"Camp Snoopy" Farewell, My Blanket/Operation Pizza

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm 2 00:00:26,235 --> 00:00:28,111 สำหรับการแข่งขันชิงธงนั้น 3 00:00:28,195 --> 00:00:32,115 ดูเหมือนว่าเราจะไม่ได้ชิงธงอะไรกันเท่าไรนัก 4 00:00:32,198 --> 00:00:34,660 มันรู้สึกเหมือนการเล่นซ่อนหา 5 00:00:34,743 --> 00:00:37,120 นี่เป็นแผนการของพี่น่ะ แซลลี่ 6 00:00:37,204 --> 00:00:41,458 ในเมื่อตอนนี้เปปเปอร์มินต์ แพตตี้ กับทีมของเขาออกไปชิงธงของเรากันแล้ว 7 00:00:41,542 --> 00:00:44,086 เราก็แอบเข้าไปคว้าธงของพวกเขาได้ 8 00:00:45,796 --> 00:00:49,049 คนส่วนมากตั้งสันนิษฐานว่า การชิงธงเป็นเรื่องของ 9 00:00:49,132 --> 00:00:52,427 การที่ใครวิ่งเร็วที่สุดและชิงธงได้เร็วที่สุด 10 00:00:52,511 --> 00:00:55,222 แต่เดี๋ยวเธอก็เห็นเอง ความอดทนเล็กน้อยอาจ… 11 00:00:55,305 --> 00:00:56,473 ธงหายไปแล้ว 12 00:00:56,557 --> 00:00:58,600 ว่าไงนะ มันหายไปไหน 13 00:01:10,654 --> 00:01:12,406 "ลาก่อนผ้าห่มของฉัน" 14 00:01:16,201 --> 00:01:18,245 ฉันต้องทบทวนแผนการของฉันแล้ว 15 00:01:18,328 --> 00:01:21,957 ชิงธงกันห้ารอบ แต่ไม่ชนะเลยแม้แต่ครั้งเดียว 16 00:01:22,040 --> 00:01:24,543 นายชนะทุกอย่างไม่ได้หรอก ชัค 17 00:01:24,626 --> 00:01:29,756 แต่ว่าที่จริงแล้วทีมฉันชนะรวดเลย ก็ตามนั้นนั่นแหละ 18 00:01:37,431 --> 00:01:39,141 พี่กำลังเหยียบผ้าห่มของฉัน 19 00:01:39,641 --> 00:01:42,895 ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่านายเอาของน่าขำนั่นมาทำไม 20 00:01:42,978 --> 00:01:44,146 มันมีคุณค่าของมัน 21 00:01:44,229 --> 00:01:46,899 กระป๋องใส่เหรียญห้าเซนต์น่ะมีคุณค่า 22 00:01:46,982 --> 00:01:48,734 อันนั้นน่ะไร้ค่า 23 00:01:48,817 --> 00:01:51,987 ไร้ค่าเหรอ หมายความว่ายังไง "ไร้ค่า" 24 00:01:55,282 --> 00:01:56,658 มันคือไม้ตีแมลงวัน 25 00:01:59,286 --> 00:02:00,286 มันคือเชือก 26 00:02:01,955 --> 00:02:04,082 มีใครเห็นไลนัสบ้างไหม 27 00:02:05,834 --> 00:02:08,377 มันยังเป็นผ้าที่ช่วยอำพรางตัวได้ด้วย 28 00:02:14,760 --> 00:02:17,596 ถึงแม้มันจะมีประโยชน์ในบางโอกาส 29 00:02:17,679 --> 00:02:22,184 แต่ไม่มีใครเคยรวย โด่งดัง หรือมีอำนาจจากการติดผ้าห่ม 30 00:02:22,267 --> 00:02:23,560 มันทำให้ฉันมีความสุขนี่ 31 