"Black Sails" XVI.

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=- 2 00:00:12,238 --> 00:00:13,988 <i>เมื่อเจ้ากลับไป เจ้าจะอธิบาย ให้ปีเตอร์ฟังหรือไม่</i> 3 00:00:14,074 --> 00:00:15,706 ว่าเจ้าพยายามจะ ทำอะไรที่นี่ 4 00:00:15,792 --> 00:00:17,792 นัสเซาที่สามารถ ปกครองตนเองได้ 5 00:00:17,827 --> 00:00:19,587 นี่ไม่ใช่คนที่เราจะ เจรจาด้วยได้ 6 00:00:19,629 --> 00:00:21,245 - ที่ข้าจะเจรจาด้วยได้ - แน่นอนว่าเจ้าทำได้ 7 00:00:21,331 --> 00:00:24,382 เพราะเจ้าจะได้นำเสนอ ลูกสาวคนเดียวของเขา 8 00:00:24,467 --> 00:00:26,667 ข้าเก็บเศษเสี้ยว ได้แค่ระยะหนึ่ง 9 00:00:26,719 --> 00:00:29,170 ข้าหิวโหยสิ่งที่ยิ่งใหญ่ กว่านั้น 10 00:00:29,222 --> 00:00:31,422 <i>สำหรับสิ่งนี้ ข้าต้องการ หุ้นส่วนที่ไว้ใจได้</i> 11 00:00:31,508 --> 00:00:33,758 <i>เรือลำหนึ่งเข้าฝั่ง เมื่อสักครู่</i> 12 00:00:33,843 --> 00:00:36,227 พวกเขาบอกฟลินท์ว่าทองหาย พวกเขาบอกเจ้าว่าอย่างไร 13 00:00:36,312 --> 00:00:38,396 ทองคำอูร์กา อยู่บนชายหาดนั้น 14 00:00:38,481 --> 00:00:41,015 <i>แทบจะไม่มี การป้องกันเลย</i> 15 00:00:41,067 --> 00:00:44,318 เจ้ารู้จักลูกเรือที่อาจจะ ยินดีช่วยในการดำเนินการนี้ไหม 16 00:00:44,354 --> 00:00:46,154 <i>อบิเกล เจ้าไม่ได้เป็น ตัวประกันแล้ว</i> 17 00:00:46,189 --> 00:00:47,469 <i>ข้าจะพาเจ้า ออกไปจากที่นี่</i> 18 00:00:47,490 --> 00:00:48,689 <i>แล้วแผนคืออะไร</i> 19 00:00:48,775 --> 00:00:50,108 ทิ้งให้ข้าตอบคำถาม เรื่องนี้กับลูกเรือเองหรือ 20 00:00:50,193 --> 00:00:54,745 โทษประหารชีวิตของข้า เจ้าจะได้ยินจากข้าอีก 21 00:00:54,831 --> 00:00:57,582 <i>- เจ้าคือกัปตันฟลินท์ - ข้าชื่อเจมส์</i> 22 00:00:57,667 --> 00:00:59,083 เจมส์ แมคกรอว์ 23 00:02:53,950 --> 00:02:57,151 <i>ไม่เป็นไร เจ้าไม่เป็นไร</i> 24 00:02:57,237 --> 00:02:59,453 <i>ข้าอยู่ที่นี่</i> 25 00:03:05,044 --> 00:03:07,128 ชู่ ชู่ 26 00:03:12,168 --> 00:03:14,669 ชู่ 27 00:03:38,995 --> 00:03:41,662 ไม่! ไม่! 28 00:03:41,698 --> 00:03:44,081 ไม่! ไม่! 29 00:03:47,003 --> 00:03:49,203 ชู่ ไม่เป็นไร ข้าอยู่ที่นี่ 30 00:03:49,255 --> 00:03:51,956 ชู่ เจ้าไม่เป็นไร 31 00:03:57,513 --> 00:04:02,216 <i>เมื่อคืนเป็นคืนแรก ของการเดินทางกลับบ้าน</i> 32 00:04:02,268 --> 00:04:06,220 <i>แต่ฝันของข้ายังคงหลอกหลอน ด้วยใบหน้าของโจรสลัด</i> 33 00:04:06,272 --> 00:04:07,888 <i>ที่จับข้าไปครั้งแรก</i> 34 00:04:14,731 --> 00:04:16,981 <i>ตอนนี้ข้าพบว่าตัวเอง อยู่ในความดูแล</i> 35 00:04:17,066 --> 00:04:19,650 <i>ของโจรสลัด อีกกลุ่มหนึ่ง</i> 36 00:04:19,736 --> 00:04:21,869 <i>มีคนบอกข้าว่า พวกเขาแตกต่าง</i> 37 00:04:21,904 --> 00:04:24,739 <i>และข้าจะบอกว่า จนถึงขณะนี้</i> 38 00:04:24,791 --> 00:04:28,576 <i>ผู้ชายเหล่านี้ได้ปฏิบัติต่อข้า อย่างสุภาพ แม้แต่มารยาท</i> 39 00:04:28,661 --> 00:04:33,080 <i>พวกเขายังให้เครื่องมือ ในการเขียนบันทึกนี้อีกด้วย</i> 40 00:04:33,166 --> 00:04:34,999 <i>และแม้ว่าพวกเขาจะ ทำลายหน้าเหล่านี้</i> 41 00:04:35,084 --> 00:04:37,918 <i>ก่อนที่เราจะขึ้นฝั่ง อย่างแน่นอน</i> 42 00:04:38,004 --> 00:04:39,887 <i>ลบล้างบันทึกใดๆ</i> 43 00:04:39,922 --> 00:04:43,090 <i>เกี่ยวกับกิจกรรม หรือตัวตนของพวกเขา</i> 44 00:04:44,427 --> 00:04:47,561 <i>เพียงแค่การเอาความคิด ของข้าลงบนกระดาษ</i> 45 00:04:47,597 --> 00:04:50,731 <i>ก็ช่วยให้ข้ารู้สึกเป็น ตัวเองอีกครั้ง</i> 46 00:04:50,767 --> 00:04:53,684 <i>สร้างภาพลวงตา ให้ตัวเอง</i> 47 00:04:53,770 --> 00:04:56,270 <i>ว่าข้ายังคงอยู่บน เรือกู๊ด ฟอร์จูน</i> 48 00:04:56,356 --> 00:04:59,490 <i>ใกล้จะถึงจุดสิ้นสุด ของการเดินทางอันยาวนาน</i> 49 00:04:59,575 --> 00:05:03,444 <i>เหตุการณ์ที่ผ่านมา เป็นเพียงฝันร้าย</i> 50 00:05:03,496 --> 00:05:06,113 <i>และคนเหล่านี้ เป็นเพียงกะลาสี</i> 51 00:05:06,165 --> 00:05:08,416 <i>ที่ได้รับหน้าที่ ส่งข้ากลับบ้าน</i> 52 00:05:10,870 --> 00:05:12,203 ปล่อยข้า! ข้าจะฆ่าแก! 53 00:05:12,288 --> 00:05:14,422 เฮ้ เฮ้ มาเถอะ! หยุด แก! 54 00:05:14,457 --> 00:05:16,207 <i>ข้าบอกให้หยุด</i> 55 00:05:16,292 --> 00:05:18,376 <i>ข้าไม่รู้ว่าใครเริ่ม แต่หยุดเดี๋ยวนี้</i> 56 00:05:18,461 --> 00:05:20,594 <i>พาเขาไป! กลับไปทำงาน!</i> 57 00:05:20,630 --> 00:05:22,630 <i>แต่มันเป็นเพียงภาพลวงตา</i> 58 00:05:25,468 --> 00:05:28,519 <i>และเปราะบางมาก</i> 59 00:05:34,026 --> 00:05:36,143 <i>พ่อของข้าเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับคนเหล่านี้</i> 60 00:05:36,195 --> 00:05:39,280 <i>เกี่ยวกับธรรมชาติ ของพวกเขา</i> 61 00:05:39,315 --> 00:05:42,817 <i>ดังนั้นข้าจึงรู้ว่าความสุภาพ ใดๆ จากพวกเขา</i> 62 00:05:42,902 --> 00:05:45,786 <i>เป็นเพียงเศษเสี้ยวของ ผู้ชายที่พวกเขาเคยเป็น</i> 63 00:05:45,822 --> 00:05:49,957 <i>ผีที่แสดงตัวเฉพาะ ในขณะที่สิ่งมืดมิด</i> 64 00:05:49,992 --> 00:05:54,078 <i>ที่ครอบงำวิญญาณ ของพวกเขาหลับใหล</i> 65 00:05:54,163 --> 00:05:56,046 <i>แต่ข้าถูกบังคับให้สงสัย</i> 66 00:05:56,132 --> 00:05:59,166 <i>ว่าภาพลวงตานี้ ไม่ใช่อุบัติเหตุ</i> 67 00:05:59,218 --> 00:06:01,419 <i>แต่เป็นการแสดง เพื่อข้า</i> 68 00:06:01,504 --> 00:06:04,422 <i>ที่จัดการโดย ใครบางคนที่น่าสยดสยอง</i> 69 00:06:04,507 --> 00:06:07,341 <i>แม้แต่ปีศาจอย่างนี้ ก็ไม่มีทางเลือก</i> 70 00:06:07,393 --> 00:06:10,644 <i>นอกจากเต้นรำตามจังหวะ ที่เขาเล่นให้</i> 71 00:06:12,765 --> 00:06:14,899 <i>ซึ่งนำไปสู่ความคิดหนึ่ง</i> 72 00:06:14,984 --> 00:06:16,984 <i>ที่ข้าพบว่าน่ากลัวที่สุด</i> 73 00:06:17,019 --> 00:06:19,570 <i>และยากที่สุด ที่จะเพิกเฉย</i> 74 00:06:19,655 --> 00:06:23,240 <i>จะเกิดอะไรขึ้นหากชายคนนั้น ตัดสินใจว่าการแสดง</i> 75 00:06:23,326 --> 00:06:26,360 <i>ไม่ได้ตอบสนอง วัตถุประสงค์ของเขาแล้ว</i> 76 00:06:26,412 --> 00:06:28,579 <i>และเขาปล่อยปีศาจ ออกมา</i> 77 00:06:38,374 --> 00:06:39,757 ทุกอย่างเรียบร้อยไหม 78 00:06:41,627 --> 00:06:44,128 ใช่ 79 00:06:44,213 --> 00:06:45,846 ข้าไม่เป็นไร 80 00:06:56,275 --> 00:06:58,476 เธอเขียนเกี่ยวกับ ข้า 81 00:06:58,561 --> 00:07:00,561 เจ้าคิดอย่างนั้นเหรอ 82 00:07:00,646 --> 00:07:03,230 ข้าคิดว่าข้าโทษ เธอไม่ได้ 83 00:07:03,282 --> 00:07:05,866 เด็กผู้หญิงอายุขนาดนั้น กับสิ่งที่เธอผ่านมา 84 00:07:05,902 --> 00:07:08,536 เป็นเครดิตกับเธอที่ยัง ทำงานได้เลย 85 00:07:10,573 --> 00:07:12,740 ดูเธอสิ 86 00:07:12,825 --> 00:07:14,792 <i>ตอนที่ข้าแรกรู้ว่า เธออยู่บนเกาะ</i> 87 00:07:14,877 --> 00:07:18,212 <i>ข้าเห็นในใจ เด็กอายุห้าขวบ</i> 88 00:07:18,247 --> 00:07:20,381 <i>ซ่อนตัวอยู่หลัง ชุดของแม่</i> 89 00:07:20,416 --> 00:07:22,383 แล้วข้าก็เห็นเธอ 90 00:07:24,170 --> 00:07:27,388 ข้าตระหนักว่า เธอเป็นผู้หญิงแล้ว 91 00:07:27,423 --> 00:07:29,757 <i>เหมือนกับว่าเธอเป็น นาฬิกาชนิดหนึ่ง</i> 92 00:07:29,809 --> 00:07:31,759 <i>ที่ในที่สุด ก็ส่งเสียงกริ่ง</i> 93 00:07:31,811 --> 00:07:35,596 <i>และปลุกข้าจากความฝัน ที่เราใช้ชีวิตอยู่</i> 94 00:07:35,648 --> 00:07:39,934 <i>เตือนข้าว่าเวลาผ่านไป มากแค่ไหน</i> 95 00:07:40,019 --> 00:07:42,152 จากโลกที่ข้ายังคิดว่า เป็นบ้าน 96 00:07:45,191 --> 00:07:47,658 ผู้หญิงที่ข้าเป็นตอนนี้ จะจำไม่ได้ 97 00:07:47,743 --> 00:07:50,945 กับผู้หญิงที่ข้าเคยเป็น ตอนนั้น 98 00:07:59,589 --> 00:08:03,007 ข้าจำเจ้าได้ 99 00:08:03,092 --> 00:08:05,426 เจ้าจำข้าได้เหรอ 100 00:08:05,461 --> 00:08:07,795 ใช่ 101 00:08:07,847 --> 00:08:10,180 งั้นนั่นเป็นการเอื้อประโยชน์ ให้เรา 102 00:08:15,688 --> 00:08:18,772 คำถามคือ... 103 00:08:18,808 --> 00:08:21,642 ปีเตอร์จะจำพวกเรา ได้หรือไม่ 104 00:08:27,700 --> 00:08:29,650 ห้าล้านชิ้น 105 00:08:29,702 --> 00:08:33,120 ห้าล้านชิ้น ให้ตายสิ 106 00:08:33,155 --> 00:08:35,289 ห้าล้านชิ้น 107 00:08:37,710 --> 00:08:38,993 พระเจ้าช่วย 108 00:09:02,685 --> 00:09:04,518 ให้ตายสิ 109 00:09:04,570 --> 00:09:06,604 ข้าจะเตรียมตัวอย่างไร 110 00:09:06,689 --> 00:09:09,023 ที่จะขนเหรียญทอง ห้าล้านชิ้นข้ามมหาสมุทร 111 00:09:09,108 --> 00:09:10,908 โดยไม่ให้ใครรู้ ว่าข้าทำ! 112 00:09:10,993 --> 00:09:12,943 ข้าไม่รู้ แต่บางที ถ้าเจ้าถามดังหน่อย 113 00:09:13,029 --> 00:09:16,363 อาจจะมีใครบนดวงจันทร์ ช่วยเจ้าได้ 114 00:09:16,415 --> 00:09:19,617 ทำไมเราไม่เบาเสียง แล้วเริ่มใหม่ 115 00:09:19,702 --> 00:09:22,036 เจ้าเริ่มให้คนเคลียร์ โกดังเรือแล้วหรือยัง 116 00:09:22,088 --> 00:09:23,704 ทุกอย่างที่ไม่ได้ ติดกับเรือ 117 00:09:23,789 --> 00:09:25,422 กำลังถูกย้าย ไปลงบนหาด 118 00:09:25,508 --> 00:09:27,708 ข้าบอกเขาว่าข้าต้อง คิดใหม่ 119 00:09:27,793 --> 00:09:29,376 ว่าเรือรับน้ำหนัก อย่างไร 120 00:09:29,462 --> 00:09:31,595 - นั่นเป็นสิ่งที่คนทำหรือ - ไม่ 121 00:09:31,681 --> 00:09:34,882 มันเป็นอะไรที่ข้าคิดได้ เพราะไม่มีเหตุผลดีๆ 122 00:09:34,967 --> 00:09:37,051 ที่จะเอาของออกจากเรือ ขณะที่อยู่ในอ่าว 123 00:09:37,103 --> 00:09:40,137 เว้นแต่จะทำที่ว่างเพื่อเอา อย่างอื่นมาใส่ 124 00:09:40,222 --> 00:09:42,262 "เฮ้ เฟเธอร์สโตน เราทำที่ว่าง เพื่ออะไร 125 00:09:42,308 --> 00:09:43,607 ถึงเอาของออกหมด" 126 00:09:43,693 --> 00:09:45,213 "โอ้ ไม่มีอะไรหรอกพวก ข้าแค่อยาก..." 127 00:09:45,227 --> 00:09:46,727 คิดใหม่ว่าเรือรับน้ำหนัก อย่างไร 128 00:09:46,812 --> 00:09:49,229 "...คิดใหม่ว่าเรือรับน้ำหนัก อย่างไร" ใช่แล้ว 129 00:09:49,281 --> 00:09:51,565 ให้ตาย! 130 00:09:51,651 --> 00:09:54,068 ถึงแม้ว่าเราจะแล่นเรือ ออกไปได้ 131 00:09:54,153 --> 00:09:56,737 <i>เพื่อไปเอาทองคำนี้ โดยไม่มีใครรู้</i> 132 00:09:56,822 --> 00:09:59,990 ถึงแม้ข้อมูลจะถูกต้อง และเอาทองคำได้ 133 00:10:00,076 --> 00:10:02,826 เรายังไม่เริ่มจัดการ ปัญหา 134 00:10:02,912 --> 00:10:04,244 ว่าจะเอาทองคำ ไปไว้ที่ไหน 135 00:10:04,296 --> 00:10:06,547 ไม่ต้องพูดถึงการปกป้อง 136 00:10:06,582 --> 00:10:08,582 ข้าหมายความว่า... 137 00:10:08,668 --> 00:10:11,335 นี่เป็นสิ่งที่เราทำได้ จริงๆ หรือ 138 00:10:11,420 --> 00:10:14,421 - ได้ - ได้เหรอ 139 00:10:14,473 --> 00:10:19,093 ได้ เราสามารถทำเรื่องนี้ และมากกว่านั้น 140 00:10:19,145 --> 00:10:22,563 เราจะได้รางวัลนั้น คุณเฟเธอร์สโตน 141 00:10:22,598 --> 00:10:26,817 เราทุกคนมาไกลเกินกว่าจะ ปล่อยโอกาสแบบนี้ผ่านไป 142 00:10:26,902 --> 00:10:28,485 เจ้าไม่เห็นด้วยหรือ 143 00:10:28,571 --> 00:10:30,487 ข้าขอแนะนำ อย่างนอบน้อม 144 00:10:30,573 --> 00:10:32,489 ให้เจ้าขนของออก จากโกดังต่อ 145 00:10:32,575 --> 00:10:35,442 เมื่อใครคาดว่าจะ บรรทุกกลับ 146 00:10:35,494 --> 00:10:39,246 เจ้าจะใกล้ออกเดินทางพอ ที่จะบอกความจริง ใช่มั้ย 147 00:10:53,179 --> 00:10:55,462 เป็นไปได้ไหม ที่ผู้ชายสองคน 148 00:10:55,514 --> 00:10:57,381 ที่ห่างจากความร่ำรวย ไม่สิ้นสุดเพียงไม่กี่วัน 149 00:10:57,466 --> 00:10:59,049 จะไม่มีความสุขไปกว่านี้ 150 00:11:02,271 --> 00:11:06,106 เอาล่ะ ข้าเห็นว่า เจ้าโกรธ 151 00:11:07,526 --> 00:11:09,693 แต่เจ้าโกรธแอนน์ ที่จากไป 152 00:11:09,779 --> 00:11:13,030 หรือโกรธข้าที่ให้ โอกาสเธอ 153 00:11:13,115 --> 00:11:15,649 มันจะช่วยให้ข้าเข้าใจว่า ข้าต้องรับมือกับอะไร 154 00:11:23,325 --> 00:11:26,160 หลายปีมาแล้ว ที่ฉันรู้จักเธอ 155 00:11:26,245 --> 00:11:28,545 บางทีฉันอาจเป็นคนเดียว ที่รู้จักเธอจริงๆ 156 00:11:31,667 --> 00:11:33,834 แต่หลายสัปดาห์ที่ผ่านมา กับทุกสิ่ง ที่เราผ่านมาด้วยกัน 157 00:11:33,919 --> 00:11:35,753 ทุกสิ่งที่เธอทำ... 158 00:11:38,674 --> 00:11:41,008 เธอกลายเป็นปริศนา ที่ไม่มีทางแก้สำหรับฉัน 159 00:11:43,479 --> 00:11:45,119 ตอนนี้ฉันเลยคิดว่า มีสองความเป็นไปได้-- 160 00:11:45,181 --> 00:11:47,514 หนึ่ง มีบางอย่าง เปลี่ยนแปลงในตัวเธอ 161 00:11:47,600 --> 00:11:50,400 บางอย่างที่สำคัญมากจนเธอ กลายเป็นคนที่ฉันแทบจำไม่ได้ 162 00:11:50,486 --> 00:11:52,069 หรือ สอง... 163 00:11:53,856 --> 00:11:56,240 มันเป็นเพียงภาพลวงตา ที่ฉันคิดว่ารู้จักเธอ 164 00:11:58,027 --> 00:11:59,276 และสิ่งที่น่าสะเทือนใจที่สุด ก็คือ 165 00:11:59,361 --> 00:12:01,111 เพราะนี่คือแอนน์... 166 00:12:03,699 --> 00:12:07,034 ฉันคงจะไม่มีวัน รู้ว่าเป็นแบบไหน 167 00:12:08,370 --> 00:12:10,037 ฉันโกรธ ที่เธอจากไปไหม? 168 00:12:12,541 --> 00:12:15,375 บางทีกับทุกสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า มันอาจจะดีกว่า 169 00:12:51,747 --> 00:12:53,330 ฉันมาพบ นางแห่งบ้านหลังนี้ 170 00:12:53,415 --> 00:12:54,798 ท่านกำลังยุ่งอยู่ 171 00:12:54,884 --> 00:12:56,383 บอกเธอว่า มีข่าวจากบ้าน 172 00:12:56,418 --> 00:12:58,252 ใช้คำนั้น ได้โปรด 173 00:13:10,599 --> 00:13:12,566 <i>สวัสดีตอนเช้า ที่รัก</i> 174 00:13:14,403 --> 00:13:16,820 เธอมีอะไรมาบอกฉัน? 175 00:13:16,906 --> 00:13:19,072 พลขนส่ง เฟธเธอร์สโตน 176 00:13:19,108 --> 00:13:21,525 ไปพบแม็กซ์กับแรคแฮม ลับๆ อีกครั้ง 177 00:13:21,610 --> 00:13:23,160 เข้าไปด้วยความโกรธ ออกมาก็โกรธ 178 00:13:23,245 --> 00:13:25,329 เธอได้ยินคำพูด ของพวกเขาไหม? 