"Foundation" Shadows in the Math

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm 2 00:01:07,693 --> 00:01:09,570 (สร้างจากนวนิยายโดยไอแซค อาซิมอฟ) 3 00:02:40,786 --> 00:02:44,081 ตื่นเถิด ผู้นิทรา เอกวาจกขอต้อนรับท่านกลับบ้าน 4 00:02:44,831 --> 00:02:46,083 เธลิส 5 00:02:46,166 --> 00:02:49,711 คุณจำศีลไปหนึ่งปี ทุกสิ่งเป็นดังแผนที่วางไว้ 6 00:02:57,219 --> 00:02:58,804 ตื่นเถิด ฮาริ เซลดอน 7 00:03:07,813 --> 00:03:10,482 สถาบันสถาปนาที่สองขอต้อนรับกลับบ้าน 8 00:03:19,199 --> 00:03:20,242 (151 ปีก่อน) 9 00:03:20,325 --> 00:03:22,870 ในที่สุดฮาริกับฉันก็ก่อตั้ง สถาบันสถาปนาที่สองขึ้นที่อิกนิส 10 00:03:22,953 --> 00:03:24,830 แต่เรายังมีเรื่องต้องตามต่ออีกมาก 11 00:03:26,456 --> 00:03:31,003 แผนยังหลุดจากเส้นทางเดิมไปไกล เราต้องดึงมันกลับมาให้ได้ 12 00:03:32,004 --> 00:03:34,673 เราจำศีลอยู่ตลอด เว้นเพียงไม่กี่สัปดาห์ในแต่ละปี 13 00:03:35,257 --> 00:03:37,259 ตื่นเถิด ผู้นิทรา เวลาผ่านไปอีกปีหนึ่งแล้ว 14 00:03:37,342 --> 00:03:41,597 ยามตื่น ฮาริจะสอนคณิตประวัติศาสตร์ ให้กับเหล่าเจตกร 15 00:03:41,680 --> 00:03:44,308 แก้ไขเหตุการณ์ ด้วยการเคลื่อนไหวของคนกลุ่มใหญ่ 16 00:03:44,391 --> 00:03:49,563 ปรับเปลี่ยนเส้นทางประวัติศาสตร์ นั่นคือพลังที่แท้จริงของคณิตประวัติศาสตร์ 17 00:03:49,646 --> 00:03:53,066 และฉันจะสอนให้พวกเขา ใช้พลังจิตสู้กับมโนมัย 18 00:03:56,361 --> 00:03:59,406 ยิ่งเวลาผ่านไป เราพัฒนาจากการเป็นสาวกของเทลเลม 19 00:03:59,489 --> 00:04:01,742 กลายเป็นคมดาบที่ปาดกระแสเวลา 20 00:04:01,825 --> 00:04:03,744 อย่า ไม่ต้อง อย่าคำนับ 21 00:04:03,827 --> 00:04:06,288 ยุคศาสนาของเราจบลงแล้ว 22 00:04:06,371 --> 00:04:07,873 เราขยายอิทธิพล 23 00:04:07,956 --> 00:04:11,376 ค้นหาเจตกรที่เป็นเหมือนเรา และเพิ่มจำนวนขึ้นตามลำดับ 24 00:04:12,586 --> 00:04:16,173 ไม่นานนัก เราก็มีหูมีตาทั่วทุกมุมจักรวาล 25 00:04:16,255 --> 00:04:19,718 ทำงานในเงามืด เพื่อให้สถาบันสถาปนาที่หนึ่งเติบโตอย่างเข้มแข็ง 26 00:04:19,801 --> 00:04:23,722 และบ่อนทำลายจักรวรรดิให้อ่อนแอลง ตามเส้นทางแผนตั้งต้น 27 00:04:25,057 --> 00:04:27,726 แต่ยิ่งเวลาผ่านไปแต่ละปี 28 00:04:27,809 --> 00:04:31,063 เรากลับต้องเผชิญกับอุปสรรคซึ่งควบคุมไม่ได้ 29 00:04:33,023 --> 00:04:34,107 เวลา 30 00:04:52,668 --> 00:04:54,378 แบบนี้ยังไงก็เตรียมตัวไม่ทัน 31 00:04:56,088 --> 00:04:58,090 กว่ามโนมัยจะโผล่มา นั่นตั้งอีกห้าสิบปีข้างหน้า 32 00:04:58,173 --> 00:04:59,842 ฉันไม่ได้กลัวเรื่องเขา 33 00:05:01,677 --> 00:05:04,388 วิกฤตที่สามคือจุดพลิกผันมาตลอด 34 00:05:04,471 --> 00:05:09,059 ถ้าเราไม่จัดการให้ทุกอย่างอยู่ถูกที่ถูกทาง 35 00:05:09,142 --> 00:05:12,479 ต่อให้เอาชนะมโนมัยได้ เราก็ยังไม่พร้อมรับสิ่งที่จะตามมา 36 00:05:12,563 --> 00:05:13,647 งั้นก็ต้องแบ่งความถนัดไป 37 00:05:13,730 --> 00:05:16,275 เราไม่สามารถสอนคณิตประวัติศาสตร์ ให้เจตกรทุกคนได้ 38 00:05:16,358 --> 00:05:18,151 แต่สอนบางส่วนให้แต่ละคนได้รู้ 39 00:05:18,235 --> 00:05:19,236 คิดได้ดี 40 00:05:20,112 --> 00:05:23,407 แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังจะต้องอัพเดท โมเดลคณิตประวัติศาสตร์ที่เริ่มล้าสมัย 41 00:05:24,116 --> 00:05:25,659 ปรับปฏิบัติการที่ส่งออกไปตามสังคมต่างๆ 42 00:05:25,742 --> 00:05:28,245 เพื่อให้รู้แน่ว่าเราส่งอิทธิพลไปถูกที่ถูกทาง 43 00:05:28,912 --> 00:05:30,414 เราตามเรื่องได้ไม่เร็วพอ 44 00:05:35,002 --> 00:05:36,253 เราต้องไม่กลับไปจำศีล 45 00:05:38,255 --> 00:05:40,716 เราคนใดคนหนึ่งต้องไม่นอน 46 00:05:41,425 --> 00:05:42,426 ฮาริ 47 00:05:44,887 --> 00:05:46,680 ศึกใหญ่ของเธอคือสู้กับมโนมัย 48 00:05:46,763 --> 00:05:49,099 หน้าที่ฉันคือต้องดูแลให้ส่วนอื่นๆ พร้อมรบ 49 00:05:49,766 --> 00:05:51,476 ฮาริ ให้ตาย 50 00:05:53,312 --> 00:05:55,147 มีทางเดียวที่จะทำให้สำเร็จได้ 51 00:06:08,785 --> 00:06:10,412 อีกหนึ่งปีเจอกันนะ 52 00:06:44,696 --> 00:06:46,782 (สี่ปีก่อน) 53 00:06:56,875 --> 00:06:58,293 ขอต้อนรับกลับบ้าน เกล 54 00:06:59,044 --> 00:07:00,087 เธลิสไปไหนเสียล่ะ 55 00:07:01,630 --> 00:07:06,844 เธลิสจากเราไปสักพักแล้ว ตอนนี้เขาเป็นเอกวาจกของเรา 56 00:07:06,927 --> 00:07:08,720 เขาชื่อพรีม พัลเวอร์ 57 00:07:14,101 --> 00:07:16,186 ฮาริอยู่ไหน นี่ผ่านไปกี่ปีแล้ว 58 00:07:21,066 --> 00:07:23,318 นับจากวงจรการตื่นแรกของคุณ 59 00:07:25,404 --> 00:07:27,531 ผ่านมา 148 ปี 60 00:07:42,629 --> 00:07:43,881 ฮาริ 61 00:07:48,051 --> 00:07:49,052 เกล 62 00:07:50,762 --> 00:07:53,515 อ้อ ใช่สินะ 63 00:07:53,599 --> 00:07:54,600 จริงด้วย 64 00:07:54,683 --> 00:07:56,143 ทำไมเขาไม่ปลุกฉันมาก่อนหน้านี้ 65 00:07:58,228 --> 00:08:02,065 เราต้องใช้เวลามากกว่าเดิม เวลาของเธอมีค่ากว่าเวลาของฉัน 66 00:08:02,149 --> 00:08:03,859 แต่ฉันอาจช่วยได้ 67 00:08:04,359 --> 00:08:07,196 เราแลกที่กันบ้างก็ได้ ผลัดกัน 68 00:08:07,279 --> 00:08:08,655 อาจจะหาทางที่จะ… 69 00:08:10,824 --> 00:08:12,409 เธอก็มีแต่โมโหฉันอยู่เรื่อย 70 00:08:13,827 --> 00:08:16,580 คุณก็ทำตัวน่าโมโหนี่ 