"Black Sails" IV.

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Watch Online Movies and Series for FREE www.osdb.link/lm 2 00:00:13,380 --> 00:00:14,990 แต่ข้าไม่ได้เข้าใจฟลินท์ผิดไปหรอกนะ 3 00:00:15,050 --> 00:00:17,690 - ต่อเขา พวกเราทุกคนเป็นแค่ของที่ใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้ง - เรื่องนั้นข้าไม่เชื่อหรอก 4 00:00:17,760 --> 00:00:21,090 นั่นเป็นเพราะว่าเจ้า ไม่รู้เรื่องคุณนายบาร์โลว์ 5 00:00:21,160 --> 00:00:22,390 เจ้าเจอหมายกำหนดการแล้วใช่ไหม 6 00:00:22,460 --> 00:00:24,730 ข้าจะยอมละทิ้ง เบี้ยตอบแทนค่าหมายกำหนดการ 7 00:00:24,800 --> 00:00:26,760 เพื่อแลกเปลี่ยนกับส่วนแบ่งของข้า ของทรัพย์สินที่ยึดมาได้ 8 00:00:26,830 --> 00:00:28,170 พวกเราจำเป็นต้องมีสิ่งของบางอย่างเพิ่มเติม 9 00:00:28,230 --> 00:00:30,600 - ปืนใหม่ ปืนใหญ่ขนาดกระสุน 12 เพานเดอ - เจ้าจะได้ตามที่ร้องขอ 10 00:00:30,670 --> 00:00:32,070 ปราศจากเรือเดอะอูร์คา พวกเราจะไม่มีอะไรเลย 11 00:00:32,140 --> 00:00:34,200 ปราศจากเวนพวกเราก็จะไม่มีเรือเดอะอูร์คา 12 00:00:34,270 --> 00:00:37,110 มิตรสหายของเราพยายามที่จะปกป้องเจ้า ถึงกระนั้นเจ้าก็หนีไปอยู่ดี 13 00:00:37,180 --> 00:00:40,740 - เพราะเหตุใด - เจ้ามีความรู้สึกอย่างไรตอนที่นางโยนเจ้าทิ้งอย่างไม่แยแส 14 00:00:40,810 --> 00:00:42,950 เอเลเนอร์ เดี๋ยวก่อน 15 00:00:45,150 --> 00:00:47,620 ตั้งใจฟังข้าให้ดี นับจากนี้ไปเป็นอันจบสิ้นต่อกัน 16 00:00:47,690 --> 00:00:50,490 เว้นเสียแต่ว่าพวกเจ้าจะติดสินใจ เข้าร่วมเป็นลูกเรือของกัปตันฟลินท์ 17 00:00:50,560 --> 00:00:51,920 ดูเหมือนว่านางเพิ่งจะมอบเรือลำหนึ่งให้กับพวกเรา 18 00:00:51,990 --> 00:00:54,060 เรือที่ไม่มีกัปตันเรือนะสิ 19 00:00:54,130 --> 00:00:56,370 - ข้าขอโทษอย่างยิ่งที่เขาทำอย่างนี้กับเจ้า - เขาไม่ได้ทำอย่างนี้กับข้าหรอก 20 00:00:56,430 --> 00:00:57,890 เจ้าต่างหากเล่าที่เป็นคนทำ 21 00:02:50,210 --> 00:02:52,310 ไอ้กัปตันเกตส์เอ้ย 22 00:02:57,750 --> 00:02:59,920 ได้เวลาแล้ว 23 00:03:19,640 --> 00:03:22,870 ขอเเจ้งข่าวเรื่องแรกให้ทราบ สำหรับสภาเรือถึงเรื่องตำแหน่งผู้นำ 24 00:03:22,940 --> 00:03:25,610 อย่างที่พวกเจ้าทราบกันอยู่แล้ว ข้าได้ถูกร้องขอให้ปฏิบัติหน้าที่เป็นกัปตันเรือ 25 00:03:25,680 --> 00:03:28,350 แห่งเรือเดอะแรนเจอร์ เมื่อครั้นพวกเราแล่นเรือครั้งต่อไป 26 00:03:28,410 --> 00:03:30,710 อย่างเป็นที่ประจักษ์นั่นหมายความว่า ต้องมาเสียเวลาอยู่กับพวกเจ้าไอ้โง่เขลาอีก 27 00:03:30,780 --> 00:03:32,380 ดังนั้น... 28 00:03:32,450 --> 00:03:36,050 ในขณะเดียวกันเจ้าจำเป็นต้องมีใครบางคน ปฏิบัติหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ทหารฝ่ายพลาธิการของพวกเจ้า 29 00:03:36,120 --> 00:03:39,560 เว้นเสียแต่ว่าจะมีผู้ใด ที่มีความคิดใดๆที่ดีกว่านั้น 30 00:03:39,620 --> 00:03:41,730 ข้าได้คิดเอาไว้ว่าเป็นบิลลี่ โบนส์ 31 00:03:47,870 --> 00:03:49,100 ข้าคิดว่าเป็นเช่นนั้น 32 00:03:49,170 --> 00:03:50,900 บิลลี่ 33 00:03:53,100 --> 00:03:54,800 อะเเฮ่ม 34 00:03:54,870 --> 00:03:58,280 เรื่องต่อไป...การซ่อมแซมเรือ 35 00:03:58,340 --> 00:04:00,510 เป็นการเริ่มต้นที่ไม่ดี บิลลี่ 36 00:04:00,580 --> 00:04:03,150 เรือจะต้องแล่นในทะเลเป็นเวลานาน หากพวกเราจะโจมตีเรือเดอะอูร์คาสำเร็จ 37 00:04:03,210 --> 00:04:05,020 เรือเดอะวอลรัสจะต้องมีความเรียบร้อย นั่นหมายความว่าพวกเราจะประดับตกแต่งเรือลำนี้ 38 00:04:05,080 --> 00:04:07,180 อย่างธรรมดาและเรียบง่าย คำถามก็คือ 39 00:04:07,250 --> 00:04:08,920 พวกเราจะประดับตกแต่งเรือลำนี้ตรงส่วนไหนดี 40 00:04:08,990 --> 00:04:11,990 ตรงส่วนไหนก็ตามที่มีเหล้าลัมเหลือเฟือ 41 00:04:12,060 --> 00:04:13,860 อย่างเช่นเคย รายการบัญชีของเรือได้เปิดทำการ 42 00:04:13,920 --> 00:04:17,260 ถังไม้เหล้ารัมและส้มบัตเตอร์ของคุณซิมป์สัน พวกมันกำลังถูกขนส่งมา 43 00:04:17,330 --> 00:04:19,800 และได้มีการตระเตรียมหมู สำหรับคุณซิลเวอร์ในการปรุงหมูหัน 44 00:04:21,900 --> 00:04:23,460 ทีนี้ กลับมาพูดคุยปัญหา ของตำแหน่งที่ตั้ง 45 00:04:23,470 --> 00:04:24,830 แล้วแม่งเรื่องไอ้เต็นท์สมสู่อีตัวเล่า 46 00:04:24,900 --> 00:04:27,540 นั่นน่าจะเป็นเรื่องอะไรบางอย่าง ที่พวกเราปรึกษาหารือกันได้ 47 00:04:27,610 --> 00:04:30,840 เต็นท์สมสู่อีตัว เต็นท์สมสู่อีตัว 48 00:04:32,280 --> 00:04:33,510 คุณเดอกรูท 49 00:04:36,850 --> 00:04:38,450 พวกเจ้าอาจจะไม่พอใจในสิ่งที่ข้าจะพูดนี้ 50 00:04:38,520 --> 00:04:41,420 แต่ถ้าหากยังไม่มีการพูดคุยกันแล้ว ข้าเกรงว่ามันจะเลวร้ายยิ่งขึ้น 51 00:04:41,490 --> 00:04:43,620 ข้าได้ทำการตรวจสอบแนวชายฝั่งทะเลอย่างละเอียด ตามข้อเสนอโดยกัปตันเรือ 52 00:04:43,690 --> 00:04:46,190 ต่อภาระหน้าที่นี้ และพบว่ามันไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง 53 00:04:46,260 --> 00:04:48,660 จะต้องดำเนินการตามความเหมาะสมทันที ที่ทอดสมอเรือมันช่างน่าสังเวช 54 00:04:48,730 --> 00:04:50,630 มีความลาดชันเกินไป 55 00:04:50,700 --> 00:04:53,300 ข้าไม่สามารถอนุมัติได้ ภัยพิบัติมีความเสี่ยงสูงอย่างยิ่ง 56 00:04:53,360 --> 00:04:56,330 กับการเห็นดีเห็นงามของลูกเรือ 57 00:04:56,400 --> 00:04:59,970 ข้าขอเวลาในการค้นหาชายหาด ที่มีความเหมาะสมมากกว่านี้ 58 00:05:00,040 --> 00:05:01,400 และทำให้เสียเวลาต่อความอุตสาหะของพวกเรา ไปอีกนานแค่ไหนหรือ 59 00:05:01,470 --> 00:05:04,510 2 อาทิตย์ เดือนหนึ่งงั้นหรือ 60 00:05:07,680 --> 00:05:09,550 เรื่อที่ว่างเปล่า 61 00:05:09,610 --> 00:05:12,820 หมายถึงความเร็วนอตเพิ่มขึ้น หรือความเร็วเพิ่มขึ้น 2 เท่า 62 00:05:12,880 --> 00:05:15,790 5 องศาหรือมากกว่าลมเปลี่ยนทิศ 63 00:05:15,850 --> 00:05:18,560 มันมีความจำเป็นอย่างยิ่ง ต่อการรีบลงมือทำงาน 64 00:05:19,960 --> 00:05:23,090 หากพวกเรามีเวลาหลายอาทิตย์ พวกเราทำงานสำเร็จได้ทันเวลาอย่างแน่นอน 65 00:05:23,160 --> 00:05:25,630 แต่พวกเราจำเป็นต้องแล่นเรือในเร็ววันนี้ 66 00:05:25,700 --> 00:05:27,630 หากพวกเราจะต้องรับมือกับเรือเดอะอูร์คา 67 00:05:27,700 --> 00:05:30,100 ทีนี้ ความเป็นกังวลของคุณเดอกรูท มีเหตุผลที่ฟังขึ้น... 68 00:05:31,770 --> 00:05:34,200 แต่พวกมันได้อย่างก็มีเสียบ้าง 69 00:05:34,270 --> 00:05:38,710 รับเหนาะๆ 5 ล้านดอลลาร์เหรียญทองสเปน อย่างแน่นอน 70 00:05:49,420 --> 00:05:51,350 ทุกคนเห็นด้วยกับแผนการของกัปตันเรือ 71 00:05:51,420 --> 00:05:52,620 เพื่อยกเรือลำนี้ให้พ้นน้ำเพื่อซ่อมแซมท้องเรือ ใกล้อ่าวไหม 72 00:05:52,690 --> 00:05:55,230 เห็นด้วย 73 00:05:55,290 --> 00:05:57,230 ผลปรากฏว่าลูกเรือเห็นด้วยทุกคน 74 00:05:57,290 --> 00:05:58,830 ไม่เห็นด้วย 75 00:06:03,630 --> 00:06:07,000 คุณมอร์ลีย์ไม่เห็นด้วย ในการแสดงความคิดเห็นของคุณเดอกรูท 76 00:06:09,740 --> 00:06:11,570 เอาเถอะ มาจัดการไอ้ชายหาดสารเลวนี้กันเถอะ 77 00:06:11,640 --> 00:06:15,310 ใช่ มีคำถามด่วน ปัญหาเรื่องพวกเราจะสร้าง เต็นท์ส่มสู่อีตัวที่ไหนงั้นหรือ 78 00:06:15,380 --> 00:06:18,620 - ใช่เลย - งานนี้จะต้องรีบลงมือกันอย่างรวดเร็ว 79 00:06:18,680 --> 00:06:22,120 นั่นมันหมายความว่ามีความเสี่ยงสูง อันตรายมากยิ่งขึ้น 80 00:06:22,190 --> 00:06:23,890 ทีนี้พวกเจ้าให้ความเชื่อมั่นในตัวข้าอย่างยิ่ง 81 00:06:23,950 --> 00:06:26,160 เพื่อรับใช้การทำหน้าที่แทนคุณเกตส์ และข้าจะปฏิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัด 82 00:06:26,220 --> 00:06:29,760 ดังนั้นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว และความล่าช้าที่อาจเกิดขึ้น 83 00:06:29,830 --> 00:06:31,560 ในเวลาเดียวกันพวกเราจำเป็นต้อง ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด 84 00:06:31,630 --> 00:06:34,330 บางทีพวกเราทุกคนน่าจะเห็นพ้องต้องกัน ว่าให้ลืมเรื่องนี้ไปซะ 85 00:06:34,400 --> 00:06:37,930 แค่สักครั้งหนึ่ง เรื่องเต็นท์ส่มสู่อีตัว 86 00:07:03,030 --> 00:07:05,090 เจ้าไม่ควรจะลำบากขนาดนี้เลย 87 00:07:20,310 --> 00:07:22,980 คลื่นลมสงบนิ่ง น้ำทะเลสงบนิ่ง 88 00:07:23,050 --> 00:07:25,680 อย่าทำตัวเป็นอีแก่ขี้บ่นไปหน่อยเลย 89 00:07:25,750 --> 00:07:27,120 บรรดาลูกเรือจะต้องยกเรือให้พ้นน้ำได้ 90 00:07:27,180 --> 00:07:29,750 เจ้าจะว่าอย่างไร นายทหารฝ่ายพลาธิการ 91 00:07:29,820 --> 00:07:31,920 เจ้าคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีไหม 92 00:07:31,990 --> 00:07:34,160 ใช่ ข้าคิดว่ากัปตันเรือ รู้ดีว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ 93 00:07:39,030 --> 00:07:42,570 นั่นเป็นเพราะว่าเจ้า ไม่รู้เรื่องคุณนายบาร์โลว์ 94 00:07:43,870 --> 00:07:46,000 คุณนายบาร์โลว์เป็นใครงั้นหรือ 95 00:07:49,610 --> 00:07:51,470 ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีที่แล้ว 96 00:07:51,540 --> 00:07:54,440 ก่อนที่เจ้าจะได้คลานขึ้นเรือลำเดียวกับพวกเรา 97 00:07:54,510 --> 00:07:57,950 ฟลินท์ให้พวกเราตามไล่ล่าเรือบรรทุกสินค้า 98 00:07:58,020 --> 00:08:00,320 เรือเดอะมาเรียอัลเลน 99 00:08:00,380 --> 00:08:01,920 พ่อค้าชาวยิวเซฟาร์ดี... 