Moana

1 00:00:00,630 --> 00:00:02,630 พวกลูกหมาป่าได้ลงใต้ไปแล้ว 2 00:00:02,630 --> 00:00:04,760 แดนเหนือพร้อมแล้วที่จะถูกยึด 3 00:00:04,780 --> 00:00:08,200 เจ้าจงนำเรือลำหนึ่งไปปล้น หมู่บ้านชาวประมงที่อ่างหินผา 4 00:00:08,200 --> 00:00:10,850 - ให้ข้าไปสู้กับคนจับปลา? - ระวังแหด้วยหละ 5 00:00:11,320 --> 00:00:13,360 - เจ้าเด็กน้อย - เจ้าต้องการอะไร? 6 00:00:13,390 --> 00:00:14,860 เจ้าชื่อ อาร์รี? 7 00:00:14,890 --> 00:00:16,790 เด็กน้อยจะได้มีเพื่อน 8 00:00:16,830 --> 00:00:19,200 ชายคนนี้เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้เป็น จาเคน ฮาการ์ 9 00:00:19,230 --> 00:00:20,960 มันเป็นเหมือนเดิมทุกคืน 10 00:00:21,000 --> 00:00:23,930 ข้าวิ่งผ่านป่าศักดิ์สิทธิ์อันกว้างใหญ่ 11 00:00:23,970 --> 00:00:25,740 มันเป็นเพียงความฝัน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น 12 00:00:25,770 --> 00:00:27,940 ความฝันข้าแตกต่าง ของข้ามันเป็นความจริง 13 00:00:27,970 --> 00:00:31,370 ข้าเห็นอะไรบางอย่างเอาตัวเด็กไป 14 00:00:31,410 --> 00:00:34,940 คนเถื่อนรับใช้เทพที่โหดร้ายกว่าของเรา 15 00:00:34,980 --> 00:00:37,550 เตรียมม้าให้พร้อม เราจะไปเมื่อฟ้าสาง 16 00:00:37,580 --> 00:00:40,170 เซอร์ซีอวยยศอัศวินให้เจ้า ก่อนหรือหลัง 17 00:00:40,200 --> 00:00:41,580 พาเจ้าขึ้นเตียงกันหละ? 18 00:00:41,590 --> 00:00:44,020 - ไม่มีอะไรจะพูดหรือไง? - เมตตา เมตตาข้าด้วย นายท่าน 19 00:00:44,050 --> 00:00:47,460 ข้าต้องการรู้ทุกอย่าง ที่เซอร์ซีทำ และเจ้าต้องบอกข้า 20 00:00:47,490 --> 00:00:48,920 ขอรับ นายท่าน ข้าจะทำ 21 00:00:48,960 --> 00:00:50,890 เด็กน้อย! ช่วยเราด้วย 22 00:00:52,200 --> 00:00:54,000 รวบรวมคนที่รอดชีวิตมา 23 00:00:54,030 --> 00:00:56,030 เราจะพาพวกมันกลับไปที่ฮาร์เรนฮอล 24 00:00:56,070 --> 00:00:58,740 เด็กคนนี้คือผู้หญิง ที่แต่งเป็นชาย 25 00:00:58,770 --> 00:01:01,240 เอาตัวนักโทษพวกนี้ไปทำงาน พานางมา 26 00:01:01,270 --> 00:01:03,070 ข้าต้องการเด็กถือถ้วยคนใหม่ 27 00:01:03,110 --> 00:01:05,480 ข้าจะให้เวลาเจ้า ไปคิดคืนนึง 28 00:01:05,510 --> 00:01:06,580 มิเช่นนั้น ข้าจะขยี้เจ้า 29 00:01:06,610 --> 00:01:08,580 จงมองดูบาปของท่าน ลอร์ดเรนลี่ 30 00:01:08,610 --> 00:01:10,950 ราตรีนั้นมืดมิดและน่าสพรึงกลัว 31 00:01:10,980 --> 00:01:14,420 ข้าขอรับรองนาง คนของนางและมังกรของนาง 32 00:01:16,090 --> 00:01:17,920 ด้วยหัวของเราละกัน 33 00:01:17,960 --> 00:01:20,860 ขอต้อนรับสู่เมืองคาร์ธ นายหญิง 34 00:01:20,890 --> 00:01:22,890 หวังว่าเจ้าจะคงยังไม่ลืม กลเม็ดการลักลอบขนของ 35 00:01:22,930 --> 00:01:25,430 - ให้ข้าขนอะไรขึ้นฝั่ง? - สตรีเพลิง 36 00:01:25,460 --> 00:01:27,800 ห้ามให้ใครล่วงรู้ และเราจะไม่พูดถึงมันอีก 37 00:01:27,830 --> 00:01:31,070 38 00:01:31,100 --> 00:01:34,000 39 00:01:41,910 --> 00:01:44,450 40 00:01:44,470 --> 00:01:48,470 เกมส์บัลลังก์ : วิญญาณแห่งฮาร์เรนฮอล 41 00:01:48,500 --> 00:01:52,500 42 00:01:52,520 --> 00:03:27,250 43 00:03:30,080 --> 00:03:32,980 44 00:03:34,000 --> 00:03:40,074 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=- 45 00:03:43,800 --> 00:03:46,600 - ท่านสาบาน? - ข้าเป็นแม่เค้า 46 00:03:47,830 --> 00:03:51,270 ลูกชายข้าไม่ได้สนใจบัลลังก์เหล็ก 47 00:03:56,910 --> 00:03:59,950 ถ้าเช่นนั้นก็ไม่มีเหตุผล ที่เราจะต้องเป็นศัตรูกัน 48 00:03:59,980 --> 00:04:02,680 ลูกชายท่านจะเรียกตัวเองว่า กษัตริย์แห่งทิศเหนือก็ได้ 49 00:04:02,720 --> 00:04:06,250 ตระกูลสารค์คจะได้ครองดินแดน เหนือคูน้ำเคลลินทั้งหมด 50 00:04:06,290 --> 00:04:08,390 ถ้าหากเขาสาบานว่าจะภักดีต่อข้า 51 00:04:08,420 --> 00:04:09,720 ให้เขาสาบานว่าอย่างไร? 52 00:04:09,760 --> 00:04:12,530 เช่นเดียวกับที่ เน็ต สตาร์คสาบาน ต่อโรเบิร์ต เมื่อ 18 ปีก่อน 53 00:04:14,660 --> 00:04:18,300 แคท มิตรภาพของพวกเรา จะรวมอาณาจักรเข้าด้วย 54 00:04:22,940 --> 00:04:25,440 แล้วลูกชายข้าจะได้อะไรละ 55 00:04:25,470 --> 00:04:28,610 ในเช้าวันรุ่งขึ้น ข้าจะบดขยี้กองทัพพี่ชายข้า 56 00:04:28,640 --> 00:04:30,110 หลังจากนั้น 57 00:04:30,150 --> 00:04:32,550 บาราธอนกับสตาร์ค จะสู้ 58 00:04:32,580 --> 00:04:34,420 ศัตรูร่วมกัน 59 00:04:34,450 --> 00:04:36,720 เหมือนที่เคยทำ หลายครั้งที่ผ่านมา 60 00:04:42,890 --> 00:04:46,200 เราสองตระกูล มีมิตรภาพที่ดีต่อกันเสมอ 61 00:04:46,230 --> 00:04:50,030 ซึ่งเป็นสิ่งที่ข้าขอให้ท่าน ทบทวนการต่อสู้นี้ 62 00:04:50,070 --> 00:04:51,670 เจรจาสงบศึก กับพี่ชายท่านเสีย 63 00:04:51,700 --> 00:04:54,440 เจรจาสงบศึกกับแสตนนิส?? 64 00:04:54,470 --> 00:04:56,240 ท่านก็ได้ยินที่เขาพูด 65 00:04:56,270 --> 00:04:59,240 เถียงกับลมยังง่ายกว่า 66 00:05:01,010 --> 00:05:03,780 โปรดนำเสนอของข้า ไปบอกลูกชายท่าน 67 00:05:03,810 --> 00:05:06,110 ข้าเชื่อว่าเราเป็นพันธมิตรที่แท้จริง 68 00:05:06,150 --> 00:05:07,780 ข้าหวังว่าเขาจะคิดเช่นนั้น 69 00:05:07,820 --> 00:05:10,680 พวกเราจะยุติสงครามนี้ด้วยกัน ภายในสองสัปดาห์ 70 00:05:10,720 --> 00:05:12,050 71 00:05:12,090 --> 00:05:14,560 72 00:05:16,260 --> 00:05:18,290 73 00:05:18,330 --> 00:05:21,500 74 00:05:25,540 --> 00:05:27,670 ไม่! 75 00:05:30,870 --> 00:05:33,510 - ไม่นะ - ทหาร: ตามข้ามา! 76 00:05:36,340 --> 00:05:39,480 - แกต้องตาย - ด..เดี๋ยว ไม่นะ ไม่ใช่นาง 77 00:05:39,480 --> 00:05:41,250 78 00:05:50,790 --> 00:05:54,160 - แก- - ไม่ นะ 79 00:06:11,810 --> 00:06:14,520 80 00:06:23,530 --> 00:06:26,330 เราต้องรีบหนี 81 00:06:26,360 --> 00:06:28,660 พวกนั้นจะแขวนคอเจ้า 82 00:06:28,700 --> 00:06:31,800 - ทหาร: ในเต้นท์ของกษัตริย์ ไปเร็ว! - เดี๋ยวนี้! 83 00:06:31,830 --> 00:06:34,870 ข้าจะไม่ทิ้งเค้า 84 00:06:36,100 --> 00:06:39,270 แต่เจ้าจะไม่สามารถแก้แค้นให้เค้าได้ หากเจ้าตาย 85 00:06:40,310 --> 00:06:42,540 ทหาร: อยู่ทางนั้น, เร็วเข้า! 86 00:06:42,580 --> 00:06:44,810 ไม่ใช่ทางนั้น 87 00:06:56,930 --> 00:06:59,800 88 00:07:18,720 --> 00:07:21,120 เราต้องกลับบ้าน 89 00:07:21,150 --> 00:07:24,150 - โลราส - ท่านลอร์ด ท่านหญิง 90 00:07:24,190 --> 00:07:25,690 ออกไป 91 00:07:25,720 --> 00:07:27,890 แสตนนิสกำลังจะมาถึง ในไม่ช้า 92 00:07:27,930 --> 00:07:30,690 เมื่อพวกเขามาถึง เหล่าทหารของเราจะไปรวมกับเขา 93 00:07:30,730 --> 00:07:32,930 สหายเก่าของท่าน จะสู้เพื่อประโยชน์ 94 00:07:32,960 --> 00:07:35,470 ในการส่งท่าน ให้กับกษัตริย์ของพวกเขา 95 00:07:35,500 --> 00:07:37,370 และเจ้าต้องการ เพื่อเป็นประโยชน์แก่ตัวเจ้าเอง 96 00:07:37,400 --> 00:07:40,800 ท่านอาจไม่ได้สังเกต ว่าเป็นข้าที่พูดกับท่าน 97 00:07:40,840 --> 00:07:43,010 - หาใช่สแตนนิส - ไม่มีเวลาแล้ว 98 00:07:43,040 --> 00:07:44,510 จงขี่ม้ากลับไปยัง ไฮการ์เดน น้องข้า 99 00:07:44,540 --> 00:07:46,610 ข้าไม่หนีพวกสแตนนิส 100 00:07:46,650 --> 00:07:47,880 บริแอนน์แห่งทาร์ธ เป็นผู้สังหารเรนลี่ย์ 101 00:07:47,910 --> 00:07:51,220 ข้าไม่เชื่อ และเจ้าก็ไม่เชื่อ 102 00:07:52,390 --> 00:07:55,320 หากกษัตริย์ของเราตาย ฝ่ายใดได้ประโยชน์สูงสุด? 103 00:07:55,350 --> 00:07:57,320 สแตนนิช 104 00:07:57,360 --> 00:07:59,260 ข้าจะใช้ดาบของข้า ทวงความชอบธรรม 105 00:07:59,290 --> 00:08:01,560 เจ้าอยู่นี่ไม่ได้ 106 00:08:01,590 --> 00:08:04,230 เค้านั้นคือ กษัติริย์ที่แท้จริง 107 00:08:04,260 --> 00:08:06,560 และดีงาม 108 00:08:06,600 --> 00:08:08,430 ลิตเติลฟิงเกอร์: บอกข้า เซอร์โลราส 109 00:08:08,470 --> 00:08:11,070 อะไรคือยอดปราถนาของท่าน ในโลกนี้ 110 00:08:11,100 --> 00:08:12,940 ล้างแค้น 111 00:08:12,970 --> 00:08:15,610 ข้าเห็นว่า เป็นแรงจูงใจที่บริสุทธิ์ 112 00:08:15,640 --> 00:08:19,180 แต่ท่านยังไม่มีโอกาส ที่จะมุ่งดาบไปยังสแตนนิส 113 00:08:19,210 --> 00:08:20,780 ไม่ใช่วันนี้. 