"Pararescue Jumper" Episode #1.7

1 00:00:04,504 --> 00:00:05,797 เก้าสิบแปด 2 00:00:05,880 --> 00:00:07,757 ผู้ฝึกหัดฮาเซเบะเพิ่งติดต่อไปหาพ่อ 3 00:00:07,841 --> 00:00:11,761 เขายอมรับแล้วว่า เรื่องที่ร้องเรียนนั้นไม่เป็นจริง 4 00:00:11,845 --> 00:00:15,890 ทางจเรก็ตัดสินใจว่าจะไม่สอบสวนเพิ่มเติม 5 00:00:16,474 --> 00:00:17,726 งั้นเหรอครับ 6 00:00:17,809 --> 00:00:19,894 พันจ่าอากาศโทอุซามิ 7 00:00:19,978 --> 00:00:21,730 ที่ผ่านมาคงเครียดน่าดูเลยสินะ 8 00:00:26,776 --> 00:00:28,528 ใครสั่งให้หยุดทำ 9 00:00:30,488 --> 00:00:33,616 นายคิดจะกระโดดตึกฆ่าตัวตายใช่ไหม 10 00:00:34,492 --> 00:00:37,078 งั้นก็ทำไปจนกว่าจะเหนื่อยตายไปเลย คิดทบทวนดูซะ 11 00:00:38,079 --> 00:00:39,914 - เริ่ม - ครับผม 12 00:00:39,998 --> 00:00:41,624 เอาเลย ฮาเซเบะ 13 00:00:42,250 --> 00:00:44,002 หนึ่ง 14 00:00:44,502 --> 00:00:47,005 หนึ่ง! 15 00:00:48,882 --> 00:00:50,800 - อุซามิ โอยามะ - สอง 16 00:00:50,884 --> 00:00:51,718 ครับ 17 00:00:51,801 --> 00:00:53,511 สอง! 18 00:00:55,305 --> 00:00:56,639 มีอะไรครับ 19 00:00:56,723 --> 00:00:59,476 นิชินะน่ะ เขาโดนดินถล่มทับ 20 00:01:00,560 --> 00:01:01,603 เอ๊ะ 21 00:01:02,479 --> 00:01:04,731 จากรายงานของจ่าอากาศโทโมริโนะ 22 00:01:04,814 --> 00:01:07,484 ดินเกิดถล่มลงมาระหว่างกำลังดึงตัวขึ้น 23 00:01:08,151 --> 00:01:10,320 จ่าอากาศเอกนิชินะ 24 00:01:10,403 --> 00:01:12,405 และอาคารเรียนทั้งหลังถูกดินถล่มทับ 25 00:01:12,489 --> 00:01:14,532 ไม่มีสัญญาณตอบรับทางวิทยุ 26 00:01:14,616 --> 00:01:17,702 หน่วยที่ถูกส่งไปกำลังทำการค้นหาอยู่ 27 00:01:17,786 --> 00:01:19,621 แต่ยังไม่คืบหน้าเท่าไร 28 00:01:19,704 --> 00:01:20,789 นากาบายาชิกับคนอื่นๆ ล่ะครับ 29 00:01:20,872 --> 00:01:21,998 ผมสั่งให้กลับมาแล้ว 30 00:01:23,083 --> 00:01:25,460 จ่าอากาศโทซาเอกิ จ่าอากาศโทฮารางูจิ 31 00:01:25,543 --> 00:01:27,378 เตรียมตัวไปแทนสองคนนั้น และมุ่งหน้าไปที่เกิดเหตุ 32 00:01:27,462 --> 00:01:29,547 - ครับผม! - ส่วนพวกผู้ฝึกหัด 33 00:01:29,631 --> 00:01:30,799 หาจังหวะเวลาเหมาะๆ 34 00:01:31,424 --> 00:01:33,092 แล้วค่อยแจ้งพวกเขา จะได้ไม่เครียดกัน 35 00:01:33,802 --> 00:01:34,969 เข้าใจแล้วครับ 36 00:01:35,720 --> 00:01:37,639 ผมว่าเราควรหยุดพักการฝึกเอาไว้ก่อน 37 00:01:37,722 --> 00:01:39,766 - คิดว่าไง อุซามิ - ไม่ต้องครับ 38 00:01:39,849 --> 00:01:42,769 ถ้ายังทำการค้นหาอยู่ ก็ขอให้ทำการฝึกต่อเถอะครับ 39 00:01:46,731 --> 00:01:48,983 เดี๋ยวนะๆ 40 00:01:50,068 --> 00:01:52,320 นี่ไม่ได้คิดจะถอดใจกันใช่ไหม 41 00:01:53,571 --> 00:01:54,489 คุณอุซามิ 42 00:01:54,572 --> 00:01:56,783 นี่มันนิชินะเลยนะ 43 00:01:57,700 --> 00:02:00,120 หมอนั่นไม่มีทางตายหรอก 44 00:02:00,203 --> 00:02:01,371 ท่านผบ. 45 00:02:02,455 --> 00:02:05,542 ดูจากสถานการณ์แล้ว เราน่าจะต้องแจ้งครอบครัวเขาด้วย 46 00:02:07,919 --> 00:02:10,213 ช่วยอยู่ประจำฐานก่อน 47 00:02:10,296 --> 00:02:12,882 ทางเราจะคอยแจ้งความคืบหน้าไปให้ 48 00:02:13,967 --> 00:02:15,468 รบกวนด้วยนะครับ 49 00:02:17,000 --> 00:02:23,074 50 00:02:34,112 --> 00:02:35,238 เพื่อโบยบิน 51 00:02:35,321 --> 00:02:38,408 {\an8}พวกเรามีปีกใหญ่เพื่อโบยบิน! 52 00:02:38,491 --> 00:02:41,202 {\an8}เติบโตจากจุดเล็กๆ จนยิ่งใหญ่ 53 00:02:41,286 --> 00:02:43,705 เติบโตจากจุดเล็กๆ จนยิ่งใหญ่! 54 00:02:43,788 --> 00:02:46,875 ลับจิตใจและหัวใจให้แกร่ง 55 00:02:46,958 --> 00:02:49,752 ลับจิตใจและหัวใจให้แกร่ง! 56 00:02:49,836 --> 00:02:52,547 พายุเข้ามาเลย นรกเข้ามาเลย 57 00:02:52,630 --> 00:02:55,508 พายุเข้ามาเลย นรกเข้ามาเลย! 58 00:02:58,136 --> 00:03:00,221 เฮ้ย เป็นอะไรกัน อย่าว่อกแว่ก 59 00:03:00,305 --> 00:03:01,180 วิ่งไป 60 00:03:01,264 --> 00:03:02,307 ครับผม! 61 00:03:02,390 --> 00:03:03,641 เร็วเข้า 62 00:03:03,725 --> 00:03:06,144 พวกเรามีปีกใหญ่เพื่อโบยบิน 63 00:03:06,728 --> 00:03:09,981 นั่นภรรยาครูฝึกนิชินะใช่ไหม 64 00:03:10,064 --> 00:03:11,941 เหมือนจะมีเรื่องอะไรเลยแฮะ 65 00:03:12,483 --> 00:03:14,736 พวกครูฝึกก็ทำตัวแปลกๆ เหมือนกัน 66 00:03:14,819 --> 00:03:15,862 ดูจะเงียบกว่าปกติ 67 00:03:15,945 --> 00:03:18,531 แต่หัวหน้าครูฝึกดูปกติดีนะ 68 00:03:18,615 --> 00:03:20,700 แต่มันดูแปลกๆ จริงๆ นะ 69 00:03:25,204 --> 00:03:26,956 นี่ ดูนี่สิ 70 00:03:32,295 --> 00:03:34,422 {\an8}(เจ้าหน้าที่กองกำลังป้องกันตนเอง หายตัวไประหว่างออกกู้ภัย) 71 00:03:34,505 --> 00:03:38,593 {\an8}ถ้าครอบครัวของครูฝึกนิชินะอยู่ที่นี่ก็แปลว่า… 72 00:03:46,100 --> 00:03:47,352 ผู้ฝึกหัด 73 00:03:48,394 --> 00:03:49,520 เตรียมกระโดด 74 00:03:50,772 --> 00:03:53,775 ทำเหมือนตอนนี้อยู่บนท้องฟ้า ปฏิบัติให้เหมือนทำภารกิจจริงๆ 75 00:03:53,858 --> 00:03:55,652 - ครับผม! - โชจิ 76 00:03:56,277 --> 00:03:57,904 - ครับ - นายไปก่อน 77 00:03:57,987 --> 00:04:00,990 ครับผม หมวกกับสายรัดคอ ตรวจสอบแล้ว 78 00:04:01,074 --> 00:04:02,200 ถุงมือ สายรัด 79 00:04:02,283 --> 00:04:04,118 สายนิรภัย ตรวจสอบแล้ว อุปกรณ์อื่นๆ ตรวจสอบแล้ว 80 00:04:04,202 --> 00:04:05,703 - พร้อมปฏิบัติครับ - โอเค 81 00:04:05,787 --> 00:04:06,996 เปิดประตู 82 00:04:11,000 --> 00:04:12,418 เตรียมตะขอ 83 00:04:12,502 --> 00:04:15,797 เตรียมตะขอ 84 00:04:16,589 --> 00:04:17,924 ยึดตะขอ 85 00:04:20,593 --> 00:04:22,595 ทำอะไรของนาย มีสมาธิหน่อย 86 00:04:22,679 --> 00:04:23,930 ครับผม 87 00:04:25,932 --> 00:04:27,475 ปลดสายนิรภัย 88 00:04:31,854 --> 00:04:33,564 โชจิ 89 00:04:33,648 --> 00:04:36,651 - บอกให้ปลดสายนิรภัยไง - ครับผม 90 00:04:37,443 --> 00:04:38,611 ปลดสายนิรภัยแล้ว 91 00:04:40,863 --> 00:04:42,949 - เริ่มการดึงขึ้น - เริ่มการดึงขึ้น 92 00:04:47,704 --> 00:04:49,205 คอนโด 93 00:04:49,289 --> 00:04:51,082 มีสมาธิ ตั้งสติหน่อย 94 00:04:51,165 --> 00:04:52,250 ครับผม 95 00:04:57,130 --> 00:04:59,465 โชจิ ให้สัญญาณสิ 96 00:04:59,549 --> 00:05:01,342 อย่าทำเสียเวลา 97 00:05:01,926 --> 00:05:02,969 ครับผม 98 00:05:03,553 --> 00:05:06,723 ตรวจสอบการมองเห็น เจ้าหน้าที่กู้ภัย การปล่อยตัวเสร็จสิ้น 99 00:05:08,975 --> 00:05:11,102 หนูเห็นข่าวเรื่องอุบัติเหตุแล้ว 100 00:05:11,769 --> 00:05:13,479 แม่รู้เรื่องอะไรบ้างไหมคะ 101 00:05:16,649 --> 00:05:18,818 คนที่หายตัวไปคือ… 102 00:05:21,487 --> 00:05:22,947 นิชินะคุงน่ะ 103 00:05:25,033 --> 00:05:28,411 แม่ก็ไม่กล้าถามรายละเอียดเหมือนกัน 104 00:05:30,121 --> 00:05:32,915 แล้วพ่อล่ะ เป็นไงบ้าง 105 00:05:35,001 --> 00:05:36,419 ก็เหมือนเดิมค่ะ 106 00:05:39,047 --> 00:05:40,256 คิดว่านะ 107 00:05:43,551 --> 00:05:44,552 เหรอ 108 00:06:00,443 --> 00:06:02,236 - ทำได้ดีมาก - ขอบคุณมากครับ 109 00:06:02,320 --> 00:06:03,738 - อืม - ดีแล้วที่ไม่เป็นอะไร 110 00:06:15,166 --> 00:06:16,501 ทำได้ดีมาก 111 00:06:16,584 --> 00:06:17,627 - ฝากดูแลด้วย - ครับผม 112 00:06:20,588 --> 00:06:23,174 เกิน 72 ชั่วโมงแล้วนะ อุซามิ 113 00:06:25,510 --> 00:06:26,594 ครับ 114 00:06:29,472 --> 00:06:31,099 ฉันมีเรื่องจะมาประกาศ 115 00:06:32,100 --> 00:06:35,812 จ่าอากาศเอกนิชินะ เรนถูกดินถล่มทับ 116 00:06:35,895 --> 00:06:38,648 ระหว่างออกปฏิบัติภารกิจกู้ภัยที่จังหวัดนากาโนะ 117 00:06:38,731 --> 00:06:40,066 ปัจจุบันยังหาตัวไม่พบ 118 00:06:40,858 --> 00:06:42,485 เมื่อพิจารณาถึง… 119 00:06:42,568 --> 00:06:45,404 สภาพร่างกายและสภาพจิตใจของทุกคน 120 00:06:45,488 --> 00:06:47,198 จึงจะหยุดการฝึกซ้อมหนึ่งสัปดาห์ 121 00:06:52,203 --> 00:06:53,663 อย่าเพิ่งหมดหวัง 122 00:06:54,747 --> 00:06:55,832 ครับผม! 123 00:06:56,916 --> 00:06:57,959 เท่านี้แหละ 124 00:07:08,219 --> 00:07:09,887 (บทสัมภาษณ์) 125 00:07:12,807 --> 00:07:14,016 (บทสัมภาษณ์) 126 00:07:23,484 --> 00:07:24,694 กลับมาแล้วเหรอคะ 127 00:07:25,528 --> 00:07:26,529 ว่าไง 128 00:07:27,155 --> 00:07:28,156 พ่อกลับมาแล้ว 129 00:07:30,908 --> 00:07:31,993 ครูฝึกอุซามิ 130 00:07:33,327 --> 00:07:34,412 มีอะไร 131 00:07:36,289 --> 00:07:38,916 เรื่องที่ครูฝึกนิชินะหายตัวไปมันจริงหรือเปล่าคะ 132 00:07:41,919 --> 00:07:43,004 อื้ม 133 00:07:50,470 --> 00:07:52,680 เขาสอนหนูเยอะมากเลย 134 00:07:55,558 --> 00:07:58,603 หนูเริ่มจะเข้าใจแนวคิดของพลร่มกู้ภัยแล้ว 135 00:07:59,270 --> 00:08:02,064 แต่สุดท้ายหนูก็ยังมีคำถามเดิมตลอด 136 00:08:02,899 --> 00:08:04,734 ต่อให้จะฝึกกันหนักแค่ไหนก็ตาม 137 00:08:04,817 --> 00:08:07,945 สุดท้ายก็เอาชนะ ความโหดร้ายของธรรมชาติไม่ได้อยู่ดีใช่ไหมคะ 138 00:08:13,910 --> 00:08:17,705 ที่ต้องฝึกหนักขนาดนั้น ก็เพื่อให้รอดตายใช่ไหม 139 00:08:21,709 --> 00:08:23,044 พวกเรายังทำการค้นหาอยู่นะ 140 00:08:32,220 --> 00:08:33,429 ครับ 141 00:08:33,513 --> 00:08:36,015 (บ้านพักประจำฐานกองกำลังป้องกันตนเอง) 142 00:08:46,817 --> 00:08:47,902 นิชินะคุง 143 00:08:49,195 --> 00:08:50,696 ถูกประกาศว่าเสียชีวิตเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 144 00:08:51,948 --> 00:08:53,741 เวลา 14:47 น. 145 00:08:55,618 --> 00:08:58,746 ที่เขตคันนาซาวะ เมืองทาเคซะ จังหวัดนากาโนะ 146 00:09:00,373 --> 00:09:03,167 สาเหตุการเสียชีวิต มาจากอาการบาดเจ็บรุนแรงที่หน้าอก 147 00:09:04,168 --> 00:09:05,503 พวกเราได้ข้อมูลมาเท่านี้ครับ 148 00:09:11,217 --> 00:09:12,176 ค่ะ 149 00:09:17,932 --> 00:09:19,058 ฉันคิดไว้แล้ว… 150 00:09:19,850 --> 00:09:21,602 ว่าวันนี้จะต้องมาถึง 151 00:09:24,272 --> 00:09:25,314 แต่ก็… 152 00:09:25,898 --> 00:09:27,358 ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย 153 00:09:38,536 --> 00:09:39,870 ขอโทษนะคะ 154 00:10:02,727 --> 00:10:05,354 เมจัง เป็นยังไงบ้างน่ะ 155 00:10:05,438 --> 00:10:06,606 อ้อ 156 00:10:08,024 --> 00:10:10,359 ผมว่าเดี๋ยวก็น่าจะกลับไปหาครอบครัวแล้วละ 157 00:10:11,277 --> 00:10:13,821 คุณช่วยเธอหน่อยได้ไหม 158 00:10:15,906 --> 00:10:16,949 ได้ค่ะ 159 00:10:18,409 --> 00:10:20,411 ยูนะก็ติดต่อมาหาฉันเหมือนกัน 160 00:10:22,330 --> 00:10:23,372 ตั้งใจว่าจะไปช่วยอยู่แล้วละ 161 00:10:25,541 --> 00:10:26,584 ฝากด้วยนะ 162 00:10:50,900 --> 00:10:51,734 ฟุจิกิ 163 00:10:52,610 --> 00:10:53,611 ไหวหรือเปล่า 164 00:10:54,612 --> 00:10:55,655 ไหวค่ะ 165 00:11:15,883 --> 00:11:17,760 ป๊ะป๋า 166 00:11:19,970 --> 00:11:21,639 ป๊ะป๋า 167 00:11:21,722 --> 00:11:23,474 ว่าไง 168 00:11:23,557 --> 00:11:25,851 นี่ 169 00:11:25,935 --> 00:11:27,895 เป็นเด็กดีหรือเปล่าเนี่ย 170 00:11:27,978 --> 00:11:29,855 ครับ 171 00:11:37,571 --> 00:11:38,614 เฮ้ย 172 00:11:40,908 --> 00:11:42,118 ขอบคุณสำหรับความเหน็ดเหนื่อยครับ 173 00:11:46,205 --> 00:11:47,706 ดึกดื่นป่านนี้ออกมาทำอะไรตรงนี้ 174 00:11:50,543 --> 00:11:51,794 ผมพยายามนอนแล้ว 175 00:11:54,046 --> 00:11:54,922 แต่ก็ยังคิดไม่เลิก 176 00:11:58,676 --> 00:12:00,261 ผมรู้สึกเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ 177 00:12:00,803 --> 00:12:02,096 ถ้าไม่หาอะไรทำครับ 178 00:12:07,935 --> 00:12:09,019 คืนนี้พอได้แล้ว 179 00:12:11,730 --> 00:12:12,857 ครับผม 180 00:12:43,137 --> 00:12:46,182 พรุ่งนี้เราจะเริ่มกลับมาฝึกกันต่อ 181 00:12:47,725 --> 00:12:50,644 ทุกคนยังรู้สึกถึงเรื่องนี้อยู่ 182 00:12:51,562 --> 00:12:53,063 ค่อยเป็นค่อยไปหน่อยแล้วกัน 183 00:12:53,647 --> 00:12:55,107 สอนวิชาการไปก่อน 184 00:12:57,318 --> 00:12:58,235 ท่านผบ.ครับ 185 00:12:59,445 --> 00:13:02,448 ผมอยากทบทวนปฏิบัติการของนิชินะกับผู้ฝึกหัด 186 00:13:03,282 --> 00:13:04,617 คุณอุซามิ 187 00:13:05,576 --> 00:13:08,412 คุณนิชินะตายไปแล้วนะ 188 00:13:10,623 --> 00:13:13,501 แล้วจะทบทวนผลงานไม่ได้เลยหรือไง 189 00:13:14,710 --> 00:13:17,087 เรื่องนี้น่ะ มันคาตาผมเลย 190 00:13:17,171 --> 00:13:20,341 คุณนิชินะหายไปต่อหน้าต่อตาผม 191 00:13:20,424 --> 00:13:22,301 คุณตั้งใจจะพูดว่า 192 00:13:22,843 --> 00:13:26,096 เราควรทิ้งเด็กคนนั้นแทนใช่ไหม 193 00:13:30,809 --> 00:13:32,436 ฉันผิดเองค่ะ 194 00:13:37,399 --> 00:13:38,609 จ่าอากาศโทโมริโนะ 195 00:13:41,320 --> 00:13:42,446 นากาบายาชิ 196 00:13:44,490 --> 00:13:46,992 ในการปฏิบัติงานจริง มันไม่มีคำตอบถูกผิดหรอก 197 00:13:48,244 --> 00:13:50,538 นั่นคือสิ่งที่ผมอยากให้พวกเขาคิดเอาไว้ 198 00:13:50,621 --> 00:13:54,208 การตายของนิชินะ มันสะเทือนใจพวกผู้ฝึกหัดมากนะ 199 00:13:54,291 --> 00:13:56,377 สภาพจิตใจของพวกเขาควรสำคัญที่สุดไม่ใช่เหรอ 200 00:13:56,460 --> 00:13:58,337 งั้นจะให้เราบอกว่าเขาทำเต็มที่แล้ว 201 00:13:58,420 --> 00:14:00,130 ทำตัวเศร้าโศก แล้วก็เดินหน้าต่องั้นเหรอ 202 00:14:01,966 --> 00:14:03,592 แกล้งทำเป็นว่า… 203 00:14:04,969 --> 00:14:06,637 ตัวเองไม่เป็นอะไร 204 00:14:07,429 --> 00:14:08,973 แล้วก็กลับไปฝึกเหรอครับ 205 00:14:11,183 --> 00:14:13,769 ตอนนี้พวกเขาได้รู้แล้วว่ามันมีความหมายยังไง 206 00:14:13,852 --> 00:14:15,604 เวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับความเป็นตาย 207 00:14:16,772 --> 00:14:18,232 ผมอยากให้พวกเขาคิดเอาไว้ 208 00:14:21,026 --> 00:14:22,194 ต้องให้พวกเขาได้เปล่งเสียง 209 00:14:22,945 --> 00:14:24,572 ได้เผชิญหน้ากับความกลัวและความเจ็บปวด 210 00:14:25,364 --> 00:14:27,241 ก่อนที่พวกเขาจะลืมมันซะ 211 00:14:29,535 --> 00:14:30,828 สักวันนึง 212 00:14:32,079 --> 00:14:34,248 พวกเขาก็จะต้องออกไปปฏิบัติภารกิจของจริง 213 00:14:36,792 --> 00:14:38,085 ประสบการณ์ในครั้งนี้… 214 00:14:39,211 --> 00:14:40,713 จะสูญเปล่าไม่ได้เด็ดขาด 215 00:14:46,468 --> 00:14:47,595 แล้วก็… 216 00:14:49,179 --> 00:14:51,098 เพื่อตัวนิชินะเองด้วย 217 00:14:53,934 --> 00:14:55,269 ผมคิดอย่างนี้ครับ 218 00:14:57,855 --> 00:15:00,107 ผมไม่รู้นะว่าสิ่งที่คุณคิด 219 00:15:01,233 --> 00:15:02,359 จะสื่อไปถึงพวกเขาไหม 220 00:15:04,862 --> 00:15:06,697 ต่อให้ผมคิดอยู่คนเดียวก็ไม่เป็นไร 221 00:15:09,033 --> 00:15:09,867 นั่งลง 222 00:15:18,334 --> 00:15:21,879 ฉันว่าพวกนายคงได้ข่าวกันแล้ว 223 00:15:23,964 --> 00:15:25,257 ร่างของครูฝึกนิชินะ 224 00:15:25,799 --> 00:15:28,761 ถูกพบอยู่ใต้กองดินถล่ม 225 00:15:29,970 --> 00:15:31,889 เขาได้รับการยืนยันแล้วว่าเสียชีวิต 226 00:15:33,140 --> 00:15:34,224 พวกเรา… 227 00:15:35,434 --> 00:15:37,227 จะทบทวนปฏิบัติการกู้ชีพ… 228 00:15:37,811 --> 00:15:38,854 ในครั้งนี้กัน 229 00:15:40,272 --> 00:15:41,523 เดี๋ยวสิครับ หัวหน้าครูฝึก 230 00:15:41,607 --> 00:15:43,776 ทำไมต้องทำแบบนี้ตอนนี้ด้วย 231 00:15:43,859 --> 00:15:45,235 หัวหน้าครูฝึกพูดอยู่นะ 232 00:15:48,530 --> 00:15:49,990 วันที่ 12 สิงหาคม 233 00:15:51,283 --> 00:15:52,868 เวลา 12:30 น. 234 00:15:53,661 --> 00:15:57,873 เฮลิคอปเตอร์ไปถึงโรงเรียน จุดที่พบผู้ประสบภัย 235 00:15:59,416 --> 00:16:01,710 นิชินะและนากาบายาชิ 236 00:16:01,794 --> 00:16:04,004 โรยตัวลงไปทำภารกิจออกสำรวจ 237 00:16:05,297 --> 00:16:10,678 ภาพทั้งหมดถูกบันทึกไว้ ด้วยกล้องติดตัวของพวกเขา 238 00:16:11,553 --> 00:16:13,764 เป็นอะไรหรือเปล่าครับ 239 00:16:14,264 --> 00:16:15,182 เป็นอะไรไหมครับ 240 00:16:15,265 --> 00:16:17,059 - พบผู้ประสบภัยแล้ว - ได้ยินผมไหมครับ 241 00:16:17,142 --> 00:16:21,188 ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้ยินเสียงภูเขาสะเทือน 242 00:16:21,271 --> 00:16:22,606 ผมจะขยับแขนนะ 243 00:16:24,942 --> 00:16:26,068 มารับตัวด่วน 244 00:16:26,151 --> 00:16:27,236 รับทราบ 245 00:16:27,319 --> 00:16:30,322 ผมจะพยุงให้นั่งนะครับ หนึ่ง สอง สาม 246 00:16:30,406 --> 00:16:32,741 {\an8}(กล้องติดตัวนากาบายาชิ) 247 00:16:32,825 --> 00:16:34,493 {\an8}คุณนิชินะ ทำอะไรอยู่ครับ 248 00:16:36,954 --> 00:16:37,871 ณ ตอนนั้นเอง 249 00:16:39,456 --> 00:16:41,000 เขาก็ได้ยินเสียงผู้ประสบภัย 250 00:16:42,292 --> 00:16:44,086 มีเสียงเด็กผู้หญิงร้องไห้อยู่ใกล้ๆ 251 00:16:44,169 --> 00:16:46,296 มีคนรอดชีวิตอยู่ในตึกอีก 252 00:16:47,381 --> 00:16:49,091 นิชินะตัดสินใจเลือก 253 00:16:50,134 --> 00:16:51,552 เขาเข้าไปตามหาเด็กคนนั้น 254 00:16:52,511 --> 00:16:54,263 เธอร้องขอความช่วยเหลือ 255 00:16:56,140 --> 00:16:58,267 ร้องออกมาเพราะเธอไม่อยากตาย 256 00:16:58,350 --> 00:16:59,685 อดทนไว้นะ 257 00:16:59,768 --> 00:17:01,895 อยู่ตรงไหนกันนะ 258 00:17:03,939 --> 00:17:04,898 นี่ 259 00:17:04,982 --> 00:17:06,275 ฉันจะช่วยหนูออกไปเอง 260 00:17:06,358 --> 00:17:08,152 มานี่ จับมือฉันถึงไหม 261 00:17:10,904 --> 00:17:12,281 นากาบายาชิ 262 00:17:12,364 --> 00:17:15,534 เดี๋ยวก่อน เด็กตัวไม่หนักมาก ยกขึ้นไปพร้อมกันสามคนทีเดียวเลยก็ได้ 263 00:17:18,454 --> 00:17:20,414 {\an8}(กล้องติดตัวนากาบายาชิ) 264 00:17:20,497 --> 00:17:22,041 {\an8}พ่อกับลูกสาว 265 00:17:22,624 --> 00:17:24,293 ถูกนำตัวออกมาได้สำเร็จ 266 00:17:25,919 --> 00:17:28,922 ดึงขึ้นอีก 267 00:17:29,006 --> 00:17:30,382 ดึงขึ้นอีก 268 00:17:31,425 --> 00:17:32,676 เสร็จสิ้น 269 00:17:33,302 --> 00:17:36,972 คุณนิชินะ 270 00:17:38,057 --> 00:17:39,558 ไม่ว่ายังไง… 271 00:17:40,142 --> 00:17:43,520 พวกเราก็ต้องรอดชีวิตกลับมาให้ได้ 272 00:17:45,355 --> 00:17:46,565 หัวหน้าครูฝึกครับ 273 00:17:46,648 --> 00:17:48,650 ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม 274 00:17:49,526 --> 00:17:50,652 ว่ามา 275 00:17:52,863 --> 00:17:56,533 ผมยังไม่เข้าใจอยู่ดี คุณกำลังจะบอกว่า 276 00:17:57,534 --> 00:18:01,205 ครูฝึกนิชินะ ตัดสินใจผิดพลาดที่ไปช่วยเด็กเหรอครับ 277 00:18:01,288 --> 00:18:02,456 ฉันไม่ได้จะสื่อแบบนั้น 278 00:18:03,040 --> 00:18:03,916 แต่ว่า… 279 00:18:05,042 --> 00:18:07,753 เมื่อเขาได้ยินเสียงภูเขาสะเทือน ต้องรู้อยู่แล้วว่าอาจมีดินถล่มซ้ำ 280 00:18:09,046 --> 00:18:10,047 แล้ว… 281 00:18:12,007 --> 00:18:13,634 จะให้เขาทำยังไงล่ะครับ 282 00:18:13,717 --> 00:18:15,803 คอนโด หยุดเถอะ 283 00:18:15,886 --> 00:18:17,179 ไม่ต้อง ให้เขาพูดเถอะ 284 00:18:18,222 --> 00:18:20,140 ถ้าสุดท้ายแล้วเขาช่วยชีวิตไว้ได้ 285 00:18:20,808 --> 00:18:23,185 ผมก็ไม่คิดว่ามันผิดพลาดอะไรครับ 286 00:18:23,685 --> 00:18:25,687 แต่สุดท้ายครูฝึกนิชินะก็ตายนะ 287 00:18:29,066 --> 00:18:30,901 ลูกเขาเพิ่งจะคลอดเอง 288 00:18:31,860 --> 00:18:34,363 - เขาไม่ควรจะ… - ถ้างั้น 289 00:18:34,905 --> 00:18:36,323 จุดประสงค์ของหน้าที่เรามันคืออะไรล่ะ 290 00:18:36,406 --> 00:18:37,491 ซาวาอิ 291 00:18:38,325 --> 00:18:41,954 คุณโชจิหมายความว่า ความปลอดภัยต้องมาก่อนนะ 292 00:18:42,037 --> 00:18:44,081 ครูฝึกนิชินะได้ยินเสียงเด็กคนนั้นร้อง 293 00:18:45,374 --> 00:18:49,128 ถ้าไม่ไปช่วย แล้วจะเรียกตัวเองว่าพลร่มกู้ภัยได้ไง 294 00:18:49,211 --> 00:18:52,131 นายนี่มัน… ไม่มองความเป็นจริงเลยเหรอ 295 00:18:52,214 --> 00:18:53,507 แล้วครอบครัวเขาจะอยู่ยังไง 296 00:18:53,590 --> 00:18:56,051 - เด็กที่เขาช่วยไว้ก็มีครอบครัวนะ - พอเถอะ 297 00:18:56,635 --> 00:18:58,846 เรื่องแบบนี้พวกเราตัดสินใจไม่ได้หรอก 298 00:18:58,929 --> 00:18:59,972 ผมก็ไม่ชอบเหมือนกัน 299 00:19:00,055 --> 00:19:02,432 ผมไม่อยากต้องมานั่งคิด 300 00:19:02,516 --> 00:19:04,017 ว่าที่คุณนิชินะทำมันผิดหรือถูก 301 00:19:04,101 --> 00:19:05,394 เรื่องนี้ไม่คิดไม่ได้ 302 00:19:10,065 --> 00:19:11,191 โชจิ 303 00:19:12,151 --> 00:19:13,277 ครับ 304 00:19:15,863 --> 00:19:19,408 ระหว่างฝึกซ้อมก่อนบินจริง นายยึดตะขอช้ามาก 305 00:19:21,535 --> 00:19:23,537 - แล้วก็คอนโด - ครับ 306 00:19:24,037 --> 00:19:27,040 นายละเลยหน้าที่ตอนโชจิโรยตัว 307 00:19:28,125 --> 00:19:30,794 ฉันสอนแล้วว่า ทุกคนบนเครื่องมีหน้าที่ตรวจสอบความปลอดภัย 308 00:19:33,630 --> 00:19:38,343 การตัดสินใจเล็กๆ น้อยๆ ส่งผลต่อผลลัพธ์ทั้งนั้น 309 00:19:40,387 --> 00:19:41,805 ถ้าเราผูกเชือกรองเท้า… 310 00:19:42,639 --> 00:19:44,933 เร็วขึ้นสักสิบวินาที 311 00:19:46,894 --> 00:19:48,937 ถ้าเราหาพวกเขาเจอเร็วกว่านี้สักห้าวินาที 312 00:19:50,272 --> 00:19:52,524 ถ้าประตูเปิดเร็วกว่านี้สักหนึ่งวินาที 313 00:19:54,943 --> 00:19:56,528 เอาเวลาพวกนี้มารวมกัน 314 00:19:57,905 --> 00:20:00,532 เราอาจประหยัดไปได้อีกหนึ่งนาที 315 00:20:02,618 --> 00:20:03,827 แค่หนึ่งนาทีนั้น 316 00:20:04,786 --> 00:20:06,496 อะไรๆ ก็อาจเปลี่ยนแปลงได้ 317 00:20:12,794 --> 00:20:14,296 พวกเราฝึกซ้อมกัน 318 00:20:15,589 --> 00:20:16,798 เพื่อจะได้ช่วยสักสิบชีวิต 319 00:20:17,549 --> 00:20:18,467 ไม่สิ… 320 00:20:19,843 --> 00:20:22,179 บางทีก็ถึง 50 ชีวิตด้วยซ้ำ 321 00:20:23,430 --> 00:20:24,348 ดังนั้น… 322 00:20:26,225 --> 00:20:28,143 พวกเราควรเอาชีวิตตัวเอง 323 00:20:28,769 --> 00:20:30,270 ไปเสี่ยงตาย 324 00:20:31,355 --> 00:20:33,232 เพื่ออีกแค่หนึ่งชีวิตไหม 325 00:20:35,234 --> 00:20:36,902 เส้นแบ่งของเรื่องนี้ 326 00:20:38,028 --> 00:20:39,446 มันควรอยู่ตรงไหน 327 00:20:41,782 --> 00:20:43,242 แม้แต่ครูฝึกอย่างพวกเรา 328 00:20:44,660 --> 00:20:46,620 ก็ช่วยชีวิตคนไว้ไม่ได้ทั้งหมด 329 00:20:47,955 --> 00:20:51,667 พวกเราต่างก็เคยสูญเสียทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องกันมาแล้ว 330 00:20:54,211 --> 00:20:55,545 รอบนี้เราเสียนิชินะไป 331 00:21:01,301 --> 00:21:02,594 อีกสิบปีต่อจากนี้… 332 00:21:03,762 --> 00:21:04,972 ยี่สิบปีต่อจากนี้… 333 00:21:07,057 --> 00:21:09,977 พวกนายจะมองย้อนกลับมา ถึงชีวิตที่พวกนายช่วยไว้ไม่ได้ 334 00:21:11,979 --> 00:21:15,524 และเมื่อถึงเวลานั้น พวกนายจะคิดยังไงล่ะ 335 00:21:17,818 --> 00:21:19,736 ธรรมชาตินั้นโหดร้าย 336 00:21:21,071 --> 00:21:22,406 พวกเราถึงต้องฝึกกันทุกวัน 337 00:21:23,073 --> 00:21:24,491 เพื่อจำลองสถานการณ์จริง 338 00:21:24,574 --> 00:21:27,119 เราจะได้ตัดสินใจกันได้อย่างเหมาะสม 339 00:21:28,578 --> 00:21:29,830 เราไม่ต้องการ… 340 00:21:31,164 --> 00:21:32,457 คำตอบที่ดีกว่าหรอก 341 00:21:33,792 --> 00:21:35,961 เราต้องการแค่คำตอบที่ดีที่สุดเท่านั้น 342 00:21:36,044 --> 00:21:37,129 เพราะฉะนั้น… 343 00:21:39,548 --> 00:21:41,258 ไม่ว่ามันจะเจ็บปวดสักแค่ไหน 344 00:21:43,385 --> 00:21:45,053 อย่าได้หยุดคิดถึงมัน 345 00:21:57,316 --> 00:21:58,692 (หน่วยฝึกอบรม กองบินกู้ภัยทางอากาศ) 346 00:21:58,775 --> 00:22:01,445 เหมือนตอนที่ผมเคยเห็นคุณ แล้วอยากเป็นพลร่มกู้ภัยด้วยเลย 347 00:22:02,237 --> 00:22:05,741 ผมอยากสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้ฝึกหัดบ้าง 348 00:22:05,824 --> 00:22:07,993 อยู่หน่วยฝึกอบรมมันก็ดีอยู่หรอกนะ 349 00:22:08,076 --> 00:22:10,620 แต่สอนเด็กเนี่ยเหนื่อยเป็นบ้า 350 00:22:11,288 --> 00:22:14,541 นายไม่รู้หรอกว่า ความรู้สึกจะส่งถึงพวกเขาหรือเปล่า 351 00:22:14,624 --> 00:22:16,543 นั่นไงล่ะ 352 00:22:16,626 --> 00:22:17,669 หา 353 00:22:17,753 --> 00:22:19,713 ต่อให้ผมคิดอยู่ฝ่ายเดียวก็ไม่เป็นไร 354 00:22:33,935 --> 00:22:36,938 {\an8}(นิชินะ เรน) 355 00:22:44,488 --> 00:22:47,491 คุณเมคะ ตู้ลิ้นชักขนไปอย่างนี้เลยเหรอ 356 00:22:48,075 --> 00:22:50,619 แปะเทปปิดไว้ไม่ให้ลิ้นชักไหลออกมาก็พอแล้วค่ะ 357 00:22:50,702 --> 00:22:52,454 - ได้ค่ะ - ขอบใจนะ 358 00:22:52,537 --> 00:22:54,372 ชั้นวางอันนี้เอาไปด้วยไหมครับ 359 00:22:54,456 --> 00:22:57,042 - ไม่เอาค่ะ ไม่ต้องใช้แล้ว - ครับ 360 00:23:00,837 --> 00:23:03,090 ขยันขันแข็งเชียวนะ 361 00:23:03,882 --> 00:23:06,551 - ครับ - บรื้นๆ 362 00:23:06,635 --> 00:23:10,180 โชจัง อย่าไปเกะกะคนอื่นเขาสิลูก 363 00:23:11,264 --> 00:23:14,392 นี่ พ่อ มาดูโชจัง… 364 00:23:15,102 --> 00:23:17,729 บรื้นๆ 365 00:23:20,232 --> 00:23:23,360 โชทาโร่คุง ไปสวนสาธารณะกับป้าไหม 366 00:23:24,194 --> 00:23:26,738 ไม่ต้องหรอก 367 00:23:26,822 --> 00:23:28,406 คุณอยู่ที่นี่เถอะ 368 00:23:29,908 --> 00:23:30,742 ไปกับลุงดีกว่า 369 00:23:30,826 --> 00:23:32,410 - ครับ - ไปกันเลย 370 00:23:32,494 --> 00:23:33,995 - ขอบคุณนะคะ - หา 371 00:23:34,079 --> 00:23:35,914 ไม่เป็นไรหรอก 372 00:23:36,915 --> 00:23:38,750 ใช้งานหมอนี่ได้เต็มที่เลยนะครับ 373 00:23:38,834 --> 00:23:41,044 แล้วก็สองคนนั้นด้วย 374 00:23:41,128 --> 00:23:42,337 ฮะ 375 00:23:42,420 --> 00:23:43,588 พวกนี้เวลาว่างเยอะครับ 376 00:23:43,672 --> 00:23:45,423 หนูไม่ได้มาฆ่าเวลาเล่นๆ ซะหน่อย 377 00:23:45,507 --> 00:23:47,968 ไปกันดีกว่าโชทาโร่ อันนี้ไว้บ้านเนอะ 378 00:23:48,552 --> 00:23:51,596 เอาละ ไปเที่ยวสวนสาธารณะกัน 379 00:24:00,105 --> 00:24:01,314 อยากเล่นสไลเดอร์ไหม 380 00:24:03,859 --> 00:24:04,943 เอ้า 381 00:24:07,696 --> 00:24:09,906 พร้อมนะ เอาเลย 382 00:24:11,116 --> 00:24:12,075 ว้าว 383 00:24:14,911 --> 00:24:16,121 ลุงครับ 384 00:24:18,290 --> 00:24:21,251 พ่อไปสวรรค์แล้วจริงๆ เหรอ 385 00:24:23,044 --> 00:24:24,004 หืม 386 00:24:25,255 --> 00:24:26,256 อื้ม 387 00:24:26,798 --> 00:24:29,301 สวรรค์นี่อยู่ตรงไหนเหรอ 388 00:24:38,935 --> 00:24:40,228 สวรรค์น่ะ… 389 00:24:42,856 --> 00:24:43,857 อยู่ในนี้ไง 390 00:25:08,590 --> 00:25:10,508 ผมขอตัวก่อนนะครับ 391 00:25:11,218 --> 00:25:13,303 ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ 392 00:25:13,386 --> 00:25:14,554 ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อย 393 00:25:15,305 --> 00:25:16,556 โชคดีกับการฝึกนะ 394 00:25:16,640 --> 00:25:17,682 ครับผม 395 00:25:24,898 --> 00:25:28,985 คุณอุซามิมาพร้อมกับท่านผบ.ค่ะ 396 00:25:38,370 --> 00:25:39,412 พวกเขา… 397 00:25:41,581 --> 00:25:42,624 พวกเขา… 398 00:25:47,587 --> 00:25:49,631 มองรูปนี้ไม่หยุดเลย 399 00:26:00,183 --> 00:26:01,518 เขาชอบพูดว่า 400 00:26:05,105 --> 00:26:06,982 “เราจะขึ้นบินอีกแล้ว” 401 00:26:27,752 --> 00:26:29,045 โชจิ 402 00:26:31,965 --> 00:26:33,925 โทษทีนะ แต่วันนี้เราจะลงน้ำกันอีกรอบ 403 00:26:37,095 --> 00:26:40,140 ไม่ว่ายังไง ก็ต้องขึ้นจากน้ำเพื่อคนที่บ้านให้ได้ 404 00:26:53,987 --> 00:26:55,196 ฮาเซเบะ 405 00:26:56,031 --> 00:26:58,199 ความกลัวมันเป็นเรื่องธรรมชาติ 406 00:26:59,659 --> 00:27:01,786 สิ่งเดียวที่จะทำให้ผ่านไปได้คือความกล้า 407 00:27:04,331 --> 00:27:06,833 นายหนีตัวเองไม่ได้หรอกนะ 408 00:27:38,907 --> 00:27:41,034 ชักจะน่าสนใจซะแล้วสิ 409 00:27:41,117 --> 00:27:43,912 ครูฝึกปะทะผู้ฝึกหัด 410 00:27:43,995 --> 00:27:47,165 - เข้ามาเลย - มาเลย 411 00:27:47,749 --> 00:27:48,708 ลุย! 412 00:27:48,792 --> 00:27:50,794 มาเลย 413 00:27:50,877 --> 00:27:53,004 มีแรงกันแค่นี้หรือไง 414 00:27:53,880 --> 00:27:55,006 ฉันน่ะ… 415 00:27:55,882 --> 00:27:57,759 คิดถึงแต่ตัวเอง 416 00:27:59,260 --> 00:28:01,221 มัวแต่เป็นห่วงเรื่องที่ต้องทิ้งครอบครัว 417 00:28:04,265 --> 00:28:05,141 แต่ว่า… 418 00:28:06,393 --> 00:28:07,977 คนที่พวกเราช่วยไว้… 419 00:28:08,978 --> 00:28:10,939 และพวกเราทุกคนต่างก็มีครอบครัวกันทั้งนั้น 420 00:28:12,565 --> 00:28:16,069 ไม่มีคำตอบชัดเจนหรอกว่าอะไรกันแน่ที่สำคัญกว่ากัน 421 00:28:17,362 --> 00:28:19,114 เหมือนกับที่หัวหน้าครูฝึกพูดเอาไว้ 422 00:28:20,281 --> 00:28:22,158 ยังไงเราก็ห้ามหยุดคิด 423 00:28:23,243 --> 00:28:26,579 และถ้าเราไม่ทำแบบนั้น ก็หมายความว่าเราควรออกไป 424 00:28:27,956 --> 00:28:28,873 อืม 425 00:28:32,127 --> 00:28:34,796 ถ้างั้น เรามาทำแบบนั้นกันไหม 426 00:28:49,477 --> 00:28:52,605 ตะโกนให้มันดังๆ หน่อย 427 00:28:52,689 --> 00:28:54,774 ยังมีแรงกันอยู่นี่ 428 00:28:55,817 --> 00:28:57,110 ผ่านมันไปด้วยกันให้ได้ 429 00:28:57,193 --> 00:28:58,611 เอาเลย 430 00:29:01,281 --> 00:29:03,324 พีเจ… 431 00:29:03,825 --> 00:29:07,495 ลุย! 432 00:29:07,579 --> 00:29:08,496 เร็วเข้า 433 00:29:19,424 --> 00:29:21,176 พลร่มกู้ภัย รุ่น 65 434 00:29:21,259 --> 00:29:22,802 ผู้ฝึกหัดทั้งหกคน ขึ้นฮ.แล้วครับ 435 00:29:22,886 --> 00:29:24,721 เอาละ ไปได้ 436 00:29:24,804 --> 00:29:25,889 ครับผม! 437 00:29:34,105 --> 00:29:35,482 ถึงที่หมายแล้ว 438 00:29:35,565 --> 00:29:38,777 หมวก แว่น สายรัดคอ ตรวจสอบแล้ว ถุงมือ 439 00:29:39,360 --> 00:29:41,237 สายนิรภัย ตรวจสอบแล้ว พร้อมปฏิบัติ 440 00:29:41,321 --> 00:29:42,739 โอเค 441 00:29:42,822 --> 00:29:43,948 เปิดประตู 442 00:29:54,584 --> 00:29:56,085 คอนโด ไปได้ 443 00:29:56,169 --> 00:29:57,170 ครับผม 444 00:30:07,514 --> 00:30:09,098 ฮาเซเบะ ไม่ต้องกลัว 445 00:30:09,182 --> 00:30:11,059 ครับผม กระโดด 446 00:30:11,142 --> 00:30:12,769 เริ่มโรยตัว 447 00:30:13,853 --> 00:30:15,605 โรยตัวลง 448 00:30:15,688 --> 00:30:17,315 โรยตัวลง 449 00:30:41,422 --> 00:30:43,424 ฮาเซเบะ วันนี้นายไม่กลัวเลยนะ 450 00:30:43,508 --> 00:30:44,717 ท่าทางจะหายกลัวแล้วละสิ 451 00:30:44,801 --> 00:30:47,720 สงสัยหายกลัวความสูงตอนขึ้นไปบนดาดฟ้ามั้ง 452 00:30:49,180 --> 00:30:50,265 ทุกคน 453 00:30:59,107 --> 00:31:01,359 มีเรื่องที่ผมคิดมาสักพักแล้ว 454 00:31:03,069 --> 00:31:04,279 อยากคุยเรื่องอะไร 455 00:31:06,072 --> 00:31:07,115 ผมขอ… 456 00:31:09,117 --> 00:31:10,910 ลาออกจากโครงการฝึกอบรมพลร่มกู้ภัยครับ 457 00:31:21,796 --> 00:31:22,881 นี่มันเพราะ… 458 00:31:23,548 --> 00:31:25,216 การตายของนิชินะใช่ไหม 459 00:31:26,050 --> 00:31:27,051 ไม่ครับ 460 00:31:27,677 --> 00:31:30,346 เพราะความสามารถของผม ไม่สามารถช่วยเหลือใครได้ 461 00:31:30,972 --> 00:31:33,308 มีแต่จะทำให้ตัวเองและเพื่อนๆ เป็นอันตรายครับ 462 00:31:36,603 --> 00:31:37,645 แต่ว่า… 463 00:31:39,230 --> 00:31:42,358 ผมเริ่มเข้าใจ ความหมายของการช่วยเหลือผู้อื่นแล้วครับ 464 00:31:44,027 --> 00:31:45,737 แล้วทำไมถึงถอดใจเลิกเป็นพลร่มกู้ภัยล่ะ 465 00:31:47,739 --> 00:31:49,365 ผมไม่อยากเป็นพลร่มกู้ภัยครับ 466 00:31:50,408 --> 00:31:54,162 ผมชื่นชมคุณอุซามิในฐานะอาจารย์ 467 00:31:57,290 --> 00:32:00,168 ผมตั้งใจว่าจะกลับไปเรียนมหาวิทยาลัย ให้ได้ใบอนุญาตสอนหนังสือครับ 468 00:32:01,169 --> 00:32:02,712 ผมอยากเจอคนที่มีปัญหา 469 00:32:03,296 --> 00:32:05,298 แล้วช่วยพวกเขาด้วยวิธีของผมเองครับ 470 00:32:06,591 --> 00:32:08,217 ผมคิดว่าการทำแบบนี้เท่ากับ… 471 00:32:09,427 --> 00:32:10,970 การช่วยชีวิตคนเหมือนกัน 472 00:32:12,055 --> 00:32:13,640 ถ้านายจะเอาอย่างนี้จริงๆ 473 00:32:15,683 --> 00:32:17,393 ฉันก็เคารพการตัดสินใจของนายนะ 474 00:32:20,438 --> 00:32:22,774 แต่ฉันจะบอกอะไรนายไว้อย่าง 475 00:32:26,819 --> 00:32:28,529 วิธีการสอนของฉัน 476 00:32:29,322 --> 00:32:31,574 ใช้ในโลกภายนอกไม่ได้หรอกนะ 477 00:32:34,619 --> 00:32:36,079 อย่าทำตามล่ะ 478 00:32:37,330 --> 00:32:39,040 ผมไม่ทำตามแน่นอนครับ 479 00:32:41,459 --> 00:32:43,461 แต่สำหรับผม ครูฝึกอุซามิคู่ควรกับคำว่า 480 00:32:45,421 --> 00:32:46,547 “ทำได้ดีมาก” 481 00:32:52,804 --> 00:32:53,846 สู้เขาล่ะ 482 00:32:56,766 --> 00:32:57,600 ครับ 483 00:33:00,395 --> 00:33:02,063 มีอะไรกันเหรอ 484 00:33:03,523 --> 00:33:05,817 พวกเขาจะพานิชินะคุงขึ้นบินเป็นครั้งสุดท้ายน่ะ 485 00:33:07,276 --> 00:33:10,905 อุซามิคงอยากปฏิบัติภารกิจ กับสองคนนั้นเป็นครั้งสุดท้ายน่ะ 486 00:33:10,989 --> 00:33:12,240 ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่ว่า… 487 00:33:13,825 --> 00:33:16,577 พันจ่าอากาศโทอุซามิ เป็นคนคิดไอเดียนี้ขึ้นมาเองเลย 488 00:33:18,246 --> 00:33:21,040 ได้ยินไหม แย่จริงๆ เลยพ่อเธอเนี่ย 489 00:33:21,749 --> 00:33:22,875 ขอโทษด้วยนะคะ 490 00:33:25,586 --> 00:33:26,838 คุณอุซามิ 491 00:33:32,844 --> 00:33:34,012 ฝากด้วยนะคะ 492 00:33:37,223 --> 00:33:38,474 ขอตัวนะครับ 493 00:33:51,029 --> 00:33:53,614 (กองกำลังป้องกันตนเองทางอากาศญี่ปุ่น) 494 00:33:57,744 --> 00:33:58,828 คุณนิชินะ 495 00:34:01,247 --> 00:34:02,206 ขึ้นบินแล้วนะคะ 496 00:34:05,418 --> 00:34:06,586 ทั้งหมด ตรง 497 00:34:08,129 --> 00:34:09,088 วันทยหัตถ์ 498 00:34:13,384 --> 00:34:14,677 พักได้ 499 00:34:28,524 --> 00:34:30,234 นี่คือครอบครัวที่คุณนิชินะช่วยเอาไว้ครับ 500 00:34:31,360 --> 00:34:32,445 ขอโทษด้วยนะครับ 501 00:34:33,863 --> 00:34:35,907 เราได้ข่าวว่าเจ้าหน้าที่กู้ภัยคนที่ช่วยพวกเราไว้ 502 00:34:36,949 --> 00:34:38,451 ก็มีลูกเล็กเหมือนกัน 503 00:34:42,538 --> 00:34:44,082 พวกเราไม่รู้จะพูดยังไงดี 504 00:34:50,171 --> 00:34:52,632 เขาบอกว่า “มองหน้าป๊ะป๋าไว้นะ” 505 00:34:57,053 --> 00:34:58,763 ไม่เป็นไรแล้วนะ 506 00:35:01,224 --> 00:35:02,350 ไม่เป็นไรแล้วๆ 507 00:35:02,433 --> 00:35:04,268 ป๊ะป๋าก็อยู่นี่ไง เห็นไหม 508 00:35:04,352 --> 00:35:08,648 ป๊ะป๋าตายแน่เลย 509 00:35:09,315 --> 00:35:13,486 ไม่มีทางที่ป๊ะป๋าจะทิ้งหนูไว้หรอก 510 00:35:13,569 --> 00:35:16,739 เขาไม่มีทางทิ้งหนูอยู่แล้ว 511 00:35:17,532 --> 00:35:21,702 ดังนั้นก็อย่าทิ้งป๊ะป๋าไว้คนเดียวนะ 512 00:35:25,873 --> 00:35:30,002 โอเคนะ ตอนที่หนูขึ้นไป 513 00:35:30,086 --> 00:35:31,420 ถ้าหนูกลัว 514 00:35:31,504 --> 00:35:34,590 ก็มองหน้าป๊ะป๋าเอาไว้นะลูก 515 00:35:35,174 --> 00:35:38,427 อย่ามองข้างล่าง อย่ามองไปรอบๆ 516 00:35:38,511 --> 00:35:42,682 พอได้ยินว่า “ช่วยเหลือเสร็จสิ้น” แปลว่าหมดช่วงน่ากลัวแล้ว 517 00:35:42,765 --> 00:35:44,600 พอหนูลืมตาขึ้นมา 518 00:35:44,684 --> 00:35:48,104 หนูจะอยู่ในเฮลิคอปเตอร์กับป๊ะป๋าแล้ว 519 00:35:49,105 --> 00:35:50,398 ง่ายๆ ใช่ไหม 520 00:35:51,983 --> 00:35:54,735 แล้วคุณอยู่คนเดียวจะไม่เป็นไรเหรอคะ 521 00:35:56,445 --> 00:35:58,531 ไม่เป็นไรอยู่แล้ว 522 00:35:59,323 --> 00:36:02,160 พวกเราคือเทวดานะ 523 00:36:21,095 --> 00:36:22,805 คุณนิชินะ 524 00:36:22,889 --> 00:36:25,016 มัวทำอะไรอยู่ครับ 525 00:36:25,099 --> 00:36:27,310 คุณนิชินะ 526 00:36:27,393 --> 00:36:28,895 เฮ้ย 527 00:36:28,978 --> 00:36:32,440 - ช่วยเหลือเสร็จสิ้น - โอเค 528 00:36:32,523 --> 00:36:34,942 คุณนิชินะ 529 00:36:35,026 --> 00:36:36,360 เก่งมากลูก 530 00:36:37,111 --> 00:36:38,279 ไม่เป็นไรแล้วนะ 531 00:36:39,280 --> 00:36:43,117 - คุณนิชินะ - ไม่เป็นไรนะ 532 00:37:05,473 --> 00:37:06,974 เจ้าหน้าที่กู้ภัยน่ะ… 533 00:37:09,185 --> 00:37:10,561 ไม่ว่ายังไงก็ตาม 534 00:37:11,896 --> 00:37:14,148 ก็ควรจะได้กลับบ้าน 535 00:37:15,942 --> 00:37:17,151 แต่ว่า… 536 00:37:18,152 --> 00:37:19,695 สามีฉันไม่ได้กลับ 537 00:37:30,039 --> 00:37:30,998 แต่ถึงยังไง… 538 00:37:34,252 --> 00:37:35,419 ฉันก็จะขอ… 539 00:37:36,504 --> 00:37:38,130 ชื่นชมเขาค่ะ 540 00:37:41,926 --> 00:37:43,386 จริงๆ แล้ว… 541 00:37:44,345 --> 00:37:45,554 ฉันเอง… 542 00:37:46,514 --> 00:37:47,848 ก็ภูมิใจในตัวเขามากๆ 543 00:38:10,830 --> 00:38:12,164 คุณเท่มากเลยนะ 544 00:38:23,009 --> 00:38:24,635 ช่วยหัวใจ… 545 00:38:40,901 --> 00:38:43,237 จ่าอากาศเอกอุซามิใช่ไหมครับ 546 00:38:43,988 --> 00:38:45,031 ฮะ 547 00:38:48,075 --> 00:38:50,578 ผมอยากเป็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยครับ 548 00:38:50,661 --> 00:38:54,123 ผมอยากช่วยชีวิตคนอื่น เหมือนจ่าอากาศเอกอุซามิครับ 549 00:39:02,840 --> 00:39:05,509 ช่วยอะไรนะ 550 00:39:08,095 --> 00:39:09,930 ช่วยชีวิตคนครับ 551 00:39:11,474 --> 00:39:13,267 พวกเราน่ะ… 552 00:39:14,143 --> 00:39:15,936 ไม่ได้ช่วยแค่ชีวิตนะ 553 00:39:20,107 --> 00:39:22,193 พวกเราช่วยหัวใจด้วย 554 00:39:24,612 --> 00:39:25,571 ครับผม 555 00:39:35,289 --> 00:39:37,208 ทำไมนายต้องมาตายด้วย เจ้าบ้าเอ๊ย 556 00:39:38,918 --> 00:39:41,796 จ่าอากาศเอกนิชินะ เอาตัวเองปลอดภัยไว้ก่อนด้วยค่ะ 557 00:39:43,547 --> 00:39:45,966 พูดอย่างนี้ คิดว่าฉันเป็นใคร 558 00:40:00,272 --> 00:40:01,482 ฉันน่ะ… 559 00:40:02,358 --> 00:40:03,901 เป็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยนะ 560 00:40:36,851 --> 00:40:38,436 เอ๊ะ จะบินขึ้นอีกเหรอ 561 00:40:48,654 --> 00:40:50,030 ขอบคุณมากครับ 562 00:40:51,323 --> 00:40:53,242 ขอบคุณมากครับ! 563 00:41:04,420 --> 00:41:06,088 นิชินะ! 564 00:41:10,634 --> 00:41:13,429 นิชินะ! 565 00:41:21,604 --> 00:41:24,356 ภารกิจกู้ชีพของนายน่ะ… 566 00:41:25,524 --> 00:41:28,861 ทำได้ดีมากเลย 567 00:41:42,208 --> 00:41:45,336 ขอโทษด้วยนะ พวกเราคงไม่ได้ซึ้งอะไรด้วยหรอก 568 00:41:46,295 --> 00:41:47,213 ครับ 569 00:41:47,796 --> 00:41:49,298 เคยมีคนกล่าวไว้ว่า 570 00:41:50,549 --> 00:41:52,968 “ฝึกฝนเพื่อหล่อหลอมหนึ่งพันวัน 571 00:41:53,552 --> 00:41:56,305 ขัดเกลาฝีมืออีกหนึ่งหมื่นวัน” 572 00:41:57,264 --> 00:41:58,265 ฮาเซเบะ 573 00:41:59,099 --> 00:42:00,518 นายรู้ใช่ไหม 574 00:42:01,101 --> 00:42:02,811 ไม่ว่ายังไงพวกเราก็คือรุ่น 65 575 00:42:09,151 --> 00:42:10,236 ครับ 576 00:42:10,861 --> 00:42:12,029 ฮาเซเบะ 577 00:42:13,405 --> 00:42:14,907 จ่าอากาศโทฮาเซเบะ ทัตสึยะ 578 00:42:14,990 --> 00:42:16,367 ทำได้ดีมาก 579 00:42:16,450 --> 00:42:18,619 หัวหน้าครูฝึกอุซามิ! 580 00:42:18,702 --> 00:42:20,204 เฮ้ย เดี๋ยว 581 00:42:20,287 --> 00:42:21,747 - ปล่อยนะ - ทำได้ดีมาก 582 00:42:21,830 --> 00:42:23,874 - พอแล้วๆ - ทำได้ดีมาก 583 00:42:33,217 --> 00:42:34,677 พ่อครับ 584 00:42:34,760 --> 00:42:36,428 ผมขอโทษ 585 00:42:36,512 --> 00:42:38,097 เราตกลงมาก็เพราะผม 586 00:42:38,180 --> 00:42:39,848 ไม่เป็นไรนะลูก 587 00:42:45,646 --> 00:42:46,897 ซาวาอิคุง 588 00:42:55,823 --> 00:42:57,366 {\an8}มาเคลียร์สมองอีกแล้วเหรอครับ 589 00:42:58,784 --> 00:43:00,619 {\an8}- นายล่ะ - ครับ 590 00:43:01,328 --> 00:43:02,329 {\an8}ในหัวผม… 591 00:43:02,997 --> 00:43:05,291 {\an8}ช่วงนี้วุ่นวายมาก 592 00:43:07,751 --> 00:43:10,254 {\an8}นึกว่าพร้อมจะช่วยคนอื่นแล้วนะ 593 00:43:11,630 --> 00:43:13,799 {\an8}แต่พอเห็นครอบครัวของครูฝึกนิชินะแล้ว 594 00:43:14,675 --> 00:43:16,010 {\an8}ผมก็เริ่มไม่แน่ใจ 595 00:43:20,014 --> 00:43:24,310 {\an8}แต่ยังไงก็มีชีวิตคนที่ต้องช่วยไว้ให้ได้ 596 00:43:26,270 --> 00:43:28,188 {\an8}ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน 597 00:43:30,024 --> 00:43:30,983 {\an8}‎(บันทึกการกู้ชีพทางอากาศ) 598 00:43:31,066 --> 00:43:32,109 {\an8}นี่ 599 00:43:32,943 --> 00:43:35,029 {\an8}ซาวาอิคุงเกิดที่ไหนเหรอ 600 00:43:35,112 --> 00:43:36,113 {\an8}นีงาตะครับ 601 00:43:36,697 --> 00:43:38,490 {\an8}พ่อของนายน่ะ… 602 00:43:40,200 --> 00:43:41,910 {\an8}ใช่คุณอุเอซูกิไหม 603 00:43:42,661 --> 00:43:43,912 {\an8}รู้ได้ไงครับ 604 00:43:44,788 --> 00:43:48,876 {\an8}นายเคยเล่าให้ฟังว่า เคยถูกช่วยไว้ตอนติดอยู่ในหิมะ 605 00:43:48,959 --> 00:43:50,252 {\an8}ฉันว่าคนที่ช่วยนายไว้… 606 00:43:50,961 --> 00:43:52,713 {\an8}คือหัวหน้าครูฝึกอุซามินะ 607 00:43:53,631 --> 00:43:54,673 {\an8}เอ๊ะ 608 00:43:55,674 --> 00:43:58,844 {\an8}เขาไม่เคยพูดออกมาเองหรอก 609 00:43:59,678 --> 00:44:02,348 {\an8}แต่ฉันว่าเขาดีใจนะ 610 00:44:04,266 --> 00:44:08,145 {\an8}ที่คนที่เขาเคยช่วยไว้ ตอนนี้ได้มาฝึกเพื่อช่วยเหลือคนอื่นต่อ 611 00:44:27,998 --> 00:44:29,375 (ตัวอย่าง เรื่องเข้าใกล้ตอนอวสานแล้ว) 612 00:44:29,458 --> 00:44:31,251 {\an8}(ความจริงเมื่อ 12 ปีก่อนถูกเปิดเผย) 613 00:44:31,335 --> 00:44:33,337 {\an8}ผมขอคุยด้วยสักเดี๋ยวได้ไหมครับ 614 00:44:33,420 --> 00:44:35,214 {\an8}พ่อครับ ผมขอโทษ 615 00:44:35,297 --> 00:44:37,091 มันเป็นความผิดของผมเอง 616 00:44:37,174 --> 00:44:38,425 ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะเป็นวิศวกรการบิน 617 00:44:38,509 --> 00:44:41,011 {\an8}ชีวิตไม่ได้เป็นของเราแค่คนเดียวแล้วนะ 618 00:44:41,095 --> 00:44:42,763 {\an8}อย่าโยนมันทิ้งขว้างล่ะ 619 00:44:42,846 --> 00:44:43,681 {\an8}คำบรรยายโดย พีรัท ว่าวกำเหนิด 619 00:44:44,305 --> 00:45:44,550 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm