"Kowloon Generic Romance" Episode #1.12
ID | 13183276 |
---|---|
Movie Name | "Kowloon Generic Romance" Episode #1.12 |
Release Name | Kowloon.Generic.Romance.S01E12.Episodio.12.WEBRip.Netflix |
Year | 2025 |
Kind | tv |
Language | Thai |
IMDB ID | 37304643 |
Format | srt |
1
00:00:06,000 --> 00:00:12,074
Do you want subtitles for any video?
-=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-
2
00:00:17,767 --> 00:00:20,687
{\an8}(วันที่ 14 กรกฎาคม)
3
00:00:22,021 --> 00:00:26,985
หยางหมิง จะคุยกับคุณแม่
เรียบร้อยแล้วหรือเปล่านะ
4
00:00:29,279 --> 00:00:31,197
{\an8}(หยางหมิง)
5
00:00:33,575 --> 00:00:37,537
ไม่อยากแพ้เรโกปง
ที่พยายามจะเป็นตัวของตัวเองหรอกนะ
6
00:00:37,620 --> 00:00:40,540
ฉันเองก็จะเป็นอย่างนั้น แล้วกลับมาที่นี่ให้ได้
7
00:00:49,257 --> 00:00:51,885
เร็วเข้า คุณแม่กำลังรออยู่
8
00:00:51,968 --> 00:00:53,428
รู้แล้วน่า
9
00:00:53,511 --> 00:00:55,930
(เวินชางโอสถ ตำรับสมุนไพรลับ)
10
00:00:58,016 --> 00:01:00,935
(คลีนิกหวัง)
11
00:01:01,686 --> 00:01:03,063
ทำอะไรอยู่น่ะ
12
00:01:03,897 --> 00:01:05,440
รอด้วยสิ
13
00:01:09,194 --> 00:01:10,320
สวัสดีครับ
14
00:01:10,403 --> 00:01:11,446
หวัดดีคร้าบ
15
00:01:11,529 --> 00:01:13,198
หัดเคาะประตูหน่อยสิ
16
00:01:13,782 --> 00:01:15,742
ยูหลงคุงก็มาด้วยเหรอ
17
00:01:15,825 --> 00:01:17,410
แล้วเจอกันนะ มิยูกิ
18
00:01:18,328 --> 00:01:20,455
อาการของคุณแม่เป็นยังไงบ้างครับ
19
00:01:21,081 --> 00:01:23,958
อย่าฝืนตัวเองมากจะดีกว่า
20
00:01:24,042 --> 00:01:26,294
แต่ถึงพูดไปก็คงไม่ฟังสินะ
21
00:01:26,920 --> 00:01:29,923
เดี๋ยวจะให้ยาสมุนไพรจีน
กับยาแก้ไอเหมือนทุกทีแล้วกัน
22
00:01:30,006 --> 00:01:31,674
ขอบคุณมากค่ะ
23
00:01:32,717 --> 00:01:34,469
กลับกันเถอะ มิยูกิ
24
00:01:35,053 --> 00:01:36,012
อืม
25
00:01:42,310 --> 00:01:44,354
{\an8}(คลีนิกหวัง)
26
00:01:55,115 --> 00:01:58,326
{\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน)
27
00:03:29,500 --> 00:03:31,711
มิยูกิครับ ท่านพ่อ
28
00:03:31,794 --> 00:03:33,338
อยู่ไหนน่ะ
29
00:03:33,421 --> 00:03:34,964
อยู่บ้านที่ฮ่องกงครับ
30
00:03:35,048 --> 00:03:36,341
บ้านเหรอ
31
00:03:37,800 --> 00:03:40,178
นี่ล้อเล่นกันอยู่เหรอไง
32
00:03:40,261 --> 00:03:42,096
รีบๆ กลับมาได้แล้ว
33
00:03:48,394 --> 00:03:49,938
กำลังรออยู่เลย
34
00:03:50,021 --> 00:03:51,564
ขอโทษครับ
35
00:03:51,648 --> 00:03:55,235
พอดีว่ายังไม่ทราบข้อมูลของเซอร์โคเนียนที่แน่ชัด
36
00:03:55,318 --> 00:03:56,986
เลยทำให้การรายงานล่าช้าลง
37
00:03:57,070 --> 00:04:00,698
ไม่หรอก ฉันเองก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจเหมือนกัน
38
00:04:00,782 --> 00:04:03,117
นายเองก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
39
00:04:03,201 --> 00:04:06,162
คงจะปฏิบัติเหมือนกับเป็นเด็กไปตลอดไม่ได้
40
00:04:06,246 --> 00:04:10,291
แต่อย่างน้อยก็ขอให้ฉัน
เตรียมที่อยู่ใหม่ให้เสร็จก่อนเถอะ
41
00:04:10,375 --> 00:04:14,212
เพราะนายเองก็เป็น
ทายาทคนสำคัญของเฮบินุมะกรุ๊ปยังไงล่ะ
42
00:04:14,295 --> 00:04:15,421
เฮาหลาน
43
00:04:16,339 --> 00:04:18,591
ผมไม่ใช่เฮาหลานครับ
44
00:04:18,675 --> 00:04:21,970
อ้อ ที่นั่นก็ดีนะ
45
00:04:22,053 --> 00:04:23,721
พรุ่งนี้เราไปดูกันเถอะ
46
00:04:23,805 --> 00:04:24,847
แต่ว่า…
47
00:04:24,931 --> 00:04:28,393
ได้เวลาอาหารเย็นแล้วครับ นายท่าน
48
00:04:28,476 --> 00:04:29,310
อืม
49
00:04:30,645 --> 00:04:32,897
เจอกันพรุ่งนี้นะ เฮาหลาน
50
00:04:38,987 --> 00:04:40,989
ท่านมิยูกิ ขอเวลาหน่อยได้ไหมครับ
51
00:04:42,282 --> 00:04:46,494
ผมต้องขอโทษที่ปิดบัง
อาการป่วยของนายท่านเอาไว้นะครับ
52
00:04:46,577 --> 00:04:48,162
เป็นความตั้งใจของเขางั้นเหรอ
53
00:04:48,246 --> 00:04:51,374
เปล่าครับ ผมเป็นคนตัดสินใจเพียงคนเดียว
54
00:04:51,457 --> 00:04:55,670
นายท่านเขาป่วย
เป็นโรคสมองเสื่อมตั้งแต่ปีที่แล้วครับ
55
00:04:55,753 --> 00:04:59,007
และอาการก็จะแย่ลงอย่างรวดเร็ว
56
00:04:59,090 --> 00:05:02,760
ผมแนะนำให้รีบดำเนินการโดยเร็วจะดีกว่าครับ
57
00:05:28,995 --> 00:05:29,954
ฮึบ
58
00:05:31,164 --> 00:05:34,459
ช่วงนี้ไม่ได้เล่นกอล์ฟเลย
59
00:05:34,542 --> 00:05:37,962
เอ๊ะ นี่เราเล่นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่นะ
60
00:05:38,046 --> 00:05:39,213
อ๊ะ
61
00:05:39,297 --> 00:05:40,465
ยินดีต้อนรับครับ
62
00:05:41,090 --> 00:05:43,051
คุณคุโด้อยู่ไหมครับ
63
00:05:43,134 --> 00:05:45,595
พอดีนัดไว้ว่าจะเข้าไปดูห้องน่ะครับ
64
00:05:45,678 --> 00:05:46,763
เอ๊ะ
65
00:05:46,846 --> 00:05:48,848
ต้องขอประทานโทษจริงๆ ครับ
66
00:05:48,931 --> 00:05:50,975
คือว่าคุโด้ออกไปทำธุระอื่นอยู่
67
00:05:51,059 --> 00:05:51,976
เดี๋ยวจะโทรตามหาให้นะครับ
68
00:05:52,060 --> 00:05:55,188
ไม่เป็นไรๆ ไว้เดี๋ยวผมค่อยนัดอีกทีครับ
69
00:05:55,271 --> 00:05:56,355
แต่ว่า…
70
00:05:56,939 --> 00:05:58,608
ไม่ต้องคิดมาก
71
00:05:58,691 --> 00:06:01,611
(คุจิไร - หนานเฉิง)
72
00:06:05,198 --> 00:06:06,741
ว่ายังไง มิยูกิ
73
00:06:06,824 --> 00:06:08,910
การแก้แค้นมันจบแล้วละ
74
00:06:11,829 --> 00:06:14,373
โรคสมองเสื่อม… นายไม่รู้เลยงั้นเหรอ
75
00:06:14,957 --> 00:06:17,376
เปล่า ก็แอบสงสัยอยู่หรอก
76
00:06:17,460 --> 00:06:18,628
ฮะ
77
00:06:18,711 --> 00:06:21,089
แล้วทำไมถึงไม่บอกฉันเลยล่ะ
78
00:06:21,172 --> 00:06:24,342
แถมยังเข้าใจผิดว่าเป็นลูกชายตัวจริงอีก
79
00:06:24,425 --> 00:06:25,885
นั่นสินะ
80
00:06:25,968 --> 00:06:28,096
นั่นสินะเหรอ
81
00:06:28,179 --> 00:06:30,681
ถ้ารู้ละก็รีบบอกกันหน่อยสิ
82
00:06:32,725 --> 00:06:34,143
นี่นายตั้งใจปิดบังเหรอ
83
00:06:34,227 --> 00:06:37,480
ตั้งใจเหรอ ใช่ที่ไหนกันล่ะ
84
00:06:37,563 --> 00:06:39,816
เอาเถอะ นายเองก็คงไม่รู้ตัวละมั้ง
85
00:06:41,442 --> 00:06:44,445
มิยูกิ ดูเหมือนนายจะคิดถึงและจะจมปลัก
86
00:06:45,113 --> 00:06:47,740
อยู่กับเกาลูนมากไปแล้วนะ
87
00:06:50,368 --> 00:06:52,036
จากนี้ไปจะเอายังไง
88
00:06:53,871 --> 00:06:55,164
ไม่รู้สิ
89
00:06:59,794 --> 00:07:01,546
จะไม่รู้ได้ยังไง
90
00:07:02,171 --> 00:07:05,049
ถ้านายไม่มีเรื่องการแก้แค้นแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่
91
00:07:06,300 --> 00:07:07,844
ก็มีแค่ความเสียใจเท่านั้นแหละ
92
00:07:11,472 --> 00:07:13,266
รับสายสิ มิยูกิจัง
93
00:07:14,142 --> 00:07:16,561
- บริการฝากข้อความเสียงค่ะ
- โธ่เว้ย
94
00:07:16,644 --> 00:07:19,063
(ประธานเฮบินุมะกรุ๊ปถอนตัว)
95
00:07:20,231 --> 00:07:21,941
ใครมันจะปล่อยไว้เฉยๆ ได้
96
00:07:32,702 --> 00:07:34,579
{\an8}ไม่ไหวจริงๆ ด้วย
97
00:07:35,163 --> 00:07:40,585
ใครมันจะไปกล้าพูดว่า
ลบสิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้นไม่ได้
98
00:07:43,713 --> 00:07:47,383
ไม่ว่าจะสั่งหยุดระบบกี่ครั้งก็ไม่ตอบสนอง
99
00:07:47,467 --> 00:07:51,262
ไม่แปลกใจเลยถ้ามันจะหายไปนานแล้ว
ทำไมกันนะ
100
00:07:52,930 --> 00:07:56,100
เอาเถอะ ก็พอจะเห็นภาพชัดขึ้นแล้วละ
101
00:07:57,852 --> 00:07:59,687
ลองตรวจสอบดูหน่อยดีกว่า
102
00:08:03,524 --> 00:08:05,276
เอาเถอะ น่าจะรับสายแหละนะ
103
00:08:05,359 --> 00:08:06,861
(เสี่ยวเฮย เฮบิอิจิโกะ)
104
00:08:06,944 --> 00:08:08,946
- ฮัลโหล
- ไม่รู้หรอกนะว่านายเป็นใคร
105
00:08:09,030 --> 00:08:11,365
แต่เลิกมายุ่งกับเสี่ยวเฮยคุงได้แล้ว
106
00:08:11,449 --> 00:08:14,994
เสี่ยงเฮยคุงน่ะ ไม่ฟังคำสั่งของนายหรอกนะ
107
00:08:15,077 --> 00:08:17,622
แล้วก็เลิกยุ่งกับเรโกปงได้แล้ว
108
00:08:17,705 --> 00:08:19,248
คุณหยางหมิง
109
00:08:19,332 --> 00:08:20,583
เอาเถอะน่า
110
00:08:20,666 --> 00:08:23,211
เดี๋ยวฉันพูดให้เอง
111
00:08:23,294 --> 00:08:24,921
เสียงแบบนั้น…
112
00:08:25,004 --> 00:08:27,006
หรือว่าจะเป็นเชลล์จังเหรอ
113
00:08:27,590 --> 00:08:29,300
{\an8}(คุณเชลล์เป็นพวกที่
มองเห็นเกาลูนที่สองหรือเปล่าครับ)
114
00:08:29,383 --> 00:08:32,053
คุณหมาป่า ทำไมล่ะ
115
00:08:32,136 --> 00:08:34,347
ช็อกโกอร่อยใช่ไหม
116
00:08:35,556 --> 00:08:37,099
แย่ที่สุด
117
00:08:37,183 --> 00:08:39,685
นายรู้เรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่คุยในแชทแล้วใช่ไหม
118
00:08:39,769 --> 00:08:41,312
ก็ใช่น่ะสิ
119
00:08:41,395 --> 00:08:43,648
แต่ไม่ต้องเป็นห่วงไป
120
00:08:43,731 --> 00:08:46,526
เพราะไม่จำเป็นต้องฆ่าเรโกปงแล้วยังไงล่ะ
121
00:08:46,609 --> 00:08:47,485
เอ๋
122
00:08:47,568 --> 00:08:50,446
รู้เรื่องข่าวของประธานเฮบินุมะกรุ๊ปแล้วใช่ไหม
123
00:08:51,030 --> 00:08:53,449
เรื่องรายละเอียดไปถามเสี่ยวเฮยแล้วกัน
124
00:08:55,910 --> 00:08:57,161
น่าสงสัย
125
00:08:57,245 --> 00:09:00,206
เรื่องจริงนะ เชื่อกันหน่อยสิ
126
00:09:00,790 --> 00:09:04,126
ก็เลยเปลี่ยนแผน เป็นคุโด้ ฮาจิเมะแทน
127
00:09:04,210 --> 00:09:05,044
เอ๋
128
00:09:05,127 --> 00:09:07,213
ตอนนี้ฉันอยู่ที่เกาลูน
129
00:09:07,296 --> 00:09:09,632
พอได้เห็นของจริงก็เข้าใจเลย
130
