Simple Plan: The Kids in the Crowd

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 2 00:00:28,320 --> 00:00:30,781 (ปี 2002) 3 00:00:30,865 --> 00:00:33,325 ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ตลอดไป 4 00:00:33,409 --> 00:00:35,035 ผมขอโทษ 5 00:00:35,119 --> 00:00:39,707 ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 6 00:00:39,790 --> 00:00:42,668 ตอนนี้สายเกินไป 7 00:00:42,752 --> 00:00:45,129 และเราไม่อาจย้อนเวลา 8 00:00:45,212 --> 00:00:47,047 ผมขอโทษ 9 00:00:47,131 --> 00:00:51,385 ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 10 00:00:53,554 --> 00:00:54,889 มาทําอะไรเนี่ย 11 00:00:54,972 --> 00:00:57,266 - นายล่ะทําอะไร - ฉันซ้อมอยู่ 12 00:00:57,349 --> 00:00:59,935 - ทําไมพวกนายต้องซ้อมด้วย - เพราะเราห่วย 13 00:01:17,661 --> 00:01:20,164 (ซิมเพิลแพลนเริ่มต้นขึ้น ในห้องใต้ดินในมอนทรีออล ปี 1999) 14 00:01:20,247 --> 00:01:23,501 (25 ปีต่อมา พวกเขาเดินสายทัวร์ระดับโลก ครั้งใหญ่ที่สุด) 15 00:01:24,001 --> 00:01:26,629 ซิมเพิลแพลน ซิมเพิลแพลน 16 00:01:32,176 --> 00:01:35,763 ซิมเพิลแพลน ซิมเพิลแพลน 17 00:01:43,562 --> 00:01:44,939 (และชีวิตคือฝันร้าย) 18 00:01:55,491 --> 00:01:56,909 เราคือซิมเพิลแพลน 19 00:01:57,284 --> 00:02:03,040 ทุกคนส่งเสียงหน่อย 20 00:02:10,840 --> 00:02:13,551 ผ่านไปอีกวัน 21 00:02:13,634 --> 00:02:16,220 ฉันคิดถึงเธอตลอดเวลา 22 00:02:16,303 --> 00:02:18,806 แต่เธออยู่ห่างไกล ส่วนฉันรออยู่ตรงนี้ 23 00:02:18,889 --> 00:02:19,932 เอาหน่อย 24 00:02:21,600 --> 00:02:23,936 บางครั้งผมก็รู้สึกเหมือนบังเอิญมาถึงจุดนี้ 25 00:02:24,019 --> 00:02:26,021 สมัยนั้นผมเกรี้ยวกราด ผมไม่ลงตัว 26 00:02:26,105 --> 00:02:28,983 ชีวิตผมมันไร้ความหมาย และดนตรีคือที่หลบหนี 27 00:02:30,317 --> 00:02:31,944 เคยดูหนังซอมบี้ไหม 28 00:02:32,027 --> 00:02:34,196 พวกเขาคือนิยามของความเป็นพี่น้อง 29 00:02:34,572 --> 00:02:38,117 เรารักพี่น้องของเรา แต่บางครั้งก็อยากจะบีบคอมัน 30 00:02:39,201 --> 00:02:41,120 นั่นปิแอร์ เพื่อนผม ใช่ 31 00:02:41,203 --> 00:02:42,913 - ผมชัค - เราเป็นเพื่อนกัน 32 00:02:43,289 --> 00:02:45,291 ฉันจะทําทุกอย่าง 33 00:02:46,125 --> 00:02:48,085 เพียงเพื่อให้ได้โอบกอดเธอไว้ 34 00:02:48,168 --> 00:02:50,379 ผมเก็บจดหมายปฏิเสธไว้ทุกฉบับ 35 00:02:50,462 --> 00:02:52,882 ประมาณว่า "ถึงพวกคุณจะเก่ง แต่ก็ไม่ใช่แนวเรา" 36 00:02:52,965 --> 00:02:55,009 ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมเลยกลับไปเรียน 37 00:02:55,092 --> 00:02:56,302 แล้วก็ เปรี้ยง! 38 00:02:56,760 --> 00:02:58,762 ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ พวกเขาทุ่มเท 39 00:02:58,846 --> 00:03:01,056 คุณคิดว่าคุณรู้ แต่คุณไม่รู้เลย 40 00:03:01,140 --> 00:03:02,141 เกิดอะไรขึ้น 41 00:03:02,224 --> 00:03:04,184 คนดี วงห่วย 42 00:03:04,268 --> 00:03:05,769 "พวกคุณป็อปเกินไปสําหรับพังก์" 43 00:03:05,853 --> 00:03:07,563 พวกเขายังหน้าใหม่ ต้องสั่งสมไปก่อน 44 00:03:07,646 --> 00:03:12,526 นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะทําให้เธอเข้าใจ 45 00:03:12,610 --> 00:03:16,030 ปกติแล้ววงดนตรีไม่อยากทุ่มทํางานหนักนัก แต่พวกเขาเหล่านี้ทุ่ม 46 00:03:16,113 --> 00:03:19,450 บางครั้งผมก็อยากจะจับพวกเขาเขย่า แล้วบอกว่า "ไปสนุกซะ" 47 00:03:19,533 --> 00:03:21,201 เรากําลังจะไปทัวร์กันอีกครั้ง 48 00:03:21,285 --> 00:03:23,537 พวกเราก็แค่เด็กที่ทําตัวแบบเด็กๆ 49 00:03:24,038 --> 00:03:26,874 ผมเสียสติไปเลยตอนที่เราเริ่มประสบความสําเร็จ 50 00:03:26,957 --> 00:03:28,375 นี่คือเครื่องบินส่วนตัว 51 00:03:28,459 --> 00:03:30,044 ผมเป็นเศรษฐีเงินล้านเพราะเอสพี 52 00:03:30,127 --> 00:03:31,962 ผมเปล่าหรอก แต่ผมก็ขายเพลงได้เป็นล้านแผ่น 53 00:03:32,046 --> 00:03:34,715 ด้วยความไร้เดียงสาและความเยาว์วัยผสมกัน 54 00:03:34,798 --> 00:03:36,884 ผมไม่ได้คิดทบทวนทั้งหมดนั้นเท่าไหร่ 55 00:03:36,967 --> 00:03:38,177 นี่มันใหญ่มาก 56 00:03:38,260 --> 00:03:39,887 ทีนี้ชูมือขึ้น 57 00:03:40,262 --> 00:03:43,140 ผมไม่รู้สึกสนิทกับคนอื่นๆ ผมก็ใช้ชีวิตของผม 58 00:03:43,223 --> 00:03:44,516 มันช็อกอยู่เหมือนกัน 59 00:03:44,600 --> 00:03:47,728 สิ่งที่ยากเป็นอันดับสองในโลกในวงการดนตรี 60 00:03:47,811 --> 00:03:48,938 คือมีเพลงฮิต 61 00:03:49,021 --> 00:03:50,814 สิ่งที่ยากที่สุดคืออยู่จุดนั้นต่อไป 62 00:03:51,398 --> 00:03:54,318 เรามีความเกลียดชังเยอะเหลือเกินในวงนี้ 63 00:03:54,818 --> 00:03:58,697 ไม่อยากเชื่อว่าหลังจาก 20 กว่าปี เราก็ยังทําเรื่องบ้าๆ นี้อยู่ตรงนี้ 64 00:03:58,781 --> 00:04:01,784 อีก 40 ปี คนพวกนี้ก็จะยังซ่าโลดแล่นอยู่ 65 00:04:01,867 --> 00:04:04,995 แม่เคยถามตอนผมหกขวบ "ลูกอยากทําอะไรในชีวิต" 66 00:04:05,079 --> 00:04:06,914 ผมตอบแม่ว่า "ผมอยากเป็นร็อกสตาร์" 67 00:04:06,997 --> 00:04:08,999 แม่บอกว่า "งั้นก็เป็นร็อกสตาร์" 68 00:04:12,586 --> 00:04:14,004 จําเพลงนี้กันได้หรือเปล่า 69 00:04:16,465 --> 00:04:17,883 ได้ เพลงนี้ชื่อ... 70 00:04:17,967 --> 00:04:20,886 ฉันเป็นแค่เด็กคนนึง 71 00:04:22,638 --> 00:04:25,808 คุณเคยเป็นเด็กคนนึงที่เปิดเพลงนี้ 72 00:04:26,308 --> 00:04:28,686 ในห้องนอนในบ้านพ่อแม่หรือเปล่า 73 00:04:30,479 --> 00:04:33,607 และคุณก็เปิดมันซ้ําๆ ไปเรื่อยๆ 74 00:04:34,692 --> 00:04:37,736 และพ่อแม่คุณก็บอกว่า "ให้ตาย ปิดเพลงบ้านั่นสักที" 75 00:04:37,820 --> 00:04:39,405 (วันนี้ฉันทําให้ความฝันของฉันเป็นจริง) 76 00:04:39,488 --> 00:04:41,156 แล้วคุณก็ตอบกลับประมาณว่า 77 00:04:41,657 --> 00:04:44,368 "พ่อแม่ไม่เข้าใจ" 78 00:04:44,451 --> 00:04:46,829 "ผมรักเพลงนี้ ผมรักวงนี้" 79 00:04:48,956 --> 00:04:49,957 (วงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้) 80 00:04:50,040 --> 00:04:51,875 "วงนี้เป็นส่วนหนึ่งของตัวตนผม" 81 00:04:53,085 --> 00:04:55,963 แล้วพ่อแม่คุณก็ตอบกลับว่า "ไม่ต้องห่วงหรอกลูก 82 00:04:56,046 --> 00:04:56,880 (ฉันรักคุณ) 83 00:04:56,964 --> 00:04:59,299 มันก็แค่ช่วงนึงเท่านั้น" 84 00:05:02,052 --> 00:05:07,224 แล้วคุณก็บอกว่า "แม่ พ่อ มันไม่ใช่แค่ช่วงนึง" 85 00:05:07,307 --> 00:05:09,143 ฉันตื่นขึ้นมาตอนเจ็ดโมง 86 00:05:09,226 --> 00:05:11,061 ฉันรอจน 11 โมง 87 00:05:11,145 --> 00:05:14,481 เพียงเพื่อจะรู้ว่าไม่มีใครโทรมาหรอก 88 00:05:15,232 --> 00:05:17,609 ฉันคิดว่าตัวเองมีเพื่อนเยอะ 89 00:05:17,693 --> 00:05:19,695 แต่ไม่มีใครติดต่อมา 90 00:05:19,778 --> 00:05:23,365 อยู่คนเดียวอีกสักคืนจะเป็นไร 91 00:05:23,449 --> 00:05:26,785 เมื่อเราอยู่ลําพังในทุกวัน 92 00:05:26,869 --> 00:05:27,870 และก็เป็นเช่นนี้ 93 00:05:27,953 --> 00:05:31,832 ฉันเป็นแค่เด็กคนนึง และชีวิตคือฝันร้าย 94 00:05:31,915 --> 00:05:35,544 ฉันเป็นแค่เด็กคนนึง ฉันรู้ว่ามันไม่แฟร์ 95 00:05:35,627 --> 00:05:38,380 ไม่มีใครแคร์ เพราะฉันอยู่ลําพัง 96 00:05:38,464 --> 00:05:44,511 โลกสนุกกว่าฉันในคืนนี้ 97 00:05:44,595 --> 00:05:49,058 ซิมเพิลแพลน: เหล่าเด็กในฝูงชน 98 00:05:56,440 --> 00:05:58,567 ภาพยนตร์ซิมเพิลแพลนควรเริ่มต้นแบบนี้ 99 00:06:00,736 --> 00:06:01,737 คิดว่าไง 100 00:06:08,660 --> 00:06:09,953 - ถ่ายยัง - ถ่ายแล้ว 101 00:06:10,037 --> 00:06:11,663 - มาร์ค - ได้เลย 102 00:06:12,164 --> 00:06:15,250 ที่ผมได้มารู้จักกับป็อปพังก์แคลิฟอร์เนียใต้ 103 00:06:15,334 --> 00:06:16,585 (ปิแอร์ บูวิเยร์ นักร้องนํา) 104 00:06:16,668 --> 00:06:19,880 หรือพังก์ร็อก คือผ่านหนังสเก็ตบอร์ดและสโนว์บอร์ด 105 00:06:20,714 --> 00:06:23,884 มีวงในหนัง พวกดิออฟสปริงกับแบ๊ดริลิเจียน 106 00:06:23,967 --> 00:06:26,595 ผมจําได้ว่าครั้งแรกที่ได้ยินก็คือ 107 00:06:26,678 --> 00:06:28,889 "ว้าว นี่มันฟังดูเจ๋งชะมัดเลย" 108 00:06:28,972 --> 00:06:31,058 และมันก็เร็วมากด้วย ประมาณว่า... 109 00:06:32,851 --> 00:06:34,603 มันทําให้ผมตื่นเต้นสุดๆ 110 00:06:34,686 --> 00:06:36,522 ผมคิดว่ามันแตกต่างมาก 111 00:06:36,605 --> 00:06:39,358 และรู้สึกเหมือน "โห อยากฟังสิ่งนี้แหละ" 112 00:06:39,441 --> 00:06:42,277 ทุกอย่างเกี่ยวกับมันวิเศษมากสําหรับผม 113 00:06:44,613 --> 00:06:49,493 สมัยเราเป็นวัยรุ่น ยุคสักปี 1994 1995 1996 114 00:06:49,576 --> 00:06:52,704 มอนทรีออลเป็นศูนย์กลางของพังก์ร็อก 115 00:06:52,788 --> 00:06:53,747 (ชัค โคโม มือกลอง) 116 00:06:53,831 --> 00:06:55,582 ประหลาดที่สุด ไม่รู้ทําไม 117 00:06:55,666 --> 00:06:59,211 วงพังก์ร็อกที่แฟ็ตเรคคอร์ดส์และเอพิทาฟ เป็นร็อกสตาร์ที่นั่น 118 00:06:59,294 --> 00:07:01,004 (เพนนีไวส์ มอนทรีออล แคนาดา ปี 1995) 119 00:07:01,088 --> 00:07:04,466 โตขึ้นโดยเป็นแฟนดนตรีแนวนั้นในมอนทรีออล 120 00:07:04,550 --> 00:07:06,969 เป็นสถานที่และช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบ 121 00:07:07,052 --> 00:07:11,473 บางครั้งก็มีการแสดงหลายงานมาก พ่อแม่ไม่ยอมให้ผมไป 122 00:07:11,557 --> 00:07:15,185 วงแบ๊ดริลิเจียนเล่นวันพุธ วงกู๊ดริดแดนซ์เล่นคืนวันศุกร์ 123 00:07:15,269 --> 00:07:18,438 แล้ววงสตรังเอาท์ก็เล่นคืนวันเสาร์ มันบ้ามาก 124 00:07:18,772 --> 00:07:21,483 แล้วอะไรคือสิ่งที่ดึงดูดคุณเข้าหาดนตรี 125 00:07:21,567 --> 00:07:23,944 ผมคิดว่าเราไปดูโนเอฟเอ็กซ์ 126 00:07:24,027 --> 00:07:26,655 น่าจะเป็นคอนเสิร์ตพังก์ร็อกจริงจัง ครั้งแรกของเราเลย 127 00:07:26,738 --> 00:07:29,158 สิ่งหนึ่งที่เจ๋งมากสําหรับผมก็คือ 128 00:07:29,241 --> 00:07:32,244 ไม่ใช่ว่าวงแตกต่างจากเด็กๆ 129 00:07:32,327 --> 00:07:35,205 มันเกือบจะรู้สึกเหมือนว่าผมขึ้นไปอยู่บนเวทีได้เลย 130 00:07:35,289 --> 00:07:36,373 เข้าใจที่ผมพูดไหม 131 00:07:37,457 --> 00:07:39,710 ผมสูญเสียตัวตนอื่นไปหมดสิ้น 132 00:07:39,793 --> 00:07:40,794 ผมคือพ่อของชัค 133 00:07:40,878 --> 00:07:41,795 (พ่อของชัค) 134 00:07:43,380 --> 00:07:46,633 ชาร์ลส์เข้ามาในวันเกิดเขา แล้วบอกว่า "ผมเจอกลองชุด" 135 00:07:46,717 --> 00:07:47,968 (อังเดร โคโม พ่อของชัค) 136 00:07:48,051 --> 00:07:50,596 ผมบอกฟร็องซัวส์ "ไม่ต้องห่วง ก็แค่ช่วงนึง 137 00:07:50,679 --> 00:07:52,973 เดี๋ยวไม่กี่สัปดาห์ เขาก็พอแล้ว" 138 00:07:53,056 --> 00:07:55,976 แต่ผมคิดผิดถนัด เพราะว่า... 139 00:07:56,560 --> 00:07:59,229 นี่คือตัวตนของฉัน และนี่คือสิ่งที่ฉันชอบ 140 00:07:59,521 --> 00:08:02,608 วันที่กลองชุดนั้นมาถึง มีเพื่อนๆ มาด้วย 141 00:08:02,691 --> 00:08:04,318 แล้วก็มีกีตาร์มา 142 00:08:04,401 --> 00:08:07,070 แล้วไม่กี่วันต่อมา พวกเขาก็ทําเพลงกัน 143 00:08:07,154 --> 00:08:09,489 เรารู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าเขาจะมีเส้นทางที่แตกต่าง 144 00:08:09,573 --> 00:08:10,657 (หลุยส์ บูวิเยร์ แม่ของปิแอร์) 145 00:08:10,741 --> 00:08:13,327 ดนตรีเป็นส่วนสําคัญของชีวิตเขา 146 00:08:13,410 --> 00:08:16,580 และเขาก็เริ่มแต่งเพลงตั้งแต่อายุน้อยมาก 147 00:08:19,666 --> 00:08:23,670 ผมเล่นกีตาร์ได้นิดหน่อย พี่ชายกับพ่อผมก็เล่นกีตาร์ 148 00:08:23,754 --> 00:08:27,591 แต่มันเริ่มต้นขึ้นจริงๆ ตอนที่ผมเริ่มไปห้องใต้ดินบ้านพ่อแม่ชัคเพื่อเล่นกัน 149 00:08:27,674 --> 00:08:30,928 ครั้งแรกที่ผมเจอปิแอร์ เขาโผล่มาที่นี่โดยไว้ผมสีส้ม 150 00:08:31,011 --> 00:08:33,180 ผมแอบกังวลเล็กน้อย 151 00:08:33,263 --> 00:08:35,182 "เพื่อนใหม่นี่ใครกัน" 152 00:08:35,265 --> 00:08:37,684 ครูเราที่โรงเรียนแนะนําว่า "พวกเธอน่าจะตั้งวง 153 00:08:37,768 --> 00:08:40,312 และเล่นในเวทีแสดงความสามารถ ตอนพักกลางวัน" 154 00:08:40,395 --> 00:08:43,357 พวกเราก็เลย "ใช่ เราน่าจะตั้งวงด้วยกัน" 155 00:08:43,941 --> 00:08:44,942 คลั่ง! 156 00:08:45,651 --> 00:08:46,693 คลั่ง! 157 00:08:47,486 --> 00:08:49,696 ฉันกําลังจะเสียสติ 158 00:08:50,906 --> 00:08:53,742 เอาหน่อย มันยังไงกัน 159 00:08:53,825 --> 00:08:56,286 เหตุการณ์นั้นเหมือนมาสะกิดเรา 160 00:08:56,370 --> 00:08:59,373 "โห สนุกมากเลย เจ๋งดี มีคนดูด้วย" 161 00:08:59,456 --> 00:09:02,125 เอาหน่อย ทุกคนร้องเพลง 162 00:09:05,420 --> 00:09:07,714 ฉันจําได้ว่าวันนึงเขามาบอกฉัน 163 00:09:08,548 --> 00:09:11,134 "ผมแต่งเพลงรักไม่ได้ ผมอายุ 16" 164 00:09:11,218 --> 00:09:13,053 เตรียมตัวร้องคํารามให้ลั่น! 165 00:09:13,136 --> 00:09:15,097 (แสดงเปิดให้วงทิลต์ มอนทรีออล แคนาดา ปี 1995) 166 00:09:15,180 --> 00:09:16,932 รีเซ็ตเป็นเหมือนการเรียนรู้แนว 167 00:09:17,015 --> 00:09:19,059 ผมจําได้ว่าการแสดงครั้งแรก พ่อแม่มาด้วย 168 00:09:19,142 --> 00:09:21,728 มีคนสัก 50 คนได้ พวกเราแย่มาก 169 00:09:21,812 --> 00:09:23,355 ผมสบถเยอะเลยบนเวที 170 00:09:23,438 --> 00:09:25,482 ผมกรีดร้อง ผมหันหลังให้คนดู 171 00:09:25,941 --> 00:09:27,109 แล้วผมก็เอาแต่... 172 00:09:27,859 --> 00:09:31,571 ผมเดินลงจากเวที แม่ผมก็บอกว่า "นี่มันเลวร้ายมากเลย 173 00:09:31,655 --> 00:09:33,490 ทําไมลูกถึงร้องตะโกนมากขนาดนั้น" 174 00:09:33,573 --> 00:09:35,367 ผมตอบว่า "ผมไม่สน มันคือตัวตนของผม" 175 00:09:35,450 --> 00:09:39,830 พวกนั้นไม่อาจเข้าใจ 176 00:09:39,913 --> 00:09:42,874 ฉันต้องบอกเลยว่าเพลงพวกนั้นไม่ดีเท่าไหร่ 177 00:09:43,458 --> 00:09:47,254 มันบ้าคลั่งรุนแรงมาก 178 00:09:47,754 --> 00:09:49,756 นั่นคือพังก์ร็อก 179 00:09:49,840 --> 00:09:51,466 มันทําให้เรามีความมั่นใจ 180 00:09:51,550 --> 00:09:54,720 ถึงแม้ว่าเราอาจจะไม่ค่อยมีอะไรให้มั่นใจเท่าไหร่ 181 00:09:54,803 --> 00:09:57,431 เราแค่คิดว่า "นี่คือตัวฉัน ไม่จําเป็นต้องเกรงใจใคร" 182 00:09:57,514 --> 00:09:59,391 "จะชอบไม่ชอบก็แล้วแต่ ฉันไม่สน" 183 00:09:59,474 --> 00:10:01,935 ผมว่าผมเป็นเด็กหัวขบถที่ต่อต้านบรรทัดฐาน 184 00:10:02,019 --> 00:10:05,522 อยู่ในวงในมอนทรีออลที่มีชื่อเสียงกระฉ่อนเป็นที่ร่ําลือ 185 00:10:05,605 --> 00:10:07,983 มันเติมเต็มมาก และทําให้ผมรู้สึกเจ๋ง 186 00:10:11,945 --> 00:10:13,280 - พร้อมแล้ว - เยี่ยม 187 00:10:13,363 --> 00:10:14,197 ได้ 188 00:10:14,990 --> 00:10:17,326 ผมเจอสมาชิกวงซิมเพิลแพลน 189 00:10:17,409 --> 00:10:20,370 ตอนที่พวกเขายังอยู่ในวงก่อนหน้าชื่อรีเซ็ต 190 00:10:20,954 --> 00:10:23,665 วงบลิงก์กําลังเดินสายทัวร์ เรายังเป็นวงเด็กน้อยอยู่เลย 191 00:10:23,749 --> 00:10:24,750 (มาร์ค ฮ็อปพัส บลิงก์-182) 192 00:10:24,833 --> 00:10:27,794 และเราเริ่มมีชื่อเสียงในแคลิฟอร์เนียใต้ 193 00:10:27,878 --> 00:10:29,087 (ยินดีต้อนรับสู่แคลิฟอร์เนีย) 194 00:10:29,171 --> 00:10:34,551 เรากําลังเดินสายทัวร์ และแวะที่แคนาดาฝั่งฝรั่งเศสในเกแบ็ก 195 00:10:34,634 --> 00:10:38,430 แล้วเราก็ได้รับเชิญไปเล่นในมินิทัวร์ สโนแจม 196 00:10:39,973 --> 00:10:42,934 มีวงชื่อบลิงก์-182 เล่นด้วย 197 00:10:43,018 --> 00:10:46,104 เราได้คุยกับพวกเขา เพราะเราอยู่ในทัวร์เดียวกัน 198 00:10:46,188 --> 00:10:49,691 พอพวกเขาขึ้นเวที พวกสาวๆ ก็บ้าไปเลย 199 00:10:49,775 --> 00:10:50,692 เหมือนกับว่า... 200 00:10:51,610 --> 00:10:54,071 บางอย่างมันเหมือน... เรารู้สึกได้เลยถึงพลังงานที่เปลี่ยนไป 201 00:10:54,154 --> 00:10:56,114 พวกเขาสร้างบรรยากาศได้ถึงจริงๆ 202 00:10:56,907 --> 00:11:00,243 รีเซ็ตยังเด็กกว่าเรามาก รู้สึกเหมือนพวกเขาเป็นน้องชายที่เด็กกว่า 203 00:11:00,327 --> 00:11:04,206 ชัคเป็นเหมือนน้องชายของผมเสมอ ที่ผมรู้สึกว่าผมต้องคอยปกป้อง 204 00:11:04,998 --> 00:11:06,500 ผมทํากับเขาเหมือนเป็นน้องชายด้วย 205 00:11:06,583 --> 00:11:09,795 เวลาเขาพูดถึงวงเขา ผมจะบอกว่า "เออ เจ๋ง พวก 206 00:11:09,878 --> 00:11:11,296 สู้ต่อไป ไอ้น้อง" 207 00:11:11,380 --> 00:11:14,424 เขาเป็นแค่เด็กที่มาดูทุกโชว์มาโดยตลอด 208 00:11:14,508 --> 00:11:17,928 เขาเป็นผู้สนับสนุนตัวยง และคอยปลุกเร้าวงของเขาเองอยู่ตลอด 209 00:11:20,680 --> 00:11:22,140 ย้อนไปสมัยรีเซ็ต 210 00:11:22,641 --> 00:11:24,434 - คุณไล่เขาออกเหรอ - ใช่ 211 00:11:25,727 --> 00:11:26,561 เราทําแบบนั้น 212 00:11:28,563 --> 00:11:31,525 เราเริ่มต้นเมื่อไม่นานนี้ 213 00:11:31,608 --> 00:11:33,944 เราเริ่มวงนี้ตอนอายุ 14 214 00:11:34,027 --> 00:11:37,781 ตอนอายุ 18 เราก็ไปทัวร์มาทั่วแคนาดาแล้ว 215 00:11:37,864 --> 00:11:39,908 ใกล้ๆ กันเลยกับเอ็มเอ็กซ์พีเอ็กซ์ 216 00:11:39,991 --> 00:11:41,827 บางครั้งเราก็ต้องนอนในบ้านคนอื่น 217 00:11:41,910 --> 00:11:43,245 บางครั้งก็ในรถตู้ของเราเอง 218 00:11:43,328 --> 00:11:45,872 หยิบไม้มาใส่มือไว้ 219 00:11:45,956 --> 00:11:48,959 มันหนักหน่วงสําหรับเด็กหลายคนที่ไม่ได้เข้าใจจริงๆ 220 00:11:49,543 --> 00:11:53,922 ถึงการตระหนักถึงคุณค่าของกันและให้พื้นที่แก่กัน 221 00:11:54,423 --> 00:11:56,550 และลักษณะนิสัยของเราก็เริ่มขัดแย้งกัน 222 00:11:56,633 --> 00:11:59,970 ฉันคิดว่าฉันไม่อยากเป็นเพื่อนนาย 223 00:12:00,053 --> 00:12:02,889 ผมจําได้ว่าคุยกับมือกีตาร์ ฟิล 224 00:12:02,973 --> 00:12:06,768 ผมว่าเราอยู่ในห้องพักในโรงแรม คุยกันเรื่องชัค 225 00:12:06,852 --> 00:12:09,104 และชัคบังเอิญอยู่หน้าห้องพอดี 226 00:12:09,187 --> 00:12:11,314 ประตูปิดอยู่ แต่ผมได้ยินพวกเขา 227 00:12:11,398 --> 00:12:14,693 "ช่างแม่งชัค เราไม่ต้องการเขาแล้ว ไม่มีเขาเราจะดีกว่า" 228 00:12:14,776 --> 00:12:16,236 และผมก็นั่งตรงนั้นอยู่ 40 นาที 229 00:12:16,319 --> 00:12:19,489 ระหว่างที่พวกเขาวางแผนเตะผมออกจากวง 230 00:12:19,990 --> 00:12:21,074 และว่าพวกเขาไม่... 231 00:12:21,616 --> 00:12:23,827 ว่าผมเป็นตัวปัญหา เราทะเลาะกันประจํา 232 00:12:23,910 --> 00:12:26,204 "ถึงยังไงเขาก็ไม่ได้เก่งขนาดนั้น" โน่นนี่นั่น 233 00:12:26,705 --> 00:12:27,789 และก็... 