179 00:13:25,414 --> 00:13:29,416 ไม่ได้ และฉันกลัวว่าถ้าเข้าไป ใกล้กว่านี้ พวกเขาจะจับฉันได้ 180 00:13:29,451 --> 00:13:31,952 ท่านครับ ท่านรู้ว่าฉัน เป็นหนี้บุญคุณท่านตลอดไป 181 00:13:32,004 --> 00:13:33,787 สำหรับการปฏิบัติต่อฉัน ตอนที่ท่านดูแลโรงแรม 182 00:13:33,873 --> 00:13:37,124 แต่ได้โปรดอย่าให้ฉัน ไปลึกกว่านี้ 183 00:13:38,794 --> 00:13:42,930 ทุกอย่างเพื่อจุดประสงค์ที่ดี มั่นใจได้ 184 00:13:42,965 --> 00:13:45,299 ท่านไม่ได้บอกฉันเลยว่า นี่คือเพื่ออะไร 185 00:13:45,384 --> 00:13:48,302 ว่าข้อมูลนี้จะถูกซื้อ ไปให้ใคร 186 00:14:03,402 --> 00:14:05,319 ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน ท่านบอกว่า ยังไม่ตัดสินใจ 187 00:14:05,404 --> 00:14:07,821 ว่าใครจะเข้ามาควบคุม การดำเนินงาน 188 00:14:07,873 --> 00:14:10,207 ฉันแค่สงสัยว่า ท่านตัดสินใจแล้วหรือยัง 189 00:14:11,577 --> 00:14:13,744 ยัง เร็วๆ นี้ 190 00:14:13,829 --> 00:14:16,663 - แค่นั้นใช่ไหม? - ใช่ครับ 191 00:14:19,001 --> 00:14:21,585 ไม่มีข่าวจากป้อมปราการ? 192 00:14:21,670 --> 00:14:24,004 ประตูยังปิดอยู่ ไม่มีข่าวจากข้างใน 193 00:14:24,056 --> 00:14:25,672 ไม่ก็พวกเขากำลังวางแผน แก้แค้นเรา 194 00:14:25,758 --> 00:14:28,425 เรื่องการหายตัวไป ของมิสแอช หรือ-- 195 00:14:28,510 --> 00:14:30,677 หรือพวกเขายังคง เลือกกัปตันใหม่ 196 00:14:32,014 --> 00:14:33,764 ใช่ครับ 197 00:14:43,075 --> 00:14:44,858 ท่านครับ ท่านผู้หญิงมาแล้ว 198 00:14:44,944 --> 00:14:46,693 เธอมาแล้วตอนนี้เลยเหรอ? 199 00:14:46,779 --> 00:14:49,363 ใช่ครับ บอกว่าเร่งด่วน 200 00:14:49,415 --> 00:14:51,615 ได้ 201 00:14:56,705 --> 00:14:58,505 เรานัดกันวันนี้ หรือเปล่า? 202 00:14:58,540 --> 00:15:01,375 ไม่ครับ 203 00:15:01,427 --> 00:15:04,795 แต่ฉันมีข่าวที่คิดว่าท่าน อยากได้ยินโดยไม่ชักช้า 204 00:15:04,880 --> 00:15:07,381 <i>ขอนั่งได้ไหม?</i> 205 00:15:12,354 --> 00:15:15,555 ตอนที่ท่านจ้างฉันให้สอดส่อง เรื่องราวฝั่งตรงข้าม 206 00:15:15,641 --> 00:15:19,226 ด้วยค่าจ้างที่ใจกว้าง ฉันต้องเพิ่ม 207 00:15:19,278 --> 00:15:23,397 ฉันต้องสารภาพว่า คิดว่าท่าน ประเมินเพื่อนสาวแม็กซ์เกินจริง 208 00:15:23,449 --> 00:15:27,034 <i>กังวลว่าเธอจะฉลาดพอ ที่จะสร้างปัญหาจริงๆ--</i> 209 00:15:27,069 --> 00:15:28,735 ขอโทษ มีประเด็นอะไร ที่พยายามจะบอกไหม? 210 00:15:28,821 --> 00:15:31,405 ฉันคิดผิด 211 00:15:31,457 --> 00:15:34,574 มีอะไรบางอย่าง เกิดขึ้นที่โรงแรม 212 00:15:34,660 --> 00:15:36,743 ฉันเชื่อว่า รู้ว่าเป็นอะไร 213 00:15:36,829 --> 00:15:39,079 <i>และเชื่อว่าท่าน อยากรู้เหมือนกัน</i> 214 00:15:45,254 --> 00:15:47,671 รายการต่อไป! 215 00:15:50,009 --> 00:15:54,094 ฉันรู้ว่าหน้าที่ฉันที่นี่คือ เล่าข้อมูลให้ท่านฟัง 216 00:15:54,146 --> 00:15:56,813 แต่กับสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า 217 00:15:56,899 --> 00:16:00,567 ฉันหวังว่าท่านจะยอมให้ฉัน เล่าเรื่องส่วนตัว 218 00:16:00,602 --> 00:16:04,855 ประมาณห้าปีที่แล้ว ฉันทำงานบนเรือพ่อค้า 219 00:16:04,940 --> 00:16:07,774 <i>ขนส่งทาสเข้าออก ชาร์ลสทาวน์</i> 220 00:16:07,860 --> 00:16:12,579 ฉันจำได้ครั้งแรก ที่เห็นกำแพงนั่น 221 00:16:12,614 --> 00:16:15,365 เรือลาดตระเวน 222 00:16:15,451 --> 00:16:18,502 และปืนใหญ่ห่วยนั่น 223 00:16:18,587 --> 00:16:20,287 หัวหน้าลูกเรือโน้มตัวเข้ามา 224 00:16:20,339 --> 00:16:23,457 เมื่อเห็นสีหน้า ของฉัน 225 00:16:23,509 --> 00:16:27,260 เขาพูดว่า "นั่นไง ลูกชาย 226 00:16:27,296 --> 00:16:31,431 เมืองที่ตั้งใจแน่วแน่ ว่าจะไม่ถูกใครมาแกล้ง" 227 00:16:32,684 --> 00:16:34,468 <i>และขณะที่เรา กำลังขนของลง</i> 228 00:16:34,553 --> 00:16:38,638 เราเห็นฝูงชนรวมตัวกัน ที่จัตุรัส-- หลักแขวนคอ 229 00:16:38,690 --> 00:16:41,942 <i>และเราเห็น พวกเขาลากผู้ชายคนหนึ่ง</i> 230 00:16:41,977 --> 00:16:44,644 ชื่อโซโลมอน ลิตเติ้ล 231 00:16:46,198 --> 00:16:47,981 และพวกเขาประกาศ ต่อฝูงชนว่าชายคนนี้... 232 00:16:48,033 --> 00:16:50,317 ตอนที่กัปตันฟลินท์มาถึง เกาะนี้ครั้งแรก 233 00:16:50,402 --> 00:16:53,453 เขาได้อิทธิพลเร็วกว่า ใครที่ฉันเคยเห็นมา 234 00:16:53,489 --> 00:16:55,455 หรือหลังจากนั้น 235 00:16:55,491 --> 00:16:57,791 ฉันได้ยินคนบอกว่าเพราะ ความรุนแรง 236 00:16:57,826 --> 00:17:00,577 ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่า เพราะเสน่ห์ของเขา 237 00:17:00,662 --> 00:17:02,412 แต่ฉันเห็นชัดว่า เหตุผลที่ 238 00:17:02,498 --> 00:17:04,664 เขาเก่งในการโน้มน้าวคน ให้ทำตามเขา 239 00:17:04,716 --> 00:17:07,167 คือเขารู้ พลังของเรื่องเล่า 240 00:17:07,219 --> 00:17:10,053 <i>และวิธีใช้มัน เพื่อจุดประสงค์ของตัวเอง</i> 241 00:17:10,139 --> 00:17:12,472 ชายคนนั้น ฉันจะเถียงว่า 242 00:17:12,508 --> 00:17:14,508 อาจจะเทียบเท่า กับเขาเลยทีเดียว 243 00:17:14,593 --> 00:17:18,228 ...ขณะที่พวกเขาสอดเชือก รอบคอเขา 244 00:17:18,313 --> 00:17:20,430 และฉันฟังเสียงคุย ที่ตื่นเต้นนั่น... 245 00:17:20,516 --> 00:17:22,349 เธอรู้ว่ามันไม่ใช่ ของเขาด้วยซ้ำ 246 00:17:22,401 --> 00:17:24,518 หมายความว่าอย่างไร? 247 00:17:24,570 --> 00:17:27,487 เรื่องโจรสลัด เป็นของเบอร์นาร์ด 248 00:17:27,523 --> 00:17:29,022 ฉันเคยได้ยินเขา เล่าเรื่องนี้มาก่อน 249 00:17:29,108 --> 00:17:31,525 ชายคนนี้ไม่ได้ เป็นอะไรมากกว่าสัตว์... 250 00:17:31,610 --> 00:17:33,860 เจฟฟรีส์ ฉันคิดว่า จำไม่ได้ 251 00:17:35,697 --> 00:17:38,665 ไม่สามารถเชื่อใจสิ่งใดๆ ที่ออกจากปากเขาได้ 252 00:17:38,700 --> 00:17:42,035 ใช่ เรื่องเป็นของเขา เรื่องไม่ใช่ของเขา 253 00:17:42,087 --> 00:17:45,088 แต่พลังแห่งการเล่า... 254 00:17:45,174 --> 00:17:47,591 นั่นเป็นของเขาชัดเจน 255 00:17:49,044 --> 00:17:51,928 ตอนนี้ เขาใช้มัน ช่วยกัปตัน 256 00:17:52,014 --> 00:17:53,513 แต่ขอให้พระเจ้าช่วยเรา ถ้าเขารู้ตัวขึ้นมา 257 00:17:53,549 --> 00:17:55,882 ว่าเขายังสามารถใช้มัน ทำอะไรอีกได้ 258 00:17:55,968 --> 00:17:58,852 <i>และเมื่อเขาแกว่งไปมา</i> 259 00:17:58,887 --> 00:18:00,971 ฉันเห็นฝูงชน เยาะเย้ยเขา 260 00:18:02,357 --> 00:18:05,892 ฉันเห็นพวกเขาหัวเราะ และเฉลิมฉลอง 261 00:18:05,944 --> 00:18:08,478 ผู้หญิง เด็กๆ ทุกคน 262 00:18:08,564 --> 00:18:12,115 ฉันบอกกับเพื่อนๆ 263 00:18:12,201 --> 00:18:15,035 สิ่งที่รออยู่ข้างหน้า ไม่ใช่แค่ผู้ว่าราชการ 264 00:18:15,070 --> 00:18:18,238 หรือผู้ช่วยของเขา หรือทหารหรือปืนของพวกเขา 265 00:18:18,290 --> 00:18:21,491 ผู้คนของ ชาร์ลสทาวน์ 266 00:18:21,577 --> 00:18:25,245 กระหายที่จะเห็น เธอกับฉันตาย 267 00:18:27,049 --> 00:18:30,667 ถ้ากัปตันฟลินท์จะ รอดจากเรื่องนี้ 268 00:18:30,752 --> 00:18:33,587 เราจะต้องตั้งใจ และทำดีที่สุด 269 00:18:43,232 --> 00:18:45,065 นั่นเป็นอะไรกัน? 270 00:18:46,768 --> 00:18:48,318 อะไร? 271 00:18:48,403 --> 00:18:50,737 