71 00:08:21,001 --> 00:08:22,002 มโนมัยล่ะ 72 00:08:22,586 --> 00:08:24,421 ยัง ยังไม่มา แต่ใกล้แล้ว 73 00:08:25,047 --> 00:08:26,131 แต่เจ้า… 74 00:08:27,257 --> 00:08:30,677 วิกฤตที่สามน่ะใกล้เข้ามาเต็มที 75 00:08:31,345 --> 00:08:32,346 ตามมาสิ 76 00:08:35,390 --> 00:08:36,390 นี่อะไรกัน 77 00:08:38,143 --> 00:08:39,311 ฉันสร้างไว้เอง 78 00:08:42,523 --> 00:08:46,652 ซัลวอร์ ยานน่า เรย์ช 79 00:08:46,735 --> 00:08:49,571 เดี๋ยวนี้ต้องพึ่งมันเพื่อให้ไม่ลืมอดีต 80 00:08:50,739 --> 00:08:53,700 ภาพพวกเขาในนี้พร่าเลือนแล้ว 81 00:08:54,243 --> 00:08:55,911 แต่ในนี้ยังชัดเจนเสมอ 82 00:08:58,664 --> 00:09:00,040 มาสิๆ 83 00:09:00,666 --> 00:09:02,292 มีอะไรที่ต้องเอาให้เธอดู 84 00:09:09,883 --> 00:09:13,887 เกือบทั้งชีวิตฉันเคยเชื่อว่าหากจัดการให้ดี 85 00:09:13,971 --> 00:09:16,849 แผนของฉันจะช่วยย่นระยะยุครัตติกาลได้ 86 00:09:19,685 --> 00:09:22,521 เธอไม่ควรจะต้องมาเป็นส่วนหนึ่ง ของสถาบันสถาปนาที่สอง 87 00:09:22,604 --> 00:09:26,066 เธอควรจะตายไปตั้งแต่หลายร้อยปีก่อน แต่เธอก็ยังอยู่ตรงนี้ 88 00:09:28,443 --> 00:09:30,988 เธอทำให้ทุกอย่างผิดแผน 89 00:09:31,071 --> 00:09:33,699 แต่ก็ยังสามารถดึงทุกอย่าง ให้กลับมาเข้ารูปเข้ารอยได้อีก 90 00:09:35,367 --> 00:09:38,412 นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ 91 00:09:39,079 --> 00:09:42,708 ต้องเป็นปรากฏการณ์อะไรสักอย่าง ฉันอธิบายไม่ถูก 92 00:09:45,127 --> 00:09:47,337 แต่รู้ว่าเธออยู่ใจกลางเรื่องนี้ 93 00:09:51,383 --> 00:09:55,804 ทางข้างหน้าเป็นทางที่เธอไปตามลำพังได้แล้ว 94 00:09:57,264 --> 00:09:59,016 ฉันไม่คิดจะบอกลาคุณหรอกนะ 95 00:10:00,726 --> 00:10:02,394 งั้นฉันจะให้พรีมกล่าวคำไว้อาลัยแทน 96 00:10:02,477 --> 00:10:03,854 ฮาริ 97 00:10:04,438 --> 00:10:07,107 เธอต้องชอบเขาแน่ๆ ทีนี้… 98 00:10:30,047 --> 00:10:33,717 นี่คือองค์ความรู้ทั้งหมดของฉัน ที่เกี่ยวกับวิกฤตทั้งแปด 99 00:10:34,593 --> 00:10:39,556 ข้อมูลดิบ ความคิดเห็นและความลับทั้งหลาย 100 00:10:39,640 --> 00:10:43,644 แต่ที่สำคัญที่สุดคือเรื่องนี้ 101 00:10:44,645 --> 00:10:45,896 ยานอินวิคทัส 102 00:10:46,730 --> 00:10:49,233 หากเอาชนะมโนมัยได้ 103 00:10:49,816 --> 00:10:52,319 ทุกสิ่งจะมุ่งหน้าไปสู่จุดนี้ 104 00:11:01,078 --> 00:11:02,204 พรุ่งนี้เจอกันนะ 105 00:11:05,874 --> 00:11:07,292 แก่แล้วเหนื่อยง่าย 106 00:11:08,752 --> 00:11:09,920 - พรุ่งนี้ค่ะ - ฮื่อ 107 00:11:10,003 --> 00:11:11,046 - โอเค - ดี 108 00:11:14,341 --> 00:11:15,551 เดินระวังนะ 109 00:11:40,242 --> 00:11:41,577 คุณโกหกเธอ 110 00:11:47,749 --> 00:11:50,294 ทำใจมองตาแล้วบอกลาตรงๆ ไม่ได้ 111 00:11:53,297 --> 00:11:54,590 แบบนี้แหละดีแล้ว 112 00:11:54,673 --> 00:11:56,425 หากฉันเป็นเกล คงไม่เห็นด้วย 113 00:12:06,977 --> 00:12:08,478 แน่ใจแล้วหรือ 114 00:12:09,730 --> 00:12:11,648 ตายที่นี่อาจจะมีเกียรติกว่า 115 00:12:15,110 --> 00:12:16,945 พาผมกลับไปที่อูน่าส์เวิลด์เถอะ 116 00:12:18,947 --> 00:12:20,949 ขอต่อเวลาชีวิตอีกหน 117 00:12:22,159 --> 00:12:23,911 ร่างนี้ถือเป็นการต่ออายุให้แล้ว 118 00:12:25,245 --> 00:12:27,414 และคุณก็ทำทุกอย่างสุดความสามารถ ยามยังมีร่างอยู่ 119 00:12:34,922 --> 00:12:36,173 ถ้าเช่นนั้นผมก็มั่นใจ 120 00:12:48,602 --> 00:12:53,440 ไม่ต้องใช้สเปซเซอร์ ไม่มีวิสเปอร์ไดรฟ์ 121 00:12:53,524 --> 00:12:54,858 ไม่ใช้จัมป์เกท 122 00:12:55,526 --> 00:12:56,527 ทำได้ยังไง 123 00:12:58,445 --> 00:13:00,739 มากับฉันสิ ฉันจะเอาให้ดู 124 00:13:05,035 --> 00:13:09,623 ซัลวอร์บอกว่า… มีคนอยากให้ มาลงสนามเองกับตัวบ้าง ทำไมกัน 125 00:13:10,374 --> 00:13:12,125 เพราะเราลงเองไม่ได้ 126 00:13:34,439 --> 00:13:35,440 ฮาริคะ 127 00:14:10,934 --> 00:14:11,935 เขาจากไปแล้ว 128 00:14:14,396 --> 00:14:15,689 เขาไม่ได้บอกลาด้วยซ้ำ 129 00:14:15,772 --> 00:14:17,649 แต่ฉันสัมผัสได้ว่าเขาจากไป 130 00:14:24,072 --> 00:14:27,534 ฉันยังใช้ภาษามือไม่เป็น แต่อ่านออกนะว่านี่คือหัวใจสลาย 131 00:14:34,541 --> 00:14:38,337 ฮาริจากไปแล้ว ฉันอยากทำที่ระลึกถึงเขา 132 00:14:39,087 --> 00:14:41,965 อนุสาวรีย์แบบที่เขาทำน่ะ 133 00:14:54,895 --> 00:14:57,981 เขาสลักรูปตัวเองไว้แล้วด้วยสินะ 134 00:15:06,114 --> 00:15:07,699 อย่างเขาก็ต้องทำไว้สินะ 135 00:15:09,868 --> 00:15:12,162 ฮาริสลักตนเองไว้ในประวัติศาสตร์ 136 00:15:12,246 --> 00:15:14,748 แผ้วถางทางให้เราเดินตาม 137 00:15:14,831 --> 00:15:17,209 แล้วเราก็เดินตามทางนั้นด้วยกัน 138 00:15:17,292 --> 00:15:20,420 ฉันเรียนภาษาของพรีม แล้วแผนของเราก็กลับเข้าร่องเข้ารอย 139 00:15:21,129 --> 00:15:23,131 แต่ศึกนี้เพิ่งเริ่ม 140 00:15:27,678 --> 00:15:30,889 สถาบันสถาปนาที่สองอยู่ไหน 141 00:15:35,561 --> 00:15:38,438 มโนมัยมาแล้ว หมดเวลาแล้ว 142 00:15:38,522 --> 00:15:40,899 (ปัจจุบัน) 143 00:15:44,945 --> 00:15:47,489 เมื่อ 152 ปีก่อน 144 00:15:47,573 --> 00:15:51,243 คุณเห็นว่าหากไม่มีสถาบันสถาปนาที่สอง 145 00:15:51,326 --> 00:15:54,538 ชะตามนุษย์จะหลุดจากแผนเซลดอน 146 00:15:54,621 --> 