234 00:12:29,291 --> 00:12:32,544 สุดท้ายผมก็เดินเข้าไปบอกว่า "ไม่ต้องไล่ฉันออกหรอก ฉันออกเอง" 235 00:12:32,627 --> 00:12:33,753 นึกออกไหม 236 00:12:33,837 --> 00:12:36,339 มันเป็นลูกของผม ผมแคร์มากเหลือเกิน 237 00:12:36,423 --> 00:12:40,260 ต้องมาโดนพรากมันไปจากผม เป็นเรื่องที่เจ็บปวดมาก 238 00:12:40,802 --> 00:12:43,305 มันเป็นเหตุการณ์พลิกชีวิตสําหรับผมเลย 239 00:12:43,847 --> 00:12:46,266 ผมรู้สึกแย่กับการคุยครั้งนั้นมาก 240 00:12:46,349 --> 00:12:50,562 แต่ผมคิดว่าลักษณะนิสัยของชัคกับของผม 241 00:12:50,645 --> 00:12:53,482 จําเป็นต้องแตกหักกันเพื่อให้เราสองคนได้... 242 00:12:55,525 --> 00:12:59,529 โตขึ้นสักหน่อยและเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับชีวิตในวง 243 00:12:59,613 --> 00:13:04,159 รวมถึงเรื่องการประนีประนอม และเสียสละเพื่อส่วนรวม 244 00:13:08,371 --> 00:13:09,748 เราเป็นเพื่อนมัธยมปลายกัน 245 00:13:10,290 --> 00:13:13,793 ผมเล่นอยู่กับพี่ชายเซบาสเตียนในวงอื่น 246 00:13:13,877 --> 00:13:16,421 เราเด็กกันมากเลย พวกเขาอายุ 13 ส่วนผม 14 247 00:13:16,505 --> 00:13:17,797 (เจฟฟ์ สตินโก มือกีตาร์หลัก) 248 00:13:17,881 --> 00:13:20,967 และเราก็หัดเล่นดนตรีเคียงข้างกัน 249 00:13:21,468 --> 00:13:24,012 แม่ผมซื้อกีตาร์ให้ตอนประถมหก 250 00:13:24,095 --> 00:13:26,223 ผมเห็นเฮนดริกซ์ในทีวีและคิดว่าเจ๋งจัง 251 00:13:26,306 --> 00:13:28,808 เขาเผากีตาร์เลย ไม่ได้เล่นด้วยซ้ํา 252 00:13:28,892 --> 00:13:30,810 แต่ผมคิดว่าเป็นภาพที่ทรงพลัง 253 00:13:30,894 --> 00:13:33,021 ผมคิดว่า "อยากทําแบบนี้มั่งแฮะ" 254 00:13:33,104 --> 00:13:34,481 สมัยนั้นผมเกรี้ยวกราด 255 00:13:34,564 --> 00:13:38,068 ผมเหมือน... ผมไม่ลงตัว ผมไม่ค่อยเข้าใจโลก 256 00:13:38,151 --> 00:13:39,277 หาแฟนไม่ได้ 257 00:13:39,361 --> 00:13:41,071 ชีวิตผมมันไร้ความหมาย 258 00:13:41,154 --> 00:13:42,989 และดนตรีคือที่หลบหนี 259 00:13:43,490 --> 00:13:46,952 ตอนผมได้ข่าวว่าชัคโดนไล่ออกจากรีเซ็ต 260 00:13:47,035 --> 00:13:50,413 ผมปล่อยให้เขาเย็นลงก่อนสักพัก เพราะผมรู้ว่ามันทําใจยาก 261 00:13:50,497 --> 00:13:54,084 แต่แล้วผมก็โทรไปถามเขาว่า พร้อมจะเริ่มวงใหม่หรือยัง 262 00:13:54,167 --> 00:13:55,877 เขาบอกว่า "ไม่เด็ดขาด" 263 00:13:55,961 --> 00:13:57,254 เขาเลิกเล่นดนตรี 264 00:13:57,837 --> 00:14:00,715 แล้วไปเข้าเรียนนิติศาสตร์ ผมคิดว่าน่าเสียดาย 265 00:14:00,799 --> 00:14:03,343 ชัคลดคุณค่าทักษะมือกลองของเขา 266 00:14:03,426 --> 00:14:06,846 เขาเป็นนักแสดงดนตรีที่ยอดเยี่ยม เป็นมือกลองที่ทรงพลัง 267 00:14:06,930 --> 00:14:09,683 ผมให้ค่าสิ่งนั้นและตื๊อเขาอยู่นาน 268 00:14:09,766 --> 00:14:11,935 กว่าเขาจะยอมตกลงมาเล่นกับผม 269 00:14:12,602 --> 00:14:15,146 ตอนแรกเราสองคนก็แค่เริ่มแจมกันเลย 270 00:14:15,230 --> 00:14:18,692 แล้วผมก็ทําให้ชัคมีพลังใจจะอยู่ในวงอีกครั้ง 271 00:14:18,775 --> 00:14:20,151 เจฟฟ์เป็นคนรุนแรง 272 00:14:20,235 --> 00:14:22,696 เขากลมกล่อมขึ้นเยอะในช่วงหลายปีที่ผ่านมา 273 00:14:22,779 --> 00:14:24,406 แต่ตอนเราเจอกันครั้งแรก 274 00:14:24,489 --> 00:14:26,700 เราเถียงกันเยอะมาก เขาเป็นคนทุ่มใจจริงจัง 275 00:14:26,783 --> 00:14:28,785 และหลายครั้งเขาก็จะ... 276 00:14:29,411 --> 00:14:31,246 "ช่างแม่ง ฉันไปละ ฉันลาออก" 277 00:14:31,329 --> 00:14:33,915 แล้วเราก็จะต้องไปปลอบให้เขาใจเย็น 278 00:14:33,999 --> 00:14:35,959 ผมก็จะ "เถอะน่า เจฟฟ์ กลับมา" 279 00:14:36,042 --> 00:14:37,961 สําหรับการเป็นนักดนตรี 280 00:14:38,461 --> 00:14:42,465 เขาล้ําหน้าเราทุกคนไปไกลมาก 281 00:14:42,549 --> 00:14:46,303 เขาเพิ่งเรียนจบกีตาร์คลาสสิก ที่โรงเรียนสอนดนตรีในมอนทรีออล 282 00:14:46,386 --> 00:14:50,807 เขามีวุฒิด้านดนตรีจริงๆ ซึ่งพวกเราไม่มีเลย 283 00:14:50,890 --> 00:14:54,227 มีแค่ผมกับเจฟฟ์ เราหามือกีตาร์ 284 00:14:54,311 --> 00:14:57,355 แล้วเพื่อนเจฟฟ์ก็บอกว่า "ลองน้องชายฉันสิ" 285 00:14:57,439 --> 00:15:00,942 แต่เขาเด็กกว่าผมสองปี และเด็กกว่าเจฟฟ์สามปี 286 00:15:01,568 --> 00:15:03,570 และเขาก็ค่อนข้างจะเหมือนว่า... 287 00:15:03,653 --> 00:15:09,409 สมัยนั้นมันไม่รู้สึกเหมือนว่าเขาเป็นคนเท่เท่าไหร่ 288 00:15:10,910 --> 00:15:13,496 เราตอบไปแบบไม่เต็มใจว่า "ก็ได้ เราจะลองกับเขาดู" 289 00:15:15,332 --> 00:15:18,752 ผมน่าจะอายุ 12 หรือ 13 ได้ตอนเริ่มเล่นกีตาร์ 290 00:15:18,835 --> 00:15:20,211 (เซบาสเตียน เลอแฟบวร์ มือกีตาร์) 291 00:15:20,295 --> 00:15:21,880 บ้านผมเป็นบ้านนักดนตรี 292 00:15:21,963 --> 00:15:25,634 พี่ชายสอนผมเล่นบางคอร์ด ผมบอกว่า "โอเค ฉันเล่นกีตาร์" 293 00:15:26,134 --> 00:15:27,719 คุณเริ่มเล่นกีตาร์ได้ยังไง 294 00:15:27,802 --> 00:15:31,556 ผมอัดวิดีโอโชว์ของกรีนเดย์ทางทีวี แล้วก็ดูซ้ําๆ 295 00:15:31,640 --> 00:15:34,184 และใช้นิ้วตัวเองทําเหมือนที่เขาทํา แล้วผมก็... 296 00:15:34,267 --> 00:15:37,354 คุณหัดเล่นกีตาร์ด้วยการดูวิดีโอกรีนเดย์เหรอ 297 00:15:37,437 --> 00:15:38,897 - ใช่ - คุณนี่ร็อกมาก 298 00:15:38,980 --> 00:15:40,273 ขอบคุณ บ็อบ ร็อก 299 00:15:40,357 --> 00:15:44,778 ความทรงจําแรกของผมน่าจะเป็นตอนเดินลงบันได 300 00:15:44,861 --> 00:15:47,906 ที่บ้านพ่อแม่ชัค เข้าไปที่ห้องใต้ดิน 301 00:15:47,989 --> 00:15:50,533 ผมรู้ว่านี่คือที่ที่วงรีเซ็ตเคยซ้อมกันก่อนหน้านี้ 302 00:15:50,617 --> 00:15:53,703 แล้วมันก็รู้สึก "นี่มันน่ากลัวแฮะ แต่เราทําได้" 303 00:15:53,787 --> 00:15:56,790 เขามาถึงโดยสะพายกีตาร์ไว้ที่หลังในกล่องแบบนิ่ม 304 00:15:56,873 --> 00:15:59,459 เล่นสเก็ตโรลเลอร์เบลดมา ใส่แว่นกันแดดโอ๊คลี่ย์ 305 00:15:59,542 --> 00:16:02,295 ผมคิดเลยว่า "ไม่รอดแน่เลยแฮะ" 306 00:16:02,379 --> 00:16:04,464 "ไม่มีทางที่หมอนี่จะอยู่วงเรา" 307 00:16:04,547 --> 00:16:06,257 แล้วเราก็เริ่มเล่นกัน 308 00:16:07,133 --> 00:16:08,760 ปรากฏว่าเขายอดมาก 309 00:16:08,843 --> 00:16:09,886 เขาโหดมาก 310 00:16:09,969 --> 00:16:14,224 สวัสดี กล้อง ผมชื่อเซ็บ ผมมาจากแคนาดา 311 00:16:14,307 --> 00:16:16,393 โอเค เรามีมือกีตาร์แล้ว 312 00:16:17,644 --> 00:16:20,814 เรารู้ว่าสิ่งแรกที่ต้องทําคือหานักร้องนํา 313 00:16:21,606 --> 00:16:23,149 เราลองนักร้องหลายคนเลย 314 00:16:23,650 --> 00:16:24,776 และในหัวผม 315 00:16:25,151 --> 00:16:28,071 ที่เคยอยู่ในวงกับปิแอร์มา เขาเลยเป็นมาตรฐาน 316 00:16:30,532 --> 00:16:34,911 ต้องใช้เวลาสองสามปีเล่นกับนักดนตรีหลายคน ที่ไปไม่ค่อยจะรอด 317 00:16:34,994 --> 00:16:37,997 ตอนนี้พอมองย้อนกลับไป ผมรู้เลยว่าทําไม 318 00:16:38,623 --> 00:16:41,751 ชัคไม่เคยมีภาพตัวเองอยู่ในวงโดยไม่มีปิแอร์ 319 00:16:42,252 --> 00:16:43,461 ผมเอาแต่คิดว่า... 320 00:16:45,046 --> 00:16:46,381 "มันควรเป็นปิแอร์" 321 00:16:46,798 --> 00:16:47,799 "เขาคือคนที่ใช่" 322 00:16:48,758 --> 00:16:50,468 "เขาคือคนที่ควรอยู่ในวง" 323 00:16:50,552 --> 00:16:54,597 ผมเลยต้องก้าวข้ามอัตตาตัวเอง เพราะเราไม่ได้คุยกันมาสองปี 324 00:16:54,681 --> 00:16:57,308 เราเคยเป็นเพื่อนซี้กันที่สุดในโลก แล้วเราก็เกลียดกัน 325 00:16:57,392 --> 00:16:58,435 เชี่ยอะไรวะ 326 00:16:58,518 --> 00:17:02,439 ผมบังเอิญเจอชัคอีกสองปีหลังจากนั้น ที่คอนเสิร์ตชูการ์เรย์ 327 00:17:02,522 --> 00:17:04,816 ตอนผมเจอเขา ผมก็บอกว่า "ผ่านมาสองปีแล้ว 328 00:17:04,899 --> 00:17:07,819 มันงี่เง่านะ เราควรปรับความเข้าใจกัน" 329 00:17:07,902 --> 00:17:11,406 มองย้อนกลับไป มันคงเป็นแผนของเขามาตลอด 330 00:17:11,489 --> 00:17:13,074 ที่จะให้ผมไปเข้าวงเขา 331 00:17:13,158 --> 00:17:15,201 มันไม่ใช่แค่ "ฉันอยากกลับมาเป็นเพื่อนกัน" 332 00:17:15,285 --> 00:17:17,412 แต่คือ "นายควรอยู่ในวง" 333 00:17:17,495 --> 00:17:19,831 นึกออกไหม "นายควรมาเล่นกับเรา" 334 00:17:25,628 --> 00:17:28,047 ท่อนริฟฟ์แรกที่ผมเอามาเสนอให้วง 335 00:17:28,840 --> 00:17:29,883 ปิแอร์รับไปต่อยอดเต็มที่ 336 00:17:32,844 --> 00:17:36,431 แต่ก่อนผมขับรถบรรทุกกับพ่อ ซึ่งใช้เวลาวันละ 14 ชั่วโมง 337 00:17:36,514 --> 00:17:39,392 แล้วผมก็จะเปิดเทปและฟังซ้ําๆ 338 00:17:39,476 --> 00:17:41,478 ผมคิดท่อนคอรัสของ "ฉันจะทําทุกอย่าง" 339 00:17:41,561 --> 00:17:43,855 ประมาณว่า... ใช่ ก็คือ... 340 00:17:43,938 --> 00:17:45,148 ฉันจะทําทุกอย่าง 341 00:17:45,231 --> 00:17:47,650 ฉันจะทําทุกอย่าง 342 00:17:47,734 --> 00:17:50,069 แค่เพื่อให้ได้โอบกอดเธอไว้ 343 00:17:50,153 --> 00:17:51,905 เพื่อพยายามทําให้เธอหัวเราะ 344 00:17:51,988 --> 00:17:53,406 เพราะฉันไม่... 345 00:17:53,490 --> 00:17:57,911 ผมมีแรงบันดาลใจให้แต่งเพลงเกี่ยวกับเรื่องดีๆ 346 00:17:57,994 --> 00:17:59,704 อย่างตกหลุมรักใครสักคน 347 00:17:59,788 --> 00:18:03,458 เพราะสมัยรีเซ็ต ไม่มีสักเพลงเดียวที่เกี่ยวกับผู้หญิง 348 00:18:03,541 --> 00:18:04,876 มีแต่เรื่องการเมือง 349 00:18:04,959 --> 00:18:07,170 สําหรับผม การได้แต่งเพลงรัก 350 00:18:07,253 --> 00:18:09,923 มันเลย "โอ้โห สดชื่นสุดๆ เลย" 351 00:18:10,006 --> 00:18:12,258 ผมไม่รู้ผมคิดออกมาได้ยังไง แต่มันก็มาเอง 352 00:18:12,342 --> 00:18:13,802 เขาร้อง แล้วมันก็เหมือน... 353 00:18:15,178 --> 00:18:16,471 "นี่แหละ เราเข้าใจ" 354 00:18:16,554 --> 00:18:17,972 นั่นเป็นเพลงแรกของเรา 355 00:18:18,056 --> 00:18:22,143 เป็นเพลงเดียวเลยที่เราเล่นแจมกัน ในช่วงเดือนต่อมาหลังจากนั้น นึกออกไหม 356 00:18:22,227 --> 00:18:23,853 แล้วเราก็กลายเป็นวงกันตั้งแต่นั้น 357 00:18:23,937 --> 00:18:26,564 ฉันรู้ว่าเธอไม่มีวันรู้สึกเหมือนกัน 358 00:18:27,982 --> 00:18:30,360 ขอบคุณครับที่มาในโชว์แรกของเรา 359 00:18:30,443 --> 00:18:33,530 - ดีใจมากที่พวกคุณมา - โชว์แรกของเราเลย 360 00:18:34,239 --> 00:18:35,323 (เลวี แคนาดา ปี 2024) 361 00:18:35,406 --> 00:18:37,367 เราคือซิมเพิลแพลน 362 00:18:37,450 --> 00:18:40,328 ทุกคนส่งเสียงหน่อย! 363 00:19:20,827 --> 00:19:23,246 อัลบั้มแรกของคุณออกมาตอนผมเจ็ดขวบ 364 00:19:23,329 --> 00:19:26,165 ตอนนั้นดนตรียังไม่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม มันเริ่มด้วย "ฉันจะทําทุกอย่าง" 365 00:19:26,624 --> 00:19:31,045 สาบานเลย ผมจําความรู้สึกนั้นได้ นั่งอยู่เบาะหลัง 366 00:19:31,129 --> 00:19:32,589 ผมไม่เคยชอบดนตรีเลยก่อนหน้านั้น 367 00:19:33,715 --> 00:19:35,842 พ่อผมทนฟังคุณอีกไม่ไหวเลย 368 00:19:39,137 --> 00:19:40,138 ดีมาก 369 00:19:40,763 --> 00:19:42,140 โอเค ขอบคุณมาก 370 00:19:42,223 --> 00:19:45,768 ฉันยังมีซีดีที่พ่อไรต์ไว้ให้ตอนอายุ 14 371 00:19:45,852 --> 00:19:47,437 ฉันยังเปิดในรถอยู่เลย 372 00:19:49,063 --> 00:19:51,774 ผมชอบมากเวลาเจอคนบอกว่า 373 00:19:51,858 --> 00:19:55,236 "ผมไม่ใช่แฟนวงซิมเพิลแพลน แต่ผมโคตรรักรีเซ็ตเลย" 374 00:19:55,945 --> 00:19:57,572 ขอบคุณที่บอกนะพวก 375 00:19:59,198 --> 00:20:01,034 นี่ขนาดเล็กเหรอครับ งั้นขอขนาดกลาง 376 00:20:01,117 --> 00:20:02,619 เอาพูทีนไหม 377 00:20:03,286 --> 00:20:04,746 แบบธรรมดานะ 378 00:20:04,829 --> 00:20:06,873 พูทีนธรรมดาขนาดกลางสองที่ครับ 379 00:20:07,916 --> 00:20:09,792 ไม่มีอะไรเหมือนพูทีนหลังแสดงเสร็จ 380 00:20:10,793 --> 00:20:13,671 รู้เลยว่าเราอยู่บ้านเกิดในเกแบ็ก 381 00:20:13,755 --> 00:20:14,589 แปะมือ 382 00:20:14,672 --> 00:20:17,133 พูดตามตรง ตลอดชีวิตผม ผมได้ฟังเพลงของคุณ 383 00:20:18,343 --> 00:20:20,261 แล้วผมคิดว่าคุณเป็นคนอเมริกัน 384 00:20:20,345 --> 00:20:23,932 ผมไม่ติดสําเนียง เพราะผมเรียนสองภาษาควบคู่กัน 385 00:20:24,015 --> 00:20:25,308 คุณเป็นคนเกแบ็กเหรอ 386 00:20:25,391 --> 00:20:27,685 ใช่ แม่ผมพูดภาษาอังกฤษ พ่อผมพูดฝรั่งเศส 387 00:20:27,769 --> 00:20:29,812 โดนใจผมเลยที่คุณเป็นคนเกแบ็ก 388 00:20:29,896 --> 00:20:32,190 - ราตรีสวัสดิ์ - รักษาตัวครับ ขอบคุณสําหรับกําลังใจ 389 00:20:32,774 --> 00:20:34,734 อย่าเพิ่งไปไหน เรามีโชว์ที่ยอดเยี่ยม 390 00:20:34,817 --> 00:20:36,402 ซิมเพิลแพลนมาแล้ว 391 00:20:36,486 --> 00:20:38,404 นี่คือลุคใหม่ของแพทริก 392 00:20:38,488 --> 00:20:39,614 - เป็นไงบ้าง - เป็นไง 393 00:20:39,697 --> 00:20:40,990 ผมชื่อแพทริก แลงลัวส์ 394 00:20:41,074 --> 00:20:42,116 (เพื่อน/ช่างถ่ายวิดิโอ) 395 00:20:42,200 --> 00:20:44,369 เป็นเพื่อนกับซิมเพิลแพลนมา 30 กว่าปี 396 00:20:44,452 --> 00:20:46,329 ผมว่าผมเป็นแฟนคนแรกของวงเลย 397 00:20:46,412 --> 00:20:48,998 ที่แน่ๆ ผมเป็นพนักงานคนแรกของวง 398 00:20:49,082 --> 00:20:50,875 แพทริก คนอยากได้ซีดี 399 00:20:50,959 --> 00:20:52,877 เซ็บ ฉันรอนายอยู่ 400 00:20:52,961 --> 00:20:54,963 เราเคยเจอคนคนนี้ แพท 401 00:20:55,046 --> 00:20:56,381 เขากลายมาเป็นเพื่อนซี้ผม 402 00:20:56,464 --> 00:20:59,634 เรามาสนิทกัน เพราะความรักในพังก์ร็อกและวงบลิงก์ 403 00:20:59,717 --> 00:21:03,471 แพทเป็นคนตลกไม่มีพัก 404 00:21:03,554 --> 00:21:05,765 มั่นใจในตัวเองมาก 405 00:21:05,848 --> 00:21:07,100 น่ารําคาญมาก 406 00:21:07,183 --> 00:21:09,394 เป็นสมาชิกคนที่หกของวงที่แต่งตั้งโดยแฟนๆ 407 00:21:09,477 --> 00:21:12,814 มันไม่ใช่ซิมเพิลแพลน มันคือแพทกับวง 408 00:21:12,897 --> 00:21:16,734 เขาแย่งซีนเกินไปมาก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ต้องหยุด 409 00:21:18,027 --> 00:21:20,613 แต่มันก็สร้างความสมดุลได้มาก แพทคือส่วนสําคัญ 410 00:21:20,697 --> 00:21:24,283 เราไม่ค่อยเก่งเรื่องการหยุดเพื่อดื่มด่ํากับช่วงเวลา 411 00:21:24,367 --> 00:21:25,827 แพทเก่งเรื่องนั้นแน่นอน 412 00:21:26,244 --> 00:21:27,412 ผมถือกล้องวิดีโอ 413 00:21:27,495 --> 00:21:30,164 อย่างที่คุณคงเห็นจากภาพเก่าพวกนี้ ผมเรียนรู้ด้วยตัวเอง 414 00:21:32,083 --> 00:21:34,210 ผมเป็นน้องชายเจฟฟ์ เชื่อไหมล่ะ 415 00:21:34,293 --> 00:21:38,256 ทุกช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตผม ผมใช้กับคนพวกนี้ 416 00:21:38,339 --> 00:21:41,801 ผมได้ใช้ชีวิตในวงดนตรี 417 00:21:41,884 --> 00:21:43,845 โดยไม่เคยหัดเล่นโน้ตดนตรีเลยสักตัว 418 00:21:44,554 --> 00:21:48,224 (ปี 2000) 419 00:21:48,307 --> 00:21:50,977 ปิแอร์ในซิมเพิลแพลน ในการแสดงแรกๆ เขาเล่นเบส 420 00:21:51,060 --> 00:21:52,520 และผมคิดว่าพวกเขารู้ 421 00:21:52,603 --> 00:21:55,690 ว่าพวกเขาอยากให้ปิแอร์ ได้มีอิสระบนเวทีมากขึ้นหน่อย 422 00:21:55,773 --> 00:21:58,109 ทุกช่วงเวลาดีๆ ที่เรา... 423 00:22:01,195 --> 00:22:03,031 พวกเขาอยากได้การประสานเสียงร้องด้วย 424 00:22:04,157 --> 00:22:07,577 ด้วยความต้องการนักร้องคนใหม่อย่างมาก พวกเขาก็เจอเดวิด จากเมืองมาทาน 425 00:22:07,660 --> 00:22:09,162 (โชว์แรกของเดวิด เกแบ็กซิตี้ ปี 2001) 426 00:22:10,038 --> 00:22:13,750 เป็นนักดนตรีที่ยอดเยี่ยมมาก เล่นกลอง เบส กีตาร์ 427 00:22:13,833 --> 00:22:16,919 เขาเล่นกีตาร์โหดกว่าผมมาก ผมหงุดหงิดสุดๆ เลยตอนนั้น 428 00:22:17,003 --> 00:22:19,088 เดวิดร้องเพลงได้ เดวิดเล่นเบสได้ 429 00:22:19,172 --> 00:22:22,341 ก็เลยทําให้เหมาะมากที่จะเพิ่มเดวิดเข้ามา 430 00:22:22,425 --> 00:22:24,343 นี่คือช่วงเวลาของชีวิตเรา 431 00:22:26,888 --> 00:22:28,556 พวกเรารวมเงินกัน 432 00:22:28,639 --> 00:22:32,185 ไปที่สตูดิโอเล็กๆ ที่ยอดเยี่ยมมาก ในมอนทรีออล และก็อัดเดโม่ 433 00:22:32,894 --> 00:22:35,021 เราทําออกมาเป็นจํานวนเยอะที่สุดที่ทําได้ 434 00:22:35,104 --> 00:22:37,982 แล้วก็ส่งไปให้สมุดหน้าเหลืองของวงการร็อก 435 00:22:40,318 --> 00:22:43,404 มันเป็นหนังสือที่มีค่ายใหญ่ๆ ทุกเจ้า 436 00:22:43,488 --> 00:22:46,157 มีบริษัทผู้จัดการและบริษัทตัวแทนทุกแห่ง 437 00:22:46,240 --> 00:22:49,494 มีที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ของพวกนี้อยู่ 438 00:22:49,577 --> 00:22:53,831 ก็เลยประมาณว่า "ฉันจะรังควานทุกคนในหนังสือเล่มนั้น" 439 00:22:53,915 --> 00:22:56,959 ผมมีวงนึงชื่อซิมเพิลแพลน พวกเขาเจ๋งมาก คุณต้องได้ฟัง 440 00:22:57,043 --> 00:22:59,003 ผมเก็บจดหมายปฏิเสธไว้ทุกฉบับ 441 00:22:59,087 --> 00:23:01,631 ประมาณว่า "ถึงพวกคุณจะเก่ง แต่ก็ไม่ใช่แนวเรา" 442 00:23:01,714 --> 00:23:03,341 ผมเก็บไว้เป็นคอลเล็กชันใหญ่เลย 443 00:23:03,424 --> 00:23:06,928 ใช้เวลาอยู่น่าจะสักปีหรือปีครึ่ง 444 00:23:07,011 --> 00:23:09,305 หกเดือนต่อมา ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับวง 445 00:23:09,388 --> 00:23:12,016 ผมเลยกลับไปเรียนอยู่สองสามวิชา 446 00:23:12,100 --> 00:23:15,770 แค่เพื่อให้พูดได้ว่าผมไม่ได้นั่งๆ นอนๆ อยู่เฉยๆ 447 00:23:15,853 --> 00:23:18,689 ผมเพิ่งลาออกมาจากโรงเรียน พ่อแม่ผมก็บอกว่า 448 00:23:18,773 --> 00:23:21,567 "ลูกจะนอนถึงเที่ยง ไม่ทําอะไรทั้งวันไม่ได้" 449 00:23:21,651 --> 00:23:24,153 "ลูกต้องทุ่มเทจริงจังกับวงนี้" 450 00:23:24,237 --> 00:23:26,948 ผมเลยตื่นมาทําแบบนั้นทุกวัน 451 00:23:27,031 --> 00:23:29,033 ผมทุ่มเทกับวงนี้เต็มร้อย 452 00:23:29,117 --> 00:23:31,077 ผมจะทําทุกอย่าง 453 00:23:32,161 --> 00:23:35,498 เพื่อพามันไปอยู่ท็อปสุดของชาร์ต 454 00:23:35,581 --> 00:23:37,917 ท็อปสุดของป็อป แม่เจ้าโว้ย 455 00:23:39,001 --> 00:23:40,044 (โรงแสดงดนตรี) 456 00:23:40,128 --> 00:23:41,129 เมลเบิร์น ออสเตรเลีย! 457 00:23:41,212 --> 00:23:43,464 (ออสเตรเลีย ปี 2024) 458 00:23:52,807 --> 00:23:54,308 เริ่มเดินแล้ว 459 00:23:56,144 --> 00:23:57,311 ใครล็อกประตู 460 00:24:00,898 --> 00:24:02,942 ฉันไม่อยากตื่นมาเลยวันนี้ 461 00:24:03,025 --> 00:24:04,819 เพราะทุกๆ วันมันก็เหมือนกันไปหมด 462 00:24:04,902 --> 00:24:07,321 ฉันรอมานานเหลือเกิน 463 00:24:07,405 --> 00:24:09,323 ให้อะไรๆ เปลี่ยนแปลง 464 00:24:09,407 --> 00:24:11,951 ฉันเบื่อเมืองนี้ เบื่องาน 465 00:24:12,034 --> 00:24:14,287 เบื่อเพื่อน เพราะทุกคนแสนจะชืดเนือย 466 00:24:14,370 --> 00:24:16,330 เบื่อที่นี่ อยากจะเป็นอิสระ 467 00:24:16,414 --> 00:24:17,415 ฉันอึดอัดหงุดหงิด 468 00:24:17,498 --> 00:24:19,917 - ฉันแค่อยากจะโดด - โดด! 469 00:24:20,001 --> 00:24:23,337 ไม่อยากคิดถึงวันพรุ่งนี้ 470 00:24:23,421 --> 00:24:24,505 โดด! 471 00:24:24,589 --> 00:24:26,340 คืนนี้ฉันไม่สน 472 00:24:26,424 --> 00:24:28,843 - ฉันแค่อยากโดด - โดด! 473 00:24:28,926 --> 00:24:31,846 ไม่อยากคิดถึงความทุกข์ของตัวเอง 474 00:24:31,929 --> 00:24:33,973 ลุยเลย 475 00:24:34,056 --> 00:24:35,141 ลืมปัญหาไปซะ 476 00:24:35,224 --> 00:24:39,562 ฉันแค่อยากโดด 477 00:24:39,645 --> 00:24:44,108 เย่ 478 00:24:49,363 --> 00:24:51,574 - เอริค คุณดูดีมากวันนี้ - ขอบคุณนะ 479 00:24:52,074 --> 00:24:54,243 ทําหน้าหล่อๆ ให้กล้องหน่อย 480 00:24:55,077 --> 00:24:56,204 แบบนี้เหรอ 481 00:24:56,287 --> 00:24:57,371 (เอริค ลอว์เรนซ์ ผู้จัดการ) 482 00:24:57,455 --> 00:25:00,291 มีคนโทรมาหลายรอบ บอกว่า "ผมเป็นผู้จัดการวงซิมเพิลแพลน 483 00:25:00,374 --> 00:25:01,459 ผมชื่อชาร์ลส์ 484 00:25:01,542 --> 00:25:04,212 ผมคิดว่าวงนี้มีบางอย่างที่พิเศษ 485 00:25:04,295 --> 00:25:06,130 แต่เราต้องการความช่วยเหลือนอกเกแบ็ก 486 00:25:06,214 --> 00:25:07,715 คุณช่วยฟังเพลงของเราได้ไหม" 487 00:25:07,798 --> 00:25:08,966 มันคือแนวป็อปพังก์ 488 00:25:09,050 --> 00:25:11,427 ผมไม่ชอบป็อปพังก์เลย 489 00:25:11,510 --> 00:25:14,305 ผมบอกว่า "เชิญพวกเขามาโทรอนโต 490 00:25:14,388 --> 00:25:15,556 พวกเขาคงห่วย 491 00:25:15,640 --> 00:25:18,309 เราจะได้บอกให้กลับบ้านไปซะ แล้วพวกเขาจะได้เลิกตื๊อเรา 492 00:25:18,392 --> 00:25:19,602 เราจะได้ใช้ชีวิตต่อไป" 493 00:25:19,685 --> 00:25:21,270 เมื่อเธอไม่คิดถึงฉัน 494 00:25:21,896 --> 00:25:23,022 พวกเขามาเตรียมเล่น 495 00:25:23,105 --> 00:25:24,857 ผมแน่ใจเลยว่าผมทําหน้าแบบ... 496 00:25:27,401 --> 00:25:30,363 แล้วพวกเขาก็เริ่มเล่น แล้วผมก็มองไปรอบๆ 497 00:25:30,988 --> 00:25:32,198 "เฮ้ย พวกนี้เก่งแฮะ" 498 00:25:32,281 --> 00:25:34,617 ฉันพยายามจะลืม 499 00:25:34,700 --> 00:25:36,953 ว่าฉันเสพติดเธอ 500 00:25:37,036 --> 00:25:38,287 แต่ฉันต้องการมัน 501 00:25:38,371 --> 00:25:41,165 ทุกอย่างที่คุณเห็นบนเวทีตอนนี้มันเกิดขึ้น 502 00:25:41,249 --> 00:25:43,000 สองนาทีเปลี่ยนใจผมโดยสิ้นเชิง 503 00:25:49,423 --> 00:25:53,970 ผมพูดกับพวกเขาว่า "ผู้จัดการคนนั้นอยู่ไหน ผมเห็นแต่สมาชิกวง" 504 00:25:55,179 --> 00:25:58,766 ชัคยกมือขึ้นแล้วบอกว่า "ผมคิดว่าถ้าโทรมาที่ออฟฟิศ 505 00:25:58,849 --> 00:26:01,852 ผมจะได้รับความเคารพถ้าบอกว่าเป็นผู้จัดการ ไม่ใช่มือกลองในวง" 506 00:26:01,936 --> 00:26:03,187 ชัคถูกใจผมทันทีเลย 507 00:26:04,313 --> 00:26:07,066 เราน่าจะตั้งวงกันมาได้สักปีหรือปีครึ่ง 508 00:26:07,149 --> 00:26:09,318 สําหรับเราแล้ว มันเป็นเวลาที่นานนะ 509 00:26:09,402 --> 00:26:13,781 เราทุ่มเททํางานอย่างหนักกับสิ่งนี้ และเราก็อดใจรอให้มีบางอย่างแทบไม่ไหว 510 00:26:13,864 --> 00:26:15,157 ให้ก้าวต่อไปได้เกิดขึ้น 511 00:26:15,241 --> 00:26:17,952 เรายังขาดส่วนค่ายเพลงไป 512 00:26:18,452 --> 00:26:21,706 และเอริค ลอว์เรนซ์ ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับโซนี่แคนาดา 513 00:26:21,789 --> 00:26:24,000 เราเล่นให้พวกเขาฟัง ให้ฟังเพลงของเรา 514 00:26:24,083 --> 00:26:25,918 แล้วพวกเขาก็สนใจมาก 515 00:26:26,002 --> 00:26:29,005 ในที่สุดพวกเขาก็ "เป็นอันตกลง เราจะเซ็นสัญญากับพวกคุณ" 516 00:26:31,340 --> 00:26:33,968 พวกเขาร่างสัญญาและทุกอย่างมา 517 00:26:36,429 --> 00:26:37,930 แล้วจู่ๆ โดยไม่ตั้งตัว 518 00:26:38,973 --> 00:26:40,766 ประธานของโซนี่แคนาดาก็โดนไล่ออก 519 00:26:40,850 --> 00:26:43,436 แล้วก็มีคนใหม่มาแทน ซึ่งเธอบอกว่า 520 00:26:43,519 --> 00:26:45,813 "ฉันไม่รู้สึกถึงวงนั้น ฉันไม่ชอบ 521 00:26:46,522 --> 00:26:48,274 ฉันจะไม่เซ็นสัญญากับพวกคุณ" 522 00:26:48,733 --> 00:26:52,403 นั่นคือความถดถอยครั้งใหญ่สําหรับวง และสําหรับตัวผมเองด้วย 523 00:26:52,486 --> 00:26:56,449 เพราะผมพยายามจะบอกพ่อแม่อยู่ว่า "มันเกิดขึ้นแล้ว ดูสิ ผมบอกแล้วไง 524 00:26:56,532 --> 00:26:59,702 คิดถูกแล้วที่ออกจากโรงเรียน มันจะต้องไปได้สวย" 525 00:26:59,785 --> 00:27:01,329 แล้วก็ เปรี้ยง! เหมือนกับ... 526 00:27:02,038 --> 00:27:04,999 โดนตบหน้าครั้งใหญ่ เราจะไม่ได้เซ็นสัญญาแล้ว 527 00:27:10,379 --> 00:27:11,505 แล้วจู่ๆ เลย 528 00:27:12,381 --> 00:27:16,344 แพทริคก็ได้งานที่คอรัสเรคคอร์ด เป็นเด็กฝึกงานหรืออะไรประมาณนั้น 529 00:27:16,427 --> 00:27:20,014 เขาโทรมาบอกผมว่า "นายไม่เชื่อแน่ว่าเกิดอะไรขึ้น" 530 00:27:20,097 --> 00:27:22,683 แอนดี้ คาร์ปจากแอตแลนติกเรคคอร์ดส์ จะมาที่เมืองนี้ 531 00:27:22,767 --> 00:27:25,853 เพื่อมาดูอีกวงที่เซ็นสัญญากับค่ายเพลงที่ผมทํางานด้วย 532 00:27:25,936 --> 00:27:29,523 เราจัดการแสดงลับเพื่อให้แอนดี้ไปดูพวกเขา 533 00:27:29,607 --> 00:27:32,068 แพทริคไร้ประโยชน์มาตลอดจนถึงตอนนี้ 534 00:27:32,151 --> 00:27:35,654 ปัญหาสําหรับเราคือเหลือเวลาอีกสี่วัน 535 00:27:35,738 --> 00:27:39,533 เราต้องโทรหาบาร์ทุกแห่ง ในมอนทรีออลเพื่อหาสถานที่ 536 00:27:39,617 --> 00:27:41,410 เราไม่มีสถานที่เล่น ไม่มีอะไรเลย 537 00:27:41,494 --> 00:27:43,079 ไม่มีคนดูด้วย 538 00:27:43,579 --> 00:27:47,833 เราเลยโทรหาเพื่อนๆ ทุกคนของเรา แล้วบอกว่า "เบียร์สองเหรียญ ไปเถอะ" 539 00:27:49,001 --> 00:27:50,628 (คลับโซน มอนทรีออล ปี 2001) 540 00:27:50,711 --> 00:27:54,090 เพลงนี้ชื่อ "ทุกอย่าง" เป็นเพลงเก่า มันส์อยู่นะ 541 00:27:54,173 --> 00:27:57,510 ถ้าอยากเต้นก็เชิญมาเลย มาเต้นกับผม 542 00:27:57,593 --> 00:27:58,677 พร้อมไหม ชัค 543 00:27:58,761 --> 00:27:59,720 โคตรพร้อมเลยพวก 544 00:28:01,597 --> 00:28:03,391 แต่ตอนนั้น มันรู้สึกสิ้นหวัง 545 00:28:03,474 --> 00:28:06,060 รู้สึกเหมือนว่าถ้านี่ไม่ได้ผล ก็อาจจะจบเท่านี้ 546 00:28:06,143 --> 00:28:08,270 มันจะไม่รอดสําหรับเรา มันไม่ใช่ 547 00:28:09,021 --> 00:28:12,274 เราเล่นเพลงเดียวกันซ้ําๆ หยุดเล่นบ้าง 548 00:28:12,358 --> 00:28:14,360 ดื่มกับคนอื่นๆ เจ๊าะแจ๊ะ 549 00:28:14,443 --> 00:28:17,738 แต่เรามีคนที่ประตูรออยู่ให้แอนดี้ คาร์ปเข้ามา 550 00:28:19,573 --> 00:28:20,866 ผมอยู่ที่มื้อค่ํากับแอนดี้ คาร์ป 551 00:28:20,950 --> 00:28:23,702 ปลอมตัวไป เพราะผมทํางานอยู่กับค่ายเพลงอีกที่ 552 00:28:23,786 --> 00:28:27,623 ผมส่งข้อความหาชัค "ยังกินมื้อค่ําอยู่ นายต้องยื้อการแสดงไว้ก่อน" 553 00:28:27,706 --> 00:28:31,210 เจ้าของก็บอกว่า "สี่ทุ่มครึ่งแล้ว ขึ้นเวทีสิ มัวทําอะไรอยู่" 554 00:28:33,170 --> 00:28:35,756 ฉันจะทําทุกอย่าง 555 00:28:36,882 --> 00:28:39,218 แล้วในที่สุดชายคนนั้นก็เดินเข้าประตูมา 556 00:28:40,094 --> 00:28:43,139 ฉันอาจจะควรลืมเธอไปซะ 557 00:28:43,222 --> 00:28:45,015 เราใส่เต็มทุ่มสุดตัว 558 00:28:45,099 --> 00:28:46,767 ทุกคนเมาหนักมาก 559 00:28:46,851 --> 00:28:49,395 เราต้องส่งกระดาษเนื้อเพลงให้ทุกคน 560 00:28:49,478 --> 00:28:51,897 เพื่อให้ทุกคนรู้เนื้อเพลง 561 00:28:51,981 --> 00:28:55,109 และมันดูเหมือนการแสดงที่บ้าที่สุด เท่าที่จะจินตนาการได้เลย 562 00:28:55,818 --> 00:28:57,069 ทุกคนเป็นเพื่อนเรา 563 00:28:57,153 --> 00:28:59,113 เราเล่นแบบทุ่มสุดใจ 564 00:28:59,196 --> 00:29:03,242 มันรู้สึกเหมือนเป็น... โอกาสสุดท้าย 565 00:29:04,160 --> 00:29:06,871 ที่เธอจะรู้สึกเหมือนกัน 566 00:29:09,665 --> 00:29:13,127 หลังแสดงเสร็จ เรานั่งลง แล้วเขาก็ถามคําถามเราเยอะเลย 567 00:29:13,210 --> 00:29:16,380 "คุณนึกภาพไว้ยังไง อยากทําเพลงแบบไหน" 568 00:29:16,464 --> 00:29:18,841 เขาพูดประมาณว่า "ขอบคุณมากที่สละเวลา" 569 00:29:18,924 --> 00:29:23,053 แล้ววันต่อมาที่สนามบิน เขาโทรหาร็อบบอกว่า "มาทําเพลงกันเถอะ 570 00:29:23,137 --> 00:29:24,805 ผมจะเซ็นสัญญากับซิมเพิลแพลน" ขอโทษที 571 00:29:25,222 --> 00:29:27,850 นึกถึงแล้วผมตื้นตันขึ้นมา แต่ก็... นั่นแหละ 572 00:29:30,060 --> 00:29:31,896 - เชิญนั่งเลย ขอบคุณ - ขอบคุณครับ 573 00:29:33,063 --> 00:29:33,939 - ขอบคุณ - ยินดีต้อนรับ 574 00:29:34,023 --> 00:29:36,775 ผมเป็นทนายเทศบาลที่เกแบ็ก 575 00:29:36,859 --> 00:29:38,444 เราจะเซ็นสัญญากัน 576 00:29:38,527 --> 00:29:41,989 ผมอ่านสัญญาของเขา ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ 577 00:29:42,072 --> 00:29:44,158 แต่มีข้อหนึ่งที่สะดุดตาผม 578 00:29:44,241 --> 00:29:47,077 "พื้นที่ครอบคลุม ทั้งโลก" 579 00:29:47,870 --> 00:29:49,413 มันได้ผล 580 00:29:49,497 --> 00:29:53,292 ผมว่ามันได้ผลเพราะมันมาจากใจของเรา 581 00:29:53,751 --> 00:29:56,253 มันเป็นของจริง และเขาก็สัมผัสได้ 582 00:29:56,337 --> 00:29:58,005 เขาบอกว่า "เมื่อผมเซ็นสัญญากับวง 583 00:29:58,088 --> 00:30:01,592 ผมจะเซ็นกับวงที่ผมรู้สึกว่า จะสามารถเป็นวงโปรดของใครได้" 584 00:30:01,675 --> 00:30:02,801 (ซิมเพิลแพลนสุดจะร็อก) 585 00:30:04,345 --> 00:30:06,680 โปสเตอร์ของวงนี้จะอยู่ในห้องใครได้ไหม 586 00:30:06,764 --> 00:30:10,017 พวกเขาได้เซ็นสัญญาตอนเขาอายุ 21 ก็คือได้เลย 587 00:30:11,769 --> 00:30:13,229 แอตแลนติกเรคคอร์ดส์ 588 00:30:13,312 --> 00:30:15,648 คุณอยากได้ที่ดีที่สุด คุณควรได้ที่ดีที่สุด 589 00:30:15,731 --> 00:30:18,567 แต่คืนนี้พวกเขาดันไม่ว่าง เพราะงั้นเชิญพบกับซิมเพิลแพลน 590 00:30:18,651 --> 00:30:20,277 (เจสัน ฟล็อม อดีตซีอีโอแอตแลนติกเรคคอร์ดส์) 591 00:30:22,071 --> 00:30:23,948 นี่คือช็อตโคตรสําคัญเลย 592 00:30:26,742 --> 00:30:28,953 ใช่แล้ว มันต้องอย่างนี้สิ 593 00:30:29,036 --> 00:30:30,871 แล้วจู่ๆ เราก็กําลังทําอัลบั้มกัน 594 00:30:30,955 --> 00:30:33,582 ผมมาโทรอนโต เพื่ออัดเพลงชุดแรกของซิมเพิลแพลน 595 00:30:33,666 --> 00:30:34,917 เป็นไงบ้างพวก 596 00:30:35,751 --> 00:30:38,212 พวกเขามีทีวีจอใหญ่ ชัคอยู่ที่คอมพิวเตอร์ 597 00:30:38,295 --> 00:30:41,257 - ให้ตายสิ มีครัวด้วย - นี่ชัคกําลังจะเข้านอน 598 00:30:41,340 --> 00:30:44,468 ปกติแล้ววงดนตรีไม่อยากทุ่มทํางานหนักนัก แต่พวกเขาเหล่านี้ทุ่ม 599 00:30:44,552 --> 00:30:45,970 (อาร์โนลด์ แลนนี โปรดิวเซอร์ อัลบั้มแรก) 600 00:30:46,053 --> 00:30:48,556 - นายเป็นบ้าอะไร - นายมองอะไรไม่ทราบ 601 00:30:52,101 --> 00:30:53,310 ให้ตาย ขออีกรอบ 602 00:30:55,437 --> 00:30:57,648 อีกรอบ อีกรอบ ขออีกรอบ 603 00:30:58,524 --> 00:30:59,567 เดี๋ยวต้องได้ 604 00:30:59,650 --> 00:31:02,152 เป็นประสบการณ์ทางดนตรีที่ท้าทายที่สุดของผมเลย 605 00:31:02,236 --> 00:31:04,989 ไม่ค่อยเป็นซิมเพิลแพลนเท่าไหร่ เดี๋ยวแป๊บนึงฉันกลับมา 606 00:31:05,072 --> 00:31:06,699 - เดี๋ยวเจอกัน - ได้เลย 607 00:31:06,782 --> 00:31:08,033 ทําเพลงอัลบั้มแรก 608 00:31:08,117 --> 00:31:11,328 เหมือนเล่นชักเย่อกับอาร์โนลด์ แลนนี โปรดิวเซอร์ 609 00:31:11,412 --> 00:31:12,413 เรามีความคิดเห็นเสมอ 610 00:31:12,496 --> 00:31:14,999 ว่าอะไรควรฟังดูเป็นยังไง และเราควรอัดมันยังไง 611 00:31:15,082 --> 00:31:19,461 และเขาก็ชอบพูดว่า "ไม่เอา ทําแบบนี้ดีกว่า" 612 00:31:19,545 --> 00:31:21,505 มันยากมากสําหรับวงน้องใหม่ 613 00:31:21,589 --> 00:31:24,800 นี่รู้สึกอยู่ตลอดว่าเราต้องชนกับเขา 614 00:31:24,883 --> 00:31:27,094 เอาละ พอกันที ลุยเลย 615 00:31:27,177 --> 00:31:28,971 เราอยากเป็นวงแนววอปต์ทัวร์ 616 00:31:29,054 --> 00:31:33,183 ส่วนอาร์โนลด์อยากทําให้เรากลายเป็น วงพาวเวอร์ป็อปที่แหวกแนวหน่อยๆ 617 00:31:33,267 --> 00:31:35,352 พวกเขามีทัศนคติที่ถูกต้องแล้ว 618 00:31:35,436 --> 00:31:37,521 แต่ประเมินต่ําไปหน่อย 619 00:31:37,605 --> 00:31:40,232 ว่าผมพร้อมจะอัดพวกเขามากแค่ไหน 620 00:31:40,316 --> 00:31:44,820 ตอนนี้ 25 ปีหลังจากนั้น ผมรู้สึกว่าน่าจะใช้แนวทางที่แตกต่างจากนั้น 621 00:31:45,863 --> 00:31:47,239 เราค่อนข้างจะบ้ากันเลย 622 00:31:47,323 --> 00:31:51,410 เราทํางานกันทั้งวัน แล้วเขาก็จะเข้ามาบอกว่า "ผมไม่ชอบ ทําใหม่" 623 00:31:51,493 --> 00:31:54,747 ฉันรู้สึกเหมือนกําลังมีวันที่เลวร้ายที่สุด 624 00:31:54,830 --> 00:31:56,457 ซ้ําไปซ้ํามา 625 00:31:56,540 --> 00:31:58,125 ทําใหม่ ทําใหม่ 626 00:31:58,208 --> 00:32:01,170 เราก็จะพูดกันว่า "อาร์โนลด์แม่ง ทําไมอยากให้เราทําแบบนั้น" 627 00:32:01,253 --> 00:32:03,005 เราอยู่ที่นี่มาหกเดือนแล้ว 628 00:32:03,088 --> 00:32:06,050 - เมื่อคืนทํากันไปกี่เทค - แปดพัน 629 00:32:06,133 --> 00:32:07,593 ตอนนี้เราเห็นว่ามันห่วยหมดเลย 630 00:32:07,676 --> 00:32:08,802 ผมให้พวกเขาอยู่สตูดิโอผม 631 00:32:09,178 --> 00:32:11,930 - นี่คือที่พวกเราทํากันในสตูดิโอ - ไม่ใช่สักหน่อย 632 00:32:12,014 --> 00:32:12,973 อย่างกับหอพักนักศึกษา 633 00:32:13,057 --> 00:32:14,808 เราก็แค่หนุ่มขี้เหงากลุ่มหนึ่ง 634 00:32:14,892 --> 00:32:17,770 ปาร์ตี้จนถึงตีสาม ตื่นมา แล้วเริ่มใหม่ 635 00:32:17,853 --> 00:32:18,687 เป็นไงบ้าง 636 00:32:18,771 --> 00:32:21,106 ดี ฉันยังไม่ตื่นเลย 637 00:32:21,190 --> 00:32:22,149 ทุกๆ วัน 638 00:32:22,816 --> 00:32:25,402 ฉันจะไม่ทนรับมันอีกต่อไปแล้ว 639 00:32:28,489 --> 00:32:33,369 โห เราน่าจะอัดอัลบั้มนั้นไป 20 ครั้งได้ หรืออาจจะมากกว่านั้น 640 00:32:33,452 --> 00:32:35,663 มองย้อนกลับไป ผมว่ามันคงจะสร้าง 641 00:32:35,746 --> 00:32:38,457 ความมหัศจรรย์ของอัลบั้มแรกนั้น 642 00:32:38,540 --> 00:32:40,709 การที่เราให้ความสําคัญกับความสอดประสาน 643 00:32:41,377 --> 00:32:45,005 และท่วงทํานอง มันมาจากการทํางานกับอาร์โนลด์ 644 00:32:47,466 --> 00:32:50,844 ผมจําครั้งแรกที่ได้ฟัง "ฉันจะทําทุกอย่าง" ไม่ได้ 645 00:32:50,928 --> 00:32:55,057 แต่มันเหนือกว่าที่พวกเขาเคยทํากันในรีเซ็ตมาก 646 00:32:55,140 --> 00:32:58,435 ผมเลยคิดแต่แรกว่า "เพลงนั้นมีอะไรพิเศษ 647 00:32:58,519 --> 00:32:59,436 ทําต่อไปนะ" 648 00:32:59,520 --> 00:33:03,148 ผมนั่งอยู่ที่บ้านพ่อแม่ตอนได้รับอีเมลนี้ 649 00:33:03,232 --> 00:33:06,026 "ชัค ผมฟังเดโม่ของคุณมาทั้งวัน 650 00:33:06,110 --> 00:33:08,779 และตอนนี้ 'ฉันจะทําทุกอย่าง' เป็นเพลงโปรดของผมเลย 651 00:33:08,862 --> 00:33:12,282 บอกได้เลยนะ ถ้าผมช่วยอะไรพวกคุณได้ ผมจะทํา" 652 00:33:12,366 --> 00:33:15,869 ผมว่าผมประชุมสายกับทุกคนเลย อ่านอีเมลนั้นให้พวกเขาฟัง 653 00:33:15,953 --> 00:33:17,746 ผมแค่คิดว่าผมช่วยเพื่อน 654 00:33:17,830 --> 00:33:20,082 ซึ่งเป็นสิ่งที่คนในแวดวงพังก์ร็อกเขาทํากัน 655 00:33:20,165 --> 00:33:24,294 ผมรักชุมชนพังก์ร็อกตรงที่เมื่อวงเริ่มมีชื่อเสียง 656 00:33:24,378 --> 00:33:26,255 เมื่อเริ่มมีแสง ก็จะดึงเพื่อนมาด้วย 657 00:33:26,338 --> 00:33:29,466 ซิมเพิลแพลนเป็นวงแรกๆ ที่ผมรู้สึกว่าผมช่วยได้ 658 00:33:29,550 --> 00:33:32,428 - นี่เราทําอะไรกัน - ไปที่ที่ชื่อว่าสตูดิโอเวสต์ 659 00:33:32,511 --> 00:33:36,056 มีมาร์ค ฮ็อปพัสจากวงเล็กๆ ชื่อบลิงก์-182 ร้องเพลงอยู่ 660 00:33:36,140 --> 00:33:37,391 เฟี้ยวแน่นอน 661 00:33:37,474 --> 00:33:41,103 ชัคบอกว่า "เรากําลังอัดเพลง อยากให้คุณมาร่วมด้วย" 662 00:33:41,186 --> 00:33:45,315 ผมเลยบอกว่า "ได้สิ ถ้าคุณมาที่นี่ได้ ผมก็จะทํา" 663 00:33:45,399 --> 00:33:47,651 ผมทําให้มันยากนิดหน่อย 664 00:33:47,735 --> 00:33:50,946 แล้วเขาก็ถ่อบินมาโผล่ที่แซนดีเอโก 665 00:33:51,029 --> 00:33:51,989 และทําให้มันเกิดขึ้น 666 00:33:52,072 --> 00:33:53,824 ชัคกําลังจะโทรหาคุณฮ็อปพัส 667 00:33:53,907 --> 00:33:55,033 อย่าถ่ายฉัน 668 00:33:55,117 --> 00:33:56,827 เราอยู่ในแซนดีเอโก ใช่แล้ว 669 00:33:56,910 --> 00:33:59,913 มันเหมือนได้ก้าวเข้าไปในโลก 670 00:33:59,997 --> 00:34:02,583 ที่เราอยากเป็นส่วนหนึ่งมากเหลือเกิน 671 00:34:02,666 --> 00:34:04,251 ฉันเครียดจัง 672 00:34:04,877 --> 00:34:06,587 - เหรอ - ใช่ 673 00:34:06,670 --> 00:34:10,132 ฉันเก็บเธอไว้ในอดีตไม่ได้ 674 00:34:10,215 --> 00:34:11,425 รู้สึกยังไง 675 00:34:11,508 --> 00:34:14,428 - โคตรเน่าเลย - โอเค งั้นเอาอีกรอบ 676 00:34:14,511 --> 00:34:16,722 พวกเขากํากับให้ผมร้อง 677 00:34:17,639 --> 00:34:18,557 แล้วผมก็ร้อง 678 00:34:18,640 --> 00:34:19,767 ตามจังหวะไป แบบ... 679 00:34:19,850 --> 00:34:21,643 เก็บเธอไว้ในอดีต 680 00:34:21,727 --> 00:34:24,104 ฉันเก็บเธอไว้ในอดีตไม่ได้ 681 00:34:24,480 --> 00:34:25,397 โอ้โห 682 00:34:25,481 --> 00:34:27,608 ฟังดูดีแน่ แค่ต้องทําให้ได้ 683 00:34:27,691 --> 00:34:29,526 พอผมมาคิดดูตอนนี้ 684 00:34:29,610 --> 00:34:31,528 เขาไม่ได้มีเหตุผลให้ทําเรื่องนี้เลย 685 00:34:31,612 --> 00:34:33,280 มันเปลี่ยนแปลงทุกอย่างสําหรับเรา 686 00:34:35,449 --> 00:34:38,327 อีกวันผ่านไป 687 00:34:38,410 --> 00:34:42,498 แล้วเราก็ต้องทํามิวสิกวิดีโอ และก็เลยต้องขอให้ช่วยอีกครั้ง 688 00:34:43,081 --> 00:34:47,503 ประมาณว่า "คุณร้องเพลงนี้แล้ว ช่วยมาเล่นมิวสิกวิดีโอด้วยได้ไหม" 689 00:34:48,545 --> 00:34:51,381 รู้สึกเหมือนทุกครั้งที่ผมโทรหามาร์คคือ "คุณช่วยเราหน่อยได้ไหม" 690 00:34:51,465 --> 00:34:52,758 ผมโคตรรู้สึกแย่เลย แต่ก็... 