114 00:08:20,810 --> 00:08:23,010 ท่านจะถูกตัดออกเป็นชิ้นๆก่อนที่ เค้าจะจัดทัพบนพื้นดิน 115 00:08:23,050 --> 00:08:25,280 หากนั่นคือความชอบธรรม ที่ท่านหมายถึง 116 00:08:25,320 --> 00:08:26,750 ท่านจงไตร่ตรองดู 117 00:08:26,780 --> 00:08:29,280 เจ้าแก้แค้นไม่ได้ หากอยู่ในสุสาน 118 00:08:31,050 --> 00:08:33,390 เตรียมม้าเถอะ 119 00:08:35,530 --> 00:08:37,590 ได้โปรด 120 00:09:05,990 --> 00:09:07,490 เค้าช่างสง่า 121 00:09:07,530 --> 00:09:10,060 ใช่แล้วพะยะค่ะ ฝ่าบาท 122 00:09:10,100 --> 00:09:12,230 "ฝ่าบาท" 123 00:09:13,870 --> 00:09:16,170 เรียกตัวเองว่ากษัตริย์ ใช่จะทำให้เจ้าเป็นกษัตริย์ 124 00:09:16,200 --> 00:09:19,500 และหากเรนลี่ย์ไม่ใช่ราชา ข้าก็ไม่ใช่ราชินี 125 00:09:21,040 --> 00:09:22,940 แล้วท่านอยากเป็นหรือไม่? 126 00:09:22,970 --> 00:09:25,080 ไม่ 127 00:09:26,280 --> 00:09:28,910 ข้าอยากเป็น ยอด ราชินี 128 00:09:38,190 --> 00:09:40,430 129 00:09:40,460 --> 00:09:42,730 ถุกฆ่า? โดยใครกัน 130 00:09:42,760 --> 00:09:44,330 ไทเรียน: มีหลายกระแส 131 00:09:44,360 --> 00:09:47,070 ส่วนใหญ่บอกว่าอาจจะ เกี่ยวพันกับแคททีรีน สตาร์ค 132 00:09:47,100 --> 00:09:48,870 งั้นเหรอ? ใครบอก? 133 00:09:48,900 --> 00:09:51,070 บ้างกล่าวว่า เป็นหนึ่งในคิงส์การ์ดของเขา 134 00:09:51,100 --> 00:09:54,010 หรือบางคนบอกว่า เป็นฝ่ายสแตนนิชเองที่ลงมือ 135 00:09:54,040 --> 00:09:56,010 หลังจากการเจรจา อันไม่น่าพอใจ 136 00:09:56,040 --> 00:09:58,080 ไม่ว่าใครก็ตามที่ทำ ข้าขอขอบคุณ 137 00:09:58,110 --> 00:09:59,540 ไม่เหมือนที่แวริสบอก 138 00:09:59,580 --> 00:10:02,210 เขาบอกว่ากองทัพของเรนลี่ย์ จะระดมพลเพื่อช่วยสแตนนิช 139 00:10:02,250 --> 00:10:06,180 สิ่งนี้จะทำให้สแตนนิชแข็งแกร่ง เหนือกองทัพอื่นใดในแผ่นดินและน่านน้ำ 140 00:10:06,220 --> 00:10:08,720 ลิตเติลฟิงเกอร์บอกว่า เรามีเงินให้เขาใช้มากกว่าถึงสามเท่า 141 00:10:08,750 --> 00:10:11,590 และข้าว่าท่านพ่อเลี้ยงดูเจ้า ให้นับถืออำนาจของเงินมากเกินไป 142 00:10:11,620 --> 00:10:13,990 สแตนนิส บาราธรอน จะเข้าบุกเรา 143 00:10:14,030 --> 00:10:15,430 เร็วขึ้นกว่าเดิม 144 00:10:15,460 --> 00:10:16,830 มีบางเรื่อง ที่เจ้าไม่ควรทำ 145 00:10:16,860 --> 00:10:19,100 อย่างเช่นขังลูกข้าลงลังไม้ แล้วเฉดหัวส่ง 146 00:10:19,130 --> 00:10:20,470 นางจะปลอดภัยในดอร์น 147 00:10:20,490 --> 00:10:22,200 ใช่ เจ้าคงกังวล ถึงความปลอดภัยนางมาก 148 00:10:22,200 --> 00:10:24,040 ข้ากังวลจริงๆ 149 00:10:24,070 --> 00:10:25,800 มายเซลล่านางช่างน่ารัก และบริสุทธิ์ 150 00:10:25,840 --> 00:10:27,740 และข้าไม่ตำหนิเจ้าเรื่องนางเลย 151 00:10:27,770 --> 00:10:30,380 ปราดเปรื่องนัก 152 00:10:30,410 --> 00:10:32,880 เจ้าคิดว่า เจ้าปราดเปรื่อง 153 00:10:32,910 --> 00:10:35,180 ด้วยแผนการ และอุบายของเจ้างั้นเหรอ? 154 00:10:36,350 --> 00:10:38,250 แผนการและอุบาย คือสิ่งเดียวกัน 155 00:10:38,280 --> 00:10:40,290 พวกมันกำลังจะโจมตี 156 00:10:40,320 --> 00:10:41,920 เราจำเป็นต้องพร้อม 157 00:10:41,950 --> 00:10:44,420 เจ้าอย่ากังวลไปเลย 158 00:10:44,460 --> 00:10:47,790 กษัตริย์กำลังวางแผนส่วนพระองค์ เพื่อเตรียมการโจมตี 159 00:10:47,830 --> 00:10:51,460 ข้าขอถามอย่างเจาะจงหน่อยว่า สิ่งใดที่อยู่ในหัวกษัตริย์กัน? 160 00:10:51,500 --> 00:10:53,930 ไม่ว่าเจ้าจะถามอย่างเจาะจงหรือคลุมเคลือ 161 00:10:53,970 --> 00:10:56,200 คำตอบที่ได้ล้วนเหมือนกัน 162 00:11:00,710 --> 00:11:04,680 เรื่องที่เรากำลังพูด นั้นสำคัญ 163 00:11:06,980 --> 00:11:09,580 มันเป็นอำนาจของกษัตริย์ 164 00:11:09,620 --> 00:11:13,550 ที่จะเก็บงำข้อมูลที่อ่อนไหว ต่อสมาชิกสภา 165 00:11:18,090 --> 00:11:19,660 166 00:11:19,690 --> 00:11:22,060 167 00:11:22,100 --> 00:11:24,230 แลนเซล: มันคือไฟป่า 168 00:11:24,300 --> 00:11:26,000 ไฟป่าเหรอ 169 00:11:27,570 --> 00:11:30,100 เจ้าไม่ได้โกหกข้า เพื่อลูกพี่ลูกน้องเจ้า? 170 00:11:31,210 --> 00:11:32,870 -ไม่ -นั่นเป็นเรื่องโกหก 171 00:11:32,910 --> 00:11:35,080 มันไม่โกหก ทำไมข้าต้องโกหกด้วย? 172 00:11:35,110 --> 00:11:37,380 บอกข้ามา 173 00:11:37,410 --> 00:11:39,110 ว่าข้อกล่าวหาอันชั่วช้า 174 00:11:39,150 --> 00:11:41,680 ที่เกี่ยวกับพวกพี่ๆข้า เป็นเรื่องจริงหรือไม่? 175 00:11:41,720 --> 00:11:44,080 แล้วเจ้าคิดว่าเจมี่จะต้องการฆ่าเจ้า 176 00:11:44,120 --> 00:11:46,450 มากขึ้นหรือน้อยลงกันล่ะ? 177 00:11:46,490 --> 00:11:49,170 หากข้าบอกกับเขาว่า เจ้ามีอะไรกับนาง 178 00:11:49,200 --> 00:11:50,960 ข้าจะบอกความจริงกับท่าน 179 00:11:50,960 --> 00:11:52,510 พวกนักพนันต้องชอบแน่ 180 00:11:52,540 --> 00:11:54,090 นางกำลังสร้าง"ไฟป่า" 181 00:11:54,090 --> 00:11:56,730 บางทีถ้าเขาเกิดเพี้ยนขึ้นมา เขาอาจจะละเว้นเจ้า 182 00:11:56,760 --> 00:11:58,200 มีการมอบหมาย ให้กับสมาคมแปรธาตุ 183 00:11:58,230 --> 00:11:59,930 ข้าคาดว่ามีทางเดียวที่จะหาคำตอบได้ 184 00:11:59,970 --> 00:12:02,570 พวกเขามีเก็บไว้เป็นพันหม้อ อยู่ในห้องนิรภัย 185 00:12:02,600 --> 00:12:04,740 พวกเขามีแผน จะโยนมันออกจากกำแพงเมือง 186 00:12:04,770 --> 00:12:06,570 สู่เรือและกองทัพของสแตนนิส 187 00:12:06,610 --> 00:12:09,240 ได้โปรดเถอะ 188 00:12:09,270 --> 00:12:12,140 นางบอกเจ้าเมื่อไหร่? 189 00:12:13,410 --> 00:12:15,650 ข้าได้ยินที่นาง คุยกับไพโรแมนเซอร์ 190 00:12:15,680 --> 00:12:19,520 และอีกคืน เมื่อข้าจากมา 191 00:12:19,550 --> 00:12:21,820 นางก็ไปพบเขา 192 00:12:21,860 --> 00:12:24,790 - ข้าขอสาบานต่อท่าน - สาบานด้วยอะไร? 193 00:12:24,830 --> 00:12:27,560 - ชีวิตข้า - แต่ข้าไม่สนใจชีวิตเจ้า 194 00:12:27,600 --> 00:12:29,600 ด้วยแสงของทวยเทพทั้งเจ็ด 195 00:12:29,630 --> 00:12:31,630 และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งมวล 196 00:12:31,670 --> 00:12:34,130 ข้า แลนเซล แลนนิสเตอร์ ข้าขอให้สัจ-- 197 00:12:34,170 --> 00:12:35,560 ก็ได้ ก็ได้ พอเถอะ-- 198 00:12:35,590 --> 00:12:37,590 ทรมานเจ้าช่างน่าเบื่อ 199 00:12:37,940 --> 00:12:40,540 ออกไปซะ 200 00:12:43,580 --> 00:12:45,140 โอ แลนเซล ช่วยบอกบรอนสหายข้าด้วยว่า 201 00:12:45,180 --> 00:12:48,180 ให้ฆ่าเจ้าเสีย เมื่อเกิดอะไรก็ตามกับข้า 202 00:12:48,210 --> 00:12:51,280 ได้โปรดฆ่าข้า หากเกิดอะไรขึ้นกับท่านลอร์ดไทเรียน 203 00:12:53,450 --> 00:12:55,590 ด้วยความยินดี 204 00:12:57,990 --> 00:12:59,590 205 00:12:59,630 --> 00:13:02,190 -ฝ่าบาท -มีอะไร? 206 00:13:02,230 --> 00:13:03,050 ฝ่าบาท 207 00:13:03,070 --> 00:13:05,030 ข้าเสียใจ เรื่องน้องชายของท่าน ฝ่าบาท 208 00:13:05,030 --> 00:13:07,510 ข้าอยากให้ท่านรู้ว่า เหล่าผู้คนล้วนเศร้าสลด 209 00:13:07,530 --> 00:13:08,160 ฝ่าบาท 210 00:13:08,170 --> 00:13:09,970 - คนโง่ล้วนหลงไหลคนโง่ -ฝ่าบาท 211 00:13:10,000 --> 00:13:12,640 ข้าก็เศร้าสลดใจ-- ให้เด็กชายที่เคยเป็นเขา 212 00:13:12,670 --> 00:13:14,310 หาใช่ให้บุรุษ แบบที่เขาโตมาเป็น 213 00:13:14,340 --> 00:13:16,470 ข้าอยากพูดกับท่าน เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในถ้ำนั่น 214 00:13:16,510 --> 00:13:18,070 ข้าว่าข้าบอกชัดเจนแล้วว่า ไม่จำเป็นจะต้อง 215 00:13:18,100 --> 00:13:19,190 พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก 216 00:13:19,190 --> 00:13:20,020 ฝ่าบาท ข้า-- 217 00:13:20,040 --> 00:13:22,040 ข้าไม่เคยรู้มาก่อน ว่าเจ้าต้องให้พูดซ้ำสอง 218 00:13:24,450 --> 00:13:26,250 แล้วข้าก็ไม่เคยรู้มาก่อน ว่าท่านปฏิเสธความจริง 219 00:13:26,290 --> 00:13:27,790 เจ้ามาเพื่อสั่งสอนข้า เรื่องความจริงงั้นรึ? 220 00:13:27,820 --> 00:13:29,520 ข้ามาเพื่อบอกท่าน ในสิ่งที่ข้าเห็น-- 221 00:13:29,560 --> 00:13:31,660 เหล่าพี่น้องแบนเนอร์แมน ล้วนเข้าเป็นพวกข้า 222 00:13:33,530 --> 00:13:36,730 ยกเว้นไทเรล ที่หนีดั่งคนขลาด 223 00:13:36,760 --> 00:13:38,560 พวกมันจะไม่สามารถ ต้านทานข้าได้ 224 00:13:38,600 --> 00:13:40,470 ในไม่ช้าข้าจะได้นั่งบนบัลลังก์เหล็ก 225 00:13:40,500 --> 00:13:42,330 ไม่มีสิ่งใดเลวร้าย เจ้าสบายใจได้ 226 00:13:42,370 --> 00:13:44,800 - ไม่แม้แต่บัลลั-- - ข้าได้ยินพอแล้วสำหรับเรื่องนี้ 227 00:13:51,710 --> 00:13:55,110 ทหาร: นำทหารมา กระจายกำลังรอบๆ 228 00:13:55,150 --> 00:13:57,980 เราจะเดินเรือ ไปยังคิงส์แลนดิงเมื่อไหร่? 229 00:13:58,020 --> 00:14:00,420 ให้เร็วที่สุด เมื่อข้ารวมกำลังได้ 230 00:14:00,450 --> 00:14:02,320 เราจะจัดการกองเรือของแลนนิสเตอร์ อย่างรวดเร็ว 231 00:14:02,360 --> 00:14:04,390 เมื่ออ่าวแบล็กวอเตอร์โล่งแล้ว 232 00:14:04,430 --> 00:14:07,530 เราจะเดินทัพเข้าประตู และยึดเมือง 233 00:14:09,000 --> 00:14:11,260 ท่านจะนำเลดี้เมลิแซนเดอร์ ไปด้วยหรือไม่? 