00:15:58,500 เราดึงแผนกลับมาเหมือนเดิมได้แล้ว 147 00:16:00,002 --> 00:16:05,632 วิกฤตที่สามจะเกิดในจุดที่ควรจะเกิด 148 00:16:07,759 --> 00:16:11,513 แต่คัลแกนมันคนละเรื่องกัน 149 00:16:11,597 --> 00:16:15,309 ทันทีที่มโนมัยยึดดาวได้ 150 00:16:15,392 --> 00:16:18,270 ปฐมรัศมีก็เกิดสิ่งนี้… 151 00:16:34,494 --> 00:16:37,247 (แทรนทอร์) 152 00:16:57,559 --> 00:17:01,647 ก็ถ้ามันแย่ลงได้มันก็ต้องดีขึ้นได้ 153 00:17:05,317 --> 00:17:06,318 แก้เสียสิ 154 00:17:07,069 --> 00:17:08,569 เรื่องนี้แก้ไขไม่ได้ 155 00:17:09,863 --> 00:17:11,740 อย่างน้อยก็ใช้คณิตประวัติศาสตร์แก้ไม่ได้ 156 00:17:12,950 --> 00:17:14,409 เป็นไปได้ไหมว่ามันคำนวณผิด 157 00:17:15,618 --> 00:17:18,539 คุณก็บอกเองว่าช่วงหลังๆ การทำนายมันไม่ได้แม่นยำนัก 158 00:17:19,164 --> 00:17:21,666 ฉันเชื่อว่านั่นมาจากปัจจัยนิรนามส่วนอื่น 159 00:17:21,750 --> 00:17:24,877 มีอะไรที่ส่งผลให้การคำนวณไม่ชัดเจนมาหลายปี 160 00:17:25,420 --> 00:17:27,881 งั้นก็คัลแกน ที่นั่นเพิ่งเปลี่ยนเจ้าของ 161 00:17:28,674 --> 00:17:30,884 นั่นอาจส่งผลกระทบต่อเนื่องเป็นโดมิโน่ 162 00:17:30,968 --> 00:17:33,929 ข้าก็รู้สึกมาตลอดว่า พวกเราล้วนมุ่งสู่ความว่างเปล่า 163 00:17:34,012 --> 00:17:36,390 เปิดใจรับความเปล่าดายเสียเถอะ ทุกคน 164 00:17:46,900 --> 00:17:52,072 ร้อยปีที่ผ่านมา ของเล่นชิ้นนี้ก็ทำตามคำสั่งของเล่นชิ้นนั้น 165 00:17:52,906 --> 00:17:55,075 บังคับให้เรากลายเป็นทาสการอ่านชะตา 166 00:17:55,158 --> 00:17:58,412 โดยสัญญิงสัญญาว่า จะช่วยให้พวกเราเอาตัวรอดไปได้ 167 00:18:00,163 --> 00:18:02,207 เนี่ย สุขสันต์วันรับผล 168 00:18:05,210 --> 00:18:07,212 ชะตาขาดกันหมดแน่ 169 00:18:09,965 --> 00:18:13,135 ถ้าอยากจะเรียกเรา หาทางให้ไม่ต้องเรียกละกัน 170 00:18:23,687 --> 00:18:25,731 กลวงกว่าที่คิดไว้อีกแฮะ 171 00:18:30,319 --> 00:18:31,653 เอาไว้ค่อยคุยกัน 172 00:18:31,737 --> 00:18:34,239 ตอนนี้อย่าเพิ่งเอาไปบอกใคร 173 00:18:34,323 --> 00:18:35,699 ให้ใครรู้ไม่ได้ทั้งนั้น 174 00:18:38,869 --> 00:18:42,873 ดีเมอร์เซล เราว่าในจังหวะนี้… 175 00:18:44,208 --> 00:18:46,793 เราเข้าใจแล้วว่าคุณรู้สึกยังไง 176 00:18:48,045 --> 00:18:49,046 องค์จักรวรรดิ 177 00:18:49,129 --> 00:18:55,219 เราพยายามลำบากตรากตรำ รอมชอม หาทางสายกลางที่ทุกคนจะรับได้ 178 00:18:55,302 --> 00:18:56,845 แต่สุดท้ายก็เหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไร 179 00:18:59,723 --> 00:19:04,144 ถ้าเรายังทั้งขื่นและขม เมื่อมาถึงบั้นปลายชีวิตสั้นๆ อันไร้ความหมาย 180 00:19:04,228 --> 00:19:09,233 คุณคงขมขื่นแทบขาดใจ ในชีวิตที่แสนยืนยาวแต่ไร้ความหมายพอกัน 181 00:19:10,817 --> 00:19:13,028 คุณอาจอยากให้ชีวิตจบไปเสียที 182 00:19:13,111 --> 00:19:16,990 หากไม่เหลือราชวงศ์สายโลหิตให้ปกปักรักษา 183 00:19:17,074 --> 00:19:20,619 คุณก็แค่สตรีนางหนึ่ง 184 00:19:21,245 --> 00:19:23,497 ซึ่งมีอิสระเปิดกว้างในอนาคต 185 00:19:29,545 --> 00:19:32,756 ฉันมีเรื่องต้องจัดการ ขอตัว องค์จักรวรรดิ 186 00:19:34,925 --> 00:19:38,595 ดีเมอร์เซล คุณเสียเราไปไม่ได้ในจังหวะนี้ 187 00:19:39,179 --> 00:19:40,848 ไม่ว่าหายนะใดกำลังจะมาถึง 188 00:19:41,723 --> 00:19:47,020 จะเป็นประโยชน์ต่อทุกคน ถ้ามีเราอยู่เผชิญหน้าร่วมกับคุณ 189 00:19:49,314 --> 00:19:52,568 อีกสิบวันคุณจะเขี่ยเราทิ้งจริงๆ รึ 190 00:19:56,947 --> 00:19:57,948 อย่าเลย 191 00:20:02,411 --> 00:20:05,122 ท่านเอ่ยขอ ประหนึ่งว่าฉันมีสิทธิ์ตัดสินใจเรื่องนั้นได้ 192 00:20:06,790 --> 00:20:10,085 แต่หนึ่งในหน้าที่ของฉันคือการเป็นนาฬิกา 193 00:20:11,545 --> 00:20:16,800 นาฬิกาชีวิตของคลีออนทุกคน และฉันก็รักษาเวลาอย่างเคร่งครัดที่สุด 194 00:20:23,015 --> 00:20:26,101 (คัลแกน) 195 00:20:56,757 --> 00:20:59,051 เราคือมโนมัย 196 00:21:01,011 --> 00:21:03,805 ยานที่จอดอยู่ข้างนอกชื่อแบล็คทังก์ 197 00:21:05,307 --> 00:21:06,391 เข้าใจ 198 00:21:08,393 --> 00:21:09,728 เราดูน่ากริ่งเกรงมาก 199 00:21:11,980 --> 00:21:13,315 แต่สัญญาเลย 200 00:21:15,275 --> 00:21:16,777 สุดท้ายทุกคนจะรักเรา 201 00:21:17,736 --> 00:21:21,657 เหมือนกับอาร์ชดยุคในช่วงสุดท้ายของชีวิต 202 00:21:23,408 --> 00:21:25,619 เอาละ ลูกขี้ครอกมันอยู่ไหน 203 00:21:27,120 --> 00:21:28,413 อยู่ไหน 204 00:21:32,918 --> 00:21:33,919 ชื่ออะไรน่ะ 205 00:21:34,002 --> 00:21:35,337 สเกอร์เล็ตค่ะท่าน 206 00:21:35,420 --> 00:21:38,507 ท่านพ่อเรียกอย่างนั้น ชื่อภาษาคัลแกน 207 00:21:39,216 --> 00:21:40,509 แปลว่า "เจ้าขนมปังก้อน" 208 00:21:41,093 --> 00:21:42,719 ชื่อสมเกียรตินัก 209 00:21:43,637 --> 00:21:45,973 ขอเลย อย่าเรียกเราว่า "ท่าน" 210 00:21:46,056 --> 00:21:47,683 เรียกมโนมัยก็พอ 211 00:21:49,017 --> 00:21:51,144 งั้น สเกอร์เล็ต 212 00:21:53,730 --> 00:21:54,731 รักมโนมัยไหม 213 00:21:56,191 --> 00:21:57,401 รักยิ่งกว่าอะไร 214 00:22:00,195 --> 00:22:02,614 รักยิ่งกว่าอะไร 215 00:22:06,618 --> 00:22:10,747 อย่างที่คุณอาจได้ยินมา เราโน้มน้าวใจคนเก่ง 216 00:22:12,541 --> 00:22:13,959 เปลี่ยนใจให้คนมารักได้ 217 00:22:15,210 --> 