691 00:34:52,841 --> 00:34:55,886 ชัคบอกว่า "เรากําลังจะทําวิดีโอ เพลง 'ฉันจะทําทุกอย่าง' 692 00:34:55,969 --> 00:34:57,513 และเราอยากให้คุณเล่นด้วย" 693 00:34:57,596 --> 00:34:59,598 ผมก็บอกว่า "ผมยุ่งอยู่ กําลังเดินสายทัวร์" 694 00:34:59,681 --> 00:35:04,728 แต่แล้วผมก็บอกว่า "แต่จะบอกให้ เรากําลังจะแสดงที่คลีฟแลนด์ 695 00:35:04,812 --> 00:35:07,815 ถ้าพวกคุณมาที่นี่ได้ เราก็ทําได้นะ" 696 00:35:08,315 --> 00:35:12,152 แล้วเขาก็ถ่อมาถึงคลีฟแลนด์ พร้อมด้วยทีมงานและทุกสิ่งอย่างครบ 697 00:35:12,236 --> 00:35:13,278 เป็นไง 698 00:35:13,362 --> 00:35:14,696 วันนี้เราจะถ่ายวิดีโอกัน 699 00:35:14,780 --> 00:35:15,823 เราจะถ่ายตรงนั้น 700 00:35:15,906 --> 00:35:20,327 พวกเขาบอกว่า "โอเค ถ่ายพรุ่งนี้ตอนบ่ายสองนะ" 701 00:35:20,410 --> 00:35:23,413 แล้วผมก็แบบ "คืออะไรถ่ายพรุ่งนี้ นี่ผมอยู่คลีฟแลนด์" 702 00:35:23,497 --> 00:35:27,042 พวกเขาบอกว่า "เรามีทีมงาน ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว เรามีสถานที่" 703 00:35:27,125 --> 00:35:29,127 ผมก็คือ "ให้ตายสิ โอเค ได้" 704 00:35:29,211 --> 00:35:30,963 ปรากฏว่ามันออกมาเจ๋งมาก 705 00:35:31,046 --> 00:35:34,424 แต่ก็เหมือนเดิม ชัคเป็นคนคุมและกําหนดทุกอย่าง 706 00:35:34,508 --> 00:35:35,592 ฉันหลับตา 707 00:35:36,176 --> 00:35:38,095 และมองเห็นแต่เธอ 708 00:35:42,099 --> 00:35:43,600 มันเป็นการประทับตรายอมรับ 709 00:35:44,351 --> 00:35:46,270 ของวงที่ใหญ่ที่สุด 710 00:35:47,187 --> 00:35:49,314 วงที่สุดยอดที่สุดในวงการป็อปพังก์ 711 00:35:49,857 --> 00:35:52,985 - ชัค มองกล้องหน่อย - มองกล้องหน่อย ทุกคน 712 00:35:53,360 --> 00:35:54,194 อะไรวะ 713 00:35:54,278 --> 00:35:57,072 นี่คือเซ็บ เลอแฟบวร์ รายงานข่าวสําหรับซิมเพิลแพลนด็อตคอม 714 00:35:57,155 --> 00:35:58,949 - แก้แค้น! - เราเกือบตาย 715 00:35:59,032 --> 00:36:00,951 เรากําลังถ่ายหนังกันอยู่ 716 00:36:02,160 --> 00:36:05,789 อัดอัลบั้มนั้นใช้เวลานานมาก นานเกินปี 717 00:36:06,373 --> 00:36:07,958 และเราอยากแสดงโชว์ 718 00:36:08,041 --> 00:36:08,876 เราพร้อมแล้ว 719 00:36:08,959 --> 00:36:11,086 ทันทีที่เราทําอัลบั้มเสร็จ 720 00:36:11,169 --> 00:36:14,256 เสร็จขั้นมิกซ์ แล้วตามด้วยเสร็จขั้นมาสเตอร์ 721 00:36:14,339 --> 00:36:15,674 เราก็ไปเดินสายทัวร์กับชูการ์เรย์ 722 00:36:15,757 --> 00:36:16,800 (สโนว์แจม มอนทรีออล) 723 00:36:16,884 --> 00:36:18,510 เราจะไปชิคาโกกับชูการ์เรย์ 724 00:36:18,594 --> 00:36:20,679 หลายคนฝากความหวังให้พวกคุณ 725 00:36:20,762 --> 00:36:25,142 สร้างชื่อให้มอนทรีออลในวงการพังก์ 726 00:36:25,225 --> 00:36:28,520 พวกเขาจะโด่งดังไปทั่วอเมริกาเหนือ 727 00:36:30,856 --> 00:36:33,901 สวัสดีครับทุกคน ผมมาร์ค แมคแกร็ธจากชูการ์เรย์ 728 00:36:33,984 --> 00:36:37,613 หลุดจากชาร์ต แต่อยู่ในใจเราเสมอ 729 00:36:37,696 --> 00:36:39,990 ครั้งแรกที่ผมได้ยินเรื่องซิมเพิลแพลน 730 00:36:40,073 --> 00:36:42,117 คือจากค่ายเพลงสมัยนั้น 731 00:36:42,659 --> 00:36:46,121 เรากําลังเดินสายทัวร์ตามมหาวิทยาลัย และผมคิดว่าจะเหมาะเหม็งเป็นอย่างมาก 732 00:36:46,204 --> 00:36:49,583 ผู้ชมวัยรุ่นอายุน้อยๆ ผมคิดว่าจะเหมาะกันมาก 733 00:36:49,666 --> 00:36:50,500 (ปี 2002) 734 00:36:50,584 --> 00:36:53,837 ผมว่าเป็นการเริ่มต้นที่ยอดเยี่ยมมาก เราเพิ่งได้เซ็นสัญญา 735 00:36:53,921 --> 00:36:56,089 เพลงจะออกในไม่กี่สัปดาห์หลังจากนั้น 736 00:36:56,173 --> 00:36:59,676 ได้ทัวร์ครั้งนี้กับชูการ์เรย์ก็คือ "นี่เป็นจังหวะที่ดี" 737 00:36:59,760 --> 00:37:03,263 ทัวร์นี้มีสองส่วน ส่วนละสามสัปดาห์ 738 00:37:03,347 --> 00:37:07,517 ช่วงแรกเราเล่นที่วินนีเบโก พ่อปิแอร์มาขับรถให้ 739 00:37:07,601 --> 00:37:09,519 ฉันเอารถของพ่อมา 740 00:37:09,603 --> 00:37:12,522 ไม่เคยคิดว่าพ่อจะรู้เข้า 741 00:37:13,440 --> 00:37:14,441 ปิดนะ 742 00:37:15,400 --> 00:37:17,194 จะมีใครช่วยกันไหมเนี่ย 743 00:37:17,277 --> 00:37:18,487 (เรอัล บูวิเยร์ พ่อปิแอร์) 744 00:37:18,570 --> 00:37:20,697 ใครช่วยบอกทีว่าเกิดอะไรขึ้น 745 00:37:20,781 --> 00:37:22,449 บอกทีว่าเกิดอะไรขึ้น 746 00:37:23,033 --> 00:37:23,992 ขอโทษครับ 747 00:37:24,076 --> 00:37:25,285 นั่นเสียงเรียกเข้าคุณเหรอ 748 00:37:25,369 --> 00:37:26,203 ใช่ 749 00:37:27,746 --> 00:37:29,581 ตอนทัวร์ครั้งแรกของเรา ผมบอกพ่อแม่ว่า 750 00:37:29,665 --> 00:37:31,833 เราจะเช่ารถตู้ที่มีรถพ่วง 751 00:37:31,917 --> 00:37:34,711 แล้วก็จะขับรถตอนกลางคืนกันเยอะเลย 752 00:37:34,795 --> 00:37:38,590 แล้วพ่อผมก็พูดระหว่างมื้อค่ําวันนึงว่า "พ่อขับรถให้พวกลูกได้นะ" 753 00:37:38,674 --> 00:37:42,886 แม่ผมบอกว่า "เรอัล คุณขับรถให้เด็กๆ พวกนี้ไม่ได้หรอก 754 00:37:42,970 --> 00:37:44,179 คุณไม่มีทางทําได้" 755 00:37:44,262 --> 00:37:46,515 แล้วพ่อผมก็ตอบว่า "ผมทําได้แน่นอนอยู่แล้ว" 756 00:37:46,598 --> 00:37:48,809 - ร็อกแอนด์โรล! - พร้อมไปกันหรือยัง 757 00:37:48,892 --> 00:37:50,769 - พร้อมครับ - ลุยเลย! 758 00:37:50,852 --> 00:37:52,604 ขอบอกไว้เลย นั่นไม่ใช่พ่อผม 759 00:37:54,940 --> 00:37:56,149 หวัดดีปิแอร์ 760 00:37:56,233 --> 00:37:58,235 พ่อปิแอร์คอยดูแผนที่ 761 00:37:58,318 --> 00:37:59,987 เราจะไปไหนกัน พีโอเรีย 762 00:38:00,654 --> 00:38:03,991 เราข้ามชายแดนเข้าสหรัฐฯ สําหรับช่วงเริ่มต้นของทัวร์ 763 00:38:04,074 --> 00:38:05,993 พ่อผมนั่งอยู่เบาะหน้า เป็นคนขับ 764 00:38:06,076 --> 00:38:08,412 เราจอดตอนตีสองที่ด่านข้ามชายแดน 765 00:38:08,495 --> 00:38:09,538 พ่อผมเปิดหน้าต่าง 766 00:38:09,621 --> 00:38:10,664 "คุณจะไปไหน" 767 00:38:10,747 --> 00:38:12,708 ผมจะไปพีโอเรีย รัฐอิลลินอยส์ 768 00:38:12,791 --> 00:38:14,084 "ไปทําอะไรกัน" 769 00:38:14,167 --> 00:38:17,754 แล้วพ่อผม ซึ่งตื่นเต้นมากที่ได้อยู่ตรงนั้น พูดว่า 770 00:38:18,547 --> 00:38:20,007 "เราอยู่ในวงร็อก" 771 00:38:20,882 --> 00:38:24,261 เจ้าหน้าที่ศุลกากรมองพ่อผม ในรถบ้านคันใหญ่ แล้วก็แบบ... 772 00:38:25,554 --> 00:38:27,431 "ที่จริงนะ เชิญผ่านไปได้เลย" 773 00:38:28,015 --> 00:38:31,852 อยู่ตรงนี้ งานแรกกับชูการ์เรย์ ที่พีโอเรีย รัฐอิลลินอยส์ 774 00:38:32,352 --> 00:38:33,228 นั่นรถเรา 775 00:38:34,021 --> 00:38:35,981 ส่วนนี่ไม่ใช่ 776 00:38:36,064 --> 00:38:38,650 เราเพิ่งซื้อมา มันเรียกว่าเครื่องทําผมตั้งอัตโนมัติ 777 00:38:38,734 --> 00:38:40,360 โอเค พร้อมแสดงแล้ว 778 00:38:40,444 --> 00:38:43,739 พวกเขาเป็นลูกหมาตัวเล็กๆ ที่ถูกปล่อยลงมาจากรถบ้าน 779 00:38:43,822 --> 00:38:46,324 พร้อมจะบุกตะลุยในโลกและทําความฝันให้เป็นจริง 780 00:38:46,408 --> 00:38:49,453 คืนแรกของทัวร์ชูการ์เรย์ ซิมเพิลแพลนถ้าไม่รุ่งก็ร่วง 781 00:38:49,995 --> 00:38:51,371 - แสดงให้ดี - แน่นอน 782 00:38:53,040 --> 00:38:55,417 หวัดดี เป็นไงบ้างครับ พีโอเรีย 783 00:38:59,963 --> 00:39:03,091 เราไปเดินสายทัวร์กับชูการ์เรย์ โดยไม่มีใครรู้จักว่าเราเป็นใคร 784 00:39:03,175 --> 00:39:06,678 พวกเขามาจากมอนทรีออลในแคนาดา อัลบั้มของพวกเขาจะวางขายพรุ่งนี้ 785 00:39:06,762 --> 00:39:07,596 (ชูการ์เรย์) 786 00:39:07,679 --> 00:39:11,099 บอกเลย พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่สุดจะเจ๋ง 787 00:39:11,183 --> 00:39:12,642 ขอเสียงให้ซิมเพิลแพลน 788 00:39:13,685 --> 00:39:15,896 - เราจะซื้ออัลบั้มของเรา - ให้หมดเลย 789 00:39:15,979 --> 00:39:18,607 - เพราะมันวางขายวันนี้ - ฉันอยากได้ชุดนึงวันนี้ ชุดนึง 790 00:39:19,816 --> 00:39:21,276 (โนแพดส์ โนเฮลเม็ทส์ จัสต์บอลส์) 791 00:39:21,359 --> 00:39:22,527 ร้านเราอาจจะไม่มี 792 00:39:23,070 --> 00:39:26,615 - อัลบั้มชื่ออะไรนะ - "โนแพดส์ โนเฮลเม็ทส์ จัสต์บอลส์" 793 00:39:26,698 --> 00:39:28,825 ชื่อวงคือซิมเพิลแพลน 794 00:39:31,369 --> 00:39:32,913 ดูท่าไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยนะ 795 00:39:33,330 --> 00:39:34,873 ขอเวลาสักครู่นะครับ 796 00:39:35,373 --> 00:39:37,125 ถ้าไม่มีได้เป็นเรื่องแน่ 797 00:39:37,709 --> 00:39:41,004 อัลบั้มออกวางขาย เป็นช่วงเวลาที่กร่อยหนักมาก 798 00:39:41,088 --> 00:39:42,422 ไม่หวือหวาเอาซะเลย 799 00:39:43,173 --> 00:39:44,508 มันไม่มีขาย 800 00:39:44,591 --> 00:39:46,635 ไปได้ไม่สวยเลยสักนิด 801 00:39:46,718 --> 00:39:49,262 "ฉันเป็นแค่เด็กคนนึง" ออกมา แล้วมันก็นิ่งเลย 802 00:39:49,805 --> 00:39:52,766 มันพังหนักมาก ไม่มีสถานีวิทยุไหนเปิดเลย 803 00:39:54,434 --> 00:39:55,811 เราคาดหวังตามความเป็นจริงนะ 804 00:39:55,894 --> 00:39:59,231 เรารู้ว่าอัลบั้มจะออกมาโดยไม่ได้ดังระเบิดทันที 805 00:39:59,314 --> 00:40:00,649 เราต้องทําให้มันดังระเบิด 806 00:40:00,732 --> 00:40:03,110 ได้เซ็นสัญญาทําเพลงและออกแผ่นมา 807 00:40:03,193 --> 00:40:04,236 นั่นเป็นจุดเริ่มต้น 808 00:40:04,319 --> 00:40:06,488 "ซิมเพิลแพลน" ของคุณคืออะไร พวกคุณอยากเป็นอะไร 809 00:40:06,571 --> 00:40:07,405 ทัวร์มากกว่านี้ 810 00:40:07,906 --> 00:40:10,742 - เรากําลังจะไปทัวร์กันอีกครั้ง - ใช่แล้ว 811 00:40:10,826 --> 00:40:12,744 ผมต้องเป็นคนขับ เราตายแน่ 812 00:40:13,495 --> 00:40:16,957 เป็นไปอย่างช้าๆ พวกเขาต้องพยายามและทํางานกันต่อไป 813 00:40:17,040 --> 00:40:18,583 และไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ 814 00:40:18,667 --> 00:40:20,418 และพวกเขาทุ่มเท พวกเขาทุ่ม 815 00:40:20,502 --> 00:40:22,420 เราแค่ไล่ตามโอกาส 816 00:40:22,504 --> 00:40:25,841 ต้องไปกันทั่วเลย เราเดินทางกันพอสมควร 817 00:40:25,924 --> 00:40:28,718 เราไปทัวร์โปรโมต แสดงสด 818 00:40:28,802 --> 00:40:30,804 มันวุ่นวายมาก ไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่ 819 00:40:32,055 --> 00:40:33,723 นั่นคือรถเราน้ํามันหมด 820 00:40:35,308 --> 00:40:36,434 ทําอะไรอยู่ 821 00:40:37,018 --> 00:40:39,688 ไม่มีแผนเลย เราแค่คว้าทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา 822 00:40:39,771 --> 00:40:40,730 ไม่มีใครรู้จักเรา 823 00:40:40,814 --> 00:40:42,065 เราเป็นวงหน้าใหม่เลย 824 00:40:42,149 --> 00:40:45,110 เราเริ่มเล่นตามสถานีวิทยุที่นั่นที่นี่ 825 00:40:45,193 --> 00:40:47,988 ผมจําได้ว่าเราไปป็อปดิแซสเตอร์ทัวร์ 826 00:40:48,071 --> 00:40:49,906 ซึ่งมีบลิงก์กับกรีนเดย์ 827 00:40:51,658 --> 00:40:53,493 ผมว่าพวกเขาเล่นในลานจอดรถนะ 828 00:40:53,577 --> 00:40:56,413 ในลานจอดรถเป็นไงกันบ้างครับ 829 00:40:57,747 --> 00:40:58,915 (ป็อปดิแซสเตอร์ทัวร์ ปี 2002) 830 00:40:58,999 --> 00:41:00,667 ก่อนที่คนจะเข้าไปในสถานที่จัด 831 00:41:00,750 --> 00:41:03,670 เขาสร้างเวทีเล็กๆ ในลานจอดรถ 832 00:41:03,753 --> 00:41:06,089 และเราก็เป็นวงที่เล่นตรงนั้น 833 00:41:06,173 --> 00:41:10,302 เราเดินไปรอบๆ พร้อมกับเครื่องเล่นซีดีดิสก์แมนและหูฟัง 834 00:41:10,385 --> 00:41:12,846 และเราก็เล่นดนตรีให้ใครก็ตามที่ยอมฟัง 835 00:41:12,929 --> 00:41:14,764 และชวนพวกเขามาดูโชว์ 836 00:41:14,848 --> 00:41:17,767 และเราก็จะรวบรวมคนได้เยอะทีเดียว 837 00:41:17,851 --> 00:41:20,645 จากการชักชวนแบบนั้นตลอดทั้งวัน 838 00:41:20,729 --> 00:41:22,314 มันสร้างกระแสความฮือฮาไม่เบา 839 00:41:25,066 --> 00:41:26,985 เราเป็นเด็กหนุ่มวัย 20 กว่า 840 00:41:27,569 --> 00:41:31,323 ไม่มีลูก ไม่มีเมีย แฟนสาวมาแล้วก็ไป 841 00:41:31,406 --> 00:41:34,034 พอเรากลับบ้านก็จะรอไม่ไหวให้ได้ไปทัวร์อีก 842 00:41:34,117 --> 00:41:37,162 เราแค่ไล่ตามอะไรก็ตามที่เกิดขึ้น นึกออกไหม 843 00:41:37,245 --> 00:41:40,040 ถ้ามีคนอยากให้เราไปแสดงในเยอรมนี 844 00:41:40,123 --> 00:41:41,833 เราก็จะบินไปแสดงที่เยอรมนี 845 00:41:41,917 --> 00:41:44,419 เราอยู่ฮันโนเฟอร์ ซิมเพิลแพลนเพิ่งขึ้นเวที 846 00:41:44,502 --> 00:41:46,713 จะไปดูสิว่าข้างในเป็นไง 847 00:41:46,796 --> 00:41:49,341 หกโมกเช้า นาฬิกาดัง 848 00:41:49,424 --> 00:41:50,467 ฉันต้องใช้... 849 00:41:50,550 --> 00:41:53,803 จํานวนคนดูอย่างเป็นทางการคือราว 12 คน 850 00:41:53,887 --> 00:41:55,347 นี่ไม่ได้ถ่ายเราใช่ไหม 851 00:41:55,430 --> 00:41:56,431 - ถ่าย - แม่ง 852 00:41:58,266 --> 00:41:59,809 ความสัมพันธ์ยอดเยี่ยมมาก 853 00:41:59,893 --> 00:42:02,812 เราเป็นเพื่อนกัน แล้วทุกคนก็กลายเป็นพี่น้องกันอย่างรวดเร็ว 854 00:42:02,896 --> 00:42:04,648 นี่เป็นแยมโปรดของแพทเลย 855 00:42:10,987 --> 00:42:13,740 ผมคิดว่าการอยู่ในวงกับคนอีกสี่คน 856 00:42:13,823 --> 00:42:16,117 น่าจะเป็นการทดสอบมิตรภาพขั้นสุดแล้ว 857 00:42:22,582 --> 00:42:24,501 เราอยู่ด้วยกันตลอด 24 ชั่วโมง 858 00:42:24,584 --> 00:42:26,878 เรานอนด้วยกัน 859 00:42:27,545 --> 00:42:30,715 อาบน้ําเดียวกัน อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน 860 00:42:30,799 --> 00:42:32,550 เราแปรงฟันด้วยกัน 861 00:42:32,634 --> 00:42:35,512 เราสนุกกันมาก เราชอบมาก เราเป็นเพื่อนซี้กัน 862 00:42:35,595 --> 00:42:37,889 พวกเขาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวของผม ผมไม่มีเพื่อนที่อื่นแล้ว 863 00:42:38,932 --> 00:42:41,559 เป็นสายสัมพันธ์ที่จะไม่มีวันตาย 864 00:42:42,018 --> 00:42:45,438 แต่เราเดินทางในกระบอกยาวติดล้อ 865 00:42:45,522 --> 00:42:46,856 ให้ตายสิ 866 00:42:50,902 --> 00:42:52,570 เราออกทัวร์มาปีนึงแล้ว 867 00:42:52,654 --> 00:42:55,198 เราเล่นแสดงทุกวันไม่มีหยุด 868 00:42:55,282 --> 00:42:56,700 และนี่คือบ้านของเรา 869 00:42:58,243 --> 00:43:00,203 ทุกที่ที่เราไปเล่นแสดง 870 00:43:00,620 --> 00:43:03,331 เราจะเห็นเลยว่ายอดขายแผ่นเพิ่มขึ้นเล็กน้อย 871 00:43:03,415 --> 00:43:05,750 เราจะขายแผ่นได้หลายร้อยในเมืองนั้น 872 00:43:05,834 --> 00:43:07,210 เราจะเล่นกันที่นี่คืนนี้ 873 00:43:07,294 --> 00:43:08,128 (ซาราโทกาวินเนอร์) 874 00:43:08,211 --> 00:43:10,380 ค่ายของเราบอกว่า "ทําแบบนั้นต่อไป" 875 00:43:10,463 --> 00:43:11,965 และเราก็ทํา เราทําแบบนั้นต่อไป 876 00:43:13,133 --> 00:43:14,884 ขอบคุณมากครับ พวกคุณสุดยอด 877 00:43:19,639 --> 00:43:20,890 (นิวเจแปน) 878 00:43:23,435 --> 00:43:26,938 เราเพิ่งแสดงครั้งแรกในญี่ปุ่น เป็นทัวร์ที่ขายตั๋วหมดเกลี้ยง 879 00:43:27,022 --> 00:43:29,983 คนน่ารักมาก เป็นมิตรมาก 880 00:43:30,066 --> 00:43:31,901 มันสุดยอดมาก แตกต่างมาก 881 00:43:31,985 --> 00:43:34,738 เป็นครั้งแรกเลย ที่เรารู้สึกเหมือนเป็นร็อกสตาร์จริงๆ 882 00:43:34,821 --> 00:43:37,782 ญี่ปุ่นทําให้เรารู้สึกเหมือนเป็นวงใหญ่ที่สุดในโลก 883 00:43:37,866 --> 00:43:39,326 ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ดี 884 00:43:39,409 --> 00:43:41,036 คุณชอบสมาชิกวงคนไหนที่สุด 885 00:43:41,119 --> 00:43:43,371 - เจฟฟ์! - เย่! 886 00:43:49,210 --> 00:43:50,045 ขอบคุณค่ะ 887 00:43:52,714 --> 00:43:55,133 เราอยากทําดนตรีที่เรารัก 888 00:43:55,216 --> 00:43:57,635 แต่เราก็หวังว่าดนตรีที่เรารัก 889 00:43:57,719 --> 00:44:01,264 จะพาเราไปเวทีใหญ่ๆ ได้ 890 00:44:01,348 --> 00:44:03,933 และประสบความสําเร็จทางการค้าด้วย 891 00:44:08,021 --> 00:44:11,149 แต่เราก็รู้ด้วยว่าสิ่งนั้นจะมาพร้อมกับ... 892 00:44:11,232 --> 00:44:13,735 กระแสต่อต้าน 893 00:44:13,818 --> 00:44:16,071 ซิมเพิลแพลนไม่เคยเจ๋งเลย 894 00:44:16,154 --> 00:44:17,864 (เลสลี่ ไซมอน อดีตบรรณาธิการเอพีแม็กกาซีน) 895 00:44:17,947 --> 00:44:20,492 เราเรียกพวกเขาว่า... ว่าอะไรนะ 896 00:44:20,575 --> 00:44:22,243 คดวห 897 00:44:23,244 --> 00:44:25,080 ย่อมาจาก "คนดี วงห่วย" 898 00:44:25,163 --> 00:44:27,374 คนดี วงห่วย 899 00:44:27,457 --> 00:44:28,958 - ก็อาจจะ - "คนดี วงห่วย" 900 00:44:29,042 --> 00:44:32,379 เคยมีคนบอกพวกคุณไหม "พวกคุณเป็นคนดีมากนะ แต่วงห่วย" 901 00:44:33,505 --> 00:44:34,339 ก็เคยนะ 902 00:44:35,298 --> 00:44:36,633 คุณไม่ชอบเราใช่ไหม 903 00:44:36,716 --> 00:44:38,468 - ผมชอบคุณนะ - เยี่ยมเลย 904 00:44:38,551 --> 00:44:41,930 - ทําไมคิดว่าผมจะไม่ชอบล่ะ - ก็แค่ถามดู ไม่แน่ใจ 905 00:44:42,013 --> 00:44:46,393 ดูเหมือนซิมเพิลแพลนชอบที่จะถูกชอบ 906 00:44:46,476 --> 00:44:48,311 มันดูเป็นสูตรสําเร็จ 907 00:44:48,395 --> 00:44:54,234 และอาจจะดูเหมือนว่ามัน... ปรุงแต่งขึ้นมา 908 00:44:54,317 --> 00:44:57,529 มีหลายวงที่ทําให้ผมรู้สึกเหมือนเราไม่พอ 909 00:44:57,612 --> 00:44:58,696 หรือไม่ดีพอ 910 00:44:58,780 --> 00:45:01,699 หรือการที่เพลงเราแตกต่างและมีความป็อปมากกว่า 911 00:45:01,783 --> 00:45:04,244 ผมรู้สึกว่าพวกเขามองผมเหมือนว่า... 912 00:45:05,787 --> 00:45:07,122 "โห วงนี้ห่วยจัง" 913 00:45:07,205 --> 00:45:09,916 "โนแพดส์ โนเฮลเม็ทส์ จัสต์บอลส์" 914 00:45:09,999 --> 00:45:10,959 (แฟ็ท ไมค์ โนเอฟเอ็กซ์) 915 00:45:11,042 --> 00:45:13,711 เป็นชื่ออัลบั้มที่แย่ที่สุดที่ผมเคยได้ยินมาเลย 916 00:45:15,088 --> 00:45:17,674 ใครเป็นคนคิด ฝ่ายการตลาดเหรอ 917 00:45:17,757 --> 00:45:21,136 มีการโต้เถียงจริงจังอยู่เสมอ ว่าความเป็นพังก์ร็อกคืออะไร 918 00:45:21,219 --> 00:45:22,429 เราแค่ทําสิ่งที่เรารัก 919 00:45:22,512 --> 00:45:26,015 ผมหมายถึงจะเป็นพังก์ป็อปพังก์หรืออีโม 920 00:45:26,099 --> 00:45:27,851 มันไม่ได้สําคัญเท่าไหร่ 921 00:45:27,934 --> 00:45:31,646 ผมคิดว่าข้อนึงของความเป็นพังก์คือ ทําอะไรก็ตามที่เราอยากจะทํา 922 00:45:31,729 --> 00:45:34,190 และไม่ฟังที่คนอื่นบอกให้เราทํา 923 00:45:34,274 --> 00:45:36,276 เราไม่เคยบอกว่า "เราเป็นวงป็อปพังก์" 924 00:45:36,359 --> 00:45:38,027 (เจสัน แมคคัลซิน - เดฟ บัคช์ ซัม 41) 925 00:45:38,111 --> 00:45:40,613 มันเป็นเรื่องของสื่อมากเลย "โอเค เราเป็นป็อปพังก์สินะ" 926 00:45:40,697 --> 00:45:43,658 มีแต่สื่อที่จะแปะป้ายอะไรสักอย่างให้เรา 927 00:45:43,741 --> 00:45:47,078 พวกเขาเรียกทุกวงที่ดังขึ้นมาว่า "ป็อปพังก์" 928 00:45:47,162 --> 00:45:48,788 เพราะเป็นพังก์ที่ป็อปปูลาร์ไง 929 00:45:48,872 --> 00:45:51,833 