00:09:09,715 --> 00:09:13,052
ที่นี่ถูกสร้างขึ้นอีกครั้ง
จากความทรงจำของคุโด้ใช่ไหม
131
00:09:13,135 --> 00:09:14,679
ทำไมถึงรู้ได้ล่ะ
132
00:09:15,805 --> 00:09:17,473
เพราะของกินที่เป็นที่นิยมของที่นี่
133
00:09:18,057 --> 00:09:21,811
ล้วนแต่เป็นของกิน
ของปีที่เกาลูนที่สองถูกทำลายนี่นา
134
00:09:22,311 --> 00:09:27,233
สรุปแล้วผู้คนที่อยู่ในสมัยนั้น
ก็ถูกสร้างขึ้นมาพร้อมเกาลูน
135
00:09:27,316 --> 00:09:30,486
ถ้าจะให้พูดตรงๆ ก็คือความเสียใจในอดีตไงล่ะ
136
00:09:31,153 --> 00:09:32,572
ความเสียใจ
137
00:09:32,655 --> 00:09:35,491
ที่จริงก็มีคนที่มีคุณสมบัติคนอื่นอีกอยู่หรอก
138
00:09:35,575 --> 00:09:37,785
เธอนี่มันเป็นคนดีจริงๆ ด้วย
139
00:09:37,868 --> 00:09:41,497
พอถามแล้วยอมตอบง่ายๆ แบบนั้น
มันช่วยฉันได้มากเลย
140
00:09:41,581 --> 00:09:44,208
แต้งกิ้ว ไว้จะโทรไปหาใหม่นะ
141
00:09:44,292 --> 00:09:46,377
เดี๋ยว ยังคุยไม่จบ…
142
00:09:47,628 --> 00:09:51,257
ถ้าหาตัวคุโด้เจอมันก็คงไม่ยุ่งยากหรอก
143
00:09:51,340 --> 00:09:53,509
งั้นไปหาเรโกปงดีกว่า
144
00:09:54,927 --> 00:09:57,305
ดูแล้วก็ไม่ได้มีความเสียหายตรงไหน
145
00:09:57,388 --> 00:09:59,265
เดี๋ยวจะทำค่าธรรมเนียมขั้นต่ำให้นะครับ
146
00:09:59,932 --> 00:10:01,309
รบกวนด้วยนะคะ
147
00:10:06,856 --> 00:10:10,151
ทั้งหยางหมิง เสี่ยวเฮยคุง
148
00:10:10,901 --> 00:10:13,988
ต่างก็ก้าวหน้าต่อไปเพื่อเป็นตัวเองที่อยากเป็น
149
00:10:14,697 --> 00:10:15,615
ตัวเราก็ด้วย
150
00:10:21,162 --> 00:10:23,039
คุณคุจิไร เรโกะใช่ไหม
151
00:10:26,667 --> 00:10:28,044
ใครเหรอคะ
152
00:10:28,628 --> 00:10:31,714
ฉันชื่อยูหลง เป็นเพื่อนในแชทของหยางหมิงจังน่ะ
153
00:10:31,797 --> 00:10:34,133
ไปคนเดียวมันอันตรายนะ
154
00:10:34,216 --> 00:10:35,801
ให้ฉันไปด้วยไหม
155
00:10:36,510 --> 00:10:40,014
ไม่เห็นรู้มาก่อนเลย
ว่าหยางหมิงมีเพื่อนแบบนี้ด้วย
156
00:10:41,390 --> 00:10:43,976
นี่ระแวงฉันจริงๆ ด้วยสินะ
157
00:10:44,060 --> 00:10:46,312
งั้นเข้าเรื่องเลยแล้วกัน
158
00:10:47,146 --> 00:10:50,441
ฉันคือหนึ่งในผู้พัฒนาเจเนริคเทอร์ร่า
159
00:10:50,524 --> 00:10:53,277
แล้วก็มีข้อมูลของเกาลูนนี้หลายอย่าง
160
00:10:54,278 --> 00:10:56,947
เธอเองก็มีเรื่องที่อยากรู้เยอะแยะไม่ใช่เหรอ
161
00:10:57,031 --> 00:11:01,952
พวกเรามาดีกันไว้
แล้วไปเดินเล่นแลกเปลี่ยนข้อมูลกันดีไหม
162
00:11:04,538 --> 00:11:05,665
เข้าใจแล้วค่ะ
163
00:11:18,552 --> 00:11:21,889
แมวตัวนั้น เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย
164
00:11:24,558 --> 00:11:25,309
{\an8}(กลับไป)
165
00:11:25,393 --> 00:11:26,227
{\an8}น่ากลัวจัง
166
00:11:26,936 --> 00:11:29,605
นี่คือข้อความจากคุโด้ ฮาจิเมะเหรอ
167
00:11:30,189 --> 00:11:31,857
รู้ด้วยสินะคะ
168
00:11:31,941 --> 00:11:34,276
ก็ที่นี่เป็นของคุโด้นี่นา
169
00:11:34,777 --> 00:11:36,737
ทำไมหมอนั่นต้องขู่ด้วยล่ะ
170
00:11:36,821 --> 00:11:40,116
{\an8}คงเพราะบี… คุจิไร เรโกะ
171
00:11:40,199 --> 00:11:44,787