00:22:20,966 แต่มันก็ไม่ง่าย และตัวเราเองก็ต้องมีวินัยไม่น้อย 218 00:22:21,967 --> 00:22:25,721 โชคดีที่ได้รู้ว่าไม่ต้องทำให้กลับใจทีละคน 219 00:22:26,805 --> 00:22:30,225 แค่กล่อมให้คนกลับใจ ด้วยการทำให้เห็นเป็นเยี่ยงอย่าง 220 00:22:31,351 --> 00:22:33,562 คนที่เหลือเมื่อเห็นคนกลับใจ 221 00:22:33,645 --> 00:22:37,191 เขาก็จะพยายามกลับใจให้เราเอง 222 00:22:38,233 --> 00:22:41,528 ดังนั้น สเกอร์เล็ต 223 00:22:42,738 --> 00:22:45,532 อยากทำเป็นเยี่ยงอย่างให้คนดูไหม ว่าการกลับใจต้องทำยังไง 224 00:22:46,033 --> 00:22:47,659 อยากยิ่งกว่าอะไรค่ะ 225 00:22:47,743 --> 00:22:48,952 เยี่ยม 226 00:22:49,703 --> 00:22:50,704 มาเร็ว 227 00:22:54,458 --> 00:22:55,459 เชิญเลย 228 00:23:12,142 --> 00:23:13,143 รู้ไหมว่านี่อะไร 229 00:23:13,769 --> 00:23:14,811 ปืนของท่านพ่อ 230 00:23:14,895 --> 00:23:16,480 เขาเคยให้เล่นรึเปล่า 231 00:23:16,563 --> 00:23:18,732 ไม่ให้ค่ะ พ่อบอกว่าอันตรายเกินไป 232 00:23:18,815 --> 00:23:19,942 แล้วเขาก็ไม่ผิด 233 00:23:20,025 --> 00:23:24,655 ห้ามเล็งปืนนี้ไปที่คนอื่น และห้ามเล็งที่ตัวเองเด็ดขาด 234 00:23:26,573 --> 00:23:28,951 แต่นั่นแหละ แง่งามของการเกลี้ยกล่อมให้กลับใจ 235 00:23:29,034 --> 00:23:33,705 ถ้าได้เข้าไปในหัวใครแล้ว เราวาดภาพได้ทุกแบบตามใจเรา 236 00:23:34,831 --> 00:23:38,377 แค่ปัดพู่กันเบาๆ สะกิดใจ 237 00:23:38,460 --> 00:23:43,048 ทันใดนั้นก็จะรู้สึกจำเป็นต้องทำ… 238 00:23:44,716 --> 00:23:45,843 ทั้งที่รู้ว่าไม่ควร 239 00:23:48,762 --> 00:23:51,598 ไม่เป็นไรนะ ยัยขนมปังก้อน 240 00:23:53,767 --> 00:23:54,768 หยิบปืนขึ้นมา 241 00:23:58,647 --> 00:23:59,648 หนักนะคะ 242 00:23:59,731 --> 00:24:00,774 แย่ละ 243 00:24:02,734 --> 00:24:04,319 หนักเกินจะยกขึ้นมาจ่อหัวรึเปล่า 244 00:24:14,079 --> 00:24:15,497 ลูกไม้… 245 00:24:17,749 --> 00:24:19,042 หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ 246 00:24:19,877 --> 00:24:21,962 อยากเหนี่ยวไกไหมจ๊ะ สเกอร์เล็ต 247 00:24:22,462 --> 00:24:23,922 อยากยิ่งกว่าอะไร 248 00:24:24,006 --> 00:24:26,550 อยากยิ่งกว่าอะไร! 249 00:24:28,260 --> 00:24:29,845 งั้นนับถึงสามนะ 250 00:24:33,098 --> 00:24:34,099 หนึ่ง 251 00:24:37,019 --> 00:24:38,020 สอง 252 00:24:39,730 --> 00:24:40,731 สาม 253 00:24:49,198 --> 00:24:50,782 เห็นเราเป็นปีศาจหรือไง 254 00:24:56,663 --> 00:24:57,998 แง่งามของการกล่อมให้กลับใจ 255 00:25:06,590 --> 00:25:09,510 เอามานี่ สเกอร์เล็ต เอามา 256 00:25:12,179 --> 00:25:14,681 เอาไว้ค่อยยิงตัวเองทีหลังได้ สัญญา 257 00:25:16,266 --> 00:25:17,518 เราสัญญา 258 00:25:21,438 --> 00:25:22,439 กินเสีย 259 00:25:31,740 --> 00:25:33,242 แล้วทุกคนจะกลับใจมารักเรา 260 00:25:37,037 --> 00:25:38,789 และอีกไม่นาน… 261 00:25:42,543 --> 00:25:44,336 ทั้งจักรวาลจะรักเราเช่นกัน 262 00:25:48,090 --> 00:25:49,758 (โรงนอนทวารบาล) 263 00:25:49,842 --> 00:25:52,344 วันนี้ไม่เหลือเหรียญแล้ว แต่… 264 00:25:55,138 --> 00:25:56,223 ไม่ยุติธรรมไหม 265 00:25:56,306 --> 00:25:57,558 ก็ถ้าจะต้องวิ่งกลับบ้าน 266 00:25:57,641 --> 00:26:01,395 ไปเอาของเก่ามาขายเช่นโหลน้ำตาลแบบนี้ 267 00:26:01,478 --> 00:26:02,688 เราก็ไม่คิดจะห้าม 268 00:26:02,771 --> 00:26:05,524 ดีเมอร์เซลรู้หรือเปล่าว่า ท่านเอาสมบัติราชวงศ์มาพนัน 269 00:26:06,441 --> 00:26:07,985 งั้นมาดูกันว่าไปได้ถึงไหน 270 00:26:15,409 --> 00:26:18,412 หรือบ้านหลังน้อยของผม กำลังจะได้โหลน้ำตาลใหม่ 271 00:26:18,495 --> 00:26:20,163 แหม ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก 272 00:26:28,839 --> 00:26:30,257 ตอนนี้ก็ได้ไปจริงๆ ละ 273 00:26:30,340 --> 00:26:31,967 มา แจกใหม่ 274 00:26:32,050 --> 00:26:33,635 ในวังยังมีของแวววาวอีกเยอะ 275 00:26:55,449 --> 00:26:56,742 สปอร์ 276 00:26:58,327 --> 00:26:59,411 ลองสิ 277 00:27:00,370 --> 00:27:01,455 ไม่เอาหรอก 278 00:27:01,538 --> 00:27:04,750 ดีแล้ว ของพวกนี้ทำให้ตายเร็ว 279 00:27:07,586 --> 00:27:09,046 ซิกเน็ตต้องอยากเล่นแน่ๆ 280 00:27:09,880 --> 00:27:11,215 เราเพิ่งกลับไปหาหมอ 281 00:27:12,216 --> 00:27:13,634 ยังเหมือนเดิม แต่… 282 00:27:15,344 --> 00:27:18,180 บอกเลย ลูกตั้งใจจะใช้ชีวิตให้สุดเท่าที่มี 283 00:27:18,263 --> 00:27:20,599 วิ่งสุดฝีเท้า ตะโกนสุดเสียง 284 00:27:20,682 --> 00:27:23,310 - เราก็อยากจะช่วยได้… - ผมเข้าใจ 285 00:27:29,066 --> 00:27:30,984 เขากำลังเพาะอรุณาคนใหม่ 286 00:27:32,110 --> 00:27:33,654 ใกล้ได้ที่ละ 287 00:27:34,821 --> 00:27:36,114 สิ่งมีชีวิตเกิดใหม่น่าทึ่งมากนะ 288 00:27:38,283 --> 00:27:39,284 เดี๋ยวท่านก็รักเขาเอง 289 00:27:39,368 --> 00:27:43,664 เราจะพยายาม ถ้าไม่อุ้มนั่งตักโยกเล่น ก็ปาติดกำแพงเลย เดี๋ยวก็รู้ 290 00:27:45,624 --> 00:27:47,626 ไม่เอาน่ะ เขาก็คือท่าน 291 00:27:48,293 --> 00:27:49,795 ท่านต้องรักตัวเองได้แหละ 292 00:27:49,878 --> 00:27:50,879 แหม… 293 00:27:53,674 --> 00:27:55,008 เอา เล่นต่อไป 294 00:27:55,676 --> 00:27:57,886 แค่อย่าขโมยอะไรของเราไปละกัน 295 00:27:57,970 --> 00:28:00,639 