00:02:23,644 --> 00:02:28,315 และอย่างที่โสกราตีสบอก "ความพึงพอใจคือความมั่งคั่งที่แท้จริง" 32 00:02:28,398 --> 00:02:30,108 เขามีผ้าห่มรึเปล่า 33 00:02:30,192 --> 00:02:31,860 เขามีเสื้อคลุมโทก้า 34 00:02:32,444 --> 00:02:34,154 แย่จัง 35 00:02:38,867 --> 00:02:40,160 อรุณสวัสดิ์ สนูปี้ 36 00:03:18,115 --> 00:03:20,409 ฉันยังคงเห็นว่าผ้าห่มคือสิ่งยึดเหนี่ยว 37 00:03:20,492 --> 00:03:25,789 ถูกต้องเลย มันมีประโยชน์ ให้ฉันมีชีวิตอยู่ได้ และไม่รบกวนใคร 38 00:03:28,584 --> 00:03:32,671 ผ้าห่มฉัน ส่วนที่เหลืออยู่ไหน ผ้าห่มฉันอยู่ไหน 39 00:03:32,754 --> 00:03:37,384 ผ้าห่มฉันอยู่ไหน 40 00:03:52,107 --> 00:03:53,984 (คู่มือลูกเสือบีเกิล) 41 00:03:54,067 --> 00:03:57,070 "ในหมู่งานฝีมือที่ลูกเสือบีเกิลอาจเรียนรู้ได้ 42 00:03:57,154 --> 00:04:01,491 ไม่มีอันไหนใช้ได้จริง และให้ความเพลิดเพลินเท่าการถักไหมพรม 43 00:04:01,575 --> 00:04:03,493 คุณจะอบอุ่นอย่างมาก 44 00:04:03,577 --> 00:04:07,206 และเป็นที่อิจฉาตาร้อน เมื่อคุณได้เครื่องหมายการถักมา" 45 00:04:25,516 --> 00:04:28,477 นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง 46 00:04:28,560 --> 00:04:30,270 นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง 47 00:04:30,354 --> 00:04:33,690 ฉันเสียใจที่การเดินย้อนกลับทางเดิม ของเราไม่ได้ผล ไลนัส 48 00:04:33,774 --> 00:04:37,069 ฉันแน่ใจว่าผ้าห่มส่วนที่เหลือจะปรากฏตัวในที่สุด 49 00:04:37,152 --> 00:04:39,696 แน่ใจเหรอ นายรับปากรึเปล่า 50 00:04:41,532 --> 00:04:42,449 คือ… 51 00:04:42,533 --> 00:04:44,493 มองในแง่ดีนะ ไลนัส 52 00:04:44,576 --> 00:04:47,454 ตอนนี้ผ้าห่มของนายจะพับใส่ กระเป๋ากางเกงได้พอดี 53 00:04:51,166 --> 00:04:54,169 คิดซะว่านี่เป็นโอกาสในการก้าวต่อไปนะ 54 00:04:54,253 --> 00:04:55,712 รู้ไหมเขาพูดกันว่าไง 55 00:04:55,796 --> 00:04:59,675 แสร้งว่าทุกอย่างโอเค แล้วในที่สุดมันก็จะโอเค 56 00:04:59,758 --> 00:05:01,844 เธอคิดว่าแบบนั้นได้ผลจริงๆ เหรอ 57 00:05:01,927 --> 00:05:04,513 "พวกเขา" พูดกันแบบนั้น 58 00:05:04,596 --> 00:05:08,100 รู้กันแค่เรานะ ฉันว่าส่วนใหญ่เป็นการทำให้เชื่อแบบผิดๆ 59 00:05:11,728 --> 00:05:13,897 แต่แน่ละว่าไม่ใช่ในกรณีของนาย 60 00:05:14,982 --> 00:05:16,859 ฉันทนไม่ไหวแล้ว 61 00:05:20,821 --> 00:05:21,989 เขาจะไม่เป็นไรหรอก 62 00:05:26,577 --> 00:05:30,330 ลูซี่อาจจะพูดถูกก็ได้ ฉันควรพยายามก้าวต่อไป 63 00:05:38,505 --> 00:05:40,924 ฉันเห็นนายโบกผ้าเช็ดหน้าของนายให้ฉัน 64 00:05:41,008 --> 00:05:42,426 ต้องการอะไรรึเปล่า 65 00:05:42,509 --> 00:05:44,178 แย่จัง 66 00:05:44,261 --> 00:05:47,389 ยู้ฮู หวานใจของฉัน 67 00:05:52,352 --> 00:05:55,522 นายดูแปลกๆ ไปนะ นายตัดผมมารึเปล่า 68 00:05:59,610 --> 00:06:02,112 เขาน่ารักที่สุดเลยเนอะ 69 00:06:47,491 --> 00:06:50,494 งั้นฉันก็คงต้องลองใช้ชีวิต แบบกระท่อนกระแท่นสินะ 70 00:06:51,078 --> 00:06:52,663 ถ้ามันช่วยปลอบใจอะไรได้ 71 00:06:52,746 --> 00:06:56,416 ฉันก็จะได้เรียนรู้ ว่าเรานั้นไม่อาจจะเคยชินกับความผิดหวัง 72 00:06:57,125 --> 00:06:59,419 นั่นไม่ได้ปลอบใจมากเท่าไร 73 00:06:59,503 --> 00:07:02,506 แต่ก็อีกแหละ ฉันเชื่อว่าเป็นโสกราตีสที่พูดว่า… 74 00:07:04,383 --> 00:07:05,383 พูดว่า… 75 00:07:07,135 --> 00:07:08,220 ใครสนล่ะ 76 00:07:12,766 --> 00:07:14,101 เขารู้สึกดีขึ้นบ้างรึเปล่า 77 00:07:14,768 --> 00:07:18,188 เขาทิ้งผ้าห่มไว้ ไม่อยากจะเชื่อเลย 78 00:07:18,981 --> 00:07:21,525 ฉันไม่เข้าใจ ชาร์ลี บราวน์ 79 00:07:21,608 --> 00:07:25,445 ฉันนึกว่าที่น้องชายฉันไม่มีผ้าห่มงี่เง่านั่น จะดีสำหรับเขาซะอีก 80 00:07:25,529 --> 00:07:27,531 และยิ่งกว่านั้นดีสำหรับฉันด้วย 81 00:07:27,614 --> 00:07:31,368 ปรากฏว่าฉันแค่รู้สึกเศร้าที่เห็นเขาเศร้ามาก 82 00:07:31,451 --> 00:07:36,290 บางครั้งฉันคิดว่าคนอื่นให้คุณค่า การก้าวข้ามปัญหามากเกินไป 83 00:07:36,373 --> 00:07:39,418 แต่ไม่ให้คุณค่าสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกสบายใจ 84 00:07:39,501 --> 00:07:41,295 ปลอดภัยและมั่นคงพอ 85 00:07:43,589 --> 00:07:45,299 รู้นะ ชาร์ลี บราวน์ 86 00:07:45,382 --> 00:07:47,926 นายสามารถเข้าใจได้ลึกซึ้งอย่างน่าแปลกใจ 87 00:07:48,719 --> 00:07:50,554 แม้คนอื่นจะพูดยังไงก็ตาม 88 00:07:58,395 --> 00:07:59,855 เดี๋ยวก่อนนะ 89 00:08:02,733 --> 00:08:06,778 ขาดรุ่งริ่ง น่ารำคาญ สีฟ้า 90 00:08:08,697 --> 00:08:10,490 นี่ผ้าห่มของน้องชายฉันนี่ 91 00:08:12,743 --> 00:08:14,328 แกไปเอานี่มาจากไหน 92 00:08:20,501 --> 00:08:24,213 ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่ฉันต้องการทั้งหมดนี่คืน 93 00:08:24,296 --> 00:08:26,840 เอาละ บีเกิล มาต่อรองกัน 94 00:08:33,931 --> 00:08:35,432 หมายความว่าไง "ไม่" 95 00:08:35,515 --> 00:08:37,726 ฉันยังไม่ได้ยื่นข้อเสนอด้วยซ้ำ 96 00:08:43,190 --> 00:08:45,108 โอย แย่จัง 97 00:08:46,985 --> 00:08:48,445 นั่นอะไรน่ะ ไลนัส 98 00:08:50,239 --> 00:08:51,907 ฉันไปเจอมันในห้องครัว 99 00:08:51,990 --> 00:08:54,701 มันไม่สมบูรณ์แบบ แต่มันพอเพียงแล้วล่ะ 100 00:08:57,788 --> 00:08:59,456 ฉันล้อใครเล่นเนี่ย 101 00:08:59,540 --> 00:09:02,084 กลิ่นมันเหมือนมันฝรั่งผสมดิน 102 00:09:05,254 --> 00:09:06,255 ผ้าห่มฉัน 103 00:09:08,257 --> 00:09:11,426 แต่… เดี๋ยว ได้ไง 104 00:09:12,177 --> 00:09:13,303 ไม่ต้องคิดให้กลุ้ม 105 00:09:17,015 --> 00:09:19,726 โห เธอจัดการเรื่องนั้นได้ยังไง ลูซี่ 106 00:09:20,894 --> 00:09:24,940 เอาเป็นว่าบางครั้งมันต้องใช้ เหรียญห้าเซนต์เยอะมากเพื่อทำสิ่งที่ถูกต้อง 107 00:09:25,023 --> 00:09:26,358 (ห้าเซนต์) 108 00:09:32,614 --> 00:09:36,201 "ลูกเสือบีเกิลนั้นมีระเบียบ" 109 00:09:41,707 --> 00:09:43,750 "เมื่อตั้งค่ายพักแรมในธรรมชาติ 110 00:09:43,834 --> 00:09:47,963 ลูกเสือบีเกิลนั้น พยายามที่จะไม่ทิ้งร่องรอยเอาไว้" 111 00:10:02,477 --> 00:10:04,646 "เพื่อให้การเก็บกวาดไวมากขึ้น 112 00:10:04,730 --> 00:10:06,815 พยายามเปิดเพลงคลอสักหน่อย" 113 00:10:15,199 --> 00:10:17,284 "เมื่อทำความสะอาดค่ายพักแรม 114 00:10:17,367 --> 00:10:21,788 ให้แน่ใจเสมอว่า ได้กำจัดเศษขยะทุกชิ้นอย่างเหมาะสม" 115 00:10:38,055 --> 00:10:41,850 "จำไว้ว่าการทำให้เป็นระเบียบ ไม่จำเป็นต้องเป็นงานน่าเบื่อ 116 00:10:45,854 --> 00:10:47,189 จงสนุกกับมัน" 117 00:10:59,451 --> 00:11:01,787 "แต่ไม่สนุกมากจนเกินไป" 118 00:11:31,441 --> 00:11:35,863 "จำไว้ว่าค่ายพักแรมที่เรียบร้อย เป็นค่ายพักแรมที่มีความสุข" 119 00:12:24,119 --> 00:12:25,871 "ปฏิบัติการพิซซ่า" 120 00:12:33,420 --> 00:12:36,298 ไม่มีอะไรเหมือนการเดินเขา เพื่อกระตุ้นความอยากอาหาร 121 00:12:36,798 --> 00:12:39,009 โชคดีที่ฉันเตรียมของว่างเผื่อไว้ 122 00:12:43,847 --> 00:12:45,724 โบโลน่าของฉันเสียซะแล้ว 123 00:12:45,807 --> 00:12:49,102 นายไม่อยากกินเยอะเกินหรอก ชาร์ลี บราวน์ 124 00:12:49,186 --> 00:12:52,022 ยังไงซะมันเป็นคืนทำพิซซ่าของตัวเอง 125 00:12:52,105 --> 00:12:54,316 ใช่แล้ว ฉันเกือบจะลืมไป 126 00:12:54,399 --> 00:12:55,526 พิซซ่าดีหมดแหละ 127 00:12:55,609 --> 00:12:59,530 แต่ทุกคนรู้ว่าพิซซ่าที่ดีที่สุดคือพิซซ่าที่เธอทำเอง 128 00:13:12,668 --> 00:13:15,504 แกคิดว่าแกจะไปไหน บีเกิล 129 00:13:18,799 --> 00:13:20,175 ไม่นะ ไปไม่ได้ 130 00:13:20,259 --> 00:13:23,637 คืนทำพิซซ่าของตัวเอง สำหรับชาวค่ายที่ลงทะเบียนไว้เท่านั้น 131 00:13:23,720 --> 00:13:25,889 แกเป็นชาวค่ายที่ลงทะเบียนไว้ไหม 132 00:13:28,267 --> 00:13:31,603 ฉันไม่คิดอย่างนั้น ฉันเกรงว่าแกโชคไม่ดีนะ 133 00:14:35,834 --> 00:14:36,835 หวัดดี สนูปี้ 134 00:14:40,923 --> 00:14:43,300 ไว้ค่อยเจอกันละกัน 135 00:15:30,681 --> 00:15:34,393 วิธีรีดแป้งที่ดีที่สุดคือใช้มือของนาย แบบนี้ 136 00:15:53,495 --> 00:15:55,706 ฉันคิดว่าแป้งของฉันติด 137 00:15:55,789 --> 00:15:58,500 ไม่ต้องห่วง ชัค มีก้อนแป้งเผื่อไว้อยู่ 138 00:15:58,584 --> 00:16:00,460 ลูซี่ โยนมันมานี่หน่อย 139 00:16:00,544 --> 00:16:01,837 จัดให้ 140 00:16:23,358 --> 00:16:26,737 เพื่อพิซซ่าที่ดีที่สุด สำคัญตรงที่ต้องทาซอสให้ทั่วๆ 141 00:16:26,820 --> 00:16:28,238 ดูนี่นะ 142 00:16:40,918 --> 00:16:44,087 ดูเหมือนว่านายจะทามัสตาร์ดเยอะเกินไปนิด ชัค 143 00:16:44,171 --> 00:16:46,089 มัสตาร์ดเหรอ บนพิซซ่าเหรอ 144 00:16:46,173 --> 00:16:48,300 มันเป็นการพูดเปรียบเทียบ ชัค 145 00:16:49,551 --> 00:16:50,761 เลอะเทอะไปหมดเลย 146 00:16:51,762 --> 00:16:53,180 เดี๋ยวนายก็ชินเองแหละ 147 00:17:08,612 --> 00:17:12,324 ในบรรดาชีสทั้งหมด ฉันชอบมอสซาเรลลาที่สุด 148 00:17:12,406 --> 00:17:14,826 รสอ่อน ทำให้สดชื่น กลมกล่อม 149 00:17:14,910 --> 00:17:17,954 อาหารที่ประณีตสำหรับนักชิมอาหาร 150 00:17:18,038 --> 00:17:21,040 แถมตอนมันละลาย มันยังยืดเป็นพิเศษ 151 00:17:28,841 --> 00:17:29,925 เซ็ง 152 00:17:34,221 --> 00:17:36,348 มีบางอย่างแปลกๆ นะ 153 00:17:36,431 --> 00:17:40,102 อาจจะเป็นเพราะแอนโชวี่ ที่โต๊ะเครื่องโรยหน้าก็ได้ 154 00:18:03,375 --> 00:18:05,836 การโรยเครื่องโรยหน้าให้ทั่วน่ะดี 155 00:18:05,919 --> 00:18:09,339 แต่ละคำที่กินนั้นจะได้รสชาติทุกส่วนประกอบ 156 00:18:09,423 --> 00:18:10,883 ห้ามโรยไม่ทั่วเด็ดขาด 157 00:18:10,966 --> 00:18:13,719 ฉันไม่เห็นรู้เลยว่าเครื่องโรยหน้ากลัวที่แคบได้ 158 00:18:19,975 --> 00:18:21,852 พิซซ่าหน้าสับปะรดงั้นเหรอ 159 00:18:21,935 --> 00:18:23,896 มันทำให้มีรสชาติหวานมาก 160 00:18:33,864 --> 00:18:37,367 โห เธอโรยหน้าแบบสร้างสรรค์จริงๆ มาร์ซี่ 161 00:18:37,451 --> 00:18:40,871 มันเป็นด้านหนึ่งในชีวิต ที่ฉันชอบความยุ่งเหยิงนิดหน่อยน่ะครับ 162 00:18:44,917 --> 00:18:46,418 เอามันเข้าเตาอบกันเถอะ 163 00:18:48,504 --> 00:18:50,339 อยู่นิ่งทำไม ชาร์ลี บราวน์ 164 00:18:50,422 --> 00:18:52,299 ตัดสินใจเรื่องเครื่องโรยหน้าไม่ได้ 165 00:18:52,382 --> 00:18:56,512 มีความเป็นไปได้มากมาย ฉันไม่อยากตัดสินใจเลือกผิดน่ะ 166 00:18:56,595 --> 00:18:59,848 มันคือพิซซ่า ฉันแน่ใจมากว่าไม่มีตัวเลือกที่ผิด 167 00:19:01,016 --> 00:19:02,893 ฉันคิดว่าจะโรยเปปเปอโรนี 168 00:19:07,439 --> 00:19:10,067 โอเค พวกเห็ด 169 00:19:12,861 --> 00:19:13,946 แปลกแฮะ 170 00:19:14,029 --> 00:19:15,989 เร็วๆ เข้า ชาร์ลี บราวน์ 171 00:19:16,740 --> 00:19:20,494 สาบานได้ว่าเมื่อหนึ่งนาทีก่อน มีเครื่องโรยหน้าอยู่เยอะมาก 172 00:20:01,702 --> 00:20:02,953 นึกแล้วเชียว 173 00:20:03,036 --> 00:20:06,665 ฉันนึกแล้วว่าแกต้านทานความเย้ายวน ของคืนทำพิซซ่าเองไม่ไหว 174 00:20:11,753 --> 00:20:13,255 ไม่เป็นไร เพื่อนยาก 175 00:20:13,338 --> 00:20:15,424 ฉันมีเยอะจนกินไม่ไหวอยู่ดี 176 00:20:15,507 --> 00:20:18,886 ถ้าแกถามฉัน สิ่งเดียวที่ดีกว่าการทำพิซซ่าเอง 177 00:20:18,969 --> 00:20:21,096 คือการแบ่งพิซซ่าของตัวเองให้คนอื่น 178 00:20:21,180 --> 00:20:22,264 เห็นด้วย 179 00:20:22,973 --> 00:20:25,225 ใช่ ฉันกินหมดนี่ไม่ไหวหรอก 180 00:20:26,185 --> 00:20:27,644 ก็ได้ 181 00:20:27,728 --> 00:20:32,065 ฉันไม่อยากจะพูดหรอกนะ แต่นายพูดจามีเหตุผล ชาร์ลี บราวน์ 182 00:20:58,008 --> 00:20:59,528 (สร้างจากการ์ตูนช่องพีนัทส์ โดยชาร์ลส เอ็ม. ชูลซ์) 183 00:21:22,950 --> 00:21:24,952 คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี 184 00:21:28,038 --> 00:21:30,040 (ขอบคุณสปาร์กี้ อยู่ในใจของเราเสมอ) 184 00:21:31,305 --> 00:22:31,516 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-