ตอนที่เธอสองคนกลับมา และเราสามคน ยืนบนหาดนั่น 272 00:18:50,772 --> 00:18:52,572 ฉันพูดอะไรกับเธอ? 273 00:18:54,076 --> 00:18:56,776 เธอบอกว่าถ้าเราไปบอกฟลินท์ ว่าทองหายไป 274 00:18:56,862 --> 00:18:58,612 เธอจะหาลูกเรือชุดใหม่ ไปเอาคืนมา 275 00:18:58,664 --> 00:19:01,281 และเราจะได้ ส่วนแบ่งมากขึ้น 276 00:19:05,337 --> 00:19:06,836 อืม ได้แล้ว 277 00:19:06,922 --> 00:19:09,039 นั่นแหละคือปัญหา 278 00:19:09,124 --> 00:19:12,125 ดูเหมือนเธอจะได้ยินแค่ครึ่งหนึ่ง ของสิ่งที่ฉันพูดคืนนั้น 279 00:19:12,177 --> 00:19:15,212 ฉันยังบอกด้วย ว่าถ้าใครก็ตาม 280 00:19:15,297 --> 00:19:19,132 ใครก็ตามที่สงสัยแม้แต่น้อย ว่าเรื่องเล่าของเรามีอะไรแปลกๆ 281 00:19:19,218 --> 00:19:21,351 ถ้าพวกเขาได้กลิ่นแม้แต่นิดหน่อย ของเรื่องนั้น 282 00:19:21,436 --> 00:19:23,637 เราทุกคนจะ ตายหมด 283 00:19:23,722 --> 00:19:26,223 ฟังคุ้นๆ ไหม? 284 00:19:26,308 --> 00:19:28,225 <i>ได้แล้ว</i> 285 00:19:29,528 --> 00:19:31,478 - ฉันเข้าใจ - จริงเหรอ? 286 00:19:31,530 --> 00:19:35,315 คนบนเรือลำนี้ เผชิญอันตรายร้ายแรงข้างหน้า 287 00:19:35,367 --> 00:19:39,486 ดังนั้นเมื่อเธอนั่งข้างหลังพวกเขา ยิ้มแย้มเหมือนเด็กบ้า 288 00:19:39,538 --> 00:19:42,489 เธอก็จะเห็นว่า นั่นเป็นปัญหา 289 00:19:42,541 --> 00:19:44,491 มันอาจเป็นสาเหตุ ให้เกิดคำถาม 290 00:19:44,543 --> 00:19:47,711 ที่เรามาในการเดินทางครั้งนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงตั้งแต่แรก 291 00:19:47,796 --> 00:19:49,963 ฉันบอกว่าเข้าใจแล้ว 292 00:19:49,998 --> 00:19:51,381 ไม่มีใครถามคำถาม 293 00:19:51,466 --> 00:19:54,834 ไม่มีใครรู้อะไรเลย ปล่อยฉันไว้คนเดียว 294 00:20:03,095 --> 00:20:05,428 ชายคนนั้นมีศักยภาพ ที่จะเป็นปัญหาจริงๆ 295 00:20:05,514 --> 00:20:06,813 สำหรับเราสองคน 296 00:20:10,902 --> 00:20:14,437 เมื่อไม่กี่วันก่อน ฉันได้รับข่าว จากสาวของแม็กซ์คนหนึ่ง 297 00:20:14,523 --> 00:20:17,857 ว่าชาร์ลอตต์ ได้ออกจากเกาะแล้ว 298 00:20:17,909 --> 00:20:19,859 หนีไปกับผู้ชายคนหนึ่ง ในกลางคืน 299 00:20:19,911 --> 00:20:22,862 พวกเขาบอกว่าหลงรักมาก กับชายคนหนึ่งจากลูกเรือฟลินท์ 300 00:20:22,914 --> 00:20:24,581 ชายคนหนึ่งชื่อโลแกน 301 00:20:24,666 --> 00:20:28,618 จนพวกเขาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ด้วยกันที่พรอวิเดนซ์ 302 00:20:35,711 --> 00:20:36,926 นั่นคืออะไร? 303 00:20:37,012 --> 00:20:39,095 เงินออมของชาร์ลอตต์ 304 00:20:41,466 --> 00:20:43,800 ชาร์ลอตต์ไม่ไว้ใจ สาวๆ คนอื่น 305 00:20:43,885 --> 00:20:46,136 ไม่ไว้ใจการเปลี่ยนแปลง 306 00:20:46,221 --> 00:20:49,556 เธอจึงฝากมันไว้ ให้ฉันเฝ้าดูแลให้ 307 00:20:49,608 --> 00:20:52,108 เธอกับชายคนนี้ ออกจากเกาะ 308 00:20:52,194 --> 00:20:55,228 ก่อนที่จะได้รับ รางวัลที่ไม่เคยมีมาก่อน 309 00:20:55,314 --> 00:20:59,199 โดยไม่มีการเตือน ไม่มีพยาน และไม่มีเงิน 310 00:20:59,234 --> 00:21:01,318 ขออภัย ฉันไม่เข้าใจ 311 00:21:01,403 --> 00:21:03,737 ทำไมคุณถึงจ้างฉัน คุณผู้หญิง? 312 00:21:03,789 --> 00:21:06,740 เพื่อเฝ้าดูแม่ชีซ่องโสเภณี 313 00:21:06,792 --> 00:21:08,875 ที่ตั้งใจจะขโมย ข้อมูล 314 00:21:08,910 --> 00:21:10,744 เอาไปใช้เพื่อประโยชน์ตัวเอง 315 00:21:10,796 --> 00:21:13,463 สมาชิกลูกเรือของฟลินท์ 316 00:21:13,548 --> 00:21:16,416 ที่รู้เรื่องตำแหน่ง ทองคำของเรือเออร์กา 317 00:21:16,501 --> 00:21:18,418 เดินเข้าไปในโรงแรมของเธอ 318 00:21:18,470 --> 00:21:21,921 แล้วเขาก็หายไปอย่างน่าสงสัย ทันที 319 00:21:21,973 --> 00:21:24,090 และไม่ถึงวันหนึ่ง 320 00:21:24,142 --> 00:21:28,061 ข่าวก็มาถึงว่าทองคำเออร์กา ไม่สามารถชิงได้แล้ว 321 00:21:28,096 --> 00:21:31,314 แต่กำลังเดินทางกลับ สเปนอย่างปลอดภัย 322 00:21:35,771 --> 00:21:37,821 คุณกำลังขอให้ฉัน เชื่อว่า 323 00:21:37,906 --> 00:21:39,689 แม็กซ์ได้ข้อมูล เรื่องเออร์กา 324 00:21:39,775 --> 00:21:41,608 จากสมองของชายคนนี้ 325 00:21:41,693 --> 00:21:44,911 ฆ่าเขาและหญิงคนหนึ่ง ของเธอเอง 326 00:21:44,946 --> 00:21:48,248 แล้วจัดการทำให้กัปตันฟลินท์ และลูกเรือคนอื่นๆ เชื่อ 327 00:21:48,283 --> 00:21:51,334 ว่าทองคำเออร์กา หายไปแล้ว? 328 00:21:51,420 --> 00:21:53,036 เธอจะทำแบบนั้น ได้ยังไง? 329 00:21:53,121 --> 00:21:55,372 ฉันไม่รู้ 330 00:21:56,958 --> 00:22:00,460 แต่เมื่อเช้านี้ เรือของกัปตันแร็กแฮม 331 00:22:00,512 --> 00:22:04,130 เทของทั้งหมดในคลัง ลงบนเกาะ 332 00:22:04,182 --> 00:22:06,766 <i>เริ่มบรรทุกน้ำจืด</i> 333 00:22:06,802 --> 00:22:08,885 <i>เตรียมที่จะออกเดินทาง</i> 334 00:22:08,970 --> 00:22:10,804 <i>ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน</i> 335 00:22:10,856 --> 00:22:13,773 <i>เขาคาดหวังว่าจะนำของ ขนาดใหญ่กลับมา</i> 336 00:22:13,809 --> 00:22:17,644 ฉันเชื่อว่าแม็กซ์ รู้เรื่องรางวัล 337 00:22:17,696 --> 00:22:19,813 ฉันเชื่อว่าเธอจัดการ 338 00:22:19,865 --> 00:22:21,948 ทำให้เกาะเชื่อว่า มันหายไปแล้ว 339 00:22:21,983 --> 00:22:25,368 <i>ฉันเชื่อว่าตอนนี้ เธอและหุ้นส่วนของเธอ</i> 340 00:22:25,454 --> 00:22:27,654 <i>กำลังเตรียมที่จะ ไปเอามันคืนมา</i> 341 00:22:27,739 --> 00:22:29,572 <i>และนำมันกลับมา ที่นี่</i> 342 00:22:29,658 --> 00:22:33,960 <i>หากเป็นเช่นนั้น โจรและพวกเดียวกัน จะเจริญรุ่งเรืองที่นี่</i> 343 00:22:33,995 --> 00:22:37,297 <i>และแผนการของคุณสำหรับที่นี่ จะล้มเหลว</i> 344 00:22:42,087 --> 00:22:45,722 ฉันต้องการแนสซอ ที่คุณพยายามสร้าง 345 00:22:45,807 --> 00:22:49,008 แต่ถ้าแนสซอนั้น จะเป็นจริงได้ 346 00:22:49,060 --> 00:22:51,561 คุณต้องหยุดเธอ 347 00:23:04,109 --> 00:23:05,825 กัปตัน? 348 00:23:09,364 --> 00:23:11,865 ลมดีกว่า ที่เราคิดไว้ 349 00:23:11,917 --> 00:23:14,367 เดอ กรูตต์ต้องการขึ้นลมเร็วกว่า ที่คุณแนะนำ 350 00:23:14,419 --> 00:23:17,036 อาจต้องใช้เทคนิคหน่อย เขาไม่อยาก ทำในความมืด 351 00:23:17,122 --> 00:23:18,362 แต่เขาคิดว่าคนพวกนั้น 352 00:23:19,875 --> 00:23:22,675 ทำได้ 353 00:23:22,711 --> 00:23:26,796 ดังนั้น หากคุณเห็นด้วย เขาจะเตรียมการ 354 00:23:26,882 --> 00:23:28,214 บอกเขาว่า ฉันเห็นด้วย 355 00:23:28,300 --> 00:23:30,300 ยิ่งพาเธอกลับบ้านเร็วเท่าไหร่ ยิ่งดี 356 00:23:42,197 --> 00:23:46,032 ชื่อเขาบิลลี่ ในกรณีที่คุณสงสัย 357 00:23:46,067 --> 00:23:48,318 ขอโทษครับ 358 00:23:48,403 --> 00:23:50,453 เขาแค่... 