234 00:14:12,270 --> 00:14:14,370 ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าต้องกังวล 235 00:14:14,400 --> 00:14:17,870 หากท่านยึดคิงส์แลนดิงกับนาง นางคือผู้ได้ชัย 236 00:14:17,900 --> 00:14:20,270 ข้าไม่คิดสงสัยความจงรักภักดี ของเจ้าเลย หรือข้าคิดผิด? 237 00:14:20,310 --> 00:14:23,210 ความภักดีหมายถึง การบอกความจริงที่แสนยากเย็น 238 00:14:23,240 --> 00:14:25,580 โอ ความจริงอีกแล้ว 239 00:14:25,610 --> 00:14:28,710 ก็ได้ งั้นอะไรคือความจริง? 240 00:14:28,750 --> 00:14:30,680 ความจริงที่แสนยากเย็น 241 00:14:30,720 --> 00:14:32,650 นางเป็นคนต่างถิ่น 242 00:14:32,690 --> 00:14:34,790 นางถูกสั่งสอน ด้วยศาสนาต่างถิ่น 243 00:14:34,820 --> 00:14:39,060 บ้างเชื่อว่านางกระซิบกระซาบ สั่งให้ท่านเชื่อฟัง 244 00:14:41,930 --> 00:14:43,760 และเจ้าเชื่อ? 245 00:14:47,330 --> 00:14:50,840 ท่านได้เหล่าไพร่พล มาจากเรนลี่ย์ 246 00:14:50,870 --> 00:14:52,940 อย่าสูญเสียพวกเขาให้นาง 247 00:14:57,880 --> 00:15:00,710 เราจะออกเดินทางไปยังคิงส์แลนดิง โดยไม่มีเลดี้เมลิซานเดอร์ 248 00:15:03,580 --> 00:15:06,380 และเจ้าเป็นผู้นำทัพเรือ เข้าสู่อ่าวแบล็ควอเตอร์ 249 00:15:06,420 --> 00:15:08,950 เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ฝ่าบาท แต่ในเวลาที่ข้าอยู่ในทะเล 250 00:15:08,990 --> 00:15:11,620 ข้าได้แต่หลบเรือต่างๆ หาได้โจมตีไม่ 251 00:15:11,660 --> 00:15:13,420 ลอร์ดคนอื่นอาจไม่พอใจ 252 00:15:13,460 --> 00:15:16,490 ลอร์ดพวกนั้น น่าจะคิดว่าตนโชคดี 253 00:15:16,530 --> 00:15:18,600 ที่ข้าไม่แขวนคอมัน ฐานกบฏ 254 00:15:20,870 --> 00:15:24,230 ความจริงนั้นคือดาบสองคม เซอร์ดาวอส 255 00:15:41,150 --> 00:15:41,180 ข้าได้แล้ว! ข้าได้แล้ว! 256 00:15:43,220 --> 00:15:46,320 นั่นตรงนั้น ที่อยู่บนสุดทางขวา 257 00:15:47,790 --> 00:15:50,490 ผลไม้ ใต้เท้า ผลไม้สดๆ 258 00:15:50,530 --> 00:15:52,330 สแตนนิสมีไพร่พลมากมาย 259 00:15:52,360 --> 00:15:54,230 มีเรือมากมาย ม้ามากมาย 260 00:15:54,270 --> 00:15:55,970 แล้วเรามีอะไร? 261 00:15:56,000 --> 00:15:58,540 นั่นคือความคิดของท่าน เชิญท่านคิดต่อ 262 00:15:58,570 --> 00:16:01,910 ตามจริง ข้าไม่สามารถ ใช้มันฆ่าคนได้หรอกนะ 263 00:16:01,940 --> 00:16:04,810 ก็ดี ข้าจะได้ไม่ตกงาน 264 00:16:04,840 --> 00:16:07,080 บรอนน์: มีข่าวจากบิดาท่านหรือไม่? 265 00:16:07,110 --> 00:16:10,450 เขาไม่ได้ส่งนก มาเป็นสัปดาห์แล้ว 266 00:16:10,480 --> 00:16:12,050 เขาคงยุ่งมาก 267 00:16:12,080 --> 00:16:15,950 ถูกร็อบ สตาร์ค ทำให้เสียเกียรติเป็นเวลานาน 268 00:16:15,990 --> 00:16:18,350 เราจะไม่สามารถรักษาเมือง จากสแตนนิชได้แน่ 269 00:16:18,390 --> 00:16:20,220 หากจอฟฟรี่ย์ยังรอช้าแบบนี้ 270 00:16:20,260 --> 00:16:22,430 ความเสื่อมโทรม 271 00:16:22,460 --> 00:16:27,360 เรากำลังผุพัง เสื่อมโทรมและเน่าเหม็น 272 00:16:27,400 --> 00:16:30,770 น้องชายผิดประเวณีกับพี่สาว บนเตียงของกษัตริย์ 273 00:16:30,800 --> 00:16:33,700 และเราคงประหลาดใจเมื่อเห็น ดอกผลจากสิ่งนั้นเน่าเหม็น กระมัง? 274 00:16:33,740 --> 00:16:34,900 275 00:16:34,940 --> 00:16:37,870 ใช่ ราชาผู้เสื่อมทราม 276 00:16:37,910 --> 00:16:40,410 ยากนักจะโต้เถียง ในคำปราศรัยนี้ 277 00:16:40,440 --> 00:16:43,050 ไม่หลังจากที่เขาทำ กับของขวัญวันเกิดท่าน 278 00:16:43,080 --> 00:16:45,780 กษัตริย์ปราศจากเหตุผล 279 00:16:45,820 --> 00:16:48,050 มันคือเราทั้งหมด ตอนนี้ข้าชักกังวล 280 00:16:48,080 --> 00:16:51,920 ราชามันกำลังรื่นเริง เต้นรำ อยู่ภายในห้องโถงชโลมเลือด 281 00:16:51,960 --> 00:16:55,860 โดยมีลิงผีคอยใส่ท่วงทำนอง ที่บิดเบี้ยว 282 00:16:55,890 --> 00:16:56,990 283 00:16:57,030 --> 00:16:59,930 เจ้าต้องนับถือ จินตนาการของเขา 284 00:16:59,960 --> 00:17:03,330 - เขาพูดถึงท่าน - หา? 285 00:17:03,370 --> 00:17:05,300 ลิงผี? 286 00:17:05,340 --> 00:17:07,440 ผู้คนคิดว่าท่าน เป็นผู้ชักใยกษัตริย์อยู่เบื้องหลัง 287 00:17:07,470 --> 00:17:09,670 พวกเขาหาว่าท่าน ทำให้เมืองเลวร้าย 288 00:17:09,710 --> 00:17:12,540 หาว่า? ทั้งๆที่ข้าพยายามช่วยพวกเขา 289 00:17:12,580 --> 00:17:15,580 ท่านไม่จำเป็นต้องเกลี้ยกล่อมข้าหรอก 290 00:17:15,610 --> 00:17:18,180 ลิงผี 291 00:17:18,220 --> 00:17:20,380 292 00:17:42,510 --> 00:17:45,280 293 00:17:47,280 --> 00:17:48,880 เฮ้ ไม่เอาน่า 294 00:17:48,910 --> 00:17:50,480 พวกเจ้าคือลูกเรือ ของเรือซีบิช์ทใช่หรือไม่? 295 00:17:50,520 --> 00:17:54,250 ข้าคือผู้บัญชาการ ขอต้อนรับ 296 00:17:56,420 --> 00:17:57,890 หยุด 297 00:17:57,920 --> 00:18:00,220 หยุด! 298 00:18:00,260 --> 00:18:03,430 ข้าบอกให้หยุด นี่คือคำสั่งกัปตัน 299 00:18:03,460 --> 00:18:06,460 แล้วเราจะไปที่ใดกันล่ะ กัปตัน? 300 00:18:07,970 --> 00:18:11,270 ชายฝั่งโขดหิน โจมตีหมู่บ้านชาวประมง 301 00:18:11,300 --> 00:18:13,670 เจ้าสามารถแย่งชิงสิ่งของ และผู้หญิงเอาไว้ได้ 302 00:18:13,700 --> 00:18:15,240 หากเจ้าทำได้ดี 303 00:18:15,270 --> 00:18:18,540 แล้วใครกันเป็นคนตัดสิน ว่าเราทำดีหรือไม่? 304 00:18:19,910 --> 00:18:22,010 เป็นข้า 305 00:18:22,050 --> 00:18:24,080 กัปตันของเจ้า 306 00:18:24,120 --> 00:18:25,750 307 00:18:25,790 --> 00:18:28,620 ข้าทั้งปล้นและข่มขืนมานาน 308 00:18:28,660 --> 00:18:32,690 ก่อนที่ท่านจะออกจากไข่ ของตาเฒ่าบาลอนเสียอีก กัปตัน 309 00:18:32,730 --> 00:18:36,860 อย่าคิดว่าข้าจะทำตาม สิ่งที่ท่านบอกว่าให้ทำ 310 00:18:36,900 --> 00:18:40,330 อย่าคิดว่าข้าต้องทำ เพื่อกัปตันเพียงอย่างเดียว 311 00:18:40,370 --> 00:18:44,370 ข้าคิดว่าข้าสามารถ ทำงานของกัปตันด้วยตัวเองได้ดีแน่นอน 312 00:18:44,410 --> 00:18:46,510 ที่ข้าต้องการทั้งหมด คือเรือ 313 00:18:46,540 --> 00:18:48,760 ท่านอาจจะไม่รู้ ที่ที่ข้าจะหาเรือให้ตัวเองได้ตอนนี้ 314 00:18:48,790 --> 00:18:50,790 ใช่ไหม? 315 00:18:55,220 --> 00:18:56,650 เจ้าจะเอาแบบนี้งั้นเหรอ 316 00:18:56,680 --> 00:18:59,050 เอาเรือ แล้วออกไปด้วยตัวเอง 317 00:18:59,090 --> 00:19:01,530 และข้าจะตามล่าเจ้า มัดกับโซ่ลากกับมายังที่นี่ 318 00:19:01,550 --> 00:19:03,090 และแขวนคอเจ้า ฐานกบฏ 319 00:19:03,090 --> 00:19:05,690 ช้าก่อน เรายอมแล้ว 320 00:19:05,730 --> 00:19:08,390 321 00:19:08,430 --> 00:19:11,900 ยินดีด้วย กับการสั่งการครั้งแรก 322 00:19:11,930 --> 00:19:14,670 ขอบคุณ เป็นเกียรติที่เจ้ามาส่ง 323 00:19:14,700 --> 00:19:16,170 โอ ข้าไม่ได้มาที่นี่เพราะเจ้า 324 00:19:16,200 --> 00:19:19,200 ข้าแค่อยู่ระหว่างทางไป เรดฮาเบอร์ 325 00:19:19,240 --> 00:19:23,010 ข้ามีเรือ 30 ลำ ไม่มีทางจะเอาไว้ที่นี่ได้ 326 00:19:23,040 --> 00:19:26,310 - มันแคบเกินไป - เจ้าควรไปที่นั่นดีกว่า 327 00:19:26,350 --> 00:19:28,380 ข้าไม่อยากให้เขา เดินเรือโดยทิ้งเจ้าไว้ 328 00:19:28,410 --> 00:19:30,280 นั่นไม่มีทางเกิดขึ้น 329 00:19:30,320 --> 00:19:34,320 ลูกเรือข้าจะรอข้าอยู่ที่ท่าเรือเป็นปี หากข้าบอก 330 00:19:34,350 --> 00:19:36,860 อย่างไรก็ตาม 331 00:19:38,360 --> 00:19:41,090 ขอให้สนุกที่อ่าวหิน 332 00:19:41,130 --> 00:19:43,930 333 00:19:45,470 --> 00:19:48,070 มาเถอะ ข้าจะพาท่านไป 334 00:19:48,100 --> 00:19:49,900 เจ้าเป็นใคร? 335 00:19:49,940 --> 00:19:52,000 แด็กเมอร์ คู่หูเจ้า 336 00:19:53,210 --> 00:19:55,310 เหตุใดเจ้าถึงไม่อยู่กับพวกนั้น? 337 00:19:55,340 --> 00:19:59,410 หรือพวกนั้นส่งเจ้ามาพายเรือ แล้วถีบข้าตกทะเล 338 00:19:59,450 --> 00:20:00,850 นั่นมันคงเป็นเรื่องตลก 339 00:20:00,880 --> 00:20:03,750 พวกเขาจะยังไม่เคารพเจ้า หากเจ้ายังไม่ได้พิสูจน์ตนเอง 340 00:20:03,790 --> 00:20:05,610 แล้วเหตุใด ข้าต้องพิสูจน์ตนเอง โดยการปล้นสะดม 341 00:20:05,640 --> 00:20:07,220 หมู่บ้านชาวประมงยากไร้ด้วยเล่า? 342 00:20:07,220 --> 00:20:09,290 เจ้าไม่ 343 00:20:09,320 --> 00:20:11,490 และยังเป็นงาน ที่พ่อข้ามอบหมาย 344 00:20:11,530 --> 00:20:14,900 ให้ข้าพิสูจน์ ว่าข้าเป็นชาวเกาะไอรอนอย่างแท้จริง 345 00:20:14,930 --> 00:20:17,200 แด็กเมอร์: พวกเขาล้วนเป็นชาวเกาะไอรอน 346 00:20:17,230 --> 00:20:20,700 พวกเขาทำสิ่งที่เขาพูด หรือพวกเขาทำสิ่งที่เขาชอบ? 