แต่พวกเขาไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ แต่หมายถึงเสียง 930 00:45:51,916 --> 00:45:53,501 ที่ฟังง่าย 931 00:45:53,585 --> 00:45:56,087 (เด็กซ์เตอร์ ฮอลแลนด์ เควิน วอสเซอร์แมน - ดิออฟสปริง) 932 00:45:56,171 --> 00:45:59,132 เราโดนแปะป้ายมาหมดแล้ว ตั้งแต่พังก์ ร็อก ไปจนถึงห่วย 933 00:45:59,215 --> 00:46:00,216 ป็อปพังก์ 934 00:46:00,300 --> 00:46:02,886 คอร์ทนีย์ เลิฟเคยบอกว่า "พวกคุณเป็นวงป็อปที่ยอดมาก" 935 00:46:03,386 --> 00:46:05,680 นั่นแหละประเด็น มันทําให้เราสะท้านทุกครั้ง 936 00:46:05,763 --> 00:46:09,267 เพราะโดยปกติแล้ว คําว่า "ป็อป" มันขั้วตรงข้ามกับพังก์เลย ถูกไหม 937 00:46:10,226 --> 00:46:12,312 มันเริ่มแทรกซึมเข้าไปในวัฒนธรรมป็อป 938 00:46:12,395 --> 00:46:14,522 วงที่ออกมาจากใต้ดิน 939 00:46:14,606 --> 00:46:17,984 และค่ายเพลงใต้ดินก็ได้รับการเปิดทางวิทยุ 940 00:46:18,067 --> 00:46:21,571 ก็เลยมีกระแสต่อต้านจากชุมชนพังก์ร็อก 941 00:46:21,654 --> 00:46:24,908 "อย่าขายชุมชนของเราให้บริษัทยักษ์ใหญ่" 942 00:46:24,991 --> 00:46:27,785 มีความพยายามที่จะจํากัด 943 00:46:27,869 --> 00:46:31,331 ช่วงเดียวกับที่วอปต์ทัวร์กลายเป็นที่นิยมมากๆ 944 00:46:31,915 --> 00:46:34,834 วอปต์ทัวร์เริ่มต้นด้วยวงพังก์คลาสสิก 945 00:46:34,918 --> 00:46:36,794 อย่างแรนซิด แบ๊ดริลิเจียน โนเอฟเอ็กซ์ 946 00:46:37,462 --> 00:46:40,632 วอปต์ทัวร์เป็นส่วนสําคัญมากของชุมชนพังก์ร็อก 947 00:46:40,715 --> 00:46:43,134 รวมถึงชุมชนพังก์ร็อกที่กลายเป็นกระแสหลักมากๆ 948 00:46:43,218 --> 00:46:44,761 (เควิน ไลแมน ผู้ก่อตั้งแวนส์วอปต์ทัวร์) 949 00:46:44,844 --> 00:46:48,306 มันแตกต่างออกไป มันเป็นชุมชน ทุกวงอยู่ในนั้นด้วยกัน 950 00:46:48,389 --> 00:46:50,350 ไม่มีลําดับชั้น 951 00:46:50,433 --> 00:46:52,519 ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อจะด่า 952 00:46:52,602 --> 00:46:56,439 ก็กลับมาใหม่สิ เราจะได้อัดให้ยับ แล้วทําให้เห็นว่าพังก์ร็อกของจริงคืออะไร 953 00:46:57,357 --> 00:47:00,068 คุณมาเพื่อดูวงดนตรี บ้าบอชะมัด 954 00:47:00,151 --> 00:47:02,237 ใครก็ตามที่มีความป็อปแม้แต่นิดจะโดนดูถูก 955 00:47:02,320 --> 00:47:04,322 (แอนน์-แมรี่ วิเทนชอว์ อดีตวีเจมิวสิกพลัส) 956 00:47:04,405 --> 00:47:05,698 วอปต์ทัวร์จะทดสอบเรา 957 00:47:05,782 --> 00:47:08,034 มีพวกวงที่อยู่มานานแล้ว 958 00:47:08,117 --> 00:47:09,327 ที่มาวอปต์ทัวร์ 959 00:47:09,410 --> 00:47:12,580 ตอนแรกพวกนั้นจะเชิดใส่ เพราะเราเป็นวงน้องใหม่ 960 00:47:13,122 --> 00:47:14,791 พวกคนที่หวงแหนความเป็นพังก์ 961 00:47:14,874 --> 00:47:17,377 จะดูถูกเรามากถ้ารู้สึกว่าเราไม่เข้าพวกด้วย 962 00:47:17,460 --> 00:47:18,795 (วอปต์ทัวร์ มอนทรีออล ปี 2002) 963 00:47:18,878 --> 00:47:21,548 คืนนี้ไม่มีใครแคร์ 964 00:47:22,423 --> 00:47:25,468 เพราะคืนนี้ฉันเป็นแค่เด็กคนนึง 965 00:47:29,681 --> 00:47:31,766 สุดยอดเลย เราสนุกมาก 966 00:47:32,559 --> 00:47:34,852 ดูแลตัวเองด้วยนะครับ ฉิวเฉียดมาก 967 00:47:35,436 --> 00:47:36,271 ไว้เจอกันครับ 968 00:47:41,317 --> 00:47:45,446 คนเริ่มโยนขวดใส่เราบนเวที หลังจบการแสดง 969 00:47:45,530 --> 00:47:49,242 เขาต้องเอาไม้กวาดมากวาดขวดทั้งหมด 970 00:47:49,325 --> 00:47:51,703 กองสูงขนาดนี้เลย อยู่ทั่วทุกที่ 971 00:47:51,786 --> 00:47:55,582 คนใส่หินลงไปและฉี่ใส่ขวด มัน... 972 00:47:56,374 --> 00:47:57,458 มันโหดร้ายมาก 973 00:47:57,542 --> 00:47:59,002 - พร้อมกันไหม - ไม่! 974 00:47:59,085 --> 00:48:00,044 ลุยกันเลย! 975 00:48:00,461 --> 00:48:03,006 ผมพยายามจะจดจ่อ 976 00:48:03,089 --> 00:48:05,675 อยู่กับคนตรงแถวหน้าที่กําลังสนุก 977 00:48:05,758 --> 00:48:06,968 ผมแค่คิดว่ามันงี่เง่า 978 00:48:07,051 --> 00:48:10,763 เราเล่นในเทศกาลใหญ่ที่มีอยู่ 30 วงได้ 979 00:48:10,847 --> 00:48:13,766 แต่คุณกลับตัดสินใจมาดูวงที่ตัวเองไม่ชอบเนี่ยนะ 980 00:48:14,309 --> 00:48:15,810 งั้นคุณก็โง่แล้ว 981 00:48:16,227 --> 00:48:19,606 ผมจําได้ว่ามีกระทู้สมัยนั้น 982 00:48:19,689 --> 00:48:22,150 ประมาณว่า "ให้ตายสิ พวกนี้แม่งโคตรห่วย" 983 00:48:22,233 --> 00:48:23,776 "ขอให้สําลักเศษแก้วตาย" 984 00:48:23,860 --> 00:48:27,989 ผมจําได้ว่าอ่านแล้วคิดว่า "โห รุนแรงแฮะ" 985 00:48:28,698 --> 00:48:29,616 มันเจ็บปวดนะ 986 00:48:30,867 --> 00:48:32,619 "พวกคุณป็อปเกินไปสําหรับพังก์" 987 00:48:32,702 --> 00:48:37,373 มันเหมือนกับมีอะไรไม่พออยู่เสมอ 988 00:48:38,875 --> 00:48:40,501 แล้วผมก็เริ่มเชื่อผู้คน 989 00:48:41,919 --> 00:48:45,131 เราก็เลยต้องเผชิญกับตัวเลือกนี้ 990 00:48:45,214 --> 00:48:46,716 ไง 991 00:48:48,217 --> 00:48:52,305 เรามีโอกาสได้แสดงเปิด ให้แอวริล ลาวีนในทัวร์ครั้งแรกของเธอเลย 992 00:48:52,388 --> 00:48:53,640 (ไทรย์ทูชัทมีอัพทัวร์) 993 00:48:53,723 --> 00:48:57,560 เป็นคอนเสิร์ตในอารีน่า ตั๋วขายหมดเกลี้ยง และเราเป็นวงเสริมได้ 994 00:48:58,061 --> 00:49:01,481 และเรารู้ว่าถ้าเราไปแสดงเปิดให้แอวริล ลาวีน 995 00:49:01,564 --> 00:49:04,567 สถานีวิทยุร็อกก็คงจะ "เราคิดจะเปิดเพลงคุณนะ 996 00:49:04,651 --> 00:49:05,860 แต่ไม่เอาแล้ว 997 00:49:05,943 --> 00:49:08,821 เพราะนี่คุณเป็นวงป็อปแล้ว เราไม่เอา" 998 00:49:09,322 --> 00:49:10,990 เราเลยต้องตัดสินใจว่าจะทํายังไง 999 00:49:11,074 --> 00:49:15,161 เราจะไล่ตามความฝันต่อไป ที่จะได้มีเพลงเปิดในสถานีวิทยุร็อก 1000 00:49:15,244 --> 00:49:17,163 หรือเราจะไปเล่นเปิดให้แอวริล ลาวีน 1001 00:49:17,246 --> 00:49:19,332 ต่อหน้าคน 25,000 คนทุกคืน 1002 00:49:19,415 --> 00:49:22,502 และหวังว่าจะได้แฟนเพลงกลุ่มใหม่ๆ แล้วดูว่าเป็นยังไง 1003 00:49:22,585 --> 00:49:24,045 เราจะต่อสู้เพื่อให้ได้อยู่ในกลุ่ม 1004 00:49:24,128 --> 00:49:27,882 ที่เรารู้สึกอยู่ตลอดว่าเราไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งจริงๆ 1005 00:49:27,965 --> 00:49:29,967 หรือเราจะสร้างเส้นทางของตัวเอง 1006 00:49:30,843 --> 00:49:34,389 แขกกลุ่มถัดไปของผมจะไปทัวร์กับแอวริล ลาวีน ตั้งแต่วันที่ 15 เมษา 1007 00:49:34,472 --> 00:49:38,768 พวกเขามาที่นี่คืนนี้เพื่อเล่นเพลงจาก "โนแพดส์ โนเฮลเม็ทส์ จัสต์บอลส์" 1008 00:49:38,851 --> 00:49:41,396 โปรดต้อนรับซิมเพิลแพลน 1009 00:49:44,357 --> 00:49:46,651 โดด โดด โดด โดด! 1010 00:49:56,077 --> 00:49:57,161 หวัดดีครับ 1011 00:50:01,165 --> 00:50:02,375 ไง 1012 00:50:03,042 --> 00:50:04,252 สวัสดีค่ะ 1013 00:50:04,335 --> 00:50:05,586 (แอวริล ลาวีน ศิลปิน) 1014 00:50:05,670 --> 00:50:06,754 เป็นไงบ้างคะ 1015 00:50:08,381 --> 00:50:10,216 อัลบั้มของเราคือ... 1016 00:50:10,299 --> 00:50:11,718 พูดอะไรกันเนี่ย 1017 00:50:12,427 --> 00:50:16,431 อัลบั้มของเราออกมาพร้อมกันในปี 2002 1018 00:50:16,514 --> 00:50:20,435 และฉันรู้สึกว่าเราทั้งสองฝ่ายต่างสนับสนุนกัน 1019 00:50:20,977 --> 00:50:23,896 เจ๋งมากที่ได้พาวงอื่นไปออกทัวร์ด้วย 1020 00:50:23,980 --> 00:50:26,899 และแนะนําพวกเขากับฐานแฟนๆ ของฉัน และก็ในทางกลับกันด้วย 1021 00:50:33,030 --> 00:50:34,907 พวกเราทุกคนใช้ชีวิตบนรถบัสทัวร์ 1022 00:50:34,991 --> 00:50:38,536 แค่เด็กที่ทําตัวแบบเด็กๆ นั่งเล่นในห้องแต่งตัวของกัน 1023 00:50:38,619 --> 00:50:41,205 ดื่มเบียร์และก็สร้างปัญหา 1024 00:50:42,957 --> 00:50:44,292 ตอนเราเล่นในทัวร์นั้น 1025 00:50:44,375 --> 00:50:46,961 สถานีวิทยุป็อปเริ่มเปิดเพลงของเราจริงจัง 1026 00:50:47,044 --> 00:50:51,841 ผมคิดว่าในแง่นึงมันทําให้เรา กลายเป็นวงป็อปพังก์ที่เป็นป็อป 1027 00:50:51,924 --> 00:50:53,926 แทนที่จะเป็นวงป็อปพังก์ที่เป็นพังก์ 1028 00:50:54,802 --> 00:50:58,097 ซิมเพิลแพลนไม่สามารถแจกลายเซ็นได้ 1029 00:50:58,181 --> 00:50:59,807 เพราะคนเยอะเกินไป 1030 00:50:59,891 --> 00:51:01,601 โปรดถอยจากประตูด้วย 1031 00:51:01,684 --> 00:51:02,769 พวกเขาไม่ได้อยู่ในนั้น 1032 00:51:02,852 --> 00:51:03,895 (ปี 2003) 1033 00:51:03,978 --> 00:51:08,107 - ฉันพยายาม - ลืมว่าฉันเสพติดเธอ 1034 00:51:08,191 --> 00:51:10,443 แต่ฉันอยากได้และฉันต้องการ 1035 00:51:10,526 --> 00:51:12,820 ฉันเสพติดเธอ 1036 00:51:12,904 --> 00:51:14,572 ตอนนี้มันจบลงแล้ว 1037 00:51:14,989 --> 00:51:17,533 ลืมสิ่งที่เธอพูดไม่ได้ 1038 00:51:17,617 --> 00:51:19,285 และฉันไม่มีทาง 1039 00:51:19,702 --> 00:51:21,537 อยากทําแบบนี้อีกแล้ว 1040 00:51:21,954 --> 00:51:24,916 คนหักอก 1041 00:51:24,999 --> 00:51:29,337 เหมือนที่ปิแอร์ว่าไว้ "เรากลับมาอีกแล้ว ในอีก 20 ปีต่อมา" 1042 00:51:29,420 --> 00:51:32,173 บางทีก็รู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย 1043 00:51:40,014 --> 00:51:41,641 (วอปต์ทัวร์ ปี 2003) 1044 00:51:43,851 --> 00:51:47,605 วอปต์ทัวร์ ปี 2003 คือปีที่พวกเรารู้สึกว่า 1045 00:51:47,688 --> 00:51:49,607 "โอเค เราเป็นวงใหญ่แล้วนะ" 1046 00:51:49,690 --> 00:51:52,318 เป็นปีดังระเบิดของซิมเพิลแพลน 1047 00:51:53,945 --> 00:51:58,032 การที่เราขยับจากทัวร์แอวริลไปสู่วอปต์ทัวร์ 1048 00:51:58,115 --> 00:52:01,661 เป็นตัวอย่างที่ดีที่แสดงให้เห็นว่า เราเป็นและอยากเป็นวงแบบไหน 1049 00:52:02,119 --> 00:52:05,915 เราไม่ควรจะอยู่ทั้งสองฝั่ง แต่เราพยายามทําแบบนั้น 1050 00:52:05,998 --> 00:52:07,333 ในความคิดเรา มันก็เข้าท่าดี 1051 00:52:07,416 --> 00:52:10,253 เมื่อคืนฉันเพียงแค่อยากสนุก 1052 00:52:10,753 --> 00:52:14,006 เราตั้งใจพยายามจะเอาตัวเองไปอยู่ในวอปต์ทัวร์ 1053 00:52:14,090 --> 00:52:17,218 และทําให้สอดคล้องกับวงพวกนั้น วงที่พวกเขารัก 1054 00:52:17,301 --> 00:52:18,886 พวกเขาปรับตัวไม่หยุด 1055 00:52:18,970 --> 00:52:22,306 ก็เลยไม่มีเพลงช้า มีแต่เร็ว เร็ว เร็ว 1056 00:52:22,390 --> 00:52:24,141 ฉันจะอยู่ที่การแสดง 1057 00:52:24,684 --> 00:52:27,436 ฉันไม่มีที่อื่นที่ดีกว่าให้ไป 1058 00:52:27,520 --> 00:52:31,148 และผมคิดว่ามันสําคัญสําหรับวง 1059 00:52:31,232 --> 00:52:34,151 เพราะพวกเขาคอยกลับไปซ้ําๆ 1060 00:52:34,235 --> 00:52:35,903 และคนก็เลิกปาของใส่ 1061 00:52:37,238 --> 00:52:39,782 มันไม่ใช่เส้นทางที่เป็นเส้นตรงเท่าไหร่ 1062 00:52:39,866 --> 00:52:42,910 มันเป็นก้าวเล็กๆ ทีละนิดๆ 1063 00:52:42,994 --> 00:52:44,328 จุดพลิกผันเหรอ 1064 00:52:44,704 --> 00:52:45,955 ไม่มีเลย 1065 00:52:46,038 --> 00:52:48,332 มันเป็นกระบวนการที่ยาวนาน 1066 00:52:50,918 --> 00:52:51,752 ขอบคุณครับ 1067 00:52:54,130 --> 00:52:57,800 ขอต้อนรับสู่ทีอาร์แอล ถ่ายทอดสดจากไทม์สแควร์ 1068 00:52:57,884 --> 00:52:59,552 - ฉันลาล่า - ผมเดเมียน 1069 00:52:59,635 --> 00:53:02,889 ทีอาร์แอลสามารถส่งอัลบั้มเพลง ทะยานไปอันดับหนึ่งได้เลย 1070 00:53:02,972 --> 00:53:04,348 (เดเมียน ฟาฮีย์ อดีตพิธีกรเอ็มทีวี) 1071 00:53:04,432 --> 00:53:06,309 สมัยนั้นไม่มีโซเชียลมีเดีย 1072 00:53:06,392 --> 00:53:08,019 เราเลยตรงดิ่งกลับบ้านจากโรงเรียน 1073 00:53:08,102 --> 00:53:11,147 ดูคนดังที่ชื่นชอบมาออกรายการทีวีสดนี้ 1074 00:53:11,230 --> 00:53:12,523 (โจล แมดเดน กู๊ดชาร์ล็อต) 1075 00:53:12,607 --> 00:53:14,817 สมัยนั้นเอ็มทีวีคือที่สุด 1076 00:53:14,901 --> 00:53:17,778 แห่งความสําเร็จทางดนตรีกระแสหลัก 1077 00:53:18,362 --> 00:53:21,157 ได้ออกทีอาร์แอลคือเรื่องใหญ่มาก 1078 00:53:21,240 --> 00:53:22,450 ทุกวงใหญ่ๆ ไปออกกันหมด 1079 00:53:22,533 --> 00:53:24,035 ปฏิบัติการเอ็มทีวี 1080 00:53:24,118 --> 00:53:25,161 ทีอาร์แอลจ้า 1081 00:53:25,244 --> 00:53:27,538 ไปดูฉากกัน ผมประหม่า 1082 00:53:27,622 --> 00:53:28,706 (เอ็มทีวีเน็ตเวิร์กส์) 1083 00:53:28,789 --> 00:53:31,792 สวัสดี เราคือซิมเพิลแพลนจากมอนทรีออล แคนาดา 1084 00:53:31,876 --> 00:53:34,378 ได้เวลาบ้าแล้ว! 1085 00:53:36,839 --> 00:53:39,383 นั่นคือจุดที่ทุกอย่าง เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิงสําหรับเรา 1086 00:53:39,467 --> 00:53:41,802 แล้วตั้งแต่นั้นก็มันก็เหมือนพายุหมุน 1087 00:53:41,886 --> 00:53:44,597 เราได้เข้าไปอยู่ในการผจญภัยหลุดโลก 1088 00:53:44,680 --> 00:53:47,475 ผันผ่านไป ฉันคิดถึงเธอตลอดเวลา 1089 00:53:47,558 --> 00:53:48,684 เราเป็นกระแสในเอ็มทีวี 1090 00:53:48,768 --> 00:53:50,311 เราเป็นกระแสในมัชมิวสิก 1091 00:53:50,394 --> 00:53:52,563 - เราเป็นกระแสในวิทยุ - มอนทรีออล ทีอาร์แอล 1092 00:53:52,647 --> 00:53:54,982 คงมีโปสเตอร์คัตเอาต์ของพวกเรา ที่วอลมาร์ตด้วย 1093 00:53:55,066 --> 00:53:57,944 อยู่กับเราวันนี้ คือซิมเพิลแพลน 1094 00:53:58,027 --> 00:54:00,363 ซิมเพิลแพลนสุดเปรี้ยงปร้างจากแคนาดา 1095 00:54:00,988 --> 00:54:02,865 มันรวดเร็วมาก เป็นพายุหมุน 1096 00:54:02,949 --> 00:54:05,201 เมื่อผมมองย้อนไปช่วงหลายปีที่เราไปออกทีอาร์แอล 1097 00:54:05,284 --> 00:54:07,912 ทําเรื่องใหญ่ๆ ทั้งหมดนี้ มันแอบรู้สึกเหนือจริง 1098 00:54:07,995 --> 00:54:10,790 แขกรับเชิญกลุ่มถัดไปของเรา ได้กลายเป็นขาประจําในชาร์ตบิลบอร์ด 1099 00:54:10,873 --> 00:54:12,124 พวกเขากลับมาจากญี่ปุ่น 1100 00:54:12,208 --> 00:54:13,751 โปรดต้อนรับซิมเพิลแพลน 1101 00:54:13,834 --> 00:54:15,544 - ซิมเพิลแพลน - ซิมเพิลแพลน 1102 00:54:15,628 --> 00:54:16,796 ผมยังถังแตกอยู่เลย 1103 00:54:16,879 --> 00:54:19,507 แต่เราขายเพลงได้อาทิตย์ละ 90,000 แผ่น 1104 00:54:19,590 --> 00:54:21,384 ใช่แล้ว รางวัลมิวสิกวิดีโออวอร์ดส์ 1105 00:54:21,467 --> 00:54:23,928 ผมได้รับเสนอชื่อเข้าชิง ไม่อยากเชื่อ แต่นั่นแหละ 1106 00:54:25,763 --> 00:54:27,682 เป็นช่วงเวลาเหมือนฝันอยู่ตลอด 1107 00:54:27,765 --> 00:54:30,059 รู้ไหมว่าพิงค์รู้จักผมด้วย 1108 00:54:31,185 --> 00:54:33,562 พรมแดงที่เอ็มทีวีอวอร์ดส์คือบ้ามาก 1109 00:54:33,646 --> 00:54:35,648 เราเริ่มวงนี้เมื่อสี่ปีก่อน 1110 00:54:35,731 --> 00:54:38,067 โดยไม่รู้เลยว่ามันจะพาเราไปไหน 1111 00:54:38,150 --> 00:54:40,361 ท่ามกลางคนดังเหล่านั้น และได้เป็นผู้มีชื่อเข้าชิง 1112 00:54:40,444 --> 00:54:41,445 มันคือฝันที่เป็นจริง 1113 00:54:42,071 --> 00:54:43,155 ขอบคุณครับ 1114 00:54:45,658 --> 00:54:47,952 แล้ววิทยุก็เริ่มเปิดเพลง "สมบูรณ์แบบ" 1115 00:54:48,035 --> 00:54:49,620 ซึ่งเปลี่ยนชีวิตเราไปจริงๆ 1116 00:54:50,246 --> 00:54:52,623 เพราะเราสูญเสียทุกอย่าง 1117 00:54:53,374 --> 00:54:56,460 ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ตลอดไป 1118 00:54:56,544 --> 00:55:02,091 ผมขอโทษ ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 1119 00:55:02,883 --> 00:55:07,054 เราเริ่มเห็นปฏิกิริยาของผู้คน น้ําตาไหลในคอนเสิร์ต ร้องไห้ 1120 00:55:07,138 --> 00:55:10,141 ได้เห็นแฟนๆ ตอบสนองเมื่อเพลงนั้นออกมา 1121 00:55:10,224 --> 00:55:13,686 ผมก็คือ "โอเค นี่มันยิ่งกว่า เป็นเพลงที่ดีธรรมดามาก 1122 00:55:13,769 --> 00:55:15,438 มีบางอย่างเกิดขึ้น" 1123 00:55:20,818 --> 00:55:24,155 เราไม่เคยมีคนร้องไห้ระหว่างที่เราเล่นคอนเสิร์ต 1124 00:55:24,238 --> 00:55:26,490 เราไม่ได้ทําเพลงแนวนั้น 1125 00:55:27,366 --> 00:55:32,288 จู่ๆ ก็มีมิติใหม่ของซิมเพิลแพลน 1126 00:55:40,421 --> 00:55:41,589 (ปี 2004 สติลน็อทเก็ทติงแอนี) 1127 00:55:41,672 --> 00:55:43,382 - คุณชอบทําเพลงไหม - รักเลย 1128 00:55:43,466 --> 00:55:47,928 ทันทีที่เรารู้ว่าเราทัวร์อัลบั้มแรกเสร็จแล้ว 1129 00:55:48,012 --> 00:55:49,263 เราก็เริ่มแต่งอัลบั้มที่สอง 1130 00:55:49,346 --> 00:55:52,141 แล้วทันทีที่เรามีเพลงที่ชอบมากพอ 1131 00:55:52,224 --> 00:55:54,727 เราก็จองสตูดิโอแล้วลุยเลย 1132 00:55:54,810 --> 00:55:57,438 เราอยากให้วงฟังดูใหญ่ขึ้น 1133 00:55:57,521 --> 00:55:58,355 ร็อกขึ้น 1134 00:55:58,439 --> 00:56:01,317 เรามีแผนที่เรียบง่าย 1135 00:56:01,400 --> 00:56:02,985 เรามีแผนที่เรียบง่าย 1136 00:56:03,069 --> 00:56:03,903 (บ็อบ ร็อก) 1137 00:56:03,986 --> 00:56:06,489 เราเลยตัดสินใจอัดกับบ็อบ ร็อก 1138 00:56:06,572 --> 00:56:08,741 ที่ทําหลายอัลบั้มที่ยอดเยี่ยม 1139 00:56:08,824 --> 00:56:11,160 เขาทํา "เดอะแบล็กอัลบั้ม" ให้เมทัลลิกา 1140 00:56:11,243 --> 00:56:15,915 อย่าบังอาจชี้สิ่งนั้นมาที่ผมอีกเด็ดขาด 1141 00:56:16,749 --> 00:56:17,666 อย่า! 1142 00:56:20,628 --> 00:56:21,587 ดีขึ้นนะ 1143 00:56:21,670 --> 00:56:23,547 เขามีสตูดิโอที่เมาวี 1144 00:56:23,631 --> 00:56:26,425 สวยงาม อยู่บนชายหาด เหมือนสวรรค์ 1145 00:56:26,509 --> 00:56:30,054 หลังจากไปทัวร์มาเกือบสามปี กับ "โนแพดส์ โนเฮลเม็ทส์ จัสต์บอลส์" 1146 00:56:30,137 --> 00:56:31,263 พวกเราก็คือ 1147 00:56:31,347 --> 00:56:34,517 "ไม่เอาละ เราอยากอัดเพลงที่สตูดิโอพิคโคโล 1148 00:56:36,018 --> 00:56:37,061 ในมอนทรีออล" 1149 00:56:37,144 --> 00:56:39,730 ใครช่วยบอกทีได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 1150 00:56:39,814 --> 00:56:42,650 เราเช่าอะพาร์ตเมนต์ใจกลางเมืองมอนทรีออล 1151 00:56:42,733 --> 00:56:45,152 เราอัดเพลงกันทั้งวันและออกไปท่องราตรี 1152 00:56:45,236 --> 00:56:46,403 ไปด้วยกันเป็นวง 1153 00:56:46,487 --> 00:56:48,656 เป็นหน้าร้อนที่ดีที่สุดเลย 1154 00:56:51,408 --> 00:56:54,411 หุบปาก หุบปาก หุบปาก คุณไม่มีทาง... 1155 00:56:55,121 --> 00:56:57,206 นี่เป็นอัลบั้มที่สําคัญที่สุดในอาชีพของเรา 1156 00:56:57,289 --> 00:56:59,959 มันไม่ดีพอ เราต้องมีเพลงมากกว่านี้ มันต้องดีกว่านี้ 1157 00:57:00,042 --> 00:57:01,919 ผมกดดันเรื่องนั้นกับปิแอร์หนักเลย 1158 00:57:02,002 --> 00:57:04,797 มันไปต่อเรื่อยๆ 1159 00:57:04,880 --> 00:57:06,048 เหมือนเพลงของดีแลน 1160 00:57:06,132 --> 00:57:09,677 เพลงส่วนใหญ่ของซิมเพิลแพลน