100 00:08:01,990 --> 00:08:05,360 ทองคำ ไข่มุก เพชรพลอย 101 00:08:05,420 --> 00:08:09,060 เขาพูดว่า"มหาศาลยิ่งกว่าที่พวกเราจะรู้ ว่าเอาพวกมันไปทำอย่างไรดี" 102 00:08:09,130 --> 00:08:11,830 แต่นั่นคือพรสวรรค์ของฟลินท์ ว่าไหมเล่า 103 00:08:11,900 --> 00:08:16,170 รู้ดีมาโดยตลอดถึงสิ่งที่จะพูด เกลี้ยกล่อมให้พวกเราฮึกเหิมตาม 104 00:08:16,230 --> 00:08:19,970 มากยิ่งขึ้น ทำให้พวกเราทุกคน สามัคคีกันเพื่อเจตนารมณ์ 105 00:08:20,040 --> 00:08:22,540 พวกเราได้แกะรอยตามไอ้เรือนั่น เป็นเวลาหลายเดือน 106 00:08:22,610 --> 00:08:25,110 โดยปราศจากบำรุงรักษาหรือซ่อมแซมเรือ 107 00:08:25,180 --> 00:08:27,880 จนกระทั่งในที่สุดพวกเราก็พบเรือลำนั้น 108 00:08:27,950 --> 00:08:30,850 พวกเราสูญเสียลูกเรือที่ฝีมือดี ในการปล้นสะดมเรือลำนั้น 109 00:08:30,920 --> 00:08:34,550 สำหรับสิ่งของที่ปล้นสะดมไม่มีอะไรที่ใกล้เคียง อย่างที่ฟลินท์ให้สัญญาเอาไว้เลย 110 00:08:34,620 --> 00:08:37,990 ในขณะที่ข้าสำรวจตรวจค้นที่เก็บสินค้าใต้ท้องเรือ 111 00:08:38,060 --> 00:08:41,290 ข้าบังเอิญเดินตรวจไปถึงห้องพักในเรือ และนั่นแหล่ะคือตอนที่ข้าได้ยินมันเข้า 112 00:08:41,360 --> 00:08:45,560 มันเป็นเสียงผู้ชายคนหนึ่งและผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังอ้อนวอนให้ไว้ชีวิตพวกเขา 113 00:08:46,800 --> 00:08:50,400 "ไว้ชีวิตพวกเราเถอะและทรัพย์สมบัติ มหาศาลของเรามันจะเป็นของเข้า" 114 00:08:50,470 --> 00:08:54,540 ในตอนนั้น ข้าคิดว่าทั้งหมดมันคือ การแบ่งผลกำไรของพวกเราซะอีก 115 00:08:54,610 --> 00:08:56,910 จะได้ทรัพย์สินทั้งหมด มูลค่ามหาศาลมากกว่าเดิม 116 00:08:56,970 --> 00:09:00,740 แต่นั่นคือตอนที่ได้ยินเสียงกรีดร้อง 117 00:09:03,550 --> 00:09:07,120 และตอนที่ข้าเห็นฆาตกรเดินจากไป 118 00:09:07,180 --> 00:09:09,750 ข้าเห็นเขาแสดงท่าทางใสซื่อบริสุทธิ์ 119 00:09:13,820 --> 00:09:15,260 เจ้าได้บอกใครไหม 120 00:09:15,330 --> 00:09:17,330 เกตส์ 121 00:09:18,560 --> 00:09:22,430 เขาไม่แสดงอาการไม่สะทกสะท้าน พูดได้แค่นั้น 122 00:09:22,500 --> 00:09:26,800 เขาพูดว่า"แค่ไอ้ชั่วช้าคนหนึ่ง ที่มีรวยน้อยที่สุดในโลก" 123 00:09:26,870 --> 00:09:29,910 ในตอนนั้น ข้าจำใจต้องยอมรับ ข้ายอมรับความคิดเห็นของเขา 124 00:09:31,480 --> 00:09:34,280 แต่วันต่อมาพวกเราได้แล่นเรือขึ้นฝั่ง 125 00:09:34,350 --> 00:09:37,780 ข้าเห็นสตรีผู้หนึ่งที่กำลังรอฟลินท์อยู่ 126 00:09:37,850 --> 00:09:41,820 พวกลูกเรือคนที่เหลือคิดว่านางเป็นแค่ผู้ติดตาม พวกเพียวริทันที่เข้ามาตั้งรกรากในโลกใหม่ 127 00:09:41,890 --> 00:09:44,250 แต่เมื่อครั้นฟลินท์พูดกับนาง 128 00:09:44,320 --> 00:09:47,860 2 ถ้อยคำที่ออกมาจากริมฝีปากของเขา 129 00:09:47,930 --> 00:09:49,630 "พวกเขาตายแล้ว" 130 00:09:49,690 --> 00:09:52,260 การตามไล่ล่าเรือเดอะมาเรียอัลเลน 131 00:09:52,330 --> 00:09:54,830 มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับทรัพย์สมบัติเลย 132 00:09:54,900 --> 00:09:56,700 มันคือการประหารชีวิต 133 00:09:56,770 --> 00:09:59,300 ลูกเรือเหล่านั้นที่พวกเราสูญเสียไป ในการยึดเรือลำนั้น 134 00:09:59,370 --> 00:10:02,240 พวกเขาตาย ด้วยเหตุนี้ฟลินท์จะสามารถแก้แค้น 135 00:10:02,310 --> 00:10:06,110 ความอาฆาตแค้นส่วนตัวบางอย่าง ระหว่างตระกูลให้แก่นาง 136 00:10:06,180 --> 00:10:09,010 เจ้าคอยดูเถิด 137 00:10:09,080 --> 00:10:12,820 บรรดาผู้ชายที่ดีจะต้องมาตาย ให้แก่แผนการร้ายบางอย่างที่ซุกซ่อนเอาไว้ 138 00:10:12,880 --> 00:10:15,050 แผนการร้ายของสตรีตระกูลบาร์โลว์ 139 00:10:15,120 --> 00:10:16,820 จงจำคำพูดข้าเอาไว้เถิด บิลลี่ 140 00:10:18,960 --> 00:10:21,160 เรื่องทั้งหมดมันจะต้องเกิดขึ้นอีกครั้งแน่ 141 00:11:15,550 --> 00:11:18,080 เจ้าจะอยู่ต่ออีกนานไหม 142 00:11:19,550 --> 00:11:21,520 ข้าจำเป็นต้องกลับไป 143 00:11:26,390 --> 00:11:28,990 หากเจ้าอารมณ์เสียให้แก่ข้า ข้าคงจะซาบซึ้งใจอย่างยิ่งหากเจ้าพูดมันออกมา 144 00:11:31,860 --> 00:11:33,530 เจ้ารู้สาเหตุที่ข้าอารมณ์เสีย 145 00:11:35,000 --> 00:11:36,370 เพราะข้าอ่านหนังสือให้เขาฟังงั้นหรือ 146 00:11:36,430 --> 00:11:38,530 มีหนังสือหลายเล่มอยู่เต็มชั้นวางหนังสือ 147 00:11:38,600 --> 00:11:41,040 เหตุไฉนเจ้าถคงอ่านเล่มนั้นให้เขาฟัง 148 00:11:41,110 --> 00:11:44,210 บางทีมันอาจเป็นเพราะข้าไม่ยินดี 149 00:11:44,270 --> 00:11:47,440 ที่จะฝังมันเอาไว้บนชั้นวางหนังสืออีกต่อไป และแสร้งทำเป็นว่ามันไม่มีความหมายต่อข้า 150 00:11:52,450 --> 00:11:56,450 หนังสือเล่มนั้นมันคือบางสิ่ง ที่ข้ามีส่วนร่วมกับโทมัส 151 00:12:00,690 --> 00:12:02,930 ข้าแค่คิดถึงมันเหลือเกิน 152 00:12:04,530 --> 00:12:06,860 ชีวิตของเราในตอนนั้น 153 00:12:06,930 --> 00:12:09,530 สมัยที่เขายังมีชีวิตอยู่ 154 00:12:11,970 --> 00:12:13,670 ข้ารู้สึกได้ว่าตัวข้าเองกำลังจะลืมเลือนมันไป 155 00:12:13,740 --> 00:12:15,140 และข้าไม่อยากจะลืมเลือนมันไป 156 00:12:16,940 --> 00:12:21,440 สถานที่แห่งนี้ ชีวิตนี้ ที่พวกเราใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ 157 00:12:21,510 --> 00:12:24,710 มันไม่ได้รู้สึกเหมือนมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว 158 00:12:27,890 --> 00:12:30,550 ข้าทนอยู่ตามลำพังคนเดียว ในความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ 159 00:12:33,020 --> 00:12:35,530 บางเสี้ยวส่วนหนึ่งของเจ้า จะต้องสัมผัสถึงมันได้เช่นกัน 160 00:12:51,540 --> 00:12:53,840 เรื่องต่างๆที่นี่มันจะต้องเริ่มดีขึ้นสิ 161 00:12:55,780 --> 00:12:58,010 ข้าให้สัญญากับเจ้ามันจะต้องดีขึ้น 162 00:13:10,030 --> 00:13:11,830 แบกไปเลย 163 00:13:20,440 --> 00:13:22,210 พระเจ้า 164 00:13:22,270 --> 00:13:25,540 ปราศจากเรือหนึ่งอาทิตย์ และสภาพเจ้าก็ตกขุมนรกโดยสิ้นเชิงซะแล้ว 165 00:13:25,610 --> 00:13:27,840 มันหนักหนาสาหัสเกินไป ที่จะขอร้องให้เจ้าเลือกลุกขึ้นมาต่อสู้ 166 00:13:27,910 --> 00:13:30,410 โดยผ่านการที่พวกเราถูกดูถูก ว่าถูกโค่นล้มจากอำนาจได้งั้นหรือ 167 00:13:30,480 --> 00:13:33,240 โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่ข้าอยู่ข้างนอกนั่น อดทนอดกลั้นกลืนศักดิ์ศรีเล็กๆที่ข้าเหลือมันอยู่ 168 00:13:33,250 --> 00:13:34,950 กำลังพยายามจัดการสิ่งที่มันถูกต้อง 169 00:13:37,490 --> 00:13:39,760 ข้าเห็นว่าพวกเราคงจะต้องเลิกดูดฝิ่น 170 00:13:45,130 --> 00:13:48,200 คุณนายกูทรีเล่นงานพวกเรา อย่างไม่ได้ผุดได้เกิด 171 00:13:48,270 --> 00:13:50,730 แต่พวกเรายังคงมีทรัพย์สินมีค่า 172 00:13:50,800 --> 00:13:54,040 ลูกเรือที่จงรักภักดี 8 คน สติปัญญาของข้า 173 00:13:54,100 --> 00:13:56,540 และกัปตันเรือที่อยู่ยงคงกระพัน 174 00:13:58,240 --> 00:14:00,510 ข้ากำลังทำสิ่งที่ข้าสามารถทำได้ เพื่อให้ได้รับการทำมาหากินของเรากลับคืนมา 175 00:14:00,580 --> 00:14:02,950 แต่ทันทีที่เรื่องนั้นมันจบลง ลูกเรือลำนี้ อย่างเช่นที่มันเคยเป็น 176 00:14:03,010 --> 00:14:05,620 เรือมันอยากได้กัปตันเรือของมันกลับคืนมา 177 00:14:05,680 --> 