ ไม่สนใจที่อื่นนอกจากเกาลูนใช่ไหมล่ะ 101 00:07:59,812 --> 00:08:00,813 ใช่แล้ว 102 00:08:01,606 --> 00:08:04,317 หนังสือเก่านี่ ข้อมูลก็คงเก่าแล้วด้วย 103 00:08:04,400 --> 00:08:06,194 ไม่เห็นเป็นไรนี่ 104 00:08:06,277 --> 00:08:08,779 เข้าใจแล้วๆ เชิญตามสบายเลย 105 00:08:08,863 --> 00:08:11,282 ไม่ต้องบอกก็จะทำตามใจอยู่แล้ว 106 00:08:14,410 --> 00:08:16,329 เสียดายจังเลยที่ไม่ได้อ่านเล่มต่อ 107 00:08:16,412 --> 00:08:20,082 หนังสือของคุจิไรบีใช่ไหมล่ะ ไม่เห็นต้องอ่านเลยนี่ 108 00:08:20,166 --> 00:08:22,960 เอ๊ะ แต่ก็อยากรู้ว่าตอนต่อไปเป็นยังไงนี่นา 109 00:08:23,044 --> 00:08:25,588 ในเมื่ออ่านไปแล้วก็ถอยไม่ได้แล้วหรอกนะ 110 00:08:25,671 --> 00:08:29,634 เรโกปงเนี่ยใจดีกับคุจิไรบีจังเลยนะ 111 00:08:29,717 --> 00:08:32,094 ทั้งที่เป็นคู่แข่งความรักกันแท้ๆ 112 00:08:33,971 --> 00:08:38,100 แค่อยากรู้เฉยๆ น่ะ ว่าเธอเป็นคนยังไง 113 00:08:38,684 --> 00:08:42,647 ทั้งเรื่องของตัวเอง ทั้งเรื่องของคุจิไรบี แล้วก็เรื่องของคุณคุโด้ด้วย 114 00:08:43,147 --> 00:08:45,107 อยากรู้ด้วยตัวเองทั้งหมดเลย 115 00:08:45,191 --> 00:08:47,360 โลภมากจังเลยนะ 116 00:08:47,443 --> 00:08:49,612 หยางหมิงเองก็เหมือนกันไม่ใช่หรือไง 117 00:08:49,695 --> 00:08:54,951 นอกจากนี้ การมีชีวิตอยู่เนี่ย มันก็คือการที่เราโลภใช่ไหมล่ะ 118 00:09:01,165 --> 00:09:02,416 ไปดีมาดีนะ 119 00:09:02,959 --> 00:09:04,752 ไว้จะรอดูรายการโชว์นะ 120 00:09:04,835 --> 00:09:06,504 ไปก่อนนะครับ 121 00:09:09,006 --> 00:09:12,969 ท่านมิยูกิ ช่วงนี้สีหน้าสดใสขึ้นนะคะ 122 00:09:13,469 --> 00:09:15,930 รู้สึกเหมือนนิสัยจะนิ่งขึ้นด้วย 123 00:09:16,013 --> 00:09:18,391 เพราะมีท่านเกวนอยู่ด้วยแน่ๆ เลยค่ะ 124 00:09:19,725 --> 00:09:20,643 งั้นเหรอ 125 00:09:20,726 --> 00:09:22,645 (ปัญหาความงามก่อนหลัง) 126 00:09:22,728 --> 00:09:25,439 ปัญหาความงามก่อนหลัง 127 00:09:25,523 --> 00:09:28,359 คุณหมอในวันนี้คือบุคคลที่ ถูกจับตาดูอยู่จากหลายๆ คนในเจเนริคเทอร์ร่า 128 00:09:28,442 --> 00:09:30,361 คุณหมอเฮบินุมะ มิยูกิค่ะ 129 00:09:30,861 --> 00:09:32,154 สวัสดีครับ 130 00:09:32,738 --> 00:09:35,408 และท่านนี้ก็คือผู้ที่จะมาปรึกษาในวันนี้ค่ะ 131 00:09:35,992 --> 00:09:38,953 พอดีว่ามักจะโดนมองว่าเป็นคนเย็นชา เพราะโครงหน้า 132 00:09:39,036 --> 00:09:41,080 เลยอยากทำให้ดูอ่อนโยนขึ้นกว่านี้ค่ะ 133 00:09:41,664 --> 00:09:44,250 คิดว่าตอนนี้ก็ดูมีเสน่ห์มากแล้วนะครับ 134 00:09:44,333 --> 00:09:46,836 แต่ถ้าลองทำตาสองชั้น 135 00:09:46,919 --> 00:09:48,212 ศัลยกรรมหางตาให้ต่ำลง 136 00:09:48,296 --> 00:09:51,299 แล้วก็ตัดกรามออกให้หน้าเรียวขึ้น 137 00:09:51,382 --> 00:09:54,218 แบบนี้คงเปลี่ยนภาพลักษณ์ไปได้เยอะเลย 138 00:09:54,302 --> 00:09:55,970 จริงด้วยนะคะ 139 00:09:56,053 --> 00:10:00,141 คือว่า ฉันยังคาใจที่มุมปากมันคว่ำลงด้วยค่ะ 140 00:10:00,224 --> 00:10:02,226 พอจะเปลี่ยนสีหน้าแบบนี้ได้ไหมคะ 141 00:10:03,394 --> 00:10:06,480 - คุณชอบสุนัขไหม - ค่ะ 142 00:10:06,564 --> 00:10:07,982 สีหน้าแบบนั้นแหละ 143 00:10:08,566 --> 00:10:10,818 การจะเปลี่ยนสีหน้านั้น 144 00:10:10,901 --> 00:10:14,322 เปลี่ยนจากใจของตัวเอง จะดีกว่าการเปลี่ยนด้วยศัลยกรรมนะครับ 145 00:10:14,405 --> 00:10:17,700 รอยยิ้มของคุณเมื่อครู่นี้ยอดเยี่ยมมากเลย 146 00:10:18,284 --> 00:10:21,120 การแก้ปัญหาได้ด้วยแค่การยิ้มเนี่ย 147 00:10:21,203 --> 00:10:23,122 มันก็เพราะเดิมทีหน้าตาดีอยู่แล้วไง 148 00:10:23,205 --> 00:10:26,459 นั่นมันก็แค่คำพูดโลกสวย ของคนที่เพียบพร้อมแล้วเท่านั้นแหละ 149 00:10:27,043 --> 00:10:29,170 คุณหมอเองก็เป็นประธานรุ่นสอง 150 00:10:29,253 --> 00:10:32,465 เป็นคนที่ได้รับทุกสิ่งทุกอย่างมาจากพ่อแม่ 151 00:10:32,548 --> 00:10:34,550 ก็เลยพูดอะไรง่ายๆ ออกมาจากปากได้ 152 00:10:34,634 --> 00:10:35,801 คุณชอน 153 00:10:35,885 --> 00:10:38,929 ฉันเป็นมนุษย์ที่ได้รับมางั้นเหรอ 154 00:10:39,013 --> 00:10:41,015 ก็รุ่นสองเนี่ย 155 00:10:41,098 --> 00:10:43,476 สุดท้ายก็เป็นแค่เจเนริคของออริจินัลไม่ใช่เหรอ 156 00:10:43,559 --> 00:10:45,519 ถ้ามองจากคนที่ไต่เต้าขึ้นมาเองอย่างผม… 157 00:10:47,271 --> 00:10:51,442 การที่ได้รับมา ไม่ได้แปลว่าจะเพียบพร้อมเสมอไป 158 00:10:52,068 --> 00:10:56,697 บางครั้งการได้รับมา ก็เป็นการถูกแย่งชิงด้วย 159 00:10:56,781 --> 00:10:58,991 ตัดเข้าสู่ช่วงโฆษณาค่ะ 160 00:10:59,575 --> 00:11:02,411 แปรงสีฟันของเฮบินุมะนั้นมีปลายหัวเล็ก 161 00:11:04,789 --> 00:11:07,041 บอกว่าใครดูนิ่งขึ้นนะ 162 00:11:09,377 --> 00:11:10,795 {\an8}เมื่อกี้มันอะไรกันน่ะ 163 00:11:10,878 --> 00:11:15,007 แต่ฉันพอจะเข้าใจที่คุณหมอเฮบินุมะพูดนะ 164 00:11:15,091 --> 00:11:18,135 บางครั้งการได้รับก็เท่ากับการถูกชิงเหมือนกัน 165 00:11:18,219 --> 00:11:20,179 ถูกชิงเนี่ย อย่างเช่นอะไรเหรอ 166 00:11:21,597 --> 00:11:22,473 ตัวเองไง 167 00:11:23,057 --> 00:11:26,018 การเดินบนเส้นทางที่ใครจัดเตรียมไว้ 168 00:11:26,102 --> 00:11:28,979 หมายความว่าถูกช่วงชิง ตัวตนเดิมของตัวเองไปถูกไหมล่ะ 169 00:11:30,815 --> 00:11:33,818 กำลังพูดเรื่องของฉันกับคุจิไรบีอยู่สินะ 170 00:11:34,318 --> 00:11:37,196 ไป… ไปกันเถอะ 171 00:11:37,279 --> 00:11:38,614 เดี๋ยวก่อนสิพวกเธอ 172 00:11:38,697 --> 00:11:39,532 (ความฝันของผีเสื้อ) 173 00:11:39,615 --> 00:11:41,242 เอาไปดูไหมล่ะ 174 00:11:41,325 --> 00:11:44,245 เห็นว่าจะฉายหนังเก่ารีรันน่ะ 175 00:11:44,328 --> 00:11:46,664 ว้าว สวยจังเลยนะคะ 176 00:11:46,747 --> 00:11:48,374 เธอไม่รู้จักเหรอ 177 00:11:48,457 --> 00:11:50,334 นักแสดงดังระดับชาติเลยละ 178 00:11:50,418 --> 00:11:51,836 หืม 179 00:11:51,919 --> 00:11:53,254 หยางหมิงไปไหม 180 00:11:55,214 --> 00:11:56,298 ไม่ดีกว่า 181 00:11:56,382 --> 00:11:57,508 เหรอ 182 00:12:13,107 --> 00:12:14,275 (ศูนย์ตัดเย็บเสื้อผ้า) 183 00:12:14,358 --> 00:12:17,987 แล้วก็นะ หยางหลีที่เป็นนักแสดงนำน่ะวิเศษมากเลย 184 00:12:18,070 --> 00:12:19,196 หืม 185 00:12:19,780 --> 00:12:21,657 หยางหมิงเองก็น่าจะไปดูด้วยกันนะ 186 00:12:22,783 --> 00:12:24,160 สวยจังเลย 187 00:12:24,243 --> 00:12:25,161 อ๊ะ 188 00:12:25,244 --> 00:12:28,664 ชุดที่ลายเหมือนผ้านั่นน่ะ มีในหนังด้วยนะ 189 00:12:28,747 --> 00:12:31,667 {\an8}มีชุดที่หยางหมิงน่าจะชอบ ออกมาในหนังเต็มเลย 190 00:12:32,918 --> 00:12:36,672 {\an8}ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่ของที่ฉันชอบ 191 00:12:37,256 --> 00:12:40,009 - หยางหมิง - มันใช่เวลามามัวดูหนังเหรอ 192 00:12:40,092 --> 00:12:42,386 ไม่ไปค้นหาเรื่องคุจิไรบีแล้วหรือไง 193 00:12:42,470 --> 00:12:44,180 เรื่องก่อนหน้านี้ก็ด้วย 194 00:12:44,263 --> 00:12:47,892 ถึงจะบอกว่าตัวตนของคุจิไรบี จะหายไปจากโลกนี้ก็เถอะ 195 00:12:47,975 --> 00:12:50,644 แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะหายไปบ้างเลยเหรอ 196 00:12:50,728 --> 00:12:53,063 ทั้งที่ฉันกลัวอยู่ตลอดแท้ๆ 197 00:12:53,147 --> 00:12:55,274 ฉันที่ว่าเนี่ย… หมายถึงหยางหมิงเหรอ 198 00:12:56,358 --> 00:12:59,862 {\an8}เพราะเรโกปงไม่มีอดีต ก็เลยทำตัวสบายอย่างนั้นได้ไงล่ะ 199 00:13:00,946 --> 00:13:03,491 หยางหมิง ถ้ามีอะไรกลุ้มใจก็บอกฉันได้นะ 200 00:13:05,242 --> 00:13:06,535 เธอไม่เข้าใจฉันหรอก 201 00:13:15,794 --> 00:13:17,213 มันตามมาแล้ว 202 00:13:19,798 --> 00:13:21,550 (ความฝันของผีเสื้อ) 203 00:13:22,218 --> 00:13:23,636 ทั้งที่น่าจะทิ้งไปแล้ว 204 00:13:25,763 --> 00:13:27,348 ทั้งที่น่าจะตัดทิ้งไปแล้ว 205 00:13:32,770 --> 00:13:33,854 อดีตพวกนั้น 206 00:13:45,449 --> 00:13:46,909 หยางหมิงจัง 207 00:13:47,618 --> 00:13:48,911 เตรียมตัวเสร็จหรือยัง 208 00:13:50,246 --> 00:13:51,664 ยังไม่เสร็จเลย หม่าม้า 209 00:13:52,540 --> 00:13:54,667 ทำเป็นทรงก้อนดังโงะให้หน่อยสิ 210 00:13:54,750 --> 00:13:58,212 เหมือนตอนที่ฉันเคยเล่นเรื่อง “ความฝันของผีเสื้อ” สมัยก่อนน่ะ 211 00:13:58,295 --> 00:13:59,171 ค่ะ 212 00:14:00,256 --> 00:14:02,758 ต่างหูนี่ดูไม่ค่อยเข้าเลย 213 00:14:02,841 --> 00:14:04,301 ใส่อันนี้สิ 214 00:14:04,385 --> 00:14:06,428 ว้าว วิเศษไปเลยค่ะ 215 00:14:07,012 --> 00:14:10,933 หยางหมิงจังดีจังเลยที่มีคุณแม่รสนิยมดีแบบนี้ 216 00:14:11,517 --> 00:14:15,229 ได้สวมชุดสวยๆ ตั้งแต่เด็กเยอะแยะเลยด้วย 217 00:14:18,148 --> 00:14:20,317 สุดยอดไปเนอะ อย่างกับมีร่างแยกเลย 218 00:14:20,401 --> 00:14:22,570 เหมือนมีคุณหยางหลีสองคนเลย 219 00:14:22,653 --> 00:14:26,282 ที่จริงเราชอบต่างหูอันแรกมากกว่า 220 00:14:27,157 --> 00:14:31,453 แต่เพราะหม่าม้าบอกว่าอันนี้ดีกว่า 221 00:14:31,996 --> 00:14:34,081 ถ้างั้นอันนี้ก็คงจะดีกว่าจริงแหละ 222 00:14:36,041 --> 00:14:39,587 ตัวเรากำลังจะถูกช่วงชิงไป 223 00:14:44,425 --> 00:14:45,259 (เกิดอะไรขึ้นเหรอ) 224 00:14:45,342 --> 00:14:47,094 ยังไม่ยอมอ่านเลย 225 00:14:48,262 --> 00:14:51,682 เพราะทุกคนมีอดีต ก็เลยมีตอนนี้ 226 00:14:55,728 --> 00:14:57,938 แบบไหนที่จะเป็นตัวฉันหรือไม่ใช่ตัวฉัน 227 00:14:58,022 --> 00:14:59,064 ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง 228 00:14:59,148 --> 00:15:04,737 แต่ก็อย่าลืมว่ายังมีคนอย่างฉัน ที่รู้สึกถึงแสงเปล่งประกาย 229 00:15:04,820 --> 00:15:05,821 จากของปลอมได้อยู่นะ 230 00:15:05,905 --> 00:15:09,074 บางครั้งการที่ได้รับมาก็เป็นการถูกแย่งชิงด้วย 231 00:15:09,158 --> 00:15:11,076 {\an8}(เซอร์โคเนีย) 232 00:15:11,744 --> 00:15:14,079 ตัวเราที่รู้เพียงแต่เรื่องในตอนนี้ 233 00:15:14,163 --> 00:15:15,873 ไม่เข้าใจความรู้สึกที่ทุกข์กับอดีต 234 00:15:15,956 --> 00:15:18,208 หรือรู้สึกคิดถึงเรื่องในอดีตหรอก 235 00:15:19,043 --> 00:15:23,964 หยางหมิง ฉันจะช่วยอะไรเธอได้บ้างนะ 236 00:15:26,800 --> 00:15:28,344 คุณคุโด้ 237 00:15:28,427 --> 00:15:30,596 เรื่องที่ว่าตัวเองถูกช่วงชิงไปเนี่ย 238 00:15:30,679 --> 00:15:32,806 ที่คุยกับหยางหมิงก่อนหน้านี้ พอจะจำได้ไหมคะ 239 00:15:32,890 --> 