เราสั่งกะซวกท้องไส้พวกเจ้าได้หมด 296 00:28:02,766 --> 00:28:08,063 คนเราปฏิเสธมรดกที่รับมาได้ แต่หลีกหนีมันไม่ค่อยพ้น 297 00:28:09,940 --> 00:28:11,483 ณ อีกด้านหนึ่งของจักรวาล 298 00:28:11,567 --> 00:28:15,362 มรดกที่โฮเบอร์ มาลโลว์วางไว้ ก็ลัดเลาะไปถึงตำราประวัติศาสตร์ 299 00:28:15,445 --> 00:28:19,032 หลังจากที่เขาเจาะจักรวาลจากข้างหลัง ในช่วงวิกฤตที่สอง 300 00:28:22,744 --> 00:28:26,623 ลูกหลานของโฮเบอร์ กลายเป็นกลุ่มผู้ก่อตั้งสมาพันธ์วาณิช 301 00:28:28,208 --> 00:28:31,128 แต่สายเลือดคนล่าสุดของเขา โทรัน มาลโลว์ 302 00:28:31,211 --> 00:28:33,297 กลับไม่อยากเกี่ยวข้องอะไรกับเหล่าวาณิช 303 00:28:33,380 --> 00:28:34,798 หรือวิกฤตครั้งใหม่เลย 304 00:28:38,218 --> 00:28:42,806 แต่ถึงอย่างไร มโนมัยก็สามารถดึงทุกคน เข้ามาอยู่ในวงโคจรของเขาได้ 305 00:28:42,890 --> 00:28:44,391 ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง 306 00:28:52,858 --> 00:28:53,859 ดุมน้อย 307 00:28:54,526 --> 00:28:56,695 โจรสลัดขโมยแดดเราไปแล้ว 308 00:29:00,741 --> 00:29:03,118 ครับ คู่ใหม่คู่มันส์ 309 00:29:03,202 --> 00:29:04,203 ข้าวใหม่ปลามัน 310 00:29:04,786 --> 00:29:07,581 แปลว่าเราเพิ่งแต่งงานกัน ประเพณีเก่าน่ะ 311 00:29:07,664 --> 00:29:08,916 เราจะทำให้มันกลับมาเฟื่อง 312 00:29:08,999 --> 00:29:10,792 เดี๋ยวคุณก็จะต้องอยากแต่งงานบ้างแล้ว 313 00:29:11,376 --> 00:29:12,878 ตั้งตารอเลยครับ 314 00:29:13,587 --> 00:29:15,130 ต้องการสิ่งใดครับ คุณมาลโลว์ 315 00:29:15,839 --> 00:29:18,467 ฉันกับเจ้าสาวเลือกวิลล่าตรงนี้ เพื่อไม่ให้ใครมารบกวน 316 00:29:18,550 --> 00:29:22,971 แต่จู่ๆ เราก็ถูกรบกวนด้วยเงื้อมเงาของกบฏ 317 00:29:23,055 --> 00:29:24,640 ต้องขออภัยอย่างสูง 318 00:29:26,141 --> 00:29:27,226 เคลื่อนให้หน่อยได้มั้ย 319 00:29:27,309 --> 00:29:31,980 เอ่อ คุณมาลโลว์ ยานแบล็คทังก์เป็นของมโนมัย 320 00:29:32,481 --> 00:29:33,524 การเคลื่อนไหวทางการเมืองของเขา… 321 00:29:33,607 --> 00:29:35,359 - เราชอบคำว่า "กบฏ" - เราอยากเรียก "กบฏ" นะ 322 00:29:35,984 --> 00:29:40,322 กบฏของเขาย่อมสร้างความอึดอัดขัดข้องบ้าง 323 00:29:42,282 --> 00:29:43,951 หรือคุณจะ… 324 00:29:44,034 --> 00:29:45,077 อะไร 325 00:29:45,744 --> 00:29:47,704 ให้เราเคลื่อนยานอวกาศทั้งลำอาจยากกว่า 326 00:29:47,788 --> 00:29:51,166 ที่คุณจะเคลื่อนผ้ารองอาบแดดไปจุดอื่น 327 00:29:52,751 --> 00:29:56,547 โทรี่ นายคนนี้คืออัจฉริยะ 328 00:29:57,214 --> 00:29:59,633 แต่ยังไงก็ส่งทีมมาช่วยย้ายหน่อยได้มั้ย 329 00:29:59,716 --> 00:30:02,553 เพราะผ้านี่ใช้ด้ายทอหนักมาก 330 00:30:10,519 --> 00:30:11,937 เข้าใจแล้ว ถ่ายคลิปอยู่สินะ 331 00:30:12,479 --> 00:30:13,480 ดีมาก 332 00:30:13,564 --> 00:30:15,065 - คุณทำได้ดีมากนะ - ดีจริงๆ 333 00:30:15,148 --> 00:30:16,275 ขอบคุณที่เล่นตามน้ำ 334 00:30:18,569 --> 00:30:21,029 ขอต้อนรับกลับบ้านค่ะ ให้ชงเครื่องดื่มไหม 335 00:30:21,113 --> 00:30:22,573 เอาเสมอจ้ะ สวีทฮาร์ท 336 00:30:24,074 --> 00:30:26,326 แหม ชอบเสียงยานเสียงใหม่นี่นะ 337 00:30:27,786 --> 00:30:30,581 น้ำเสียงกล้าดี ฉันจะตั้งชื่อว่าสวีทฮาร์ท 338 00:30:31,748 --> 00:30:34,168 ชอบเลย ตั้งงี้ไม่สับสนเลยเนอะ 339 00:30:35,335 --> 00:30:37,379 ถ่ายคลิปที่หาดวันนี้ออกมาดีมาก 340 00:30:37,462 --> 00:30:40,215 ปรากฏว่ามาดาวที่มีกบฏได้แสงเยอะเลย 341 00:30:40,299 --> 00:30:41,633 กล้าท้าทายแต่ก็ชวนให้กลัว 342 00:30:41,717 --> 00:30:43,135 เครื่องดื่มเรียบร้อยค่ะ 343 00:30:46,388 --> 00:30:49,474 รักนะ โทรี่ รักชีวิตที่อยู่กับเธอ 344 00:30:50,309 --> 00:30:52,352 เช่นกัน สวีทฮาร์ท 345 00:30:52,436 --> 00:30:53,604 ขอบคุณค่ะ 346 00:30:59,735 --> 00:31:02,738 คิดว่าไอ้กบฏนี่มันเกี่ยวอะไรกับวาณิชรึเปล่า 347 00:31:03,697 --> 00:31:06,158 ใครจะรู้ เรื่องการเมือง 348 00:31:06,825 --> 00:31:10,204 ตัวเล่นก็เดิมๆ ต่างกันแค่ยานคนละทรง 349 00:31:11,622 --> 00:31:13,999 อยากให้ทุกคนรวมใจกันเป็นหนึ่งเดียวจังเลย 350 00:31:15,459 --> 00:31:16,960 แต่ลุงฉันน่าจะสน 351 00:31:17,044 --> 00:31:19,129 จนกว่าลุงของเธอจะเห็นความดีในตัวหลาน 352 00:31:19,213 --> 00:31:21,006 ฉันก็ไม่สนหรอกว่าเขาจะคิดอะไรยังไง 353 00:31:21,089 --> 00:31:22,299 เธอก็ไม่ควรสนด้วย 354 00:31:28,388 --> 00:31:30,349 ข่าวดีค่ะ มีแขกมา 355 00:31:33,560 --> 00:31:35,270 หมอนวดฟรีเหรอ 356 00:31:36,021 --> 00:31:39,441 โห อย่างนี้น่าจะมือหนัก 357 00:31:39,525 --> 00:31:41,151 ก็จริง 358 00:31:41,235 --> 00:31:43,487 คุณเป็นใครนะ 359 00:31:43,570 --> 00:31:47,032 ผมผู้กองฮาน พริตเชอร์ ฝ่ายข่าวกรองของสถาบันสถาปนา 360 00:31:47,991 --> 00:31:49,409 ไปหยิบกระบอกชงค็อกเทลให้นะ 361 00:31:50,452 --> 00:31:52,621 เครื่องขจัดสัญญาณของคุณจะใช้งานไม่ได้ ตอนที่ผมอยู่ในห้องนี้ 362 00:31:52,704 --> 00:31:54,164 เข้าใจรึเปล่า 363 00:31:56,875 --> 00:31:57,876 เข้าใจ 364 00:31:58,460 --> 00:31:59,545 มันก็ประหลาดดี 365 00:32:00,212 --> 00:32:03,715 แม้ผมจะไม่ค่อยบอกตัวตนให้ใครรู้ แต่บอกเมื่อไหร่ 366 00:32:03,799 --> 00:32:05,133 คนพวกนั้นมักจะกลัวผม 367 