"Kowloon Generic Romance" Episode #1.13

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm 2 00:00:19,394 --> 00:00:20,645 นี่มัน… 3 00:00:20,729 --> 00:00:22,439 คนละเรื่องกับคราวก่อนเลย 4 00:00:26,317 --> 00:00:27,819 รีบหนีไปอยู่ตรงลานกว้างก่อนเถอะ 5 00:00:32,407 --> 00:00:33,324 มีอะไร 6 00:00:36,036 --> 00:00:37,412 มิยูกิจัง 7 00:00:55,972 --> 00:00:58,475 นี่มันความทรงจำของมิยูกิจัง 8 00:00:59,392 --> 00:01:00,894 ทำไมกันล่ะ 9 00:01:00,977 --> 00:01:03,396 ก็เมืองเกาลูนนี้เป็นของคุณคุโด้นี่ 10 00:01:03,897 --> 00:01:06,941 แต่ทำไมถึงได้มีความทรงจำของคนอื่นมาปนด้วย 11 00:01:10,153 --> 00:01:11,654 เจเนริคเทอร์ร่า 12 00:01:12,322 --> 00:01:13,740 เกิดอะไรขึ้นกับคุณคุโด้รึเปล่านะ 13 00:01:18,995 --> 00:01:20,205 มิยูกิจัง 14 00:01:23,708 --> 00:01:24,918 ไปกันเถอะครับ 15 00:01:27,796 --> 00:01:28,630 อืม 16 00:01:30,048 --> 00:01:33,551 {\an8}คุณคุโด้ เหลือแค่คุณเท่านั้นแล้ว 17 00:01:52,487 --> 00:01:53,613 คุณคุโด้ 18 00:02:11,131 --> 00:02:14,342 {\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน) 19 00:03:40,637 --> 00:03:42,931 คุณคุโด้อยู่ที่ไหนน่ะ 20 00:03:56,903 --> 00:03:58,696 อ้าว วันนี้มาคนเดียวเหรอ 21 00:04:32,563 --> 00:04:35,441 ซัคเซส… งั้นเหรอ 22 00:04:45,326 --> 00:04:47,412 อยากไปหาคุณคุโด้เหรอ 23 00:04:53,376 --> 00:04:54,961 นั่นมันชี 24 00:04:55,545 --> 00:04:58,381 คิดจะหนีเอาตัวรอดไปง่ายๆ อีกแล้วเหรอ 25 00:04:58,464 --> 00:04:59,799 พูดมากจริงๆ 26 00:05:00,341 --> 00:05:05,346 เมื่อวานฉันเพิ่งได้กินไก่มะนาว เป็นครั้งแรกด้วยแหละ 27 00:05:05,430 --> 00:05:09,017 หา นี่นายไปเดตกับสาวมางั้นเหรอ 28 00:05:09,100 --> 00:05:10,268 ใช่แล้วละ 29 00:05:10,351 --> 00:05:11,894 คงจะไปกับหลานสินะ 30 00:05:11,978 --> 00:05:13,896 เอ๊ะ ทำไมรู้ได้ล่ะ 31 00:05:13,980 --> 00:05:15,356 อะไรกัน หลานเองเหรอ 32 00:05:16,024 --> 00:05:17,150 รีจ 33 00:05:17,233 --> 00:05:18,151 หมดแล้วเหรอ 34 00:05:18,234 --> 00:05:19,360 ไม่ให้หนีได้หรอก 35 00:05:20,153 --> 00:05:22,655 คุณคิง ประตูเป็นไงบ้าง 36 00:05:23,323 --> 00:05:26,534 อ้อ เพราะได้นายแท้ๆ ไม่มีปัญหาแล้วละ 37 00:05:27,076 --> 00:05:28,328 งั้นเหรอ 38 00:05:28,411 --> 00:05:31,164 