347 00:20:27,740 --> 00:20:30,710 ชายฝั่งโขดหินอยู่ไม่ไกล จากจตุรัสทอร์เรน 348 00:20:30,740 --> 00:20:33,380 ที่อยู่ของตระกูลทอลฮาร์ท-- 349 00:20:33,410 --> 00:20:36,320 มันคงมีค่ามากกว่า ลูกสาวชาวประมงสองสามคนเป็นแน่ 350 00:20:37,920 --> 00:20:39,610 ท่านไม่คิดหรือว่า เราควรยึดมัน? 351 00:20:39,640 --> 00:20:40,790 ไม่ ไม่ควร 352 00:20:40,790 --> 00:20:42,990 เราคงยึดมันไว้ได้ไม่นาน 353 00:20:43,030 --> 00:20:45,390 เมื่อทางวินเทอร์เฟลรู้ข่าว ว่าเรายึดจตุรัสทอร์เรน 354 00:20:45,430 --> 00:20:48,230 สตาร์คจะส่งคนมาทวงมันคืน 355 00:20:49,770 --> 00:20:52,400 จากนั้น-- 356 00:20:57,340 --> 00:20:59,780 พาข้าไปที่เรือเถอะ 357 00:21:03,910 --> 00:21:06,920 พวกสตาร์คเริ่มก้าวก่ายเข้ามามากแล้ว 358 00:21:06,950 --> 00:21:09,020 ตอนนี้ฤดูร้อนจากไปแล้ว ถึงช่วงเวลาลำบาก 359 00:21:09,050 --> 00:21:11,120 ในการหาอาหารให้คน และม้าของพวกมัน 360 00:21:11,150 --> 00:21:13,260 สตาร์คเข้าใจฤดูหนาวดีกว่าพวกเรา 361 00:21:13,290 --> 00:21:14,990 ความหนาวเหน็บปราบมันไม่ได้ 362 00:21:15,030 --> 00:21:19,630 สายลับรายงานว่า ลอร์ดแดนเหนือไม่พอใจมากขึ้นทุกที 363 00:21:19,660 --> 00:21:21,160 พวกเขาอยากกลับบ้าน 364 00:21:21,190 --> 00:21:23,830 เพื่อเก็บเกี่ยว ก่อนข้าวจะเหี่ยวเฉา 365 00:21:24,340 --> 00:21:27,270 ข้ามั่นใจว่าหากสายลับคนนั้น มายังค่ายของเรา 366 00:21:27,310 --> 00:21:30,480 มันต้องรายงานว่า ลอร์ดแดนใต้ก็ไม่พอใจเช่นกัน 367 00:21:30,510 --> 00:21:33,380 นี่คือสงคราม ไม่มีใครที่พอใจ 368 00:21:35,120 --> 00:21:38,350 เราประมาทเด็กสตาร์คมานานเกินไป 369 00:21:38,390 --> 00:21:41,720 เขามีหัวในการทำศึก ผู้คนยกย่องเขา 370 00:21:41,760 --> 00:21:43,860 ตราบในที่เขายังชนะศึก 371 00:21:43,890 --> 00:21:47,790 ผู้คนก็ล้วนเชื่อว่า เขาคือกษัตริย์แห่งแดนเหนือ 372 00:21:47,830 --> 00:21:49,460 เจ้ากำลังรอให้เขาล้มเหลว 373 00:21:49,500 --> 00:21:52,030 เขาไม่มีทางล้มเหลวแน่ 374 00:21:52,070 --> 00:21:55,030 หากเราไม่ลงมือ 375 00:21:57,270 --> 00:21:58,700 แล้วเราจะหยุดเขาอย่างไร? 376 00:21:58,740 --> 00:22:01,110 แม่ทัพ: เราคิดกันตลอดคืน ใต้เท้า 377 00:22:01,140 --> 00:22:03,440 บางทีอาจดี หากได้นอนบ้าง 378 00:22:03,480 --> 00:22:05,510 ข้าก็คิดเช่นนั้น เรจินัลด์ 379 00:22:05,550 --> 00:22:07,110 และเพราะเจ้าเป็นญาติข้า 380 00:22:07,150 --> 00:22:09,880 ข้าอาจปล่อยให้เจ้าตื่น จากการหลับนั่น 381 00:22:11,120 --> 00:22:13,450 ไปสิ เมียเจ้าคงคิดถึงแล้ว 382 00:22:13,490 --> 00:22:15,220 เมียข้าอยู่ที่แลนนิสปอร์ต 383 00:22:15,260 --> 00:22:17,460 งั้น เจ้าควรเริ่มขี่ม้าได้แล้ว 384 00:22:18,890 --> 00:22:22,500 ไปก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ ส่งหัวเจ้าไปแทน 385 00:22:22,530 --> 00:22:24,900 หากชื่อเจ้าไม่ใช่แลนนิสเตอร์ 386 00:22:24,930 --> 00:22:28,500 เจ้าคงได้เป็นคนขัดหม้อในครัวแน่ ออกไป! 387 00:22:31,370 --> 00:22:33,040 ไม่ใช่ไวน์ เอาน้ำเปล่า 388 00:22:33,070 --> 00:22:35,240 เราจะอยู่ที่นี่อีกนาน 389 00:22:40,150 --> 00:22:42,880 สาวน้อย 390 00:22:42,920 --> 00:22:44,920 เจ้ามาจากไหน? 391 00:22:44,950 --> 00:22:46,820 สระไมเดน นายท่าน 392 00:22:46,860 --> 00:22:50,230 แล้วใครคือลอร์ดของสระไมเดนกัน? 393 00:22:50,260 --> 00:22:54,130 - ข้านึกไม่ออก - ตระกูลมูทัน นายท่าน 394 00:22:54,160 --> 00:22:56,200 เขาใช้สัญลักษณ์อะไร? 395 00:23:00,500 --> 00:23:02,140 แซลมอนสีแดง 396 00:23:02,170 --> 00:23:05,310 ข้าคิดว่าเด็กหญิงจากสระไมเดนต้องจำได้แน่ 397 00:23:06,540 --> 00:23:08,450 เจ้าเป็นคนเหนือ ใช่หรือไม่? 398 00:23:09,650 --> 00:23:12,720 ดี อีกครั้งนะ เจ้ามาจากไหน? 399 00:23:12,750 --> 00:23:15,720 บาร์โรวทัน นายท่าน ตระกูลดัสติน 400 00:23:15,750 --> 00:23:19,820 ขวานยาวไขว้ใต้มงกุฎดำ 401 00:23:21,760 --> 00:23:25,400 ทางเหนือพูดถึงร็อบ สตาร์คอย่างไรบ้าง? 402 00:23:27,730 --> 00:23:30,370 ผู้คนเรียกเขาว่า หมาป่าหนุ่ม 403 00:23:30,400 --> 00:23:32,840 แล้ว? 404 00:23:32,870 --> 00:23:35,670 พูดกันว่าเขาขี่หมาป่าแห่งหายนะ เข้าสู่สนามรบ 405 00:23:37,980 --> 00:23:41,980 และยังสามารถแปลงเป็นหมาป่าได้ตามต้องการ 406 00:23:42,010 --> 00:23:43,980 ว่ากันว่าเขาฆ่าไม่ได้ 407 00:23:45,280 --> 00:23:46,920 แล้วเจ้าเชื่อหรือไม่? 408 00:23:48,020 --> 00:23:50,820 ไม่เชื่อ นายท่าน 409 00:23:50,860 --> 00:23:52,990 ใครก็ถูกฆ่าได้ทั้งนั้น 410 00:24:00,230 --> 00:24:02,340 ไปหยิบน้ำมา 411 00:24:42,910 --> 00:24:45,480 เด็กหญิงไม่พูดอะไร 412 00:24:47,920 --> 00:24:50,350 เด็กหญิงปิดปากเงียบ 413 00:24:50,380 --> 00:24:53,020 ไม่มีใครได้ยิน 414 00:24:53,050 --> 00:24:56,920 และเพื่อนสามารถพูดเรื่องความลับได้ใช่ไหม? 415 00:25:00,830 --> 00:25:02,730 เด็กชายกลายเป็นเด็กหญิง 416 00:25:02,770 --> 00:25:04,370 ข้าเป็นหญิงมาตลอด 417 00:25:04,400 --> 00:25:06,600 และข้าก็รู้มาตลอด 418 00:25:06,640 --> 00:25:09,340 และเด็กหญิง เก็บความลับ 419 00:25:09,370 --> 00:25:12,370 ไม่ใช่เพื่อชาย ที่จะเปิดโปงพวกเขา 420 00:25:14,380 --> 00:25:16,010 เจ้าเป็นพวกเดียวกับพวกเขาแล้ว 421 00:25:18,550 --> 00:25:21,220 ข้าควรปล่อยให้เจ้าถูกเผา 422 00:25:23,280 --> 00:25:25,790 และเจ้าก็มาเอาน้ำให้ หนึ่งในพวกเขาเหมือนกัน 423 00:25:25,820 --> 00:25:29,860 เหตุใดเจ้าทำได้ แต่ข้าทำกลับผิด? 424 00:25:29,890 --> 00:25:31,590 ข้าไม่มีทางเลือก 425 00:25:31,630 --> 00:25:35,700 เจ้ามี ข้าก็มี 426 00:25:35,730 --> 00:25:37,360 แล้วเราก็มาอยู่ที่นี่ 427 00:25:40,570 --> 00:25:42,400 ชายจะชดใช้หนี้ของเขา 428 00:25:42,440 --> 00:25:44,770 ชายติดหนี้อยู่สาม 429 00:25:44,810 --> 00:25:46,070 อะไรคือสาม? 430 00:25:46,110 --> 00:25:50,540 เทพแดงจะเอาสิ่งที่เขาต้องการ สาวน้อย 431 00:25:50,580 --> 00:25:53,650 มีเพียงความตาย สามารถชดใช้ชีวิตได้ 432 00:25:54,780 --> 00:25:57,280 เจ้าช่วยข้า และอีกสองคน 433 00:25:57,320 --> 00:26:00,220 เจ้าขโมยสามความตาย จากเทพแดง 434 00:26:03,790 --> 00:26:05,960 เราต้องชดใช้คืน 435 00:26:08,860 --> 00:26:11,300 จงเอ่ยสามชื่อ 436 00:26:11,330 --> 00:26:13,900 แล้วชายจะจัดการทุกอย่าง 437 00:26:15,900 --> 00:26:17,640 สามชีวิต ข้าให้เจ้า 438 00:26:17,670 --> 00:26:21,010 ไม่มาก ไม่น้อยกว่านี้ แล้วถือว่าเราหายกัน 439 00:26:21,040 --> 00:26:23,540 ข้าสามารถเอ่ยชื่อใครก็ได้ 440 00:26:23,580 --> 00:26:25,880 และเจ้าจะฆ่าเขา? 441 00:26:25,950 --> 00:26:29,580 ชายบอกเช่นนั้น 442 00:26:31,720 --> 00:26:33,150 คนที่ทรมานทุกคน 443 00:26:33,190 --> 00:26:34,890 ชายต้องการชื่อ 444 00:26:34,920 --> 00:26:37,260 ข้าไม่รู้จักชื่อเขา 445 00:26:37,290 --> 00:26:39,290 ใครๆ เรียกเขาว่าทิกเกล์อ 446 00:26:39,330 --> 00:26:41,490 นั่นก็เพียงพอ 447 00:26:41,530 --> 00:26:45,630 ไปเถอะ สาวน้อย เจ้านายเจ้ากระหายแล้ว 448 00:26:58,980 --> 00:27:00,410 มอร์มอนต์: เขายังไม่มา 449 00:27:00,450 --> 00:27:02,880 เขาควรเห็นเรา และเป่าแตรแล้ว 450 00:27:02,920 --> 00:27:05,080 จอน: แล้วเขาจะมาเมื่อไหร่? 451 00:27:05,120 --> 00:27:07,120 ฮาฟแฮนด์จะทำ เมื่อเขาอยากทำ 452 00:27:07,150 --> 00:27:09,420 ลุงของข้าเคยเล่าเรื่องเขาให้ฟัง 453 00:27:09,460 --> 00:27:11,490 ส่วนใหญ่เป็นเรื่องจริง 454 00:27:11,530 --> 00:27:14,190 ข้าได้ยินว่าฮาฟแฮนด์ใช้เวลาครึ่งฤดูหนาว อยู่นอกเดอะ วอล 455 00:27:14,230 --> 00:27:15,760 ตลอดฤดูหนาว 456 00:27:15,800 --> 00:27:18,460 เขาอยู่ทางเหนือของช่องเขาสเกอร์ลิง เมื่อหิมะตก 457 00:27:18,500 --> 00:27:20,170 รอจนหิมะละลาย 458 00:27:20,200 --> 00:27:24,170 งั้นก็เป็นไปได้ที่ใครก็ตาม จะเอาชีวิตรอดอยู่ที่นี่ 459 00:27:24,200 --> 00:27:27,610 ที่จริง มันเป็นไปได้สำหรับฮาฟแฮนด์ 460 00:27:27,640 --> 00:27:29,440 สวยเนอะ? 