เริ่มต้นด้วยไอเดียเนื้อเพลง 1161 00:57:09,760 --> 00:57:13,180 ชัคมีสมุดเนื้อเพลง เขาจะเขียนเนื้อเพลง คํา หรือประโยคไว้ 1162 00:57:13,264 --> 00:57:16,100 ที่จะเริ่มต้นทุกอย่างด้วยแนวคิด 1163 00:57:16,183 --> 00:57:18,894 จากตรงนั้น เราจะต่อยอดด้วยกัน แล้วก็แต่งส่วนที่เหลือ 1164 00:57:18,978 --> 00:57:21,689 สําหรับผม มันเป็นแค่คําบนหน้ากระดาษ แล้วเขาก็จะเอาไป 1165 00:57:21,772 --> 00:57:23,649 เสกให้มันกลายเป็นเพลงได้อย่างมหัศจรรย์ 1166 00:57:23,732 --> 00:57:27,403 ผมคิดว่า "ขอต้อนรับสู่ชีวิตฉัน" คือเพลงนึงที่ผมชอบที่สุดที่เราเคยแต่งมา 1167 00:57:27,486 --> 00:57:30,156 เคยรู้สึกเหมือนจะพังทลายไหม 1168 00:57:30,239 --> 00:57:32,616 เคยรู้สึกผิดที่ผิดทางไหม 1169 00:57:32,700 --> 00:57:34,160 ผมจําได้ว่าคิดว่า 1170 00:57:34,243 --> 00:57:36,537 "ขอต้อนรับสู่ชีวิตฉัน" เป็นประโยคที่เจ๋ง 1171 00:57:36,620 --> 00:57:39,999 แล้วปิแอร์ก็คิดวิธีร้องคําพวกนั้นได้วิเศษมาก 1172 00:57:40,082 --> 00:57:42,334 ตอนเขาคิดขึ้นมา มันทําให้ผมขนลุกเลย 1173 00:57:42,960 --> 00:57:43,836 ตอนมันเสร็จ 1174 00:57:43,919 --> 00:57:47,715 ผมจําได้ว่าพวกเราคือ "โห เพลงนี้โคตรจะดีเลย" 1175 00:57:47,798 --> 00:57:49,466 ไม่มีใครได้ยินเรากรีดร้อง 1176 00:57:49,550 --> 00:57:52,178 ไม่ เธอไม่รู้หรอกมันเป็นยังไง 1177 00:57:52,261 --> 00:57:53,304 เมื่อไม่มีอะไรรู้สึก... 1178 00:57:53,387 --> 00:57:54,722 มันยืดหยัดผ่านกาลเวลา 1179 00:57:54,805 --> 00:57:57,433 วันนี้ผมฟังแล้วก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม 1180 00:57:57,516 --> 00:58:00,227 ที่เป็นอย่างฉัน 1181 00:58:00,311 --> 00:58:02,855 ที่เจ็บปวด ที่หลงทาง 1182 00:58:02,938 --> 00:58:05,774 ที่ถูกทิ้งไว้ในความมืด 1183 00:58:05,858 --> 00:58:08,319 ที่โดนเหยียบซ้ําเมื่อล้ม 1184 00:58:08,402 --> 00:58:10,696 ที่รู้สึกเหมือนโดนกดขี่บงการอยู่ตลอด 1185 00:58:10,779 --> 00:58:14,074 ที่กําลังจะพังทลายอยู่แล้ว 1186 00:58:14,158 --> 00:58:16,869 และไม่มีใครสักคนจะช่วยเหลือ 1187 00:58:16,952 --> 00:58:18,913 ไม่ เธอไม่รู้หรอกมันเป็นยังไง 1188 00:58:18,996 --> 00:58:20,873 มันเป็นยังไง 1189 00:58:20,956 --> 00:58:22,541 ขอต้อนรับสู่ชีวิตฉัน 1190 00:58:22,625 --> 00:58:23,667 เย่ 1191 00:58:27,338 --> 00:58:30,257 ผมจําได้ว่าเรามองหน้ากันแล้วพูดว่า 1192 00:58:30,341 --> 00:58:31,550 "เราทําได้แล้ว นี่แหละ" 1193 00:58:32,009 --> 00:58:33,135 แด่อัลบั้มใหม่ 1194 00:58:34,762 --> 00:58:36,096 นี่คือเครื่องบินส่วนตัว 1195 00:58:36,889 --> 00:58:39,475 พวกเราเป็นคนที่เจ๋งที่สุดในโลก เพราะเราได้นั่ง 1196 00:58:40,392 --> 00:58:43,187 ปกติเราไม่ทําแบบนี้ แต่นี่เรื่องด่วน 1197 00:58:43,270 --> 00:58:44,647 เราต้องไปนครนิวยอร์ก 1198 00:58:44,730 --> 00:58:46,607 - อัลบั้มของเรากําลังจะออก - เรื่องใหญ่นะ 1199 00:58:47,149 --> 00:58:48,192 ไง 1200 00:58:48,275 --> 00:58:51,153 เราอยู่ไทม์สแควร์ เราจะซื้ออัลบั้มของเรา 1201 00:58:51,237 --> 00:58:54,114 จําได้ไหมที่เราจะซื้ออัลบั้มของเราแล้วที่ร้านไม่มี 1202 00:58:54,198 --> 00:58:55,991 หวังว่าครั้งนี้จะมีนะ 1203 00:58:57,534 --> 00:58:59,954 เป็นก้าวกระโดดครั้งใหญ่ ระหว่างอัลบั้มแรกกับอัลบั้มที่สอง 1204 00:59:00,037 --> 00:59:01,872 ในแง่ที่ดังเปรี้ยงปร้างขึ้นมาจริงๆ 1205 00:59:02,581 --> 00:59:04,041 เราขายอัลบั้มได้สามล้านแผ่น 1206 00:59:04,708 --> 00:59:07,127 และขายได้สามล้านแผ่นคือเรื่องใหญ่ 1207 00:59:10,631 --> 00:59:12,299 - ไปๆ - ไง ปิแอร์! 1208 00:59:15,970 --> 00:59:20,391 (กัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย) 1209 00:59:22,476 --> 00:59:25,020 บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว! 1210 00:59:25,771 --> 00:59:26,939 ซิมเพิลแพลน ซิมเพิลแพลน! 1211 00:59:27,022 --> 00:59:28,482 (ซิมเพิลแพลน แฟนคลับจากเม็กซิโก) 1212 00:59:30,484 --> 00:59:31,819 ปิแอร์! 1213 00:59:32,278 --> 00:59:34,446 ไม่รู้หรอกมันเป็นยังไง 1214 00:59:36,282 --> 00:59:38,617 ขอต้อนรับสู่ชีวิตฉัน 1215 00:59:42,496 --> 00:59:44,832 รู้สึกเหมือนเดอะบีเทิลส์เลย แม่เจ้าโว้ย 1216 00:59:46,083 --> 00:59:48,585 วงเกแบ็กที่ดังที่สุดในโลก 1217 00:59:48,669 --> 00:59:50,087 ซิมเพิลแพลน 1218 00:59:53,674 --> 00:59:55,009 บอกแล้วว่าเราดัง 1219 00:59:56,135 --> 00:59:58,178 วงเดียวจากมอนทรีออลที่ทําได้อย่างพวกเขา 1220 00:59:58,262 --> 01:00:00,180 (จอร์จ สตรูมโบลูโปลอส อดีตพิธีกรมัชมิวสิก) 1221 01:00:00,264 --> 01:00:03,350 ซิมเพิลแพลนต้องเดินทางออกจากมอนทรีออล 1222 01:00:03,434 --> 01:00:05,019 เพื่อไปทัวร์รอบโลก 1223 01:00:05,102 --> 01:00:05,936 เพื่อให้ปัง 1224 01:00:06,937 --> 01:00:09,315 พวกเราไปได้สวยมาก 1225 01:00:09,398 --> 01:00:11,859 และ "ขอต้อนรับสู่ชีวิตฉัน" ก็ปังมาก 1226 01:00:11,942 --> 01:00:14,278 มันเปิดทางทีวีและวิทยุตลอดเวลา 1227 01:00:14,820 --> 01:00:16,989 และเราก็เล่นให้คนดูที่ยอดเยี่ยมมาก 1228 01:00:17,072 --> 01:00:18,615 ส่งเสียงหน่อย! 1229 01:00:19,283 --> 01:00:22,202 เราไปแอฟริกาใต้ ไปบราซิลเป็นครั้งแรก 1230 01:00:22,286 --> 01:00:23,620 ประทับตราพาสปอร์ตอีกดวง 1231 01:00:23,704 --> 01:00:26,332 กลับไปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เราเดินสายทัวร์ไม่หยุดเลย 1232 01:00:26,415 --> 01:00:27,666 คุณเอาแล้วไง 1233 01:00:27,750 --> 01:00:29,209 คุณถูกเสมอ 1234 01:00:29,293 --> 01:00:30,586 เล่นใหญ่ตลอด 1235 01:00:30,669 --> 01:00:32,004 มีแต่เรื่องของคุณ 1236 01:00:32,087 --> 01:00:34,757 คุณคิดว่าตัวเองรู้ทุกคนต้องการอะไร 1237 01:00:34,840 --> 01:00:37,801 คุณเอาเวลามาวิพากษ์วิจารณ์ผม 1238 01:00:37,885 --> 01:00:39,678 เหมือนว่าทุกวัน 1239 01:00:39,762 --> 01:00:41,221 ผมทําผิดพลาด 1240 01:00:41,305 --> 01:00:43,474 ผมไม่มีทางทําถูกได้เลย 1241 01:00:43,557 --> 01:00:45,559 เหมือนผมเป็นคนที่ 1242 01:00:45,642 --> 01:00:47,144 คุณรักที่จะเกลียด 1243 01:00:47,227 --> 01:00:49,355 แต่ไม่ใช่วันนี้ 1244 01:00:49,438 --> 01:00:51,774 - ก็... - หุบปาก หุบปาก หุบปาก 1245 01:00:51,857 --> 01:00:52,941 ไม่อยากฟัง 1246 01:00:53,025 --> 01:00:54,568 ออกไป ออกไป ออกไป 1247 01:00:54,651 --> 01:00:55,652 ออกไปให้พ้นทาง 1248 01:00:55,736 --> 01:00:57,446 เอาเลย เอาเลย เอาเลย 1249 01:00:57,529 --> 01:00:58,822 คุณไม่มีวันหยุดผมได้ 1250 01:00:58,906 --> 01:01:03,243 ไม่ว่าคุณจะพูดอะไรก็ไม่มีทางทําลายผม 1251 01:01:03,744 --> 01:01:06,080 - ทําลายผม - หุบปาก หุบปาก หุบปาก 1252 01:01:06,163 --> 01:01:10,667 - ไม่มีทางทําลายผม - หุบปาก หุบปาก หุบปาก 1253 01:01:10,751 --> 01:01:13,796 ซิมเพิลแพลน ซิมเพิลแพลน! 1254 01:01:18,384 --> 01:01:19,218 รักเลย 1255 01:01:19,301 --> 01:01:22,888 เอาจริงๆ ผมเสียสติไปเลย ตอนที่เราเริ่มประสบความสําเร็จ 1256 01:01:24,390 --> 01:01:25,224 ก็คือ... 1257 01:01:25,307 --> 01:01:26,433 (เจฟฟ์ สตินโค มือกีตาร์นํา) 1258 01:01:26,517 --> 01:01:30,229 โลกวงการร็อกมักจะประมาณว่า... 1259 01:01:34,191 --> 01:01:38,612 ให้คุณค่ากับเรื่องราวบ้าๆ หลังเวที 1260 01:01:40,364 --> 01:01:43,033 ค่ายเพลงไม่มีความรับผิดชอบ 1261 01:01:43,117 --> 01:01:46,078 ที่ไม่มีระบบสนับสนุนให้ศิลปิน 1262 01:01:46,161 --> 01:01:48,038 จะจําอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิด 1263 01:01:48,872 --> 01:01:50,040 มันต้องอย่างนั้นแหละ 1264 01:01:50,124 --> 01:01:54,711 ด้วยความไร้วุฒิภาวะ ความไร้เดียงสาและความเยาว์วัยผสมกัน 1265 01:01:54,795 --> 01:01:56,797 ผมไม่ได้ตระหนักว่าเราทําอะไรกันอยู่ 1266 01:01:56,880 --> 01:01:59,299 ผมแค่ไปที่ที่เขาบอกให้ไป 1267 01:01:59,383 --> 01:02:01,385 สนุกดีนะ คนพวกนี้ยอดมาก 1268 01:02:01,468 --> 01:02:02,845 มีแฟนๆ อยู่ข้างนอก 1269 01:02:02,928 --> 01:02:05,472 ผมไม่ได้คิดทบทวนทั้งหมดนั้นเท่าไหร่ 1270 01:02:06,056 --> 01:02:09,351 มีบางอย่างที่วิเศษเกี่ยวกับขนาดของป็อปสตาร์ 1271 01:02:09,435 --> 01:02:11,478 เกี่ยวกับความเวอร์วังของชีวิตที่พวกเขาได้ใช้ 1272 01:02:11,562 --> 01:02:12,980 เมื่อคนเราเข้าไปในสิ่งนั้น 1273 01:02:13,063 --> 01:02:15,274 ซึ่งเป็นสิ่งที่ซิมเพิลแพลนได้มีจากความสําเร็จระดับนั้น 1274 01:02:15,357 --> 01:02:18,193 แน่นอนว่าพวกเขาต้องมีแผลออกมาบ้าง 1275 01:02:18,277 --> 01:02:20,028 และพวกเขาต้องใช้สติทําความเข้าใจ 1276 01:02:20,112 --> 01:02:23,991 ซึ่งอาจจะต้องพยายามไปทั้งชีวิต เพราะความป็อประดับนี้ทําเราพังได้ 1277 01:02:24,450 --> 01:02:26,118 มันทําให้เรารู้สึกว่างเปล่าอ้างว้างได้ 1278 01:02:29,079 --> 01:02:30,497 กี่โมงแล้ว 1279 01:02:30,581 --> 01:02:31,874 หกโมงห้าสิบ 1280 01:02:31,957 --> 01:02:35,335 ตอนนี้โคตรเพลียเลย ต้องพักหน่อย 1281 01:02:35,919 --> 01:02:37,838 ผมอยากดังระดับเอลวิสไหม 1282 01:02:37,921 --> 01:02:40,841 ก็ถ้าผมต้องตายแบบที่เขาตาย ก็ไม่เอา 1283 01:02:41,341 --> 01:02:44,219 (ปี 2008 ซิมเพิลแพลน (เซลฟ์ไตเติลด์)) 1284 01:02:44,803 --> 01:02:47,806 มันเป็นเหมือนการจากลาสําหรับเรา แต่ขณะเดียวกันก็ยังเป็นซิมเพิลแพลน 1285 01:02:47,890 --> 01:02:49,683 แต่เป็นจุดเริ่มต้นใหม่แน่นอน 1286 01:02:49,766 --> 01:02:52,144 อัลบั้มที่สามสําหรับผมคือหายนะ 1287 01:02:52,227 --> 01:02:54,480 ไม่รู้สิ ผมชอบดนตรีมากนะ มันยอดมาก 1288 01:02:54,563 --> 01:02:59,026 แต่เวลาขณะนั้นไม่ใช่ช่วงที่ดีสําหรับผมเลย 1289 01:02:59,902 --> 01:03:02,696 ผมกําลังจะโดนแยกขาด 1290 01:03:02,779 --> 01:03:04,615 ตอนที่เราทําอัลบั้มนั้น 1291 01:03:06,074 --> 01:03:09,328 ผมไม่รู้สึกสนิทกับคนอื่นๆ ผมก็ใช้ชีวิตของผม 1292 01:03:09,828 --> 01:03:13,415 เป็นช่วงเวลาที่ยากลําบากสําหรับวง มีหลายอย่างเกิดขึ้น 1293 01:03:15,918 --> 01:03:18,128 ผมรักใครคนนึง แต่มันไปไม่รอด 1294 01:03:18,212 --> 01:03:19,671 และทําให้ผมใจสลายมาก 1295 01:03:19,755 --> 01:03:22,257 เรามาจากสองอัลบั้มที่ประสบความสําเร็จมาก 1296 01:03:22,341 --> 01:03:25,511 แล้วเราไม่รู้ว่าจะไปทางไหนหรือทําอะไรต่อ 1297 01:03:25,594 --> 01:03:27,763 มันเป็นอัลบั้มที่มืดหม่นกว่าในหลายๆ แง่ 1298 01:03:27,846 --> 01:03:32,059 พี่ชายผมเป็นมะเร็งช่วงนั้น ซึ่งยากมากจริงๆ 1299 01:03:34,311 --> 01:03:38,315 สิ่งที่เกิดขึ้นคือ สไตล์เพลงของเราไม่ได้เปิดทางวิทยุอีกแล้ว 1300 01:03:39,399 --> 01:03:40,359 (แดนจา โปรดิวเซอร์) 1301 01:03:40,442 --> 01:03:44,029 คนอินกับจัสติน ทิมเบอร์เลค และศิลปินอาร์แอนด์บีเจ๋งๆ ไม่ใช่กีตาร์ 1302 01:03:44,112 --> 01:03:46,156 นี่เป็นการเปลี่ยนผ่านทางดนตรีที่เราจะทําหรือเปล่า 1303 01:03:46,240 --> 01:03:49,952 เราใช่วงที่จู่ๆ ก็ลองทําอะไรใหม่ๆ และผสมผสานสิ่งเหล่านั้นเข้ามาไหม 1304 01:03:50,035 --> 01:03:53,497 หรือเราจะยืนหยัดกับทางถนัดและไปให้สุดกับกีตาร์ 1305 01:03:53,580 --> 01:03:57,543 ค่ายจ่ายเงินกับอัลบั้มนั้นไปเยอะมาก พวกเขาคงหมดไปหลายล้าน 1306 01:03:57,626 --> 01:04:01,046 - อย่ามาทําตัวทุเรศ - บ้าดิ ฉันไม่ได้ทุเรศ 1307 01:04:01,129 --> 01:04:02,798 - ฉันแค่ชอบท่อนนี้ - คอร์ดเดียว 1308 01:04:02,881 --> 01:04:05,342 - ชัคมีอะไรจะพูด - ฉันไม่พูดแล้ว 1309 01:04:05,425 --> 01:04:07,469 - ยอดเลย - เป็นอัปเดตของนาย 1310 01:04:07,553 --> 01:04:08,428 - ข่าวดี - ยอดเลย 1311 01:04:10,264 --> 01:04:12,057 เราคิดว่ามันจะยิ่งใหญ่ที่สุด 1312 01:04:12,140 --> 01:04:13,517 มันไม่ได้เกิดขึ้น 1313 01:04:13,600 --> 01:04:17,437 เราเห็นเลยว่าจํานวนคนมาดูคอนเสิร์ตลดลงชัดเจน 1314 01:04:17,521 --> 01:04:20,857 โห เรายังเป็นวง ยังมีคนแคร์อยู่ ก็ดีนะ 1315 01:04:20,941 --> 01:04:24,361 ซิงเกิลเพลงดิ่งลงโถส้วมไปเลย สถานการณ์วิทยุก็เลวร้าย 1316 01:04:24,444 --> 01:04:26,697 มันยากที่จะมีหวัง ผมค่อนข้างหดหู่ 1317 01:04:26,780 --> 01:04:30,367 เมื่อคนเราได้เผชิญกับความตกต่ํารุนแรงครั้งแรก 1318 01:04:30,867 --> 01:04:32,619 ให้ตายสิ สุดจะช้ํา 1319 01:04:33,161 --> 01:04:36,957 เมื่อเราเริ่มเล่นให้คนห้า หก เจ็ดพันดู 1320 01:04:37,040 --> 01:04:38,750 มันกลายเป็นปกติสําหรับเราอย่างรวดเร็ว 1321 01:04:38,834 --> 01:04:40,168 ก็คงขึ้นอยู่กับเธอ 1322 01:04:40,252 --> 01:04:43,088 ถ้าคืนนึงมันไม่เป็นแบบนั้นขึ้นมา เราก็จะคิดว่า "มันเกิดอะไรขึ้น" 1323 01:04:43,171 --> 01:04:44,798 เราทุกคนเหนื่อยกันมาก 1324 01:04:44,881 --> 01:04:46,383 เราเลยตัดสินใจหยุดพัก 1325 01:04:46,466 --> 01:04:48,510 ผมไม่รู้เลยว่าเราจะรอดผ่านครั้งนั้นได้ไหม 1326 01:04:48,594 --> 01:04:49,928 ผมไม่แน่ใจเลย 1327 01:04:51,972 --> 01:04:54,641 ในฐานะนักร้อง เราต้องทําได้ดีที่สุดอยู่เสมอ 1328 01:04:54,725 --> 01:04:57,269 ทุกอย่างตกอยู่ที่เราในแง่ที่ว่า 1329 01:04:57,352 --> 01:04:59,396 ถ้าผมแสดงไม่ได้ ก็ไม่มีใครมา 1330 01:05:00,981 --> 01:05:05,360 ผมกังวลมากว่าจะไม่สามารถแสดงได้ไหว 1331 01:05:05,444 --> 01:05:08,238 ผมเคยตื่นมาตอนเช้าแล้วก็คิดว่า "ตายละ 1332 01:05:08,322 --> 01:05:09,531 ตายละ เสียงฉัน" 1333 01:05:09,990 --> 01:05:12,868 มันยากสําหรับผม เพราะการร้องเพลงไม่ได้เป็นพรสวรรค์แต่กําเนิด 1334 01:05:12,951 --> 01:05:15,662 ผมไม่ได้เกิดมาร้องเพลงเก่ง ผมไม่มีทางชนะอเมริกันไอดอลแน่ 1335 01:05:15,746 --> 01:05:18,957 ผมไม่มีทางทําอะไรแบบนั้นได้ แต่ผมรู้ว่าผมเก่งในสิ่งที่ผมทํา 1336 01:05:19,041 --> 01:05:21,168 แต่เมื่อผมร้องเพลง มันหนักสําหรับผม 1337 01:05:21,251 --> 01:05:23,253 มันไม่ได้ง่ายๆ สบายๆ 1338 01:05:25,714 --> 01:05:26,715 ผมมีภาวะวิตกกังวล 1339 01:05:26,798 --> 01:05:30,844 และอาจจะสัก 12 ปีก่อน ผมมีอาการตื่นตระหนกจริงจังครั้งแรก 1340 01:05:30,927 --> 01:05:32,220 ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 1341 01:05:34,056 --> 01:05:37,225 บางครั้งระหว่างที่ไปทัวร์ ผมจะเดินไปมาในห้องโรงแรม 1342 01:05:37,309 --> 01:05:40,437 แล้วหลังจากสัก 20 นาที ผมก็ต้องเตือนตัวเองว่า "พวก 1343 01:05:40,854 --> 01:05:42,814 เปิดเพลงแล้วหายใจลึกๆ 1344 01:05:42,898 --> 01:05:45,192 แล้วหยุดคิดเรื่องทั้งหมดที่เอาแต่คิดวนอยู่ซะ" 1345 01:05:46,109 --> 01:05:47,611 แล้วไหนจะแรงกดดันที่ว่า 1346 01:05:47,694 --> 01:05:50,280 "คนจะมาดูฉันร้องเพลงพวกนี้ 1347 01:05:50,364 --> 01:05:53,116 เสียงฉันเป็นไงบ้าง นี่ใช้ได้ไหม" ผมไม่ได้ช่วยตัวเองให้ดีขึ้นเลย 1348 01:05:53,200 --> 01:05:54,701 ผมต้องผ่อนคลายบ้าง 1349 01:06:12,177 --> 01:06:15,597 คืนนี้ฉันเรียกหานักบินอวกาศทุกคน 1350 01:06:15,681 --> 01:06:18,350 คนเหงาทั้งหมดที่โลกลืม 1351 01:06:18,433 --> 01:06:21,603 ถ้าได้ยินเสียงฉัน มารับฉันที 1352 01:06:21,687 --> 01:06:23,397 อยู่หรือเปล่า 1353 01:06:23,480 --> 01:06:24,815 เพราะฉันมีแค่เธอ 1354 01:06:24,898 --> 01:06:28,193 และคืนนี้ ฉันรู้สึกเหมือนเป็นนักบินอวกาศ 1355 01:06:28,276 --> 01:06:31,113 ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากกล่องเล็กจิ๋ว 1356 01:06:31,196 --> 01:06:34,408 และฉันสัญญาณขาดหายเมื่อออกทะยาน 1357 01:06:34,491 --> 01:06:37,494 ตอนนี้ฉันติดอยู่ที่นี่ และโลกก็ลืม 1358 01:06:37,577 --> 01:06:42,874 ให้ฉันลงไปได้ไหม 1359 01:06:46,503 --> 01:06:48,004 เมื่อเรากําลังฝ่าความยากลําบาก 1360 01:06:48,088 --> 01:06:50,132 รู้สึกเหมือนไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่เราเผชิญ 1361 01:06:50,215 --> 01:06:54,594 และเรากําลังเผชิญกับสิ่งที่เฉพาะตัวมาก จนไม่มีใครเข้าใจ 1362 01:06:54,678 --> 01:06:56,138 มันยากมากจริงๆ 1363 01:06:56,221 --> 01:06:58,598 ตอนนี้ผมรู้ว่าโอเค ผมรับมือความวิตกกังวลได้ 1364 01:06:58,682 --> 01:07:03,353 และถ้าผมให้ความสําคัญกับสุขภาพตัวเองและเวลาพัก 1365 01:07:03,437 --> 01:07:05,021 จะดีกว่าสําหรับพวกเราในระยะยาว 1366 01:07:05,605 --> 01:07:08,483 มันคือการรักษาสมดุล ซึ่งผมได้เรียนรู้ในช่วงหลายปี 1367 01:07:08,567 --> 01:07:11,445 จะพักตอนไหน เพราะผมรู้ว่า 1368 01:07:11,528 --> 01:07:14,030 สําหรับสารคดีนี้ คุณคงเห็นว่า 1369 01:07:14,114 --> 01:07:18,076 ชัคเป็นแรงขับเคลื่อน เบื้องหลังหลายอย่างที่เราต้องทํา 1370 01:07:19,035 --> 01:07:21,788 และชัคไม่มีแรงกดดันเหมือนที่ผมมี 1371 01:07:21,872 --> 01:07:27,210 และมันขัดกับความรู้สึกผมที่จะคิดว่า "ฉันต้องมีเวลาให้ตัวเอง" 1372 01:07:28,462 --> 01:07:29,755 อะไรนะ ถ่ายรูปเหรอ 1373 01:07:31,173 --> 01:07:32,507 มีแต่ทําคอนเทนต์ 1374 01:07:32,591 --> 01:07:37,053 ฉันพยายามจะบอกเธอบางอย่าง แต่เธอไม่มีวันเข้าใจ 1375 01:07:37,137 --> 01:07:40,474 ฉันรู้สึกเหมือนเราวิ่งวนเป็นวงกลม 1376 01:07:40,557 --> 01:07:44,394 เธอมองฉันเหมือนเป็นคนแปลกหน้าบนถนน 1377 01:07:44,895 --> 01:07:46,104 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 1378 01:07:46,188 --> 01:07:48,815 วิล สมิธทําคลิปตามเทรนด์ "ฉันเป็นแค่เด็กคนนึง" อีกแล้วเหรอ 1379 01:07:48,899 --> 01:07:50,650 เขาทําเป็นคลิปที่ห้าแล้วนะ 1380 01:07:50,734 --> 01:07:53,445 ครั้งนี้ทํากับพี่น้องวิลเลียมส์ด้วย 1381 01:07:53,528 --> 01:07:55,238 นี่ผมฝันไปหรือเปล่า ใช่เรื่องจริงไหม 1382 01:07:55,697 --> 01:07:57,949 เทรนด์ "ฉันเป็นแค่เด็กคนนึง" เป็นของขวัญที่ดีที่สุด 1383 01:07:58,033 --> 01:08:00,494 ที่เราได้รับจากโซเชียลมีเดีย 1384 01:08:00,952 --> 01:08:03,914 มันเหมือนได้มีเพลงฮิตอันดับหนึ่ง 1385 01:08:05,165 --> 01:08:07,417 หลังจากทําวงมา 25 ปี 1386 01:08:07,501 --> 01:08:10,337 เอาละ งั้นเราก็คงไปติ๊กต็อกแล้วสินะ 1387 01:08:11,004 --> 01:08:12,714 บ้าไปแล้ว 1388 01:08:13,298 --> 01:08:14,132 โอเค 1389 01:08:15,801 --> 01:08:19,429 ศิลปินสมัยนี้ต้องทําอะไรบ้าง เราต้องเป็นศิลปิน นักร้อง 1390 01:08:19,513 --> 01:08:21,932 นักแสดง นักกีฬา และนายแบบ 1391 01:08:23,350 --> 01:08:25,018 ร้องเพลงเรื่องพ่อคุณหน่อย 1392 01:08:28,939 --> 01:08:32,984 เพราะเขาเห็นความสําเร็จของโซเชียลมีเดีย 1393 01:08:33,068 --> 01:08:35,904 มันผลักดันให้เขา "ฉันคิดถูกว่ะ 1394 01:08:35,987 --> 01:08:37,280 ทําอีก ทําอีก" 1395 01:08:37,364 --> 01:08:40,283 ผมโอเคที่จะทําทั้งหมดนี้ คุณแค่ต้องอธิบายกับชัค 1396 01:08:40,367 --> 01:08:43,662 ว่าเมื่อเราเพิ่มอะไรเข้ามา ถึงจุดนึงเราก็จะต้องตัดอย่างอื่นออก 1397 01:08:43,745 --> 01:08:44,746 เดินแล้วหยุด 1398 01:08:44,830 --> 01:08:46,164 เอาละ สาม สอง หนึ่ง 1399 01:08:46,665 --> 01:08:48,458 เราอยู่บราซิล แน่นอนว่าเรากินบิสโคอิโต 1400 01:08:49,209 --> 01:08:50,418 โบลาชาต่างหาก 1401 01:08:50,502 --> 01:08:51,920 พวกเขายังมี... 