{\an8}ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอไปซื้อยาจากข้างในนี้ค่ะ
172
00:11:44,870 --> 00:11:46,622
{\an8}น่าจะเป็นยาของบริษัทเฮบินุมะ
173
00:11:46,705 --> 00:11:48,040
อ้อ
174
00:11:48,124 --> 00:11:50,751
ยาแก้หวัดที่เลิกผลิตไปแล้วน่ะเหรอ
175
00:11:50,835 --> 00:11:51,836
ยาแก้หวัดเหรอ
176
00:11:51,919 --> 00:11:54,672
อะไรกัน ไม่รู้เรื่องนั้นเหรอ
177
00:11:54,755 --> 00:11:58,634
ก็นะ ข้อมูลทั้งหมด
ถูกลบออกจากอินเทอร์เน็ตแล้วนี่นา
178
00:11:59,218 --> 00:12:01,762
ถ้ากินยานั่นในปริมาณมาก
179
00:12:01,846 --> 00:12:04,390
อาจทำให้เกิดประสาทหลอนรุนแรงได้
180
00:12:05,641 --> 00:12:08,394
แล้วทำไมคุจิไร เรโกะต้องกินยานั่นด้วย
181
00:12:08,477 --> 00:12:10,312
ฉันเองก็ไม่รู้
182
00:12:10,396 --> 00:12:12,398
ทั้งที่แค่อยากจะเพลินไปกับมันแท้ๆ
183
00:12:12,481 --> 00:12:15,151
แต่คนที่เสียชีวิตก็ผิดเหมือนกัน
184
00:12:15,234 --> 00:12:18,320
บริษัทเฮบินุมะเองก็หยุดผลิตยาตัวนั้น
185
00:12:18,404 --> 00:12:21,699
ส่วนที่ส่งไปเกาลูนที่สองแล้ว
ก็เลยปล่อยไว้แบบนั้น
186
00:12:21,782 --> 00:12:26,954
และสุดท้ายก็รื้อถอนเกาลูนทิ้ง
เพื่อปิดบังความจริงเรื่องนี้
187
00:12:27,037 --> 00:12:28,914
แบบนี้เองเหรอคะ
188
00:12:28,998 --> 00:12:32,418
{\an8}ถ้ามันจบแค่นั้นก็คงจะดีอยู่หรอก
189
00:12:33,085 --> 00:12:34,044
แต่หลังจากนั้นไม่นาน
190
00:12:34,628 --> 00:12:38,883
ก็มีรายงานการปรากฏตัว
ของเกาลูนที่สองที่ซากร้าง
191
00:12:39,633 --> 00:12:42,303
แล้วไอ้เจเนริคเทอร์ร่าห่วยๆ นี่
192
00:12:42,386 --> 00:12:45,890
มันก็ขานรับความรู้สึกเสียใจของคุโด้
และเริ่มทำงาน
193
00:12:46,891 --> 00:12:49,143
เจเนริคเทอร์ร่าห่วยๆ งั้นเหรอ
194
00:12:49,226 --> 00:12:50,352
ใช่แล้ว
195
00:12:50,436 --> 00:12:54,440
เจเนริคเทอร์ร่าที่จะนำชีวิตนิรันดร์มาสู่มนุษยชาติ
196
00:12:54,523 --> 00:12:57,193
ตัวจริงของมันก็แค่ของมีตำหนิ
197
00:12:57,276 --> 00:12:59,737
ที่เก็บความทรงจำไว้ได้ แต่ส่งออกมาไม่ได้น่ะ
198
00:12:59,820 --> 00:13:03,282
ต่อให้เตรียมภาชนะที่จะป้อนข้อมูลไว้แล้ว
ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
199
00:13:03,365 --> 00:13:05,659
แต่เบื้องบนที่ได้รับรายงานก็ไม่ยอมแพ้กับมัน
200
00:13:05,743 --> 00:13:09,705
และเชื่อว่าเจเนริคเทอร์ร่า
จะสามารถทำงานได้อย่างปกติ
201
00:13:09,788 --> 00:13:14,418
เฮบินุมะกรุ๊ปก็เลยเข้ามายุ่งกับเกาลูนอีกครั้ง
เพื่อทำการตรวจสอบมันยังไงล่ะ
202
00:13:15,419 --> 00:13:18,172
งั้นการจัดตั้งศูนย์การแพทย์เฮบินุมะ
203
00:13:18,255 --> 00:13:20,382
และวินิจฉัยโรคให้ฟรี
204
00:13:20,466 --> 00:13:22,718
ก็ทำเพื่อตรวจสอบพวกฉันงั้นเหรอ
205
00:13:22,801 --> 00:13:24,345
ใช่แล้วละ
206
00:13:24,428 --> 00:13:28,432
ข้อมูลอื่นที่เรโกปงไม่น่าจะรู้…
207
00:13:28,516 --> 00:13:29,517
จริงสิ
208
00:13:29,600 --> 00:13:33,020
การไหลของช่วงเวลาของที่นี่เหมือนกับข้างนอก
209
00:13:33,103 --> 00:13:37,775
แต่จะเป็นฤดูร้อนอยู่ตลอด วนซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้น่ะ