359 00:23:50,539 --> 00:23:52,572 ดูไม่เข้าที่ ที่นี่ 360 00:23:52,657 --> 00:23:55,158 เหมือนใครสักคนที่ฉันอาจรู้จัก ที่บ้านในลอนดอน 361 00:23:55,243 --> 00:23:56,793 เขาอาจเคยอยู่ที่นั่นจริงๆ 362 00:23:57,963 --> 00:24:01,080 พ่อแม่ของเขาเป็นพวกเลเวลเลอร์ ในเคนซิงตัน 363 00:24:01,166 --> 00:24:04,751 ต่อต้านการบังคับเข้าทำงาน การลักพาตัว 364 00:24:04,803 --> 00:24:07,921 พิมพ์แผ่นพับ จากบ้านของพวกเขา 365 00:24:07,973 --> 00:24:10,306 ยืนยันให้บิลลี่ อ่านหนังสือได้ 366 00:24:10,392 --> 00:24:13,226 เพื่อที่เขาจะได้เข้าใจ และช่วยเหลือได้ 367 00:24:15,096 --> 00:24:18,765 ฤดูหนาวนั้น เมื่อกองทัพกด มาผ่านเมือง 368 00:24:18,850 --> 00:24:22,769 พวกเขาพบบิลลี่กำลังแจก แผ่นพับเหล่านั้นตามถนน 369 00:24:22,854 --> 00:24:26,406 ฉันว่าพวกเขาคิดว่าตลก ที่จับตัวเขาไป 370 00:24:26,441 --> 00:24:29,108 และทิ้งแค่แผ่นพับไว้ ให้พ่อแม่ได้เจอ 371 00:24:31,496 --> 00:24:33,079 เขาได้เจอพวกเขาอีกไหม 372 00:24:33,114 --> 00:24:35,031 พ่อแม่ของเขา? 373 00:24:35,116 --> 00:24:38,334 ตอนที่เราเจอบิลลี่ เราปลดปล่อยเขา 374 00:24:38,420 --> 00:24:40,920 และเมื่อมีโอกาส เผชิญหน้าชายคนที่ 375 00:24:40,956 --> 00:24:44,007 พรากเขาจาก ครอบครัว 376 00:24:44,092 --> 00:24:46,292 จับเขาเป็นทาส เป็นเวลาสามปี 377 00:24:46,344 --> 00:24:49,345 โดยไม่มีค่าแรง หรือการพัก 378 00:24:49,431 --> 00:24:51,631 เขาฆ่าชายคนนั้น 379 00:24:53,468 --> 00:24:56,803 <i>หลังจากนั้น เขาบอกว่าไม่สามารถ เผชิญหน้าพ่อได้อีก</i> 380 00:24:56,855 --> 00:25:00,473 ไม่คิดว่าพ่อจะยอมรับ ฆาตกรเป็นลูกชาย 381 00:25:06,648 --> 00:25:08,147 ขึ้นลมอีกครั้ง ทุกคน 382 00:25:08,199 --> 00:25:09,365 ครั้งนี้จะแคบ 383 00:25:09,451 --> 00:25:10,984 ระวังตัวนะ 384 00:25:11,069 --> 00:25:13,820 ไทสัน เสาหัวเรือ โฮเวิร์ด เสาหลัง 385 00:25:13,872 --> 00:25:16,539 เออร์วิง เสาหลัก 386 00:25:40,515 --> 00:25:44,317 สิ่งที่รออยู่ข้างหน้า ฉันกลัวว่า อาจไม่พร้อมเลย 387 00:25:44,352 --> 00:25:47,570 ฉันคิดมาตลอดว่าการเดินทางนี้ จะจบด้วยการต่อสู้ 388 00:25:47,656 --> 00:25:51,524 การต่อสู้เพื่อปกป้อง สิ่งที่เราหวงแหน 389 00:25:52,827 --> 00:25:56,195 ฉันเข้าใจเรื่องนั้น ฉันพร้อมสำหรับเรื่องนั้น 390 00:25:56,247 --> 00:25:58,364 ตอนนี้ ปรากฏว่า 391 00:25:58,450 --> 00:26:00,783 มีสิ่งอื่นรออยู่ ที่จุดจบของเส้นทางนี้ 392 00:26:02,087 --> 00:26:03,870 การตัดสิน 393 00:26:03,922 --> 00:26:07,040 ไม่ใช่ของแนสซอ แต่ของฉัน 394 00:26:07,125 --> 00:26:09,008 และคนที่ฉัน กลายเป็น 395 00:26:09,044 --> 00:26:11,294 และความพยายามทั้งหมดนี้ 396 00:26:11,379 --> 00:26:13,963 แขวนอยู่ในความสมดุล ของการตัดสินนั้น 397 00:26:14,049 --> 00:26:17,016 คุณสามารถปกป้าง ชายคนนั้นได้ 398 00:26:17,052 --> 00:26:19,886 มีข้อโต้แย้งที่ดี ในการปกป้องเขา 399 00:26:19,938 --> 00:26:23,640 สำหรับการกระทำบางอย่างของเขา บางทีส่วนใหญ่ 400 00:26:23,725 --> 00:26:26,275 แต่มีบางสิ่งที่กัปตันฟลินท์ ได้ทำ 401 00:26:26,361 --> 00:26:28,561 ที่ไม่สามารถปกป้องได้ 402 00:26:28,613 --> 00:26:31,280 <i>ฉันจะทำการโต้แย้ง</i> 403 00:26:31,366 --> 00:26:34,283 <i>โดยไม่รู้ว่าตัวเอง ยืนอย่างไรกับเขา</i> 404 00:26:34,369 --> 00:26:37,370 <i>ไม่รู้ถึงสิ่งที่เขารู้ เกี่ยวกับฉัน</i> 405 00:26:37,405 --> 00:26:40,540 <i>สิ่งที่ต่ำช้า สิ่งที่มืดมน</i> 406 00:26:43,078 --> 00:26:45,244 <i>และช่วงเวลาที่เขาเปิดเผยว่า เขารู้เรื่องเหล่านี้</i> 407 00:26:45,296 --> 00:26:48,081 <i>อาจเป็นช่วงเวลาที่ทุกอย่าง จะพังทลายลง</i> 408 00:26:48,133 --> 00:26:52,335 เขาจะตัดสิน 409 00:26:52,420 --> 00:26:56,756 และทุกอย่างขึ้นอยู่กับสิ่งที่เขาเห็น ยืนอยู่ตรงหน้า 410 00:26:56,808 --> 00:27:00,560 ฉัน หรือชื่อของฉัน 411 00:27:13,024 --> 00:27:14,574 ฉันแค่อยากให้คุณรู้ 412 00:27:14,609 --> 00:27:16,325 ฉันขอบคุณสำหรับโอกาส ที่คุณให้พวกเรา 413 00:27:17,912 --> 00:27:21,414 ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้โง่ 414 00:27:21,449 --> 00:27:23,750 เขาก็ไม่ใช่ด้วย จริงๆ 415 00:27:23,785 --> 00:27:25,868 <i>เขาทรมานใจข้างใน</i> 416 00:27:25,954 --> 00:27:29,122 การหักหลังคนอื่นๆ ทำให้เขาทำตัวโง่ 417 00:27:29,207 --> 00:27:32,208 อย่างที่คุณเห็น 418 00:27:32,293 --> 00:27:34,594 นั่นอาจเป็นได้ 419 00:27:34,629 --> 00:27:36,713 แต่เขาจะไม่สำคัญอะไรหาก ทำให้พวกเราสามคนตาย 420 00:27:36,798 --> 00:27:38,047 ฉันรู้ 421 00:27:39,634 --> 00:27:42,018 ฉันรู้ 422 00:27:42,103 --> 00:27:45,138 บางทีเขาก็แค่ ดื้อมากเกินไป 423 00:27:45,190 --> 00:27:48,941 เป็นแบบนั้นมาตลอด ตั้งแต่ เราล่องเรือด้วยกัน 424 00:27:48,977 --> 00:27:52,812 มันน่าเศร้า จริงๆ 425 00:27:52,864 --> 00:27:54,897 ฉันหวังว่าจะไม่เป็น อย่างนั้น 426 00:27:54,983 --> 00:27:57,734 ถ้าคุณคิดได้ว่าจะพูดอะไรกับเขา ให้เขาเชื่อฟัง 427 00:27:57,819 --> 00:27:59,869 ตอนนี้เป็นเวลาที่ดี 428 00:27:59,954 --> 00:28:03,156 พูดกับเขาเหรอ? 429 00:28:03,241 --> 00:28:05,374 เราผ่านจุดนั้นมาแล้ว ไม่ใช่เหรอ? 430 00:28:06,961 --> 00:28:08,494 ผ่านมาแล้ว? 431 00:28:08,546 --> 00:28:09,829 สิ่งที่คุณขอให้ฉันทำ 432 00:28:09,881 --> 00:28:11,998 ไม่ใช่เพื่อแก้ปัญหา ให้เสร็จสิ้นเหรอ? 433 00:28:15,920 --> 00:28:17,837 นายพูดเรื่องอะไร วะเนี่ย? 434 00:28:17,889 --> 00:28:20,506 นิโคลัสได้เวรเฝ้า ที่เสาหลัก 435 00:28:20,592 --> 00:28:23,032 ดูเหมือนจะเป็นโอกาสที่ดี ที่จะทำให้ดูเหมือนอุบัติเหตุ 436 00:28:37,242 --> 00:28:38,858 - ออกไป! - ใครวะ? 437 00:28:38,910 --> 00:28:41,694 ใครวะ? 438 00:28:49,204 --> 00:28:51,704 แล้วเรื่องนี้ล่ะ? อืม 439 00:28:51,790 --> 00:28:55,374 เมื่อกลับมา เราจอดเรือ นอกชายฝั่งตอนใต้ 440 00:28:55,455 --> 00:28:58,240 ทีมหนึ่งขุดคูในแผ่นดิน 441 00:29:01,078 --> 00:29:03,461 เราฝากเหรียญส่วนใหญ่ ไว้ในคู 442 00:29:03,547 --> 00:29:05,247 เก็บตำแหน่งเป็นความลับ 443 00:29:05,299 --> 00:29:08,416 และผลัดกันเฝ้ายาม เป็นเวร? 444 00:29:10,003 --> 00:29:12,554 คำตอบของคุณสำหรับที่เก็บ เงินห้าล้านเหรียญ 445 00:29:12,589 --> 00:29:14,172 คือการขุดหลุม? 446 00:29:17,344 --> 00:29:19,644 เอาล่ะ แล้วเรื่องนี้ล่ะ? 447 00:29:19,730 --> 00:29:22,764 น่าประหลาดใจจริงๆ ว่าความเสียหายมากแค่ไหน 448 00:29:22,850 --> 00:29:25,817 ที่ผู้หญิงคนหนึ่งทำได้ เมื่อคุณปล่อยเธอเข้าประตู 449 00:29:27,187 --> 00:29:28,687 เขาพูดถึงเธอเหรอ? 450 00:29:28,772 --> 00:29:29,938 เขาพูดถึงมิสบอนนี่ 451 00:29:29,990 --> 00:29:31,323 ฉันพูดถึงมิสกัธรี่ 452 00:29:31,408 --> 00:29:33,108 เราทุกคนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ที่ป้อมนั่น 453 00:29:33,160 --> 00:29:34,826 เขาปล่อยเธอเข้าไป เธอเดินหนีไป 454 00:29:34,912 --> 00:29:37,112 พร้อมรางวัล มูลค่าโชคลาภ 455 00:29:37,164 --> 00:29:38,747 ทิ้งเขาไว้แกว่งลม เพราะเรื่องนั้น 456 00:29:38,782 --> 00:29:42,367 ตอนนี้ชาร์ลกำลังต่อสู้ เพื่อรักษาตำแหน่งกัปตัน 457 00:29:42,452 --> 00:29:44,612 และมองหาเหตุผลดีๆ ที่จะทำให้พวกเขาร่ำรวย 458 00:29:44,621 --> 00:29:48,039 และเร็วๆ หรือไม่ก็ตายแล้ว และกัปตันคนใหม่ 459 00:29:48,125 --> 00:29:49,925 กำลังต่อสู้ กับคำถามเดียวกัน 460 00:29:49,960 --> 00:29:51,459 คุณจะพูดอะไร? 