461 00:27:29,480 --> 00:27:32,010 กิลลี่ต้องชอบแน่ 462 00:27:32,040 --> 00:27:35,650 อะไรจะน่าคลื่นไส้ เท่าชายในห้วงรักอีกล่ะ 463 00:27:42,550 --> 00:27:45,650 464 00:28:03,070 --> 00:28:05,370 เจ้าทำอะไรสักทีเถอะ 465 00:28:05,410 --> 00:28:08,180 อย่างน้อยมันช่วยให้เจ้าอุ่น 466 00:28:09,750 --> 00:28:12,410 กำมือของปฐมบุรุษ 467 00:28:12,450 --> 00:28:15,950 คิดดูว่าที่นี่มันเก่าแก่แค่ไหน-- 468 00:28:15,990 --> 00:28:18,550 ก่อนที่ทาเกเรียนจะพิชิตเฮนดัล 469 00:28:18,590 --> 00:28:21,360 ก่อนชาวแอนดัลจะยึด เวสเทอรอนจากปฐมบุรุษ 470 00:28:21,390 --> 00:28:24,560 ก่อนที่ข้าจะตาย ได้โปรด หุบปาก 471 00:28:24,600 --> 00:28:26,830 เป็นพันๆ ปีมาแล้ว 472 00:28:26,860 --> 00:28:29,930 ปฐมบุรุษยืนอยู่ที่นี่ ตรงที่เรากำลังยืนอยู่ 473 00:28:29,970 --> 00:28:32,270 ตลอดราตรีกาล 474 00:28:34,340 --> 00:28:36,740 เจ้าคิดว่าพวกปฐมบุรุษ เป็นคนอย่างไรกัน? 475 00:28:36,780 --> 00:28:38,380 โง่สิ้นดี 476 00:28:38,410 --> 00:28:41,580 คนฉลาดเขาไม่มาอยู่ที่นี่กันหรอก 477 00:28:41,610 --> 00:28:44,150 ข้าคิดว่า พวกเขากลัว 478 00:28:45,480 --> 00:28:48,220 ข้าคิดว่าพวกเขามาที่นี่ เพื่อหนีจากบางสิ่ง 479 00:28:48,250 --> 00:28:51,790 และข้าไม่คิดว่ามันได้ผล 480 00:28:51,820 --> 00:28:53,960 481 00:28:55,660 --> 00:28:57,260 คนเถื่อน? 482 00:28:59,630 --> 00:29:02,000 หนึ่งเสียง บอกถึงหน่วยลาดตะเวน 483 00:29:02,030 --> 00:29:03,700 สองเสียงคือคนเถื่อน 484 00:29:03,740 --> 00:29:07,200 แล้วเจ้าก็ยืนรอ 485 00:29:07,240 --> 00:29:09,310 ด้วยความสงสัย 486 00:29:09,340 --> 00:29:10,970 หนึ่งเสียงคือสหาย 487 00:29:11,010 --> 00:29:13,910 สองคือศัตรู 488 00:29:14,910 --> 00:29:21,250 และสาม สำหรับ ไวท์วอกเกอร์ 489 00:29:21,290 --> 00:29:23,190 มันผ่านมาเป็น 1,000 ปีแล้ว 490 00:29:23,220 --> 00:29:25,960 แต่นั่นเป็นเพียงครั้งเดียว ที่พวกเขาต้องเป่าแตรถึงสามครั้ง 491 00:29:25,990 --> 00:29:29,090 หากมันผ่านมาเป็นพันปีแล้ว เจ้ารู้ได้อย่างไร? 492 00:29:29,130 --> 00:29:32,830 - ก็... - ข้าอ่านจากหนังสือ 493 00:29:32,870 --> 00:29:34,970 ดูนั่น 494 00:29:36,130 --> 00:29:38,270 นั่นมันโคริน ฮาฟแฮนด์ 495 00:29:38,300 --> 00:29:41,510 อ้า เรารอดไปแล้วอีกวัน 496 00:29:41,540 --> 00:29:44,110 ฮูเร 497 00:29:53,450 --> 00:29:56,320 ระวังด้วย นายท่าน 498 00:29:56,350 --> 00:29:59,320 ข้าจำได้ว่าข้าเคยอ่าน คำพังเพยเก่าๆ ของกะลาสี-- 499 00:29:59,360 --> 00:30:02,290 "ฉี่ใส่ไฟป่า แล้วเจ้าหนูเจ้าจะเผาไหม้" 500 00:30:02,330 --> 00:30:05,960 โอ้ ข้าน้อยยังไม่เคยทดลองเรื่องนี้ 501 00:30:06,000 --> 00:30:08,600 มันอาจจะจริงก็ได้ 502 00:30:08,630 --> 00:30:10,470 สสารนี้เผาไหม้ได้อย่างรุนแรง 503 00:30:10,500 --> 00:30:13,640 มันละลายไม้ ก้อนหิน หรือแม้กระทั่งเหล็กกล้า 504 00:30:13,670 --> 00:30:16,970 และ แน่นอน เนื้อสดๆ 505 00:30:17,010 --> 00:30:21,510 สสารนี้เผาไหม้ได้อย่างรุนแรง ละลายเนื้อจนเหมือนไข 506 00:30:24,850 --> 00:30:28,180 หลังจากมังกรตาย ไฟป่าคือกุญแจ 507 00:30:28,220 --> 00:30:29,990 ไปสู่ขุมพลังของทาเกเรียน 508 00:30:30,020 --> 00:30:33,060 สหายข้ามีข้อสงสัย 509 00:30:33,090 --> 00:30:35,430 ถ้าข้าบอกว่า ข้าเคยเห็นคนแก่เลอะเลือนกี่คน 510 00:30:35,460 --> 00:30:37,590 เข็นรถไปรอบๆ ค่ายทหาร 511 00:30:37,630 --> 00:30:41,330 อวดอ้างสรรพคุณของไห ที่เต็มไปด้วยขี้หมู 512 00:30:41,370 --> 00:30:44,600 - ไม่ตั้งใจจะล่วงเกินนะ - หน่วยของข้าไม่ยุ่งกับขี้หมู 513 00:30:44,640 --> 00:30:47,340 สสารนี้คือไฟที่เป็นรูปร่าง 514 00:30:47,370 --> 00:30:50,940 และเราพยายามพัฒนามันมาตลอด ตั้งแต่สมัยของเมกอร์ 515 00:30:50,980 --> 00:30:52,310 เพื่อเหตุใด? 516 00:30:52,340 --> 00:30:55,750 นำไหใส่เข้าไปในเครื่องยิงหิน แล้วเหวี่ยงใส่ศัตรู 517 00:30:55,780 --> 00:30:58,450 แล้วเรามีเท่าไหร่? 518 00:31:01,280 --> 00:31:05,120 ถ้าเจ้าให้ทหารจริงๆ ไปประจำเครื่องยิงหิน 519 00:31:05,150 --> 00:31:08,520 คงจะยิงโดนเป้าหมายได้ประมาณ 1 ใน 10 520 00:31:08,560 --> 00:31:11,690 แต่ทหารจริงๆ ทั้งหมดนั้น อยู่กับพ่อเจ้าที่ริเวอร์แลนด์ 521 00:31:11,720 --> 00:31:14,360 นายท่าน คนผู้นี้กำลังดูถูกข้า 522 00:31:14,390 --> 00:31:16,700 ข้าไม่รู้ว่า เจ้าเคยเห็นการรบหรือไม่นะ ตาเฒ่า 523 00:31:16,730 --> 00:31:18,360 แต่มันค่อนข้างจะยุ่งยากสักหน่อย 524 00:31:18,400 --> 00:31:19,770 เพราะเมื่อเราโยนอะไรก็แล้วแต่ ใส่สแตนนิส 525 00:31:19,800 --> 00:31:21,570 พวกเขาจะโยนมันกลับมา 526 00:31:21,600 --> 00:31:24,440 จะมีคนตาย ขี้แตก วิ่งหนีอลหม่าน 527 00:31:24,470 --> 00:31:26,200 หมายความว่า หม้อจะตก 528 00:31:26,240 --> 00:31:28,140 หมายความว่า จะมีไฟไหม้ภายในกำแพง 529 00:31:28,170 --> 00:31:30,440 หมายความว่า เหล่าคนที่น่าสงสาร ที่พยายามปกป้องเมือง 530 00:31:30,470 --> 00:31:32,470 เป็นผู้เผาเมืองเสียเอง 531 00:31:32,680 --> 00:31:35,050 สหายข้ายังคงไม่มั่นใจ 532 00:31:35,080 --> 00:31:37,410 เจ้าไม่กล้าดูถูกหน่วยของข้าหรอก 533 00:31:37,450 --> 00:31:39,150 หากแอร์ริส ทาเกเรียนยังคงอยู่ 534 00:31:39,180 --> 00:31:41,780 แต่เขาก็ไม่อยู่แล้ว 535 00:31:41,820 --> 00:31:44,920 แล้วหม้อไฟป่า ก็ไม่ได้ช่วยเหลือเขาเลยจริงไหม? 536 00:31:44,960 --> 00:31:48,920 เหล่าทหารทำให้ชนะสงคราม หาใช่เล่ห์กล 537 00:32:04,240 --> 00:32:08,510 พวกเราทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทั้งวันทั้งคืน 538 00:32:08,540 --> 00:32:13,010 ตั้งแต่น้องสาวท่าน กลายมาเป็นผู้บัญชาการ 539 00:32:13,050 --> 00:32:15,180 ตอนนี้ที่นับได้มี 540 00:32:15,210 --> 00:32:18,720 7,811 ใบ 541 00:32:18,750 --> 00:32:22,220 เพียงพอที่จะเผา กองเรือของสแตนนิส บาราธรอน 542 00:32:22,250 --> 00:32:24,350 และไพร่พลของเขา 543 00:32:24,390 --> 00:32:27,090 เป็นความคิดที่แย่ 544 00:32:27,120 --> 00:32:30,990 ข้าเกรงว่าข้าจะเห็นพ้อง กับที่ปรึกษาข้านะ แฮลลีนผู้ปราดเปรื่อง 545 00:32:31,030 --> 00:32:35,260 สิ่งที่อยู่ในห้องนี้ จะทำให้คิงส์แลนดิงตกต่ำ 546 00:32:36,900 --> 00:32:40,640 เจ้าไม่ต้องสร้างไฟป่า ให้แก่พี่สาวข้าอีกต่อไป 547 00:32:42,240 --> 00:32:44,870 เจ้าต้องสร้างสิ่งนี้ ให้แก่ข้า 548 00:32:53,750 --> 00:32:56,020 ดราคาริส 549 00:33:00,890 --> 00:33:02,220 550 00:33:03,560 --> 00:33:06,000 ดราคาริส 551 00:33:06,030 --> 00:33:08,430 552 00:33:08,470 --> 00:33:10,170 553 00:33:10,200 --> 00:33:11,900 554 00:33:15,640 --> 00:33:18,440 ตอนนี้มันจะกินอาหารเองได้แล้ว 555 00:33:21,780 --> 00:33:24,350 ปล่อยเขานอนเถอะ โดเรีย 556 00:33:24,380 --> 00:33:27,150 เพคะ คาลีซี 557 00:33:29,350 --> 00:33:31,320 มันรักเจ้านะ 558 00:33:34,660 --> 00:33:38,060 ข้าเอาส่วนนี้ออกจากยอด และแก้ส้นของอันนี้ 559 00:33:42,200 --> 00:33:44,400 ขอบคุณ สหายข้า 560 00:33:45,810 --> 00:33:49,580 ท่านเห็นชุดที่ซาโร ทำให้ท่านแล้วหรือไม่? 561 00:33:49,610 --> 00:33:52,640 ว่ากันว่าเขาคือ ชายที่ร่ำรวยที่สุดในคาร์ธ 562 00:33:52,680 --> 00:33:54,910 ซึ่งเป็นที่รู้กัน 563 00:33:54,950 --> 00:33:57,950 หากคาร์ธคือเมือง ที่ร่ำรวยที่สุดในเอสซอส-- 564 00:33:57,990 --> 00:33:59,890 ครั้งสุดท้ายที่ชายที่ร่ำรวยให้ชุดแก่ข้า 565 00:33:59,920 --> 00:34:02,650 เขาขายข้าให้กับ คาล โดรโก 566 00:34:02,690 --> 00:34:05,920 ขอให้เขาได้ควบม้าในแดนรัตติกาลตลอดไป 567 00:34:08,430 --> 00:34:12,030 ซาโรเป็นเจ้าบ้านของเรา แต่เราไม่รู้สิ่งใดเกี่ยวกับเขาเลย 568 00:34:12,060 --> 00:34:14,830 บุรุษนั้นชอบนินทาบุรุษอื่น 569 00:34:14,870 --> 00:34:16,870 เมื่อเขามีความสุข 570 00:34:16,900 --> 00:34:19,240 571 00:34:24,410 --> 00:34:26,510 ท่านจะดูเปรียบเสมือน เจ้าหญิงจริงๆ ในบ้านของซา-- 572 00:34:26,550 --> 00:34:29,580 นางไม่ใช่เจ้าหญิง นางคือคาลีซี 573 00:34:35,560 --> 00:34:37,860 ท่านควรสวมมัน คาลีซี 574 00:34:37,890 --> 00:34:39,360 ท่านคือแขกของพวกเขา 575 00:34:39,390 --> 00:34:41,990 จะเป็นการไม่สุภาพหากไม่ใส่ 576 00:34:46,900 --> 00:34:49,370 577 00:34:49,400 --> 00:34:51,270 578 00:34:51,300 --> 00:34:53,710 579 00:34:53,740 --> 00:34:55,870 580 00:35:00,680 --> 00:35:02,320 581 00:35:02,350 --> 00:35:04,220 และท่านต้องไป เยี่ยมชมตลาดกลางคืน 582 00:35:04,250 --> 00:35:09,090 ตลาดกลางคืนของคาร์ธ ไม่เหมือนกับที่ไหนที่ท่านเคยเห็น 583 00:35:09,120 --> 00:35:10,990 - ฟังดูวิเศษมาก 584 00:35:11,030 --> 00:35:12,990 พวกมีรีนน์คิดว่า ตัวเองมีตลาดกลางคืน 585 00:35:13,030 --> 00:35:15,300 ข้าจะพาท่านไปเอง 586 00:35:15,330 --> 00:35:18,770 ขอเวลาข้าสักครู่ 587 00:35:18,800 --> 00:35:21,140 588 00:35:21,170 --> 00:35:23,510 พวกเขากำลังทำอะไร? 