210
00:13:38,275 --> 00:13:40,236
ไม่รู้ตัวเลยใช่ไหม
211
00:13:40,319 --> 00:13:42,238
หยางหมิงจังเองก็เหมือนกัน
212
00:13:42,947 --> 00:13:45,950
ฤดูร้อนที่วนซ้ำไปซ้ำมา…
213
00:13:48,118 --> 00:13:49,453
(ร่มเย็นเป็นสุข)
214
00:13:50,663 --> 00:13:51,872
เจอแล้วๆ
215
00:13:57,044 --> 00:13:58,170
{\an8}เดี๋ยวก่อน คือฉัน…
216
00:13:59,672 --> 00:14:01,215
ใส่เงินมา
217
00:14:05,803 --> 00:14:07,471
ง่ายกว่าที่คิดแฮะ
218
00:14:08,347 --> 00:14:09,723
งั้นกลับกันเลยไหม
219
00:14:09,807 --> 00:14:11,016
ค่ะ
220
00:14:11,100 --> 00:14:15,980
แต่ว่าก่อนหน้านั้น
เธอช่วยตายให้หน่อยจะได้ไหม เรโกปง
221
00:14:18,983 --> 00:14:20,776
(ศูนย์การแพทย์ครบวงจรเฮบินุมะ)
222
00:14:20,860 --> 00:14:23,028
เฮบินุมะ มิยูกิอยู่ที่ไหน
223
00:14:24,864 --> 00:14:26,782
ขอร้องละ
224
00:14:26,866 --> 00:14:31,120
เพื่อนของฉันมันยึดติดอยู่กับเกาลูนมานานแล้ว
225
00:14:31,203 --> 00:14:34,790
ถ้าความเสียใจของคุโด้
ไม่ได้มุ่งไปที่คุจิไร เรโกะแล้วละก็
226
00:14:35,457 --> 00:14:38,794
สำหรับหมอนั่น เธอคือคนที่ไม่มีใครแทนที่ได้
227
00:14:38,878 --> 00:14:42,506
ถ้าเธอตายไป
เกาลูนก็จะไม่จำเป็นและหายไปก็ได้
228
00:14:44,884 --> 00:14:47,303
คุณยูหลงเข้าใจผิดแล้วค่ะ
229
00:14:47,386 --> 00:14:51,140
ฉันไม่ใช่คุจิไร เรโกะที่คุณพูดถึงหรอกนะคะ
230
00:14:51,223 --> 00:14:53,100
ถึงข้างในจะเป็นคนละคน
231
00:14:53,183 --> 00:14:56,437
แต่ถ้าภายนอกเหมือนขนาดนี้
สำหรับคุณโด้ก็คือคนเดียวกันแหละ
232
00:14:57,021 --> 00:15:01,108
ถ้าหากว่าเธอสามารถที่จะสละชีวิตเพื่อคนที่รักได้
233
00:15:01,191 --> 00:15:03,652
เธอก็น่าจะพอใจกับมันนี่ นะ
234
00:15:06,238 --> 00:15:07,948
{\an8}จะใช่อย่างนั้นจริงเหรอคะ
235
00:15:09,033 --> 00:15:14,079
แล้วมันจะพูดได้เต็มปากจริงๆ เหรอ
ว่าช่วยคุโด้ไว้ได้แล้ว
236
00:15:14,163 --> 00:15:18,083
และฉันก็ไม่ได้เกิดมาเพื่อใครด้วยค่ะ
237
00:15:18,167 --> 00:15:22,588
ฉันอยากเป็นตัวของตัวเอง
ฉันเลยอยากตัดสินใจด้วยตัวเองค่ะ
238
00:15:23,172 --> 00:15:25,174
ตัวเองจะไปได้ไกลแค่ไหน
239
00:15:25,257 --> 00:15:27,593
แล้วจะช่วยเหลือคุณคุโด้ได้ยังไง
240
00:15:28,177 --> 00:15:29,428
{\an8}และถ้าทำแบบนั้นได้
241
00:15:29,511 --> 00:15:32,514
{\an8}มันก็คงพิสูจน์ได้ว่าฉันไม่ใช่เจเนริคของคุจิไรบี
242
00:15:32,598 --> 00:15:36,268
{\an8}แต่เป็นตัวฉันที่อยากเป็นต่างหากค่ะ
243
00:15:39,021 --> 00:15:40,230
พูดได้ดีนี่
244
00:15:40,731 --> 00:15:43,567
แต่ว่านั่นมันก็เสี่ยงอยู่นะ
245
00:15:43,651 --> 00:15:47,404
อย่างร้ายที่สุดก็คือช่วยไว้ไม่ได้ทั้งเธอและคุโด้
246
00:15:47,488 --> 00:15:50,491
ฉันไม่เสียใจทีหลัง
กับเส้นทางที่ตัวเองเลือกหรอกค่ะ
247
00:15:51,075 --> 00:15:53,577
ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอคะ
248
00:15:56,288 --> 00:15:58,499
เป็นคนที่กล้าหาญดีนี่
249
00:15:59,375 --> 00:16:01,835
จะไม่เสียใจทีหลังงั้นเหรอ
250
00:16:07,883 --> 00:16:09,510
เดี๋ยวฉันขอไปดูสถานการณ์ก่อนแล้วกัน
251
00:16:10,719 --> 00:16:11,845
ก็อย่างที่เธอพูด
252
00:16:11,929 --> 00:16:15,683
ต่อให้เธอตายไปก็ไม่ได้แปลว่าเกาลูนจะหายไป
253
00:16:16,183 --> 00:16:20,521
เอาเถอะ ถ้าเพื่อทำอะไรกับคุโด้สักอย่าง
ฉันเองก็ไม่เลือกวิธีอยู่แล้ว
254
00:16:21,146 --> 00:16:25,317
ถ้ายึดมั่นกับสิ่งที่จะเป็นขนาดนั้น ฉันก็ขอตัวก่อนละ
255
00:16:25,401 --> 00:16:28,028
คาดหวังในตัวเธออยู่นะ เรโกปง
256
00:16:33,117 --> 00:16:35,494
นึกว่าจะตายซะแล้ว
257
00:16:47,381 --> 00:16:49,299
{\an8}(ตึกสุขใจ)
258
00:16:58,183 --> 00:16:59,643
(คลีนิกหวัง)
259
00:17:14,992 --> 00:17:16,201
มิยูกิจัง
260
00:17:21,999 --> 00:17:23,125
เกวน
261
00:17:23,709 --> 00:17:26,503
ผมมีบางอย่างที่ยังไม่ได้บอกกับนายอยู่ครับ
262
00:17:27,087 --> 00:17:29,173
ผมเกิดที่นี่ครับ
263
00:17:29,840 --> 00:17:31,300
อย่างงี้นี่เอง
264
00:17:31,383 --> 00:17:34,595
มิน่าล่ะ นายถึงไม่รู้สึกระแวงอะไรในเกาลูนเลย
265
00:17:35,095 --> 00:17:36,263
ก็คิดอยู่ว่ามันแปลก
266
00:17:36,764 --> 00:17:38,557
ถึงแม้ว่าที่นี่
267
00:17:38,640 --> 00:17:43,645
จะแตกต่างจากเกาลูนที่ผมรู้จักบางจุดก็เถอะ
268
00:17:43,729 --> 00:17:46,315
ก็ที่นี่คือเกาลูนของคุณคุโด้นี่น่ะ
269
00:17:47,066 --> 00:17:48,275
{\an8}ก่อนหน้านี้
270
00:17:48,358 --> 00:17:51,570
{\an8}ก็เจอยาหยอดตาเมื่อสามปีก่อน
ที่วางขายเป็นสินค้าใหม่ไม่ใช่เหรอ
271
00:17:51,653 --> 00:17:52,488
{\an8}(สินค้าใหม่)
272
00:17:53,906 --> 00:17:55,324
งั้นเหรอ
273
00:17:57,659 --> 00:17:59,203
สมัยที่ยังเด็ก
274
00:18:00,037 --> 00:18:03,916
ผมกลายเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลเฮบินุมะ
275
00:18:03,999 --> 00:18:06,210
โดยมีเงื่อนไขว่าจะรักษาแม่ที่ป่วยให้
276
00:18:06,877 --> 00:18:09,922
แต่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่เคยรักษาสัญญา
277
00:18:10,005 --> 00:18:12,591
จนแม่ของผมต้องตายเพียงลำพัง
278
00:18:14,093 --> 00:18:15,969
นั่นคือเหตุผลของการแก้แค้นเหรอ
279
00:18:18,097 --> 00:18:22,601
แต่ว่า การที่ผมก้าวมาที่นี่
280
00:18:22,684 --> 00:18:27,773
ก็ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถ
ทำตามความต้องการนั้นได้โดยไม่รู้ตัว
281
00:18:27,856 --> 00:18:31,026
ช่างเป็นเรื่องที่น่าขำซะจริงๆ เลย
282
00:18:31,568 --> 00:18:35,864
ตอนนี้ผมได้กลายเป็นลูกชายที่แท้จริง
ของผู้ชายที่อยากจะแก้แค้นซะแล้ว
283
00:18:36,865 --> 00:18:40,911
{\an8}การมีอยู่ของผมกลายเป็นการช่วยผู้ชายคนนั้น
284
00:18:40,994 --> 00:18:44,248
{\an8}กลายเป็นว่าตัวผมสูญเสียทั้งบ้านเกิด ทั้งแม่
285
00:18:44,832 --> 00:18:48,544
และสิ่งที่รักมากมายไป
โดยไม่มีความหมายอะไรเลย
286
00:18:49,878 --> 00:18:54,842
คงจะดีกว่าถ้าได้ฟังสิ่งที่นายพูดมากกว่านี้แต่แรก
287
00:18:54,925 --> 00:18:57,344
ไม่ใช่แค่เรื่องยาหยอดตา
288
00:19:03,684 --> 00:19:08,564
มิยูกิจังเนี่ย ไม่เคยตั้งใจฟังสิ่งที่ฉันพูดเลยสินะ
289
00:19:09,940 --> 00:19:11,567