1402 01:08:52,003 --> 01:08:53,171 นายทําได้ ฉันไม่สน 1403 01:08:53,255 --> 01:08:54,840 พลังงานระหว่างกันบางส่วน 1404 01:08:54,923 --> 01:08:57,217 ที่พวกเขาพากลับมาจากสมัยเป็นวันรุ่น 1405 01:08:57,300 --> 01:08:59,427 ฉันโอเค จะให้ฉันพูดอะไร 1406 01:08:59,511 --> 01:09:01,429 เราไม่ต้องซ้อมก่อนโชว์ เพราะเราเก่ง 1407 01:09:01,513 --> 01:09:02,973 เราเถียงกันก่อนโชว์ 1408 01:09:03,056 --> 01:09:06,059 พวกเขาอยู่ในวง ปิแอร์ไล่ชัคออกจากวง 1409 01:09:06,142 --> 01:09:07,811 มีความเจ็บปวดอยู่ในนั้น 1410 01:09:07,894 --> 01:09:10,897 ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าคลี่คลายแล้วจริงๆ หลังจากผ่านมาหลายปี 1411 01:09:11,606 --> 01:09:12,566 มันเป็นแบบนั้นมาตลอด 1412 01:09:12,649 --> 01:09:17,028 แล้วถ้าให้ฉันเป็นคนนํา 1413 01:09:17,821 --> 01:09:18,655 เอาจริง พวก 1414 01:09:18,738 --> 01:09:22,576 แล้วถ้าฉันทําผิดพลาด 1415 01:09:22,659 --> 01:09:25,412 ฉันอาจจะคิดผิด เออ นายไม่ยอมปล่อยวางไง 1416 01:09:25,495 --> 01:09:29,207 แล้วถ้าฉันเปลี่ยนโลก 1417 01:09:29,291 --> 01:09:30,417 พวกเขาอยู่ด้วยกันตลอด 1418 01:09:30,500 --> 01:09:32,210 แล้วถ้าฉัน... 1419 01:09:32,294 --> 01:09:35,547 ระหว่างสองคนนั้นเป็นความสัมพันธ์พี่น้อง 1420 01:09:35,630 --> 01:09:36,882 เธอจะเป็น... 1421 01:09:44,848 --> 01:09:47,517 ปกติชัคจะเล่นได้ดีกว่าเยอะเลยเวลาโมโห 1422 01:09:48,810 --> 01:09:50,395 ปิแอร์เป็นเพื่อนรักที่สุดในโลกของผม 1423 01:09:50,478 --> 01:09:53,481 และเขาเป็นคนเดียวที่ผมเล่นดนตรีด้วยตลอดชีวิต 1424 01:09:53,565 --> 01:09:55,609 ผมให้ค่าความสัมพันธ์นั้นมาก 1425 01:09:55,692 --> 01:09:59,946 มันยากที่จะอยู่ในวง กับคนที่เรารู้จักจากสมัยมัธยมปลาย 1426 01:10:00,030 --> 01:10:03,533 เพราะพลังงานระหว่างกันจากช่วงวัยรุ่นยังคงอยู่ 1427 01:10:04,659 --> 01:10:08,330 ความสัมพันธ์ของผมกับชัคมันยากมากสําหรับผม 1428 01:10:08,413 --> 01:10:12,542 แต่มันก็ยังเป็นเหตุผล ที่ผมประสบความสําเร็จได้มากมายในชีวิต 1429 01:10:13,501 --> 01:10:17,589 เราทะเลาะกันบ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้วเราก็เป็นครอบครัวกัน 1430 01:10:19,716 --> 01:10:21,343 ฉันไม่เอาไอ้นี่ 1431 01:10:21,426 --> 01:10:24,262 พวกเขาจะรักกันตลอดไป 1432 01:10:24,346 --> 01:10:25,221 นายไหวไหม 1433 01:10:25,305 --> 01:10:26,723 แต่พวกเขาก็เกลียดกันด้วย 1434 01:10:26,806 --> 01:10:28,808 อาจเป็นส่วนผสมของความสําเร็จใช่ไหม 1435 01:10:28,892 --> 01:10:30,268 เราชนะเว้ย 1436 01:10:30,352 --> 01:10:32,938 ผมทําสิ่งที่เจ๋งที่สุดในชีวิตกับปิแอร์ 1437 01:10:34,022 --> 01:10:37,359 แรงดึงระหว่างกันแบบนั้นสร้างซิมเพิลแพลนขึ้นมา 1438 01:10:37,442 --> 01:10:39,903 ฉันไม่อยากไล่นายออกจากวง 1439 01:10:39,986 --> 01:10:41,571 เรารู้ว่านี่คือตลอดไป 1440 01:10:48,244 --> 01:10:50,205 ชัค ขอบคุณที่เป็นเพื่อนรักฉัน 1441 01:10:50,747 --> 01:10:52,457 ขอบคุณที่เป็นหุ้นส่วนธุรกิจของฉัน 1442 01:10:53,541 --> 01:10:55,418 ขอบคุณที่เป็นน้องชายฉัน ฉันรักนาย 1443 01:10:55,502 --> 01:10:56,670 ฉันรักนาย 1444 01:10:58,546 --> 01:10:59,714 ฉันรักนายมาก 1445 01:11:01,758 --> 01:11:03,301 ไม่รู้คุณรู้ไหม 1446 01:11:03,385 --> 01:11:06,429 เราเคยลงสมัครประธานนักเรียนด้วย ผมกับเขา 1447 01:11:06,513 --> 01:11:08,181 เราชนะด้วยนะ 1448 01:11:09,724 --> 01:11:11,768 ผมเป็นรองประธาน เขาเป็นประธาน 1449 01:11:12,644 --> 01:11:13,979 เพราะผมรู้ว่าเขา... 1450 01:11:15,313 --> 01:11:16,439 เขาคือคนที่ใช่เนอะ 1451 01:11:17,691 --> 01:11:20,610 เขาอาจจะมีอะไรที่ผมอยากมีแต่ไม่มี 1452 01:11:22,404 --> 01:11:23,238 นึกออกไหม 1453 01:11:25,448 --> 01:11:26,408 แต่ผมมองเห็นมัน 1454 01:11:28,159 --> 01:11:30,662 ผมมองเห็นมันตั้งแต่อายุ 14 1455 01:11:34,582 --> 01:11:36,751 ฉันรู้ว่าเป็นเธอ... 1456 01:11:36,835 --> 01:11:39,212 - ทําภารกิจอยู่เหรอ - ฉันทําภารกิจเตะก้นนาย 1457 01:11:40,588 --> 01:11:42,215 - หมดเลย ลุยๆ - หมดเลยเหรอ 1458 01:11:42,924 --> 01:11:44,092 เข้ามาสิ 1459 01:11:45,635 --> 01:11:46,511 มันไม่ใช่จุดจบ 1460 01:11:48,388 --> 01:11:51,349 หลังจากอัลบั้มที่สาม เราประชุมวงกันว่า 1461 01:11:51,433 --> 01:11:53,309 "นี่ เราต้องทําให้อัลบั้มนี้กลับมาสนุก 1462 01:11:53,393 --> 01:11:55,353 ฉันทัวร์เหมือนรอบล่าสุดไม่ได้แล้วนะ 1463 01:11:55,437 --> 01:11:59,691 เราต้องกลับไปสนุกเวลาเดินสายแสดง สนุกด้วยกันเป็นวง" 1464 01:12:01,568 --> 01:12:04,446 (ปี 2010 เก็ทยัวร์ฮาร์ทออน!) 1465 01:12:12,829 --> 01:12:14,956 ฉันรู้สึกเหมือนเป็นนักบินอวกาศ 1466 01:12:15,040 --> 01:12:16,791 - สวัสดี - บ้าจริง ปิแอร์ บูวิเยร์นี่นา 1467 01:12:16,875 --> 01:12:18,543 โอ้โห ยินดีที่ได้เจอ 1468 01:12:18,626 --> 01:12:20,003 นี่ต้องเป็นคอนเสิร์ตที่ดีมากแน่ 1469 01:12:20,086 --> 01:12:21,546 - พวกเขาจะได้เห็นไหม - น่าจะ 1470 01:12:21,629 --> 01:12:22,672 บ้าไปแล้ว ใช่ 1471 01:12:22,756 --> 01:12:25,383 ผมตื่นเต้นมากกับ "สวรรค์หน้าร้อน" เป็นเพลงที่ถูกมองข้ามมาก 1472 01:12:25,467 --> 01:12:28,470 บอกทีว่าจะกลับไปยังไง 1473 01:12:28,553 --> 01:12:31,681 กลับไปสวรรค์หน้าร้อนกับเธอ 1474 01:12:32,515 --> 01:12:35,310 แล้วฉันจะไปทันที 1475 01:12:35,393 --> 01:12:38,563 ทางค่ายก็คิดว่า "เราอาจจะวางมือจากพวกนี้ 1476 01:12:38,646 --> 01:12:39,981 พวกเขาไม่ทําเพลงฮิตแล้ว" 1477 01:12:40,065 --> 01:12:41,149 แล้วจู่ๆ ก็ปัง 1478 01:12:41,232 --> 01:12:43,401 เราทําอาชีพนี้มา 10 หรือ 11 ปีได้ 1479 01:12:43,485 --> 01:12:45,528 แล้วจู่ๆ เราก็มีเพลงฮิตอีกครั้ง 1480 01:12:45,612 --> 01:12:48,531 ได้มีเพลงนั้นช่วยกอบกู้อาชีพเราไว้ 1481 01:12:48,907 --> 01:12:50,158 ฌอน พอลช่วยชีวิตคุณ 1482 01:12:50,241 --> 01:12:51,785 ฌอน พอลช่วยชีวิตผม 1483 01:12:52,786 --> 01:12:54,204 ซิมเพิลแพลน ฌอน พอล 1484 01:12:54,287 --> 01:12:56,956 - ตอนนี้ ตะวันตกบนชายหาด - ฌอน พอล ซิมเพิลแพลน 1485 01:12:57,040 --> 01:12:59,250 - หวัดดี ปิแอร์ สุดมาก - ขอบคุณ 1486 01:12:59,793 --> 01:13:01,544 วันนี้เราอัดเพลงอะไรกัน 1487 01:13:02,295 --> 01:13:06,257 วันนี้เป็นเพลงที่พิเศษมาก ชื่อว่า "เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้" 1488 01:13:06,341 --> 01:13:09,010 เรามีไอเดียที่จะเข้าหาแฟนๆ เพื่อถามว่า 1489 01:13:09,094 --> 01:13:12,097 "บอกทีว่าคุณรู้สึกยังไงกับวง เพลงของเรามีความหมายยังไงกับคุณ" 1490 01:13:12,180 --> 01:13:13,473 แล้วมันก็เหมือน... 1491 01:13:13,556 --> 01:13:16,476 ไอเดียและแนวคิดเจ๋งๆ ของเนื้อเพลง ก็ขึ้นมาเต็มไปหมดเลย 1492 01:13:16,559 --> 01:13:19,521 มันเป็นเพลงที่แต่งขึ้นมา ด้วยความช่วยเหลือจากแฟนๆ ของเรา 1493 01:13:20,188 --> 01:13:23,274 ฉันเห็นตัวเองในทุกคําที่คุณพูด 1494 01:13:23,358 --> 01:13:26,319 บางครั้งรู้สึกเหมือนไม่มีใครเข้าใจฉัน 1495 01:13:26,402 --> 01:13:29,697 ติดอยู่ในโลกที่ทุกคนเกลียดฉัน 1496 01:13:29,781 --> 01:13:32,534 ฉันกําลังฝ่าฟันหลายอย่างเหลือเกิน 1497 01:13:32,617 --> 01:13:35,453 ฉันคงไม่อยู่ตรงนี้ ถ้าไม่ได้คุณ 1498 01:13:36,037 --> 01:13:40,458 ฉันแตกสลาย ฉันอึดอัดแทบขาดใจ ฉันหลงทาง 1499 01:13:40,542 --> 01:13:42,293 เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้ 1500 01:13:42,377 --> 01:13:45,755 ฉันเลือดหลั่ง หมดสิ้นหวัง 1501 01:13:45,839 --> 01:13:47,132 อาจจะตายไปแล้ว 1502 01:13:47,215 --> 01:13:48,967 เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้ 1503 01:13:49,050 --> 01:13:52,470 ฉันตกต่ํา ฉันจมดิ่ง 1504 01:13:52,554 --> 01:13:56,474 แต่มันมาทันเวลา 1505 01:13:56,558 --> 01:13:59,352 เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้ 1506 01:13:59,435 --> 01:14:01,729 ชีวิตฉัน ชีวิตฉัน 1507 01:14:03,106 --> 01:14:05,316 เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้ 1508 01:14:05,400 --> 01:14:08,319 ชีวิตฉัน ชีวิตฉัน 1509 01:14:09,404 --> 01:14:10,405 เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้ 1510 01:14:10,488 --> 01:14:11,489 (ซิมเพิลแพลนช่วยชีวิตฉัน) 1511 01:14:11,573 --> 01:14:14,284 ชีวิตฉัน ชีวิตฉัน 1512 01:14:15,994 --> 01:14:20,165 เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้ 1513 01:14:23,793 --> 01:14:27,088 มันแทบจะเหมือนการเฉลิมฉลอง ของการที่ "คุณเข้าใจฉัน" 1514 01:14:27,505 --> 01:14:30,466 และเมื่อเราเจอวงดนตรี ศิลปิน หรืออะไรก็ตาม 1515 01:14:30,550 --> 01:14:33,636 ที่ทําให้รู้สึกว่า "เฮ้ย ฉันไม่ได้เจอเรื่องนี้อยู่ตามลําพัง" 1516 01:14:34,220 --> 01:14:35,180 มันคือมนตร์วิเศษ 1517 01:14:35,263 --> 01:14:37,682 (ขอโทษนะ แต่พวกคุณสมบูรณ์แบบ) 1518 01:14:37,765 --> 01:14:38,975 (ซิดนีย์ ออสเตรเลีย) 1519 01:14:39,058 --> 01:14:40,894 ในโลกที่เต็มไปด้วยการตัดสิน 1520 01:14:40,977 --> 01:14:43,646 จะมีอะไรดีไปกว่าการมอบสิ่งนี้ให้คน 1521 01:14:43,730 --> 01:14:46,107 ผ่านดนตรี เป็นที่ให้ได้รู้สึกเป็นส่วนหนึ่ง 1522 01:14:46,191 --> 01:14:47,650 นี่มันของดีแน่นอน 1523 01:14:47,734 --> 01:14:49,068 ซิมเพิลแพลน 1524 01:14:49,152 --> 01:14:51,029 - เมื่อไหร่นะ ปี 2005 - 2005 1525 01:14:51,112 --> 01:14:53,198 ครั้งแรกที่ผมได้เจอหนุ่มๆ วงซิมเพิลแพลน 1526 01:14:53,281 --> 01:14:55,074 ผมอยู่เยอรมนีช่วงฤดูเทศกาล 1527 01:14:55,158 --> 01:14:56,159 (จาโคบี้ แชดดิกซ์) 1528 01:14:57,285 --> 01:14:59,621 - คุณคิดยังไงกับซิมเพิลแพลน - ที่ผมจะพูดก็คือ 1529 01:14:59,704 --> 01:15:01,414 ดิทก้าปะทะซิมเพิลแพลน 1530 01:15:02,040 --> 01:15:03,833 ก็ต้องซิมเพิลแพลนอยู่แล้ว 1531 01:15:04,751 --> 01:15:06,044 ผมจะพูดอย่างนั้นแหละ 1532 01:15:06,502 --> 01:15:08,796 มีความจริงแท้ที่ออกมาจากซิมเพิลแพลน 1533 01:15:08,880 --> 01:15:10,757 - ไหวไหม - ค่ะ 1534 01:15:10,840 --> 01:15:14,510 สิ่งที่พวกเขาทํากับดนตรี และการครอบคลุมเข้าถึงคนมันสวยงามมาก 1535 01:15:14,594 --> 01:15:16,471 จริงไหม ซึ่งพิเศษมาก 1536 01:15:18,598 --> 01:15:19,807 ดีใจที่ได้เจอนะ พวก 1537 01:15:21,100 --> 01:15:22,477 ได้ไหม เยี่ยม 1538 01:15:22,560 --> 01:15:26,105 เรามีกล่องไปรษณีย์ สําหรับจดหมายจากแฟนๆ ของซิมเพิลแพลน 1539 01:15:26,189 --> 01:15:30,026 บุรุษไปรษณีย์จะโทรหาผมว่า "คุณโคโม จดหมายเยอะเลยครับ" 1540 01:15:30,109 --> 01:15:32,070 จดหมายมาเป็นถุงๆ จริง 1541 01:15:32,779 --> 01:15:34,906 ตอนนั้นเองที่ผมรู้ว่า 1542 01:15:34,989 --> 01:15:37,951 พวกเขามีอิทธิพลแค่ไหนกับคนหนุ่มสาวทั่วโลก 1543 01:15:38,034 --> 01:15:40,453 "เพลงของคุณปลอบประโลมฉัน ในเวลาที่ฉันต้องการ" 1544 01:15:40,536 --> 01:15:42,163 ฉันรู้สึกจริงๆ ว่าการฟังเพลงซิมเพิลแพลน 1545 01:15:42,247 --> 01:15:45,291 หล่อหลอมตัวตนของฉันมากเลย 1546 01:15:45,375 --> 01:15:47,252 ฉันชอบเก็บความรู้สึกไว้กับตัวเอง 1547 01:15:47,335 --> 01:15:50,046 ได้ฟังเพลงที่พูดถึงสิ่งที่ฉันรู้สึก 1548 01:15:50,129 --> 01:15:51,214 ฉันรู้สึกว่ามีคนเข้าใจ 1549 01:15:52,715 --> 01:15:55,843 "เพลงนี้ช่วยชีวิตฉันไว้" ทําให้มันชัดเจนสําหรับฉัน 1550 01:15:55,927 --> 01:15:58,429 ในทุกสิ่งที่ฉันรู้สึกกับวงนี้ 1551 01:15:58,513 --> 01:16:01,474 ความหมายของพวกเขาสําหรับฉัน และสิ่งที่พวกเขาทําให้ฉัน 1552 01:16:01,891 --> 01:16:04,435 ฉันไม่มีทางผ่านมันมาได้ ถ้าไม่มีพวกเขา 1553 01:16:04,978 --> 01:16:06,771 ชีวิตมันยาก เข้าใจใช่ไหม 1554 01:16:06,854 --> 01:16:09,440 มันเหมือน... ผมเองยัง... เพลงนึงของพวกเขา... 1555 01:16:09,524 --> 01:16:13,361 ไม่มีใครอยากเดียวดายในโลก 1556 01:16:13,444 --> 01:16:16,155 นึกออกไหม มันเหมือนความรู้สึกโดดเดี่ยวนั้น 1557 01:16:16,239 --> 01:16:20,702 และเอาตัวเองใส่เข้าไปในเพลงนี้ แล้วเราก็รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งขึ้นมาทันที 1558 01:16:21,202 --> 01:16:22,287 นึกออกไหม 1559 01:16:23,037 --> 01:16:25,707 พวกเขาเป็นฐานที่มั่น สําหรับการเติบโตของใครหลายคน 1560 01:16:25,790 --> 01:16:27,125 (มอร์แกน ฟรีด ผู้ก่อตั้งอีโมไนท์แอลเอ) 1561 01:16:27,917 --> 01:16:33,047 ซิมเพิลแพลนช่วยผลักดันคนรุ่นหนึ่ง 1562 01:16:33,423 --> 01:16:37,218 ที่อาจจะรู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจ 1563 01:16:37,302 --> 01:16:41,014 ฉันเชื่อมโยงกับความรู้สึก ที่ตัวเองไม่เคยรู้มาก่อน ตอนนั้นฉันเป็นเด็กอยู่เลย 1564 01:16:41,097 --> 01:16:44,726 ฉันอยากกอดพวกเขาและบอกว่า "คุณหล่อหลอมฉัน 1565 01:16:44,809 --> 01:16:46,436 คุณช่วยให้ฉันผ่านอะไรมาได้มากเลย" 1566 01:16:46,519 --> 01:16:48,855 ฉันเคยมีปัญหาสุขภาพจิตหลายอย่าง 1567 01:16:48,938 --> 01:16:51,316 มันเลยมีความหมายมากจริงๆ 1568 01:16:51,399 --> 01:16:54,360 เรารู้ได้ว่ามีใครสักคนอยู่กับเราเสมอ 1569 01:16:54,444 --> 01:16:56,195 ได้ฟังเพลงพวกนั้นย้ําเตือนกับผม 1570 01:16:56,279 --> 01:16:58,448 ว่ายังมีบางอย่างหรือบางคน 1571 01:16:58,531 --> 01:17:01,034 คอยย้ําให้เราตระหนักว่าชีวิตมีคุณค่าที่จะใช้ 1572 01:17:01,492 --> 01:17:04,329 พวกเขาอยู่กับฉันผ่านช่วงทําร้ายตัวเอง 1573 01:17:04,412 --> 01:17:07,957 ฉันไม่มีวันลืมความรู้สึกตอนเจอพวกเขาครั้งแรก 1574 01:17:08,708 --> 01:17:10,960 ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีชีวิตอยู่ได้ดูพวกเขา 1575 01:17:14,839 --> 01:17:17,884 ขณะที่ผมอ่านจดหมายของพวกเขา มีอยู่หลายฉบับเลย 1576 01:17:18,343 --> 01:17:20,386 ที่เศร้าเป็นพิเศษ 1577 01:17:20,470 --> 01:17:24,432 นี่คือสิ่งที่นําไปสู่ความคิดจะก่อตั้งมูลนิธิซิมเพิลแพลน 1578 01:17:24,515 --> 01:17:29,228 เป็นอีกอย่างที่ซิมเพิลแพลนทําให้ผมได้โอบรับ 1579 01:17:29,312 --> 01:17:30,772 งานการกุศล 1580 01:17:32,106 --> 01:17:35,443 ทุกท่านครับ ผู้ได้รับรางวัลมนุษยธรรม อัลลัน วอเตอร์ส ปี 2012 1581 01:17:35,526 --> 01:17:36,611 (รางวัลจูโน ปี 2012) 1582 01:17:36,694 --> 01:17:38,112 โปรดต้อนรับซิมเพิลแพลน 1583 01:17:39,197 --> 01:17:40,698 เราอยากขอบคุณหลายสิ่ง 1584 01:17:40,782 --> 01:17:43,910 แต่ก่อนอื่นผมขอขอบคุณพ่อแม่ชัค 1585 01:17:43,993 --> 01:17:45,828 เราทําเรื่องนี้ไม่ได้แน่ถ้าไม่มีพวกคุณ 1586 01:17:45,912 --> 01:17:48,873 เราไม่รู้เลยว่ามันจะมีคุณค่าและชโลมใจเพียงใด 1587 01:17:48,956 --> 01:17:50,917 ที่ได้ลงมือช่วยเหลือและให้กลับคืนสู่สังคม 1588 01:17:51,000 --> 01:17:53,878 มูลนิธิของเรากลายเป็นส่วนสําคัญในตัวตนของเรา 1589 01:17:53,961 --> 01:17:55,963 ในฐานะวงและมนุษย์ 1590 01:17:56,047 --> 01:17:57,965 และเราตั้งใจจะให้เป็นเช่นนั้นต่อไป 1591 01:17:58,508 --> 01:18:00,176 ทําสีเลอะฉันซะแล้ว 1592 01:18:01,094 --> 01:18:03,221 วิเศษมากที่เราโชคดีขนาดนั้น 1593 01:18:03,638 --> 01:18:07,183 เราเคยเป็นเหล่าเด็กในฝูงชน แล้ววันหนึ่งเราก็ได้อยู่บนเวที 1594 01:18:07,266 --> 01:18:08,434 พวกคุณเป็นยังไงกันบ้าง 1595 01:18:08,518 --> 01:18:09,685 ชัค 1596 01:18:09,769 --> 01:18:11,646 - ให้ผมถ่ายไหม - ค่ะ ฉันสั่นไปหมด 1597 01:18:13,815 --> 01:18:15,983 ผมคิดว่าเราไม่เคยขาดหายความเชื่อมโยง 1598 01:18:16,067 --> 01:18:20,613 หรือลืมไปว่าเป็นแฟนของวงคุณมันเป็นยังไง 1599 01:18:20,696 --> 01:18:21,989 ขอบคุณที่บอกกันนะครับ 1600 01:18:22,073 --> 01:18:23,282 - ขอบคุณค่ะ - เข้มแข็งไว้นะ 1601 01:18:23,366 --> 01:18:24,784 - ขอบคุณค่ะ - คุณทําได้ 1602 01:18:24,867 --> 01:18:26,619 เป็นไงบ้าง ดีใจมากที่ได้เจอคุณ 1603 01:18:27,203 --> 01:18:29,330 - คุณเป็นไงบ้าง โอเคไหม - ค่ะ 1604 01:18:31,707 --> 01:18:33,334 - เป็นไงครับ - เธอร้องไห้ 1605 01:18:33,418 --> 01:18:35,503 อย่าร้อง เดี๋ยวผมจะร้องด้วย 1606 01:18:36,129 --> 01:18:38,423 มันเรื่องอะไรกันที่ร็อกสตาร์ 1607 01:18:38,506 --> 01:18:41,259 จะไม่สามารถคุยกับคนที่มาดูคอนเสิร์ตของเรา 1608 01:18:41,342 --> 01:18:45,138 ผมว่ามันเสแสร้งมาก เราไม่เห็นด้วยกับเรื่องนั้น 1609 01:18:45,221 --> 01:18:48,558 สําหรับผม ได้ไปใช้เวลา หนึ่งถึงสองชั่วโมงทุกการแสดง 1610 01:18:48,641 --> 01:18:50,977 แจกลายเซ็น พูดคุย และทําความรู้จักกับคนที่ชอบวงเรา 1611 01:18:51,060 --> 01:18:53,396 น่าจะเป็นส่วนที่ผมชอบที่สุด ของการเล่นคอนเสิร์ตแล้ว 1612 01:18:54,897 --> 01:18:58,109 ผมรู้สึกว่านั่นคือเหตุผลที่พวกเขา เชื่อมโยงกับคนมากมาย 1613 01:18:58,192 --> 01:19:00,653 พวกเขาทําให้คนเหล่านั้นนึกถึงตัวเอง 1614 01:19:00,736 --> 01:19:03,531 ผมเชื่อจริงๆ ว่าคนพวกนี้เป็นแบบนี้ 1615 01:19:03,614 --> 01:19:06,242 พวกเขารักสิ่งที่ตัวเองทํา และรักแฟนๆ 1616 01:19:08,244 --> 01:19:09,871 ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก 1617 01:19:09,954 --> 01:19:11,622 - จริงดิ ให้ผมเลือกเหรอ - ใช่ 1618 01:19:11,706 --> 01:19:12,748 - สวย ดีเลย - ขอบคุณ 1619 01:19:12,832 --> 01:19:15,460 - ขอบคุณครับที่มา ชมให้สนุก - คุณคือตํานาน 1620 01:19:17,044 --> 01:19:17,879 ตามสบายครับ 1621 01:19:17,962 --> 01:19:20,047 - โห ตลกมาก - ได้ละ 1622 01:19:20,465 --> 01:19:23,134 - ฉันจะร้องไห้ - โอเคไหมครับ 1623 01:19:23,468 --> 01:19:24,635 (เทคกิงวันฟอร์เดอะทีม) 1624 01:19:24,719 --> 01:19:26,012 - นั่น - โอเคไหมพวก 1625 01:19:26,971 --> 01:19:28,014 หวัดดี เราอยู่แอลเอ 1626 01:19:28,097 --> 01:19:29,390 หวัดดี เราอยู่แอลเอ 1627 01:19:29,474 --> 01:19:30,725 เรากําลังทําอัลบั้มที่ห้า 1628 01:19:30,808 --> 01:19:32,143 กําลังทําอัลบั้มที่ห้า 1629 01:19:32,226 --> 01:19:34,562 - มันไปได้สวยมาก - มันไปได้ดีมาก 1630 01:19:36,522 --> 01:19:38,649 มันเหมือนได้ย้อนวันวานกลับไปอัลบั้มแรกเลย 1631 01:19:39,358 --> 01:19:42,487 เราทุกคนไปอยู่กันที่บ้านชัค ไปสตูดิโอทุกวัน 1632 01:19:42,570 --> 01:19:45,448 ผมจําได้ว่าแต่งเพลง "บูม!" เป็นหนึ่งเพลงโปรดของผมเลย 1633 01:19:45,531 --> 01:19:48,743 เธอคือเพลงโปรดของฉัน เพลงที่ฉันร้องตามทุกครั้ง 1634 01:19:48,826 --> 01:19:51,662 เธอยังทําให้หัวใจคลุ้มคลั่งดวงน้อยๆ ของฉันร้อง 1635 01:19:51,746 --> 01:19:52,705 บูม! 1636 01:19:52,788 --> 01:19:54,499 บูม! 1637 01:19:54,582 --> 01:19:57,168 เพลงนั้นเชื่อมโยงกับความสัมพันธ์ของผมกับภรรยา 1638 01:19:57,251 --> 01:20:00,046 และความรู้สึกของผมหลังจากทั้งหมดที่ผ่านมา 1639 01:20:00,671 --> 01:20:01,714 ยังคลั่งรักเธอ 1640 01:20:01,797 --> 01:20:03,549 ทุกคนหมดไฟ 1641 01:20:03,633 --> 01:20:05,551 เธอกับฉันเราทําแบบของเรา 1642 01:20:05,635 --> 01:20:06,719 แบบของเรา 1643 01:20:06,802 --> 01:20:09,055 ความรักไม่มีวันหมดไป 1644 01:20:09,931 --> 01:20:11,891 ลูกๆ ผมก็รักเพลงนั้นเหมือนกัน บูม! 1645 01:20:11,974 --> 01:20:13,142 บูม! 1646 01:20:13,684 --> 01:20:14,685 (ฮาร์ดเดอร์แดนอิทลุคส์) 1647 01:20:14,769 --> 01:20:17,480 เรามาแล้ว เราอยู่แอลเอครับ 1648 01:20:17,563 --> 01:20:18,523 อาทิตย์ก่อนก็มา 1649 01:20:18,606 --> 01:20:20,066 - คุณพ่อ - ฉันร้องประสาน 1650 01:20:21,359 --> 01:20:22,944 จะมาที่สตูดิโอไหม 1651 01:20:23,027 --> 01:20:23,861 มาค่ะ 1652 01:20:29,367 --> 01:20:31,786 ตลกดี ผมเคยเป็นพนักงานล้างจาน ก่อนจะมาอยู่ในวง 1653 01:20:32,411 --> 01:20:33,663 ยากกว่าที่เห็นนะ 1654 01:20:35,540 --> 01:20:38,000 ทุกครั้งที่ฉันรู้สึกมีชีวิต... 1655 01:20:38,084 --> 01:20:41,295 เราเหนื่อย เราเอือมกับการอาย 1656 01:20:41,379 --> 01:20:44,549 ที่จะต้องฟังดูเหมือนซิมเพิลแพลน หรือคิดว่านั่นคือปัญหา 1657 01:20:44,966 --> 01:20:47,635 เราเลยพูดว่า "ช่างแม่ง เราจะโอบรับมัน 1658 01:20:47,718 --> 01:20:51,305 เราจะทําอัลบั้มที่เป็นซิมเพิลแพลนอย่างที่สุด" 1659 01:20:51,889 --> 01:20:52,890 ในอัลบั้มนี้ 1660 01:20:52,974 --> 01:20:55,810 ผมคิดว่าถึงเวลาที่ผมจะต้องก้าวเข้าสู่บทบาท 1661 01:20:55,893 --> 01:20:57,144 ในจุดที่มีความมั่นใจ 1662 01:20:57,520 --> 01:20:59,897 ขณะที่แต่ก่อนผมก็ทําเสมอ 1663 01:20:59,981 --> 01:21:03,067 แต่ผมรู้สึกว่าแม้แต่ตัวผมเองก็มองข้ามมันไป 1664 01:21:03,150 --> 01:21:05,861 ตอนนี้ผมมาถึงจุดในความสามารถของผม ที่จะบอกว่า 1665 01:21:05,945 --> 01:21:07,572 "ไม่ ฉันเป็นโปรดิวเซอร์อัลบั้มนี้เอง" 1666 01:21:09,282 --> 01:21:10,741 มาทํากันด้วยตัวพวกเราเอง 1667 01:21:11,826 --> 01:21:14,537 ผมว่ามันเป็นอัลบั้มโปรดของผมเลย เท่าที่เราเคยทํามา 1668 01:21:14,620 --> 01:21:17,290 เราไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น 1669 01:21:18,416 --> 01:21:21,294 (ปี 2020) 1670 01:21:23,671 --> 01:21:26,340 วันหนึ่งในเดือนกรกฎาคม ปี 2020 ผมได้รับสายจากชัค 1671 01:21:26,882 --> 01:21:30,428 เขาบอกว่า "เราต้องคุยกัน เราต้องให้ความสําคัญกับเรื่องบางอย่าง 1672 01:21:31,387 --> 01:21:32,722 มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น 1673 01:21:32,805 --> 01:21:34,348 ซึ่งเกี่ยวข้องกับเดวิด" 1674 01:21:34,432 --> 01:21:40,688 (มือเบสซิมเพิลแพลน ออกจากวงท่ามกลางกระแสข้อกล่าวหา) 1675 01:21:41,105 --> 01:21:42,023 คือมันก็... 1676 01:21:42,773 --> 01:21:46,193 ในหัวผมมีหลายอารมณ์เลย 1677 01:21:51,240 --> 01:21:52,533 ผมเสียใจมาก 1678 01:21:55,745 --> 01:21:58,247 มันยากมากที่จะยอมรับ 1679 01:22:01,500 --> 01:22:05,421 มันเป็นวิกฤตใหญ่ที่สุดที่เราเคยเจอมาเลย 1680 01:22:07,548 --> 01:22:11,427 ตอนนั้นเราต้องตัดสินใจให้เขาถอยออกจากวง 1681 01:22:12,553 --> 01:22:16,098 ผมก็เข้าใจในเหตุผลว่าอะไรจําเป็นที่จะต้องเกิดขึ้น 1682 01:22:16,599 --> 01:22:18,684 ซึ่งทําให้ผมเศร้ามากๆ 1683 01:22:19,852 --> 01:22:23,731 ก่อนหน้านั้นผมทัวร์กับเดวิด มาแทบจะตลอดชีวิตวัยผู้ใหญ่ 1684 01:22:23,814 --> 01:22:28,152 คนเราไม่สามารถปล่อยวางจากการทัวร์ 20 กว่าปี 1685 01:22:28,235 --> 01:22:29,612 โดยไม่เจ็บปวดอย่างรุนแรง 1686 01:22:31,864 --> 01:22:33,532 - คิดว่ามันปลอดภัยไหม - ทําเลย 1687 01:22:33,616 --> 01:22:36,118 - ระวังนะชาร์ลส์ ฉันไม่อยากตก - ไป 1688 01:22:37,119 --> 01:22:40,873 มันเป็นเหตุการณ์ชอกช้ําสําหรับทุกคน และผมว่ามันเป็นเรื่องสะเทือนใจ 1689 01:22:40,956 --> 01:22:45,503 มันทําให้เราอยากเป็นตัวเองในแบบที่ดีที่สุด 1690 01:22:45,878 --> 01:22:48,297 และทําให้คอนเสิร์ตของเรา 1691 01:22:48,381 --> 01:22:51,592 รวมถึงทุกอย่างเกี่ยวกับวงนี้ เป็นพื้นที่ปลอดภัย 1692 01:23:41,225 --> 01:23:42,435 สวยงามมาก 1693 01:23:52,486 --> 01:23:56,574 พวกเราจริงจังมากว่าวงคืออะไร 1694 01:23:56,657 --> 01:23:58,576 และวงต้องทําอะไร 1695 01:23:58,993 --> 01:24:02,371 แต่ไม่ใช่ในเชิงส่วนตัวหรือในตัวคน 1696 01:24:03,914 --> 01:24:06,542 พ่อคิดถึงลูกมากเลย 1697 01:24:20,222 --> 01:24:21,640 สวยมากเลยเนอะ 1698 01:24:22,308 --> 01:24:24,435 สนุกดีเวลาคนทุ่มทรัพยากรมากมาย 1699 01:24:24,518 --> 01:24:26,395 ไปกับการสร้างสิ่งที่วิเศษมาก 1700 01:24:26,812 --> 01:24:29,940 ตอนที่เราเริ่มตั้งวง เราเหมือนแต่งงานกันเองในแบบแปลกๆ 1701 01:24:30,024 --> 01:24:31,317 และกับอาชีพนี้ด้วย 1702 01:24:31,817 --> 01:24:33,986 และขณะที่เราไปสร้างชีวิตภายนอก 1703 01:24:34,069 --> 01:24:37,323 เมื่อเรามีความรับผิดชอบใหญ่หลวงอย่างมีลูก ลูกคือทุกอย่าง 1704 01:24:37,406 --> 01:24:40,868 เดี๋ยวนี้ผมไม่อยากไปทัวร์มากเท่าเดิมแล้ว เพราะผมไม่อยากหายไปมากเกินไป 1705 01:24:44,121 --> 01:24:47,291 ผมเคยเห็นตัวเองเป็นคนที่เดินสายทัวร์อยู่เสมอ 1706 01:24:47,750 --> 01:24:50,336 แต่ก่อนผมไปทัวร์กับวง และบางทีผมก็กลับบ้าน 1707 01:24:51,086 --> 01:24:53,631 ตอนนี้ผมเป็นสามีและเป็นพ่อ 1708 01:24:53,714 --> 01:24:56,717 ผมรักที่ได้อยู่บ้าน และบางครั้งก็ไปทัวร์ 1709 01:24:57,510 --> 01:25:00,221 ลูกชอบไปทัวร์ไหม ชอบจังหวะของมันไหม 1710 01:25:00,304 --> 01:25:02,431 - ลูกชอบเนอะ - ชอบค่ะ 1711 01:25:02,515 --> 01:25:04,266 พ่อดีใจมากที่ลูกมาด้วย 1712 01:25:04,350 --> 01:25:07,520 มาด้วยกันทําให้ทริปนี้ดีกว่ามากเลย 1713 01:25:07,603 --> 01:25:09,814 แทนที่จะต้องวิดีโอคอลกัน ลูกอยู่ที่นี่ด้วย 1714 01:25:09,897 --> 01:25:12,525 มันเปลี่ยนทุกอย่างเลย 1715 01:25:13,484 --> 01:25:15,319 การเป็นพ่อคนสร้างแรงบันดาลใจให้ผม 1716 01:25:15,402 --> 01:25:18,656 ให้เป็นสมาชิกที่ดีขึ้นของวงซิมเพิลแพลน 1717 01:25:18,739 --> 01:25:21,116 ให้เป็นคนที่ทํางานหนักขึ้น 1718 01:25:21,492 --> 01:25:23,702 และให้เป็นมนุษย์ที่ดีขึ้น 1719 01:25:29,708 --> 01:25:30,793 ขอบคุณครับ 1720 01:25:30,876 --> 01:25:34,255 เราก้าวจากเป็นวงเล็กๆ ในห้องใต้ดิน 1721 01:25:34,338 --> 01:25:36,590 ไปอยู่จุดที่คนเริ่มรู้จักเรา 1722 01:25:36,674 --> 01:25:39,802 ก่อนหน้านี้ผมเคยเป็นคนขี้อายมากๆ มากๆ 1723 01:25:39,885 --> 01:25:42,304 ตอนนี้ผมแค่ขี้อาย 1724 01:25:44,682 --> 01:25:48,894 ผมมักจะรับรู้ว่า "วงดังมาก" 1725 01:25:48,978 --> 01:25:50,437 ส่วนผมไม่เป็นที่รู้จักเลย 1726 01:25:50,521 --> 01:25:53,440 ทุกวันนี้ก็ยังมีที่ผมไปร้านกาแฟกับปิแอร์ 1727 01:25:53,524 --> 01:25:54,817 แล้วคนจําเขาได้ 1728 01:25:54,900 --> 01:25:56,652 ส่วนผมเป็นคนถ่ายรูป 1729 01:25:56,735 --> 01:25:59,864 คนมองไม่เห็น ซึ่งไม่เป็นไร ทําให้ผมขํา 1730 01:25:59,947 --> 01:26:01,907 (ซิมเพิลแพลน ยอดขายแปดล้านแผ่นทั่วโลก) 1731 01:26:02,575 --> 01:26:04,118 ชัครายงานสถิติให้ผม 1732 01:26:04,201 --> 01:26:07,997 เขาบอกว่าเราเล่น 234 คอนเสิร์ต ในช่วงสองปีที่ผ่านมา 1733 01:26:10,165 --> 01:26:12,793 นั่นมันระห่ํามาก บ้าไปแล้ว 1734 01:26:12,877 --> 01:26:15,129 แล้วจัดการชีวิตส่วนตัวยังไงเนี่ย 1735 01:26:15,212 --> 01:26:17,840 เราเปล่าเลย มันเป็นไปไม่ได้ มันยากมาก 1736 01:26:17,923 --> 01:26:22,094 แต่ชีวิตครอบครัว ชีวิตส่วนตัว การอยู่ในวง 1737 01:26:22,177 --> 01:26:24,054 มันเป็นชีวิตที่แปลกมาก 1738 01:26:25,264 --> 01:26:28,434 เราเล่นคอนเสิร์ตบ้าระห่ําเหล่านั้น 1739 01:26:28,893 --> 01:26:31,645 แล้วเราก็กลับบ้านมา เป็นพ่อที่อยู่บ้าน 1740 01:26:39,570 --> 01:26:42,656 - หวัดดีฮะ - ไง ลอนดอน เป็นไงบ้างลูก 1741 01:26:43,240 --> 01:26:44,366 - ดีฮะ - ดูสิ 1742 01:26:44,450 --> 01:26:46,493 (ลอนดอน) 1743 01:26:46,577 --> 01:26:47,912 น่ารักใช่ไหมล่ะ 1744 01:26:47,995 --> 01:26:49,663 รูปลูกทั้งหมดเลย 1745 01:26:49,747 --> 01:26:53,000 ผมคิดว่ามันสําคัญสําหรับเขา เหมือนว่า "พ่อคิดถึงลูกนะ 1746 01:26:53,083 --> 01:26:55,586 ถึงพ่อจะไม่อยู่ตรงนั้น ลูกอยู่ในใจพ่อเสมอ" 1747 01:26:56,128 --> 01:26:58,923 แล้วผมก็โทรพ่อแม่ตัวเองทุกคืน 1748 01:26:59,006 --> 01:27:01,467 ผมเพิ่งถึงโรงแรมครับ อยากบอกราตรีสวัสดิ์ 1749 01:27:01,550 --> 01:27:03,928 ตอนที่ซิมเพิลแพลนเริ่มต้นขึ้น 1750 01:27:04,011 --> 01:27:06,055 ชัคต้องวางมือจากบางอย่าง 1751 01:27:06,138 --> 01:27:09,308 ที่สําคัญกว่าในกรณีของผม 1752 01:27:09,391 --> 01:27:11,018 เพราะตอนนั้นเขากําลังจะเรียนนิติศาสตร์ 1753 01:27:11,101 --> 01:27:13,479 ผมคิดว่าชัคต้องเผชิญกับความจริงที่ว่า 1754 01:27:13,562 --> 01:27:17,775 "พ่อแม่ไม่เข้าใจฉัน พวกเขาไม่เข้าใจว่าฉันอยากทําอะไร" 1755 01:27:17,858 --> 01:27:20,945 ความฝันนั้นยิ่งใหญ่มาก 1756 01:27:21,028 --> 01:27:24,907 จนบดบังอย่างอื่นในชีวิตเขาหมดเลย 1757 01:27:24,990 --> 01:27:27,159 "ผมอยากลาออก ผมอยากอยู่ในวงร็อก" 1758 01:27:28,118 --> 01:27:31,121 ผมเข้าใจ ในโลกของพ่อ มันเป็นไปไม่ได้ 1759 01:27:32,081 --> 01:27:35,876 ผมว่าพ่อไม่อยากให้ผมทําชีวิตตัวเองพัง 1760 01:27:37,503 --> 01:27:40,255 ชาร์ลส์จะขึ้นมาข้างบนเพื่อทําการบ้าน 1761 01:27:40,339 --> 01:27:42,633 แล้วก็จะบอกว่า "ผมจะลาออกจากโรงเรียน" 1762 01:27:42,716 --> 01:27:44,385 "ไม่ ชาร์ลส์ ไม่ได้" 1763 01:27:44,468 --> 01:27:46,762 เขาอธิบายว่าดนตรีคือสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ 1764 01:27:47,805 --> 01:27:50,891 ผมจําได้ว่าเซบาสเตียนอยากเรียนวิศวกรรม 1765 01:27:50,975 --> 01:27:53,560 เจฟฟ์เรียนโรงเรียนคอนเซอร์วาทอรีดนตรีคลาสสิก 1766 01:27:53,644 --> 01:27:57,106 ที่บ้าน ผมเป็นคนที่สนับสนุนพวกเขา 1767 01:27:57,189 --> 01:28:00,693 ผมแอบรู้สึกผิดกับพ่อแม่คนอื่นๆ เล็กน้อย 1768 01:28:01,235 --> 01:28:02,403 เขาทําเพลงที่สวยงาม 1769 01:28:04,196 --> 01:28:07,282 และเนื้อเพลงก็โดนใจ 1770 01:28:07,366 --> 01:28:08,617 (เรอัล บูวิเยร์ พ่อของปิแอร์) 1771 01:28:08,701 --> 01:28:11,036 ไม่ใช่แค่กับผม แต่คนอื่นๆ อีกมากเช่นกัน 1772 01:28:13,122 --> 01:28:14,039 นั่นแหละครับ 1773 01:28:14,123 --> 01:28:16,959 พ่อผมเป็นแฟนตัวยงที่สุดแล้วของซิมเพิลแพลน 1774 01:28:17,042 --> 01:28:19,503 แม่ผมถึงกับต้องให้พ่อเลิกเอาทุกอย่างไปเคลือบ 1775 01:28:19,586 --> 01:28:21,630 ทุกบทความหรือทุกอย่างที่พ่อเจอ 1776 01:28:21,714 --> 01:28:25,759 มีหิ้งของผมจริงๆ อยู่ตรงทางเดินและตรงบันได 1777 01:28:26,552 --> 01:28:28,303 ผมคิดถึงพ่อระหว่างเพลง "สมบูรณ์แบบ" 1778 01:28:28,387 --> 01:28:31,598 ผมอยากให้พ่อได้เห็นเรื่องราวทั้งหมดนี้ 1779 01:28:32,141 --> 01:28:35,269 ผมรู้สึกเหมือนว่าพ่อยังอยู่ตรงนั้นสักที่ 1780 01:28:36,645 --> 01:28:39,023 เราต้องฟูมฟักความฝันของลูกเรา 1781 01:28:39,106 --> 01:28:41,316 เพื่อดูว่ามันจะพาพวกเขาไปที่ไหน 1782 01:28:42,234 --> 01:28:45,362 ผมทําให้พ่อแม่ต้องเครียดหนัก 1783 01:28:47,781 --> 01:28:51,160 มันนําไปสู่หนึ่งเพลงที่สําคัญที่สุดที่เราเคยแต่งมา 1784 01:29:08,093 --> 01:29:10,971 พ่อครับ ดูผมสิ 1785 01:29:11,472 --> 01:29:13,390 มองย้อนกลับไปและบอกผมที 1786 01:29:13,474 --> 01:29:18,062 ผมเติบโตขึ้นตามที่ตั้งใจไว้หรือเปล่า 1787 01:29:19,646 --> 01:29:22,941 - คิดไหมว่า - ผมมัวเสียเวลา 1788 01:29:23,442 --> 01:29:25,736 ทําในสิ่งที่ผมอยากทํา 1789 01:29:25,819 --> 01:29:30,699 แต่มันเจ็บปวดเมื่อคุณไม่เห็นชอบในสิ่งที่ผมทํา 1790 01:29:31,784 --> 01:29:35,329 ตอนนี้ผมพยายามอย่างหนักที่จะทําให้สําเร็จ 1791 01:29:35,412 --> 01:29:41,210 ผมแค่อยากทําให้คุณภูมิใจ 1792 01:29:41,293 --> 01:29:45,214 ผมไม่มีวันดีพอสําหรับคุณ 1793 01:29:45,297 --> 01:29:49,968 ไม่อาจแสร้งทําเป็นว่าผมโอเค 1794 01:29:50,302 --> 01:29:53,055 และคุณเปลี่ยนผมไม่ได้ 1795 01:29:53,138 --> 01:29:55,682 เพราะเราสูญเสียทุกสิ่ง 1796 01:29:56,183 --> 01:29:58,769 ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ตลอดไป 1797 01:29:58,852 --> 01:30:04,817 ผมขอโทษ ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 1798 01:30:05,192 --> 01:30:08,028 ตอนนี้สายเกินไป 1799 01:30:08,112 --> 01:30:10,405 และเราไม่อาจย้อนเวลา 1800 01:30:10,489 --> 01:30:16,870 ผมขอโทษ ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 1801 01:30:16,954 --> 01:30:21,333 ทุกคนส่งเสียงหน่อย! 1802 01:30:22,417 --> 01:30:25,462 เพราะเราสูญเสียทุกสิ่ง 1803 01:30:25,546 --> 01:30:28,257 ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ตลอดไป 1804 01:30:28,340 --> 01:30:34,263 ผมขอโทษ ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 1805 01:30:34,346 --> 01:30:36,807 ตอนนี้สายเกินไป 1806 01:30:37,307 --> 01:30:39,601 และเราไม่อาจย้อนเวลา 1807 01:30:39,685 --> 01:30:45,691 ผมขอโทษ ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 1808 01:30:46,275 --> 01:30:49,236 เพราะเราสูญเสียทุกสิ่ง 1809 01:30:49,319 --> 01:30:51,905 ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ตลอดไป 1810 01:30:51,989 --> 01:30:57,995 ผมขอโทษ ผมไม่สามารถสมบูรณ์แบบ 1811 01:30:58,078 --> 01:31:00,664 ตอนนี้สายเกินไป 1812 01:31:01,248 --> 01:31:03,500 และเราไม่อาจย้อนเวลา 1813 01:31:03,584 --> 01:31:09,047 ผมขอโทษ ผมไม่สามารถ... 1814 01:31:09,965 --> 01:31:12,342 สมบูรณ์แบบ 1815 01:31:14,052 --> 01:31:16,680 นี่คือการซ้อมครั้งแรกของเรา สําหรับเพลงที่ชื่อว่า "สมบูรณ์แบบ" 1816 01:31:16,763 --> 01:31:18,932 และอย่างที่เห็น มันยังไม่สมบูรณ์แบบ 1817 01:31:19,391 --> 01:31:20,893 นี่คือห้องใต้ดินบ้านผม 1818 01:31:21,476 --> 01:31:25,397 เราซ้อมกันมาสิบปีแล้ว ในวงนี้ก็น่าจะสามปีได้ 1819 01:31:25,898 --> 01:31:27,065 และพ่อแม่ผมเกลียดมัน 1820 01:31:27,524 --> 01:31:29,234 เราต้องทํางานต่อแล้ว เชิญออกไปได้ 1821 01:31:29,318 --> 01:31:30,611 ปิดท้ายได้ดี 1822 01:31:31,069 --> 01:31:32,404 ทัวร์กันต่อนะพวกเรา 1823 01:31:39,077 --> 01:31:40,704 (เมื่อครั้งเยาว์วัย) 1824 01:31:40,787 --> 01:31:42,664 (ซิมเพิลแพลน) 1825 01:31:43,665 --> 01:31:45,292 (ลาสเวกัส เนวาดา) 1826 01:31:45,375 --> 01:31:50,672 ซิมเพิลแพลน ซิมเพิลแพลน! 1827 01:31:57,054 --> 01:31:59,056 เราซึ้งใจมากที่ได้มาที่นี่ 1828 01:31:59,139 --> 01:32:00,015 เอาละ 1829 01:32:00,098 --> 01:32:04,311 เพราะว่ามีช่วงเวลาที่เราไม่รู้จะมีที่ทางยังไง 1830 01:32:04,394 --> 01:32:07,898 และเราเจอบ้านในดนตรีนี้และชุมชนดนตรีแห่งนี้ 1831 01:32:10,984 --> 01:32:13,278 และผมไม่รู้ว่าคุณมาจากไหน 1832 01:32:13,362 --> 01:32:16,365 คุณต้องเดินทางมาไกลแค่ไหนเพื่อมาที่นี่ในวันนี้ 1833 01:32:16,949 --> 01:32:20,202 แต่ผมบอกได้อย่างนึง ที่นี่ตรงนี้ 1834 01:32:20,285 --> 01:32:22,287 พวกคุณทุกคน พวกเราทุกคน 1835 01:32:22,371 --> 01:32:25,207 นี่คือที่ของพวกเรา 1836 01:32:33,257 --> 01:32:35,342 ฉันมองกระจกมองหลัง 1837 01:32:35,926 --> 01:32:38,011 ทุกอย่างดูเหมือนเดิม 1838 01:32:38,428 --> 01:32:41,056 ไม่มีอะไรนอกจากไฟถนนแตกๆ 1839 01:32:41,139 --> 01:32:43,684 และฉันแค่พยายามจะหลบหนี 1840 01:32:44,893 --> 01:32:47,437 เพราะมันรู้สึกเหมือนบ้าน 1841 01:32:48,689 --> 01:32:50,983 ฉันพบเจอเหตุผล 1842 01:32:51,066 --> 01:32:53,902 แล้วทันใดนั้นฉันก็ไม่เดียวดายนัก 1843 01:32:53,986 --> 01:32:56,113 ในที่สุดฉันก็ได้หายใจ 1844 01:32:56,196 --> 01:32:59,157 อย่างที่ไม่เคยทําได้ด้วยตัวเอง 1845 01:32:59,241 --> 01:33:01,827 เริ่มนับถอยหลัง ลุยกันเลย 1846 01:33:01,910 --> 01:33:06,164 แผดร้องเพลงโปรดให้สุดเสียง 1847 01:33:07,124 --> 01:33:09,710 เพราะนี่คือที่ของฉัน 1848 01:33:12,254 --> 01:33:14,548 นี่คือที่ของฉัน 1849 01:33:14,631 --> 01:33:17,301 ซิมเพิลแพลน: เหล่าเด็กในฝูงชน 1850 01:34:37,839 --> 01:34:39,841 คําบรรยายโดย ดอม กัณฑ์พินิจชา 1851 01:34:39,925 --> 01:34:41,927 ผู้ตรวจสอบงานแปล ลลวรรณ 1852 01:34:42,305 --> 01:35:42,682