461 00:29:51,511 --> 00:29:54,679 คนเราจะเก็บทรัพย์สมบัติ ที่เป็นเหรียญทองไว้ที่ไหน? 462 00:29:54,765 --> 00:29:56,798 ในป้อมปราการสิ 463 00:29:56,850 --> 00:30:00,685 อะไรนะ คุณจะเดินไป เคาะประตู 464 00:30:00,771 --> 00:30:03,438 และถามใครก็ตามที่มาเปิด ว่าจะให้เราใช้ 465 00:30:03,473 --> 00:30:05,941 ป้อมปราการที่พังครึ่งหนึ่งของคุณ เป็นคลังเงินได้มั้ย? 466 00:30:09,146 --> 00:30:11,897 ไปกับเขาด้วยเถอะ เขาจะได้ไม่ตาย 467 00:30:11,982 --> 00:30:14,482 โอ้ พระเจ้าช่วย 468 00:30:21,041 --> 00:30:22,540 ท่านครับ 469 00:30:27,331 --> 00:30:30,832 ผ่านมาหนึ่งวันแล้วที่คุณนายเมเปิลตัน บอกเราเรื่องแผนการข้างบ้าน 470 00:30:30,884 --> 00:30:32,884 ตลอดวันที่ผ่านมา ผมคอยดูลูกเรือ 471 00:30:32,970 --> 00:30:35,136 ของเรือโคโลเนียล ดอว์น ขนของขึ้นเรือ 472 00:30:35,172 --> 00:30:39,140 ตอนนี้พวกเขาใกล้เสร็จแล้ว และคงจะ ออกเดินทางในไม่ถึงหนึ่งวัน 473 00:30:39,176 --> 00:30:42,344 ผมอยากให้ท่านมีเวลา ในการพิจารณา 474 00:30:42,396 --> 00:30:44,679 แต่ตอนนี้ผมเป็นห่วงว่า ท่านอาจไม่เข้าใจ 475 00:30:44,765 --> 00:30:46,348 ว่าสถานการณ์ที่นี่ จะอันตรายแค่ไหน 476 00:30:46,433 --> 00:30:48,600 หากทองคำนั้น มาถึงฝั่งของเรา 477 00:30:50,771 --> 00:30:53,655 ท่านครับ โจรสลัดที่มีทองสเปนเต็มไม้เต็มมือ จะมีกำลังใจ 478 00:30:53,690 --> 00:30:55,156 พวกเขาจะมีอำนาจ 479 00:30:55,192 --> 00:30:57,075 แต่สิ่งที่พวกเขาจะไม่เป็น ไม่ว่าในสถานการณ์ใดๆ 480 00:30:57,160 --> 00:31:00,829 <i>คือหุ้นส่วนในแผนการ ที่จะคืนดีกับอังกฤษ</i> 481 00:31:00,864 --> 00:31:03,331 <i>จากมุมมองของผม ผมคิดว่าชัดเจนแล้ว</i> 482 00:31:03,367 --> 00:31:04,950 ว่าเราต้องปฏิบัติการ เพื่อป้องกัน-- 483 00:31:05,035 --> 00:31:06,668 เราเหรอ? 484 00:31:08,839 --> 00:31:11,706 <i>ผมค่อนข้างแน่ใจว่าคุณไม่ได้ เสนอให้เราทำอะไร</i> 485 00:31:11,792 --> 00:31:14,009 วิธีเดียวที่จะรับประกัน อย่างแท้จริง 486 00:31:14,044 --> 00:31:15,627 ว่าทองคำแห่งเอิร์กา จะไม่กลับมาที่นี่ 487 00:31:15,712 --> 00:31:18,046 คือการกำจัดทุกคน ที่รู้เรื่อง 488 00:31:18,131 --> 00:31:20,048 ว่ามันอยู่ที่ไหน และเอามาได้อย่างไร 489 00:31:22,052 --> 00:31:25,353 คุณเสนอให้ผมสั่งฆ่า คนพวกนี้ทั้งหมด 490 00:31:25,389 --> 00:31:27,305 กัปตันแรคแฮม ผู้นำของเขา 491 00:31:27,391 --> 00:31:29,557 ลูกน้องที่รู้เรื่องนี้ 492 00:31:32,229 --> 00:31:34,145 แม็กซ์ 493 00:31:35,649 --> 00:31:37,565 ด้วยความเคารพ ท่าน 494 00:31:37,651 --> 00:31:40,235 ไม่ใช่ว่าท่านไม่เคย ทำมาก่อน 495 00:31:43,156 --> 00:31:46,741 ผมทำในสิ่งที่ผมทำ เพื่อมาถึงจุดนี้ 496 00:31:46,793 --> 00:31:48,910 ผมทำในสิ่งที่ผมทำ และผมจะอยู่กับมัน 497 00:31:48,962 --> 00:31:51,329 แต่อย่าคิดสักนิดว่า นั่นเป็นตัวตนของผม 498 00:31:51,415 --> 00:31:54,082 <i>ผมจะไม่เป็นคนแบบนั้น</i> 499 00:32:20,777 --> 00:32:23,194 <i>ขอพระเจ้าประทานสันติให้วิญญาณเขา</i> 500 00:32:49,473 --> 00:32:50,889 ทำไม? 501 00:32:50,974 --> 00:32:52,891 ผมคิดว่าคุณบอกชัดแล้ว ว่าให้ผมทำอะไร 502 00:32:52,976 --> 00:32:54,943 แล้วคุณคิดแบบนั้นได้ยังไง? 503 00:32:54,978 --> 00:32:56,861 คุณบอกว่าเขาทำลายเราได้ 504 00:32:56,947 --> 00:32:58,480 แล้วคุณก็มองผม 505 00:33:00,951 --> 00:33:03,568 ดูผมเข้าใจ ถูกต้องมั้ย 506 00:33:03,653 --> 00:33:06,121 ฟลินต์สั่งการ แต่เพื่อให้ ลูกน้องคุณเชื่อฟัง 507 00:33:06,156 --> 00:33:09,356 <i>ผมต้องลงมาที่นี่ แสดงละคร และโน้มน้าวให้คุณว่ามันเป็นผลประโยชน์ของคุณ</i> 508 00:33:10,994 --> 00:33:14,295 แต่ผมแค่มองคุณ 509 00:33:14,331 --> 00:33:16,331 แล้วคุณยอมฆ่าคนเพื่อมันได้? 510 00:33:16,383 --> 00:33:20,668 ผมฟังฟลินต์เพราะคุณ บอกว่ามันเป็นประโยชน์ของผม 511 00:33:20,754 --> 00:33:24,472 ผมฟังคุณเพราะผมรู้ว่าคุณ ใส่ใจประโยชน์ของผม 512 00:33:24,508 --> 00:33:26,808 และไม่ใช่ผมคนเดียว ที่คิดแบบนั้น 513 00:33:35,268 --> 00:33:38,186 <i>...จะกลายเป็นความเน่าเปื่อย</i> 514 00:33:38,238 --> 00:33:41,406 <i>มองหาการฟื้นคืนชีพ ของร่างกาย</i> 515 00:33:41,491 --> 00:33:44,993 <i>และชีวิตของโลกที่จะมา</i> 516 00:33:45,028 --> 00:33:47,445 <i>ผ่านทางพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา</i> 517 00:33:47,531 --> 00:33:49,581 <i>อาเมน</i> 518 00:33:49,666 --> 00:33:51,449 <i>อาเมน</i> 519 00:33:51,535 --> 00:33:53,368 อาเมน 520 00:33:57,874 --> 00:34:01,292 <i>ดังนั้นเราจึงฝัง ร่างกายของเขาสู่ทะเลลึก</i> 521 00:34:01,378 --> 00:34:03,761 นิโคลัส เออร์วิง 522 00:34:10,387 --> 00:34:11,719 <i>จากฟากฟ้าอีกด้าน</i> 523 00:34:11,771 --> 00:34:14,439 <i>ยากที่จะรู้ว่า โลกใหม่คืออะไร</i> 524 00:34:17,978 --> 00:34:21,029 <i>ที่ผมรู้มี แต่เรื่องราวที่ผมได้ยิน</i> 525 00:34:21,064 --> 00:34:24,949 <i>เกี่ยวกับปีศาจและคนกล้าหาญ ที่สาบานจะฆ่าพวกมัน</i> 526 00:34:26,736 --> 00:34:29,204 <i>แต่ตอนนี้ที่ผมใกล้จะ ข้ามมหาสมุทร</i> 527 00:34:29,239 --> 00:34:31,906 <i>ที่คั่นระหว่าง โลกใหม่กับโลกเก่า</i> 528 00:34:31,992 --> 00:34:35,376 <i>ผมกลัวว่าเรื่องราว ที่ผมได้ยิน</i> 529 00:34:35,412 --> 00:34:39,247 <i>อาจทำให้ความจริงมัวมาก มากกว่าที่จะชัดเจน</i> 530 00:34:40,634 --> 00:34:44,219 <i>ดูเหมือนปีศาจพวกนี้ เป็นมนุษย์--</i> 531 00:34:44,254 --> 00:34:47,422 <i>ลูกชาย พี่น้อง</i> 532 00:34:47,474 --> 00:34:49,424 <i>พ่อ</i> 533 00:34:52,762 --> 00:34:54,762 <i>และดูเหมือนคนพวกนี้</i> 534 00:34:54,814 --> 00:34:57,932 <i>กลัวปีศาจของตัวเอง--</i> 535 00:34:59,269 --> 00:35:01,819 <i>จักรวรรดิ...</i> 536 00:35:01,905 --> 00:35:04,072 <i>กองทัพเรือ...