589 00:35:23,540 --> 00:35:27,280 มาแลกก์โคบอกว่า รูปปั้นนี้หนักเกินจะขนไป 590 00:35:27,310 --> 00:35:28,640 โควาร์โรบอกว่ามาแลกก์โคนั้นโง่ 591 00:35:28,680 --> 00:35:31,380 พวกเขางัดอัญมณีออกมาได้ ส่วนที่เหลือเป็นทองทั้งหมด 592 00:35:31,410 --> 00:35:35,020 มันนุ่มมาก เขาสามารถ แบ่งมันไป เท่าที่ขนได้ 593 00:35:35,050 --> 00:35:37,050 594 00:36:02,680 --> 00:36:05,550 พี่ข้าเคยกล่าวไว้ว่า สิ่งเดียวที่พวกโดธราคิรู้จักก็คือ 595 00:36:05,580 --> 00:36:07,620 การขโมยสิ่งของ จากคนที่เจริญกว่าสร้างไว้ 596 00:36:07,650 --> 00:36:09,350 นั่นไม่ใช่สิ่งเดียว 597 00:36:09,390 --> 00:36:11,190 พวกเขาค่อนข้างเก่ง ในการฆ่าคนที่เจริญกว่าอีกด้วย 598 00:36:11,220 --> 00:36:14,220 นั้นไม่ใช่ราชินี ในแบบที่ข้าจะเป็น 599 00:36:14,260 --> 00:36:17,130 มารดาแห่งมังกร 600 00:36:17,160 --> 00:36:19,360 ในนามของผู้มีมนต์แห่งคาร์ธ 601 00:36:19,400 --> 00:36:21,500 ข้าขอต้อนรับ 602 00:36:22,730 --> 00:36:24,730 ข้าขอสาธิต? 603 00:36:26,700 --> 00:36:29,870 รับอัญมณีนี่ไป มองมัน 604 00:36:31,240 --> 00:36:33,640 ลึกเข้าไปข้างใน 605 00:36:33,680 --> 00:36:36,010 มีเหลี่ยมมุมมากมาย 606 00:36:36,050 --> 00:36:40,180 หากตั้งใจมอง ท่านจะเห็นตัวของท่าน 607 00:36:42,490 --> 00:36:44,690 - มากกว่าหนึ่ง 608 00:36:47,860 --> 00:36:51,560 หากท่านเริ่มเบื่อหน่าย กับสิ่งประดับเล็กน้อยของซาโรแล้วล่ะก็ 609 00:36:51,590 --> 00:36:54,930 นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่พาท่าน สู่วิหารแห่งอมตะ 610 00:36:54,960 --> 00:36:57,400 ยินดีต้อนรับท่านเสมอ 611 00:36:57,430 --> 00:37:00,100 มารดาแห่งมังกร 612 00:37:06,640 --> 00:37:08,980 ข้าขออภัย 613 00:37:09,010 --> 00:37:11,580 ไพอัท พรี คือหนึ่งในสหพันธ์สิบสาม 614 00:37:11,610 --> 00:37:14,020 นับเป็นธรรมเนียมที่ข้าต้องเชิญเขา 615 00:37:14,050 --> 00:37:17,180 ธรรมเนียมเก่าหายไป แต่ในคาร์ธนั้นไม่เปลี่ยนแปลง 616 00:37:17,220 --> 00:37:19,990 อะไรคือวิหารแห่งอมตะ? 617 00:37:20,020 --> 00:37:23,620 มันเป็นที่ที่ผู้ใช้มนต์ เข้าไปหรี่ตาอ่านหนังสือฝุ่นหนาเขรอะ 618 00:37:23,660 --> 00:37:25,220 และดื่มเงามืดในยามเย็น 619 00:37:25,260 --> 00:37:29,330 มันทำให้ปากของเขามีสีน้ำเงิน และหัวอ่อน-- 620 00:37:29,360 --> 00:37:32,230 อ่อน จนพวกเขาเชื่อว่า 621 00:37:32,260 --> 00:37:34,270 เจ้าลูกเล่นนั่น คือเวทมนต์ 622 00:37:34,300 --> 00:37:36,230 623 00:37:37,940 --> 00:37:40,570 ผู้หญิง : เจ้าคอยดูแลนาง 624 00:37:42,280 --> 00:37:44,140 ข้ารู้จักเจ้ารึ? 625 00:37:44,180 --> 00:37:46,080 ข้ารู้จักท่าน 626 00:37:46,110 --> 00:37:49,650 จอราห์ มอมอนต์แห่งเกาะแบร์ล 627 00:37:49,680 --> 00:37:51,420 เจ้าเป็นใคร? 628 00:37:51,450 --> 00:37:53,750 ข้านั่นไม่ใช่ใคร 629 00:37:53,790 --> 00:37:55,760 แต่นางคือ มารดาแห่งมังกร 630 00:37:55,790 --> 00:37:59,390 เวลานี้ นางต้องการผู้ปกป้องอย่างแท้จริง 631 00:37:59,430 --> 00:38:01,400 พวกมันจะมาทั้งวัน ทั้งคืน 632 00:38:01,430 --> 00:38:03,930 เพื่อมาเห็นสิ่งอัศจรรย์ ที่เกิดขึ้นในโลกนี้อีกครั้ง 633 00:38:03,970 --> 00:38:07,470 และเมื่อพวกมันเห็น มันจะเกิดความปราถนา 634 00:38:07,500 --> 00:38:11,310 เพราะมังกรคือไฟที่มีชีวิต 635 00:38:11,340 --> 00:38:13,940 และไฟ คืออำนาจ 636 00:38:24,250 --> 00:38:26,520 มันดูเหมือนสแตนนิช 637 00:38:26,560 --> 00:38:29,990 สำหรับข้า มันดูเหมือน... 638 00:38:33,430 --> 00:38:36,100 เงาสีดำ ที่มีรูปร่างเหมือนคน 639 00:38:36,130 --> 00:38:38,170 รูปร่างเหมือนสแตนนิช 640 00:38:42,540 --> 00:38:45,240 พรุ่งนี้ เราคงจะถึงค่ายของลูกชายข้า 641 00:38:45,280 --> 00:38:47,380 ท่านจะพักอยู่ที่นั่นนานหรือไม่ ท่านหญิง? 642 00:38:47,410 --> 00:38:51,080 นานเพียงพอที่จะบอกแก่ร็อบ ในสิ่งที่เราเห็น 643 00:38:51,120 --> 00:38:54,420 หลังจากนั้น เราจะกลับวินเทอร์เฟล 644 00:38:55,590 --> 00:38:57,750 ลูกชายคนเล็กทั้งสองต้องการข้า 645 00:38:57,790 --> 00:39:00,920 ข้าจากพวกเขา มานานเกินไป 646 00:39:00,960 --> 00:39:03,860 ข้าไม่รู้จักแม่ของข้า 647 00:39:04,890 --> 00:39:06,390 ข้าเสียใจ 648 00:39:06,430 --> 00:39:10,130 แม่ของข้านั้นตายขณะคลอด 649 00:39:10,160 --> 00:39:13,000 เมื่อข้ายังเด็กมาก 650 00:39:16,240 --> 00:39:18,770 มันเป็นธุรกรรมเลือด 651 00:39:18,810 --> 00:39:22,340 สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้น ล้วนยากลำบาก 652 00:39:24,010 --> 00:39:27,150 เมื่อท่านปลอดภัย เมื่ออยู่ท่ามกลางคนของท่านแล้ว 653 00:39:27,180 --> 00:39:30,320 ท่านจะอนุญาตให้ข้า ได้จากไปได้หรือไม่ ท่านหญิง? 654 00:39:30,350 --> 00:39:32,550 เจ้าจะไปสังหารสแตนนิช 655 00:39:32,590 --> 00:39:34,220 ข้ากล่าวคำสาบานแล้ว 656 00:39:34,260 --> 00:39:37,520 แต่สแตนนิช นั้นมีกองกำลังอันแข็งแกร่งอยู่รายล้อม 657 00:39:37,560 --> 00:39:40,060 องครักษ์เขาล้วนสาบาน ที่จะปกป้องเขา 658 00:39:40,090 --> 00:39:41,960 ข้าฝีมือดี กว่าพวกเขาทั้งมวล 659 00:39:43,430 --> 00:39:44,860 ข้าจะไม่มีวันหนี 660 00:39:44,900 --> 00:39:48,630 การตายของเรนลี่ย์ หาใช่ความผิดของเจ้า 661 00:39:48,670 --> 00:39:50,500 เจ้ารับใช้เขาอย่างกล้าหาญ 662 00:39:50,540 --> 00:39:54,540 ข้าได้กอดเขาเพียงครั้งเดียว 663 00:39:54,580 --> 00:39:57,210 และเขาตาย 664 00:39:59,680 --> 00:40:01,310 เขาไปแล้ว บริแอน 665 00:40:01,350 --> 00:40:05,950 เจ้าไม่สามารถรับใช้ใครได้ โดยการตามเขาลงหลุม 666 00:40:07,220 --> 00:40:10,330 ศัตรูของเรนลี่ย์ ก็คือศัตรูของร็อบเช่นกัน 667 00:40:14,960 --> 00:40:17,000 ข้าไม่รู้จัก ลูกชายท่าน ท่านหญิง... 668 00:40:19,200 --> 00:40:23,170 แต่ข้าจะขอรับใช้ท่าน หากท่านรับข้า 669 00:40:23,200 --> 00:40:25,270 ท่านนั้นกล้าหาญ 670 00:40:25,310 --> 00:40:27,770 มิใช่ความกล้าในการต่อสู้ อาจจะ 671 00:40:27,810 --> 00:40:31,240 แต่ข้าไม่รู้ 672 00:40:31,280 --> 00:40:33,180 ความกล้าของอิสตรี 673 00:40:33,210 --> 00:40:35,720 และข้าคิดว่า เมื่อถึงเวลา 674 00:40:35,750 --> 00:40:37,220 ท่านคงจะไม่รั้งข้าไว้ 675 00:40:37,250 --> 00:40:39,950 สัญญากับข้า ว่าท่านจะไม่รั้งข้าไว้ 676 00:40:39,990 --> 00:40:42,320 จากสแตนนิส 677 00:40:46,900 --> 00:40:50,200 เมื่อเวลานั้นมาถึง ข้าจะไม่รั้งเจ้าไว้ 678 00:40:56,810 --> 00:40:59,140 เช่นนั้น ข้าเป็นของท่าน ท่านหญิง 679 00:41:00,240 --> 00:41:01,740 ข้าจะเป็นโล่ห์คุ้มกันภัย 680 00:41:01,780 --> 00:41:04,850 และเสียสละชีวิตของข้าแทนท่าน เมื่อถึงคราว 681 00:41:04,880 --> 00:41:08,480 ข้าสาบานต่อทั้งเทพองค์เก่า และองค์ใหม่ 682 00:41:15,420 --> 00:41:18,990 ข้าปฏิญาณว่าเจ้าจะมีที่ ในบ้านของข้าเสมอ 683 00:41:19,030 --> 00:41:21,000 และในโต๊ะของข้า 684 00:41:21,030 --> 00:41:23,470 และข้าจะไม่ออกคำสั่งใด 685 00:41:23,500 --> 00:41:26,070 ที่ทำให้เจ้าสูญเสียเกียรติ 686 00:41:26,100 --> 00:41:29,170 ข้าสาบานต่อทั้งเทพองค์เก่า และองค์ใหม่ 687 00:41:31,100 --> 00:41:32,420 688 00:41:32,440 --> 00:41:34,640 และมันไม่ใช่ แค่ขโมยขอรับ นายท่าน 689 00:41:34,980 --> 00:41:37,850 เดี๋ยวนี้ที่เนินเขา ล้วนมีหมาป่า 690 00:41:37,880 --> 00:41:40,180 มากอย่างที่ข้าไม่เคยพบ 691 00:41:40,220 --> 00:41:43,250 มันลงมากลางดึก และฆ่าแกะของข้า 692 00:41:43,290 --> 00:41:47,120 บุตรชายข้าทั้งสาม กำลังสู้ศึกอยู่กับพี่ชายท่าน ใต้เท้า 693 00:41:47,160 --> 00:41:49,360 พวกเขาจะสู้ สู้ไปเรื่อย 694 00:41:49,390 --> 00:41:51,530 จนกว่าจะมีคำสั่งให้กลับบ้าน 695 00:41:51,560 --> 00:41:54,160 ตอนนี้ไม่มีใครเลย แค่ข้าคนเดียว 696 00:41:54,200 --> 00:41:57,830 ข้าคอยเฝ้าระวัง ทั้งวันทั้งคืนไม่ไหว 697 00:41:59,870 --> 00:42:02,670 เราจะส่งเด็กกำพร้าสองคน จากวินเทอร์ทาวน์ไปกับเจ้า 698 00:42:02,710 --> 00:42:04,440 เพื่อคอยช่วยเจ้าเฝ้าฝูงแกะ 699 00:42:04,470 --> 00:42:06,270 หากเจ้าสามารถให้ที่พักและอาหาร แก่พวกเขา 700 00:42:06,310 --> 00:42:09,010 เมียข้าอธิฐานขอลูกอยู่เสมอ 701 00:42:09,040 --> 00:42:11,410 เราจะดูแลพวกเขา ขอบคุณ นายท่าน 702 00:42:11,450 --> 00:42:14,780 ขอทวยเทพโปรดอำนวยพร ให้ท่านและครอบครัว 703 00:42:17,650 --> 00:42:19,790 - หยุดซะ 704 00:42:19,820 --> 00:42:23,130 หากไม่มีใครแล้ว ข้าขอไปขี่ม้าก่อนที่จะมืด 705 00:42:23,160 --> 00:42:25,160 - ดี - โฮดอร์ 706 00:42:25,200 --> 00:42:29,130 - โฮดอร์ - รอดริค: แบรน-- ลอร์ดสตาร์ค 707 00:42:29,170 --> 00:42:30,900 จัตตุรัสทอร์เรนกำลังจะถูกยึด 708 00:42:30,940 --> 00:42:33,600 จัตตุรัสทอร์เรนอยู่ห่าง จากที่นี่เพียง 40 ลีค 709 00:42:33,640 --> 00:42:36,710 เหตุใดพวกแลนนิสเตอร์ จึงจู่โจมขึ้นมาถึงนี่ได้? 710 00:42:36,740 --> 00:42:39,340 อาจเป็นกองม้าตามภูเขา 711 00:42:39,380 --> 00:42:41,880 อาจเป็นเซลล์ซอร์ด ที่จ้างโดยไทวิน แลนนิสเตอร์ 712 00:42:41,910 --> 00:42:43,150 เราต้องช่วยพวกเขา 713 00:42:43,180 --> 00:42:44,680 นักสู้ส่วนใหญ่ล้วนอยู่กับร็อบ 714 00:42:44,720 --> 00:42:46,420 แต่ข้าสามารถรวบรวมมือดีได้ 200 คน 715 00:42:46,450 --> 00:42:47,680 จำเป็นขนาดนั้นรึ? 716 00:42:47,700 --> 00:42:49,220 หากเราไม่สามารถ ปกป้องไพร่พลของเราได้ 717 00:42:49,220 --> 00:42:52,020 เหตุใดเขาจึงปกป้องเรา? 718 00:42:52,060 --> 00:42:54,820 ไปเถอะ เซอร์รอดริค นำคนไปเท่าที่ต้องการ 719 00:42:54,860 --> 00:42:56,330 ไม่นานนัก นายท่าน 720 00:42:56,360 --> 00:42:58,160 พวกคนใต้ทนอยู่ที่นี่ไม่ค่อยได้ 721 00:43:08,570 --> 00:43:11,110 แบรน: แล้วมันหมายถึงอะไร? 722 00:43:11,140 --> 00:43:12,190 ลองถามเมสเตอร์ลูวินดูสิ 723 00:43:12,210 --> 00:43:14,360 เขาต่างหากที่เป็นคน อ่านหนังสือตลอดเวลา 724 00:43:14,510 --> 00:43:17,850 ข้าถามแล้ว เขาไม่เคยได้ยินเรื่องกาสามตา 725 00:43:17,880 --> 00:43:21,490 - งั้นก็ไม่มีความหมาย - เจ้าโกหก 726 00:43:21,520 --> 00:43:24,290 ท่านอาจเป็นลอร์ดน้อย แต่เจ้าห้ามเรียกข้าว่าคนโกหก 727 00:43:24,320 --> 00:43:27,560 - เจ้ารู้ความหมายของมัน - ข้าไม่เคยบอกว่าข้าไม่รู้ 728 00:43:27,590 --> 00:43:29,530 เจ้าไม่ได้ตอบด้วยใจจริง 729 00:43:29,560 --> 00:43:32,560 นั่นก็ไม่ใช่การโกหก 730 00:43:32,600 --> 00:43:34,200 แต่ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ 731 00:43:34,230 --> 00:43:38,340 แล้ว ท่านฝันถึงกาสามตาอีกแล้วงั้นเหรอ? 732 00:43:39,770 --> 00:43:43,070 ในป่าศักดิ์สิทธิ์ เจ้าบอกเจ้าไม่ฝัน 733 00:43:43,110 --> 00:43:45,140 ตอนนี้ ใครกันที่โกหก? 734 00:43:48,910 --> 00:43:50,950 ท่านเห็นสิ่งใดในความฝัน? 735 00:43:53,390 --> 00:43:55,650 เลวร้ายหรือ? 736 00:43:55,690 --> 00:43:57,890 บอกข้า หนุ่มน้อย 737 00:44:01,230 --> 00:44:04,160 ข้าฝันว่าทะเลเข้ามาถึงวินเทอร์เฟล 738 00:44:05,600 --> 00:44:08,070 ข้าเห็นคลื่นถาโถม กระแทกเข้ากับประตูเมือง 739 00:44:08,100 --> 00:44:11,800 และกระแสน้ำสูงเหนือกำแพง... 740 00:44:14,140 --> 00:44:16,640 ปราสาทจมอยู่ใต้น้ำ 741 00:44:18,840 --> 00:44:21,050 ผู้คนจมน้ำลอยเกลื่อนกลาด 742 00:44:21,080 --> 00:44:23,210 ในลานนี่แหละ 743 00:44:25,780 --> 00:44:28,820 เซอร์รอดริกเป็นหนึ่งในนั้น 744 00:44:30,860 --> 00:44:33,560 ทะเลอยู่ห่างจากที่นี่เป็นร้อยไมล์ 745 00:44:33,590 --> 00:44:35,210 ข้ารู้ 746 00:44:35,210 --> 00:44:36,530 ก็แค่ความฝันโง่ๆ 747 00:44:36,560 --> 00:44:38,430 ข้าจะต้องเอามันฝรั่งไปส่งในครัว 748 00:44:38,430 --> 00:44:39,930 หาไม่ข้าจะถูกล่ามโซ่อีก 749 00:44:39,970 --> 00:44:42,370 โอชา 750 00:44:42,400 --> 00:44:44,870 อีกาสามตาน่ะ 751 00:44:44,900 --> 00:44:47,370 พวกเขาพูดถึงว่าอย่างไร 752 00:44:47,410 --> 00:44:50,210 ที่นอกเดอะวอล? 753 00:44:50,240 --> 00:44:53,550 ที่นอกเดอะวอล ผู้คนพูดเรื่องงมงายมากมายไปหมด 754 00:45:00,490 --> 00:45:03,160 755 00:45:04,690 --> 00:45:07,090 - โครินน์: ตรงนั้น - มอมอนต์: ที่ไหน? 756 00:45:07,130 --> 00:45:08,890 เขาลูกนั้น 757 00:45:08,930 --> 00:45:11,400 แซม: ข้ามองไม่ค่อยเห็น 758 00:45:11,430 --> 00:45:13,030 จอน : ไฟ 759 00:45:15,300 --> 00:45:18,300 มันมีไฟอยู่ 760 00:45:18,340 --> 00:45:21,470 คนที่นั่งอยู่รอบไฟนั่น สายตาดีกว่าเจ้าหรือข้า 761 00:45:21,510 --> 00:45:24,580 เมื่อเขาเห็นว่าเรามา ไฟนั่นจะเป็นสัญญาณ 762 00:45:24,610 --> 00:45:28,180 ทำให้แมนซ์ เรย์เดอร์มีเวลาเหลือเฟือ ในการรวมคนเพื่อต้อนรับเรา 763 00:45:28,220 --> 00:45:30,280 มีคนเถื่อนไปร่วมกับเขา เท่าไหร่แล้ว? 764 00:45:30,320 --> 00:45:34,490 เท่าที่บอกได้ ก็ทั้งหมด 765 00:45:39,060 --> 00:45:41,490 โครินน์: แมนซ์รวบรวมผู้คน ดั่งฝูงกวางต่อหมาป่า 766 00:45:41,530 --> 00:45:43,530 พวกเขาเกือบจะพร้อมแล้ว ในการอพยพ 767 00:45:43,560 --> 00:45:45,500 ไปที่ใด? 768 00:45:45,530 --> 00:45:47,370 สักที่ที่ปลอดภัย 769 00:45:47,400 --> 00:45:49,240 สักแห่งทางใต้ 770 00:45:49,270 --> 00:45:52,200 เราจะเดินยาตรา ไปกลางกลุ่มพวกมันก็ไม่ได้ 771 00:45:52,240 --> 00:45:54,030 และเราก็รอไม่ได้ ที่นี่มีแต่กองหิน 772 00:45:54,050 --> 00:45:55,880 ไว้ป้องกันตัว 773 00:45:55,880 --> 00:45:58,810 เจ้ากำลังบอกว่า เราควรกลับไปที่เดอะวอล? 774 00:45:58,850 --> 00:46:02,250 แมนซ์เคยเป็นพวกเรามาก่อน 775 00:46:02,280 --> 00:46:04,690 ตอนนี้เขาเป็นพวกมัน 776 00:46:04,720 --> 00:46:07,460 เขาต้องสอนพวกนั้น เรื่องวิธีการของเราแน่ 777 00:46:07,490 --> 00:46:09,390 พวกมันจะถล่มเราด้วยกำลัง 778 00:46:09,430 --> 00:46:11,830 และจะไม่หนีเมื่อเราโต้กลับ 779 00:46:11,860 --> 00:46:14,300 พวกมันจะมีระบบระเบียบ มากกว่าก่อน 780 00:46:14,330 --> 00:46:16,230 มีวินัยมากขึ้น 781 00:46:16,270 --> 00:46:18,300 คล้ายเรามากขึ้น 782 00:46:18,340 --> 00:46:20,940 ดังนั้นเราต้องเป็นเหมือนพวกมัน 783 00:46:20,970 --> 00:46:22,870 มีวิธีการเหมือนมัน 784 00:46:22,910 --> 00:46:26,080 ลอบเข้าไป เชือดแมนซ์ 785 00:46:26,110 --> 00:46:27,710 และให้มันสลายตัวไปกับลม 786 00:46:27,740 --> 00:46:29,780 ก่อนที่มันจะกรีฑาทัพ ไปถึงเดอะวอล 787 00:46:29,810 --> 00:46:30,660 และถ้าจะทำสิ่งนั้น... 788 00:46:30,680 --> 00:46:32,680 เราจำเป็นต้องสลายเวรยาม 789 00:46:32,850 --> 00:46:34,650 นี่ไม่ใช่งาน สำหรับคน 400 คน 790 00:46:34,680 --> 00:46:38,390 ข้าต้องการความเร็ว และความเงียบ 791 00:46:38,420 --> 00:46:42,120 ฮาเกอร์ สโตนเสน็ค โบร์บา 792 00:46:43,360 --> 00:46:45,560 ท่านผู้บัญชาการ ข้าอยากเข้าร่วมกับลอร์ดโครินท์ 793 00:46:45,600 --> 00:46:48,200 ข้าเคยถูกเรียกมามากมาย 794 00:46:48,230 --> 00:46:50,120 แต่เป็นครั้งแรก ที่มีคนเรียกข้าว่าลอร์ดโครินท์ 795 00:46:50,140 --> 00:46:50,600 796 00:46:50,600 --> 00:46:53,470 เจ้าเป็นคนรับใช้ สโนว์ มิใช่นักลาดตระเวน 797 00:46:53,500 --> 00:46:55,740 ข้าสู้และข้าฆ่าไวท์ 798 00:46:55,770 --> 00:46:57,970 มีนักลาดตระเวนกี่คนกัน ที่เคยทำ? 799 00:46:58,010 --> 00:47:00,040 เป็นเขารึ? 800 00:47:01,150 --> 00:47:03,550 อา เจ้าฆ่าไวท์ 801 00:47:03,580 --> 00:47:05,450 แต่เจ้าก็ปล่อยให้ตาเฒ่า 802 00:47:05,480 --> 00:47:08,320 ตีเจ้าจนเลือดออก และยึดดาบเจ้าไป 803 00:47:08,350 --> 00:47:10,690 โครินน์: คราสเตอร์? 804 00:47:10,720 --> 00:47:13,720 ไม่ได้เข้าข้างเขานะ แต่ตาลุงนั่นเป็นแพะแก่หนังเหนียว 805 00:47:16,660 --> 00:47:19,460 ข้าจะทำหน้าที่แทนจอน ระหว่างที่เขาไม่อยู่เอง นายท่าน 806 00:47:19,500 --> 00:47:22,130 ไม่มีปัญหา 807 00:47:30,170 --> 00:47:33,580 ข้าหวังว่าเจ้าจะทำหน้าที่ เป็นนักลาดตระเวน 808 00:47:33,610 --> 00:47:35,950 ได้ดีกว่าเป็นคนรับใช้นะ 809 00:47:37,650 --> 00:47:39,350 ไปเถอะ 810 00:47:46,520 --> 00:47:48,360 ซาโร : บอกข้า 811 00:47:48,390 --> 00:47:51,500 ทาสชายคนนั้น หลงรักเจ้ามานานเพียงใดแล้ว? 812 00:47:51,530 --> 00:47:55,230 เขามิใช่ทาส และเขาก็มิได้รักข้าด้วย 813 00:47:55,270 --> 00:47:57,340 เขาเป็นที่ปรึกษา 814 00:47:57,370 --> 00:47:59,340 และเพื่อนของข้า 815 00:47:59,370 --> 00:48:00,910 ไม่น่าใช่ 816 00:48:00,940 --> 00:48:03,680 ข้าสามารถบอกได้เสมอ เมื่อผู้ชายต้องการอะไร 817 00:48:03,710 --> 00:48:06,050 แล้วความต้องการของผู้หญิงล่ะ? 818 00:48:06,080 --> 00:48:08,150 นั่นมันซับซ้อนกว่า 819 00:48:08,180 --> 00:48:10,220 เช่นเจ้า เป็นต้น 820 00:48:10,250 --> 00:48:12,820 ท่านต้องการอะไร? 