00:32:05,217 --> 00:32:06,426 เราจะกลัวทำไม 368 00:32:06,510 --> 00:32:08,762 ก่อนอื่นเลยคือคุณจอดยานอยู่ในสนามรบ 369 00:32:09,638 --> 00:32:11,056 เขายังสู้กันไม่จบ 370 00:32:11,974 --> 00:32:12,975 ทิ้งระเบิด 371 00:32:17,354 --> 00:32:18,647 คุณรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับกบฏนี้บ้าง 372 00:32:18,730 --> 00:32:22,526 เรารู้ว่ามาจากคนที่ชื่อมโนมัย ก็เหมาะดีนะ ดื้อเป็นลา 373 00:32:22,609 --> 00:32:26,405 ยานของเขาชื่อแบล็คทังก์ ลิ้นดำ แค่คิดก็แหยะแล้วมะ 374 00:32:26,488 --> 00:32:29,324 ใช่ ไม่ใช่คนน่าคบหา 375 00:32:29,408 --> 00:32:33,328 และเข้าหายากจนน่าประหลาดใจ 376 00:32:33,412 --> 00:32:36,832 อุ๊ย โทรัน สงสัยเขาจะมาชวนเราทำงาน 377 00:32:36,915 --> 00:32:40,711 ผู้กอง คุณรู้อยู่แล้วว่าลุงผมชื่อแรนดู มาลโลว์ 378 00:32:41,461 --> 00:32:42,546 ถ้าใครจับได้ว่าเราหาข่าวให้คุณ 379 00:32:42,629 --> 00:32:44,715 ทุกคนต้องคิดว่าเหล่าวาณิชอยู่เบื้องหลังทุกสิ่ง 380 00:32:50,721 --> 00:32:53,557 ซึ่งจะเป็นฉากหน้าให้อินด์เบอร์ กับกลุ่มผู้นำสถาบันสถาปนาที่เหลือได้ 381 00:32:56,310 --> 00:32:57,978 มโนมัยอันตรายขนาดนั้นจริงดิ 382 00:32:58,061 --> 00:32:59,813 เรายังดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์อย่างแสนสุข 383 00:32:59,897 --> 00:33:01,315 นั่นเพราะคุณมัวแต่โพสต์โซเชียล 384 00:33:01,398 --> 00:33:03,400 จนไม่สังเกตว่าคัลแกนส่วนที่เหลือเหงื่อแตกพลั่ก 385 00:33:03,483 --> 00:33:05,277 เมื่อส้นเท้ามโนมัยยิ่งกดดันหนักขึ้นเรื่อยๆ 386 00:33:05,360 --> 00:33:06,570 แต่เราก็สังเกต 387 00:33:08,280 --> 00:33:11,158 แต่สัมผัสได้รึเปล่าล่ะ อากาศที่นี่อึดอัด 388 00:33:11,825 --> 00:33:13,243 คนธรรมดาต้องกลั้นหายใจ 389 00:33:13,327 --> 00:33:14,912 ตอนเห็นประตูบ้านข้างๆ โดนพังบุกเข้าไป 390 00:33:15,621 --> 00:33:17,247 คุณครับ ถ้าคิดจะขู่ภรรยาผม… 391 00:33:18,290 --> 00:33:19,499 ไม่หรอก 392 00:33:19,583 --> 00:33:21,668 พวกคุณรวยเกินจะกลัวอะไรจริงๆ 393 00:33:22,794 --> 00:33:24,129 โลกสวยเกิน มีส่วนได้ส่วนเสียเกิน 394 00:33:25,547 --> 00:33:27,883 ถึงได้ไม่สะดุ้งสะเทือนอะไรตอนผมขึ้นมาบนยาน 395 00:33:29,092 --> 00:33:32,012 และเสียงตบรองเท้าท็อปบู้ตที่ได้ยินเสมอ 396 00:33:32,095 --> 00:33:33,597 ฟังยังไงก็แค่เดินอยู่ห่างสองสามช่วงตึก 397 00:33:33,680 --> 00:33:36,475 เพื่อจับคนอื่นทั้งนั้น 398 00:33:37,309 --> 00:33:38,352 คุณต้องการอะไร 399 00:33:39,394 --> 00:33:41,438 ปกติแล้ว พวกที่อยากเป็นเผด็จการ 400 00:33:41,980 --> 00:33:45,150 ทันทีที่ยึดดาวได้จะกบดานสักสองสามวัน 401 00:33:45,234 --> 00:33:47,194 แต่มโนมัยอยากพิสูจน์อะไรไม่รู้ 402 00:33:47,277 --> 00:33:48,695 เขาก็ยังรักษาความปลอดภัยเต็มที่ 403 00:33:48,779 --> 00:33:50,656 แต่เขาชอบอบายมุข 404 00:33:51,281 --> 00:33:53,325 คืนนี้เขาจะจัดงานปาร์ตี้ 405 00:33:54,493 --> 00:33:59,748 ซึ่งมีเซเลบคนดังระดับจักรวาล อย่างโทรันกับเบย์ตาอยู่ในรายชื่อแขก 406 00:33:59,831 --> 00:34:03,627 เบย์ตา สงสัยผู้กองคนนี้อยากให้เราควงไปด้วย 407 00:34:08,172 --> 00:34:10,050 รู้ไหมว่าฮาริ เซลดอนเป็นใคร 408 00:34:10,634 --> 00:34:11,635 ไม่รู้ค่ะ 409 00:34:12,302 --> 00:34:15,931 เขาตายไปตั้งหลายร้อยปีแล้ว แต่นานๆ ทีเขาก็จะโผล่มาอีก 410 00:34:17,599 --> 00:34:20,893 เขาบอกว่าจักรวรรดิกำลังขับพุ่งดิ่งลงเหว 411 00:34:20,978 --> 00:34:25,815 เราขยายระยะทางไปปากเหว แต่ก็ยังขับต่อไปไม่ยอมหยุด 412 00:34:25,899 --> 00:34:27,442 เรื่องใหม่ก็คือ 413 00:34:29,235 --> 00:34:32,989 เรารู้แล้วว่าทุกอย่างจะจบลง ในเวลาแค่ไม่กี่สัปดาห์ 414 00:34:43,792 --> 00:34:45,377 ใกล้แล้ว 415 00:34:45,960 --> 00:34:47,588 คนรู้เรื่องแบบนั้นได้ยังไง 416 00:34:48,714 --> 00:34:52,259 เพราะฮาริ เซลดอนหาวิธีอ่านอนาคตได้น่ะสิ 417 00:34:53,760 --> 00:34:56,179 แล้วมันก็สอนให้เราอ่านเป็นด้วย 418 00:34:59,683 --> 00:35:00,851 ท่านเชื่อเหรอ 419 00:35:00,934 --> 00:35:02,561 พวกนั้นเชื่อ 420 00:35:02,644 --> 00:35:05,480 ภราดาทั้งสองของเรา หลงตัวจนคิดว่าจะป้องกันได้ 421 00:35:06,106 --> 00:35:07,107 เราไม่คิดอย่างนั้น 422 00:35:08,108 --> 00:35:11,445 ไม่ว่ายังไง สถานการณ์จะแย่ลงมากๆ 423 00:35:12,404 --> 00:35:15,616 แล้วเราก็ไม่อยากอยู่ตรงนี้ตอนเกิดเรื่อง 424 00:35:17,826 --> 00:35:19,786 เราอยากไปไมโคเจน 425 00:35:21,955 --> 00:35:24,333 เราอยากเห็นที่ซึ่งปลุกปั้นเธอมา 426 00:35:27,628 --> 00:35:28,670 อะไร 427 00:35:30,255 --> 00:35:32,633 ขอคุยเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหม 428 00:35:33,467 --> 00:35:34,468 ไม่ได้ 429 00:35:35,052 --> 00:35:37,471 - ฉันไปได้นะ - ไม่ได้ ที่นี่ก็บ้านของเธอเหมือนกัน 430 00:35:38,388 --> 00:35:40,516 นางต้องอยู่ด้วยโว้ย 431 00:35:41,266 --> 00:35:44,728 ก็ได้ ให้นางฟังคำขอโทษจากเราด้วย 432 00:35:57,282 --> 00:36:00,744 ท่านไม่เคยไว้ใจปฐมรัศมี และไม่ชอบที่เราพึ่งพามันมากไป 433 00:36:02,162 --> 00:36:04,414 ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าท่านคิดถูก 434 00:36:05,165 --> 00:36:06,291 เราขอโทษ 435 00:36:07,626 --> 00:36:09,378 จอมรอมชอมผู้ยิ่งใหญ่ 436 00:36:11,463 --> 00:36:14,591 ดีจริงที่ครั้งนี้เราเป็นฝ่ายถูกรอมชอมบ้าง 437 00:36:16,260 --> 00:36:17,845 แต่เราอยากช่วย 438 00:36:17,928 --> 00:36:20,264 ภาระเรื่องนี้ไม่ควรตกบนบ่าท่านคนเดียว 439 00:36:20,347 --> 00:36:24,810 แล้วจริงๆ ท่านก็ไม่ต้องการอยู่แล้ว ให้เราแบกรับแทนเถอะ 440 00:36:26,353 --> 00:36:28,230 ตอนที่เราเริ่มแตกต่างทางพันธุกรรมและเรา… 441 00:36:29,648 --> 00:36:32,818 เราพบว่า อาการสมองเสื่อมถอยจะเริ่มเร็วกว่าเดิม 442 00:36:33,735 --> 00:36:36,864 ทิวาคนหนึ่งเป็นผู้ปรับช่วงเวลา 443 00:36:37,573 --> 00:36:42,911 ตัดกระแสเวลาในชีวิตของเราทุกคนให้สั้นลง 444 00:36:42,995 --> 00:36:44,329 ดังนั้น… 445 00:36:45,914 --> 00:36:48,000 ทิวาอีกคนก็ปรับเวลาใหม่ได้ 446 00:36:51,837 --> 00:36:57,092 ปล่อยให้กระแสเวลาไหลต่ออีกสองสามเดือน 447 00:36:59,553 --> 00:37:01,305 จนกว่าจะจัดการเรื่องนี้เสร็จ 448 00:37:04,516 --> 00:37:06,643 พวกเราเก่งการละครกันทุกคนสินะ 449 00:37:08,061 --> 00:37:09,897 เสียดายที่ไม่เคยได้ขึ้นเวทีแสดง 450 00:37:14,318 --> 00:37:15,652 ไปขอดีเมอร์เซลก่อนแล้วใช่ไหม 451 00:37:17,196 --> 00:37:19,823 นางปฏิเสธมาสิท่า ท่านถึงคลานเข่ามาหาเรา 452 00:37:22,659 --> 00:37:27,039 เราต้องเฉลิมยศเร็วขึ้น เพราะสมองของเราเสื่อมเร็วขึ้น 453 00:37:27,748 --> 00:37:31,168 ถ้านั่นรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติ ก็ดี 454 00:37:32,419 --> 00:37:34,421 เพราะชีวิตเราไม่มีอะไรเป็นธรรมชาติทั้งนั้น 455 00:37:36,173 --> 00:37:38,926 เราก็แค่ตุ๊กตาเสียกบาล จับมาแต่งตัวเป็นกษัตริย์ 456 00:37:39,968 --> 00:37:41,136 เป็นตัวประหลาด 457 00:37:48,101 --> 00:37:49,102 ดูสิ 458 00:37:50,938 --> 00:37:51,939 เห็นไหม 459 00:37:52,814 --> 00:37:55,317 ดูเจ้านาไนต์เพื่อนยากปฏิบัติการ 460 00:38:11,542 --> 00:38:12,543 นั่น 461 00:38:13,669 --> 00:38:16,964 ซ่อมตุ๊กตาเสียกบาลแล้ว 462 00:38:30,269 --> 00:38:32,104 ทิวาไม่คิดจะมาสินะ 463 00:38:32,855 --> 00:38:34,731 น่าจะไม่มาค่ะ องค์จักรวรรดิ 464 00:38:37,150 --> 00:38:38,610 ใครตายกัน 465 00:38:38,694 --> 00:38:41,613 ความนับถือที่ยังพอจะเหลือให้ทิวา 466 00:38:42,573 --> 00:38:44,074 หยิบชุดสะอาดๆ ให้ภราดาข้าหน่อย 467 00:38:45,200 --> 00:38:47,870 เราหวังว่าจะเป็นตัวแทนที่พอรับได้ 468 00:38:47,953 --> 00:38:51,498 เรารู้ว่าเขาจะไม่ยอมมา เพราะเป็นประเพณีหรือหน้าที่ แต่… 469 00:38:53,208 --> 00:38:56,420 ในใจที่ยังใสซื่อก็หวังลมๆ แล้งๆ ว่า เขาจะมีน้ำใจมาร่วมพิธีสวมอาภรณ์ 470 00:38:57,087 --> 00:38:58,463 เจ้าไม่ควรเจออะไรเช่นนี้ 471 00:39:00,465 --> 00:39:03,385 คลีออนที่สวมอาภรณ์ให้เราขึ้นเป็นทิวา เขาเหมือนพ่อมากกว่าพี่ชาย 472 00:39:05,095 --> 00:39:07,806 เขาใส่ใจนักตอนที่มอบบัลลังก์กลางให้เรา 473 00:39:10,475 --> 00:39:13,854 ตอนเราสวมอาภรณ์ให้ภราดาของเรา เรารู้แต่ต้นว่าเขาจะเป็นหายนะ 474 00:39:17,524 --> 00:39:20,402 แต่เราจะภูมิใจมากหากได้ส่งต่ออาภรณ์นั้นให้เจ้า 475 00:39:24,072 --> 00:39:26,408 คืนนี้อุปทูตเควนท์กับเราจะร่วมดื่มกัน 476 00:39:26,491 --> 00:39:27,993 อยากให้เจ้ามาร่วมวงด้วย 477 00:39:29,411 --> 00:39:31,038 นางเป็นเพื่อนที่ดีของเรา 478 00:39:31,121 --> 00:39:32,289 เราเห็นด้วย 479 00:39:33,707 --> 00:39:37,794 และถ้าเวลาของเราเหลือน้อยจริงๆ มีมิตรสหายอยู่เคียงข้างในตอนท้ายคงดีกว่า 480 00:39:39,046 --> 00:39:40,547 เราจะยังคง… 481 00:39:41,507 --> 00:39:43,383 มอบทุกอย่างเท่าที่มีให้เจ้าในช่วงบั้นปลายนี้ 482 00:39:44,343 --> 00:39:46,094 เราจะช่วยเจ้าหว่านเสน่ห์ผูกมิตรกับเควนท์ 483 00:39:46,178 --> 00:39:47,179 และ… 484 00:39:48,680 --> 00:39:51,099 มีของขวัญอีกชิ้นที่เราไม่ได้บอกใครทั้งสิ้น 485 00:39:51,725 --> 00:39:53,143 อะไรรึ 486 00:39:57,606 --> 00:39:59,107 ถึงเวลาแล้วจะบอก 487 00:40:00,359 --> 00:40:02,194 ดีเมอร์เซลต้องรู้สินะ 488 00:40:02,277 --> 00:40:06,490 ไม่ นี่เป็นเรื่องเดียว ที่เราปิดเป็นความลับจากดีเมอร์เซล 489 00:40:06,573 --> 00:40:09,243 สิ่งนั้นจะช่วยให้เจ้าปลอดภัย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 490 00:40:11,870 --> 00:40:15,332 "อรุณาจะทรงอาภรณ์เป็นทิวา 491 00:40:15,999 --> 00:40:19,336 ตะวันเจิดจ้าบนนภาครามใส" 492 00:40:21,380 --> 00:40:28,053 "ขอปัญญา แรงพิโรธ และความหวังของท่าน แผ่บารมีแห่งจักรวรรดิสว่างล้ำยืนยง" 493 00:40:29,513 --> 00:40:30,764 ขอบคุณ 494 00:40:34,852 --> 00:40:35,853 พอดีตัวนะ 495 00:40:39,565 --> 00:40:42,985 ก่อนหน้านี้แผนของเรา หวังว่าจะไม่ต้องใช้สิ่งนี้ไปอีกนาน 496 00:40:43,068 --> 00:40:47,573 แต่เหตุที่ได้รับรู้ในระยะหลัง ขยับช่วงเวลาให้เร็วขึ้น 497 00:40:47,656 --> 00:40:51,285 ทุกอย่างเป็นตามที่ท่านสั่งไว้แล้ว องค์จักรวรรดิ 498 00:40:51,368 --> 00:40:53,745 ถ้าอย่างนั้นเราก็จะเดินลงจากเวที 499 00:40:53,829 --> 00:40:55,914 ด้วยความมั่นใจว่าบัลลังก์ของอรุณาจะมั่นคง 500 00:40:57,082 --> 00:40:58,166 ถ้ามันได้ผล 501 00:41:01,211 --> 00:41:03,255 มันได้ผลหรือไม่ 502 00:41:04,882 --> 00:41:08,343 ด้วยเกียรติและนามของท่าน