ถ้างั้นฉันจะพูดอีกรอบ
290
00:19:12,317 --> 00:19:15,571
ถ้าได้อยู่กับมิยูกิจัง ฉันก็ขอติดตามไปทุกที่
291
00:19:15,654 --> 00:19:17,447
และก็จะพานายไปทุกที่ด้วย
292
00:19:17,990 --> 00:19:18,991
สัญญาเลย
293
00:19:29,459 --> 00:19:34,173
ป้ายบอกทางที่กำลังส่องแสงงั้นเหรอ
294
00:19:50,272 --> 00:19:52,649
{\an8}โลกนี้ก็คือโลกของคุณคุโด้
295
00:19:54,860 --> 00:19:58,614
แต่ยังไงเราก็ไม่ใช่คุจิไร เรโกะ
296
00:19:59,615 --> 00:20:03,869
ทำไมถึงมีแค่เรา
ทำไมถึงสร้างคุจิไร เรโกะ ขึ้นมาอีกครั้งไม่ได้
297
00:20:05,037 --> 00:20:07,623
ทำไมคุณคุโด้ถึงมาอยู่ที่นี่กันนะ
298
00:20:08,582 --> 00:20:10,542
แล้วเขาจะออกไปเมื่อไหร่กัน
299
00:20:11,627 --> 00:20:14,504
หรือว่าเขาจะอยู่ที่นี่ตลอดไป
300
00:20:21,136 --> 00:20:22,554
ทำอะไรของเธอน่ะ
301
00:20:22,638 --> 00:20:25,933
คุณคุโด้นั่นแหละ ทำอะไรอยู่น่ะคะ
302
00:20:26,516 --> 00:20:31,188
ห้องที่เพิ่งทำสัญญาไปก่อนหน้านี้ดันน้ำรั่วน่ะสิ
303
00:20:32,731 --> 00:20:33,649
อะไรเล่า
304
00:20:35,275 --> 00:20:39,738
คุณคุโด้น่ะ คิดจะอยู่ที่เกาลูนนี้ตลอดไปเลยไหมคะ
305
00:20:46,411 --> 00:20:47,246
อืม
306
00:20:47,871 --> 00:20:49,122
แบบนั้นดีแล้วเหรอคะ
307
00:20:49,623 --> 00:20:50,457
อืม
308
00:20:50,540 --> 00:20:52,709
แบบนั้นมันแปลกนะคะ
309
00:20:52,793 --> 00:20:55,587
ก็ถ้าทำแบบนั้น ถ้าเป็นแบบนั้น…
310
00:20:58,632 --> 00:21:00,008
เธอเนี่ย
311
00:21:00,676 --> 00:21:03,053
ฤดูร้อนที่ผ่านมาเธอไม่เคยเป็นแบบนี้นี่
312
00:21:04,888 --> 00:21:07,474
เป็นแค่ตัวแทนของคุจิไร เรโกะไม่ใช่เหรอ
313
00:21:08,225 --> 00:21:10,686
ทำไมฤดูร้อนนี้เธอถึงเป็นแบบนี้ล่ะ
314
00:21:10,769 --> 00:21:14,189
เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้ค่ะ
315
00:21:14,273 --> 00:21:15,440
ฉันเอง…
316
00:21:16,024 --> 00:21:20,487
ตอนแรกฉันเองก็งงเหมือนกัน
แต่มันก็น่าจะไปได้สวยอยู่หรอก
317
00:21:21,071 --> 00:21:24,908
ไม่ใกล้ไม่ไกล
ไม่มีการถอยหลังและไม่มีการก้าวหน้า
318
00:21:25,575 --> 00:21:27,953
ไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด
319
00:21:28,453 --> 00:21:31,039
ฤดูร้อนในเกาลูนวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาไม่ใช่เหรอ
320
00:21:32,165 --> 00:21:34,042
แต่ตั้งแต่ที่เธอปรากฏตัวออกมา
321
00:21:34,835 --> 00:21:36,753
มันก็เหมือนว่ามีบางอย่างกำลังจะเริ่มขึ้น
322
00:21:36,837 --> 00:21:38,588
และกำลังจะจบลง
323
00:21:39,089 --> 00:21:40,465
ฉันเดือดร้อนนะ
324
00:21:46,179 --> 00:21:47,556
อ้อ
325
00:21:47,639 --> 00:21:48,557
จริงสิ
326
00:21:49,725 --> 00:21:52,352
ฉันเดือดร้อนจริงๆ ด้วย
327
00:22:02,946 --> 00:22:05,782
เรโกปง เธอน่ะเข้มแข็ง
328
00:22:06,700 --> 00:22:12,205
แต่ว่าทุกคนจะเข้มแข็งได้เหมือนกับเธอไหมนะ
329
00:22:14,041 --> 00:22:19,796
คุโด้ จะยอมรับตัวเธอที่เป็นแบบนี้ได้จริงๆ เหรอ
329
00:22:20,305 --> 00:23:20,743
Do you want subtitles for any video?
-=[ ai.OpenSubtitles.com ]=-