00:15:33,724 อืม 240 00:15:33,807 --> 00:15:36,352 กับคนที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกช่วงชิง 241 00:15:36,435 --> 00:15:38,520 แล้วเราที่รู้สึกอยากจะเอาอะไรให้เขา 242 00:15:38,604 --> 00:15:39,605 มันคงเป็นการรบกวนสินะคะ 243 00:15:40,648 --> 00:15:42,858 มันก็คงไม่ได้รบกวนอะไรหรอก 244 00:15:42,942 --> 00:15:46,320 เอาเถอะ ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะให้อะไรนั่นแหละ 245 00:15:46,403 --> 00:15:48,447 แล้วเราจะให้อะไรเขาได้บ้างล่ะ 246 00:15:49,198 --> 00:15:53,410 ฉันไม่เข้าใจความรู้สึกของการถูกช่วงชิงด้วยสิ 247 00:15:53,494 --> 00:15:54,328 หา 248 00:15:54,411 --> 00:15:55,329 เอ๋ 249 00:15:55,913 --> 00:15:58,123 เธอเองก็มีมุมแบบนี้เหมือนกันสินะ 250 00:15:58,207 --> 00:16:01,543 ถ้างั้นต่อให้คิดไป มันก็เปล่าประโยชน์ไม่ใช่เหรอ 251 00:16:01,627 --> 00:16:03,629 ไปหาแล้วคุยกับเขาตรงๆ เถอะ 252 00:16:06,090 --> 00:16:09,134 {\an8}นั่นสินะคะ จะทำตามนั้นค่ะ 253 00:16:09,218 --> 00:16:10,386 {\an8}อืม 254 00:16:13,973 --> 00:16:15,391 หยางหมิงอยู่ไหม 255 00:16:18,477 --> 00:16:20,896 พอดีไปที่ทำงานแล้วเขาบอกว่าเธอหยุดน่ะ 256 00:16:21,480 --> 00:16:25,275 {\an8}ฉันเลยซื้อทาร์ตไข่มาให้ มาคุยกันหน่อยดีไหม 257 00:16:27,987 --> 00:16:29,530 คงทำไม่ได้หรอก 258 00:16:30,155 --> 00:16:31,782 เธออาการหนักขนาดนั้นเลยเหรอ 259 00:16:32,825 --> 00:16:37,246 เพราะว่าหยางหมิงที่เรโกปงรู้จัก มันไม่ใช่ตัวฉันที่แท้จริงไงล่ะ 260 00:16:37,329 --> 00:16:38,414 หมายความว่ายังไง 261 00:16:39,456 --> 00:16:43,460 เรโกปงเห็นฉันเป็นคนยังไงเหรอ 262 00:16:43,544 --> 00:16:45,921 หยางหมิงที่ฉันรู้จัก… 263 00:16:46,505 --> 00:16:49,508 เป็นคนร่าเริง มีความมั่นใจในตัวเอง 264 00:16:49,591 --> 00:16:52,761 มักยืดอกและพูดสิ่งที่คิดออกมาอย่างชัดเจน 265 00:16:52,845 --> 00:16:54,471 เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก 266 00:16:56,098 --> 00:16:59,184 นั่นมันเป็นตัวฉันที่โกหกขึ้นมาทั้งหมด 267 00:16:59,268 --> 00:17:04,314 ตัวตนที่แท้จริงของฉันน่ะ ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง 268 00:17:04,398 --> 00:17:06,692 คอยแต่ดูสีหน้าของแม่ 269 00:17:06,775 --> 00:17:09,445 แม้แต่สิ่งที่ชอบก็ยังบอกว่าชอบไม่ได้ 270 00:17:09,528 --> 00:17:11,447 เป็นแค่คนอ่อนแอน่ะ 271 00:17:12,406 --> 00:17:16,285 เพราะงั้นหยางหมิงที่เรโกปงเห็นมาตลอด 272 00:17:16,368 --> 00:17:18,454 