00:14:07,550 เผื่อว่าเจ้าจะตามหาเขาเจอ 178 00:14:14,420 --> 00:14:16,390 แม่งไปตายซะ เเจ็ค 179 00:14:46,620 --> 00:14:48,660 มันเป็นผลจากการถูกตัดขาด 180 00:14:48,730 --> 00:14:51,330 ไม่มีสาเหตุที่ก่อให้เกิดความกังวล 181 00:14:51,400 --> 00:14:54,560 นายหญิงของเจ้าได้ลดเกียรติกลุ่มคน ที่มีรายได้แข็งแกร่งที่สุดบนเกาะนี้ 182 00:14:54,630 --> 00:14:56,370 ข่มขู่ลูกเรือของเขา พร้อมคำสั่งห้ามการค้าขายด้วย 183 00:14:56,430 --> 00:14:59,100 ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือก นอกจากทอดทิ้งเขาไป 184 00:14:59,170 --> 00:15:00,770 ข้ามีกัปตันเรืออีก 3 ลำ ที่เดินทางมาพบข้า 185 00:15:00,840 --> 00:15:02,440 ทุกคนล้วนถามคำถามเดียวกัน... 186 00:15:02,510 --> 00:15:04,640 ใครจะเป็นรายต่อไปที่จะต้องสูญเสีย การทำมาหากินของพวกเขาไป 187 00:15:04,710 --> 00:15:06,640 เพราะว่าพวกเขาล้ำเส้นนาง วันที่อารมณ์เสียงั้นหรือ 188 00:15:06,710 --> 00:15:08,240 ไม่มีผู้ใดเป็นรายต่อไปหรอก 189 00:15:09,780 --> 00:15:12,620 ตอนนี้ในทุกเช้ามาเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว ตอนที่ข้าเดินขึ้นชายหาดเข้าไปในเมือง 190 00:15:12,680 --> 00:15:15,750 ข้าเห็นกัปตันเรือลิลลี่ไวท์ ยืนอยู่บนกราบเรือของเขา 191 00:15:15,820 --> 00:15:17,720 และส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวพูดน้ำไหลไฟดับ กับบทุกคนที่รับฟัง 192 00:15:17,790 --> 00:15:20,460 เรื่องความชั่วร้ายของการรวมอำนาจ มาศูนย์กลางผู้ซื้อขายของโจร 193 00:15:20,520 --> 00:15:22,860 โต้เถียงกันว่าเกาะแห่งนี้ จะไม่มีวันได้รับอิสระ 194 00:15:22,930 --> 00:15:26,360 จนกว่าพวกเราทุกคนจะร่วมมือกัน ปลดแอกการปกครองแบบทรราชย์ 195 00:15:26,430 --> 00:15:29,130 ของราชินีเอเลเนอร์ 196 00:15:29,200 --> 00:15:31,300 ข้าก็เห็นเขาอยู่ข้างนอกนั้นเช่นกัน 197 00:15:32,640 --> 00:15:34,570 และข้าไม่เคยเห็นมีผู้ชายมากกว่า 3 คน 198 00:15:34,640 --> 00:15:36,270 ให้ความสนใจในสิ่งที่เขาพูดเลย 199 00:15:36,340 --> 00:15:37,510 ไอ้พวกปัญญาอ่อน พวกมันทุกคนเลย 200 00:15:37,570 --> 00:15:39,510 เมื่อเช้านี้มีพวกเขา 12 คน 201 00:15:41,450 --> 00:15:43,880 เรื่องที่เกิดขึ้นกับเวนนี้ ทำให้มีการเปลี่ยนแปลง 202 00:15:45,020 --> 00:15:47,580 เข้าควบคุมนางซะ คุณสก๊อต 203 00:15:47,650 --> 00:15:49,220 ก่อนที่มันจะสายเกินไป 204 00:15:52,260 --> 00:15:55,490 พบเรือใบเเล่นเข้ามา เรือเดอะแอนโดรมาคี 205 00:16:03,330 --> 00:16:05,300 กัปตันเรือไบรสัน กำลังจะแล่นเรือเดอะแอนโดรมาคีมาถึง 206 00:16:05,370 --> 00:16:06,740 เจ้าเดินทางไปยังชายหาดจะดีที่สุด 207 00:16:06,800 --> 00:16:08,300 กัปตันเรือฮอร์นิโกลด์ต้องการอะไรงั้นหรือ 208 00:16:11,410 --> 00:16:14,240 ให้ข้าทายนะ 209 00:16:14,310 --> 00:16:15,850 พวกกัปตันเรือตำหนิเรื่องอาทิตย์ที่แล้ว 210 00:16:15,910 --> 00:16:17,230 คิดว่าข้าเสียสติจนไร้เหตุผล 211 00:16:17,250 --> 00:16:19,550 แม่งฮอร์นิโกลด์ไปตายซะ 212 00:16:19,620 --> 00:16:21,320 แม่งไอ้พวกกัปตันเรือ และแม่งทุกคนไปตายซะให้หมดเลย 213 00:16:21,390 --> 00:16:23,390 ใครที่ไม่ชอบวิธีที่ข้าใช้บริหาร จัดการสถานที่แห่งนี้ 214 00:16:29,960 --> 00:16:32,860 แล้วเรื่องความพยายาม กับกัปตันเรือไบรสันเล่า 215 00:16:32,930 --> 00:16:35,160 มันมีความเสี่ยงอย่างยิ่ง 216 00:16:35,230 --> 00:16:37,030 หากเขาไม่ยอมให้ความร่วมมือ 217 00:16:37,100 --> 00:16:39,100 ภายใต้สถานการณ์ใดๆพวกเราไม่สามารถ 218 00:16:39,170 --> 00:16:41,170 หน่วงเหนี่ยวเขาเอาไว้ได้ 219 00:16:41,240 --> 00:16:42,910 - อะไรที่ทำให้เจ้าคิดว่าข้าจะลองทำดูงั้นหรือ - เพราะข้ารู้จักเจ้าดีนะสิ 220 00:16:42,970 --> 00:16:44,770 ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดจะเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย เดิมพันอะไร 221 00:16:44,840 --> 00:16:47,410 และข้ารู้ดีว่าเจ้าคิดว่าตัวเจ้า ยอมรับตำตอบไม่ได้ 222 00:16:47,480 --> 00:16:49,250 เหตุไฉนข้าจะต้องยอมรับด้วยเล่า 223 00:16:51,780 --> 00:16:54,320 เอเลเนอร์ หากเจ้าทำการเคลื่อนไหว 224 00:16:54,380 --> 00:16:56,150 กับกัปตันเรือไบรสัน หรือว่าเรือของเขา 225 00:16:56,220 --> 00:16:58,790 เจ้าจะต้องทำการเคลื่อนไหว กับกูทรีเทรดดิ้งคอมพานี 226 00:16:58,860 --> 00:17:00,760 เป็นการหยามหน้าปู่ของเจ้าโดยตรง 227 00:17:00,820 --> 00:17:02,490 และผลประโยชน์ของเขาในบอสตัน 228 00:17:02,560 --> 00:17:04,630 เรือลำนั้นเป็นของเขา 229 00:17:04,690 --> 00:17:06,230 เมื่อไหร่ที่เขารู้เรื่องเข้า ว่าเจ้าทำอะไรลงไป 230 00:17:06,300 --> 00:17:09,700 ไม่มีใคร...ไม่ใช่ข้าและไม่ใช่ทั้งพ่อของเจ้า 231 00:17:09,770 --> 00:17:13,270 ที่จะสามารถปกป้องเจ้าได้ จากผลกระทบที่ตามมา 232 00:17:13,340 --> 00:17:17,110 หากไบรสันคัดค้าน พวกเราจะต้องปล่อยเขาไป 233 00:17:17,170 --> 00:17:21,080 และปืนที่ฟลินท์ต้องการเล่า แล้วจะทำอย่างไรกับพวกมัน 234 00:17:21,140 --> 00:17:22,850 พวกเราจะคิดหาทางออกด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง 235 00:17:24,250 --> 00:17:26,350 ข้าไม่เคยขอร้องอะไรจากเจ้าเลย 236 00:17:26,420 --> 00:17:28,120 เรื่องนี้ข้าเห็นทีจะต้องขอยืนกราน 237 00:17:29,620 --> 00:17:31,390 บอกข้ามาว่าเจ้าเข้าใจ 238 00:17:35,330 --> 00:17:37,190 ข้าเข้าใจ 239 00:18:05,420 --> 00:18:07,090 - พวกเราเป็นอย่างไรบ้าง - ก่อนกำหนดที่คาดเอาไว้ 240 00:18:07,160 --> 00:18:10,190 พร้อมที่จะยกเรือให้พ้นน้ำ ข้าคิดว่าอันที่จริงมันอาจจะประสบความสำเร็จ 241 00:18:10,260 --> 00:18:12,600 พวกเราจะต้องขอบคุณบิลลี่สำหรับเรื่องนั้น 242 00:18:12,660 --> 00:18:14,060 ข้าไม่รู้ว่าเขาทำมันได้อย่างไร 243 00:18:14,130 --> 00:18:15,800 แต่เขาคอยควบคุมดูแลพวกเขา ให้ทำทันกำหนดการ 244 00:18:15,870 --> 00:18:17,330 ข้าไม่เคยคิดเคบฝันมาก่อนเลย ว่าข้าจะได้เคยเห็นพวกลูกเรือ 245 00:18:17,400 --> 00:18:18,730 ทำงานอย่างรวดเร็ว และทำงานกันอย่างหนักเช่นนี้เลย 246 00:18:20,500 --> 00:18:22,400 ในอีกไม่กี่วัน พวกเราจะต้องเคลียร์โครงสร้างตัวเรือ 247 00:18:22,470 --> 00:18:25,470 และขี้ยางชันยาเรือและเรือจะพร้อม ที่จะกลับลงไปในน้ำทะเล 248 00:18:25,540 --> 00:18:27,480 ต้องขอตัวก่อน กัปตัน 249 00:18:29,180 --> 00:18:31,310 แค่นั้นแหล่ะ มัดเชือกอย่างแน่นหนามั่นคง 250 00:18:31,380 --> 00:18:33,650 ตั้งใจฟังให้ดี แม่งไอ้คนอวดดี 251 00:18:33,720 --> 00:18:35,650 ข้าขอโทษ ข้าไม่เข้าใจ 252 00:18:35,720 --> 00:18:38,990 ข้าบอกว่าข้าแม่งขี้แตก ตรงส่วนไหนงั้นหรือที่เจ้าไม่เข้าใจ 253 00:18:39,060 --> 00:18:40,490 เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ 254 00:18:40,560 --> 00:18:42,930 ไอ้หมูเน่าเปื่อยของเขามันทำให้พวกเราหลายคน ท้องไส้ปั่นป่วนขี้แตกเป็นมูกเลือด 255 00:18:42,990 --> 00:18:44,560 มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมาจากหมู เจ้ารู้นะ 256 00:18:44,630 --> 00:18:46,160 ใครบางคนมีสุขภาพร่างกายอ่อนแอ 257 00:18:46,230 --> 00:18:48,530 เฮ้ วางมีดลงซะ 258 00:18:55,510 --> 00:18:57,970 อืม มันอร่อย 259 00:18:58,040 --> 00:18:59,840 มีแนวโน้มว่ามันไม่ได้มาจากหมู 260 00:18:59,910 --> 00:19:02,380 มันแค่เป็นเชื้อโรคบางอย่างที่แพร่กระจายไปทั่ว กลับไปทำงานต่อได้แล้ว 261 00:19:05,480 --> 00:19:07,950 ขอบคุณ ข้าดีใจที่มีใครบางคนที่นี่ชอบ... 262 00:19:08,020 --> 00:19:11,390 แม่งเจ้าทำอะไรกับไอ้หมูตัวนั้น 263 00:19:11,450 --> 00:19:13,190 ข้าปรุงมันสุก....