</i> 537 00:35:04,107 --> 00:35:05,607 <i>กษัตริย์</i> 538 00:35:07,360 --> 00:35:09,277 <i>พ่อของผม</i> 539 00:35:15,585 --> 00:35:18,419 <i>หลายสิ่งที่ผมทิ้งไว้เบื้องหลัง--</i> 540 00:35:18,455 --> 00:35:20,872 <i>ลอนดอน วัยเยาว์ของผม</i> 541 00:35:20,957 --> 00:35:24,092 <i>และเรื่องราวที่สะดวกสบาย</i> 542 00:35:24,127 --> 00:35:26,544 <i>หลายสิ่งที่รออยู่ข้างหน้า ในชาร์ลส์ทาวน์--</i> 543 00:35:26,630 --> 00:35:30,298 <i>อนาคต และความจริงที่หนักหน่วงกว่า</i> 544 00:35:31,635 --> 00:35:35,937 <i>ผมรู้สึกว่าต้อง เผชิญหน้าอย่างสุจริต กล้าหาญ</i> 545 00:35:35,972 --> 00:35:40,558 <i>ผมต้องเผชิญหน้า ในฐานะลูกสาวของพ่อ</i> 546 00:35:40,644 --> 00:35:43,978 <i>และผมเชื่อว่า เพื่อจะทำได้</i> 547 00:35:44,030 --> 00:35:47,982 <i>ผมต้องบอกคนพวกนี้ ในสิ่งที่ผมเก็บไว้</i> 548 00:35:48,068 --> 00:35:51,035 <i>ผมต้องบอกพวกเขา ในสิ่งที่ผมรู้</i> 549 00:35:53,707 --> 00:35:57,075 ผมเล่าให้คุณฟังว่าพ่อผม เป็นคนมีเหตุผล 550 00:35:57,160 --> 00:36:00,411 และนั่นเป็นความจริง ในเรื่องส่วนใหญ่ 551 00:36:00,497 --> 00:36:04,632 ครั้งหนึ่ง ท่านมีเหตุผล แม้กระทั่ง 552 00:36:04,668 --> 00:36:07,635 ในเรื่องการปราบปราม การโจรสลัด 553 00:36:07,671 --> 00:36:10,588 จนกระทั่งผมได้รับ จดหมายจากท่าน 554 00:36:10,674 --> 00:36:12,557 เมื่อหลายปีก่อน 555 00:36:12,642 --> 00:36:15,560 ที่ท่านเล่าให้ผมฟัง เรื่องราวของเรือลำหนึ่ง... 556 00:36:16,846 --> 00:36:19,347 ที่มุ่งหน้าไป ชาร์ลส์ทาวน์ 557 00:36:19,399 --> 00:36:22,100 ถูกโจรสลัดจู่โจม 558 00:36:22,185 --> 00:36:26,187 <i>เรือที่ถูกโจมตี ชื่อมาเรีย อาเลย์น</i> 559 00:36:31,528 --> 00:36:34,028 <i>เรือถูกกัปตันฟลินต์ และลูกน้องโจมตี</i> 560 00:36:36,750 --> 00:36:39,534 และในระหว่าง การโจมตีอันโหดเหี้ยม 561 00:36:39,586 --> 00:36:42,587 มีเหยื่อคนหนึ่ง เป็นพิเศษ 562 00:36:42,672 --> 00:36:44,872 ผู้ชายสำคัญ 563 00:36:44,958 --> 00:36:46,541 ที่เดินทางด้วย นามปลอม 564 00:36:48,178 --> 00:36:51,212 ชื่อของเขา คือแอลเฟรด แฮมิลตัน 565 00:36:56,636 --> 00:36:59,187 <i>ด้วยความพยายาม ที่ชายคนนี้ใช้</i> 566 00:36:59,222 --> 00:37:01,556 เพื่อปกป้องตัวเอง 567 00:37:01,608 --> 00:37:05,193 ความจริงที่เขาตายใต้ดาบ ของกัปตันฟลินต์... 568 00:37:07,030 --> 00:37:09,197 บอกว่าเขาถูกล่า 569 00:37:09,232 --> 00:37:12,784 <i>ถูกไล่ล่า และประหารชีวิต อย่างเลือดเย็น</i> 570 00:37:12,869 --> 00:37:15,069 <i>และด้วยเจตนาร้าย อย่างมาก</i> 571 00:37:21,077 --> 00:37:23,378 <i>แรงจูงใจไม่ชัดเจน</i> 572 00:37:23,413 --> 00:37:27,882 <i>แต่เจตนาเห็นได้ชัด ว่ามืดมิดและน่าสยดสยอง</i> 573 00:37:27,917 --> 00:37:30,752 <i>ปีศาจ</i> 574 00:37:30,837 --> 00:37:34,889 <i>ท่านบอกว่าการกระทำนั้น ไม่เข้ากันกับสังคมที่มีอารยธรรม</i> 575 00:37:34,924 --> 00:37:37,475 <i>ว่าท่านจะอุทิศชีวิต เพื่อกำจัดมัน</i> 576 00:37:40,063 --> 00:37:42,480 และจะมีกฎหมาย ในอเมริกา... 577 00:37:44,484 --> 00:37:47,318 ในวันที่กัปตันฟลินต์ แกว่งเหนือชาร์ลส์ทาวน์ 578 00:37:49,189 --> 00:37:52,774 ผมขอบคุณ ในสิ่งที่คุณทำให้ผม 579 00:37:52,859 --> 00:37:55,109 ผมเคารพในสิ่งที่คุณ หวังจะทำให้สำเร็จ 580 00:37:55,195 --> 00:37:57,195 ดังนั้นผมขอร้อง 581 00:37:57,280 --> 00:37:59,997 เมื่อคุณส่งผม กลับชาร์ลส์ทาวน์ 582 00:38:00,083 --> 00:38:03,368 หันหลังกลับ และแล่นออกไป 583 00:38:24,774 --> 00:38:27,308 คุณคิดว่าเรือลาดตระเวนพวกนั้น ได้รับอนุญาตให้ยิงมั้ย? 584 00:38:27,394 --> 00:38:30,778 ไม่ใช่ตอนที่เราอยู่นอกระยะ ยิงของป้อมปราการนั่น 585 00:38:30,814 --> 00:38:33,981 ตราบใดที่เราไม่เข้าไปใกล้กว่านี้ พวกเขารู้ว่าเราไม่ใช่ภัยคุกคาม 586 00:38:37,070 --> 00:38:39,654 ผมไม่อยากเห็นช่องปืน ของเราเปิดแม้แต่ช่องเดียว 587 00:38:39,706 --> 00:38:43,157 ผมไม่อยากเห็นคนบนดาดฟ้า ถืออาวุธแม้แต่คนเดียว 588 00:38:43,243 --> 00:38:44,959 นี่จะได้ผลต่อเมื่อ เราทำให้ชัดเจนได้ 589 00:38:44,994 --> 00:38:49,213 ว่าเราไม่มีเจตนา จะยิงใครเลยวันนี้ 590 00:38:49,299 --> 00:38:51,165 แล้วถ้าพวกเขา เริ่มยิงเรา? 591 00:38:51,217 --> 00:38:53,418 ก้มหัว 592 00:38:56,172 --> 00:38:57,755 <i>เตรียมทอดสมอ!</i> 593 00:39:01,511 --> 00:39:02,844 ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว 594 00:39:02,929 --> 00:39:04,289 คุณจะปลอดภัยที่นี่ จนกว่าผมจะกลับ 595 00:39:04,314 --> 00:39:06,154 คุณพูดอะไรนะ? ผมจะไปด้วย 596 00:39:06,182 --> 00:39:08,099 คุณได้ยินที่เธอพูด มันอันตรายเกินไป 597 00:39:08,184 --> 00:39:11,185 ถ้าผมยืนข้างๆ คุณ เขาจะมองเห็นคุณ ในฐานะคนที่คุณเป็นมากขึ้น 598 00:39:11,237 --> 00:39:13,354 เขาจะมองเห็นคุณ ในฐานะผู้หญิง 599 00:39:13,406 --> 00:39:15,940 ที่ช่วยเหลือโจรสลัดที่มีชื่อ และแขวนคอคุณไปกับผม 600 00:39:16,025 --> 00:39:18,276 - ผมไม่เห็นเหตุผลที่คุณต้องเสี่ยง - แน่นอนที่มีเหตุผล 601 00:39:18,361 --> 00:39:20,401 - ไม่มีเหตุผลที่ผมยอมรับ - มันเป็นความผิดของผม 602 00:39:22,415 --> 00:39:25,867 ผมเป็นคนที่รู้ว่าแอลเฟรด แฮมิลตัน เป็นผู้โดยสารบนเรือลำนั้น 603 00:39:25,952 --> 00:39:29,203 ผมรู้ในช่วงเวลาที่บอกคุณ ว่ามันจะผลักดันให้คุณทำอะไร 604 00:39:29,255 --> 00:39:31,255 ผมรู้ถึงอันตราย ที่จะทำให้คุณเจอ 605 00:39:31,341 --> 00:39:32,874 รู้ถึงความสยดสยอง ที่จะเกิดขึ้น 606 00:39:32,926 --> 00:39:36,461 ผมบอกตัวเองให้เงียบ และไว้ชีวิตเขา 607 00:39:36,546 --> 00:39:40,431 ไว้ชีวิตคุณจาก ความสยดสยองนั้น 608 00:39:40,517 --> 00:39:43,100 แต่ผมก็บอกคุณไปแล้ว 609 00:39:43,186 --> 00:39:46,270 หากท่านจะเผชิญหน้า กับการพิพากษาหลังกำแพงเหล่านั้น 610 00:39:46,356 --> 00:39:47,889 แล้วข้าก็ควรเช่นกัน 611 00:39:47,941 --> 00:39:50,975 เพราะหากมีใครต้องรับผิดชอบ ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น 612 00:39:51,060 --> 00:39:52,360 นั่นคือข้า 613 00:39:52,395 --> 00:39:55,780 <i>กัปตันเวน!</i> 614 00:40:09,746 --> 00:40:12,246 กัปตันเวน! 615 00:40:17,136 --> 00:40:19,337 ท่านคือกัปตันเวนหรือ? 616 00:40:19,422 --> 00:40:23,257 <i>เราได้รับจดหมาย และข้อเรียกร้องของท่าน</i> 617 00:40:23,343 --> 00:40:26,177 เราพร้อมที่จะจ่าย จำนวนเงินที่ท่านต้องการ 618 00:40:26,262 --> 00:40:28,262 สำหรับอบิเกล แอช 619 00:40:28,314 --> 00:40:30,932 ข้าไม่ใช่ชาร์ลส์ เวน 620 00:40:31,017 --> 00:40:33,100 ข้าไม่มีข้อเรียกร้องใดๆ 621 00:40:33,186 --> 00:40:36,771 แต่ข้ามีคำร้องขอ 622 00:41:19,532 --> 00:41:21,566 กัปตันเจมส์ ฟลินต์ 623 00:41:26,623 --> 00:41:28,155 ท่านคือกัปตันฟลินต์? 624 00:41:30,159 --> 00:41:31,459 ข้าใช่ 625 00:41:31,494 --> 00:41:34,495 และท่านต้องการเข้าเฝ้า ลอร์ดแอชหรือ? 626 00:41:35,798 --> 00:41:37,999 ข้าต้องการ 627 00:41:41,137 --> 00:41:43,170 ที่นี่แตกต่างกัน ก่อนที่ผู้ว่าจะมา 628 00:41:43,222 --> 00:41:45,756 พวกโจรสลัดโจมตี เส้นทางการขนส่งของเราเป็นประจำ 629 00:41:45,842 --> 00:41:48,142 ตลอดแนวชายฝั่ง 630 00:41:48,177 --> 00:41:49,644 ไกลไปทางเหนือ ถึงเมาท์เพลสเซนต์ 631 00:41:49,679 --> 00:41:52,013 ไกลไปทางใต้ ถึงคัมเบอร์แลนด์ซาวด์ 632 00:41:52,065 --> 00:41:54,815 ใช้เวลาไม่นาน เขาจึงรู้วิธีจัดการกับมัน 633 00:41:54,851 --> 00:41:58,069 <i>แต่เมื่อเขาตัดสินใจ สู้กับปัญหา สิ่งต่างๆ ก็เปลี่ยนไป</i> 634 00:41:58,186 --> 00:42:01,187 <i>เขาทำให้คนเหล่านี้ ไม่กลัว</i> 635 00:42:01,222 --> 00:42:04,691 <i>ทุกคนเข้าใจแล้ว เหมือนกับ เรื่องอื่นๆ ในชีวิต...