821 00:48:12,850 --> 00:48:15,890 ข้ามกลับทะเลแนร์โรว์ และกลับคืนสู่บัลลังก์เหล็ก 822 00:48:15,920 --> 00:48:17,460 ทำไม? 823 00:48:17,490 --> 00:48:19,230 เพราะข้าสัญญากับเหล่า คาลาซาร์ของข้าว่าจะปกป้อง 824 00:48:19,260 --> 00:48:21,660 และหาบ้านที่ปลอดภัยให้พวกเขา 825 00:48:21,700 --> 00:48:25,300 ท่านอยากจะพิชิต ทั้งเจ็ดอาณาจักรงั้นหรือ? 826 00:48:25,330 --> 00:48:27,000 ข้าต้องการ เพราะมันเป็นของข้าโดยชอบ 827 00:48:27,040 --> 00:48:30,110 บัลลังก์เหล็กนั้นเป็นของข้า และข้าจะยึดมัน 828 00:48:30,140 --> 00:48:31,940 อา ผู้พิชิต 829 00:48:31,980 --> 00:48:34,110 แล้วท่านได้ทั้งหมดนี่มาอย่างไร? 830 00:48:34,140 --> 00:48:36,180 - มีใครให้มาหรือ? - ไม่ 831 00:48:36,210 --> 00:48:37,710 ข้าเริ่มจากไม่มีอะไร 832 00:48:37,750 --> 00:48:39,910 ข้ามาถึงท่าเรือ เหมือนสินค้าชิ้นหนึ่ง 833 00:48:39,950 --> 00:48:42,550 ยกเว้นว่ามีใครจะสนใจสินค้าชิ้นนั้น 834 00:48:42,550 --> 00:48:45,290 งั้น ท่านปราถนาสิ่งที่ท่านไม่มี และคว้ามันมา 835 00:48:45,320 --> 00:48:49,260 ท่านก็คือผู้พิชิตเช่นกัน แม้ไม่ทะเยอทะยานเท่าไหร่ 836 00:48:49,290 --> 00:48:50,960 837 00:48:50,990 --> 00:48:53,460 อืมม 838 00:48:53,500 --> 00:48:56,630 ท่านต้องการอะไร ซาโร โซอาน ดาซอส? 839 00:48:56,670 --> 00:48:59,370 ที่ประตูเมือง ท่านหลั่งเลือดเพื่อข้า 840 00:48:59,400 --> 00:49:02,400 ทำไม? 841 00:49:02,440 --> 00:49:04,770 ข้าจะแสดงให้เห็นว่าทำไม 842 00:49:08,130 --> 00:49:11,330 ประตูและห้องสมบัติ สร้างจากหินวาลีย์เรียน 843 00:49:11,520 --> 00:49:15,320 เหล็กที่แกร่งที่สุด ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน 844 00:49:15,350 --> 00:49:18,720 ข้ายื่นข้อเสนอให้แก่ ช่างทำกุญแจที่เก่งที่สุดในคาร์ธ 845 00:49:18,760 --> 00:49:21,090 เสนอทองคำมากมาย หากเขาเปิดมันได้ 846 00:49:21,120 --> 00:49:23,690 ข้ายื่นข้อเสนอเดียวกัน ให้กับขโมยที่เก่งที่สุด 847 00:49:23,730 --> 00:49:26,430 พวกเขาล้วนกลับบ้าน มือเปล่า 848 00:49:26,460 --> 00:49:29,730 สิ่งเดียวที่สามารถเปิดประตูได้ 849 00:49:29,770 --> 00:49:31,900 คือกุญแจดอกนี้ 850 00:49:31,930 --> 00:49:33,370 โดยเปิดจากข้างหลังประตู? 851 00:49:33,400 --> 00:49:36,670 852 00:49:36,710 --> 00:49:38,870 มันจะเป็นของข้าทั้งหมดเลยหรือ? 853 00:49:38,910 --> 00:49:40,580 ทั้งหมด? 854 00:49:40,610 --> 00:49:44,080 บอกว่าครึ่งๆ ละกัน 855 00:49:44,120 --> 00:49:48,350 มากพอที่จะซื้อม้า, เรือ และไพร่พล 856 00:49:48,390 --> 00:49:50,490 เพียงพอที่จะกลับบ้าน 857 00:49:50,520 --> 00:49:53,430 แล้วข้าต้องทำสิ่งใด? 858 00:49:53,460 --> 00:49:54,790 แต่งงานกับข้า 859 00:49:54,830 --> 00:49:57,930 ช่างเป็นข้อเสนอที่โรแมนติก 860 00:49:57,960 --> 00:50:00,300 ข้าเคยแต่งงานมาแล้วคร้งหนึ่ง ด้วยความรัก 861 00:50:00,330 --> 00:50:03,070 แต่ทวยเทพพรากนางไป 862 00:50:05,410 --> 00:50:07,310 ข้าเริ่มจากไม่มีอะไร 863 00:50:07,340 --> 00:50:10,210 แม่และพ่อข้าไม่เคยมีกระทั่งรองเท้าสักคู่ 864 00:50:10,240 --> 00:50:13,380 แต่งงานกับข้า และข้าจะมอบทั้งเจ็ดอาณาจักรให้ท่าน 865 00:50:13,410 --> 00:50:17,150 และลูกๆ ของเรา จะได้เป็นเจ้าชายและเจ้าหญิง 866 00:50:19,390 --> 00:50:21,420 เห็นไหม? 867 00:50:21,450 --> 00:50:24,090 ข้ามีความทะเยอทะยาน มากกว่าที่ท่านคิด 868 00:50:25,560 --> 00:50:27,670 ถึงเวลาแล้ว เดเนอรีส ทาเกเรียน 869 00:50:27,690 --> 00:50:29,690 เดเนอรีสที่หนึ่ง 870 00:50:30,060 --> 00:50:32,530 โรเบิร์ต บาราธรอน สิ้นแล้ว 871 00:50:39,370 --> 00:50:41,710 โจราห์: หากท่านข้ามทะเล พร้อมกับกองทัพที่ท่านจ้าง-- 872 00:50:41,740 --> 00:50:44,010 ทั้งเจ็ดอาณาจักรกำลังรบพุ่งกัน 873 00:50:44,050 --> 00:50:46,450 ราชาจอมปลอมทั้งสี่ กำลังทำลายบ้านเมือง 874 00:50:46,480 --> 00:50:49,780 การมีชัยเหนือเวสเทอร์รอน จำเป็นต้องมีชาวเวสเทอร์รอนคอยหนุน 875 00:50:49,820 --> 00:50:51,620 ผู้ชิงอำนาจตายแล้ว 876 00:50:51,650 --> 00:50:53,320 สตาร์ครบกับแลนนิสเตอร์ 877 00:50:53,360 --> 00:50:55,260 และบาราธรอนห้ำหั่นกันเอง 878 00:50:55,290 --> 00:50:56,820 ที่ท่านเชื่อใจสหายใหม่ของท่าน 879 00:50:56,860 --> 00:50:58,590 นั่นเพราะเขากรีดมือตัวเองงั้นหรือ? 880 00:50:58,630 --> 00:51:01,500 เวลาในการจู่โจมมาถึงแล้ว เราจำต้องหาเรือและไพร่พล 881 00:51:01,530 --> 00:51:03,420 ไม่เช่นนั้น เราก็ใช้ชีวิตที่เน่าเปื่อยไปวันๆ 882 00:51:03,440 --> 00:51:04,470 อยู่ที่สุดขอบโลก 883 00:51:04,470 --> 00:51:06,900 เหล่าเศรษฐีมิได้รวยได้ จากการให้มากกว่าการรับ 884 00:51:06,930 --> 00:51:09,670 เขาให้เรือและทหารแก่ท่าน และท่านจะติดหนี้เขาตลอดชีวิต 885 00:51:09,700 --> 00:51:13,440 การทำอะไรอย่างระมัดระวังนั้นยาก แต่มันถูกต้อง 886 00:51:13,470 --> 00:51:14,910 และหากข้าฟังตามคำแนะนำนั่น 887 00:51:14,940 --> 00:51:17,140 ที่นอกประตูแห่งคาร์ธ เราคงตายกันหมดแล้ว 888 00:51:17,180 --> 00:51:20,250 ข้ารู้ว่านี่ดูเหมือนโอกาสสุดท้ายของท่าน 889 00:51:20,280 --> 00:51:20,990 แต่ท่านต้อง-- 890 00:51:21,010 --> 00:51:23,010 อย่ามาพูดกับข้า เหมือนข้าเป็นเด็ก 891 00:51:26,420 --> 00:51:28,790 - ข้าเพียงต้องการ-- - เจ้าต้องการอะไร? 892 00:51:28,820 --> 00:51:31,390 บอกข้า 893 00:51:31,430 --> 00:51:32,960 เห็นท่านนั่งบนบัลลังก์เหล็ก 894 00:51:32,990 --> 00:51:35,730 - ทำไม? - ท่านมีสิทธิ์ในมัน 895 00:51:35,760 --> 00:51:38,560 ด้วยยศศักดิ์ ชาติกำเนิด 896 00:51:38,600 --> 00:51:41,800 แต่ท่านมีสิ่งอื่นที่มากกว่านั้น 897 00:51:41,830 --> 00:51:46,070 ท่านอาจปกปิดและปฏิเสธมัน แต่ท่านมีจิตใจที่อ่อนโยน 898 00:51:46,110 --> 00:51:48,610 ท่านจะไม่เพียงเป็นที่เคารพและยำเกรง 899 00:51:48,640 --> 00:51:51,140 ผู้คนจะรักท่าน 900 00:51:51,180 --> 00:51:53,310 ผู้ใดที่สามารถปกครองได้ ควรปกครอง 901 00:51:53,350 --> 00:51:55,440 หลายศตวรรษที่ผ่านมา ไม่มีคนเช่นนั้น 902 00:51:55,460 --> 00:51:57,460 เกิดขึ้นมาบนโลกเลย 903 00:51:58,150 --> 00:51:59,720 บางเวลาที่ข้ามองท่าน 904 00:51:59,750 --> 00:52:02,620 และแทบไม่เชื่อด้วยซ้ำ ว่าท่านมีตัวตนอยู่จริง 905 00:52:14,600 --> 00:52:17,930 แล้วเจ้าจะให้ข้าทำอย่างไร ที่ปรึกษาข้า? 906 00:52:23,910 --> 00:52:25,710 สร้างทางของท่านเอง 907 00:52:25,740 --> 00:52:28,540 หาเรือของท่านเอง ท่านต้องการเพียงลำเดียว 908 00:52:28,580 --> 00:52:32,010 พันธมิตรที่เราต้องการ อยู่ที่เวสเทอร์รอน หาใช่คาร์ธไม่ 909 00:52:33,250 --> 00:52:35,720 และข้าจะหาเรือนั้นมาอย่างไร? 910 00:52:35,750 --> 00:52:38,250 ข้าจะหาให้ท่าน 911 00:52:38,290 --> 00:52:40,420 เรือดีพร้อมยอดกัปตัน 912 00:52:46,030 --> 00:52:48,730 ข้าหวังว่าจะได้พบเขา 913 00:52:52,000 --> 00:52:54,140 คาลีซี 914 00:53:04,180 --> 00:53:07,050 915 00:53:12,920 --> 00:53:15,760 916 00:53:22,200 --> 00:53:23,640 917 00:53:23,670 --> 00:53:25,810 เจ้าควรยืนหันข้าง 918 00:53:25,840 --> 00:53:27,970 ข้าง? 919 00:53:28,010 --> 00:53:30,110 ด้านข้าง 920 00:53:30,140 --> 00:53:32,550 - ทำไม? - เพื่อลดเป้า 921 00:53:35,750 --> 00:53:37,720 นี่ข้าสู้อยู่กับใครหรือไง? 922 00:53:37,750 --> 00:53:40,120 เจ้ากำลังฝึกซ้อม เอาไว้สู้ 923 00:53:41,090 --> 00:53:42,760 ฝึกให้ถูกวิธีเถอะ 924 00:53:44,220 --> 00:53:46,060 925 00:53:46,090 --> 00:53:48,030 ทหาร! 926 00:53:48,060 --> 00:53:51,060 - ช่วยด้วย - เจ้าเห็นอะไรไหม? 927 00:53:52,900 --> 00:53:56,700 ขึ้นไปดูสิ ว่าเขาร่วงมาจากไหน 928 00:54:00,440 --> 00:54:02,410 ขึ้นทางด้านหลัง 929 00:54:02,440 --> 00:54:04,640 ผู้หญิง:แปลกจริง 930 00:54:11,250 --> 00:54:13,250 หลีกไป 931 00:54:14,880 --> 00:54:18,350 ทหาร: ถอยไป เขาตายแล้ว 932 00:54:26,000 --> 00:54:29,500 933 00:54:29,520 --> 00:54:33,520 == sync, corrected by elderman == 934 00:54:37,000 --> 00:54:41,000 www.thaisubtitle.com 935 00:54:45,000 --> 00:54:49,000 บรรยายไทยโดย dorayaya, hesperos, buapinky, muggle_A, mameo 936 00:54:53,000 --> 00:54:57,000 tantum 936 00:54:58,305 --> 00:55:58,799