ทุกอย่างเป็นเรื่องโกหก 273 00:17:19,246 --> 00:17:20,831 อย่างงั้นเหรอ 274 00:17:20,914 --> 00:17:25,085 ถ้าหยางหมิงว่าอย่างนั้น ก็คงจะใช่ 275 00:17:25,169 --> 00:17:27,421 ฉันเข้าใจผิดไปเองแหละ 276 00:17:28,047 --> 00:17:29,840 สิ่งที่ฉันเห็น 277 00:17:29,923 --> 00:17:33,802 คือหยางหมิงที่พยายาม จะทำให้สิ่งโกหกพวกนั้นเป็นของจริงสินะ 278 00:17:34,553 --> 00:17:37,347 ตัวตนที่พยายามจะเป็นสิ่งที่ตัวเองอยากเป็น 279 00:17:37,431 --> 00:17:40,267 ฉันไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งโกหกหรอกนะ 280 00:17:41,393 --> 00:17:45,439 เพราะว่าฉันไม่มีอดีต เลยไม่รู้จักตัวเองในอดีต 281 00:17:46,023 --> 00:17:49,610 แต่ว่าฉันเข้าใจความรู้สึกที่ตัวเองอยากจะเป็นนะ 282 00:17:49,693 --> 00:17:52,446 หยางหมิงเองก็เคยบอกฉันก่อนหน้านี้ใช่ไหม 283 00:17:53,030 --> 00:17:54,448 ตัวฉันคนนี้เหรอ 284 00:17:55,032 --> 00:17:57,076 ฟังดูวิเศษไปเลย 285 00:17:57,659 --> 00:18:02,831 แล้วก็ยังบอกด้วยว่า สัมผัสประกายแสงของจริงได้จากของปลอม 286 00:18:03,415 --> 00:18:06,210 คำพูดพวกนั้นน่ะ ก็เป็นสิ่งที่โกหกขึ้นมาเหรอ 287 00:18:06,877 --> 00:18:08,128 ไม่ได้โกหกสักหน่อย 288 00:18:10,297 --> 00:18:14,593 ฉันเอง… ก็จะเป็นตัวฉันที่อยากเป็นให้ได้ 289 00:18:17,304 --> 00:18:18,222 อืม 290 00:18:23,852 --> 00:18:25,896 ฉันเจอร้านต่างหูมาน่ะ 291 00:18:26,480 --> 00:18:28,732 ก็เลยอยากรู้ว่าหยางหมิงชอบแบบไหน 292 00:18:29,942 --> 00:18:32,194 แบบที่ฉันชอบเหรอ 293 00:18:32,277 --> 00:18:33,320 อื้ม 294 00:18:35,239 --> 00:18:36,907 น่าจะอันนี้มั้ง 295 00:18:38,200 --> 00:18:41,245 น่ารักจัง ต้องเหมาะกับหยางหมิงแน่ 296 00:18:45,582 --> 00:18:47,000 {\an8}สิ่งที่ฉันชอบ 297 00:18:47,084 --> 00:18:47,918 {\an8}(เซอร์โคเนีย) 298 00:18:49,086 --> 00:18:50,462 ฉันซื้อนะ 299 00:18:50,546 --> 00:18:51,547 อืม 300 00:18:58,846 --> 00:19:01,265 สิ่งที่ฉันชอบ 301 00:19:09,523 --> 00:19:10,649 ครับ 302 00:19:10,732 --> 00:19:12,901 ที่ออกอากาศไปก่อนหน้านี้มันอะไรกัน 303 00:19:12,985 --> 00:19:15,696 ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย รีบมาซะ 304 00:19:15,779 --> 00:19:18,073 ครับ ท่านพ่อ 305 00:20:53,585 --> 00:20:56,588 เป็นไงบ้างครับ เป็นร้านที่ดีเลยใช่ไหม 306 00:20:56,672 --> 00:20:58,840 อืม เป็นร้านที่ดีมากเลย 307 00:20:58,924 --> 00:21:01,093 ใช่ไหม ผ่านไหมครับ 308 00:21:01,885 --> 00:21:04,596 แน่นอน กาแฟก็อร่อยด้วย 309 