ถ้ามีอะไรพังอีกก็บอกได้เลย 39 00:05:31,664 --> 00:05:33,249 ต้องรบกวนอยู่เรื่อยเลย 40 00:05:33,958 --> 00:05:36,502 งั้นรีโนเวทใหม่เลยดีไหมล่ะ 41 00:05:37,628 --> 00:05:39,255 แบบนั้นก็น่าจะดีนะ 42 00:05:40,465 --> 00:05:42,383 ตาแก่ฮิโย ตานายแล้วนะ 43 00:05:43,301 --> 00:05:44,260 ไปห้องน้ำเหรอ 44 00:05:44,844 --> 00:05:46,763 ช่วยไม่ได้ เล่นต่อเลยแล้วกัน 45 00:05:50,725 --> 00:05:51,768 นี่ คิง 46 00:05:55,229 --> 00:05:56,939 นายเองก็ด้วยเหรอ 47 00:05:58,733 --> 00:06:01,402 แบบนี้คงเล่นต่อไม่ได้แล้วสิ 48 00:06:02,570 --> 00:06:04,655 ไม่อยากให้มันจบลงเหรอ 49 00:06:06,365 --> 00:06:07,366 ไม่รู้เหมือนกัน 50 00:06:07,992 --> 00:06:09,911 งั้นก็ทำตามใจเถอะ 51 00:06:11,037 --> 00:06:13,039 เมื่อกี้ฉันไปที่บ้านมา 52 00:06:13,122 --> 00:06:16,709 ฉันได้เจอกับภรรยา ที่ไม่น่าจะอยู่ในความทรงจำของนายด้วย 53 00:06:17,710 --> 00:06:19,378 แค่นั้นก็พอแล้ว 54 00:06:19,462 --> 00:06:21,380 ถึงเวลาที่จะต้องไปต่อแล้ว 55 00:06:22,090 --> 00:06:24,926 ต้องก้าวไปข้างหน้าซะที 56 00:06:25,968 --> 00:06:31,516 คุโด้ เพราะได้นายแท้ๆ เลย ฉันถึงได้เห็นฝันที่ดีแบบนี้ 57 00:06:32,016 --> 00:06:33,518 ขอบใจมากนะ 58 00:06:37,396 --> 00:06:39,816 (ฝัด) 59 00:06:47,406 --> 00:06:49,826 (โชคดี) 60 00:06:52,787 --> 00:06:54,914 อ้าว ขอบใจมากนะ 61 00:06:57,500 --> 00:06:59,919 ระหว่างทางเจอคุโด้บ้างไหม 62 00:07:00,503 --> 00:07:02,171 เอ๊ะ ไม่ค่ะ 63 00:07:03,047 --> 00:07:07,260 คุณคุโด้ คิดจะอยู่ที่เกาลูนนี้ตลอดไปเลยไหมคะ 64 00:07:07,969 --> 00:07:11,389 แบบนี้เอง ฉันเดือดร้อนจริงๆ ด้วย 65 00:07:11,472 --> 00:07:14,183 แต่ว่านั่นมันก็เสี่ยงอยู่นะ 66 00:07:14,267 --> 00:07:17,478 อย่างร้ายที่สุดก็คือช่วยไว้ไม่ได้ทั้งเธอและคุโด้ 67 00:07:18,354 --> 00:07:21,107 {\an8}นี่คือผลจากการกระทำของเรา 68 00:07:21,858 --> 00:07:24,485 {\an8}ขืนปล่อยไว้แบบนี้ทุกคน… และตัวเรา 69 00:07:25,236 --> 00:07:26,946 อาจจะหายไปก็ได้ 70 00:07:28,698 --> 00:07:29,991 ขอโทษนะคะ 71 00:07:31,951 --> 00:07:32,869 ไปกันเลยไหม 72 00:07:41,502 --> 00:07:43,754 คุณคุโด้อยู่ข้างหน้านี้สินะ 73 00:07:50,052 --> 00:07:51,429 มาได้แค่นี้เหรอ 74 00:07:52,346 --> 00:07:55,641 งั้นเหรอ ขอบใจนะ 75 00:07:56,434 --> 00:07:59,312 ซัคเซสเองก็เป็นตัวเองที่อยากเป็นแล้วสินะ 76 00:08:03,691 --> 00:08:07,195 เพราะเรโกปงตั้งชื่อให้ผมไงล่ะ 77 00:08:22,251 --> 00:08:24,420 (ห้ามเปิด) 78 00:08:48,986 --> 00:08:50,404 (30 สิงหาคม) 79 00:08:52,573 --> 00:08:54,408 {\an8}ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปก็หมดเดือนสิงหาแล้ว 80 00:08:56,953 --> 00:09:00,164 การรื้อถอนเมืองเกาลูนจะเริ่มขึ้นในฤดูใบไม้ร่วง 81 00:09:00,248 --> 00:09:02,041 ฤดูร้อนของฉันก็จะจบลง 82 00:09:02,875 --> 00:09:06,462 สำหรับเรโกะแล้ว ฤดูร้อนมันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ 83 00:09:07,547 --> 00:09:08,673 ก็แค่ชอบเฉยๆ 84 00:09:09,799 --> 00:09:11,217 เป็นเรื่องในอุดมคติน่ะ 85 00:09:11,759 --> 00:09:15,263 ฉันเลยอยากให้มันเป็นบรรทัดฐานของฉัน 86 00:09:16,514 --> 00:09:19,433 ไม่มีจุดสิ้นสุดและไม่มีอนาคตข้างหน้า 87 00:09:20,059 --> 00:09:22,812 แปลว่าไม่อยากให้เปลี่ยนไปน่ะเหรอ 88 00:09:25,773 --> 00:09:29,151 ร้านค้าแถวนี้คิดเรื่องที่อยู่ใหม่กันหรือยังนะ 89 00:09:29,235 --> 00:09:31,070 ถึงทางเราจะไม่ได้ดูแลแล้วก็เถอะ 90 00:09:32,738 --> 00:09:35,575 เกาลูนยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ 91 00:09:35,658 --> 00:09:37,076 ในอุดมคติของฉันน่ะ 92 00:09:40,705 --> 00:09:41,581 เรโกะ 93 00:09:43,416 --> 00:09:45,084 แต่งงานกับฉันนะ 94 00:09:45,668 --> 00:09:48,588 ถึงจะเป็นปลายเดือนสิงหาฯ ที่แสนธรรมดาก็เถอะ 95 00:09:54,844 --> 00:09:55,678 เอาจริงเหรอ 96 00:09:55,761 --> 00:09:56,971 เอาจริงอยู่แล้ว 97 00:09:58,389 --> 00:10:00,850 มี… มีอะไรแปลกเหรอไง 98 00:10:00,933 --> 00:10:04,353 ถ้าขอแต่งงานละก็ มันก็จะกลายเป็นวันที่พิเศษไม่ใช่เหรอ 99 00:10:05,229 --> 00:10:06,355 มันก็ใช่อยู่หรอก 100 00:10:07,273 --> 00:10:10,401 ที่จริงก็ตั้งใจจะเตรียมพร้อมกว่านี้แหละ 101 00:10:10,484 --> 00:10:13,112 อย่างฝากเกวนทำเรื่องเซอร์ไพรส์อะไรพวกนั้น 102 00:10:13,654 --> 00:10:18,743 แต่ว่าตัวฉันในตอนนี้เป็นไงล่ะ แหวนก็ไม่มี ไม่ได้คุกเข่าขอแต่งงานด้วยซ้ำ 103 00:10:21,203 --> 00:10:22,496 อย่างงี้นี่เอง 104 00:10:23,497 --> 00:10:25,249 เอ่อ คำตอบล่ะ 105 00:10:25,333 --> 00:10:26,834 พรุ่งนี้นะ 106 00:10:26,917 --> 00:10:29,754 วันที่ 31 วันสุดท้ายของเดือนสิงหาคม 107 00:10:33,424 --> 00:10:34,759 สมกับเป็นคุณเรโกะดีนะ 108 00:10:35,343 --> 00:10:36,761 ฆ่ากันทั้งเป็นชัดๆ 109 00:10:37,386 --> 00:10:41,432 งั้นผมจะถ่ายรูปที่ระลึกสำหรับวันธรรมดา และการขอแต่งงานธรรมดา 110 00:10:41,515 --> 00:10:43,517 ให้รูปหนึ่งแล้วกัน 111 00:10:43,601 --> 00:10:44,769 อะไรล่ะนั่น 112 00:10:45,728 --> 00:10:48,272 จะถ่ายแล้วนะครับ เขยิบมาใกล้ๆ กันหน่อย 113 00:10:49,357 --> 00:10:50,775 ยิ้มครับ 114 00:10:52,860 --> 00:10:54,779 {\an8}(31 สิงหาคม) 115 00:10:54,862 --> 00:10:56,280 (ห้อง 8) 116 00:11:15,132 --> 00:11:18,844 เร… เรโกะ ตื่นหรือยัง 117 00:11:19,387 --> 00:11:20,888 เรโกะ 118 00:11:23,140 --> 00:11:24,558 {\an8}(แชสเตอร์) 119 00:11:53,921 --> 00:11:57,341 (หนึ่งปีต่อมา) 120 00:12:38,507 --> 00:12:40,593 ทำไมถึงตายไปแบบนั้นล่ะ 121 00:12:42,887 --> 00:12:44,013 เพราะฉันทำลาย 122 00:12:45,222 --> 00:12:47,349 ฤดูร้อนของเธองั้นเหรอ 123 00:13:20,758 --> 00:13:23,677 (โชคดี) 124 00:14:06,804 --> 00:14:09,098 งั้นฉันออกไปเดินตรวจดูก่อนนะคะ 125 00:14:09,181 --> 00:14:11,267 ไปดีมาดีน้า 126 00:14:11,350 --> 00:14:12,601 เออ 127 00:14:14,687 --> 00:14:16,105 (ร้านเทียนเทียน) 128 00:14:16,689 --> 00:14:18,107 กินข้าวแล้วค่อยกลับไหม 129 00:14:19,149 --> 00:14:20,109 ค่ะ 130 00:14:27,950 --> 00:14:29,869 {\an8}(31 สิงหาคม) 131 00:14:29,952 --> 00:14:31,370 {\an8}(1 กรกฎาคม) 132 00:14:40,671 --> 00:14:43,507 มาแอบดูในใจคนอื่นทำไมเนี่ย 133 00:14:44,592 --> 00:14:48,012 คุณย้อนฤดูร้อนไปมาแบบนี้กี่ครั้งแล้วคะ 134 00:14:48,971 --> 00:14:50,514 ไม่รู้สิ 135 00:14:51,432 --> 00:14:54,810 แม้แต่ตอนนี้ฉันเอง ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงทำแบบนี้ 136 00:14:55,436 --> 00:14:57,521 ตอนแรกก็คิดว่าเป็นความฝัน 137 00:14:58,105 --> 00:15:00,774 แต่พอได้คุยกับคุณโจวที่มาจากฮ่องกง 138 00:15:01,358 --> 00:15:03,777 ฉันถึงได้เข้าใจว่ามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น 139 00:15:05,362 --> 00:15:07,531 ทั้งเมือง บรรยากาศ และผู้คน 140 00:15:08,115 --> 00:15:10,784 {\an8}มันเหมือนกับฤดูในตอนนั้นเลย 141 00:15:11,702 --> 00:15:13,162 นอกจากเธอน่ะนะ 142 00:15:13,871 --> 00:15:14,788 (คาเฟ่ฮาวายเอี้ยน อะโลฮ่า) 143 00:15:14,872 --> 00:15:17,541 ท่ามกลางฤดูร้อนที่วนเวียนกลับไปมา 144 00:15:18,250 --> 00:15:20,794 แต่มีแค่เธอที่ค่อยๆ เปลี่ยนไป 145 00:15:20,878 --> 00:15:22,755 (จบ) 146 00:15:54,328 --> 00:15:55,579 ฉันก็พอจะเข้าใจ 147 00:15:55,663 --> 00:15:59,792 ว่าทำไมเรโกะถึงเป็นคนเดียว ที่ไม่ถูกสร้างขึ้นใหม่ให้สมบูรณ์ 148 00:16:00,918 --> 00:16:03,963 ฉันเพิ่งรู้สึกตัวตอนที่เรโกะตายไป 149 00:16:04,046 --> 00:16:05,130 เฮ้อ 150 00:16:05,214 --> 00:16:09,009 นี่ฉันไม่เคยเข้าใจอะไรในตัวเขาเลยสินะ 151 00:16:09,635 --> 00:16:13,180 ไม่มีทางสร้างคนแบบนั้นขึ้นมาใหม่ได้สมบูรณ์หรอก 152 00:16:14,348 --> 00:16:18,852 เขาไม่เคยแสดงอะไรให้ฉันเห็นเลย จนถึงวินาทีสุดท้าย 153 00:16:23,816 --> 00:16:27,486 ฉันเองก็พยายามที่จะเข้าใจเขาเหมือนกันค่ะ 154 00:16:29,196 --> 00:16:32,449 แต่สิ่งเดียวที่เข้าใจได้ก็คือเรื่องยา 155 00:16:32,950 --> 00:16:36,954 มันคงไม่มีทางที่คนเรา จะเข้าใจจิตใจของคนอื่นได้หรอกค่ะ 156 00:16:37,705 --> 00:16:41,750 แม้แต่หัวใจของตัวเอง ก็ยังไม่สามารถบังคับได้ง่ายๆ เลย 157 00:16:43,210 --> 00:16:44,628 อ้อ จริงสิ 158 00:16:45,713 --> 00:16:49,508 บางทีคำตอบมันอาจจะอยู่ในตัวฉันก็ได้ 159 00:16:49,591 --> 00:16:53,887 ไม่อยากแพ้เรโกปง ที่พยายามจะเป็นตัวของตัวเองหรอกนะ 160 00:16:53,971 --> 00:16:56,932 ฉันคิดว่าถ้าฉันกับคุณคุโด้ 161 00:16:57,016 --> 00:17:00,894 หนีจากฤดูร้อนและคุจิไร เรโกะคนนี้ไปได้ละก็ 162 00:17:02,146 --> 00:17:06,608 คุณคุโด้ก็จะยอมรับในตัวฉันแบบที่ฉันเป็น 163 00:17:06,692 --> 00:17:09,903 และฉันก็จะพิสูจน์ได้ว่า ฉันเป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง 164 00:17:10,571 --> 00:17:12,740 แต่มันไม่ใช่แบบนั้นสินะคะ 165 00:17:13,240 --> 00:17:15,534 ไม่มีใครที่สามารถเปลี่ยนแปลง 166 00:17:15,617 --> 00:17:18,662 หรือช่วยเหลือตัวเราได้หรอก 167 00:17:23,542 --> 00:17:25,419 นี่ จะไปไหนน่ะ 168 00:17:25,502 --> 00:17:29,173 มีคนคนหนึ่งที่คุณคุโด้ควรจะไปพบอยู่ค่ะ 169 00:17:29,965 --> 00:17:33,177 ถ้าเป็นคุณคุโด้ในตอนนี้ คงจะไปพบได้แล้วค่ะ 170 00:17:33,761 --> 00:17:36,180 (ห้อง 8) 171 00:17:37,890 --> 00:17:42,478 ฉันอยากจะเข้าไปในนี้ด้วยกัน อยากจะไปช่วยคุณคุโด้ 172 00:17:42,561 --> 00:17:45,481 แต่คนที่จะช่วยตัวเองได้ก็มีแต่ตัวเองเท่านั้น 173 00:17:45,564 --> 00:17:46,940 ฉันเองก็เหมือนกันค่ะ 174 00:17:47,649 --> 00:17:51,653 เพราะงั้นคนที่ช่วยคุณคุโด้ได้ ก็มีแค่คุณคุโด้เท่านั้นค่ะ 175 00:17:52,696 --> 00:17:54,907 แล้วเธอจะทำไงต่อ 176 00:17:55,616 --> 00:17:56,700 จะไปไหม 177 00:17:57,451 --> 00:17:58,285 ค่ะ 178 00:17:59,536 --> 00:18:01,205 อาจจะหายไปก็ได้นะ 179 00:18:01,789 --> 00:18:05,209 ไม่เป็นไรค่ะ ก็ฉันตัดสินใจแล้วนี่นา 180 00:18:06,502 --> 00:18:08,504 ฉันเข้าใจผิดไป 181 00:18:09,046 --> 00:18:10,964 ตัวเธอที่ไม่ได้เจาะหู 182 00:18:11,048 --> 00:18:13,383 แถมนิสัยก็ต่างกันลิบลับ 183 00:18:13,467 --> 00:18:15,552 ถึงอย่างงั้นกลับมีไฝเหมือนกัน 184 00:18:16,220 --> 00:18:17,429 แต่มันไม่ใช่ 185 00:18:18,472 --> 00:18:20,182 มันเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่แรกแล้ว 186 00:18:20,724 --> 00:18:22,351 ไม่ใช่ใครอื่นทั้งนั้น 187 00:18:23,227 --> 00:18:26,438 เธอก็แค่เกิดมาเป็นแบบนั้น 188 00:18:38,700 --> 00:18:39,868 (31 สิงหาคม) 189 00:18:42,663 --> 00:18:43,872 ช้าเป็นบ้า 190 00:18:44,665 --> 00:18:47,626 ฮีโร่เขาก็ต้องมาช้าแบบนี้แหละ 191 00:18:50,587 --> 00:18:53,632 ยานี่ เด็กคนนั้นไม่ได้กินใช่ไหม 192 00:18:54,550 --> 00:18:56,718 มันไม่จำเป็นสำหรับยัยนั่นหรอก 193 00:18:59,388 --> 00:19:02,141 ทำไมมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้กันนะ 194 00:19:03,142 --> 00:19:06,562 ถ้าตอนนั้นทำแบบนั้นก็คงจะดี 195 00:19:06,645 --> 00:19:09,189 ทำแบบนี้ก็คงจะดี 196 00:19:09,273 --> 00:19:12,192 หรือถ้าไม่ทำเลยก็คงจะดี 197 00:19:12,985 --> 00:19:14,695 รู้สึกผิดมาตลอด 198 00:19:15,320 --> 00:19:17,739 ถ้ากลับไปแก้ไขได้ก็อยากจะกลับไป 199 00:19:18,824 --> 00:19:22,369 เพราะงั้นก็เลยย้อนฤดูร้อนนั่นซ้ำไปมา 200 00:19:22,452 --> 00:19:24,413 แล้วเจอคำตอบอะไรไหมล่ะ 201 00:19:24,997 --> 00:19:26,915 อืม คำตอบก็คือ 202 00:19:27,666 --> 00:19:29,418 ย้อนกลับไปทำใหม่ไม่ได้แล้ว 203 00:19:31,086 --> 00:19:33,672 ให้ตายสิ ยกโทษให้ฉันด้วย 204 00:19:56,278 --> 00:19:58,488 มาที่เป๋ยหยวนซานโหลวจนได้ 205 00:20:10,584 --> 00:20:13,170 ถึงฉันเป็นคนพูดมันจะแปลกๆ ก็เถอะ 206 00:20:13,253 --> 00:20:16,632 แต่การพนันโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันน่ะ มันไม่ดีหรอกนะ 207 00:20:17,591 --> 00:20:18,967 คุณเจ้าบ้าน 208 00:20:19,051 --> 00:20:22,012 ถ้าหากมีของขวัญที่ไม่คาดฝันปรากฏขึ้นต่อหน้า 209 00:20:22,095 --> 00:20:23,347 คุณจะทำยังไงเหรอคะ 210 00:20:24,514 --> 00:20:25,974 ฉันก็จะรับมันไว้น่ะสิ 211 00:20:26,683 --> 00:20:29,436 แม้ว่าถ้ารับมาแล้วและพอแกะริบบิ้นออก 212 00:20:29,519 --> 00:20:32,231 โลกนี้ก็จะเปลี่ยนไปน่ะเหรอคะ 213 00:20:32,814 --> 00:20:36,735 แต่โลกใหม่นั้นมันอาจจะวิเศษก็ได้ไม่ใช่เหรอ 214 00:20:38,362 --> 00:20:40,364 ฉันมันก็แค่คนขี้ขลาดค่ะ 215 00:20:41,240 --> 00:20:45,994 เธอจะปล่อยให้ชะตากรรมมาตัดสินว่า ต้องแกะริบบิ้นหรือไม่แกะงั้นเหรอ 216 00:20:46,828 --> 00:20:48,830 ค่ะ แต่ว่า 217 00:20:49,790 --> 00:20:53,794 ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฝ่ายไหนจะชนะค่ะ 218 00:20:59,716 --> 00:21:02,010 (เป๋ยหยวนซานโหลว) 219 00:21:02,094 --> 00:21:05,973 (ถนนซีเฉิง) 220 00:21:32,874 --> 00:21:35,794 (ร้านน้ำชาปลาทอง) 221 00:21:45,595 --> 00:21:48,557 {\an8}เรโกปง 222 00:21:52,144 --> 00:21:54,062 {\an8}ค่อยยังชั่ว 223 00:21:54,146 --> 00:21:56,148 {\an8}ที่ออกมาได้อย่างปลอดภัย 224 00:21:56,231 --> 00:21:57,399 {\an8}ทำไมมาอยู่นี่ล่ะ 225 00:21:57,983 --> 00:22:02,070 {\an8}ก็อีตาชั่วยูหลงบอกให้ฉันมารออยู่ตรงนี้น่ะสิ 226 00:22:02,654 --> 00:22:06,575 {\an8}จู่ๆ ผมกับคุณหยางหมิงก็มองไม่เห็นเกาลูนน่ะ 227 00:22:07,159 --> 00:22:08,243 {\an8}อย่างงั้นเหรอ 228 00:22:08,827 --> 00:22:10,329 {\an8}แล้วเรื่องคุณแม่ล่ะ 229 00:22:10,996 --> 00:22:11,830 {\an8}แต่นแต๊น 230 00:22:17,252 --> 00:22:18,503 {\an8}คุณคุโด้ล่ะ 231 00:22:26,553 --> 00:22:28,680 {\an8}ฤดูร้อนจบลงแล้วสินะ 232 00:22:32,059 --> 00:22:33,602 {\an8}ไม่ใช่แค่จบลงหรอก 233 00:22:34,561 --> 00:22:37,105 {\an8}แต่มันยังมีสิ่งที่เพิ่งจะเริ่มต้นต่อจากนี้ด้วยนะ 234 00:22:47,949 --> 00:22:49,367 {\an8}ซัคเซส 235 00:22:49,451 --> 00:22:52,913 {\an8}- น้ำๆๆ - ฉันมีน้ำแร่อยู่นะ 236 00:22:52,996 --> 00:22:55,165 {\an8}นั่นมันน้ำอ่อน เอามาใช้ไม่ได้ครับ 237 00:22:55,248 --> 00:22:57,459 {\an8}- ใจเย็นๆ ก่อน - ไม่ได้ๆ 238 00:22:59,961 --> 00:23:01,880 {\an8}(ตึกสุขใจ - คลีนิกหวัง) 239 00:23:07,094 --> 00:23:11,515 {\an8}(1 กันยายน - หลี่) 240 00:23:15,143 --> 00:23:15,977 (7:00 น.) 241 00:23:27,405 --> 00:23:31,284 (สองปีต่อมา ฤดูหนาว) 242 00:23:31,368 --> 00:23:33,286 (บริษัทบริการท่องเที่ยวฮ่องกง จำกัด) 243 00:23:33,370 --> 00:23:36,039 สามีของฉันเขาเกษียณแล้ว 244 00:23:36,123 --> 00:23:38,792 เลยคิดว่าจะไปเที่ยวรอบโลกด้วยกันสองคนน่ะ 245 00:23:38,875 --> 00:23:40,961 วิเศษไปเลยนะคะ 246 00:23:41,044 --> 00:23:43,046 เดี๋ยวจะเตรียมแผนการให้ค่ะ 247 00:23:49,427 --> 00:23:51,638 หยางหมิงยังทำงานอยู่อีกเหรอ 248 00:23:52,139 --> 00:23:53,598 {\an8}(หยางหมิง: โทษที ไปช้าหน่อยนะ) 249 00:23:53,682 --> 00:23:54,558 {\an8}(งั้นเดี๋ยวไปจองโต๊ะให้ก่อน) 250 00:23:54,641 --> 00:23:56,059 (ข่าว) 251 00:23:56,143 --> 00:23:57,602 มาท่านเดียวเหรอครับ 252 00:23:57,686 --> 00:23:59,563 เดี๋ยวมีตามมาอีกหนึ่งคนค่ะ 253 00:24:00,564 --> 00:24:02,566 นี่ก็ผ่านไปสองปีแล้วที่เจเนริคเทอร์ร่าหายไป 254 00:24:03,191 --> 00:24:06,611 และในที่สุดก็มีประกาศยุบเฮบินุฮะกรุ๊ปแล้วครับ 255 00:24:06,695 --> 00:24:11,032 {\an8}แต่เรายังคงไม่พบตัวคุณมิยูกิ ที่เป็นอดีตประธานบริษัท 256 00:24:11,116 --> 00:24:13,994 ทำให้ข้อเท็จจริงยังคงไม่เปิดเผยครับ 257 00:24:15,162 --> 00:24:17,080 {\an8}(บันทึกคดี ณ ลานระบำ) 258 00:24:31,678 --> 00:24:33,138 โทษทีแล้วกัน 259 00:24:33,221 --> 00:24:36,308 ก็มันมีหลายเรื่องที่ต้องเคลียร์ เลยใช้เวลานานไปหน่อย 260 00:24:37,934 --> 00:24:39,853 สองปีเลยนะคะ 261 00:24:39,936 --> 00:24:41,354 เอ่อ… 262 00:24:41,438 --> 00:24:44,274 ก็แบบว่า ฮีโร่เขาก็ต้องมาช้าแบบนี้แหละ 263 00:24:44,357 --> 00:24:46,610 ขอโทษที่ให้รอครับ ไก่มะนาวครับ 264 00:24:53,783 --> 00:24:55,160 ฉันเชื่อนะคะ 265 00:24:57,704 --> 00:25:01,082 อ๊ะ อย่ากินส่วนของหยางหมิงสิคะ 266 00:25:02,334 --> 00:25:03,627 นั่นมันเล่มจบนี่ 267 00:25:03,710 --> 00:25:06,046 รู้ตัวคนร้ายยัง ฉันบอกให้ปะ 268 00:25:06,129 --> 00:25:07,881 ไม่… ไม่ต้องเลยค่ะ 269 00:25:07,964 --> 00:25:10,592 {\an8}เอ๊ะ นี่เธอมีตีนกาเพิ่มขึ้นหรือเปล่า 270 00:25:10,675 --> 00:25:13,553 {\an8}เลิกยุ่งไม่เข้าเรื่องเถอะค่ะ พอได้แล้ว 271 00:25:14,054 --> 00:25:16,181 {\an8}เอ้า กินกันเถอะค่ะ 271 00:25:17,305 --> 00:26:17,638