ดีไหม 264 00:19:13,260 --> 00:19:14,790 เจ้าไม่ได้ปรุงมันสุกอย่างแน่นอน 265 00:19:14,860 --> 00:19:16,490 ดูเหมือนว่าพวกลูกเรือจะคิดว่ามันปรุงสุกแล้ว 266 00:19:16,560 --> 00:19:18,730 ใช่ อ้อ พวกเขาจะกินมันดิบๆ หากพวกเขาถูกทิ้งให้ดูแลตัวเองตามยถากรรม 267 00:19:18,800 --> 00:19:21,230 นั่นเป็นเการยาะเย้ยถากถางอย่างยิ่ง 268 00:19:29,270 --> 00:19:30,540 ไปหาหมูตัวใหม่มา 269 00:19:33,410 --> 00:19:34,880 จงทำตามอย่างที่ข้าบอกเถอะ 270 00:19:58,600 --> 00:20:00,900 ตอนนี้เจ้าเห็นหรือยังมันออกมาเป็นอย่างไร 271 00:20:00,970 --> 00:20:03,770 ตอนที่ข้าทำให้รู้สึกผ่อนคลาย 272 00:20:03,840 --> 00:20:08,410 ข้าทำให้รู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ 273 00:20:11,480 --> 00:20:14,020 มันเหมือนทุกส่วนของร่างกายของคนเรา ถูกสร้างขึ้นมา 274 00:20:14,080 --> 00:20:16,390 เพื่อใช้กับช่องลับเล็กๆแคบๆ นางบอกว่า 275 00:20:16,450 --> 00:20:19,090 สิ่งที่ทำให้มีความสุข ถูกซุกซ่อนอยู่ภายในพวกมัน 276 00:20:19,160 --> 00:20:21,820 และมันแค่เอาไปใช้กับใครบางคน 277 00:20:21,890 --> 00:20:25,360 ใครที่รู้วิธีปลดล็อคพวกมันออก มันก็แค่นั้นแหล่ะ 278 00:20:51,890 --> 00:20:55,560 สหายของเจ้า พวกเขาได้เห็นรางวัล 279 00:20:55,630 --> 00:20:57,660 สำหรับการอยู่ในโอวาทอย่างสุภาพอ่อนโยน 280 00:20:57,730 --> 00:21:00,300 หากความสุขคือสิ่งที่เจ้าต้องการ 281 00:21:00,360 --> 00:21:03,930 ข้ารับประกันกับเจ้าได้เลยว่าข้ามอบมันให้เจ้าได้ หากเจ้าปล่อยให้ขาทำ 282 00:21:13,810 --> 00:21:14,910 อย่างแท้จริงนัก 283 00:21:53,950 --> 00:21:55,450 - กัปตันไบรสัน - นายหญิงกูทรี 284 00:21:58,290 --> 00:22:00,320 ข้าเชื่อว่าการแล่นเรือของเจ้า มีความสะดวกสบาย 285 00:22:00,390 --> 00:22:02,830 สินค้าของข้าอยู่ในรายการคลังสินค้า และถูกลำเลียงเมื่อเช้านี้ 286 00:22:02,890 --> 00:22:04,490 เจ้าจะพบว่าบัญชี มีความเป็นระเบียบเรียบร้อยดี 287 00:22:04,560 --> 00:22:06,880 เป็นเรื่องดีที่ได้ยินเช่นนั้น แต่ข้าหวังว่าเราจะพูดคุยกันได้ 288 00:22:08,330 --> 00:22:11,800 รู้ดีว่าทุกถ้อยคำของเราจะเป็นแค่การหน่วงเหนี่ยว ในการอยู่ในบ่อขี้นี้ของข้าเท่านั้นเอง 289 00:22:11,870 --> 00:22:13,800 ข้าเชื่อว่าเจ้าจะรีบพูดมันอย่างรวดเร็ว 290 00:22:13,870 --> 00:22:16,440 ข้าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดี หากเจ้าได้ยินมันจากปากของข้าก่อน 291 00:22:16,510 --> 00:22:19,540 หนึ่งในบรรดาพรรคพวกลูกเรือของเราลำหนึ่ง มีความตั้งใจที่จะตามล่าเรือแอลอูร์คาเดอลิม่า 292 00:22:21,750 --> 00:22:23,650 สถานการณ์บุกปล้นสะดมทรัพย์สมบัติงั้นหรือ 293 00:22:23,710 --> 00:22:25,310 และพ่อของเจ้าไม่ได้ต่อต้านมันงั้นหรือ 294 00:22:25,380 --> 00:22:28,020 - ไม่ เขาไม่ - ให้ตายเถอะเพราะเหตุใดถึงไม่ต่อต้าน 295 00:22:28,080 --> 00:22:29,890 เหตุไฉนเจ้าถึงไม่ไปถามเขาด้วยตัวเจ้าเองเล่า 296 00:22:29,950 --> 00:22:32,150 ในไม่ช้านี้เขาจะเดินทางมายังโรงเหล้าของข้า 297 00:22:37,490 --> 00:22:40,560 ข้าเข้าใจดีว่าเจ้าตั้งใจที่จะปกปิด การปรากฏตัวที่นี่ของเขา 298 00:22:40,630 --> 00:22:42,830 พวกเราปกปิดข่าวได้จนกระทั่งเมื่อเช้านี้ 299 00:22:45,030 --> 00:22:46,270 กรุณายืนขึ้นด้วย นายท่าน 300 00:22:51,240 --> 00:22:54,340 กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว คุณสก๊อต เคยเป็นพ่อบ้านส่วนตัวของข้า 301 00:22:55,610 --> 00:22:57,650 จนกระทั่งเขาได้พิสูจน์ตัวเขาเอง ได้อย่างน่ายกย่อง 302 00:22:57,710 --> 00:22:59,580 ด้วยหน้าที่รับผิดชอบอย่างยิ่งใหญ่ 303 00:22:59,650 --> 00:23:01,650 วิชาความรู้ที่เขาได้รับไปนั้น 304 00:23:01,720 --> 00:23:03,890 อันซึ่งเขาได้ถ่ายทอดความรู้ ไปยังลูกสาวของข้า 305 00:23:03,950 --> 00:23:06,220 และดูตรงจุดนั้นที่ข้าได้รับสิ 306 00:23:07,860 --> 00:23:09,760 ข้าเกรงว่าข้าก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี 307 00:23:11,560 --> 00:23:14,960 กัปตันไบรสันเป็นผู้บังคับบัญชารายที่ใหญ่ที่สุด ของบรรทุกสินค้าของข้า 308 00:23:15,030 --> 00:23:17,630 ลูกสาวของข้าจำเป็นต้องใช้ปืนจากเรือลำนั้น 309 00:23:17,700 --> 00:23:19,370 เพื่อกำลังติดอาวุธให้กัปตันฟลินท์ 310 00:23:19,440 --> 00:23:22,300 ในการบุกโจมตีเรือใบแกลเลียนบรรทุกทรัพย์สมบัติ มหาศาลของราชวงศ์สเปน 311 00:23:22,370 --> 00:23:25,110 การขอแบ่งแยกปืนจากเรือของไบรสัน ถึงกระนั้นก็ดี 312 00:23:25,180 --> 00:23:27,380 จำเป็นต้องโน้มน้าวจิตใจบางอย่าง 313 00:23:27,440 --> 00:23:31,010 เห็นอย่างชัดเจน เอเลเนอร์รู้ว่ามันดียิ่งกว่า การพยายามที่จะทำมันด้วยตัวนางเอง 314 00:23:31,080 --> 00:23:33,950 และนางจะมั่นใจได้อย่างไร ว่าเจ้าจะไม่หักหลังนาง 315 00:23:34,020 --> 00:23:37,890 และเตือนภัยกัปตันไบรสันรู้ตัวก่อน ต่อข้อเท็จจริงในการสั่งจับกุมตัวของเจ้า 316 00:23:37,950 --> 00:23:41,220 เพราะว่าไบรสันไม่มีทางเลือก นอกจากชำระหนี้สินที่ติดค้างพวกเราที่นี่ 317 00:23:41,290 --> 00:23:43,560 และล้มเหลวในการส่งตัวข้า กลับไปยังบอสตัน 318 00:23:43,630 --> 00:23:47,660 ด้วยเหตุฉะนี้ ความขุ่นเคืองใจอะไรก็ตาม ที่ข้าอาจรู้สึกต่อลูกสาวของข้า 319 00:23:47,730 --> 00:23:51,030 และกัปตันเรือผู้เป็นสหายของเจ้า ข้าจะต้องยุติมัน 320 00:23:51,100 --> 00:23:54,470 รับภาระที่โหมกระหน่ำ อย่างที่มันเป็น 321 00:23:54,540 --> 00:23:56,340 ราวกับโขดหินที่ยื่นออกไปในทะเล 322 00:23:58,480 --> 00:24:01,610 ด้วยประการใดก็ตาม ข้าจะต้องไปเข้าร่วมประชุม 323 00:24:07,280 --> 00:24:08,980 เราควรจะไปกันหรือยัง 324 00:24:26,640 --> 00:24:28,640 เมื่อไหร่ที่ข้าได้รับส่วนแบ่ง ของทองคำราชวงศ์สเปนนั่น 325 00:24:28,710 --> 00:24:31,640 ข้าแม่งจะไปเสพสุขของข้าผ่านสังคมชั้นสูง 326 00:24:31,710 --> 00:24:34,280 ไม่ว่าจะเป็นภรรยาหม้ายของท่านดยุค ก็จะแย่งชิงตัวอย่างไม่เลือกหน้า 327 00:24:39,050 --> 00:24:41,050 แม่งนี่มันอะไรงั้นหรือ 328 00:24:41,120 --> 00:24:42,680 เจ้าบอกว่าให้มัดเชือกเข้ากับต้นปาล์ม 329 00:24:42,750 --> 00:24:44,850 ต้นปาล์มต้นโน้น ไม่ใช่ต้นนี้ 330 00:24:44,920 --> 00:24:47,590 เจ้าผูกเชือกมันกับไอ้แม่งต้นไม้ผิดต้น 331 00:24:50,390 --> 00:24:52,290 ใช่ มันเป็นสิ่งที่สำคัญ 332 00:24:52,360 --> 00:24:54,330 ให้ตายเถอะ เจ้าช่วยแก้ไขมันจะได้ไหมเล่า 333 00:24:58,470 --> 00:24:59,840 ปัดโธ่เอ้ย 334 00:24:59,900 --> 00:25:02,500 มอบอำนาจให้ผู้ชายคนหนึ่งแค่นิดหน่อย 335 00:25:02,570 --> 00:25:04,370 แล้วแม่งมันแตกต่างกันตรงไหนหรือ 336 00:25:04,440 --> 00:25:06,140 พวกมันเป็นต้นไม้ทั้งคู่ ว่าไหมเล่า 337 00:25:06,210 --> 00:25:08,340 เห็นด้วย 338 00:25:10,110 --> 00:25:12,080 รีบไปส่มสู่อีตัวกันดีไหม 339 00:25:38,170 --> 00:25:40,840 ย้ายออกไป แรนดอล 340 00:25:42,350 --> 00:25:45,010 ชั่วโมงต่อไปที่กำบังมันจะเป็นของข้า 341 00:25:45,080 --> 00:25:46,720 ไม่อยากมีเรื่องทะเลาะกันหรอก 342 00:25:46,780 --> 00:25:48,780 เจ้าได้เอาเพรียงหินมาให้ข้าไหม 343 00:25:48,850 --> 00:25:50,850 โอ้ แม่งเอ้ย 344 00:25:50,920 --> 00:25:53,090 ขอโทษ สหายข้า 345 00:25:53,160 --> 00:25:55,090 ข้าลืมไปเลย 346 00:25:55,160 --> 00:25:58,090 เจ้าให้สัญญาเอาไว้ สำหรับเจ้าเบ็ตซี่ 347 00:25:58,160 --> 00:26:00,860 เจ้าพูดถูก 348 00:26:00,930 --> 00:26:03,230 เก็บที่กำบังเอาไว้ให้ข้าด้วย 349 00:26:07,800 --> 00:26:09,100 แม่ง...มีอะไีร 350 00:26:11,710 --> 00:26:13,980 เฮ้ แม่งเจ้ามีปัญหาอะไรงั้นหรือ 351 00:26:14,040 --> 00:26:15,640 ไม่มีปัญหาเลยแม้แต่นิดเดียว นายท่าน 352 00:26:15,710 --> 00:26:17,880 แค่ทำตามทำหน้าที่ของข้า เพื่อเจตนารมย์ที่มันคุ้มค่า 353 00:26:17,950 --> 00:26:20,280 โอ้ ถ้าเช่นนั้นมันเรื่องอะไร เจ้าเล่าเรื่องราวให้ข้าฟัง 354 00:26:20,350 --> 00:26:22,420 และข้าควรที่จะเดินเรียงแถว ตามข้างหลังเจ้างั้นหรือ 355 00:26:22,490 --> 00:26:25,050 เจ้าไม่แม้กระทั่งมีปากมีเสียงเลย 356 00:26:25,120 --> 00:26:28,020 เพื่อถามถึงแผนการของกัปตัน ไม่แม้กระทั่งพิจารณามันเลย 357 00:26:28,090 --> 00:26:30,990 ข้าอาจจะเอามันไปพิจารณาดู และตัดสินใจถึงความสมเหตุสมผลของมัน 358 00:26:31,060 --> 00:26:32,630 อาจจะ 359 00:26:32,700 --> 00:26:36,200 หรือว่ามีอะไรบางอย่าง ที่เจ้าไม่อยากพูดมันออกมามากกว่า 360 00:26:38,400 --> 00:26:40,500 คิดว่าเมื่อไหร่ที่ไอ้ขี้ข้าเกตส์ มันหลีกไปจากทาง 361 00:26:40,570 --> 00:26:42,370 ในที่สุดพวกเราจะมีนายทหารฝ่ายพลาธิการ 362 00:26:42,440 --> 00:26:44,510 ใครที่ไม่ได้เป็นพรรคพวกของกัปตันเรือ อย่างเต็มที่ซะอีก 363 00:26:46,640 --> 00:26:48,340 เดาว่าข้าคงจะหลงเข้าใจผิดไป 364 