สิ่งนี้ใช้การได้แล้ว องค์จักรวรรดิ 503 00:41:08,969 --> 00:41:11,889 โนวาคูลาเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน 504 00:41:11,972 --> 00:41:14,016 ระเบิดหลุมดำ 505 00:41:14,766 --> 00:41:20,022 กักเก็บพลังมาจาก การหมุนวนเรื่อยไปของวงแหวนอสูร 506 00:41:20,647 --> 00:41:26,653 แต่ละวินาทีที่เราอยู่ตรงนี้ วงแหวนอสูรหมุนไปแล้วเป็นร้อยๆ รอบ 507 00:41:29,198 --> 00:41:32,659 หลุมดำเป็นสิ่งที่ใครก็หนีไม่พ้น 508 00:41:32,743 --> 00:41:37,706 ภายในนั้นจะทลายเวลาและปริภูมิต่างๆ จนสิ้น 509 00:41:38,457 --> 00:41:42,419 แต่ส่วนรอบของหลุมดำ แอร์โกสเฟียร์นั้น 510 00:41:42,503 --> 00:41:46,757 เราสามารถเจาะเข้าไป กักเก็บพลังมาใช้งาน 511 00:41:46,840 --> 00:41:50,093 เราเติมรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าเข้าไป 512 00:41:50,636 --> 00:41:54,556 เติมโฟตอน และแสงเพียงนิดที่ตัดผ่านอวกาศ 513 00:41:54,640 --> 00:41:57,142 ด้วยความร้อนขนาดที่เราจินตนาการไม่ถึง 514 00:41:57,851 --> 00:42:00,479 แล้วกลับสู่ความเป็นเทพ 515 00:42:00,562 --> 00:42:03,565 แต่ก็มารวมตัวกันมากขึ้นทุกวินาที เตรียมพร้อม 516 00:42:04,316 --> 00:42:10,864 และเมื่อสัมผัสกับไฟที่ถูกชิงมา พร้อมกับพลังมหารัศมี 517 00:42:10,948 --> 00:42:15,827 เราจะยิงผ่านห้วงอวกาศ ด้วยพลังอันไม่อาจต้านทาน 518 00:42:15,911 --> 00:42:17,246 โปรดชมเป็นขวัญตา 519 00:42:56,910 --> 00:42:59,454 สิ่งที่เคยอยู่ตรงนั้นหายไปมากแค่ไหน 520 00:42:59,538 --> 00:43:01,123 ไม่มีอะไรหายไป 521 00:43:01,915 --> 00:43:05,919 ยังคงอยู่ เพียงแต่เปลี่ยนรูปไปตลอดกาล 522 00:43:07,838 --> 00:43:11,341 เจ้าทำให้เราพอใจนัก 523 00:43:12,426 --> 00:43:17,014 คนจะต้องรู้ว่าผมเป็นผู้มอบมัจจุราชไว้ในมือท่าน 524 00:43:19,308 --> 00:43:21,101 นี่เป็นปราการด่านสุดท้าย 525 00:43:21,727 --> 00:43:23,645 เก็บไว้ให้อรุณาใช้ 526 00:43:23,729 --> 00:43:26,273 ในช่วงที่สถานการณ์คับขันถึงขีดสุด 527 00:43:27,733 --> 00:43:31,445 แต่สถานการณ์คับขันนั้นอาจใกล้เข้ามาแล้ว 528 00:43:37,409 --> 00:43:41,163 แล้วคุณได้มีเวลาปรึกษาอินด์เบอร์หรือยัง 529 00:43:41,246 --> 00:43:45,626 หรือเขามัวแต่ปาดนิ้วเหนียวน้ำเชื่อม บนชิปกาสิโนในคัลแกน 530 00:43:46,793 --> 00:43:48,879 ฉันได้ยืนยันแล้วว่าการเสียดาวคัลแกน 531 00:43:48,962 --> 00:43:51,673 เป็นเรื่องที่สถาบันสถาปนาเองก็ไม่คาดคิดเลย 532 00:43:51,757 --> 00:43:53,342 อินด์เบอร์ไม่ทราบอะไรทั้งนั้น 533 00:43:53,425 --> 00:43:55,135 นั่นก็เข้ากับชื่อเสียงของเขา 534 00:43:55,219 --> 00:43:58,597 เราคงได้รู้อะไรเพิ่มขึ้น เมื่อภัณฑาคารเปิดฝาออกมาสินะ 535 00:43:59,389 --> 00:44:01,266 ตอนนี้ไฟติดแล้วใช่ไหม 536 00:44:02,601 --> 00:44:06,146 ท่านมีข้อมูลมากจนไม่น่าไว้วางใจ สหาย 537 00:44:06,230 --> 00:44:09,024 ก็ใช่ เราก็มีแหล่งข่าวของเรา 538 00:44:10,484 --> 00:44:11,485 ชอบนักเวลาเห็นหล่อนหน้าแดง 539 00:44:14,071 --> 00:44:16,949 เราไม่ห่วงหรอกว่าใครจะครองดาวคัลแกน 540 00:44:18,784 --> 00:44:21,495 แต่เราห่วงเรื่องโจรสลัดผู้เข้าครองดาวนั้น 541 00:44:22,538 --> 00:44:24,665 เขายังไม่ได้ขายดาวให้ใคร 542 00:44:24,748 --> 00:44:28,085 จนเราเริ่มคิดแล้วว่าเขาจะเก็บไว้เอง 543 00:44:28,168 --> 00:44:32,798 แล้วท่านกังวลแทนใครกัน ประชาชนของดาวคัลแกนรึ 544 00:44:34,800 --> 00:44:35,801 ไม่ใช่เลย 545 00:44:36,343 --> 00:44:39,137 เปล่า เรายังเป็นองค์จักรวรรดิ เราสนแต่เรื่องของเราเอง 546 00:44:41,098 --> 00:44:42,391 เราแค่อยากเตรียมรับมือให้พร้อม 547 00:44:44,726 --> 00:44:46,311 เจ้าพร้อมแน่ 548 00:44:47,271 --> 00:44:48,313 เรามั่นใจ 549 00:44:53,443 --> 00:44:55,362 เราก็อยากคุยเพียงแค่นั้น 550 00:44:55,445 --> 00:44:59,116 เราดื่มไม่ค่อยเก่ง ปล่อยให้พวกท่านดื่มบรั่นดีกันต่อแล้วกัน 551 00:45:03,704 --> 00:45:04,872 องค์จักรวรรดิ 552 00:45:06,874 --> 00:45:11,837 ภราดาอรุณา จักรวรรดิรู้อะไรๆ มากกว่าที่ควรรู้ 553 00:45:11,920 --> 00:45:14,006 ถ้าท่านกังวล ฉันก็ต้องกังวลด้วย 554 00:45:14,089 --> 00:45:16,049 จริงๆ แล้วท่านห่วงเรื่องอะไรกันแน่ 555 00:45:17,676 --> 00:45:20,846 เราห่วงเรื่องของคน เช่นเจ้ามโนมัยนี่ 556 00:45:20,929 --> 00:45:22,514 คนแบบที่ทำเรื่องไม่คาดฝันให้เป็นจริงได้ 557 00:45:23,682 --> 00:45:25,392 นั่นคือคำสอนของเซลดอนไม่ใช่รึ 558 00:45:25,475 --> 00:45:28,562 หรือท่านวางปรัชญานั้นไปแล้ว แลกกับรอยยิ้มและบรั่นดีจากเรา 559 00:45:30,480 --> 00:45:33,233 ฉันยึดคำสอนของเซลดอนเป็นชีวิต 560 00:45:34,026 --> 00:45:36,445 ยอมย้ายมาอยู่บนดาวแปลกถิ่นเพื่อรับใช้คำสอนนั้น 561 00:45:38,447 --> 00:45:40,157 เราไม่ได้ตั้งใจจะหยามท่าน 562 00:45:40,240 --> 00:45:42,743 แต่ต้องขออภัยจริงๆ เรามีธุระอื่น 563 00:46:33,585 --> 00:46:34,711 มโนมัย 564 00:46:35,462 --> 00:46:37,965 ได้ยินชื่อก็รู้เลยว่าคุณต้องเรียกมา 565 00:46:39,174 --> 00:46:41,510 ได้เวลาทำตัวให้เป็นประโยชน์แล้ว องค์จักรวรรดิ 566 00:48:10,474 --> 00:48:12,476 คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์ 566 00:48:13,305 --> 00:49:13,356 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-