</i> 636 00:42:06,144 --> 00:42:08,394 ในขณะที่ เจ้าหยุดกลัวมัน 637 00:42:08,446 --> 00:42:10,229 มันจะสูญเสียพลังทั้งหมด 638 00:42:12,617 --> 00:42:14,450 ไม่! 639 00:42:14,536 --> 00:42:16,069 <i>ผู้ว่าเป็นเพื่อน!</i> 640 00:42:16,121 --> 00:42:17,904 <i>ผู้ว่าให้คำสั่งเฉพาะเจาะจง</i> 641 00:42:17,956 --> 00:42:21,240 - ไม่ อย่า! - หากเราสามารถจับกัปตันเวนได้ 642 00:42:21,326 --> 00:42:22,742 เขาจะไม่ออกจาก ที่นี่อีกเลย 643 00:42:22,794 --> 00:42:25,078 หยุด 644 00:42:25,130 --> 00:42:28,247 <i>ข้าไม่เห็นเหตุผลว่าทำไม คำสั่งนั้นไม่ใช้กับเจ้าด้วย</i> 645 00:42:28,299 --> 00:42:29,999 <i>- ถ้าเป็นอะไร-- - หยุด!</i> 646 00:42:33,388 --> 00:42:34,754 พวกเขาพูดความจริง 647 00:42:34,839 --> 00:42:36,389 เขาเป็นเพื่อนเก่า ของพ่อของฉัน 648 00:42:36,424 --> 00:42:38,558 <i>ฉันจำเขาได้ ฉันรู้จักเขา</i> 649 00:42:40,512 --> 00:42:43,646 และหากเจ้าตีเขาอีก พ่อของฉันจะรู้ 650 00:42:43,732 --> 00:42:46,516 ว่าเจ้าทำหลังจากที่ฉัน ได้ชี้แจงแล้ว 651 00:44:13,688 --> 00:44:16,022 ยินดีต้อนรับสู่ชาร์ลส์ทาวน์ 652 00:44:22,538 --> 00:44:26,373 ชาร์ลส์ เวน รวบรวมชาย ที่แข็งแกร่งที่สุด 40 คนในโลกใหม่ 653 00:44:26,425 --> 00:44:29,794 นำพวกเขาเข้าแถว พาพวกเขา ข้ามมหาสมุทรมายังป้อมนี้ 654 00:44:29,879 --> 00:44:32,429 และพิชิตมัน 655 00:44:32,515 --> 00:44:35,049 โดยไม่มีการสนับสนุน จากทางน้ำ 656 00:44:35,101 --> 00:44:37,685 ไม่มีวิศวกรรมการล้อม เพียงแค่ความต้องการที่จะยึดมัน 657 00:44:37,720 --> 00:44:39,720 และตลอดเวลานั้น 658 00:44:39,806 --> 00:44:42,022 ผ่านอันตราย ภัยพิบัติ และเลือด 659 00:44:42,058 --> 00:44:44,275 ภัยคุกคาม ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาเผชิญ 660 00:44:44,360 --> 00:44:46,894 ศัตรูตัวเดียวที่อาจจะ เป็นจุดจบของเขา 661 00:44:46,946 --> 00:44:50,731 คือ คนที่ข้าเคย ได้ยินเขา 662 00:44:50,783 --> 00:44:52,733 เรียกว่าเลดี้ฮันนี่พอต 663 00:44:55,071 --> 00:44:58,239 ระวังผู้หญิง คุนเฟเธอร์สโตน พวกเขากัด 664 00:44:58,291 --> 00:45:00,574 ข้าตกหลุมรัก ผู้หญิงดี ท่าน 665 00:45:00,626 --> 00:45:01,909 ข้าไม่กังวล 666 00:45:03,579 --> 00:45:04,962 ไอเดล? 667 00:45:07,083 --> 00:45:08,249 ใช่ 668 00:45:14,974 --> 00:45:17,675 มันสมเหตุสมผล ว่าหากชาย 40 คนนั้น 669 00:45:17,760 --> 00:45:21,262 ร้ายกาจพอที่จะยึดป้อมนี้ ภายใต้การนำของเวน 670 00:45:21,314 --> 00:45:23,097 หากพวกเขา หันมาต่อต้านเขา 671 00:45:23,149 --> 00:45:25,316 มันจะเป็นภาพ ที่น่าเกลียด 672 00:45:25,401 --> 00:45:29,403 ขอแนะนำว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ในส่วนลึกของป้อมนี้ 673 00:45:29,438 --> 00:45:31,939 บางทีควรปล่อยไว้ ตอนนี้ 674 00:45:32,024 --> 00:45:34,441 บางที 675 00:45:34,527 --> 00:45:37,087 - เจ้าทำอะไรอยู่? - ข้าสงสัยว่าทำไมข้างในถึงเงียบ 676 00:45:37,113 --> 00:45:40,114 เพราะพวกเขายุ่งอยู่ กับการวางแผนอะไรชั่วร้าย 677 00:45:40,166 --> 00:45:43,367 นั่นเป็นความเป็นไปได้หนึ่ง อีกอันคือ พวกเขาไม่ได้อยู่ข้างในแล้ว 678 00:45:43,452 --> 00:45:45,286 เจ้าพูดอะไรอยู่? เรือของพวกเขายังอยู่ในอ่าว 679 00:45:45,371 --> 00:45:47,838 ใช่ แต่ข้าสนใจ สิ่งที่อยู่ในอ่าวน้อยกว่า 680 00:45:47,924 --> 00:45:49,673 สิ่งที่อยู่ข้างบน 681 00:47:44,457 --> 00:47:47,207 นี่พบว่าถูกปักไว้ กับเขา 682 00:47:53,883 --> 00:47:55,666 <i>ข้าเคยเป็นทาส</i> 683 00:47:55,751 --> 00:47:58,752 <i>ข้ารู้เป็นอย่างดีถึงความเจ็บปวด ของแอกบนไหล่ข้า</i> 684 00:47:58,804 --> 00:48:02,089 <i>และถึงความเป็นอิสระ ที่ได้หลุดพ้นจากมัน</i> 685 00:48:02,141 --> 00:48:05,009 <i>ดังนั้นข้าจึงตั้งใจแน่วแน่ ข้าจะไม่เป็นทาสอีก</i> 686 00:48:06,762 --> 00:48:11,015 <i>และในฐานะที่ข้าเป็นอิสระ ข้าจึง อ้างสิทธิ์เดียวกันนี้สำหรับนัสเซา</i> 687 00:48:11,100 --> 00:48:12,649 <i>เธอเป็นอิสระวันนี้</i> 688 00:48:12,735 --> 00:48:16,603 <i>และตราบใดที่ข้ายังหายใจอยู่ เธอจะเป็นอิสระต่อไป</i> 689 00:48:18,274 --> 00:48:20,074 <i>ริชาร์ด กัทรี มีส่วนร่วมในความพยายาม</i> 690 00:48:20,109 --> 00:48:22,693 <i>ที่จะเห็นเธอกลับมา อยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์</i> 691 00:48:22,778 --> 00:48:24,778 <i>เพื่อให้แอกกลับคืนมา</i> 692 00:48:24,864 --> 00:48:27,865 <i>เขาทรยศต่อนัสเซา และด้วยเหตุนี้</i> 693 00:48:27,950 --> 00:48:30,367 <i>เหมือนเช่นเคย ต่อผู้ทรยศ</i> 694 00:48:30,453 --> 00:48:33,871 <i>ส่วนเจ้าและข้า ข้าถูกเตือนเรื่องเจ้า</i> 695 00:48:33,956 --> 00:48:36,457 <i>เตือนว่าเจ้าจะ ทรยศต่อข้า</i> 696 00:48:36,509 --> 00:48:38,459 <i>ข้าหวังว่า เจ้าและข้าจะมีความรัก</i> 697 00:48:38,544 --> 00:48:40,461 <i>ที่ทำให้สิ่งนั้น คิดไม่ออก</i> 698 00:48:40,513 --> 00:48:43,180 <i>ข้าหวังว่าคำเตือนเหล่านั้น จะผิด</i> 699 00:48:43,265 --> 00:48:45,516 <i>แต่ข้ารู้จักเจ้าเป็นอย่างดี</i> 700 00:48:45,601 --> 00:48:49,219 <i>ดังนั้นข้าจึงเตรียมพร้อม ในกรณีที่พวกเขาพูดถูก</i> 701 00:48:53,109 --> 00:48:55,609 <i>เจ้าเอาเด็กผู้หญิงออก จากความครอบครองของข้า</i> 702 00:48:55,644 --> 00:48:58,145 <i>แต่ในทางกลับกัน เรือรบ</i> 703 00:48:58,197 --> 00:48:59,980 <i>ย้ายออกจากอ่าว</i> 704 00:49:00,066 --> 00:49:04,785 <i>ย้ายออกจากตำแหน่ง ที่เฝ้าระวังอย่างเข้มงวด</i> 705 00:49:04,820 --> 00:49:07,037 <i>ย้ายไปยังสถานที่ ที่ความสนใจของมัน</i> 706 00:49:07,123 --> 00:49:09,156 <i>ความสนใจของกัปตันฟลินต์</i> 707 00:49:09,208 --> 00:49:12,126 <i>จะจดจ่ออยู่อย่างมาก</i> 708 00:49:12,161 --> 00:49:14,495 <i>กับอันตราย ที่คือชาร์ลส์ทาวน์</i> 709 00:49:14,580 --> 00:49:16,580 <i>และในสภาพ ของความหวาดกลัว</i> 710 00:49:16,665 --> 00:49:20,334 <i>ซึ่งสิ่งสุดท้าย ที่พวกเขาจะเฝ้าดู</i> 711 00:49:20,919 --> 00:49:22,636 <i>คือน้ำ</i> 712 00:49:24,723 --> 00:49:27,674 <i>ข้าได้ชี้แจงราคา สำหรับเด็กผู้หญิงแล้ว</i> 713 00:49:27,726 --> 00:49:30,511 <i>เจ้าควรรู้จักข้า ดีพอที่จะรู้</i> 714 00:49:30,596 --> 00:49:33,564 <i>ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ข้าจะได้มันมา</i> 715 00:49:35,017 --> 00:49:38,936 <i>และเมื่อข้าได้แล้ว ข้าจะกลับไปนัสเซา</i> 716 00:49:39,021 --> 00:49:41,772 <i>เพื่อไปจัดการ บัญชีที่เหลือของข้า</i> 716 00:49:42,305 --> 00:50:42,746 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm