"Kowloon Generic Romance" Episode #1.6

1 00:00:06,000 --> 00:00:12,074 Do you want subtitles for any video? -=[ ai.OpenSubtitles.com ]=- 2 00:00:14,556 --> 00:00:16,599 ถึงจะเป็นรายการไร้สาระ 3 00:00:16,683 --> 00:00:19,686 แต่คิดว่าจำเป็นต้องมีเส้นสาย กับทางช่องทีวีไว้บ้างครับ 4 00:00:20,353 --> 00:00:22,689 ไม่ได้จะบอกเรื่องนั้น 5 00:00:25,108 --> 00:00:28,862 ทำตัวให้สมกับเป็นเฮบินุมะมากกว่านี้ซะ 6 00:00:28,945 --> 00:00:31,197 แกเหลวแหลกจนดูไม่ได้เลย 7 00:00:32,657 --> 00:00:35,577 จากนี้ไปจะระวังให้มากขึ้นครับ ท่านพ่อ 8 00:00:36,745 --> 00:00:39,581 มิยูกิ มาใกล้ๆ หน่อย 9 00:00:45,462 --> 00:00:49,340 เรื่องเจเนริคเทอร์ร่า กับเซอร์โคเนียนเป็นยังไงบ้างล่ะ 10 00:00:49,966 --> 00:00:54,596 พอดีตอนนี้กำลังอยู่ระหว่างเรียบเรียงข้อมูล ยังไม่ถึงขั้นที่จะรายงานได้ 11 00:00:54,679 --> 00:00:59,976 ถ้าหากว่าแผนการของแกดันล่ม ฉันเองก็มีแผนอยู่ 12 00:01:00,810 --> 00:01:05,106 อย่าดูถูกฉันว่าเป็นแค่คนแก่นั่งเหงาไปวันๆ ซะล่ะ 13 00:01:05,690 --> 00:01:07,108 ไม่หรอกครับ 14 00:01:07,692 --> 00:01:10,320 ต่อให้ไม่ต้องยึดติดกับเซอร์โคเนียน 15 00:01:10,403 --> 00:01:14,991 แต่ถ้าจะสร้างโคลนทั่วๆ ไปละก็ มีภาชนะพร้อมแล้วใช่ไหมล่ะ 16 00:01:15,492 --> 00:01:17,994 คิดว่าไม่รู้งั้นเหรอ 17 00:01:18,953 --> 00:01:24,667 เปลี่ยนเรื่องกันหน่อยดีกว่า ได้ยินมาว่าช่วงนี้แกเลี้ยงสุนัขไว้สินะ 18 00:01:25,960 --> 00:01:28,129 โอ๊ะ มิยูกิจังยินดีต้อนรับกลับ 19 00:01:33,968 --> 00:01:35,887 ไปที่คฤหาสน์หลักมาใช่ไหม 20 00:01:35,970 --> 00:01:37,263 คงเหนื่อยน่าดูเลย 21 00:02:00,829 --> 00:02:02,413 ท่านเกวน 22 00:02:10,255 --> 00:02:11,673 ยังอยู่อีกงั้นเหรอ 23 00:02:11,756 --> 00:02:14,551 อ้อ ลืมจ่ายเงินค่าเลิกราสินะ 24 00:02:15,135 --> 00:02:17,053 เดี๋ยวออกเช็คออนไลน์ให้ 25 00:02:17,137 --> 00:02:18,096 เลือกตัวเลขที่ชอบ 26 00:02:20,056 --> 00:02:22,976 นี่ล้อกันเล่นอยู่หรือไง อธิบายมาเลยนะ 27 00:02:23,768 --> 00:02:25,353 นายมีเรื่องอะไรกับพ่องั้นเหรอ 28 00:02:26,020 --> 00:02:27,730 นายไม่เกี่ยวด้วยซะหน่อย 29 00:02:28,565 --> 00:02:32,610 การมีชีวิตอยู่เพื่อแก้แค้น มันไม่ใช่ชีวิตที่แท้จริงของมิยูกิจังไม่ใช่เหรอ 30 00:02:32,694 --> 00:02:36,364 อะไรคือชีวิตของฉันนั้น ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง 31 00:02:36,447 --> 00:02:38,616 นายไม่มีสิทธิ์มาสอดปากพูดหรอกนะ 32 00:02:39,200 --> 00:02:40,785 อย่าพรากอนาคตด้วยมือของตัวเองสิ 33 00:02:41,369 --> 00:02:43,997 มิยูกิจัง เลือกฉันสิ 34 00:02:44,539 --> 00:02:47,125 ฉันจะตามมิยูกิจังไปทุกๆ ที่เลย 35 00:02:47,208 --> 00:02:49,419 แล้วก็จะพาไปทุกๆ ที่ด้วย 36 00:02:50,795 --> 00:02:53,339 {\an8}อย่ามาสัญญาอะไรแบบนั้นเลย 37 00:02:54,299 --> 00:02:55,925 {\an8}ไม่งั้นมันจะไปไหนไม่ได้ 38 00:02:57,760 --> 00:03:00,013 ถ้าไม่ออกไปจะเรียกคนมาแล้วนะ 39 00:03:11,608 --> 00:03:13,860 ต้องทำให้เจ็บถึงจะไม่ลืมใช่ไหม 40 00:03:15,111 --> 00:03:18,323 เหมือนความเจ็บอย่างอื่นที่ฝังอยู่ทั่วร่างนั่นน่ะ 41 00:03:21,242 --> 00:03:22,493 ออกไปซะ 42 00:03:29,375 --> 00:03:32,378 มิยูกิจัง ฉันรักนายนะ 43 00:03:41,596 --> 00:03:44,307 ไปไหนไม่ได้งั้นเหรอ 44 00:03:49,187 --> 00:03:50,605 ชอบปลาทองเหรอ 45 00:03:52,106 --> 00:03:53,983 เห็นมองอยู่ประจำน่ะ 46 00:03:54,067 --> 00:03:55,902 อ้อ หรือว่าเคยเลี้ยงมาก่อน 47 00:03:56,819 --> 00:03:57,654 ไม่ได้ๆ 48 00:03:57,737 --> 00:03:59,948 ฉันถือคติไม่เลี้ยงสิ่งมีชีวิตน่ะ 49 00:04:01,074 --> 00:04:03,910 ขืนเลี้ยงไว้ก็คงจะออกไปไหนไม่ได้พอดี 50 00:04:06,412 --> 00:04:07,914 จริงด้วยๆ 51 00:04:07,997 --> 00:04:12,877 เอ้า บันทึกคดี ณ ลานระบำ ไม่มีเล่มสองใช่ไหมล่ะ 52 00:04:12,961 --> 00:04:14,921 พอดีฉันเองก็อยากอ่านต่อด้วย 53 00:04:17,840 --> 00:04:21,427 - ฉันไม่เอาหรอก - เอ๋ ไม่อยากรู้ตอนต่อไปเหรอ 54 00:04:22,345 --> 00:04:24,597 เล่มแรกไม่สนุกเหรอครับ 55 00:04:27,850 --> 00:04:31,729 เปล่าหรอก ก็สนุกอยู่นะ ก็เลยถึงไม่อ่านไง 56 00:04:32,689 --> 00:04:34,732 ถ้ามันไม่สนุกก็คงแย่ 57 00:04:35,233 --> 00:04:37,485 ตอนนี้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดแล้ว 58 00:04:37,568 --> 00:04:39,570 ไม่หวังไปมากกว่านี้หรอก 59 00:04:40,446 --> 00:04:44,325 ฉันไม่อยากเปลี่ยนโลก ไม่อยากรู้สึกผิดหวัง 60 00:04:44,993 --> 00:04:47,912 เก่งเรื่องแข่งแท้ๆ แต่ดันพูดแบบนี้เนี่ยนะ 61 00:04:48,496 --> 00:04:51,332 ต่อให้แพ้ฉันก็ไม่เสียใจหรอก 62 00:04:51,916 --> 00:04:54,711 แต่แบบนั้นมันถึงจะสมกับเป็นชีวิตไม่ใช่เหรอไง 63 00:04:55,336 --> 00:04:57,964 ฉันชอบความคิดอย่างนั้นของฮาจิเมะคุงนะ 64 00:04:59,173 --> 00:05:01,301 เลือกเรียกคุงได้แล้ว 65 00:05:01,384 --> 00:05:03,594 อ้าว น่ารักออก 66 00:05:03,678 --> 00:05:05,179 (กำหนดการทำลายเมืองเกาลูนที่สอง) 67 00:05:05,263 --> 00:05:06,097 แต่ว่า 68 00:05:06,723 --> 00:05:09,684 กำหนดการทำลายเกาลูน ถูกกำหนดเรียบร้อยแล้วสินะครับ 69 00:05:12,270 --> 00:05:15,148 เห็นว่าผู้อยู่อาศัยถูกบังคับให้ออกด้วย 70 00:05:15,690 --> 00:05:17,358 พวกคุณคุโด้จะเอายังไงต่อเหรอครับ 71 00:05:18,192 --> 00:05:20,278 รอคำสั่งจากบริษัทน่ะ 72 00:05:20,361 --> 00:05:24,824 ไม่ให้กลับญี่ปุ่นด้วย คงให้ย้ายไปสาขาฮ่องกงละมั้ง 73 00:05:25,325 --> 00:05:26,868 เกวนจะเอายังไงต่อล่ะ 74 00:05:27,452 --> 00:05:29,746 เดิมทีผมไม่มีที่ไปอยู่แล้ว 75 00:05:29,829 --> 00:05:32,957 คิดว่าคงไปอยู่เป็นแรงงานรายวัน ที่ฮ่องกงแหละครับ 76 00:05:33,041 --> 00:05:35,043 ถ้างั้นเดี๋ยวคงได้เจอกันอีกสินะ 77 00:05:37,587 --> 00:05:40,923 แย่แล้ว สัญญากับเสี่ยวเฮยไว้นี่นา 78 00:05:41,007 --> 00:05:41,841 เสี่ยวเฮยเหรอ 79 00:05:41,924 --> 00:05:45,261 อื้ม เห็นว่ากำลังหาที่ในเกาลูนอยู่ 80 00:05:45,344 --> 00:05:46,888 แต่ก็คงยกเลิกแหละนะ 81 00:05:47,555 --> 00:05:48,765 เสี่ยวเฮยน่ะเหรอ 82 00:05:49,348 --> 00:05:51,142 เสี่ยวเฮยสินะ 83 00:05:51,225 --> 00:05:54,062 ก็ใช่น่ะสิ อะไรกันเนี่ย 84 00:05:55,188 --> 00:05:57,940 ไม่มีอะไรหรอก ให้เขารอมันไม่ดีนะ 85 00:05:58,483 --> 00:05:59,901 อะ… อืม 86 00:06:00,443 --> 00:06:02,528 เกวน คืนนี้ไปดื่มกันเถอะ 87 00:06:02,612 --> 00:06:03,905 เดี๋ยวมาใหม่นะ 88 00:06:06,240 --> 00:06:07,075 (บันทึกคดี ณ ลานระบำ เล่มสอง) 89 00:06:07,158 --> 00:06:09,952 อ้าวแหม ลืมทิ้งไว้ซะได้ 90 00:06:10,578 --> 00:06:12,538 จะไม่อ่านจริงๆ เหรอครับ 91 00:06:12,622 --> 00:06:13,498 ไม่อ่านหรอก 92 00:06:19,921 --> 00:06:25,426 เรื่องราวของฉันน่ะ ไม่มีตอนจบ แล้วก็ไม่มีต่อด้วย 93 00:06:31,015 --> 00:06:34,268 {\an8}(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย มายุซึกิ จุน) 94 00:07:59,020 --> 00:08:00,938 (โรงงานแมวเหมียว) 95 00:08:01,522 --> 00:08:02,940 ขนส่งกระบองเพชรครับ 96 00:08:03,024 --> 00:08:05,359 มารับของครับ 97 00:08:06,402 --> 00:08:09,447 ค่า กำลังรออยู่เลยค่ะ 98 00:08:10,281 --> 00:08:11,199 สวัสดี 99 00:08:13,451 --> 00:08:15,328 หล่อจังเลยอ่า 100 00:08:15,411 --> 00:08:17,830 ถามชื่อหน่อยได้ไหมคะ 101 00:08:18,331 --> 00:08:20,541 ถะ… เถา เกวนครับ 102 00:08:21,125 --> 00:08:23,920 แย่แล้ว โดนถามกะทันหัน เลยเผลอบอกชื่อจริงไปซะได้ 103 00:08:24,003 --> 00:08:25,463 คุณเกวน 104 00:08:25,546 --> 00:08:28,174 ฉันชื่อหยางหมิง ยินดีที่ได้… 105 00:08:28,257 --> 00:08:32,303 เขามีตัวสูง ผมก็ยาว ชื่อว่าเกวนน่ะ 106 00:08:32,386 --> 00:08:36,015 หน้าตาเป๊ะตามที่เรโกปงบอกเลย 107 00:08:36,682 --> 00:08:38,935 พนักงานร้านน้ำชาปลาทองเหรอ 108 00:08:42,104 --> 00:08:44,524 ตามหาตัวฉันอยู่งั้นเหรอ 109 00:08:46,859 --> 00:08:49,028 รู้จักคุจิไร เรโกะสินะคะ 110 00:08:49,946 --> 00:08:53,032 รู้จักสิ แต่ไม่ใช่เธอหรอกนะ 111 00:08:53,616 --> 00:08:57,745 ถ้างั้นฉันก็มีอยู่สองคน เป็นโคลนจริงๆ สินะ 112 00:08:58,329 --> 00:09:00,289 คุณพนักงานเองก็มีสองคนสินะคะ 113 00:09:00,873 --> 00:09:02,959 ดูเหมือนว่าจะใช่ 114 00:09:03,042 --> 00:09:04,544 แต่ว่าไม่ใช่โคลน 115 00:09:05,294 --> 00:09:07,046 ถ้างั้นมันคืออะไร… 116 00:09:07,129 --> 00:09:09,382 ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน 117 00:09:09,465 --> 00:09:12,176 แล้วก็ฉันคนที่สองไม่มีอยู่อีกแล้ว 118 00:09:12,260 --> 00:09:14,053 ทำไมถึงบอกอย่างนั้นล่ะคะ 119 00:09:14,637 --> 00:09:16,806 ตัวฉันคนที่สองเป็นตัวปลอม 120 00:09:18,391 --> 00:09:21,143 เพราะฉันที่เป็นของจริงอยู่ที่นี่ไงล่ะ 121 00:09:21,227 --> 00:09:24,188 คุจิไร เรโกะที่ฉันรู้จักก็เป็นตัวจริงเหมือนกัน 122 00:09:24,272 --> 00:09:27,400 เดี๋ยวก่อนสิ ถ้าบอกว่าอยู่นี่เพราะเป็นตัวจริงละก็ 123 00:09:27,483 --> 00:09:30,820 งั้นเรโกปงที่อยู่ตรงนี้ก็ต้องเป็นตัวจริงสิ 124 00:09:30,903 --> 00:09:33,030 กรณีของเธอกับของฉันมันต่างกัน 125 00:09:33,864 --> 00:09:37,285 เพราะคุจิไร เรโกะตัวจริง ตายไปแล้วงั้นเหรอคะ 126 00:09:37,952 --> 00:09:40,371 ฉันพูดไปขนาดนั้นเลยเหรอ 127 00:09:40,454 --> 00:09:42,164 ได้ยินมาจากคุณคุโด้ค่ะ 128 00:09:43,958 --> 00:09:45,918 เขาบอกว่าฉันเป็นคนฆ่าเอง 129 00:09:48,254 --> 00:09:49,922 คุณคุโด้พูดอย่างงั้นเหรอ 130 00:09:50,923 --> 00:09:51,924 ค่ะ 131 00:09:54,760 --> 00:09:57,179 คุณคุโด้ไม่ได้ฆ่าอะไรทั้งนั้นหรอก 132 00:09:57,263 --> 00:09:59,724 เพราะทั้งสองคนเพิ่งจะหมั้นกันเองด้วย 133 00:10:00,433 --> 00:10:02,727 งั้นขอถามตรงๆ เลยนะ 134 00:10:02,810 --> 00:10:03,936 ทำไมเขาถึงตายเหรอ 135 00:10:05,354 --> 00:10:07,690 เธอชอบคุณคุโด้ใช่ไหมล่ะ 136 00:10:10,276 --> 00:10:12,320 อยากรู้จริงๆ เหรอ 137 00:10:12,403 --> 00:10:15,239 สาเหตุการตายของคนที่เป็นต้นแบบของตัวเองน่ะ 138 00:10:16,198 --> 00:10:19,160 ถ้ารู้แล้วอาจจะเจอกับชะตากรรมเดียวกันก็ได้นะ 139 00:10:20,161 --> 00:10:24,332 เพราะว่าความรู้สึกที่ชอบคุณคุโด้ ก็มีเหมือนกันด้วยนี่ 140 00:10:24,999 --> 00:10:27,335 ความรู้สึกชอบของฉัน ก็เป็นความรู้สึกของฉันเองค่ะ 141 00:10:28,419 --> 00:10:30,504 ไม่ได้ลอกเลียนใครมา 142 00:10:30,588 --> 00:10:31,714 ใช่แล้ว 143 00:10:31,797 --> 00:10:33,966 พวกเราเป็นตัวเองที่อยากเป็นไงล่ะ 144 00:10:35,259 --> 00:10:39,305 เธอเนี่ย ไม่เหมือนคุณเรโกะ กว่าตอนที่เจอกันครั้งแรกอีกแฮะ 145 00:10:41,807 --> 00:10:43,225 ทำสีหน้าเป็นของตัวเองเลย 146 00:10:48,981 --> 00:10:51,651 หมดเวลาพักแล้วสิ ต้องกลับไปทำงานแล้ว 147 00:10:51,734 --> 00:10:53,569 เดี๋ยวฉันอยู่อีกสักพักนะ 148 00:10:53,653 --> 00:10:55,780 มีเรื่องอยากคุยกับเกวนคุงอีกด้วย 149 00:10:55,863 --> 00:10:56,781 อื้ม 150 00:10:57,281 --> 00:10:59,742 คือว่า ฉันดีใจนะคะที่ได้เจอกันในวันนี้ 151 00:10:59,825 --> 00:11:01,994 ไว้มาคุยกันอีกได้ไหมคะ 152 00:11:02,078 --> 00:11:03,996 อืม ก็ได้อยู่ 153 00:11:10,795 --> 00:11:12,421 อร่อยจังเลย 154 00:11:12,505 --> 00:11:14,507 เกวนคุงไม่กินด้วยเหรอ 155 00:11:15,132 --> 00:11:17,510 ฉันไม่เป็นไร ขอบใจนะ 156 00:11:18,636 --> 00:11:22,765 ช่วงที่ฉันอยู่เกาลูน ไม่เคยเห็นคนที่ดูเด่นขนาดนี้เลยแฮะ 157 00:11:23,432 --> 00:11:26,352 หยางหมิงจังเนี่ย มาเกาลูนตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ 158 00:11:27,728 --> 00:11:30,689 เอ่อก็… ประมาณครึ่งปีก่อนมั้ง 159 00:11:30,773 --> 00:11:34,360 หรือว่าจะไม่รู้จักพื้นที่ ที่เรียกว่าเกาลูนมาก่อนเลยเหรอ 160 00:11:34,860 --> 00:11:36,153 ทำไมถึงรู้เหรอ 161 00:11:36,737 --> 00:11:39,907 ที่นี่เป็นที่ที่อันตรายกว่าที่หยางหมิงจังคิดนะ 162 00:11:40,574 --> 00:11:42,118 จริงเหรอ 163 00:11:42,743 --> 00:11:45,496 ตั้งแต่มาเกาลูนไม่รู้สึกป่วยอะไรเลยเหรอ 164 00:11:46,288 --> 00:11:47,415 ก็ไม่นะ 165 00:11:48,707 --> 00:11:52,044 แต่จะว่าป่วยก็ไม่เชิง มันมีเรื่องแปลกๆ อยู่นะ 166 00:11:52,128 --> 00:11:53,295 ยังไงเหรอ 167 00:11:53,379 --> 00:11:54,755 อืม 168 00:11:54,839 --> 00:11:58,801 ตัวฉันในตอนนี้ต่างกับตัวเองแต่ก่อนพอสมควร 169 00:11:58,884 --> 00:12:01,470 แต่ก่อนหน้านี้ร่างกายมันกลายสภาพ กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนน่ะ 170 00:12:01,554 --> 00:12:02,555 เมื่อก่อนเหรอ 171 00:12:02,638 --> 00:12:05,099 ไม่ใช่ภาพหลอน แต่ว่ามันเปลี่ยนไปจริงๆ 172 00:12:05,766 --> 00:12:07,268 แปลกใช่ไหมล่ะ 173 00:12:08,269 --> 00:12:09,270 ฉันเชื่อนะ 174 00:12:09,353 --> 00:12:11,605 เพราะฉันเองก็มีตัวเองคนที่สองอยู่ 175 00:12:12,148 --> 00:12:13,691 แล้วแก้ปัญหายังไงเหรอ 176 00:12:13,774 --> 00:12:16,360 นั่นก็เป็นเพราะเรโกปงช่วยไว้ 177 00:12:16,444 --> 00:12:20,072 {\an8}เพราะเรโกปงช่วยทำให้ฉันในตอนนี้ เป็นตัวฉันที่อยากเป็นไงล่ะ 178 00:12:20,156 --> 00:12:22,658 “ตัวฉันที่อยากเป็น” เนี่ย 179 00:12:22,741 --> 00:12:24,577 เห็นพูดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มันหมายความว่ายังไงเหรอ 180 00:12:24,660 --> 00:12:27,204 หมายความว่าเชื่อในตัวเองไง 181 00:12:27,288 --> 00:12:31,834 อย่างเช่น ไม่ว่าจะเสื้อผ้าหรือรองเท้า หรือของกินหรือคำพูด 182 00:12:31,917 --> 00:12:35,087 ให้เลือกสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีจริงๆ 183 00:12:35,838 --> 00:12:36,839 เลือกงั้นเหรอ 184 00:12:36,922 --> 00:12:41,093 คนเราเนี่ย มักจะพูดโกหกเล็กๆ อยู่ทุกวันใช่ไหมล่ะ 185 00:12:41,177 --> 00:12:44,597 ปลายทางนั้นมีแต่ตัวปลอมของตัวเองรออยู่ 186 00:12:44,680 --> 00:12:46,640 แต่ถ้าเราเลิกทำอะไรอย่างนั้นทั้งหมด 187 00:12:46,724 --> 00:12:50,352 แล้วเลือกทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ในเวลานั้นไปเรื่อยๆ แล้วละก็ 188 00:12:50,936 --> 00:12:53,397 {\an8}ฉันคิดว่าสักวัน เราต้องเป็นตัวเราที่อยากเป็นได้แน่ 189 00:12:54,315 --> 00:12:58,277 {\an8}ต่อให้ต้องเสียใจกับมัน แต่ก็คงดีกว่าการโกหก 190 00:12:58,360 --> 00:13:00,362 {\an8}เราต้องอยากเป็นตัวจริงมากกว่าตัวปลอมอยู่แล้ว 191 00:13:02,740 --> 00:13:05,993 อะไรคือชีวิตของฉันนั้น ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง 192 00:13:07,661 --> 00:13:09,747 มิยูกิจังเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันหรือเปล่านะ 193 00:13:11,165 --> 00:13:13,000 อ้อ ไม่มีอะไรหรอก 194 00:13:13,083 --> 00:13:17,254 นี่ มีใครคนอื่นอีกไหมที่มีตัวตนตัวที่สองอยู่น่ะ 195 00:13:17,338 --> 00:13:19,507 อ้อ น่าจะมีนะ แต่ว่า… 196 00:13:19,590 --> 00:13:21,050 คุณคุโด้ 197 00:13:21,133 --> 00:13:22,176 คุณคุโด้เหรอ 198 00:13:22,718 --> 00:13:25,137 ฉันสงสัยคนคนนั้นน่ะ 199 00:13:25,221 --> 00:13:26,222 เกวนคุง 200 00:13:26,305 --> 00:13:29,475 ช่วยไปเจอแล้วเช็กให้หน่อยได้ไหม ว่าเป็นตัวจริงหรือเปล่า 201 00:13:29,558 --> 00:13:30,935 เข้าใจแล้ว 202 00:13:31,018 --> 00:13:33,604 เพราะที่จริงก็ตั้งใจจะไปหาอยู่แล้ว 203 00:13:33,687 --> 00:13:34,522 ขอบคุณนะ 204 00:13:35,689 --> 00:13:38,234 คุณคุโด้ต้องเป็นตัวจริงแน่นอน 205 00:13:38,943 --> 00:13:40,736 ใครกันที่ทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้ 206 00:13:41,904 --> 00:13:45,783 {\an8}สิ่งสำคัญที่สุดในการทำให้ความอมตะเป็นจริงนั้น 207 00:13:45,866 --> 00:13:49,286 คือความทรงจำที่แน่นอน ยิ่งกว่าร่างกายที่ไม่เน่าเปื่อย 208 00:13:50,079 --> 00:13:52,790 เจเนริคเทอร์ร่าจะทำให้สิ่งนั้นเป็นจริง 209 00:13:53,374 --> 00:13:56,293 {\an8}ในกรณีที่สูญเสียความทรงจำ จากอุบัติเหตุหรือโรคภัยไข้เจ็บ 210 00:13:56,377 --> 00:14:00,422 {\an8}หากนำความทรงจำที่เก็บไว้ในเจเนริคเทอร์ร่า มาเชื่อมเข้ากับสมอง 211 00:14:00,506 --> 00:14:01,799 {\an8}ก็จะสามารถฟื้นฟูกลับคืนได้ 212 00:14:02,883 --> 00:14:07,388 ความทรงจำที่ไม่อยากเสียไป ความทรงจำที่ไม่อยากให้หายไป 213 00:14:08,055 --> 00:14:09,557 เคยคิดเช่นนั้นกับตัวเองหรือผู้อื่นไหม 214 00:14:09,640 --> 00:14:11,517 เฮ้ย นี่เธอ 215 00:14:11,600 --> 00:14:14,353 นั่นมันบะหมี่ถ้วย ที่ฉันอุตส่าห์เก็บไว้กินตอนทำโอทีเลยนะ 216 00:14:14,979 --> 00:14:18,148 ขอโทษทีค่ะ พอดีไม่ได้กินข้าวเที่ยงน่ะ 217 00:14:18,232 --> 00:14:21,110 นี่เธอ ช่วงนี้ดูร่าเริงจังเลยนะ 218 00:14:23,737 --> 00:14:25,322 มีรอยย่นจากการขำเพิ่มขึ้นด้วย 219 00:14:26,156 --> 00:14:27,950 ไม่ต้องมายุ่งเลยค่ะ 220 00:14:28,534 --> 00:14:31,203 รอยย่นน่ะ คือประวัติศาสตร์ของคนคนนั้น 221 00:14:31,287 --> 00:14:33,455 เป็นหลักฐานว่าใช้ชีวิตมายังไงคะ 222 00:14:33,539 --> 00:14:36,834 การที่มีรอยย่นเพิ่มขึ้น ถือเป็นหลักฐานที่ฉันมีชีวิตอยู่นะคะ 223 00:14:39,962 --> 00:14:42,548 เติมบะหมี่ถ้วยด้วยแล้วกัน 224 00:14:42,631 --> 00:14:45,050 ถ้าจะให้ซื้อเพิ่มก็ไปด้วยกันสิคะ 225 00:14:45,134 --> 00:14:47,136 อ้อ งั้นพรุ่งนี้แล้วกัน 226 00:14:47,219 --> 00:14:48,053 ค่ะ 227 00:14:49,555 --> 00:14:50,598 จริงด้วยสิ 228 00:14:51,140 --> 00:14:55,644 กินข้าวกับเพื่อนแล้วอร่อย ความสนุกทั้งหลาย 229 00:14:55,728 --> 00:14:57,938 รู้สึกดีใจกับคำพูดที่ได้รับ 230 00:14:58,606 --> 00:15:01,692 สิ่งเหล่านั้นมันฝังลงไปบนตัวเราเอง 231 00:15:01,775 --> 00:15:03,819 และกลายเป็นหลักฐานการมีอยู่ของฉัน 232 00:15:04,445 --> 00:15:06,071 สุดยอด 233 00:15:06,155 --> 00:15:09,491 นี่ฉันกำลังเป็น “ตัวฉัน” อยู่สินะ 234 00:15:10,826 --> 00:15:12,536 ถ้างั้นคุณคุโด้ล่ะ 235 00:15:13,621 --> 00:15:16,165 เสียคนรักที่หมั้นไว้ไป 236 00:15:16,248 --> 00:15:20,294 หลงรักเรื่องราวในอดีต เกลียดการเปลี่ยนแปลง 237 00:15:20,794 --> 00:15:26,175 ทำงานอยู่กับฉัน ที่หน้าตาเหมือนผู้หญิงคนนั้น แต่เป็นคนละคน 238 00:15:26,759 --> 00:15:28,802 ทุกๆ วันของคุณคุโด้เนี่ย 239 00:15:29,720 --> 00:15:32,932 เป็นภาพทิวทัศน์ยังไงกันนะ 240 00:15:34,016 --> 00:15:36,185 (คลินิกหวัง) 241 00:15:36,769 --> 00:15:38,145 คนต่อไป 242 00:15:40,439 --> 00:15:42,691 มาเร็วจังเลยนะ มิยูกิ 243 00:15:42,775 --> 00:15:44,944 ไม่ได้พบกันนานเลยนะครับ อาจารย์หวัง 244 00:15:47,237 --> 00:15:50,074 ผมสามารถมีลูกได้ไหมครับ 245 00:15:50,157 --> 00:15:53,369 จากที่ฉันตรวจดูแล้วมันเป็นไปไม่ได้ 246 00:15:53,911 --> 00:15:58,374 ร่างกายของเธอมีอวัยวะเพศ ของทั้งชายและหญิงอยู่ก็จริง 247 00:15:58,457 --> 00:16:02,002 แต่ไม่ได้ทำงานเพื่อสืบพันธุ์อยู่ทั้งคู่ 248 00:16:02,670 --> 00:16:05,005 งั้นถ้าเป็นเด็กหลอดแก้วล่ะ 249 00:16:05,089 --> 00:16:06,090 เด็กหลอดแก้ว 250 00:16:08,008 --> 00:16:09,802 หมายถึงปฏิสนธินอกร่าง 251 00:16:09,885 --> 00:16:13,097 แล้วถ่ายเข้ามาในร่างของเธองั้นเหรอ 252 00:16:13,180 --> 00:16:14,890 แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นไปไม่ได้หรอก 253 00:16:14,974 --> 00:16:17,226 มันคงจะไม่โตหรอก 254 00:16:18,852 --> 00:16:21,981 เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเจเนริคเทอร์ร่างั้นเหรอ 255 00:16:22,064 --> 00:16:23,649 อาจารย์หวัง 256 00:16:23,732 --> 00:16:26,944 ยังไม่เห็นด้วยกับโปรเจกต์เจเนริคเทอร์ร่า เหมือนเคยสินะครับ 257 00:16:27,569 --> 00:16:29,488 มิยูกิมาเหรอ 258 00:16:29,571 --> 00:16:31,490 มาเร็วจังเลยนะ 259 00:16:31,573 --> 00:16:33,492 อรุณสวัสดิ์ ยูหลง 260 00:16:34,284 --> 00:16:36,412 คุยอะไรกันสองคนเหรอ 261 00:16:36,495 --> 00:16:39,623 คุยเรื่องที่อาจารย์ เป็นฝ่ายค้านเจเนริคเทอร์ร่าน่ะ 262 00:16:39,707 --> 00:16:42,126 อะไรกัน เรื่องนั้นอีกแล้วเหรอ 263 00:16:42,209 --> 00:16:45,754 แต่ว่านะอาจารย์ นั่นน่ะใช้ทางการแพทย์ได้ด้วยนะ 264 00:16:45,838 --> 00:16:48,966 แต่เป้าหมายที่แท้จริงไม่ใช่นี่ 265 00:16:49,049 --> 00:16:50,009 เป้าหมายของเฮบินุมะ 266 00:16:51,260 --> 00:16:53,012 ไม่สิ เป้าหมายของเธอคือ… 267 00:16:53,095 --> 00:16:55,889 วันนี้ผมมีธุระกับยูหลง 268 00:16:55,973 --> 00:16:58,183 ไม่มีเวลาแล้วด้วย ขอตัวก่อนนะครับ 269 00:16:58,809 --> 00:16:59,893 มิยูกิ 270 00:17:00,519 --> 00:17:03,731 ไม่ปลื้มกับการใช้ชีวิตเพื่อแก้แค้นหรอกนะ 271 00:17:07,484 --> 00:17:09,403 (สำนักพิมพ์จี๋อู) 272 00:17:09,486 --> 00:17:13,907 สิ่งที่คุณพ่อของมิยูกิต้องการ คือการฟื้นฟูลูกชายที่เสียไป 273 00:17:14,658 --> 00:17:17,494 ถ้าใช้เจเนริคเทอร์ร่าที่เก็บแบ็กอัปความทรงจำ 274 00:17:17,578 --> 00:17:19,872 เขาเชื่อว่ามันจะทำให้เป็นจริงได้ 275 00:17:20,414 --> 00:17:23,917 แต่ว่านายไม่คิดจะทำตามที่เขาบอกเลยสักนิด 276 00:17:24,501 --> 00:17:27,421 ก็แค่ฟื้นฟู โดยไม่ใส่ความทรงจำลงไปเท่านั้น 277 00:17:28,005 --> 00:17:30,591 ทั้งหน้าตาทั้งเสียง แม้กระทั่งอุณหภูมิร่างกาย 278 00:17:30,674 --> 00:17:32,926 เป็นแบบเดียวกับวันที่เสียไปวันนั้นแท้ๆ 279 00:17:33,010 --> 00:17:35,929 แต่กลับเป็นลูกชายสุดที่รัก ที่ไม่มีความทรงจำอยู่เลย 280 00:17:36,722 --> 00:17:39,183 ยิ่งหวังเท่าไหร่ก็ยิ่งเหมือนตกนรกแน่นอน 281 00:17:39,767 --> 00:17:41,977 นิสัยนายนี่มันใช้ได้เลยนะ 282 00:17:42,061 --> 00:17:44,688 เอาเถอะ ก็ดูน่าสนุกดี ไม่ว่าอะไรหรอก 283 00:17:46,607 --> 00:17:50,027 ที่นั่นมีมนุษย์ที่ตายไปแล้ว อยู่ในสภาพเมื่อครั้งสมัยก่อนอยู่ 284 00:17:50,110 --> 00:17:54,031 และนั่นคือสิ่งที่พวกเราต้องการจะสร้าง เซอร์โคเนียน 285 00:17:54,531 --> 00:17:57,201 ไม่ใช่แค่คนที่ตายไปแล้วเท่านั้น 286 00:17:57,284 --> 00:18:01,580 แต่เมืองเกาลูนที่สอง ก็ยังโดนจำลองขึ้นมาด้วยเหมือนกัน 287 00:18:01,663 --> 00:18:05,209 ถ้าไม่ไขกลไกของมันให้กระจ่างก็ไปต่อไม่ได้ 288 00:18:05,793 --> 00:18:10,923 เพราะว่าเกาลูนที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ มีคนที่มองเห็นกับคนที่มองไม่เห็นอยู่ด้วย 289 00:18:11,006 --> 00:18:13,050 ทั้งที่ฉันชอบเกาลูนแท้ๆ 290 00:18:13,133 --> 00:18:15,803 ทำไมมิยูกิถึงมองเห็น แต่ฉันกลับไม่เห็นล่ะ 291 00:18:15,886 --> 00:18:17,721 - ขี้โกง - ใครจะไปรู้เล่า 292 00:18:18,305 --> 00:18:21,600 พวกเราที่โตมากับเกาลูนก็มีข้อต่างกันอยู่นะ 293 00:18:21,683 --> 00:18:25,479 เงื่อนไขที่คนมองเห็นสามารถมองเห็น มันต้องมีเหตุผล 294 00:18:25,562 --> 00:18:28,023 ดูจะไม่เกี่ยวข้องกับ การที่เคยอาศัยอยู่นั่นมาก่อนซะด้วย 295 00:18:28,107 --> 00:18:29,900 นั่นสินะ 296 00:18:29,983 --> 00:18:33,779 เกวนเองก็คงอยู่ไม่นานเท่าฉัน 297 00:18:33,862 --> 00:18:35,030 แต่ก็ยังมองเห็น 298 00:18:35,114 --> 00:18:37,282 อ้อ อดีตแฟนน่ะเหรอ 299 00:18:37,366 --> 00:18:41,995 เห็นว่าเขาอยู่จนถึงก่อนเกาลูนที่สองจะถูกทำลาย 300 00:18:42,079 --> 00:18:45,290 แต่เห็นว่าเกาลูนในตอนนี้ มีโครงสร้างต่างออกไปจากตอนนั้นเยอะเลย 301 00:18:45,374 --> 00:18:46,667 หืม 302 00:18:46,750 --> 00:18:50,045 เกาลูนที่ต่างออกไปจาก ในความทรงจำของอดีตแฟนงั้นเหรอ 303 00:18:51,004 --> 00:18:53,757 จะว่าไปแล้ว ในเกาลูนมีคนดังอยู่ด้วยนะ 304 00:18:53,841 --> 00:18:55,134 คนดังงั้นเหรอ 305 00:18:55,884 --> 00:18:56,885 (หลินหยางหมิง) 306 00:18:56,969 --> 00:18:59,429 หยางหมิง ลูกสาวของหยางหลีที่เป็นนักแสดง 307 00:19:00,180 --> 00:19:03,058 หน้าตาไม่เหมือนกับที่รู้จักเลย ศัลยกรรมเหรอ 308 00:19:03,142 --> 00:19:04,893 จากบันทึกที่แฮกมา 309 00:19:04,977 --> 00:19:08,564 กับข้อมูลตรวจสุขภาพที่นายจัดในเกาลูนมันตรงกัน 310 00:19:08,647 --> 00:19:10,357 คิดว่าเป็นตัวจริงแน่นอน 311 00:19:10,440 --> 00:19:13,527 อาศัยอยู่งั้นเหรอ คนเป็นๆ เนี่ยนะ 312 00:19:13,610 --> 00:19:16,822 เดิมทีคนแบบนั้นไม่น่าจะเลือกเกาลูนอยู่แล้วนี่ 313 00:19:16,905 --> 00:19:19,116 จากที่ดูข่าวช่วงนั้นแล้ว 314 00:19:19,199 --> 00:19:21,493 เห็นว่าจู่ๆ ก็หายตัวไปน่ะ 315 00:19:21,577 --> 00:19:23,203 ดูเหมือนจะเป็นลูกคุณหนูด้วย 316 00:19:23,287 --> 00:19:25,122 อาจจะไม่รู้เรื่องเกาลูนก็ได้นะ 317 00:19:25,205 --> 00:19:29,084 ถ้างั้นก็แปลว่าคนที่ไม่รู้จักเกาลูน ก็มองเห็นเกาลูนได้ด้วยสินะ 318 00:19:29,168 --> 00:19:32,045 ขอบเขตเงื่อนไขขยายเพิ่มซะแล้วสิ 319 00:19:32,129 --> 00:19:35,257 ทางนี้เองก็ต้องขยายแนวคิดเพิ่มด้วยเหมือนกัน 320 00:19:35,340 --> 00:19:36,300 สรุปก็คือ 321 00:19:37,301 --> 00:19:41,889 พื้นที่อย่างฮ่องกงนั้น เป็นสถานที่ที่ปราณแข็งกล้าไหลมารวมกัน 322 00:19:41,972 --> 00:19:44,474 แล้วในนั้นเกาลูนยิ่งเป็นระดับขั้นพิเศษสุดๆ 323 00:19:44,558 --> 00:19:48,562 แล้วถ้าสร้างอะไรอย่างเจเนริคเทอร์ร่า บนฟ้าฮ่องกงแล้วละก็ 324 00:19:48,645 --> 00:19:51,106 จะมีผลกระทบอะไรเกิดขึ้นก็คงไม่แปลก 325 00:19:51,190 --> 00:19:53,859 จะพูดถึงฮวงจุ้ยงั้นเหรอ 326 00:19:53,942 --> 00:19:57,070 ความคิดเห็นที่ห่วงว่า เจเนริคเทอร์ร่าจะทำให้ท้องฟ้าแปรปรวน 327 00:19:57,154 --> 00:19:59,489 มีมาจากทางฝ่ายค้านเจเนริคเทอร์ร่าอยู่ก็จริง 328 00:19:59,573 --> 00:20:01,116 แต่มันก็เป็นแค่เรื่องไสยศาสตร์เฉยๆ นี่ 329 00:20:01,200 --> 00:20:02,784 จะใช่เหรอ 330 00:20:02,868 --> 00:20:06,371 ฮวงจุ้ยเองถ้ารู้ลึกลงไป คิดว่าก็ออกไปทางวิทยาศาสตร์อยู่นะ 331 00:20:06,455 --> 00:20:09,208 ศาสตร์แวดล้อม ภูมิศาสตร์ 332 00:20:09,291 --> 00:20:11,585 สถาปัตยกรรมศาสตร์ ดาราศาสตร์ 333 00:20:11,668 --> 00:20:14,630 สิ่งพวกนั้นคือศาสตร์ที่ช่วยให้มนุษย์อยู่สบายขึ้น 334 00:20:14,713 --> 00:20:15,881 หรือก็คือฮวงจุ้ย 335 00:20:16,924 --> 00:20:17,758 พูดต่อสิ 336 00:20:18,425 --> 00:20:20,344 ข้อสันนิษฐานของฉันเป็นอย่างนี้ 337 00:20:20,427 --> 00:20:22,262 เจเนริคเทอร์ร่าทำให้พลังปราณแปรปรวน 338 00:20:22,346 --> 00:20:23,931 จนเข้าไปผสานกับบางสิ่ง 339 00:20:24,014 --> 00:20:26,975 และเกิดเป็นภาพลวงตาของเกาลูนที่สอง 340 00:20:27,059 --> 00:20:32,356 นอกจากนี้ยังทำให้มนุษย์ที่ผสานกับสิ่งนั้น มองเห็นเกาลูนได้ 341 00:20:33,357 --> 00:20:34,483 บางสิ่งคืออะไรล่ะ 342 00:20:34,566 --> 00:20:35,651 เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้ 343 00:20:35,734 --> 00:20:38,320 นี่นาย นั่นเรียกเป็นข้อสันนิษฐานได้เหรอ 344 00:20:38,403 --> 00:20:41,448 เลยถึงพูดไงว่าต้องขยายขอบเขตเงื่อนไขน่ะ 345 00:20:41,531 --> 00:20:43,075 เรื่องความเป็นไปได้ 346 00:20:43,158 --> 00:20:46,036 แล้วฉันจะไปผสานกับอะไรกันล่ะ 347 00:20:46,119 --> 00:20:47,454 อืม 348 00:20:47,537 --> 00:20:50,999 มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่จะเห็นสิ่งที่อยากเห็น 349 00:20:51,083 --> 00:20:54,711 ธุรกิจเจเนริคเทอร์ร่าของนายเอง ก็ใช้ประโยชน์จากมันอยู่นี่ 350 00:20:54,795 --> 00:20:56,588 พูดแต่เรื่องที่ฟังแล้วรื่นหู 351 00:20:56,672 --> 00:21:00,425 และเล็งให้เกิดปณิธานหมู่ ว่าเจเนริคเทอร์ร่าเป็นสิ่งดีอยู่ใช่ไหมล่ะ 352 00:21:01,009 --> 00:21:03,470 จะบอกว่าเกาลูนเองก็เป็นเหมือนกันงั้นเหรอ 353 00:21:03,553 --> 00:21:05,180 เพราะว่าฉันอยากเห็นก็เลยมองเห็นเหรอ 354 00:21:05,764 --> 00:21:07,808 ก็อยากจะพูดอย่างนั้นอยู่หรอก 355 00:21:07,891 --> 00:21:10,227 แต่ฉันที่อยากเห็นกลับไม่เห็นเนี่ย 356 00:21:10,310 --> 00:21:12,521 ทฤษฎีนั้นเลยปัดตกไปอย่างน่าเสียดาย 357 00:21:12,604 --> 00:21:16,316 แล้วยังมีมนุษย์ที่ไม่รู้จักเกาลูนมองเห็นด้วยอีก 358 00:21:16,400 --> 00:21:18,819 ฉันไม่คิดว่าเขาจะอยากเห็นสิ่งที่ไม่รู้จักหรอก 359 00:21:19,403 --> 00:21:22,030 เกาลูนไม่ใช่เงื่อนไขร่วมงั้นเหรอ 360 00:21:22,614 --> 00:21:25,742 มีบางสิ่งผสานกันจนเกิดเป็นเกาลูน 361 00:21:25,826 --> 00:21:28,078 แต่ไม่รู้ว่ามีอะไรผสานอยู่ 362 00:21:29,788 --> 00:21:34,042 แล้วก็อีกอย่าง มีคนที่ผสานอย่างฉันอยู่ก็จริง 363 00:21:34,126 --> 00:21:36,086 แต่ก็ไม่รู้ด้วยว่ามันคืออะไรอยู่ดี 364 00:21:36,169 --> 00:21:37,337 ใช่แล้ว 365 00:21:39,881 --> 00:21:43,844 - กลับละ - ช่วยไม่ได้นี่ ก็ข้อมูลมันไม่พอ 366 00:21:43,927 --> 00:21:45,804 ฉันเองจะลองค้นดูอีกแรง 367 00:21:45,887 --> 00:21:48,432 ฝากนายดูเรื่องเจเนริคเทอร์ร่าต่อด้วยล่ะ 368 00:21:48,515 --> 00:21:49,516 รับทราบ 369 00:21:50,142 --> 00:21:52,686 ทางนี้ราบรื่นเลยละ 370 00:22:02,988 --> 00:22:04,031 นั่นใคร 371 00:22:04,114 --> 00:22:06,283 พนักงานที่จ้างมาใหม่น่ะ 372 00:22:06,366 --> 00:22:10,287 เป็นคนค่อนข้างตลกใช้ได้เลย ใส่ชุดมาหลายชุดเลยนะ 373 00:22:12,205 --> 00:22:15,167 รอฟังข้อมูลเกาลูนใหม่ๆ อยู่นะ 374 00:22:15,250 --> 00:22:17,169 จับตาดูสิ่งที่แปลกปลอมไว้ด้วยล่ะ 375 00:22:18,378 --> 00:22:21,798 การทำอะไรแบบนั้น จะทำให้มองเห็นได้หลายอย่างมากกว่า 376 00:22:22,674 --> 00:22:24,384 สิ่งที่แปลกงั้นเหรอ 377 00:22:25,010 --> 00:22:27,304 นายเองก็ระวังตัวไว้ด้วยแล้วกัน 378 00:22:32,017 --> 00:22:35,312 นายเองก็ต้องระวังเหมือนกันนั่นแหละ มิยูกิ 379 00:22:35,896 --> 00:22:39,066 อย่าโดนเกาลูนกลืนกินไปก็แล้วกัน 380 00:22:41,902 --> 00:22:44,821 ตอนเที่ยงวันนี้ไปกินซูชิกับหยางหมิงมาแหละ 381 00:22:44,905 --> 00:22:47,365 มีข้าวซูชิแปะเนื้อชาชูมาด้วย 382 00:22:48,408 --> 00:22:49,993 โคตรจะของนอกเลยนี่ 383 00:22:50,077 --> 00:22:54,581 เดิมทีอาหารต่างประเทศในเกาลูนเนี่ย รู้สึกว่ามันออกไปทางจีนหน่อยนะคะ 384 00:22:54,664 --> 00:22:57,334 ถ้าไม่ไปกินถึงถิ่นก็คงไม่ได้สินะ 385 00:22:57,417 --> 00:23:00,921 ถ้าพูดถึงอาหารที่มีทั่วโลก ก็มีขายอยู่ที่นี่ทุกอย่างเลยนะ 386 00:23:01,671 --> 00:23:03,090 (บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป) 387 00:23:05,175 --> 00:23:06,885 {\an8}ก็แค่บะหมี่ถ้วยนี่คะ 388 00:23:06,968 --> 00:23:08,595 ยัยบ้า ดูให้ดีๆ ก่อน 389 00:23:08,678 --> 00:23:10,055 แซกมาตอนนูดเดิ้ล 390 00:23:10,138 --> 00:23:12,682 {\an8}นั่น อินเดีย แอสคาโกนูดเดิ้ล ฝรั่งเศส 391 00:23:12,766 --> 00:23:14,184 {\an8}ทปโปกินูดเดิ้ล เกาหลี 392 00:23:14,267 --> 00:23:15,727 {\an8}ทาโก้นูดเดิ้ล เม็กซิโก 393 00:23:16,311 --> 00:23:18,855 {\an8}กาช่านูดเดิ้ล… จากไหนน่ะ 394 00:23:18,939 --> 00:23:22,442 {\an8}ก็บะหมี่ถ้วยหมดเลยนี่คะ แถมยังผลิตที่ญี่ปุ่นด้วย 395 00:23:22,526 --> 00:23:26,196 {\an8}เธอเนี่ยนะ บะหมี่ถ้วยเป็นสิ่งประดิษฐ์ สุดภาคภูมิของญี่ปุ่นเลยนะ 396 00:23:26,947 --> 00:23:28,615 {\an8}พอกันทีค่ะ 397 00:23:28,698 --> 00:23:30,242 เดี๋ยวไปซื้อน้ำยาล้างด้วย 398 00:23:30,325 --> 00:23:31,368 มันหมดพอดีน่ะ 399 00:23:33,954 --> 00:23:36,957 {\an8}ท่องเที่ยวเหรอ ไม่เคยคิดเลยแฮะ 400 00:23:37,040 --> 00:23:37,874 {\an8}(คู่มือท่องเที่ยว) 401 00:23:41,128 --> 00:23:42,838 {\an8}น่าอร่อยจังเลย 402 00:23:42,921 --> 00:23:46,133 {\an8}ถ้าชวนหยางหมิงไป จะไปด้วยกันไหมนะ 403 00:23:46,216 --> 00:23:47,384 {\an8}ท่องเที่ยวเหรอ 404 00:23:47,968 --> 00:23:51,179 {\an8}อะไรกัน นี่เธออยากไปต่างประเทศ ขนาดนั้นเลยเหรอ 405 00:23:51,680 --> 00:23:53,890 {\an8}ก็ไม่อยากกินแต่บะหมี่ถ้วยนี่คะ 406 00:23:54,599 --> 00:23:56,935 ฉันรู้จักแต่เกาลูนอย่างเดียวด้วย 407 00:23:57,018 --> 00:23:59,688 เลยอยากลองไปหลายๆ ที่ดูนะคะ 408 00:24:00,188 --> 00:24:03,108 อยากดูวิวทิวทัศน์ ดูอาหารหลายๆ แห่ง 409 00:24:03,191 --> 00:24:06,778 ถ้าติดใจที่ไหน อาจจะลงหลักปักฐานอยู่เลยก็ได้ ว่าไปนั่น 410 00:24:07,863 --> 00:24:09,156 {\an8}- นี่เธอ - เพราะว่า… 411 00:24:11,950 --> 00:24:12,909 เพราะว่า… 412 00:24:12,993 --> 00:24:14,786 {\an8}(เรโกะ และ ฮาจิเมะ ยินดีด้วยนะ) 413 00:24:14,870 --> 00:24:18,790 {\an8}วันคืนอันหอมหวานอันน่าคิดถึงที่ไม่เปลี่ยนไป 414 00:24:19,624 --> 00:24:21,418 สำหรับคุณคุโด้แล้ว 415 00:24:22,127 --> 00:24:24,546 มีแค่ฉันที่เป็นตัวปลอม 416 00:24:25,881 --> 00:24:31,803 ช่วงนี้คิดว่าฉันไม่อยู่ใกล้ๆ คุณคุโด้ อาจจะดีกว่าก็ได้น่ะค่ะ 417 00:24:36,016 --> 00:24:37,434 เพราะว่า 418 00:24:38,018 --> 00:24:39,436 มันก็ควรเป็นงั้นนี่คะ 419 00:24:39,936 --> 00:24:42,772 ถ้าหากว่าฉันที่หน้าเหมือนคู่หมั้นที่เสียไป 420 00:24:42,856 --> 00:24:44,900 อยู่ด้วยตลอดแล้ว 421 00:24:44,983 --> 00:24:47,903 คุณคุโด้คงสงบใจไม่ได้สักที 422 00:24:47,986 --> 00:24:50,197 ทำยังไงดี หยุดไม่ได้เลย 423 00:24:50,780 --> 00:24:53,158 ฉันไม่อยู่เกาลูนน่าจะ… 424 00:24:54,242 --> 00:24:57,162 ห้ามไปไหนทั้งนั้น อยู่ข้างๆ ฉันตลอดนี่แหละ 425 00:24:58,455 --> 00:24:59,706 ตลอดไป 426 00:24:59,789 --> 00:25:00,665 แต่ว่า… 427 00:25:08,131 --> 00:25:09,216 อะไรล่ะนั่น 428 00:25:09,299 --> 00:25:10,300 ระเบิดเหรอ 429 00:25:10,884 --> 00:25:12,135 ทางฝั่งซีหยางโหลว 430 00:25:12,719 --> 00:25:14,221 เดี๋ยวฉันขอไปดูหน่อยนะ 431 00:25:14,930 --> 00:25:17,432 เธอกลับสำนักงานไปก่อนเลย เข้าใจไหม 432 00:25:17,515 --> 00:25:20,936 {\an8}(บะหมี่รสข้าวโพดเนย) 432 00:25:21,305 --> 00:26:21,624