00:21:04,680 --> 00:21:06,473 ไชโย 310 00:21:06,556 --> 00:21:08,058 เกวน เขาว่าผ่านแหละ 311 00:21:08,850 --> 00:21:10,310 ขอบคุณมากครับ 312 00:21:12,813 --> 00:21:15,440 นี่เป็นของแทนการขอบคุณที่ได้พบกันครับ 313 00:21:15,524 --> 00:21:17,693 แตงโมปีนี้หวานอร่อยนะครับ 314 00:21:34,376 --> 00:21:36,128 สูบบุหรี่ท่าทางอร่อยจังเลยนะครับ 315 00:21:36,878 --> 00:21:39,214 อร่อยสิ แตงโมกับบุหรี่น่ะ 316 00:21:39,298 --> 00:21:41,341 ติดเป็นนิสัยจนเคยชินแล้วละ 317 00:21:41,842 --> 00:21:44,636 คุโด้คุงเองมีอะไรที่ติดเป็นนิสัยบ้างไหม 318 00:21:45,220 --> 00:21:46,596 ติดเป็นนิสัยเหรอ 319 00:21:46,680 --> 00:21:48,682 ตัวเองคงไม่รู้ตัวหรอกครับ 320 00:21:49,308 --> 00:21:53,395 ต้องโดนคนที่อยู่ด้วยประจำบอก ถึงจะรู้ไม่ใช่เหรอครับ 321 00:21:54,813 --> 00:21:57,858 งั้นเดี๋ยวถ้าฉันเจอแล้วจะบอกให้ฟังนะ 322 00:21:59,443 --> 00:22:02,529 ถึงเวลานัดดูห้องแล้ว ไปก่อนนะ 323 00:22:03,071 --> 00:22:05,115 ขอบคุณสำหรับแตงโมนะ 324 00:22:05,198 --> 00:22:06,825 ไว้มาอีกนะครับ 325 00:22:11,705 --> 00:22:13,790 เป็นผู้หญิงที่ดีเลยนี่ครับ 326 00:22:13,874 --> 00:22:16,001 ดูเหมือนทางนั้นก็น่าจะชอบคุณคุโด้น่าดู 327 00:22:16,752 --> 00:22:19,338 ตอนแรกที่รู้ว่าต้องย้ายมาเกาลูน 328 00:22:19,421 --> 00:22:22,758 ฉันก็แอบคิดนะว่า “พอทีเถอะ” 329 00:22:22,841 --> 00:22:25,761 แต่พอมาอยู่แล้วอาหารก็อร่อย 330 00:22:25,844 --> 00:22:28,722 บรรยากาศวุ่นวายแบบนี้ก็ไม่ได้เกลียดด้วย 331 00:22:29,306 --> 00:22:30,474 จะว่าไงดีล่ะ 332 00:22:30,557 --> 00:22:32,726 ดันมาเจอเข้าจนได้สิ 333 00:22:33,310 --> 00:22:35,979 คุณคุโด้ตกหลุมรักเต็มเปาเลยนะครับ 334 00:22:36,730 --> 00:22:37,689 หลงรักเกาลูนน่ะ 335 00:22:58,293 --> 00:22:59,127 แผ่นดินไหวเหรอ 336 00:22:59,711 --> 00:23:01,880 {\an8}ช่วงนี้เกิดบ่อยจังแฮะ 337 00:23:01,963 --> 00:23:04,883 {\an8}(แท็กซี่) 338 00:23:12,349 --> 00:23:14,559 ลูกค้าจะไปเกาลูนจริงๆ เหรอ 339 00:23:14,643 --> 00:23:17,062 ถึงไปที่แบบนั้นมันก็ไม่มีอะไรหรอกนะครับ 340 00:23:17,854 --> 00:23:20,315 มันก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนแหละนะ 341 00:23:24,152 --> 00:23:25,821 มีของแค่นี้ใช่ไหม 342 00:23:26,404 --> 00:23:28,240 อืม ขอบใจมาก 343 00:23:38,542 --> 00:23:42,546 {\an8}ดูยังไงมันก็เป็นที่ที่ไม่มีอะไรจริงๆ นั่นแหละ 343 00:23:43,305 --> 00:24:43,729 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-