00:27:05,290 --> 00:27:08,600 มันเป็นไปได้อย่างไรกันที่กัปตันเรือ ผู้น่าเกรงขามที่มากสุดของน่านน้ำสากล 365 00:27:08,670 --> 00:27:10,600 ถึงรู้วิธีการใส่เครื่องเทศ และหมักหมูได้งั้นหรือ 366 00:27:10,670 --> 00:27:12,630 เจ้าจะมาสนใจอะไรงั้นหรือ 367 00:27:12,700 --> 00:27:16,340 อ้อ ข้าไม่ได้สนใจเลยจริงๆ 368 00:27:16,410 --> 00:27:18,530 มันแค่มีเรื่องอะไรบางอย่าง ที่เราจำเป็นต้องคุยกัน 369 00:27:18,570 --> 00:27:21,080 และข้าคิดว่ามันเป็นการพูดคุยเล็กๆ ก่อนล่วงหน้า 370 00:27:21,140 --> 00:27:22,580 อาจจะดีกว่าการเริ่มลงมือ อย่างไม่ทันตั้งตัว 371 00:27:22,610 --> 00:27:24,950 เจ้ากำลังพูดเรื่องห่าเหวอะไรงั้นหรือ 372 00:27:27,650 --> 00:27:29,350 พวกเราจะทำอะไรกับบิลลี่งั้นหรือ 373 00:27:31,090 --> 00:27:32,490 ประทานโทษอะไรนะ 374 00:27:32,560 --> 00:27:34,990 มันทำให้ข้าลำบากใจมากเช่นกัน ที่จะพูดถึงเรื่องนี้ 375 00:27:35,060 --> 00:27:37,760 เขาไม่มีอะไรนอกจากความเป็นมิตร และยินดีต้อนรับข้า 376 00:27:37,830 --> 00:27:41,330 ปรากฏว่าเขากำลังเย็บรอยตะเข็บ อย่างแน่นหนา 377 00:27:41,400 --> 00:27:43,830 - ข้าคิดว่าบางทีพวกเราควรจะต้อง... - หยุด 378 00:27:43,900 --> 00:27:47,800 ไม่มีคำว่าพวกเรา บิลลี่ โบนส์ เป็นหัวหน้ากะลาสีเรือที่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ 379 00:27:47,870 --> 00:27:51,440 ใครที่ได้รับความเคารพนับถืออย่างยิ่ง จากลูกเรือของเขาตลอดทั้งตัวข้าเอง 380 00:27:51,510 --> 00:27:54,140 ข้าไว้เนื้อเชื่อใจเขาเป็นพันครั้ง 381 00:27:54,210 --> 00:27:56,510 มากยิ่งกว่าสัตว์ประเภทใช้ฟันแทะ อย่างเจ้าซะอีก 382 00:27:56,580 --> 00:27:58,650 เข้าใจ 383 00:28:00,120 --> 00:28:02,250 - ทั้งหมดที่ข้าจะพูดนั้น... - โอ้ พระเจ้าให้ตายเถอะ 384 00:28:02,320 --> 00:28:04,350 ข้าเห็นบิลลี่พูดคุยกับมอร์ลีย์ 385 00:28:04,420 --> 00:28:05,990 เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว 386 00:28:06,060 --> 00:28:07,920 ในยามกลางคืน 387 00:28:07,990 --> 00:28:09,390 ในที่ลับ 388 00:28:09,460 --> 00:28:11,590 เรื่องนั้นมันมีความหมายอะไรต่อข้างั้นหรือ 389 00:28:11,660 --> 00:28:14,830 อ้อ เขาโกหกเรื่องหน้ากระดาษที่มันว่างเปล่า 390 00:28:14,900 --> 00:28:16,900 ข้าเชื่อว่ามันเผยอารมณ์ให้เห็นบนใบหน้าของเขา 391 00:28:16,970 --> 00:28:19,230 ข้าขอบอกเจ้าอีกครั้งหนึ่ง 392 00:28:19,300 --> 00:28:21,070 ข้าจะไม่บอกเจ้าอีกครั้ง 393 00:28:21,140 --> 00:28:23,070 ข้าไว้เนื้อเชื่อในบิลลี่ 394 00:28:23,140 --> 00:28:24,540 เชื่อใจข้านี่ 395 00:28:24,610 --> 00:28:27,240 ข้ามีความบริสุทธิ์ในเรื่องนี้เพื่อตัวข้าเอง และเจ้าก็รู้เรื่องนี้ดี 396 00:28:27,310 --> 00:28:30,110 ข้าไม่มีมูลเหตุอะไรที่จะบอกเจ้า นอกเหนือจากความจริง 397 00:28:30,180 --> 00:28:32,650 อนาคตพวกเราทั้งคู่ขึ้นอยู่กับเรื่องนี้ 398 00:28:32,720 --> 00:28:35,180 ข้าไม่ได้ตัดสินใจ ไม่ว่าเจ้าจะมีอนาคตอย่างไรก็ตาม 399 00:28:35,250 --> 00:28:37,050 แต่ข้าบอกเรื่องนี้กับเจ้าได้เลย 400 00:28:37,120 --> 00:28:39,390 ขืนพยายามยุ่แหย่ให้ข้าแตกแยก กับลูกเรือของข้าเอง 401 00:28:39,460 --> 00:28:41,820 มันไม่ได้ช่วยให้มูลเหตุของเจ้าสำเร็จหรอกนะ 402 00:28:44,930 --> 00:28:47,130 ไปพลิกหมูของเจ้าเถอะ มันเกือบจะสุกแล้ว 403 00:29:30,510 --> 00:29:33,280 - ข้าทำไม่ได้หรอก เเจ็ค - แน่นอนเจ้าทำได้สิ 404 00:29:33,340 --> 00:29:36,240 เจ้าแค่นำเสนอลูกเรือลำเลียงสินค้าของข้า กับนายหญิงกูทรีหากบอกว่ามันเป็นของเจ้าเอง 405 00:29:36,310 --> 00:29:38,150 เจ้าได้รับผลประโยชน์ ทุกคนมีชัยชนะ 406 00:29:38,210 --> 00:29:40,050 ข้าจะถูกจับผิดได้ หากขายเม็ดเกลือให้แก่เจ้า 407 00:29:40,120 --> 00:29:42,620 นายหญิงจะแยกลูกเรือของข้าไป อย่างเช่นเจ้าแน่ 408 00:29:42,690 --> 00:29:45,790 ข้าแค่จะยอมเสี่ยงมันไม่ได้ 409 00:29:45,860 --> 00:29:48,120 มันไม่ใช่เจ้าที่มีปัญหากับนาง เเจ็ค 410 00:29:48,190 --> 00:29:50,090 เหตุไฉนเจ้าถึงไม่ยืนหยัดอยู่กับเขา 411 00:29:51,290 --> 00:29:53,160 มันเป็นคำถามที่ดี 412 00:29:53,230 --> 00:29:55,000 ไม่ มันไม่ใช่คำถามที่ดี 413 00:29:55,060 --> 00:29:56,600 ยังมีเรือลำอื่น 414 00:29:56,670 --> 00:29:58,600 มีไม่กี่ข้อเสนอใช่ไหมเล่า 415 00:29:58,670 --> 00:30:01,170 สมเหตุสมผล เจ้าคงจะเป็นทรัพย์สินของลูกเรือทุกลำ 416 00:30:01,240 --> 00:30:04,040 ทีนี้ถามว่ามีข้อเสนอที่ดีมากเท่าไหร่ ที่เเจ็คคนเดิมได้รับ 417 00:30:04,110 --> 00:30:06,370 นับตั้งแต่เรามีเรื่องทะเลาะเบาะแว้ง กับนายหญิงตระกูลกูทรี 418 00:30:08,510 --> 00:30:10,610 ทรัพย์สินเดียวของข้าเท่านั้นก็คือสติปัญญาของข้า และในฐานะผู้ชายที่เพิ่งจะสูญเสีย 419 00:30:10,710 --> 00:30:12,980 5,000 เปโซส์ ของเบี้ยสำรองของเรือของเขาเอง 420 00:30:13,050 --> 00:30:14,650 พวกมันมูลค่าไม่ดีเลย ในขณะนี้ 421 00:30:14,720 --> 00:30:17,550 การเข้าร่วมเป็นลูกเรือลำอื่นในตอนนี้ เป็นงานเดียวเท่านั้น 422 00:30:17,620 --> 00:30:21,360 เชื่อว่าข้าจะได้ทำงาน เป็นคนล้างถังขี้ถังปัสสาวะแน่ 423 00:30:21,420 --> 00:30:23,670 และเรื่องนั้น ยอดรักของข้า ข้ารู้สึกถูกบีบบังคับให้แหกปากออกมาดังๆ 424 00:30:23,730 --> 00:30:26,900 ชีวิตมันแม่งช่างสั้นยิ่งนัก 425 00:30:28,970 --> 00:30:31,230 อะไร เจ้าโมโหให้ข้าเช่นกันหรือ 426 00:30:31,300 --> 00:30:33,270 เฮ้ เเจ็ค แรคแฮม 427 00:30:33,340 --> 00:30:36,200 - โอ้ แม่งเห็นแก่พระเจ้าเถอะ - มีเรื่องจะพูดคุยด้วย 428 00:30:36,270 --> 00:30:38,640 ข้าขอโทษ ข้าคงจะชอบหากเจ้าทำการนัดหมายล่วงหน้า มีคิิวนัดหมายล่วงหน้าเต็มวันทีเดียว 429 00:30:38,710 --> 00:30:41,580 เจ้าเอาอีตัวคนหนึ่งที่ดีที่สุดของข้า ไปเป็นสมบัติส่วนตัวของเจ้า 430 00:30:41,640 --> 00:30:45,750 ทุกวันนางไม่ได้อยู่ภายใต้หลังคาของข้า ทำให้ข้าแม่งสูญเสียเบี้ยจำนวนมาก 431 00:30:45,820 --> 00:30:48,050 อ้อ ใช่ แต่ลูกเรือของข้า เชื่อว่านางจะต้องรับผิดชอบ 432 00:30:48,120 --> 00:30:49,840 ต่อการสูญเสียเบี้ยของพวกเขา จำนวนมหาศาล 433 00:30:49,890 --> 00:30:51,790 พวกเขาเชื่อว่ามันเป็นการชดใช้หนี้สินที่ติดค้าง ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ 434 00:30:51,890 --> 00:30:53,820 อ้อ ข้าเชื่อว่ามันเป็นการลักขโมยที่ตอแหล 435 00:30:53,890 --> 00:30:55,590 ถ้าเช่นนั้นข้าเชื่อว่าพวกเราจนตรอก 436 00:30:58,560 --> 00:31:01,330 ความขัดแย้งกัน โดยปราศจากโอกาสในการแก้ปัญหา 437 00:31:01,400 --> 00:31:02,830 แม่งไปตายซะ เเจ็ค เอาอีตัวมาคืนข้าซะ 438 00:31:02,900 --> 00:31:05,700 เจ้าไปเอานางกลับคืนมาด้วยตัวเจ้าเองสิ ถ้าหากเจ้ามีความกล้าหาญพอ 439 00:31:10,570 --> 00:31:13,280 มีผู้ชายไม่กี่คนที่อยู่ข้างนอกเต็นท์นั่น น้อยกว่าเมื่อวานนี้ 440 00:31:13,340 --> 00:31:16,080 ซึ่งมีจำนวนน้อยกว่าเมื่อวันก่อน 441 00:31:17,750 --> 00:31:19,550 ข้าอาจจะยอมให้เจ้าเอาข้อเสนอนั้น ไปพิจารณาดู 442 00:31:19,620 --> 00:31:21,680 ดีกว่าผลัดวันประกันพรุ่ง 443 00:31:27,220 --> 00:31:29,260 นั่นมันห่าเหวอะไรหรือ 444 00:31:29,330 --> 00:31:31,830 เจ้ามีปัญหาบางอย่างกับพวกเรา ที่ยึดอีตัวคนนั้นเอาไว้งั้นหรือ 445 00:31:34,000 --> 00:31:37,430 เจ้ารู้ดีว่านางคือสิ่งเดียวเท่านั้น ที่ทำให้ลูกเรือคนที่เหลือของเรายังอยู่ฝ่ายเรา 446 00:31:39,500 --> 00:31:41,040 แม่งเจ้าไปตายซะ 447 00:31:49,150 --> 00:31:51,150 เจ้าต้องการปืนใหญ่จากเรือของข้า... 448 00:31:53,150 --> 00:31:54,880 เพื่อมอบมันให้กับโจรสลัดงั้นหรือ 449 00:31:54,950 --> 00:31:56,450 ถูกต้อง 450 00:31:56,520 --> 00:31:58,420 นี่เจ้าเสียสติไปแล้วงั้นหรือ 451 00:31:58,490 --> 00:32:01,590 เจ้ารู้ดีต่อสิ่งที่ข้าทำเพื่อครอบครัวของเจ้า ว่าไม่มีทางเห็นด้วยกับเรื่องนี้ 452 00:32:01,660 --> 00:32:04,160 สิ่งที่ครอบครัวของข้าเห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วย 453 00:32:04,230 --> 00:32:07,330 เพียงแค่สิ่งเดียวเท่านั้น... เอเลเนอร์...จะว่าอย่างไร 454 00:32:07,400 --> 00:32:09,260 ผลกำไร 455 00:32:09,330 --> 00:32:11,900 จัดเตรียมแผนการของเอเลเนอร์ เพื่อจัดส่งสินค้าให้พวกเขา 456 00:32:11,970 --> 00:32:14,870 มีโอกาสประสบความสำเร็จอย่างยิ่ง ของการดำเนินการนี้ 457 00:32:14,940 --> 00:32:18,010 เพียงพอที่จะกำจัดหวาดกลัวใดๆของพวกเขา ที่อาจส่งผลกระทบ 458 00:32:18,070 --> 00:32:20,010 ข้าพบว่าเรื่องนั้นมันยากที่จะเชื่อได้ 459 00:32:21,410 --> 00:32:23,450 เจ้าเป็นกะลาสีที่ฉลาดหลักแหลม ไดเฟด 460 00:32:23,510 --> 00:32:26,250 แต่ในกรณีนี้ เจ้าเกินกว่าที่จะหยั่งลึก ถึงความเข้าใจของเจ้าได้ 461 00:32:27,680 --> 00:32:31,050 ธุรกิจการค้าในสถานที่แห่งนี้ จะต้องดำเนินการอย่างกล้าหาญ 462 00:32:31,120 --> 00:32:34,790 ข้าโชคดีพอที่มีลูกสาวคนหนึ่ง ใครที่ค้นพบความกล้าหาญหนึ่งสำหรับเรา 463 00:32:40,800 --> 00:32:42,700 เจ้าอาจจะพูดถูก 464 00:32:45,740 --> 00:32:47,340 ข้าอาจจะเกินกว่าที่จะหยั่งลึก ถึงความเข้าใจของข้าได้ 465 00:32:49,540 --> 00:32:52,070 และความรู้สึกนี้ยังคงฝังแน่นอยู่ 466 00:32:52,140 --> 00:32:53,710 และนั่นมันคือความรู้สึกอะไรหรือ 467 00:32:53,780 --> 00:32:56,710 ข้ามีความสงสัยว่านายท่านกูทรี มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรบางอย่าง 468 00:32:56,780 --> 00:32:59,810 กับเรือแห่งใต้ฝ่าพระบาทสการ์บอรอฟนี้ ปัจจุบันจอดอยู่ท่าเรือเกาะฮาร์เบอร์ 469 00:32:59,880 --> 00:33:01,950 ท่าเรือนอกบ้านของเจ้า 470 00:33:02,020 --> 00:33:06,150 ความตั้งใจของข้าคิดจะจอดเรือที่นั่นก่อน และลำเลียงทาสที่อยู่ในการครอบครองของข้า 471 00:33:06,220 --> 00:33:07,790 แต่ตอนที่ข้าเห็นเรือลำนั้น ข้าได้เปลี่ยนใจขึ้นมา 472 00:33:07,860 --> 00:33:11,990 เรือแห่งใต้ฝ่าพระบาทใช้ท่าเรือของข้า เป็นประจำในการขนส่งสินค้า 473 00:33:12,060 --> 00:33:15,130 เจ้าจะบอกเป็นนัยเรื่องอะไรหรือ 474 00:33:18,970 --> 00:33:20,900 ข้าอยากจะพูดกับพ่อของเจ้าตามลำพัง 475 00:33:23,540 --> 00:33:25,470 เรื่องอะไรก็ตามที่เจ้าจะพูดกับเขา เจ้าสามารถพูดมันกับข้าได้เลย 476 00:33:25,540 --> 00:33:28,140 เอเลเนอร์ ไม่มีอะไรหรอก 477 00:33:49,330 --> 00:33:51,230 พ่อของเจ้าจัดการเรื่องนี้ได้ 478 00:33:51,300 --> 00:33:53,000 เขาจะต้องได้ปืนใหญ่เหล่านั้นแน่ 479 00:33:53,070 --> 00:33:55,040 บางที 480 00:34:07,620 --> 00:34:09,220 ข้าจะปล่อยให้โอกาสมันหลุดมือไปไม่ได้ 481 00:34:11,450 --> 00:34:14,490 เรามาพูดกันอย่างตรงไปตรงมาเถอะ 482 00:34:14,560 --> 00:34:16,290 เจ้าและข้าทั้งคู่ต่างรู้ดีว่า เคารพนับถือต่ำต้อย 483 00:34:16,360 --> 00:34:18,090 ในสิ่งที่ตระกูลของเจ้าในบอสตัน ครอบงำเจ้า 484 00:34:18,160 --> 00:34:21,230 มันดูเหมือนว่าค่อนข้างตรงไปตรงมาทีเดียว 485 00:34:21,300 --> 00:34:23,730 หากข้ากลับไปอย่างเรือไม่ได้ติดอาวุธ และพวกเขารู้เรื่องเข้า 486 00:34:23,800 --> 00:34:25,630 ว่าข้าตกอยู่ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ 487 00:34:25,700 --> 00:34:28,600 พร้อมคำสั่งของเจ้าเท่านั้น ที่ใช้ในการอ้างเหตุผลเพื่อแก้ตัว 488 00:34:28,670 --> 00:34:32,270 ข้าจะต้องถูกฝังอยู่ในหลุมฝังศพตื้นๆ ที่ไหนสักแห่งในเคมบริดจ์ 489 00:34:32,340 --> 00:34:35,580 แล้วอะไรที่เจ้าเชื่อว่า"สถานการณ์เหล่านี้" มันจะออกมาเป็นอย่างไรกันแน่ 490 00:34:35,640 --> 00:34:38,180 ราชนาวีมาอยู่ที่บันไดหน้าประตูบ้านของเจ้า 491 00:34:38,250 --> 00:34:40,120 เจ้าและลูกสาวของเจ้า 492 00:34:40,180 --> 00:34:43,150 ให้การสนับสนุนแผนการบ้าบิ่นเช่นนี้ 493 00:34:43,220 --> 00:34:46,490 นายท่าน มันจะดูเหมือนมีบางอย่างกลายเป็น ความผิดอย่างมหันต์กับการดำเนินการที่นี่ 494 00:34:46,560 --> 00:34:49,760 และเจ้าทั้ง 2 คนกำลังตะเกียกตะกาย เพื่อรักษาชีวิตตัวเองเอาไว้ 495 00:34:51,560 --> 00:34:53,860 บอกข้ามาสิว่าเข้าเข้าใจผิดไป 496 00:34:55,930 --> 00:34:59,470 ให้ข้าบอกเจ้าว่า เจ้าเข้าใจผิดไปมากแค่ไหน 497 00:34:59,540 --> 00:35:01,670 ข้ารู้ว่าเจ้าจะต้องไม่เห็นด้วย 498 00:35:01,740 --> 00:35:04,370 แต่ข้าจะปล่อยให้เขาไปจากที่นี่ โดยปราศจากความยินยอมมอบปืนเหล่านั้นไม่ได้ 499 00:35:04,440 --> 00:35:06,040 ข้าขอโทษ 500 00:35:06,110 --> 00:35:07,840 กับทุกสิ่งทุกอย่าง ที่พวกเราได้ผ่านพ้นมันมาด้วยกัน 501 00:35:07,910 --> 00:35:09,910 กับทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ข้าได้ทำมันเพื่อเจ้า... 502 00:35:09,980 --> 00:35:12,210 - ข้าทำสิ่งนี้เพื่อเราทั้งคู่ - เจ้าโกหก 503 00:35:16,390 --> 00:35:17,790 เจ้ามันช่างน่าละอายใจนัก 504 00:35:40,880 --> 00:35:42,510 ปืนเหล่านั้นเป็นของเจ้า 505 00:35:43,850 --> 00:35:45,180 คุณฮาเยส 506 00:35:56,830 --> 00:35:59,230 ได้แลเห็นบางอย่างที่แท้จริง ของสถานที่แห่งนี้ 507 00:35:59,300 --> 00:36:01,000 เจ้าควรจะภูมิใจ 508 00:36:02,900 --> 00:36:05,070 มาถึงบัดนี้ คุณสก๊อต 509 00:36:05,130 --> 00:36:08,140 มันเป็นการทำงานอย่างหนักของเจ้า มากเท่ากับเอเลเนอร์ 510 00:36:08,200 --> 00:36:11,810 แล้วถ้าหากนี่มันไม่ได้อยู่ในช่วงที่ เรียกเก็บหนี้ของเจ้าเล่า 511 00:36:13,440 --> 00:36:14,840 ได้เวลาที่พวกเราจะส่งท่านกลับไปแล้ว 512 00:36:14,910 --> 00:36:16,980 นางหาเรื่องให้ตัวเองถูกฆ่าตาย 513 00:36:21,420 --> 00:36:24,690 หากนางดำเนินการภารกิจเรือใบแกลเลียน บรรทุกทรัพย์สมบัติของราชวงศ์สเปนนี้ต่อไป 514 00:36:24,750 --> 00:36:26,690 กำลังพยายามที่จะปล้นสะดมทรัพย์สมบัติ จากอาณาจักรหนึ่ง 515 00:36:26,760 --> 00:36:28,320 เพื่อเป็นทุนการต่อสู้สงคราม กับอีกอาณาจักร 516 00:36:28,390 --> 00:36:30,230 นางจะทำให้ตัวเองถูกฆ่าตาย 517 00:36:30,290 --> 00:36:33,160 ไม่ว่าจะโดยห่วงเชือกแขวนคอของราชวงศ์อังกฤษ หรือว่าคมดาบของราชวงศ์สเปนก็ตาม 518 00:36:33,230 --> 00:36:35,460 ซึ่งมันหลีกเลี่ยงไม่ได้และเจ้าก็รู้ดี 519 00:36:36,970 --> 00:36:38,970 หากนางดำเนินการต่อไป... 520 00:36:40,700 --> 00:36:42,640 ในห้องนั้นท่านพูดเรื่องอะไรกับกับไบรสัน 521 00:36:43,840 --> 00:36:46,070 มั่นใจได้เลยว่าข้ามีแผนการ 522 00:36:46,140 --> 00:36:48,280 ไม่ใช่แค่เพื่อยุติความบ้าคลั่งนี้ 523 00:36:48,340 --> 00:36:51,050 แต่เพื่อดิ้นรนต่อสู้กับสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นต่อไป 524 00:36:51,110 --> 00:36:53,620 เพื่อรักษาความปลอดภัยของนาง 525 00:36:53,680 --> 00:36:55,580 ข้าไม่ได้อิจฉาตาร้อนเจ้า 526 00:36:55,650 --> 00:36:59,750 เรื่องนั้นเจ้ารู้ว่านางจะต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อได้มาซึ่งการปกป้องสถานที่แห่งนี้เอาไว้ให้ได้ 527 00:36:59,820 --> 00:37:01,520 สถานที่ซึ่งนางเทิดทูนบูชา 528 00:37:01,590 --> 00:37:03,990 สถานที่ซึ่งเจ้าเทิดทูนบูชา 529 00:37:04,060 --> 00:37:07,060 เว้นเสียแต่ว่าสิ่งนั้นที่มันอยู่ในหัวใจของเจ้า เจ้ารู้ความจริง 530 00:37:09,270 --> 00:37:12,570 สถานที่เช่นนี้มันไม่ได้หมายถึงครั้งสุดท้าย 531 00:37:14,170 --> 00:37:16,440 ช่วยข้าเถอะ คุณสก๊อต 532 00:37:18,010 --> 00:37:19,470 ได้โปรด 533 00:37:19,540 --> 00:37:22,340 ช่วยข้าปกป้องนางจากตัวนางเองเถอะ 534 00:37:43,270 --> 00:37:45,400 อ้อ สวัสดีจ้ะ 535 00:37:48,140 --> 00:37:50,140 ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหวาดกลัวไปหรอก 536 00:37:52,840 --> 00:37:55,240 เจ้ามาช่วยข้าได้นะหากเจ้าต้องการ 537 00:37:58,850 --> 00:38:00,450 เจ้าเป็นลูกชายของแกลดวินใช่ไหมเล่า 538 00:38:03,320 --> 00:38:05,950 พ่อของเจ้ารู้ไหม ว่าเจ้าออกมาข้างนอกนี้คนเดียว 539 00:38:06,020 --> 00:38:07,720 ข้าพาเจ้าไปส่งเขาได้นะ 540 00:38:10,060 --> 00:38:11,660 โอ้ย 541 00:38:11,730 --> 00:38:14,000 นังแม่มด 542 00:38:39,150 --> 00:38:42,190 กัปตัน มีแขกมาเยี่ยม 543 00:38:48,830 --> 00:38:51,630 ปืนเหล่านั้นเป็นของเจ้าแล้ว 544 00:38:51,700 --> 00:38:53,900 กัปตันไบรสันเตรียมพร้อมขนพวกมันลงจากเรือ ในขณะที่พวกเราพูดคุยกัน 545 00:38:53,940 --> 00:38:57,170 คุณโอมอลลีย์รับหน้าที่คอยจับตาดู เพื่อทำให้แน่ใจว่าเขายอมทำตาม 546 00:38:57,240 --> 00:38:59,270 เชิญนั่งก่อนสิ 547 00:39:07,720 --> 00:39:09,520 แด่ความบากบั่นของเรา 548 00:39:09,590 --> 00:39:12,620 และความสำเร็จอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ 549 00:39:16,430 --> 00:39:17,730 เป็นอะไรไปงั้นหรือ 550 00:39:17,790 --> 00:39:19,860 พ่อของเจ้าออกนอกลู่นอกทางหรือ 551 00:39:19,930 --> 00:39:22,000 คุณสก๊อต 552 00:39:22,060 --> 00:39:25,200 เพื่อที่จะรับประกันว่ากัปตันไบรสัน มีความยินยอมพร้อมใจ 553 00:39:25,270 --> 00:39:27,770 ข้าได้จัดเตรียมกำหนดแผนการ โดยที่คุณสก๊อตไม่รู้ 554 00:39:29,670 --> 00:39:31,710 ข้าโกหกเขา 555 00:39:31,770 --> 00:39:33,570 ทรยศต่อความไว้เนื้อเชื่อใจของเขา 556 00:39:33,640 --> 00:39:36,080 ข้าไม่อยากทำเช่นนั้นเลย แต่ข้าแค่ไม่คิดว่าเขาจะเข้าใจ 557 00:39:36,150 --> 00:39:38,080 อ้อ เจ้าจะคาดหวังกับเขาไม่ได้หรอก 558 00:39:38,150 --> 00:39:40,880 ไม่มีใครเชื่อหรอกว่ามันจะเป็นไปได้ จนกว่าเราจะแสดงให้พวกเขาเห็นกับตา 559 00:39:40,950 --> 00:39:43,020 แต่เมื่อไหร่ที่วันนั้นมันมาถึง 560 00:39:43,090 --> 00:39:46,050 เจ้ารู้ไหมว่าพวกเขาจะพูดอย่างไร 561 00:39:46,120 --> 00:39:48,990 พวกเขาจะพูดว่า มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ 562 00:40:11,710 --> 00:40:14,280 ถอยออกไป 563 00:40:15,850 --> 00:40:17,690 ถอยออกไป ถอยออกไป 564 00:40:23,190 --> 00:40:26,090 หนีไปให้พ้น หนีไปให้พ้น 565 00:40:26,160 --> 00:40:28,700 ทุกคน หนีไปยังชายหาดเดี๋ยวนี้เลย เร็วๆเข้า 566 00:40:37,310 --> 00:40:39,110 - รีบไปเร็ว รีบไปเร็ว - ไปเร็ว 567 00:40:46,150 --> 00:40:47,850 เรือกำลังจะล้มลงมาทับ 568 00:40:50,320 --> 00:40:51,590 ออกไป 569 00:41:09,070 --> 00:41:11,210 โอ้ แม่งเอ้ย 570 00:41:11,270 --> 00:41:12,870 แรนดอล 571 00:41:14,840 --> 00:41:17,280 - ข้าจะไปเอง - กัปตัน ไม่มีเวลาแล้ว 572 00:41:17,350 --> 00:41:19,110 เสากระโดงใหญ่ในเรือ มันรับน้ำหนักมากจนเกินไป 573 00:41:19,180 --> 00:41:20,550 พวกเราจะต้องตัดเชือกเรือ 574 00:41:20,620 --> 00:41:22,420 ปกป้องเสากระโดงใหญ่ ไม่ต้องรอข้า 575 00:41:29,390 --> 00:41:32,490 ต้องขุดดินนำตัวเขาออกมา ช่วยข้าด้วย 576 00:41:32,560 --> 00:41:36,030 ขาของข้า ขาของข้า 577 00:41:40,440 --> 00:41:43,170 ดึง ดึง นับ 1 2 3 ดึง 578 00:41:45,440 --> 00:41:47,640 มันใช้เวลานานเกินไป 579 00:41:52,350 --> 00:41:54,680 พวกเรามีเวลานานแค่ไหน 580 00:41:54,750 --> 00:41:55,880 พวกเราไม่มีเวลาแล้ว 581 00:41:57,850 --> 00:41:59,650 บิลลี่ ตอนนี้ได้เวลาแล้ว 582 00:42:06,630 --> 00:42:08,500 แม่งพระเจ้ามันใช่ไม่ได้ผล 583 00:42:16,540 --> 00:42:19,710 เข็มขัดของเจ้า ถอดเข็มขัดของเจ้ามาให้ข้า 584 00:42:23,250 --> 00:42:24,710 - บิลลี่ - ตัดเชือก 585 00:42:24,780 --> 00:42:26,910 - บิลลี่ - ตกลง 586 00:42:26,980 --> 00:42:29,220 ใช่ 587 00:42:30,620 --> 00:42:31,690 ลงมือ 588 00:42:37,660 --> 00:42:40,660 กัด กัดมันให้แน่นๆ 589 00:42:43,430 --> 00:42:45,270 เข้มแข็งเอาไว้นะ แรนดอล 590 00:42:45,330 --> 00:42:46,430 เข้มแข็งเอาไว้ 591 00:42:48,440 --> 00:42:50,870 เอาล่ะ ดึง 592 00:43:54,070 --> 00:43:55,970 แม่งเอ้ย 593 00:44:12,320 --> 00:44:14,820 ข้าได้พูดกับเดอกรูทแล้ว เจ้าได้ทำทุกอย่างที่เจ้าทำได้แล้ว 594 00:44:16,590 --> 00:44:19,760 ไม่ใช่ทุกอย่าง 595 00:44:19,830 --> 00:44:21,200 ข้าควรจะยับยั้งฟลินท์ 596 00:44:21,260 --> 00:44:23,630 ขอพูดอย่างจริงใจ ไอ้ลูกชาย 597 00:44:23,700 --> 00:44:25,630 เจ้าทำเรื่องนั้นได้อย่างไร 598 00:44:28,540 --> 00:44:30,470 ระมัดระวังตัวให้ดี บิลลี่ 599 00:44:34,910 --> 00:44:37,950 ฟลินท์ผลักดันให้มันผ่านพ้นไปได้ และข้ากลับเห็นดีเห็นงามทั้งๆที่ข้ารู้ดี 600 00:44:38,010 --> 00:44:40,080 เพราะว่าเจ้ารู้ว่าอะไรคือ ความเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายที่นี่ 601 00:44:40,150 --> 00:44:41,980 เจ้ารู้ว่าเขาคิดถูก 602 00:44:42,050 --> 00:44:43,920 นั่นไม่ใใช่สาเหตุที่ข้า... 603 00:44:50,490 --> 00:44:52,690 มันเป็นเพราะว่าข้ากลัวเขา 604 00:45:21,360 --> 00:45:23,990 บิลลี่และมอร์ลีย์ 605 00:45:24,060 --> 00:45:26,130 ในคืนนั้นบนเรือ 606 00:45:26,190 --> 00:45:28,100 พวกเขาพูดเรื่องอะไรกัน 607 00:45:30,030 --> 00:45:31,370 อ้อ ข้าได้ยินไม่ถนัดนักหรอก 608 00:45:31,430 --> 00:45:34,300 แต่ฟังดูเหมือนว่าพวกเขา กำลังพูดถึงผู้หญิงคนหนึ่ง 609 00:45:34,370 --> 00:45:36,670 ใครบางคนที่ชื่อบาร์โลว์ 610 00:46:27,990 --> 00:46:29,420 สำเร็จไหม 611 00:46:31,390 --> 00:46:33,190 เจ้าช่วยถอดชุดได้ไหม 612 00:46:41,000 --> 00:46:43,600 บทเพลงที่เจ้ากำลังเล่นอยู่ 613 00:46:43,670 --> 00:46:47,070 นั่นคือทำนองเพลงชาโคนของเฮนรี่ เพอร์เซลล์ หากข้าไม่เข้าใจผิดไป 614 00:46:50,950 --> 00:46:52,310 เจ้าได้รับการศึกษามาดี 615 00:46:53,650 --> 00:46:56,450 พ่อของข้าได้จ้างครูสอนพิเศษ ให้แก่ลูกของเขาทุกคน 616 00:46:56,520 --> 00:46:58,750 ดังนั้นพวกเขาจะได้รู้ซึ้ง ถึงคุณค่าเสียงดนตรี 617 00:46:58,820 --> 00:47:02,020 อย่างน้อยมันนำพาข้าไปยังพี่น้องของข้า 618 00:47:02,090 --> 00:47:05,430 แต่สำหรับเหตุผลเกินกว่าที่ข้าจะเข้าใจ บางสิ่งที่ทำให้ยึดติดกัน 619 00:47:09,930 --> 00:47:12,730 มีการบรรยายความรู้สึกที่เด่นชัด ของความโศกเศร้า 620 00:47:12,800 --> 00:47:14,940 ในบทประพันธ์เพลงของเพอร์เซลล์ 621 00:47:15,000 --> 00:47:17,640 บ่อบอกถึงห้วงอารมณ์ของเจ้า 622 00:47:17,710 --> 00:47:19,270 ข้ามีความเข้าใจถึงสิ่งที่พวกเขาคร่ำครวญ 623 00:47:21,080 --> 00:47:24,350 และอะไรที่ทำให้เจ้าคิดว่าเจ้า เข้าใจถึงห้วงอารมณ์ของข้าหรือ 624 00:47:24,410 --> 00:47:26,250 ตามความจริง 625 00:47:26,310 --> 00:47:29,150 ข้าอาจรู้ทุกอย่าง คุณนายแฮมิลตัน 626 00:47:31,420 --> 00:47:33,250 อย่างอย่าตื่นตระหนกไปเลย 627 00:47:33,320 --> 00:47:36,690 ข้าไม่ได้มีเจตนาเปิดเผย ฐานะที่แท้จริงของเจ้าต่อทุกคน 628 00:47:36,760 --> 00:47:40,590 ข้าขอโทษ นายท่าน ข้าคิดว่าเจ้า คงจะเข้าใจผิดไปว่าข้าเป็นคนอื่น 629 00:47:40,660 --> 00:47:43,400 รูปภาพที่อยู่ในห้องนอนของเจ้า บรรยายให้เห็นภาพเจ้า 630 00:47:43,470 --> 00:47:45,500 เป็นภริยาของท่านลอร์ดโทมัส แฮมิลตัน 631 00:47:45,570 --> 00:47:48,000 โอรสแห่งอัลเฟรด แฮมิลตัน 632 00:47:48,070 --> 00:47:51,070 ท่านลอร์ดผู้ครอบครองกรรมสิทธิ์ หมู่เกาะบาฮามาสเหล่านั้น 633 00:47:52,540 --> 00:47:54,280 อภัยให้ข้าด้วย 634 00:47:54,340 --> 00:47:57,380 ข้าคงจะสับสนวุ่นวาย และพูดวกวนนอกเรื่อง 635 00:47:59,980 --> 00:48:02,920 เจ้ารู้นะ ข้าได้ทำการค้าขายอย่างกว้างขวาง กับท่านเอิร์ลมาเป็นเวลาหลายปี 636 00:48:02,980 --> 00:48:06,620 และข้ายังเคยได้ยินเรื่องโศกนาฏกรรม มาเป็นเวลานานแล้ว 637 00:48:06,690 --> 00:48:09,420 สิ่งที่บังเกิดขึ้นกับโอรสองค์โตของเขา 638 00:48:09,490 --> 00:48:11,660 แต่ภริยาของโทมัส 639 00:48:11,730 --> 00:48:14,860 มีข่าวลือหนาหูมานาน ข่าวลือประเภทคบชู้สู่ชาย 640 00:48:14,930 --> 00:48:16,900 มีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวทางเพศที่รุนแรง 641 00:48:16,970 --> 00:48:19,400 กับสหายคนสนิทของสามีของนาง 642 00:48:19,470 --> 00:48:23,440 นายทหารหนุ่มผู้มีอนาคตไกล ในกรมราชนาวีแห่งใต้ฝ่าพระบาท 643 00:48:26,140 --> 00:48:29,010 และเมื่อความสัมพันธ์เชิงชู้สาวถูดเปิดเผย 644 00:48:29,080 --> 00:48:31,750 โทมัสตรอมใจจนเสียสติอย่างบ้าคลั่ง 645 00:48:33,550 --> 00:48:35,620 เขาหมดอาลัยตายอยากกับชีวิต 646 00:48:35,680 --> 00:48:38,750 แม้กระทั่งโรงพยาบาลบ้าก็ไม่สามารถปกป้องเขา จากตัวเขาเองได้ 647 00:48:42,860 --> 00:48:45,030 ส่วนภริยาของโทมัส 648 00:48:45,090 --> 00:48:48,530 ได้ยินข่าวว่านางหนีตามชู้รักของนาง ไปอยู่กรุงลอนดอน 649 00:48:48,600 --> 00:48:51,600 บ้างก็ว่าหนีไปเพราะอับอายขายขี้หน้า 650 00:48:51,670 --> 00:48:54,870 บ้างก็ว่าหลบหนีจากการถูกลงโทษ 651 00:48:54,940 --> 00:48:57,540 ข้อเท็จจริงมันอยู่ใกล้ตัวนี้เอง ข้าถูกบีบบังคับให้สันนิษฐานว่า 652 00:48:57,610 --> 00:48:59,840 ชู้รักผู้นั้นมิใช่ใครอื่นที่ไหนเลย 653 00:48:59,910 --> 00:49:02,480 นอกจากกัปตันฟลินท์สหายของพวกเรานี่เอง 654 00:49:03,780 --> 00:49:06,710 ได้โปรดเข้าใจ ที่ข้าหยิบยกประเด็นนี้ขึ้นมาพูด 655 00:49:06,780 --> 00:49:09,420 ไม่ใช่เพื่อทำให้ขุ่นเคืองใจ หรือว่าทำให้เจ้าลำบากใจ 656 00:49:09,480 --> 00:49:13,290 โดยแท้จริงแล้ว ข้าหวังว่าจะช่วยเจ้าได้ 657 00:49:15,460 --> 00:49:16,990 ช่วยข้างั้นหรือ 658 00:49:17,060 --> 00:49:20,660 ข้าสันนิษฐานได้สิ่งเดียวเท่านั้น ต่อการถูกเนรเทศของเจ้าในสถานที่แห่งนี้ 659 00:49:20,730 --> 00:49:23,630 ที่แทบจะเป็นไปตามความเพ้อฝันน้อยมาก 660 00:49:25,400 --> 00:49:28,000 ข้าเข้าใจดีว่ามันสิ้นหวังมากแค่ไหน 661 00:49:28,070 --> 00:49:29,970 ที่อาจกดดันเจ้าที่นี่ 662 00:49:30,040 --> 00:49:34,070 แต่บางทีมันอาจจะถึงเวลา ที่เจ้าถูกยื่นข้อเสนอ 663 00:49:34,140 --> 00:49:36,310 และกลับไปยังดินแดนศิวิไลซ์ 664 00:49:40,380 --> 00:49:42,820 และเจ้ารับข้อเสนอข้าได้ไหมเล่า 665 00:49:44,890 --> 00:49:49,320 บอสตันค่อนข้างเป็นสัตว์ที่แตกต่างกัน จากกรุงลอนดอน 666 00:49:52,660 --> 00:49:54,830 มีการอภัยให้มากกว่าของอดีตคนหนึ่ง 667 00:49:54,900 --> 00:49:56,760 ในความรูสึกทั่วไป 668 00:49:56,830 --> 00:49:58,800 และในความความรู้สึกที่เฉพาะเจาะจงนี้ 669 00:49:58,870 --> 00:50:01,570 พร้อมความช่วยเหลือของครอบครัวข้า 670 00:50:01,640 --> 00:50:05,570 สิ่งหนึ่งที่อาจทำให้ค้นพบ การให้อภัยบาปทั้งสิ้นที่นั่น 671 00:50:05,640 --> 00:50:08,080 ตัวตนใหม่ 672 00:50:08,140 --> 00:50:11,050 การเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่บริสุทธิ์ 673 00:50:11,110 --> 00:50:13,150 ข้าจัดการเรื่องนั้นให้เจ้าได้ 674 00:50:13,210 --> 00:50:15,650 เจ้ามีเหตุผลอะไรงั้นหรือ 675 00:50:15,720 --> 00:50:18,720 เพราะข้ารู้ว่าการถูกตัดสินอย่างไม่เป็นธรรม มันเป็นอย่างไร 676 00:50:18,790 --> 00:50:20,750 และเพราะว่าเรื่องนั้นมันแค่มีความเป็นไปได้ 677 00:50:20,820 --> 00:50:23,620 ในขณะที่ข้าอยู่ในฐานะที่พิเศษ 678 00:50:23,690 --> 00:50:26,130 เพื่อยื่นข้อเสนออิสรภาพของเจ้าให้แก่เจ้า 679 00:50:26,190 --> 00:50:29,030 เจ้าอาจจะสามารถทำสิ่งเดียวกันนี้ เพื่อข้าได้บ้าง 680 00:50:46,820 --> 00:50:48,520 สวัสดี ชาร์ลส์ 681 00:50:57,190 --> 00:50:59,090 สภาพเจ้าดูดีขึ้นเยอะเลย 682 00:50:59,160 --> 00:51:00,930 แม่งเจ้าไปตายซะ 683 00:51:01,000 --> 00:51:03,260 เราอยู่กันตามลำพัง 684 00:51:05,200 --> 00:51:08,170 เจ้าไม่จำเป็นต้องเสแสร้งกับข้า 685 00:51:10,510 --> 00:51:13,210 แม่งข้าเคยเสแสร้งกับเจ้างั้นหรือ 686 00:51:14,810 --> 00:51:16,880 เจ้าทำให้ข้าดูอ่อนแอ 687 00:51:18,150 --> 00:51:21,350 การยืนเคียงบ่าเคียงไหล่เจ้า ข้าดูต่ำต้อยนัก 688 00:51:25,290 --> 00:51:26,620 ข้าเคยเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง 689 00:51:29,090 --> 00:51:30,490 ในตอนนั้นที่เจ้าได้พบกับข้า 690 00:51:30,560 --> 00:51:32,760 เจ้าคงจะต้องรู้ว่าข้าไม่มีทางยอมรับเรื่องนั้นได้ 691 00:51:34,760 --> 00:51:37,100 ต่อการที่จะต้องต่ำต้อยกว่า 692 00:51:37,170 --> 00:51:39,130 นั่นแหล่ะคือสาเหตุที่ข้ารักเจ้า 693 00:51:42,200 --> 00:51:43,940 และเจ้าก็ทำลายข้า 694 00:51:45,870 --> 00:51:48,140 ข้าเปิดเผยตัวตนเจ้าออกมาต่างหากเล่า 695 00:51:48,210 --> 00:51:50,780 ความอ่อนแอมันอยู่เบื้องหลังหน้ากาก 696 00:51:55,180 --> 00:51:57,080 ความหวาดกลัว 697 00:51:59,820 --> 00:52:03,390 ข้าเอามันออกไปจากตัวเจ้าเยอะมาก 698 00:52:05,560 --> 00:52:07,230 และยังเหมือนเดิม... 699 00:52:09,800 --> 00:52:12,430 เจ้ารู้ดีว่าเจ้าเอาทั้งหมดนั้นกลับคืนมาได้ 700 00:52:14,900 --> 00:52:17,600 เจ้าจะกลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้ง 701 00:52:17,670 --> 00:52:20,310 เจ้าขัดขวางข้าได้ 702 00:52:22,110 --> 00:52:25,080 เจ้าแม่งแย่งชิงไอ้เกาะทั้งหมดนี้ ไปจากข้าได้ 703 00:52:28,750 --> 00:52:31,950 เจ้ารู้ดีอย่างยิ่ง ว่าเจ้าจำเป็นต้องทำอย่างไรกันแน่ 704 00:52:32,020 --> 00:52:35,690 มันคือที่ไหนที่เจ้าจำเป็นจะต้องไปลงมือทำมัน 705 00:52:37,730 --> 00:52:39,630 หากเพียงแค่เจ้าแม่งไม่โครตหวาดกลัวเช่นนี้ 706 00:53:58,370 --> 00:54:00,940 นี่มันช่างเป็นภาพที่น่าเศร้าใจว่าไหมเล่า 707 00:54:05,950 --> 00:54:09,380 คุณนายกูทรีน่าจะแค่ปล่อยให้ฆ่าเจ้าไปซะ 708 00:54:09,450 --> 00:54:11,890 มันคงจะทำให้ได้รับความเมตตามากยิ่งขึ้นเลย 709 00:54:11,950 --> 00:54:14,860 ทีนี้ เจ้าจะเอาอีตัวมาคืนข้าไหม 710 00:54:18,460 --> 00:54:21,060 ปัดโธ่เอ้ย อ๊วกแตกใส่รองเท้าข้า 711 00:54:21,130 --> 00:54:23,430 โอ้ แม่งเอ้ย ทำให้มันหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานซะ 712 00:54:32,670 --> 00:54:34,310 โอ้ เห็นแก่พระเจ้าเถอะ... 713 00:54:50,490 --> 00:54:52,890 เดี๋ยว 714 00:54:52,960 --> 00:54:54,190 ฟังข้าก่อน 715 00:55:00,270 --> 00:55:01,770 ซ่องอีตัว 716 00:55:01,840 --> 00:55:04,470 ข้าจะยกมันให้เจ้าครึ่งหนึ่ง 717 00:55:04,540 --> 00:55:07,070 เราจะเป็นหุ้นส่วนกัน 718 00:55:07,140 --> 00:55:08,610 ได้โปรดเถอะ 719 00:55:36,040 --> 00:55:39,210 บาทหลวงรู้ว่าลูกเป็นใครใช่ไหม 720 00:55:39,270 --> 00:55:41,270 พ่อรู้ 721 00:55:41,340 --> 00:55:44,850 ลูกคือต้นเหตุที่ทำให้เกาะแห่งนี้ เต็มไปด้วยเหล่ามฤจฉาชีพ 722 00:55:46,210 --> 00:55:49,350 พระเจ้าทรงสอนให้พวกเราห้ามไชโยโห่ร้อง เมื่อมีผู้อื่นเดินสะดุดล้ม 723 00:55:49,420 --> 00:55:52,720 ในกรณีของลูก พ่อขอให้พระองค์ทรงอภัยให้ 724 00:55:52,790 --> 00:55:56,190 แล้วถ้าหากพระเจ้าทรงพูดเรื่องการไถ่บาปเล่า 725 00:55:56,260 --> 00:55:59,260 ยอมรับความรักของพระองค์ และลูกจะค้นพบมันเจอ 726 00:55:59,330 --> 00:56:00,770 แล้วถ้าหากลูกเตรียมพร้อม จะทำมันต่อไปเล่า 727 00:56:00,830 --> 00:56:02,360 ทำต่อไปงั้นหรือ 728 00:56:02,430 --> 00:56:05,800 เข้าพิธีปลงอาบัติสำหรับบาปในอดีตของลูก 729 00:56:05,870 --> 00:56:09,100 ทำความดี 730 00:56:09,170 --> 00:56:11,070 และพวกเขาจะเริ่มต้นในคืนนี้ 731 00:56:11,140 --> 00:56:13,140 นั่นใครหรือ 732 00:56:13,210 --> 00:56:15,380 คุณสก๊อต 733 00:56:15,440 --> 00:56:17,540 เจ้ามาทำอะไรที่นี่ 734 00:56:17,610 --> 00:56:19,580 ข้าคิดว่าเจ้าอาจต้องการความช่วยเหลือ 735 00:56:22,050 --> 00:56:24,520 ในที่สุดไอ้ชั่วช้าก็ขนปืนชุดแรกมาจนได้ 736 00:56:26,350 --> 00:56:27,520 เขาใช้เวลานานโขทีเดียว 737 00:56:29,590 --> 00:56:31,660 เขาใช้เวลาขนส่งสินค้าของเขาอย่างจริงจัง 738 00:56:34,260 --> 00:56:37,600 เจ้าดูเหน็ดเหนื่อย เหตุไฉนไม่ให้ข้ารับช่วงต่อเล่า 739 00:56:37,670 --> 00:56:40,530 คุณนายกูทรีสั่งให้ข้าจับตาดู การขนส่งปืนเหล่านั้นด้วย 2 ตาของข้าเอง 740 00:56:42,600 --> 00:56:44,870 ข้าเข้าใจ 741 00:56:54,280 --> 00:56:57,280 ลูกเป็นคนนำเหล่าภูตผีปีศาจ มายังเกาะแห่งนี้ 742 00:56:58,790 --> 00:57:00,720 ให้การสนับสนุนพวกเขา 743 00:57:00,790 --> 00:57:02,720 เพิ่มขีดความสามารถให้พวกเขา 744 00:57:02,790 --> 00:57:05,190 เพิ่มพลังอำนาจให้พวกเขา 745 00:57:06,960 --> 00:57:09,860 มันดูราวกับว่าการปลงอาบัติของลูก ควรจะทำอย่างเรียบง่าย 746 00:57:12,470 --> 00:57:14,170 อีกไม่นานนี้ลูกจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง 747 00:57:14,240 --> 00:57:16,300 พวกเขาจะถูกขับไล่ออกไป จากสถานที่แห่งนี้ 748 00:57:17,610 --> 00:57:19,770 ในเร็วๆนี้ 749 00:57:19,840 --> 00:57:21,840 และชั่วนิจนิรันดร์ 750 00:57:25,880 --> 00:57:27,780 เรือเดอะแอนโครมาคี มันไม่น่าจะเป็นไปได้ 751 00:57:27,850 --> 00:57:29,350 กัปตันไบรสันยังไม่ได้ลำเลียงปืนเลย 752 00:57:29,420 --> 00:57:31,350 เขาไม่ เรือมันกำลังแล่นออกไป 753 00:57:31,420 --> 00:57:33,720 ปืนใหญ่เหล่านั้นมันยังอยู่บนเรือ 754 00:57:33,790 --> 00:57:35,160 แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดีเล่า 755 00:57:38,390 --> 00:57:40,390 ไปเอาพวกมันกลับคืนมา 756 00:57:41,305 --> 00:58:41,375 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-